Palaeographia critica auctore Vlrico Friderico Kopp Hasso Casselano. Pars prima quarta De difficultate interpretandi ea quae aut vitiose vel subobscure aut alienis a sermone literis sunt scripta. Volumen alterum

211쪽

200LIBE li III. CAPUT II. Φ. 742.

Moloth ex Aegyptiacis verbis Min, aqua, et ΦΘΛ, numen, di. 383) mira armatus audacia explicat. Sed pernotum t, quantopere nobis sit cavendum, ne Κirciteri interpretationibus temere fidem adhibeamus. Oromazen iste p. I 82ὶ celebre Aegratiorum numen sitisse, assii mat, indice ad Plutarchum tantum consulto, qui si hunc scriptorem ipsum ρ. 369) evolvisset, facile Perspexisset, typographorum mendo illum indicis locum laborare.

Obscuram hanc inscriptionem, Praesertim quum recentioralem pora redoleat, omnino Praeteriissem, nisi amulcti Ioco eam adhibilagi suisse extrema verba Graeca manifesto declarassem. Sed reliqua Scintlica esse videntur. Quibus Omnibus certa ratione interpretandis parem me non esse quum berie sentiam, non nisi quae conjectura n&secutus sum Sagacioribus emendanda et corrigeri da proponere licet. Etenim milii quidem ad vulnera sananda amu telum consectum esse videtur, modo vera haec verborum Sit versio:

nevice vulnus elua, qui Pot latra dominas. Dominua

212쪽

Αλεξανδρον Alexandrum. Jam Vero, quo rationes aeque aestimentur, quibus adductus 744. sic explicanda esse verba conjeci, haec lectorem non ignorare velim. De litera ter repetita, quae in prima voce ConAPicitur, Su.

Pra quidem f. 6 17. 7eto in dissorui: hoc autem Ioco tres illas Erepracsentare Hebraeas π visae sunt. α quidem in antiquis SPe- iminibus, quae verba Hebraea Graecis scripta literis exhilicant, non memini mo unquam legere; quoniam Butem Iiterae P sotius a Graecis vix exprimi poterat f. 44o f), Graecum Sigma, seriori certe tempore, non suffecisse illis videtur, ut eo Hebraeae literae sonus exprimeretur, quo fieri potuit, ut α magis ei respondere putarent. Atque ejusdem rei aliud sxemplum inferiori loco si. 756)Proseremus. nutax ut Cum LxX interpretibus δυναμις Vorterem veriborum nexus postularo videbatur. Ε divorsa in vocibus Hia et Bua vocali conjeci priori participium, posteriori nomen donorari. OP lucem verti, quia re Ix etiam pro Stellis sive angelis eas in. habitantibus f. 98. 48οὶ accipitur, quorum pater Sol, sive Abra-xas, hic appellatur. Ab 'SPN Propter Alalum, quem Vocant, Constructum extrema litera RheSt. κ: proprie censum sonat. Duo.

213쪽

202 LIBER III. CΛΡVT lI. l. 744.

illain autem pluralem numerum num adhibitum esse observabam, huic eundem sensum inesse suspicalus sum, qui in Latina Ioculi Ono sexcenta inest. Νeque enim Homerum IL I4, 18iὶ Zonam centum simbriis concinnatam, neque Horatium scarni. 3, 31, i 7 Cerberi caput ecntum anguibus munitum, neque Virgilium s Aen. 7, 658ὶ hydram centum cinctam serpentibus, vel I, 2 95ὶ Furo. rem centiam vinctum nodis, vol 7, 6o9ὶ Jani templum emtum

vectibus clausum, canentes centenarium omnino numerum expri moro voluisse dixeris, sed Insguum tantummodo multitudinem.

Bl. Ita legi, quum primae Iiterae figuram e pariter atque hanc E st. 193. Montg. ραL Gr. ρ. 3363 impersccti A literarum sorinis l. uooὶ adnuinerarem. Angeli, quorum nomina Aequuntur, ipsa illae potestales esse videntur. In quibus nomen Neoriel Κirchorus ii. I 853 a Graeco νους et duobus Hebraeis vocabulis 'γκ ei is du cii: sed inepto ad Graecam linguam confugit, quum 'Vu, lu Usive Ulendor Praesto neque ignotum esset nomen Biaxfors abbret'. P. 4o). Quod relliquum est, recto quidem Κircherus vidit, non posse in voce AROVAM latinam II inter Graecas literas te gi 0. a 98. et Oo); sed male substituisse mihi videtur lileram Κ, pe ius etiam, ne dicam ridicule, Vertisse isAkoriam nar . . luminia διέ- erni usorem I Cognomen deni lae ΝΗP m) vlendens sive vlendidus, quod Abraxas, quem pro Sole habemus . 46o. 566), hic nactus est, apprime convenit cum Coptico illo M, quo

idem in Aegyptiaca inscriptione s=. I 89ὶ Ornatur. . Disiligod by Corale

214쪽

i56. Oιι trein hea. Sinne - Beelden LI. ρ. go. Schuarta. mia est. Phialos. et theol. Ob. P. I 78ὶ editum hoc amulctum inter recentiora roserendum esse quum tota gemmae fabrica, tum ipsa inscriptio locel. Insculptam figuram qui Ophiuchi esse sibi persuadent omnino errant; hujus enim veriorem imaginem ambabus manibus serpentem teneniis Erato3th. catagieriam. 6. in GaI. Dyuδc. myth. ρ. Io 3. En edocl. δμh. D. 44. in Hartea. bibl. Gr. I. p. 8i9. Ib-gin. 3, I 3. p. 432ὶ videre in gemma possunt opud Gortaeum o3ὶ vel Chilpellum 6oὶ. Eam quoque versus declarant Ciceronis sX.D. 2, 42 et Phaenom. fragm. 0uem claro perhibent inhiuchum nomine Grose

215쪽

LIBER M. CAPUT II. Φ. 745.

nic pro υ duplici primarum continet anguem, Equa et ipse manet religatus coryore toto: Namque virum ν edium scrpens sub Pectore cingit.

Sed posterior hujus descriptionis pars, cui Hyginus etiam fidem

facit, neque in gemma illa est expressa, neque in recentiorum

scriptis legitur. In Salomonis nempe sigillis Ophiuchus hunc in

modum describitur: isScrpentarius est hominis ligura habentis seris Petilem, tenentis in dextra caput et sinistra caudam. Est in si gno scorpionis et in septentrione: naturam habet Saturni et Marialis: virtus ejus, in lapide sculpti, est VAlere contra venena. I R. dem repellere Camillus I .conurdus L. 3. c. 13. P. I 2 Ders. in et Agrippa 'hilos. Oct. L. a. c. 36 i OP. I. R. m. 2I7). Alius Praeterea apud eundona Leonardum locus, qui nivgis cum nostro amia telo congruit in fine Ῥer.) hic est: ,Mominis alati sigura ha hentis sub milibus serpentem, ac tenentia caput ejus in manibus, divitem, prudentem, et amabilem ab omnibus, gestantem essicit. Naius, qui hic dicitur, in nostro Mercurius est, in Capite Pt ΡΘ-dibus alis Ornat . 746. Duo autem melius perspici possit cur ille anguitenens specie Mercurii obveniat, icunculae, quae ex Plumbo et Stanno Con-ssala est, imaginem o museo Moscardi te Overo memoria delmu-ο. I 672. P. 364ὶ in PBgina, quae sequitur, subjungimus:

217쪽

206 LIBER III. CAPUT II. Φ. 746.

Legenda autem et vertenda verba esse patet: in capite o corona; in humero sinistro rizari sapientia, in dextro ru a Prudentia; inhrachio sinistro di, a magniscentia, in dextro roecu fortitia do; in pectore mκm gloria; in Ventre pro victoria, in majeatas; in crure sinistro min fundamentum, in dextro ricis regnum. - - Λtque Judaeorum nugas lias esse vel ipsae recentiores eorum silerae do. Clarant, et magiis elim verba illa, dc quorum primo Reuchlinus de arte cabb. L. I. P. 3. Derga in is sicut deus in mundo ita mens in homine inter decem Sephiroth rcgni gerit diadema ei recte cognominatur 'm, id est corona. Conserre etiam licet Bux ornum in sex. Chald. p. 9o. et de abbrev. ρ. Iobi ite cabbatis inruin NON , et, si tanti est, Reuschiuin ad Merm er. cap. deor. P. II 83. Μercurium autem, a cujus cultu Maimonides de idolol. e. 3. 2, 4 et 7ὶ tantopere diadaeos dehortatus est, maxime eis placuisse haud miramur, quum mercatorum ille esset ileus. Accedebat quod cum

Michaele archangelo ipsum conserebant Sol. 3ost , qui princeps seu custos Israelii avum ex loco Danielis siet, i) putabatur tiro.

rel. Persar. p. 27 . 273. Millii di83. I, 44- ρ. 6,). Quumque plurium amuleiorum auctores fuerint dudaei, nomen Iiichaelis tu ejusmodi monimentis haud raro nobis occurrit. Unde turic ellain plumbeo

218쪽

quod Caylus LVtab. io . n. iij edidit, lux afferri potost. Malo quidem in antica PATRAE pro PATRE. et pejus etiam in postica III XA IIA illo legerat. Qui si non ignorasset literam M saepe l. I98. 2o3ὶ hac forma II, et Graecam Λ hac forma A f. 198ὶ

obvias esse; sane MIXAΗΛ legisset. Mixtae enim in hoc ainuleio Graecae cum Latinis literis rei peritorum neminem mora huntur l. 188. 423. aeqv.). Figuram etiam, quamvis non distinctam, Persuasum habeo Mercurium repraesentare, et alas esse, quBSCa Ius pro litera I acceperit: hujus enim in illo verbo Iocus neu liquam esse Potest. Fortassis: Patre Michaelo tutus intelligendum. Difficilius solvenda esse videtur quaeStio, flun de causa Sorpens in illo amuleto et in similibus Mercurio sit additus 3 Νam que veram serpentarii figuram hanc non.esse modo si. 74Iὶ dixi, quantumvis Passeri II. 218ὶ in hoc errore perseveravcrit. Duignos licis omnia trihuero sotcnt Opilitas advocant, veluti Κircherus qui in arithmoL 18 I) a gnosticis Michaelem dictum esse Ophio.

morphon, sive Serpentis forma Praeditum, resert, ejusque rei ie- siem irenaeum L. I. c. 3O. Φ. 9. R. iii in excitat. Laudare quoque

poterat Theodoretum Viab. hercu. I, 92. p. 3o8ὶ qui ab Ophitis

dei filium serpentis sorma praeditum Michaelis nomino appellatum esse tradit. Oui vero serpentcm a Michaele, sive Mercurio, Pedititis calcari animadverterit hoc certe loco perverse illam opinionem a Mrchero adlatain esse censebit. Serpentis figura fictum Polius esse diabolum arbitror . 83), cum quo Michael seinper

219쪽

208 LIBER III. CAPUT II. l. 747.

magnam habebat altercationem Dan. IO, I 3 ). Νon enim solum disputabat cum eo de corpore Μosis Iudae apost. 9); sed proelio etiam magno ab ipsis commisso Oeal. t et , 73 vietus tandem

Νompo Gallico haec extrema verba Sponius verterat ista fente clem beatit quae Belgico apud Outreiniuin O. et a) sonant: ,, Meat, Dru, Dan de SchoonMMI - - 0ua in explicationo, sermonis vitiis non animadversis, Ouiminius licet acquieverit; magis tamen ista mihi obscura quam ipsa inscriptio est. Νec Μonisauconici II. p. 374) ea satisfecit, quamvis meliorem ejus in locum subsit luero vir doctus supersederit. Certo salsum fuisse Sponium vel ex eo colligi potest, quod ne literas quidem Omnes agnovit, sor

obvias esse prorsus ignoravit. Quid tandem, quaeso, Androcy-

220쪽

dem J. Io ), si revivisceret, judicaturum putemus legentem, il- Iud Λαμναμενευς, quod olim interpretatus esset is Sol dominans, nunc a nobis verti isDria Dan de Sehoonheid Z Mihi quidem, quamvis nomina et sormulas illas usitatas la- 749. cile agnoscam, ad reliquorum plurima non nisi Conjecturas asserire licet. Ita enim interpretanda esse conjicio verba in Pectore et