장음표시 사용
281쪽
270 LIBER III. CAPUT III. l. 708.
Seguin. P. 3) aliaque monimenta sciuoeus et, a. Carl. LI. 88. II. 75ὶ illius imagine insignita.
90. Omnino a mutetis oliam adnumeranda gemma est, in cujus antica, roscronte Gorio sinacri Dr. I. ad genum. tab. 8. n. 4. P. 64ὶ, Sarapis, in Postica haec roporatur inscriptio: Νικα o Σαραπις τον p ror. Xamque ad fascinationem, quam octilo maligno seri homines Dulaboni, nuci runcandam clatiora luna illud a mulctum osse
verba docent; quo etiam portinere videtur inscriptio in lapidis si a. gmine a Fubretio p. 468. n. io ) allata. Isia nimirum supersit licini, antiquissimo tempore repetenda rei, si verba in Psalmis 3b, 39)- p de ea in lolligenda sunt. Corto Thalnaudiatae in Gemara multa de oculo maligno verba faciunt. Et ex Graecis Plutaris chias D 1 3. I, 7. y. 68Oὶ de op λιαρ βασκανερ, nec non confra I leur. P. I O9οὶ de laesione conluentium per lasciuum et invidiam lacia disputat; Manethon vero sayotaram. I, 4bὶ poetico eandem rem nil stellas vulnerantes ocula facinante refert. Duumque Pli nius 8, et i, 3 et aequ) de animalium etiam oculis nocentibus di. sputans, in Italia credi 8, 23, 34) reserat luporum risum esse noxium eoque vocem homini adimi; ox hac tantum opinione Graecam in gemma. v. Crasteu. n. 22Iὶ, lupum repraesentante, inseri.
pilonem IΛΩ εἰδω) explicari posse arbitror. Multi praeterea n
mani sunt in oculi maligni vi nocendi memoranda Virgil. ecl. 3, Io3. Norat. miat. I, I 4, 37. Plin. 7, 2. et 28, 4, 7. Geu. 9, 4);
neque ignota cuipiam esse arbitramur remedia, quac pueris DPPer
282쪽
271iXSCRIPTIONES GRAECA Ε. f. 799.
ilebantur l. 6 et 3. Atque permultis in regionibus hodieque viget illa do damno ab oculo invido illato superstitio stiorat Aea u.
aaur. Vu Iablonis. Ῥusc. I. 286. n.) deprehenditur; sed in plumbo etiam sZοπα. num. Aeg. p. I74ὶ, atque in lapidum titulist breti. ρ. 468). Quam qui legerint, nec suerint nescii Sarapidis et Solis unam esse et individuam naturam t. 643. 797. Mα.
mb. Salum. I, et o L. Meg. rium. Aeg. 58. 783, unde circumdatum eum etiam Zodiaci signis videamus Meni. de tam l. 4 I. tab. I. acly. 522. Imaser. tab. I 7. Mons f. sumi. II. tab. 42); facile remini scentur Ciceronis nat. deor. 2, 273 verborum, ab aliis Maerob. Somn. S m. 2Ο. Mart. Cay. L. 2. P. 43) dein repetitorum isSol dictus mi quia aesua ex omnibus sideribus taritua. SBne P - .puli antiquissimi summo numini hoc proprium esse docuerunt.
lia ab Hebraeis deus Uκ Deut. 6, 4ὶ appellabatur, atque ab Assyriis sive Phoenicibus J. 674ὶ βασιλευς Θέων A δος Euseb. I, 7, io. p. 38) sive Adad Macrob. Sat. I, 2 3 f), quod a Sanchonia-llione verisimiliter Tiri ab im) scriptum erat, quapropter dubita.
283쪽
ham an in geinma supra f. 713ὶ exhibita' inscriptum ΕΛΛ hoc nomine explicandum esset. Certe ex regibus Syriae pluros eodem insigniti erant Gon. 35, 3I et 36. δεεemi ant. 7, I, 2. P. 3733, ex quo et illa rvi Π D. G m. h. D.) exstiterunt. Hebraeorum autem Cabbalistis quoque familiare suisse supra f. 763ὶ observavimus. Sibrilina praeterea εἰς Θεος, ως in νος ἐστιν, et hς tio me εὶιιι Θεος, Et Trismegisti ὁ δε Θεος εἰς, e Lactantio I, 6 nota sunt. Ac pariter Philolaus Pythagoricus sap. Philon. de mundi viae OP. P. 23ὶ ἐσει χεος scripSil εὶς πιι ιυν. Hinc satis patet quam falsa Passerti II. P. I et 7 sit conjectura, in nostra inscriptione syllaba εις forsan Isidem denotarii Notissi mi scilicet oraculi . 643ὶ verba εἰς Ζευς, εὶς 'AL ς, εἰς ' ος, ἐσυ Σερωεις Muδtin. mari. cohorι. p. I 6. Iuliani Orat. 4. ορ. P. I 36)omnino ille ignoras se videtur. Sed hujus oraculi ex verbis latior etiam vocis . ς, Sarapidi adscriptae, scimus elucet. Hunc cui mdeum, Plutarchus de D. ρ. 362ὶ docet, omnium deorum naturae convenire l. 798ὶ, et legere apud Macrobium si , et o) licet, quam magnifice suam ipso naturam pracdicel. Unde non solum Panthei forma insignitus uin. num. p. 3. Beger. III. 44o) Comparei sed in gemma etiam Mua. Mor. II. fab. i4. n. 3) adscriptiun et legimus ΠΛWA NI U CADMUL. Neque Sarapis solus tot, quot in oraculo nominantur, personas sustinebat; sed aIiis etiam diis similis erat natura. 0uot SoI sustinuerit Martianus CapeIla
284쪽
IΝSCRIPTIONES GRAECAE. l. 801. 273
Appulejus smetamorph. XI. P. Oudend. 753. 762ὶ docuit: quae quidem Myrio ma idcirco a Plutarcho j. 37αὶ et in lapidum titulis Grut. 83, ii. Murat. 73. Fabreti. P. 469ὶ nominatur. Unde reprehendendus Seiverius, qui inacr. Diam. ρ. 91ὶ in ejusmodi lapido legit ISIDI. ΜΥRIONI. ΜΑΕCilius. IVLius, pro eo quod Ie- gero debebat ISIDI MYRIOXyΜAE C ajus) IVLius. Atque huc etiam pertinent inscriptioncs Latina illa is Te tibi V , quae ea OMNIA dea Bis Griat. 8et, et . Pignor. p. 3ὶ et Graeca, qua Minerva Sattica, quam eandem Isidem teste Plutarcho p. 354
prehendi ab uno deo saepe legitur l. 6ao. 79i . Ita Iupiter in Valerii Sorani versibus saρ. Augu3tin. de civ. dei 7, 9ὶ dicituris deus VΝUS in OMNIS. De eodem similia Euphorion, et de Apossitio Hormesianax Sehedius de diis Gemi. 3 o. 3o6ὶ praei LCarunt; et apud Martialem I, 24, i in legitur
E Christianis pariter Offridus i, et , 66. v. Sehat. p. 29ὶ scripsit Thu druIuin Riso ea ALLEη blat non enim ALLEst in libris scriptis legitur, sed ALLEA Sehili. gi. y. ab6ὶ secundum illud Pauli apostoli Cor. i, i I, 28) ὁ Θεος τα HANTA ἐν HAM. Verba denique in gemma nostra inseri pla quo pacto
285쪽
274 LIBER III. CAPUT III. l. 80 I.
a Mo- Platonicorum placitis majorem lucem accipiant, ad aliam gemmam, post hanc l. 8o3ὶ illustrandam demonstrabimus. 802. Omnino obscura sunt quae in priori gemmae facie Ieguntur.
Graeca quidem in fine agnovit ΜOnt fauconius δος mora, 'A ξανδρ, Vertitque is da gratiam Alexandro, ' quae sic intelligenda sunt: Gratiam et ubique a cmtum redde Alexandrum. Hunc enim horum verborum sensum esse, aliis amuleiis l. 494. 726. 74b. 779 edocemur. Sed in reliquis omnibus nemo quisquam Graecum ver-hum reperiet. Semiticae Potiris linguae ope quaedam explicari Posse conjicio. Observes velim uti Alexandri nomine terminatio.
Hem Dbesse, eodem Prorsus modo, quo in alio amuleto f. 71οὶ hoc nomen legitur. Id quod barbarum sermonem prodit. Raro enim Aegyptii, nunquam Semiticae stirpis populi nomina flectunt. Fuit autem admodum frequens s . 392.) nomen hoc Proprium, cujus rei causam reperire sibi visus est auctor lepidae iustoriae,
quam apud Fabricium sin eod. ρεeudepigr. V. D p. 887ὶ legere
Iicet. Primum inscriptionis verbum X PAX vel Hebraeum, vel Chaldaicum Tiam, Ouum benedico, esse poterit; et respondere his verbis videtur alterum Caph, a quo incipit XΗΡ ΡΙ XPO, UNIama tum cervix mea incurvat ae. Duae circa finem nomen Ahra. sax antecedunt BAIXαὶΩX vocabula usu recepta esse videntur,
286쪽
Ilaspeo n. 149οὶ reserente ad scripta in gemma haec sunt capiti Sarapidis. Quibus cumulatis vocibus perlectis quilibet perspi- Ciat DECEASE est voce σαβαω hic neutiquam notissimum illud dei nomen mrax posse donotari. Ouam quum Sequantur tira , Ortia' terra; nullus dubito quin demiurgua voce illa intelligendus sit, sive totius mundi conditor, id quod ante l. 246. 58αὶ iam dii tide comprobasse mihi videor, et ostendisse vocis etymon vel R GS, Ordinare, vel a ara P smtem f. 479ὶ ex Chaldaeorum de amytem coelis doctrina esse repetendum. Ex hac certe gnostici sua accepta videntur referre. Qui quum demiurgum condidisse com Iosita et terrena docebant, teste Tertulliano D. Valent. c. 2Ο. P. 17 IJ istum iPsam Coelorum septemplicem scenam solio desuper suo demiurgum siniisse, unde et sabbatum dictum ab hebdomadesedis suae. Quibus addenda sunt Epiphanti haer. 26. p. 91 in Veri
duo γ. utque idem alio Ioco haer. 25. p. 77ὶ is Sobaoth dominium septimi coeli ait is oblinuisse. Iam vero ex Chaldaeorum
287쪽
276 LIBER Ill. CAPUT III. f. 803.
doctrina explicandas etiam esse censeo tres illas TOCe8 φως, αναπολη, xbon . PSellus enirn, demonstraturus, secundum Chaldaeos septem esse mundo8, isub iisdem numerari, refert Lambecc. pro.
Om. P. II 4 igneum unum ἐμυριον , deinde tres aethereos, denique tres materinios *λαι-d e quibus ultimus terrenuo u ειος)dicatur. Quae si ad nostram gemmam reseramuS, φως, lux, respondet Chaldaeorum mundo igneo; αναιοχI, lucis Ortus, ne ille. ri; et χθων materiae, cujus maxima pars sit terra. Quod clarius vitam explicat idem Psellus ρ. II 3ὶ hisce verbis: A Nam qui subter lunam Iocus est, undique tenebricoε- - - Iunaris vero Riter. natim lucidus et obseurus est. Praeterea Ephesiis etiam illis verbis ex parte respondet inscriptio nostra. In eis enim Androcydes . Iovi δαum ανευς Solem interpretatus erat, qui idem hoc loco est Sarvis; κατ-κιον lucem explicaverat, quae hic est pως;-κιον tenebraS, cum quibus convenit Certe monimentum nostrum in eo imitatur Ephesia grammata, quod neque hic HE-que illic verba inter se cohaerent f. 723ὶ. Landem illam gemmae inscriptionem observamus a Burmanno Secundo esse editam in anthes. Lat. I. 6sto): imaginem autem variare: Horum enim sive Harpocratem lepraesentare, quem quidem eundem Solem
esse b. 566. 8o3ὶ scimus. Quoniam autem in nostra inscriptione Sarapis Sabao sivi demiurgua appellatur, juvat Ph Iarchum advocare, qui v. Plutares. de D. p. 362ὶ asyrmat isSarapin osse nomen ejus, qui universum ordinet atque ornet eong et 6,8).
288쪽
lia gemina quadam a Raspeo n. 4io7ὶ descripta Aesculapio 804.
et lineae serpentem alentibus addita illa est inscriptio. Atque opus quidem perpulchrum esse ille praedicat, neutiquam Vero eX-plicuit. Qua tandam ratione Σεραπις cum illis diis conveniat sactio Perspiciemus, modo reliqua praeter nomen verba prius inlet.
lexerimus. Σεραπι quuin vocandi casu Iegatur, in verbo quod sequitur imperativum ci De agnoscamus necesse eAt, quantum iSquod scriptum αμι legitur, ab illo differre videri possit eis, qui frequentem harum vocalium permulationem f. et i 3. 36 I. 378.4 Io)ignorent. Quos eosdem memores esse velim, superfluam literae Λinterdum additam esse Iineam transversam, nec Seni Per Characterem hac forma A primam alphabeti liternan valere f. 198. 746). Uui nisi hoc tenuerint vocem postremam vix intelligent. Integra igitur inscriptio vertenda est Serapi exaudi benigne 1 Ab antiquissimis temporibus ejusmodi precantium Ibrmulam repetendam eme supra l. ai) observavi; et utique similes sunt Hebraeorum ram Iri. II9, I 45ὶ, Romanorum exaudi Iupiter I Plin. pane r. 94 , exaudite PreceδI Lucan. 6, 7o6. Ovid. metem. II, 8I6ὶ, et Grae. Corum κλυγι, quod Persaepe in Orphei hymnis si, i et I 3. 2, 3. 3, 9. 7, 1. 8, I. 16, I. cet.) et Bpud Homerum 63. Danam. P. 1199ὶ obvium. Ita in marmore Cassellano, quo hymnus in Aesculapium
289쪽
278 LIBER III. CAPUT III. l. 804.
Continetur, καικλυ- Pro κεκλυγι Iegitur ex prava nimirum verbi
pronuntiatione l. 378. 38 et aeqv. quamvis Gesnerus ιn commemtar. Gotting. II. ρ. 292) philologorum more non auctori, sed scalaptori monitum tribuat f. 8. 2 Oi aeqv. 378. 381. 4o . 4I7. 484. 7 3ὶ, id quod nemo probare poterit, qui aliquam saltern modi proce-dcndi, artificibus usitati, notionem liabet. Duod adverbium illuduεως atlinei comparanda Cum eo sunt familiaria Graecis in ejusmodi precationisus ἱληθι, ἐρχε Φλαος cet. anh. ad Callim. P. 7 IIJ. 805. Qui vero hic Serapis appellatur idem ille Aesculapius est, cujus imaginem in gemma incisam esse diximus. Opportunus enim testis nobis adest Tacitus smat. 4. 84 i. in scribens is eundem deum Sarapin multi AeaculoPitim, quod medeatur aegris Corporibus, conjectant. Duo sit, ut in quibusdam imaginibus totum serpente involutum Sarapidem Montinaucon. Suppl. II. tab. 4 et); in aliis caput solum in serpentem desinere videamus bretii 473. Caylus III. tab. I 4. n. 6. Monifaue. u. tab. I 36. n. 23. Sed otium nobis jam fecit Mont sauconius mullis monimentis testificalus Sarapidem quandoque Aesculapii munere laticlum ess . Quibuscum conserre licet, quae modo ipsi s=. 798) de illo deo disserui mus. Hoc unum addere lubet, egregie Iapidis quodam titulo illustrari Ciceronis divin. et , I9ὶ locum, quo scribit: si qui igitur
conVenit aegros a conjectore somniorum potius quam a medico petoro medicinam Z An Aegculvius, an Servia potest nobis Prae. scribere per gomnium curationem valitudinis 3 Lapidis enim ii
290쪽
lius quem Iaudavi, inscriptio haec est: DEO SERAPI M. VIBIVS ONE. si Μvs Ex visu. Addita in dextro latere Sarapidis iii ago et superiori Ioco pes humanus spiris Serpentis involutus ster. IIarp. p. 47. Fabretii 467. Montinaue. II. tab. Ista in cui similis est alius pes votivus serpente etiam circumdatus mni uc. II. tab. Ioo . Hoc enim sanitatem Pedis restitutam significari a Porphyrio sap. 3eb. 3, 4, II. P. I 2ὶ cdocemur. Verba aulem illa αc visu, quae in aliis etiam inscriptionibus leguntur, opprime congruunt
cum illo Cicoronis Ioco. Quo etiam reserenda est gemma v. xl. VI. 69, 63 in qua Sarapidis imagini nuscriptum legimus: ΚΑΤΛ XPIIMΛTI OX. In templis cnim superstitiosi homines somnia captabant, quibus quasi oraculis remedia ipsis indicarentur Gorii insor. Dr. I. 29i aeqv. . Quid Z quod Christianos ipsos noctu in templius mansisse, et morborum remedia ibi quaesiisse Φ. IU) legimus; quin Tertullianus de anima c. 47 et 49ὶ etiam Somnia per spiritum sanctum a deo milii nobis persuadere voluit lQuo profecto sanius Philosophorum amplectimur judicium, veluti Ciceronis, quippe qui div. 2, 65 f) si minime dignum majestali
deorum esse Obscura Initiere somnia ' censeat; et Senecae qu. 2, 3 a. p. 7IIὶ similiter scribentis sideum nimis otiosum et pusillae rei ministrum facis, si aliis εomnia, aliis exta disponiti Unde Maratianus etiam Capella L. a. p. 38), ubi veterum opiniones recen-Set, isVaticinia, somnia et Prodigia non a summo, sed a secundae beatitudinis numinibus componi refert.