장음표시 사용
351쪽
ecti κοιuητηνιον. - - Prosecto nisi corruptae isti scribendi in tioni cognoscendae operam impenderint PhiloIogi, eos nunquam pares ejusmodi monimentis interpretandis suturos esse manifesto patet. - - Significat autem κοιμ Osιαι quieaco, id quod non solum permulii sepulcrales tituli testantur, Sed sententiae etiarn in qui hus Alexandrini hoc verbo utuntur, ut: ἐκοιμηγν ν ἐν σμνα - λῶναπαοσιν Otra ευρον trirem. 4b. 3ὶ: ἀφηρτιω ὁ υm M αn αυτων, ω ti οὐ κοιιιω-αι μου. 4, 16ὶ: και ώς λεων γαυρωγ 7σεται, ου ποιώμηΘησεται Aunt. 23, 243 al. 855. Sed mulio majus negotium lacessunt tria illa verba a quihus inscriptio incipit. Quae quum non in uno, sed in tribus moni Ineulis eadem legantur, omnem literas corrigendi conatum inhiabeant necesse est. Exstat enim
Εx quibus patet, utique legendum: Υστερα μελανι vel ιιελα ) ιιε- λα-uεν , neque ullum effugio locum esse, quidquid aliter sentientes dicant, et quantumvis ohscura ista sint verba. 856. Ac libenter equidem saleor neutiquam ceriam me allaturum esse explicationem. Quoniam autem aliis non magis licuit esse
352쪽
tam felicibus, ut interpretationem afferrent ab omnibus approbatam, atque jure a me posci potest, ut de hoc etiam monimento quid sententiam exponam; Iectores quidem variis, quae in men
λανομεν , vel de Hystera a gnosticis ficta, quae mundum creaverit omniumque in eo malorum causa suerit Iren. I, 3I. P. Da. ψhan. haer. 38 de Cain. p. 2763, conjecturis morari nolim: sed solam, quae mihi reliquis melior visa est, nunc proponam. In prima igitur voce οστερα per frequentissimam ellipsin omimam h M- ραν suppleo. φερα autem υστερα non solum de die proxime Sequenti dicitur; sed etiam de posteriori, vel instanti; ita ut novissima, quae certa omnibus instat, moriis nimirum, ἱστερα quo.
que dici possit. Quid Τ quod in veteris Testamenii versione inieri
Pretes υστερος non nunquam posuerunt Pro υστατος v. Schisuane .
thraaur. V. T. Per Septuag. P. V. p. 4I7ὶ atque Pausanias 6, 1 I, M adverbio ἡμερον utitur pro matremo. 'IDερα illa φλανομενy, atrata, dicitur, sive infausta et infelix Plutarch. in Camin. p. 138 . Qui enim dies ab aliis atri Geu. 5, 17ὶ iidem in fastis Graev. VIII. p. 97 3wu.ὶ Aem Ptiaci audiunt. Atque αθυπιος quum Sit ὁ μελας; causa, cur ita dies appellati fuerint, nunc melius intelligitur, quam ex eis, quae Graevius spraef. p. I in hujus rei illustrandae causa attulit. Atram igitur reddere diem idem est atque infaustam, sive infelicem. Poterat quidem aliud verbum pro illo μελανομενη Poni; sed amant Graeci plenam jusmodi dictionem,
353쪽
342 LIBER III. CAPUT II l. f 856.
sive similium vocum conjunctionem, ut υβριν , ἀδικODuαιαδικιαν, alia P. Leich. carm. εepulcri ρ. 2M dicant. Quae tandem in nostra inscriptione nμερα quum m νομενη dicatur; si quaesiveris per quem ' OPPortune legitur μελυrι, ,, Per nigrum. In Bureo enim monimento haec vox litora I terminatur, et quamquam in duobus reliquis It substitutum est, nemo tamen ignorat hasce li.
teras, praesertim infimis lem Poribus, Conm8ns eme. dam Vero quum omnis sententiae sensus pendere videatur ex interpretatione tum illius vocis μιερα, tu in liujus φλοινος, Probe obsereandum est, τερ ρutari, ut diximus, graviorum rerum inesse notionem, quam solius coloris. Quemadmodum enim album sau
sta omnia denotabat, ita nigriarn infausta, Iugubria et mortem ipsam; vetuli atra Commodi vestimenta nimiis. e. I 6 . Hine atri coloris aves inauspicatae erant. IIit C μελα ηοροι appellahara.
ur qui diis inseris sacra laciebant scister. mrρ. ρ. I 29ὶ. Hinc superis diis albae, nigrae victimae inseris offerebantur irgia. Aen. 6, 249. Georg. 4, 547. Val. m.C. 2, 4, I. Stat. Theb. 4, 446. Lucret. 3, 5 a. Tibuli. 3, 5. Stephan. au Setit Gn. p. 543. Isine
354쪽
Hinc Gratias albas a Graecis fictas esse, Furias atras Pausanias
Atque eodem tramite Christiani pergentes απελους quidem is 858. λευκοις μι--ιd esse s h. IO, 12ὶ narrarunt; daemonem vero malignum nomine sive Aethiopia, sive Aegratii Fabric. cod. amor. X. T. I. 489. 63c compellarunt, cujus qui perlectam imaginem desideraverit, in apostolica S. Bartholomaei historia v. Fabrie. p. 683ὶ eam reperieti Ita enim describitur: AErat ingens AegΤ. Pitus , nigrior fuligine, faciem acutam habens cum barba prolixa et crinibus usque ad pedes, oculos denique igneos sicuti serrum ignitum, scintillas emicantes; ex ore ejus et ex naribus egrediebatur flamma sulphurea: habebat et alas spineas sicuti histrix. Atro utique colore pius ille vir eum quem metuamus descripsit, magisque vigens Picta ab eo imago est, quam mollis illa μελαγροχαοσυ apud Euripidem γλ. 4383. Gravioribus etiam verbis Euseabius Pram. 7, 4, 21. ρ. 317ὶ Satanam appellat o ηιν ME ANA
τε και σκοτους OIκειον. Sed uno serpente minime contentus nostri monimenti auctor Medusae imaginem mutuatus est, quo majorem incuteret terrorem.
Omnibus illis verbis nunc compositis sententia contineri vide. 859. tur in solati uin eorum qui mortis angores aequo Palinntur nnimo, neque salo turbulenter refragentur. Ita enim subobscura illa 'Tστε- ου ημερον , Μελανι ριελατο/Mνη, ος ο ηις, εἱλησος και ός λεων, χησηὶς κω ος ἀρνιον, κοιμηση ad Derbum interpretor: in atra iura
355쪽
344 LIBER III. CAPUT III. L 859.
die, Pre malum atrata, qui lemma διnuaberis, et qui leo rugies, et qui agnus quiesces; quibus dicere vOIuisse sententiae auctor via detur: In die illa instanti, quae tristia per mali auctorem Satanam est reddita, qui aementi Oimilia ema, sinuaberis, qui leoni similia, rugies: qui Dero agnum imitatus, Placide quiesces. Veritium cnim εἰναι quam saepissime omitti nos. 377ὶ vel tironibus notum; et similiter Homerus II. 5, 48i oς κ'ἐπιδευος per ellipsin
habet. In conjunctione denique και, ubi extremo loco Posita est, ego notionem discretivam, Pariter atque in repetito Hebraeorum GMen. Gegeh. d. II. Syr. P. a Io), inesse, et ab hac oppositum incipere, statui. Atque jure me hoc statuisse quo clarius perspicias, observes veliin, exaratam in gemma inscriptionem reliquis illis certe antiquiorem esse; Sequi deinde exemplum in aere; novistimum tandem videri illud in auro. Quo saepius autem repetita, eo magis etiam depravata apparent verba inscripta. Quo fit ut
quidquid pro mea interpretatione praesidii in gemma insit, maj
ris hoc etiam ponderis esse debeat. At vero antithesis illa perspicue ex mulatione temporum elucet, quae in gemmae exemplo observatur. Bis enim quum Praecesserat futurum, sequitur imperativus, et qui agnus eraa, dicitur, quiesce, noli timere l
356쪽
Μonimentum hoc in IIaematita insculptum Caylo 6. tab. eti) 860. acceptum reserimus, qui in inscriptionibus nihil vidit, nisi p. 71ὶ
characteres Graecorum more non rase dispositos. Imaginem tamen
Veneris Anad1omonos agnovit: quae rudis quidem in hoc et aliis hujus generis monimentis f. 623-625. 629ὶ illi a manibus Apellis primum prosectae certe dissimilis esse videtur. Inscripta autem verba quum neque Cayli aetate, neque post eum, virorum doctorum aliquispiam interpretari potuerit midem. Iahrb. i 828. p. 56αὶ; equidem eis non nihil lucis afferre operae pretium duxi. Nam scribendi ratio, quae barbara est, ut assolet in istis monimentis, impedimento omnibus fuisse videtur, quo minus verba intelligerent. Quae igitur in adversa gemmae lacte scripta sunt minori. hus literis subjectis, ita explico:
357쪽
Amo te oh aquosα Memmi. Quod K in primo verbo pro T scriptum est, id Aegyptium auctorem
prodere videtur, cui genti haec litera peregrina, But certe minus usitata fuit s=. 723ὶ, quapropter Graecum d οστις a Coptitis ακρο--ς scriptum Iegimus Noasi p. etia); sed ipsos apud Graecos permutatas esse illas literas non soIum a Luciano iudic. vocat. f. 4. T. I. p. 63ὶ discimus; sed legimus praeterea in lapidibus κλυκυς pro γλυκυς Torrem ueta CL i4. n. I 38. p. m. I9οὶ in libris σιγλαι et σικχαι, et apud Alexandrinos φαλεκ Pro φαλεr, να ηεκ Pro να γοῦ de Siurgium miror in describenda dialecto Alexandrina hujus literae Κ pro Γ adhibitae nullam fecisse mentionem. Στεέτου Procmργω Scriptum e8se conjicio, prava scilicet literam si efferendi conia
Suetudine, qua Μacedones eliam κυνουπις Pro κυνωσας dixisse Hesychius et Pliavorinus testantur, et Aegyptios frequenter usOS ESSE Supra s=. 646ὶ observavi. Ita etiam in secunda voce commutatio lite rae 1 cum I non solum in Graecis saepissime reperitur seo . indie.), verum eandem etiam apud Aegyptios frequentem fuisse s h. 4313, ostendi. In nomino μωνι litera Ν illi quidem formae M f. 379Ipro Μ, similis est; sed omnino differt a prima in eodem nominelitera, quae vera est M, quare alteram illam pro Ν habeamus necesse est, pro illa scilicet hujus literae Ohscura forma, quae cum litera II saepe confunditur f. I98. uo3. 746ὶ. Nec solum Coptitae
358쪽
scribunt hoc nomen ΜΕΝΗ Ι Dblans . opusc. I. 137); sed numietiam in Aegypto cusi et Graecis literis inscripti Ν pro altera Min eodem nomine habent Mega num. Aeg. tab. 2I). Erunt fortassis qui ista verba explicaturi primum pro parti. 861.cipio μερρουσα accipere malint, id quod ab iuilio milii quoque in
mentem Venerat: sed quae sequuntur voces quinto casu prolatae illam interpretationem non admittunt. 'Dαρα enim vocandi casun sorma est υδαρος, a, Ox, quam Hesychius servavit, et fuisse eam olim , t δαρ-rie etiam nomen Prodit. Si quis autem, qui ιντερρου Pro στεργω a me accipi Iegerit, sorsan subringatur; eum adire
jubeo Musgravium, qui apud Euripidem fuere. fur. D. 856) quod
in libris scriptis erat εμβιμέους prorsus simili ratione ειιβιβαζω σε legit i Rectene in illo quidem Ioco hoc secerit, nec ne, hic non attinet disquirere: animadvertisse enim sussicit, illam ipsam Mus-
gravit lectionem ab eis, qui post eum philologi Euripidem edidere,
Sententiam quod attinet haud dissimilem reperies in Pseudo. 862. nurno IVincte . catalog. p. 249. n. II 383 in cujus adversa facie Satyri caput, in aversa haec Ieguntur δεκαι δρυιιους φιλου--ν. Arnare autem Memphin Venus singitur quia sanum ei in hac urbe exstructum erat Strabo L. I 7. p. m. 934), Praecipuu que ibi Veneri marinae culius tribuebatur, unde Horatius Od. 3, 26. U. b. 9. IOὶ eam verbis quae tenea Memphin allocutus est, et Or-plucus hymn. 54ὶ eandem Nilum accolentem jam celebraverat.
359쪽
348 LIBER M. CAPUT III. f. 862.
Aquosa denique optimo jure audit Memphis, ut quae ad Νdum
quum sita esset, tum etiam Iacus quosdam in fronte haberet Strabo p. 93, , quare Herodoto teste, I si magnis quoiannis Praesidiis flumen coerceretur, periculum erat, ne illa aquae fluctibus tota inundaretur. Iure igitur a Lucano sto, 33o) vertaque Memphis rura appellBntur. 863. Atque hoc fortassis loco Papinio Statio lux adferri potest. Ae-gVptus enim quum Semper miraculorum et aenigmalum plena sum rit, ita ut ab Herodoti inde aetate usque ad recentissima tempora tot tantaque ibi reperta frustra interpretem adhuc exspectent, quod idem hoc in numO
temere ab academiae Parisiensis sociis hist. T. 16. M. I 43ὶ falsitatis nota inusto, sphinge 0. Iasin denotatur; illorum aenigmatum solvendorum Graecos pariter atque Romanos Lueari. Io, 2683 qu acerrima semper cupiditas tenuit. Soluturum igitur ea Melimn Celerem finxit Statius hisce versibus:
360쪽
349 INSCRIPTIO S GRAECAE. q. 863.
- - te Isidein praeside noscat de paludosi fecunda licentia Nili: Cur Nada desidant, et ripa coerceat undaδCecropis almata Iuto: eur invidα Memphiamne Therapnei laseiviat orci Canopi: Cur servet Pharina Lethaeus janitor aras; Vilia cur magnos aequent animalia divos rouαe aibi praealernat vivax altaris Phoenix rou dignetur agros, aut quo ae gurgite Fili Mergat adoratus treyidia pastoribus Apiat In quibus quum jure displiceat epitheton invida, obscurius hoc SenSu is quae exteris arcana sua invidet dicium sadeo ut ad alios etiam ineptiores interpretationes viri docti confugerint) feliciter, Opinor, Federus, quem supra l. 6i8ὶ laudavi, in Ilieris ad me datis emendat uvido. Quae quidem emendatio eo magis milii arrisit, quo clarius congruit cum mea gemmae interpretatione, ubi eadem Memphis Graece audit.
Ad altoram nunc gemmae faciem nosmet Convertentos anim- 864.
advertimus varias essicias esse ejusdem literae A figuras, id quod in aliis quoque hujus generis monimentis f. 689. 7o3ὶ observa. vimus. Qua quidem varietate perspecta lacium est, ut penultimam tertii versus literam primum perperam pro A aeciperem; sed dehinc D. IIeidesb. Iahrb.) jam suboluit Λ eam legendam esse,