Palaeographia critica auctore Vlrico Friderico Kopp Hasso Casselano. Pars prima quarta De difficultate interpretandi ea quae aut vitiose vel subobscure aut alienis a sermone literis sunt scripta. Volumen alterum

221쪽

In Corona, quam dextra A MOP ΩMA

I eee clominum postuli. in serpentis denique cauda pedibus Mercurii subjecta: ΛΑΜΝΑ.

Qua in nostram lectionem ut defendamus, primum de litora rum forma quaedam observanda sunt. L quidem Latinae inter Graecas vix locum esse, saepe s=. 7o8ὶ monui, unde eam cum Sponio pro I accepi l. I983. Vox Signum in κὶ pro amuleto usura palur l. 727. 756). In vocis ΛΑΙΩ, quam res verti, nil primam literam linea addita conspicitur, quae ad illam Λ haud perline l. Fortassis ΛX legendum, ut Hebraei met sonus audiatur. b in PΛΦ ΑΗΛ similior est literae P, id quod non hoc solum Ioco observatur f. 198 . Bis quidem Ε positum est pro Sigmate quadrato; sed corrupto nostro exemplari hoc tribuimus, videntes in Oul reiniano Sigmα in Domine Iasuel utique legi. Iri eodem IICetiam videbis pro ΙΙC. Gamma in voce φαραγγης linea superiori Dimis producia Apeciem mentitur litorae T J. 198. 576), id quod in lihris scriptis etiam saepe observarunt viri docti ad Aeachyl. Pr. 7ii. m. 35Ο. Brettingeri Dei. t t. Preseg. 2, 4. Gen . IO, 93. In corona exemplar Oui remit habet AMOP, in nostro Perperam legitur AMPP, atque hoe vel inde liquet, quod Sponius ipse AMOP legii, ei in Passeriana gemma s=. 752ὶ AMAP est. Vocem enim non solum nan, sed uOρ elictin Pronuntiahant Bu riore

222쪽

p. I 2463. Ad verba apopondiati salutem conseras velim quae de iisdem in alio amuleio f. 7I8ὶ obviis observavi.

111 corona verba inscribentes Judaei imitati sunt Graecorum nec non Romanorum morem, qui S. P. D. B. similiter in corona exaranda curarent D. Agoatini dial. 2. p. 53 al. . Senientia nil Mercurii imaginem spectat, quem eundem Michaele in et populi Principem agnoverunt. Magnifice enim de gentis suae dignitate loquendi Iudaeorum semper consuetudo erat, quos ConSiat, non solum in libris, sed in lapidibus etiam sepulcralibus mentionem injicere 'πuli α. deo electi Monitin diar. Ital. R. 373. Fortassis du-daeus etiam nuctor sententiarum fuerit, quas insculptas in patera ex orichalco esseta et Arabice inscripta suisse legimus Cmlic tion de divera monum. δος Par. I 739. 4. p. 427ὶ; quBm Pnte mana uleii loco a Possessore habitam esse ex Praescripto ejus Usu et extremis verbis CNon fuge' apparet. Incisa inter alia ei sunt haec: spicit dominua ei, qui considit in eo. Dcua enim αUHIat sevulum auum. Sequitur index malorum, quac per hanc pateram dePellantur - - quae omnia pius ille Bonodii linus, ii ii librum odidit, per daemonem malignum ait serit Ex verbis autem Desua exaltat ρVulum εtium sententia, quam in nostri Dinu- teli corona inesse, Sponius scripserat, defendi Posset, modo hujus interprelis versio in verbis construcndis non repugnaret indoli linguae. - - De septem vocalibus in aversa gemmae facie conspi. cuis multa jam verba l. 25o aegre.) seci, et quamvis Gesneriis

223쪽

212 LIBER III. CAPUT II. f. 751.

commentar. coit. I. et 56. n. 2οὶ non liquere putarit quid mutato in singulis versibus vocalium ordine isti homines voluerint; ego tamen hujus rei causam l. 254ὶ satis exposuisse nrbitror. 752. Adjungendam praecedenti amuleio ob imaginis similitudinem hanc gemmam duXi, quam edidit quidem Passerius stat . 3973, veri tamen nihil in ea vidit praeter nomen ΙΑΩ. Imaginem etiam perperam s=. 745ὶ pro Ophiucho accepit, et vocales in serpente inscriptas, quamvis Graecae sint, tamen, quasi C litera esset La titia, ACHIVsa legens, hoc verbi monstrum eam Graeca VOCE

224쪽

213 INSCRIPTIOΝΕS SEMITICA L. f. 752.

ακιος comparat, indeque colligit adversus serpentum morsus amu- Ietum consectum esse II. p. 2I93. Artis suae Rummam deniquo exhibet, ad verba A MAPΩΜ A in aversa gcmmae facie incisa p. 253. n. 2οὶ adnotans Asorte ab μον et mari aliquid amabile. Quam eandem inscriptionem, suae interpretationis immemor, paulo post p. a II. n. 33ὶ cum AMOIPO confundit. Νos vero He-hracae linguae ope verba illa modo f. 749ὶ explicavimus, unde interpretanda tantum restant quae in adversa facie incisa sunt. Ulcras Passerius quidem ρ. 219) conjicit omnes initiales to- 753. iidem verborum hae inscriptione contineri, nec tamen quaenam verba sigiis deno lala si ut nobis Potuit prodere, haec tantum addens: Asivo potius literis) numeros significarunt, aut si quid aliud ineptius excogitatum est. Νos vero omnino dubitamus hisce conjecturis ineptius aliquid excogitari posse. Melior sorsan nostra videbitur, qua Hebraea verba figurae inscripta sic legimus: in pruciore quidem IAR CABAΩ . uo6); in quibus solius literae B sorima insueta est: sed vide similem in alphabeto Murbacensi Monoe.paL Gr. ρ. 222. MD. U. ἁψl. I. tab. D). ΑΛ quod in crure dextra Soquitur Pro brevialo nomine Minus habemus. Excipiunt hoc literae, quae sic explicari possunt:

225쪽

214iopis CE rit 3 3lΕXAΕΛ cet. vellemus. Vocales Graecas esse serpenti inscriptas Gesncrus in commentar. Gott. I. 256. 257. n. 2I jam vidit, sed Omicron desiderari non observavit. Duumque addidit sepro C erat ponendum Ε rotundum et Y pro V, sive gemmarii error sit, Alve acu torta corte Palaeographicae arti ignorationem prodidit. Vix enim quisquam erit, qui Graecae literae Y formam V ignoret. Literno aulein E aliam formam C suisse satis superque f. a ooὶ probavi. Nimis igitur ille quoque vir Propensus erat ad litoras corrigendas. Una vero de causa e Soptona vocalibus O sit omissum dissicile est dictu. Forsan quia Martis ea est litera l. et 89)7 Mercurii enim ramum dextra lΡnet, Pacia XLRnum, ex quo Martem recusari vel declinari colligi potest, quam. Vis antiquiori tempore deorum unum praeterire homines in religionem iriniissent s). 254 . Sed omissae ex Aeplem vocalibus unius aliud exemplum supra . 7o9) jam attulimus, et consulto hoc sa-

226쪽

IXSCRIPTIONES SEMITIGE. f. 754. 215

auspidis viridis, quam ex Herculani ruinis migrasse serunt in 754. museum Waldeccense, ευ- πον Cera impressum mecum communicavit Voelhelius, egregio museo, quod Cassellis est, egregiorellain praesecius Primarius, quem Popularem meum esse et inde a primo juventutis fore amicum dulci decori mihi duco. Inscri- Plio, quae exceptis secundo et tertio versu . 2I3ὶ dextrorsum te. xitur, hoc Pacto inponenda esse videtur:

227쪽

Νomina quidem, quae hic leguntur, Saliis omnia nota Arint. Grae ea enim in quibusdam flexio, Iicet iuSVeta, non tamen inaudita est. Pariter enim Origenes contra Gla. L. 6. ρ. 296. 297) ini evogdoadis principes Aaωαιον et A. ναιοr ESSe refert. Nomen Rutem Iob ex verbis, quae Proximu mutaritur, in metu divinavi, et oi lipsin statui verbi dixit. Videnni nunc niti, iamia meliorem sor scin hanc, quam incepi, interpretationem, reddere possint PuIehriorem hujus gemmae si non imaginis, tal Certo sit ova

228쪽

rum formam exhihuerunt Capellus Iolin et Montiauconius II. tab. I 76). Valde ineptum enim nrtisicem prodit ipsa gemina:

cujus ad instar hoc quod vides exemplar in musco Cavellano ex. scripsi. Rus autem explanandae negotium Monilauconius facilli ma ratione subterfugit affirmando j. 378ὶ non dignam eam, quae illustretur, esset Λt vero quam perversa ista antiquarum rerum studii instituendi ratio sit, qua non nisi pulchra contemplari, alia ignorare velint, Ernestii verbis superiori Ioco l. 338) iam monui. Quin repentina etiam suspicio oritur, non pulchri studium solum, sed ejusmodi monimenta explicandi dissiculiatem Potius hujus negotii detractandi veram esse causam. Documento Praeterea haec eadem gemina est, dubiam Saepenumero imaginum manere explanationem nisi verbis adscriptis Iux eis afferatur. Figura enim monstrosa quonam reserenda sit, quidVe Significetur eo, quod ejus ore evomatur, nemo facile divinabit. Sed ad ipsam quoque inscriptionem omnes linguarum magistros si advocaveris, eorumtamen nullus interpretationem adferre poterit mea spreta explicandi ratione, qua Graecis literis substituendas esse Semiticas, atque verbis tum domum intellectis imagines iterum contemplandas et cum inscriptione comparandas esse monui. Hoc enim pacto verba, quae Chaldaica milii videntur, expo. 756nenda esse censeo. Ac Primum quidem Praetermissis tribus signis, supremo loco incisis, mihique adhuc ignotis, illa quae sex constant literis, interpretor:

229쪽

Saeri 'rocelia inscrius autem addita:

Literam ν interdum pro E positam esse modo f. 744ὶ observavi.

mus. Verbum rim proprie atverbire, esserri, Sonat. Voce, utari rignum denotatur, amuletum ipsum intelligendum esse facile perspicitur f. 727. 7 Io). Reliqua plana sunt. Atquo Hunc demum imago agnoscitur venti, qui ex monstri ore exit, cujusque insuper saevam violentiam sagittae jactu significare voluit auctor. Moti strum autem cum capite humano specie tauri pictum esse vid tur quo magis procellae vis exprimeretur. iii alius monimenti fragmine sap. Monm. in sunt. I. tab. y t. I 7. Mariorest. in thee. eat. R. 3263 ventus hoc capite alato est denotatus:

230쪽

INSCRIPTIONES SEMITICM. f. 756. 219

Alae cur ventis suerint tributae causa lacile intelligitur: dissicilius aurium, quae Satyri esse videntur, ratio reddi poterit, nisi ad itatum Orphici hymn. 33, 2b) versum respexerimus, quo Apollinem

Similis venit imago in numo esse videtur C. Lucretii, Publii filii, licet Amslinus dial. 8. ρ. 24οὶ ex capitis ore aquam essivere crediderit. Ego vero nuinum spe lare arbitror Hiberam Tarraconen sem ad ostia Iheri sitam, cujus ejusdem urbis alius numus navi sexpansis velis typum Praebet G AH. I. ρ. I ii quo οε α denotatur. Amuleta denique contra noxiam ventorum vim olim adlitheri M. luisse, non solum ex pluribus apud Pausaniam locis set, iet, I. α, 34, 3ὶ colligitur; sed Apollonius Tyaneus etiam ea consecisse