장음표시 사용
301쪽
Namque non uniarn, sed duo ova in altari Posita videmus, quorum suum SerPens uterque appetit. Equidem hoc solum pro certo habeo, serpentibus genios denotari s . 487. 489. I9, . Ita enim Servius ad Aen. I, 85ὶ: Νnlius locus Sino genio, qui Per anguem plerumque ostenditur. Quocuin Bdeo concinunt Omnis generis monimenta, ut in Iapidis titulo inoi ard. IV. tab. I 37. et Montis Duc. I. tab. 2OIὶ serpenti et cornucopiae sub palma ni bore positis legamus adscriptum G ΕΝIO AUGG. in alio serperiit propter nymphas adumbrato N UIM ΝYMPIIARUM AQUAR. Θοn. 1 mehereh. p. 479. Monoe L. tab. 22Ο): in nurno item serpenti addi tum ΝΕΟΛΓΑΘ. ΛΑΙΜ. Mega num. A g. p. et oi. n. 3I2ὶ. Quid Τquod marmor in Montg. nava. Bal. '. io 3ὶ exstat, in quo serpenti verba etiam GENIO THEATRI sunt adscripta. Xemini praeterea ignotum esse arbitramur, a veteribus duos angues ibi suisse pictos ubi locum εαcrum esse deuotare voluerint f. I9IJ. Quod magis etiam altari illo in Herculanensi monimento comprobatur; quo sit, ut colligero liceat ovis in aliari collocatis sacrificatum gentia esse, ejusmodi fortasse agathodaemonibus Aegyptiacis, quorum Heliogabali temporibus historiae Augustae scriptores mentionem iaciunt
302쪽
291 IxsCRIPTIOXES GRAECAΕ. l. 814.
Virga deniqMe erecta ex duabus composita esse videtur, ex 814. haculo nimirum Aesculapii propter anguem quo circumplicata est; et ex caduceo Mercurii Propter. BIas inxas. Mercurii autem virigam ab Apolline prosectam Homerus sin hymno 2, 526ὶ praeel ram felieitatis et divitiarum virgam vocat. Qua cum conjungi superstilio potest de ovo in somnis viso thesaurum significaute Ge. dii in. 2, 65 et 69ὶ. Restant in imagine Luna cum stellis, quihus ac ternitatem significari volunt =- 7 3. Jam vero omnia colligentes et perpendentes conjicimus gem- 825. mam dono datam alicui suisse, quem semper bene Malentem et felicem eme optaret donator. Μagis etiam confirmatur haec nostra sententia aliis gemmis, in quibus eadem signa atque in nostra cum comu copiae conjunguntur Ale d. tab. Heliac. p. 54 ; et maxime huc pertinet munus, in quo virgae Mercurii cum dum bus copiae cornibus conjunctae adscriptum est TEM P. FELIC.
Confidenter igitur Iegimus VPIA, quam vocem nihili esse 816. absurda Passerti est observatio, quasi nemo scripserit tum Pro oram conin Hesreh. et Grut. 68, 37. Tria autem sunt, quae in gemma vocem legendam illam esse milii persuadeant: primum quod Passerius artificis sui errorem non animadvertens ipse legit υrux, minime vρια. Deinde quod ejusdem gemmae melius exemplum in m eo exatat Florentino, in quo dubia ista litera P, quia
303쪽
202 LIBER III. CAPUT lII. l. 8l6.
infra aperta est, magis nil villan rem literne Gamma formam ac. cedit, quam illa Passeritino I . Denique quod in Phoeniciis l. 673) etiam litera Giin mel istain formam P interdum prae se fert. Si quis vero quaesiverit, quo in iidem modo ovi imago cum voce inscripia conciliari possit; Martianum legat Co Pellam, qui postquam finxerat uegris remedium ovum esse et a Philologia virgine
Continuoque novo solidantur membra Digore. Taceo quae a Plinio et medicis do hoc ex ovis remedio sunt iradita. Pol orii denique die Dalali oblata gemma eme, qua RuimBH-tium sacrificia veilla fuisse ex lusce Censorini c. et) verbis colli gitur: seid moris institutique majores riOStri tenuerunt, ut, Cum die natali munus annale genio solverent, manum a caedς ac ἄanguine abstinerent, ne die, qua ipsi lucem acceptissent, aliis demerent. Ouibus Omnibus et hoc accedit, quod serpentibus, qui P-Pe Aesculapio et ΙIygeae sacris, galua denotatur, unde in numis inscriptis Saluti Augu/torum serpens vel ex ara prosilit neger. M aur. I. 67. 69. Mus. FIOr. IV. 22. Biae. tab. 46. n. 4. 48, I 3 et Io, ioὶ, vel alio additur modo Biae. II, II. Oatis. dial. 2. p. 73. Choia. rel. HOm. ρ. 96. 97. Bose de dea Sal. ap. IVolter ech. p. et 3 . Ex hisce igitur quae magis tibi arrident elige lector.
304쪽
INSCRIPTIONES GRAECAE. f. 817. 293
Observatu iligna haec gemina sap. Pa3aer. tab. i 93 et im) 8i 7 Permultarum imaginum causa est, quibus, quamVla Oh8Cura Ver-ha sint adscripta, mea lamen de Solis symbolis in monstro illo latentibus opinio l. 7O9ὶ egregie constrinatur, tum Propter Lunam et stellam, quae Solem comitantur, in antica additas, tum Pro. Pter ipsius in Postica Solis imaginem. Cujus flagellum duplici loro instructum riolandum, siquidem simile est illis, quibus aurigas in ludis Circensibus usos esse vetus marmorea tabula αρ. Graeυ. IX. ad ρ. i 83ὶ docet. Sini vero Sol in Leone, quo major ejusvis denotetur f. 6o6. 647. Morn. de tacad. I 4. p. 356; et 4 I. ad P. 522tab. fg. et , qui Leo unguibus crocodilum tenore videtur. Addi-
305쪽
204 LIBER lli. CAPUT III. f. 817.
tae quinque sunt Stellae, quinarium f. 28 I. 287ὶ planetarum numerum denotantes. Adsians Harpocrates sive Horus cornu copiae
s. 598. 666ὶ Ieriit italom significat. Aelianus cnim nat. an. II, Io hah Aegyptiis, scribit se Horum haberi praecipuum frugum pro . ventus et linius anni sertilitatis auctorem. Quid autem crocodilo denotatum sit, ambigitur. Zoega quidem num. Aeg. P. ii in Eckhelius IV. 37ὶ et Visconiius mus. Piο-Gem. III. 236ὶ, quum Nilo fluvio interdum additum illud animal viderent, crocodilo Νi- Ium significari docuerunt. Sed quamvis magna Sane Penes Vir illos sit auctoritas; mihi tamen argumenta Sunt, quibus bene consideratis huic de Νdi symbolo opinioni adstipulari nequeam. rias fluviorum imagines pro uniuscujusque natura et indole a Tmleribus fictas esse Aelian uar. hiat. a, 333 probe vidit: ex quo autem tempore fluvii per imaginines senum, aquam ex hJdria Stat. Theb. 6, 273ὶ effundentium, designabantur, addenda erat nota, qua quisque fluvius a ceteris discerneretur. dam vero quemadmodum senis imagini Tiberim denotanti addita ἰαρα Oatin. dial. 3. p. Io4. Monoe. III. tabo Io8) profecto non fluvium sed no mam designat ipsam tin. p. 93. Θanh. L. 363. Catia. I. yo.ma. Corton. 55. 56. Mua. Flor. II. tab. I9 et 34. Mi t. io7.
ila et senis symbolo fluvium, et croditi imagine Aegyptum, iisdem que conjunctis fluvium Aegypti, qui est Nilus, significari persua-
306쪽
sum habeo. Denotari autem Apinplum crocodilo muni docent, ex quibus hunc Augusti argenteum s Ostin. dial. 3. P. 99. MuS. Moscardi P. 337. Biae. tab. a. n. 22. fab. I 2. n. I 6ὶ lectorum oculis subjicio. Νeque semper eandem hujus fluvii no
tenens, quamvis crocodilus minime sit additus, nihilominus Nilum designat. Unde etiam Lucianus rhetor. 6. Toni. 7. P. a 2 bin, quem frustra in suas partes vocat Echhesius, non ab Omnibus, crocodilum imagini Νili addi, sed a multia scribit. Atque ejusmodi sumbolis regiones vel terras notandi mos vel consuetudo latius in crebruit. Pariter enim, atque AEGxνTuri Crocodilo et ROMAM lupa, videmus etiam designatas Apsticati elephanio Ostin. iliat. 2.ρ. 89. 9O. GPer. in Satingr. thra. III. Isto aeqv. anh. II. 8O. I79. Mua. Flor. II. I9. Monoe ΙΙΙ. tab. Io6. Causei muου. nom. I. I 4 , ARAni AM camelo h. L. I 85. I 86. Saleur. III. II 8. MOstire. diat. 3. ρ. io I) AsiΑΜ serpente ost. 97. Graev. XI. I 366. Wiad. gemm. 368. Monoe. III. Io63, aret Aurium Piscibus anh. I. et So)MAURETANiari equis satis. P. 91ὶ cel.
307쪽
818. De multorum symbolorum ambiguitate sinae supra f. 527. 531ὶ disserui iis haec quoque gemma documento esse Potest: CU-jus imagines si solas vidissem, Prona erat haec earum explicatio: a tempore, quo Sol in Leonem ingreditur, Aegypti crocodili fertilitas cornucopiae) initium capit. Sed nihil in verbis adscriplis inest, quo ista defendi possit explanatio. Quapropter nisi sta-lueris a recentiori manu literas esse additas f. 5493, id quod mi hi ex dispersis verbis omnino verisimile sit, alia prorsus raιione symbola illa interpretanda erunt. Verba autem addita ipsa adeo unt obscura, ut vix conjecturae locus sit. 8l9. Quodsi quae in adversa gemmae sacie Ieguntur ΛΕ TAIAsa sZA Graeca sunt, aliter vertere ea nequeo quam L Onem ego Do in proprio Deo colloeavi: ut astrologica haec sit inscriptio, illi similis, quam supra l. 787ὶ recensui. Uuoniam autem Graeca mixta interdum cum Hebraeis animadvertimus; ιγ etiam ποῦ, vol Chaldaicum κn' esse poterit, et Primum nomen Viri proprium, ut vertendum MLeonici virum) I Osa aer Da,' pariter at
Non magis aperta in allera gemmae facie sunt IAIl ΚΑΚΩ, licei κακω omnino ad Graecam nos ableget linguam. Prima autem vox quum miseris sonet; aut κακω ex Latinisino f. 326ὶ vel sermonis vitio, quod in ejusmodi molli mentis haud raro obvium est l. 351. 358ὶ, pro κακον sumendum; aut vertendum erit med iaper malum, ut respondeat nolis'imo illi κακον κακοι ἰασγαι Π croclo .
308쪽
3, 53. Sophoel. in in e Mastigπhor. aliique v. me eling. ad Herodot. et Eram. in adag. I, 2. ρ. 52ὶ; aut denique ιαηκακος nomen ad similitudinem ἀλεχικανου forsan fictum fuerit. Eis autem, qui seriori tempore literas additas esse negaverint, 820. imagines in postica prorsus alia ratione interpretandae erunt. Ac primum sicut Sol sive άpollo nam Graeca vel Romana, minime Aegyptiam, haec ejus est imagoin tu numis Graccis σωτηρ anh. L. 4 6, meliua in ed. a. 167 i. p. 38 a. Beger. I. 477. Monis 3. tab. ibiὶ, tu Romanis Saltifaria vel Conservator Per. Παγ. 4,) appel- Iatur; ita in veterum scriptis olim ἀποτροπαιος Ariatvh. Pitit. D. 359ὶ sive ἀλεξικακος achol. ad Ariatoph. v. di tig), ut qui unte ianuas colebatur γυραιος Macrob. Sat. I, 9. PauδαΠ. I, 3, 3. 8, 4 , I in audit. Sed magis etiam ad amuletum nostrum spectat nliud Apollinis cognomen ἐυτρος, quod est apud Aristophanem in avidi 8M et Hippocratem sis ὀμνυμ -ολλωνα is τρον ); Cujus in epistiniis quoque hunc deum et divinationis et medicinae patrem suisse iraditur. Pariter et Aegyptii pro Apollinis utebantur nomine flori, qui medendi et vaticinandi ariem ab Iside matre edoctus oraculis et medicationibus heue de mortalium genere meritus evel Herodot. 2, 44. Diodor. I, 2 I. Plutarch. de Did. p. 375 j ). Sus. siciunt haec, ut intelligatur qua ratione Prior inscriptionis Pars ad imaginem in gemma insculptam respicere possit. Quae reStat Posterior vox κακος ea ad croco lili imaginem reserenda erit. U- et enim Permultae sint hujus animalis in hieroglrpllicis signisi
309쪽
cationes, siquidem eo ct impudentiam, et Solem, et tempus, velut Solis partum, denotori volunt; Solemque etiam crocodilo quasi navigio insistentem pingi constet Clem. Alex. atr. I. R. 566ὶ: hoc tamen loco, ubi leo inter Solem et crocodilum est inserius, qui paritor atquc Hadrianus in uumo anh. I. I 76ὶ Aeg*pto Suba.cta, et Λnubis Osirisque f. 7673, crocodilum calcut, malim Diodo. rum interpretem sequi, a quo 3, 4ὶ crocodilus omnis malitiae in.dex ex Aegyptiorum sententia dicitur. Unde et Typhonem cro
codili imagine designatum fuisse s mutareh. p. 37Iὶ dablonskius yanth. 3, 67 et Creueterus I. 263. 339. 323ὶ docuerunt. Undo
serpens et crocodilus, quoties in gemmis Nav. n. 24 I. 242ὶ Conjunguntur, illo bonus genius, hoc malus repraesentari videtur; id quod neque Heliodorum Aetlti L. 3. D. GraeD. theacriar. V. P. 445ὶ fugit. 821. Illius denique in utraque geminae facie inserti quadrati, craice obliqua signati, rationem perspicere nequidquam tentavi. In libris quidem scriptis scingit gl. Gr. in πρ. not. p. 2οὶ Pyrites, Sive
Iapis ignem edens, eo denotatur: sed monimentorum, in quibus eadem figura deprehenditur, varietas prohibet, quo minus in explicatione illa acquiescamus. Admodum enim peccant antiquarum reruin causas investigaturi in Praecipitalis conatibus suis figuram insuetam et obscuram ex uno saltem monimento illico decla
randi. Quorum si plura ab aliis deinde reperia suerint, in quae prior minime quadret explanatio, fieri non potest, quin omnes
310쪽
299 INSCRIPUOMS GRAECAE. l. 821.
illorum labores frustrentur. Vusmodi igitur quadratum cruce signatum multoties comparet in sellis vel thronis l. 64I. Beger. the. inur. I. 8o , qui pluribus interdum erucibus ornati sunt Mem. de Pacad. 26. ad p. 475). Est etiam naVi Bdditum suurat. i 732, I . Conspicitur in vitris monare. tab. I 43 et in vasibus Etruscis Monis suppl. LII. tare. 3o. melius in Goria mus. Dr. I. tab. I 62. 64. Carma II. tab. stet), in quibus, quum mulier quadratam illa in figuram una tantum manu serat, cista esse videtur vel aricula, tyiao.mystica quid habuerit argumenti equidem prodero
Geminad hujus ex imagino cerae impressa verius hie damus 822. ectypon, quam quod a Capello si 46ὶ et Monisauconio II. tiab. i 73ὶ