장음표시 사용
41쪽
30 LIBER III. CAPUT I. f. 600.
sit πBΛPU IX, navium restaurator norat II). Ac plurima ejusdem rei exempla sunt obvia Croesi epiat. thesaur. I. P. I 67. D-blanah. vuac. I. P. 39. 69. 71. 4o3ὶ. Ρ vox Aegyptiis cum Graecis communis est. Antecedentem igitur cum hac conjunctam moureatorem aeria exposui, qui certe ΦPIl Sol) est. Similiter Cicero Tuac. I, 28 in Atemporum Commutationum inquit Aad malui talem frugum moderatorem Solem esse. Qui idem Sol in Apollinis oraculo ωρων και καιρων et Mneappellatur Euaeb. 3, 4, II. P. III. Laur. Lyd. 423. ΑΒΕΙΡΕ. Qui non ignorant saepe abundantem ab initio vocum Itieram A esse η. 429) levem in verbo BMPI vocalium commutationem eo minus curabunt, quo frequentior ea in ipsis Coplitarum libris comparet l. 428 , ut Salsidicain taceam dialectum,
gyptiaca haec locutio Vorta effundit similis est ei, qua Graeci et Romani de Amaltheae cornu utuntur, quemadmodum Horatius
naliae pleno diffudit costia cornu.ΟΥΩΛ. In dissicillimo hoc vocahulo explicando dubius haesi. Facilis quidem conjeetura est A pro 'l', quo Graecum alphabetum caret, Postium esse, quum dulciorem hujus characteris sonum non ignoremus, et Versa Vice Graecum διαβολος a Coptilis scri
42쪽
ploratum habebam utrum OYM, Olera, an OYPol, aubito, sit intelIigendum. 2 certo a Graecis, Coptica suis literis scribentibus, omittebatur . I92 . Certiorem tandem me reddidit custodita ob servatio adverbiorum ab Aegyptiis in sententiarum sine Couocato. rum l. 6ob. 639ὶ. Ad imagines quod attinet Horins Sol in Ioto imsidens navi s=. 2383 vehitur, cujus in prora avis, in puppi aliud adstat animal. Quod licet Monisauconius sy. 3o5ὶ cognitu esse haud facile scribat, Gorius autem mg. Florent. I. P. 145. ad Tab. 71. n. V. et Bellermannus III. p. ia) cum Anubide confundant, ego inmen Cynocephctium esse PersVasum habeo; quae mea quidem opinio aliis gemmis, infra Producendis, constrinabitur. Tam Gortae LI. 386), quam Chissetius n. 46 in hane gem. 610. mam ediderunt. Κircherus uiatem sprodr. Copt. p. 23 ὶ non nisi Posticam nobis tradens, literas, huic incisas, esse Copticas Contendit.
43쪽
Errasse eum quamvis persuasum habeamus, characteres tamen neutiquam a nobis intelligi ingenue satemur. De verbis contra in antica inscriptis Scaligerus quidem sepi/t. 18o. p. 379) Marco Vel. 8ero haec rescripsit: -Ut de Ias non dubium est, ita de illis in tuo gramν puris malo tacere, quam Iudibrium debere. Hic nobis neque Irenaeus, neque Theodotus, neque Tertullianus aliquam opem adserunL Ex quibus patet, hunc virum doctissimum communi etiam adhaesisse opinioni, omnia haud intellecta gnosticis esse adscribenda. Ego vero prorsus nihil, quod gnosticos prodat, videns verba inscripta sic divisa lego atque verio:
Extrema in prima voce litera E quo pacto hac sorma C scribi potuerit, supra f. et Oo) docui; literamque 2 in omnibus, quae Graecis literis solis scripta sunt, supplendam esse saepe i . 43o. 588.6o9. 613. 634ὶ monui. Ε et II saepissime commutari nemo ignorat. ΦΕδ deniquo et et OP, quod unum idemque est, illum sensum habere lexica docent. Reliqua plana sunt. Atque aimilia verba in alia gemma l. I 26ὶ incisa me legere memini. Accedit quod Anubis, Aegyptiorum Mercurim, in nostra adstat, quem in ante fores positum esse Φ. 634ὶ non ignoramus. Clavem forsan dextra ille tenet. Nomen denique Jao utrum ad reliqua verba pertineat, an illi potius qui sceptro insignitus est, adscriptum Diuiti by GOoste
44쪽
nomen sit, decernere nequeo. Sceptrum eadem sorma desineatum est, qua illud, quod Harpocrati v. Cuper. p. i69 tribuitur. Figura toto insidens, modo accurate a Μonis auconio Suppl. 611. II. Tab. II. n. 4ὶ exscripta sit, seminei generis est, caputque ii het radiis et limbo circumdatum. Forma tamen radiorum dissertab ea, qua plerumque delineati alii sunt. Quos inter globus comspicitur, ad quem semina tua digitum intendit. Isidem hanc esse
45쪽
Montis ossius autumat, quae, si verum viderit, eadem atque Luna erit.
dem p. 212 primum Hebraeum riv , secundum Graeciam ἀρσεν, tertium Aegyptiaeum ΦΡΗ esse conjecit; ita ut inscriptione significaretur is Solem marem eaεe. Sed vir doctissimus ipse dubitat re ut ista interpretatio aliis salis faciat. Νec Sane perspicitur, quorsum sententia illa in gemma aliqua spectore possit. Licebit igitur aliam viam ingredi et poriculum sacere, non trium, Sed unius ejusdemque linguae ope Verborum sensum eruendi. 613. Coptica illa est, ex qua, verbis rite divisis haec sententia exire mihi videtur:
Veni ubertas, fac nuntium e e Solem. Omnia, quae hic leguntur verba lex icis satis declarata sunt, nisi quod pro EOY quaerendum PHOY est, quo omnis utilitaa quidem significatur, hoc autem loco fritilitaου praesertim denotari vi detur. Bestitutos a me esse characteres 2 et w l. I88ὶ vix est quod moneam. Νisi igitur omnia me fallunt, linec quoque inscriptio tempus spectat, quo Νili inundatio annuntietur. 614. De imagine sententia, quam Μοntsauconius Protulit, confirmari alia gemma . 611ὶ videtur, in qua hinckelmatinus scutal P. II. n. 6Iὶ Isidem, quae capite, simili anodo radiato, depicta Dissiligod by Cooste
46쪽
cst, pro Luna accipere non dubitavit. Quae quidem ipsa quamvis, ut Cicero inquit, luce luceat aliena; radiis tamen ornari potuit pariter atque Diana inpanh. ad Callim. p. 23iὶ, unde et Virgilius Aen. 8, 23ὶ radiantia imaginem Lunae agnovit. Hoc
unum obstare videtur, quod Solem 33epenumero, Lunam nunquam, o toto emergentem Vidimus. Praeterea notatu dignus ille Iimbus est, quem tamen minime peculiarem Lunae fuisse, alia gemma, inter Graecas Proserenda, docebit, qua Harpocrates, quo Solem, ueriti quam Lunam denotari constat, iisdem radiis codem que lintho est Ornatus. Globum denique saepissime Isidis in capite impositum videmus Monis. II. tab. Iob. II O. II a. Isto. Suppl. II. tab. 38. et ροεt 44. Beger. III. P. 3oIὶ eoque Lunae argumem
ttim contineri Appulejus smetam. II. p. 7 7. Oudend. docet. Quoniam autem hujus symboli multiplex est sensu f. 527. 53o. Herodot. 2, 13ain, et Soli quoque idem globus imponitur f. I et 4); equidem, quinam illa imagine deus denotetur, aliis declarandum
47쪽
615. Profecto dolendum est in hac ex Stoschianis a Schlichtegro1 Iio n. 75ὶ edita gemma non nisi literarum reliquias videri, quae, si a viro rei perito exscriptae sive delineatae 1uissent, integram fortasse inscriptionem Copticam nobis exhibuissent. Sed sola ea nunc quae ad Iatus inscripta sunt intcsiguntur. t enim Ego vel ego gum vertendum est, et PII Sol. Sed quum in reliquiis haereamus inviti hanc inscriptionem mittimus, Itoc solum animadvertentes, Posse etiam ΦPII legi, siquidem interdum litora Φ si in
48쪽
exemplar a Chimetio mutuatus sum considens accurate ab eo de lineatam gemmam esse, quam ipsam Climetius Philippus, consanguineus illius, Possederit. Raspem quidem n. 58οὶ perperam inscriptionem exscripsit. Literae enim hae sunt:
Duas inter literas quum nullum Σ, frequens autem Z compareat; eo facilius conjici Potest propter suaviorem silerae L sotium hanc ipsam loco illius esse positam, quo certius harum literarum Peris mutationem olim usitatam suisse constat l. I98. Lucian. Iudic. υOeal. 9. T. I. P. 67. MOntf. ant. II. p. 3IIJ. Teriti vorsus literam primam, hac sorma V, legendam O esse supra f. I98ὶ monuimus, et tertiam es pro B, dorso carente, esse accipiendam, ex aliis Acriptis f. i93. ,8οὶ Patet. Resiant vero majores etiam scrupuli in-
49쪽
38 LIBER III. CAPUT I. f. 616.
terpretibus superandi. Quos Si non omnes removerim, certe faciliorem me verioremque lectionem redditurum esse Spero, nequis primum Versum explicaturus frustra se cruciet. Posteriorem
enim ejus partem PIOΜIPIOΜΛ, cujus explicatio inprimi A dissi cilis est, ab interprete negligi posse, quilibet videhit, qui retro
eam legens animadverterit, non nisi repetitam esse Partem priorem, perinde atque in sormula illa Ablanath. f. 58 l. aeqv. . At que haec etiam causa fuit, cur artifex extremam literam A in ni terum versum rejicere non auderet, sed eam, spatio deficiente, super primi sinem ponere cogeretur. Cujus rei Prorsus ignarus Passerius nimium facilis PIOMIPIOMA non solum legii, sed etiam II. 26 a. n. 7θὶ μυριο-μα in illis literis Intere somniavit. 6 17. Sed meam praestat inscriptionis interprolationem 33lvo Sagaciorum judicio nunc submittere:
Allio rin ulum; verbera ter domine I regissentes. Jam singula recenseamus verba:
iis scribitur; qui quum literas I et Y saepe commutarcnt l. 43 i), id quod a Graecis etiam factum esse scimus; hoc Ioco MOIP pro MOYP legi nemo sane mirabitur. Litora I in primi verbi sino abundat, id quod in aliis quoque a linguae Perilis observatum est l. 429. 64o . Ligαre et ligamentum Verba esse amuletis convo Diuili od by Cooste
50쪽
nientia s). 67. aeqv. 162. 49θὶ sicut novi vocabulum in magicis aritibus usitatum f. 268ὶ haud ignoramus. Derberare, Percutere, Pugnare sonat; quumque litera Φ . carerent Graeci pro ea ZT Posuerunt, sive posteriorem characte. rem pro E, sive Pro Z habueris. yOΕIC. De triplicata litera initiali conferre poteris quae de S perstitioso ternario numero si. 274) disserui. Triformem etiam figuram observes velim, de qua Horatius III. Od. et et , 3): Ter vocata audia: adimiaque letho Diva triformis I Ternarius praeterea numerus in ter repetita litera pari modo Ia. tot, quo a Romanis DDD. Ν. nimirum δε domini noatri' de tri. bus imperatoribus scriptum fuisse videmus Sert. Uraat. in Grare. thra. M. 663. De Vita antiqv. Benev. L. 28 IJ. Qualiscunque demum fuerit hujus rei ratio, certe illa silerae ad tertias vices Productio majorem verbo vim conciliat. Id quod ex Aristophane Mi . a 349, I 39οὶ quoque Patere videtur. ΟΥΒΕΥMiny. OYBE quod is Contra .sonat cum pluribus Veri his docente Crogio Iex. 67 construitur, hoc autem loco cum verbo ΜΟΤΙ , quod Ire' denotat. Contra autem ire est reai. atere. ΕΥ tertiae pluralis nota in a, ut vocant, est. Et quia per praesens indicativi docente grammatica p. Ioiὶ participium prae- Seniis Saepissime exprimitur, ita ut scriptum legamus ΕΥΣΩ dia eunt) pro dicentes; jure ego resiδtentea verti.
Imaginem si consideraveris agnoscere tibi videris Aen. LV. Iiiὶ 618. Disiligod by Coos e