장음표시 사용
51쪽
Tergeminamque Hecaten, tria Dirginis ora Dianae sive Ovidii ast. i. 14 ὶ:. is ora vides Hecatea in trea Cergentia Parteo itidemque Minucii Felicis sui): is Triviam - mullis manibus horri- sicam. Comparanda quoque Euripidis Helen. b69. Matth.ὶ φωσ-φοέ 'Eκατη est, et scholiast ac sin The r. Idyll. II. i et in agnoveristyαδουπον και ponτηορον. Angues enim quas tertiis fgura tenet manibus, flagra esso, quibus daemones regit, e Prudentii c. Symmach. I. D. 36 IJ loco patet, quo Romanos putare ait Hecaten
Agmina Dψereo austeria immittere sagm. Nec mirum in amesetis invocari IIecaten, quam deduci Posso incaniationibus similibusque issecebris teste Eusebio syrain. 3, 4, 16. p. 126ὶ credebant. Ipsa in lapidis litulo Beger. 3Picilem ant. P. 9Ο. n. I 6) ιι σοποι λος Vocatur et a Theocriti scholiasta Id. 2. v. I 2. p. 3 i. Itelah.) φυλαχοῦ ideoque eam, vel suo, vel Dianao nomino portarum inprimis aQ. ad Callim. p. I 57. Coss. idololatr. 2,29. OP. V. ρ. I 66 Γ, immo ipsarum urhium custodem agnoscimus. Qua de re ex industria egit Fedorus, celeberrimi illius philosophi doctissimus filius, in commentritione ad Agam. Arachyli P. 28. aequ). Summa scilicet deae in tribus elemeniis concessa erat Potestas Hesiod. theog. v. 413. 427), unde etiam coeloque ereboques potentem Aen. 6, 247) eam vocari legimus. 610. Quoniam autem animadvertere aliquis Polerit, faciem non
52쪽
lXSCRIPTIONES AEGYPTIACAE. l. 619. 41
femineam videri, ternumque in capite modium ad Serapim spectare; nec deam aliquam, sed deum in inscriptione invocari; meminisse illum velim, non solum alios quoque deos utriusque se. xus fuisse creditos Cuper. voth. Nom. p. 227ὶ; sed ab Aegyptiis Lunam etiam masculini generis nomine IIII OP proserri, unde Graecos quoque utriusque sexus Lunam et Lunum finxisse tra-blanah. Panth. L. 64. Seguini num. P. 93. Creuacri Symb. I. 347. II. 9. 323, secundum illud Orpllici 5 λος τε και ἀρσην canentis hymn. 8, 4), ab ipsis etiam Romanis lapidis titulum is Isidi fu-gmen O esse dicatum Cuper. nam. P. Io. Schlaeg. num. Hadriam. p. 144ὶ, modium denique et Dianam Ephesiam in capite gererere. Adeat praeterea Porphyrium, qui v. Eu-b. Pram. 4, I 2, 23. p. i75. et 'eodoret. Gr. assere. disy. 3. P. 47ὶ is malos daemones A ait sesub Servidia quidem esse potestate, dominari vero in illos etiam Hecaten, utpote quae eos contineat in triplici elemeu-to add. Maneth. voteleam. I, 3oet). Unde scire licet in gemma imaginem mixtam, sive ex duobus numinibus Compositam esse. Id quod in Aegretiaco monimento eo minus mirum videri poterit f. 493 quo saepius in Graecis idem Observatur.
53쪽
620. ' in adversa hujus geminae Molinet Tab. 29. n. 19 et 2o. Mont-Duc. LI. Tab. III in facio scarabacus insculptus est, in nVersa Chliubis f. 483ὶ serpentis imagine ropraesentatus. Hunc Sept mcircumdant stellae l. 483ὶ: illi adscriptuin est ΘsὶXΝOY H. Alo liuetus quidem p. 129 hanc inscriptionem, quamVis cam non intellexcrit, Graeco - Barbaram appellat, ex eaque vult colligere genunam a gnoδticia esse Prosectam, quum symbolis Serpentiis et scarabaei Sol denotaretur. Sed taedet utique virorum doctorum ignorantiam et temerariam de gnosticis opinionem iterum iterumque incusare. Etenim quum symbola, tum inscriptio haud dubie Aegyptiaca sunt. ΘO a Coptilis et multii lex vel multiformia, et orbis etiam univeraua dicitur. Apprime igitur haec inscriptio con
etiam significat: is omnia ego C tibis. Ila etiam Coptilae Ps. 6i, i et in Graeca σος εἰνα θω vertunt AXOK I ΩK, elliso verbo i
54쪽
Sum. Sententiam ipsam insea uberius explicabo. Scarabaei amtem apud Aegyptios veneratio adeo nota est Porpham. de abatin. IV. P. 327; et aρ. φδeb. 3, 2, I. P. 94, et II 7. Aelian. II. A. Io, II. Plinius. 3O, II, 3 o. mrapollo I, Io. Plutareh. de D. p. 3I, , ut hoc tantum Ioco quod ad amuleta attineat, addam, alio il. 667. aeqv.ὶ alia observatu haud indigna de illo relatu rus. Plinius etiam 37, 9, 4o) tradit is mirabiles effectus promitti, si aquilae aut acarabaei smaragdis i sculperentur.
Leguntur haec in aversa gemmae v. Pignor. n. 5. Nircher. 62 II. I. p. 46 I. GOrt. n. 34I. Chi t. n. Is mnifaue. II. Tab. I 46. Ebrem er. 437 facie. Adversam praetereo, quia pervulgatam continet illam imaginem hominis, cui caput gallinaceum est et utrumque crus anguineum; cujusque in clypeo non nisi nomen IAst inscriptum legitur. Sed magiis vexarunt viros doctos verba, quae in aversa facie leguntur. Primus ea Κircherus p. 46 et) veriterat hoc pacto: Summo Marti omnia vincenti l Adeoque placuit haec interpretatio Chiilletio, ut j. 63. 64) ejus auctori cogno-
55쪽
fundo Pasti Dol Prosecto hujus viri interpretationes legenti saepe mihi in montem venit illud Ciceronis Phil. 3, 9) nonne acitius est mutum esse, quam quod nemo intelligat dicere. 622. Meliorem sane viam ingressus Bellermannus, Copticae linguae ope inscriptionem sic explanare tentavit: ΤΑΛΛ ΑΡΑΙΩΩMAOPO GOΚΟ ΝΒΛΙ, quod vertit: Gatos creator regna tu domine. Νeque erat quod vir doctus in quaria Voce Θ pro T substituendum esse arbitraretur, siquidem XI OK verae scribendi ra tioni in superiori Aegypto omnino respondebat. Sed quamvis HaIlenses Lit. Mit. 18i8 II. 7o3) calculum suum illi interpretationi adjecerint, vereor tamen ut Copticae linguae gnari in ea acquiescere possint. Quamvis enim TAM Vallare) pro Custode acicipere voluerint, ΛΡΑΙΩ tamen, creator, vox ipsis inaudita erit. Literas praeterea si ante APIO,PO et D post XI OK explicare supersedit vir illo doctus. Videat igitur num verba hoc pacto me. lius verti possint:
56쪽
APEZ, custoa, vox Coptica cum Arabico Hares convenit et usitata permutatione sa scriptum esse videtur pro ΟΥ l. I96ὶ, quae pluralis rara meri est terminatio si. I94).ON BAI ex OXI, similia et BAI, ramus palmae, compositum esse ratus, Palmae similia verti, quia Palma quum gloriam, tum est iam diuturnitatem significat auen. ad Iablongkii opusc. I. 47.
L. Lei h. gepulcri carm. 17. Schmidi de Aaceta. Aeg. 64. Consule et Erasmum in adag. v. Palma, ibique Plutarch. Gellium, alios. Adde m. 92, 3. et obεerva Hebraeae quoque vocis ΠρI latiorem significationem, verbique n etymon π. Geaonium .
Hanc, quam Passerius I. 76 edidit, gemmam eo libentius 623. repeto, quo clarius eam interpretaturis patebit minime contem Dissiligod by Cooste
57쪽
nenda esse quae pluribus hujus libri locis monui, quorum pri mum erat consilium, ut comparare vellent inter se monimenta quae ejusdem sint generis plura. Illam enim inscriptionem nemo sane iniquam intelliget, nisi ex aliis veram lectionem didicerit. Vene. rem Pelagiam facile agnovit Passerius, quamvis cognitu dissicile docente Artemidoro v. Cuper. in Harpocr. III. II 2ὶ sit inter
hanc et Anadyomenem, quas Reinesius sp. I et 7 f. in confudit, discrimen. Certe Marinam cum Horatio Carm. 3, 26, I. 4, D, 3 inqui eam appellaverit non errabit. Testes nobis sunt monstrum marinum, SPeculum et pecton. Quamquam enim et aliis deis haec tribuebantur, maxime tamen Veneri. Nemo certo ignorat mulieres Romanas Veneri, cui votum Aolverent, statuam cum PeCtin .
dicasse scidis. P. I 4 , unde Ovidii Cytheriacus pecten met. 4, 3IIJ, quem in aliis etiam geminis IVinckem. eatal. P. 12 O. n. 578ὶ Veneri videmus tribulum. Speculum quoque Veneri donum dare usitatum fuisse, quod inde Venereum cognominatum Gruter. I, 6 quum lapidum tituli Marm. Taurin. u. p. Io6ὶ testantur, tum Ausonius epigr. IIJ, Lucianum smigr. 33. T. x. p. bo) imitatus, ei Philostratus simag. p., 74 i) docent. Unde et Appulejus met. 4 p. 3o9. Oudend.) Tritones fingit huic deae speculum praegerere, quod idem a mulieribus factum esse in pompa Isidis mei. P. 77O , quae eadem Paphia Venus p. 7573. 624. Inseriptionem Passerius sII. 267. n. IOοὶ Iegit αγωγ pριανι, Ver litque is in fro menti δ' nil curans, quo spectare possint hae. Disilired by Cooste
58쪽
INSCRIPTIONES AEGYPTIACAE. f. 624. 47
nugae. Literas singvias autem in antica YMa perperam legens nihil significare vel potius a gnosticis essictas et in Basilidianis obavias esse assirmat. Quoniam autem tres illae literae in antica ob viae non salis distinctae apparent, et in postica secundam inscriptioniis literam prave descriptam esse ex aliis exemplaribus Patet; Passerit interpretationem libenter missam lacimus, satius ducem ies gemmas consulere Aimiles. Quas inter duae quidem sunt a Capello n. rio et et 23ὶ editae: sed verba inscripta mendis laborare animadverti comparans Capelliana exemplaria cum gemmis ipsis, quae in nauseo CasSellano adliuo exstant. En correctum stemmae Prioris exemplum:
Perperam apud Capellum si io MACIC pro ΦPACI C hic legitur.
59쪽
625. Quibus exemplis hanc etiam gemmam addere placet quam in musco Brunsvicensi ipse exscripsi. Reliquiae extremueliterae docere videntur I eam fuisse. Neque omittendum duxi hoc exemplum quod Pocoho I. Irab. 6θὶ edidit, Veneris Marinae imagine etiam insignitum, illius nimirum deae, de qua Ovidius sart. am. 3, 224 ris da Venus madidaa e rimit imbre comaδ. cuique similem imagunculam Millinius fgiaiar. mythol. I. tab. 43. n. I7I et in mon. ine l. II. 28) nobiscum communicavit. In ea denique gemma, quam Rossius primus VuIgavit, lectorum oculis
60쪽
eandem inscriptionem ita in diversis gemmis incisam:
Praeter mendum illud quod Passerius in litora secunda admisit omnes istae inscriptiones iisdem constant verbis, neque inter Sedisserunt, nisi orthographia, quam inconstantem pariter atque in aliis ejusmodi monimentis esse videbis. Extremum verbum modo' ΦΡΛΣΙΣ , modo ΦΡΑΣΙ legitur. Pro I in Brunsvicensi gemma EI reperitur ex frequentissimo sonorum permutatione l. 39, . Quodsi Graecae Vocis φρασι vera esset lectio, tertius pluralis 626. casus a pρνῖν facile intelligeretur. Sed intellectu omnino dissicilior, et vix cum issa conjungenda vox αρωρι est. Νequo ego quidquam conjicere ausus eram nisi in illud Homeri Od. 4, 77) ἐνὶ φρεσὶ, φραγειν incidissem; in quo quum utraque vox videretur conjunCinpariter in corrupto illo αρωρι vel αρωρει Iatere conjiciebam sive αρηρε atque Vertenda Verba esse in ta eat medulus, sive coridi, dea nimirum, quae imagino repraesentatur. Neque illud si pro II vel A scriptum me turbabat, siquidem in permutandis Vocali-hus faciles fuisse istos homines, neque ex melioribus defuisse Scri.