장음표시 사용
251쪽
smum e corde ascendentem temperat: utrobique autem tenuibus ac frequentibus uenulis inclusus est satagitis, ut alterari ab ambiente corpulenti.
sacilius pollit. Simile igitur est cerebrum instrumentis Chim istarui ne hi
enim cum ex vino aquam ardentem si1blimare volunt, fistulam tenuem dc in spirς modum recurvam ascendentes vapores calidos recipientem vali coaptant, in quo aqua frigida contineatur : fit enim ut huius refrigerationis beneficio temperati spiritus minime euanel cant: Sic quoque cum cae sanguine in corde seruente tenuillima pars sublimetur, nisi fuisset locus refrigerationis, optima pars sanguinis in auram evan uiliet, nec admiranda naturae opera perfecisset. Optima igitur ratione cerebri subistantia stig da Ahum Ida in superiori loco a natura condira est, quia caloris natura cit sursum ascendere: & quae plurimum habent caloris ac sanguinis , ijs plurimum quoque cerebri datum est, ut hom ni. Venulta autem in cerebrum dispersae, si inibi desinerent, nec ad organa sensuum ferrentur,inutiles suissent, quomodo cnim haec sanguinem syncerum ac temperatum haurirent Nam sit alia uasa condita sint, quae dispersum hunc sanguinem colligant, idem incommodum oritur, quod in hepate contingebat. post litam enim sanguis euenis egressis est, putrestit. Praeterea spirituosus iste sanguis qui in uenis cerebri collig tur, postquam semel egrellum habuerit ex tunicis continentibus, rea situ mi nullo pacto potest ut alijs ualis iterum claudatur: naturaen Im spiritus e it dilatari ac diffundi. Necelle .igitur est continuas esse uenulas u cerebro iterum egredientes ad sensuum in stramenta. At nullum aliud corpus e cerebro egredi videmus praeter neruos: nerui igitur uenulae illae fuerint multae in unum coeuntes non communem cana
lena, sed corpus ex pluribus canalibus ac tenuit limis compositum : idcirco fissilis est neruus secundum longitudinem: nam uenulae in libras rectas desinunx neruos constituentes. Significauit autem apertii lime id Arillo te-Ies. 3.de Hist. Anim. cap. 3. ubi deuenis loquens inquit. Aorta archior est M uehementer neruosa, deductaque longius hoc est ad caput, aut imas
partes, in angustum admodum coacistatur, ac nerui naturam ex toto acci
pit. Haec Aristoteles. Uid potest hoc dicto clarius esse 3 nihil enim aliud
cst neruus quam extrema Aortae alia quidem in capite, id est in cerebro naturam nerui accipientia: alia autem circa imas partes, id est circa crura &articulos totius corporis . Vult enim tendines appellatos & articulorum ligamenta & membranas ollium ex eadem Aorta nasci eodem libro . cap. S. Vbi inquit: Vena Aorta appellata neruosa est ela quidem postremacius nee MO Omnino constant, quippe quae ianito intus cauo distinguantur, tenda turque modo neruorum, qua desinunt applicata ad nodos ollium lubricos,&quae equuntur. Sententia igitur est Aristotelis ex Aorta ad caput tenridente oriri neruos cerebri ex reliquis autem eiu idem extremitatibus tendi nca ta ligamenta, quae etiam nerui nomine significantur: Meatus igit ut quos
252쪽
. LI BER Q VIN. TVS. A quos scribit Aristoteles ad oculos peruenire ex venulm quae stant circa cer brum, quid aliud sunt, quam nerui appellati visori, Z Stultum autem est credere non inesse meatus, si quis amplum quendam canalem in ipsis non percipiat. Vt enim capillum perforatum esse scimus, non tamen viiiii ob paruitatem mea tua apparet. Sic nermos ex alijs signis fistuloses elle cognoscimus visui tamen non sunt manifesti meatus. Colligamus Igitur neruorum ductum. Ex corde egrediuntur venae δc arteriae, quarum illae quae ad caput seruntur caluariam ingrestae partim in ventriculis cerebri plexus r tis modo efficiunt: partim vero in membrana duriore sinus quosdam communes ex utraque vena constituunt, e quibus vasa sanguinis in tenuem membranam sparguntur. Cerebrum autem extrinsecus quidem ab hac membrana, intrinsecus autem a plexu existente in uentriculis tauquam ab altera membrana tenuissimas recipit venulas capillamenti modo, quae cer bri substantiam ingressae Don amplius conspicuae stini, scisso tamen cerebro B sanguinis substantia ex venulis minutissime exsudare cernitur. Ex contactu igitur medullae cerebri temperatur optime sanguis ille tenuistimus, simul, veluti tomento quodam vascula sulciuntur: Haec autem Iterum ex
caluaria multa simul per foramina quaedam egressa, ad instrumenta sensuuseruntur, spiritum ac veluti florem sanguinis potius quam sanguinem forentia : eodem modo alij ex spinali medulla ad arctus & crura de costas feta
ruutur. Quomodo autem sensum efficiant,cum neque sanguis neque nerui neque cerebrum sentiant, sed membra sanguinem talem recipientia: dc
uomodo ad motus faciant tum ij qui ex cerebro ac medulla spinali pr
eunt, tum ij qui statim ex arterijs in tendines musculorum transeunt, non est praesentis instituti. Non cogimur autem miraculo quodam propter praesentiam spiritus in cerebro tanquam lumine fieri sensum Sc motum in toto corpore, ut Galenus putat: Sed neruos intendi immisso spiritu cor- si poreo implente, remitti autem eo euacuato consentit pulcherrime huic fa-Dricae, ut in caeteris multis quae uel ab arte fiunt apparent. Sensu na autem fieri alterata particula a spiritu per neruos transmisid ex loco refrigerationis asserimus : praeire autem oportere hanc alterationem, ut intromitti ex
arter ijs in tenginum principia spiritus multus possit: vi commodius alibi, ostendemus. Soluamus igitur obiecta in oppositum adducta. Quod primo dicitur neruos omnes ex cerebro de spinali medulla descendere. liani est: tendines enim & ligamenta nerui quidam sunt, non tamen inde ortum ducunt. Qui autem a cerebro de spinali medulla veniunt, non inibi oriun tur, ut patuit . sed ulterius scilicet in Corde eorum est principium ut reliquorum. Quemadmodum enim in hepate licet sensui immanifesturn sit
nexus venae cauae cum vena portae, Una tamen continua vena est: sic in cer bro continuos esse canales venarum cum neruis ostensum est, quanquam
ob vaserum ex uitatem in disiectione ostendi satis nequeat. Quod autem
253쪽
argu tur ex substantiae mollitie neruorum prope cerebrum existentium, Dci uasi ex cerebri medulla constent, non sussiciens est argumentum. Humor enim viscosus nerui fibras glutinans, prope cerebrum molliorem reddit neruum: Cerebri enim substantia similis est. Hunc autem mucco rem album&glutinosum circa neruos esse, unde alitur do fit, scribit Aristoteles. s. de
Hist Anim. cap. s. Oculi quoque prope cerebrum positi stini, quia aqueaest illorum substantia. 1. de Part. Anim. cap. io. Ob hanc igitur causam nerui prope cerebrum humidiores sunt ac molliores. De ramulo autem, qui ex sexta coniugatione in Cor desinit, nemo sisnaniauerit principium csse neruorum, sed illi inseritur extrinsecus in membranam, ut etiam venas dc arterias natura eodem transnisit, quia ex interno sanguἰne nutriri capars non poterat. Neque hanc partem cordis principem elle statuit Aristoteles, sed internam, quae spectat ventriculos. Experimenta vero a Galeno animaduersa neruos abscindendo aut laqueo intercipiendo, nemo negauerit, non tamen ijs quae diximus obstant. Idem autem eueniret si venae omnes ad cerebrum tendentes in collo interciperentur, noli enim amplius ex corde uirtus influeret in neruos. Notauit hoc Aristoteles in libro de Somno εcap. 2. inquit enim: Quibus in collo venae Eppraehenduntur, insensibiles
fiunt. Non sufficit autem arterias solum ut Galenus aliquando expertus est sine noxa in collo constringere, nam ex venis in eadem loca transfertur uirtus a corde, cum osculorum sit communio non solum in corde, sed e tia per totum venarum atque arteriarum ductum . Similiter & concedimus
ibi esse animae principatum, ubi origo est neruorum, sed hoc cerebrum esse, non dicet nisi is qui crasse haec contempletur. De principatu igitur an tiuae& membrorum corporis haec dicta sin t.
Respiratione non intromitti aliquem spiritum externum in Cor. Quaestio. IIII. UTAVIT Galenus respiratIonem propter duas causas da ptam esse animalibus runam ut calidi innati in corde fieret conseruatio, quae per respirationem duobus praestatur, modica scilicet refrigeratione, quae inspiratione aeris frigidi habetur, &dimatione suliginosi excrementi, quae expiratione fit: Alteram, ut spiritus animalis externo aere nutriretur, quod inspiratione tantum fiat, ingrediente aere per meatus asperae arteriae in arteriam venalem ex sinistro cordis ventriculo in pulmones discurrentem: orificia enim unius committi cum alterius orificijs, ut transitus aeris externi esset in Cor. Resellit autem hanc sententiam Aristoteles in
libro de Respiratione cap. a. ubi inquit: Sed tamen neque alimenti gratia existimandum est fieri respirationem, tanquam spiritu alatur ignis qui in-
254쪽
A tus est. Nam similiter fieri oporteret in caeteris animalibus. At pisces non. aerem sed aquami rahunt. Praeterea ex spiritu fieri nequit calidum, contra enim potius oritur spiritus incalescentibus humoribus, ut ostensum est. 3 degen. Anim. cap. io. Calidum igitur de spiritus animalis non ex aere sed ex
alimento per uenas affluente ex ventriculo st: ut ignis ex rebus coinbustibilibus. Amplius si daretur aeris ingressus in cordis uentriculos, esset etii eius egressus: at hoc existente quomodo non effaret animal cum aere spiritum de anima mi facilius enim est spiritum ex loco angusto in apertum egredi, quam ex aperto in angustum dc plenum compingi. Nec obstarent membranae ostio appositae, quae opponuntur egressui: nam concedit idem Galenus egredi una cum aere expirato excrementa quaedam fuliginosa obseruorem cordis orta : propterea duas tantum membranulas huic ostio datas non adam ultim claudentes, cum caeteris tres sint appositae. At quae separatio spirituum, dc quae commixt o remanentis in corde aeris excogitari
B potest Z Praeterquam quod absurdum est excrementa utilissimi alimenti a natura despici dc expelli, cum eadem utatur quoque vilioribus. Accedit motuum repugnantia. Cum enim spiritus intromissio fiat per inspirationem dilatato pulmone ac thorace: egressus autem fuliginosi excrementi per expirationem eodem contracto: vult intromissionem fieri dilatato corde, expulsionem autem eodem constricto: Nam membranae ostio sic appositae sunt ut corde dilatato aperiantur, contracto autem claudatur. Oportetigitiir aut simul dilatari pulmonem dc cor, simulque constringi: aut intromis. sonem fieri spiritus dum expiramus: si enim contingat dilatari cor quando pulmo constringitur, de constringi dum dilatatur rexpirantibus ingredietur aer in cor , ω inspirantibus egredietur: quae fieri nequeunt, contrarii enim sunt motus. Dicere autem simul dilatari cor de pulmonem, ac simul contrahi utraque, repugnat ijs quae apparent: in nobis enim est modulari
respIrationem: cordis autem pulsatio non est in nostra potestate. Praeterea etiam instinctu naturae respiran tibus, rarior ut plurimum apparet respiratio quam pulsus. Alterum incommodum Oritur circa pulsum arteriarum: Cum enim vaserum in cor desinentium, quaedam intromittant contentam in ipsis substantiam, ut vena Caua in dextro Ventriculo, dc Arteria uenalis in sinistro: quaedam educant, ut Arteria Aorta in sinistro uentriculo, Souena arte tulis pulmonem nutriens in dextro . omnibus autem membranulae sint appositae ei osticio delegatae, ut oscula intromittentia non educam ,& educentia non intromittant: contingit corde contrahente se artorias dilatari, & dilatante constringi, non simul ut apparet. Dum enim dilatatur cor, claudi vult oriscia educentium : ut ex corde non influat tune substantia in arterias: Contrahente autem se influi dehiscentibus membranis. Si igitur simul dilatentur & contrahantur cum corde arteriae, continget dilatari cum negabitur materia replens ex corde: de contrahi cum asi
255쪽
A nis seruorem distensionem fieri est necesse: frustra ergo quaeritur alia la-
cultas distendens: nam aut haec facultas distendet dum spiritus ex calore ampli licatur, aut residente amplificatione. Si primum, non ergo cor dis dilatatio data est ad attractionem materiae , amplificatio enim spiritus locum implet: Si secundum , continget constringi cor, cum amplificatur spiritus : si enim dilatatur cor a facultate, cum residet amplificatio spiritus, praecedens ergb constrictio erat dum amplificabatur. Cum igitur haec omnia absurda sint, dicendum est Aristotelis sententiam ueriorem esse: nulla enim sequuntur absurda: S differentiae pulsuum ac reliqua circa ipsum accidentia melius afferri pollunt. Cum enim pullatio cordis de arteriarum sit accidens quoddam , quod ex necellitate insequitur hamoris in corde effervescentiam, qua sanguinis generatio perficitur, ut in caeteris quae igne elixantur accidit : lib. de vita & mor. cap. 2. intum scente corde neces Ie est simul omnes arterias dilatari, in quas derivatur feruor , B non enim repleri una pars potest, quin totum fiat maius: ubi non Omni ex parte Iasa quae continua sunt, fuerῖnt exinanita Nam nullo intus existente corpore non contingit simul repleri plincipium & extrema, cum motus non sat in instanti : existerile autem per totos canales
aliquo spirita, simul ac in principio alius fuerit genitus, necesse est to
tum simul dilatari, unum enim fit spiritus accedens cum toto: Cum ergo tesum reddatur maius simul ac accessserit pars , non potest una pars dilatari quin eodem tempore dilatetur totum: Est autem ves uti totum quoddam arteriae omnes cum corde, continuum enim est vas sanguinis per i m. Spiritu autem emante in habitum corporis, & distributo sanguine particu-hs, necesse est tumorem vasorum desidere, quae est pulsus contractio. Continue autem hoc fit, quia continua estpartium nutritio, & continua san - guinis generatio in corde. Eleuatio igitur spiritus a calore fit, non tamen
C temere ita alicuius gratia : Nam sine huiusmodi amplificatlane non fi
rei distributio alimenti in omnes partes. Significauit hoc Aristoteles. h. de Gen. Anim. cap. 4. Vbi reprobat eorum opinionem, qui partium constitutionem fieri volebant, quia suapte natura sinite ferretur ad simile: seia queretur enim omnes carnes in unum confluxisse, & ossa similiter in unum . Idcirco spiritu distingui partes ostendit in generatione: eodem autem modo in augmentatione fieri. Motus igitur continuus a corde in omnes corporis partes agitur, quia continua est spiritus generatio , qui sua amplificatione diffundi celerrime in omnes partes aptus est , simul'
autem alimentum nutritiuum fert, & auctiuum ex venis elicit per osculorum communionem, quam Graeci Anastomosim vocant: tandem vero spiritu in aerem ambientem dimante alimenti corpulentia remanet partiinstigore partim calore coagulata. Addi silationena autem spiritus & ianguinis distributionem in partes, vasa residere oportet, donec nouus spiri us
256쪽
lterum repleat ac distendat. Apparet autem magis haec pulsatῖo in arterIjs D quam venis, quia spiritus per has sertur. Fatetur enim Aristoteles omnes
venas pulsare in lib. de vita & morte cap. 2. Hoc autem modo dicentibus non cogimur membranas vasorum educentium claudere in cordis dilatatione, non enim dilatatur ut attrahat: nec ullum imminet periculum ne transumptio fiat ex arteriis in cor: Motus enim fit ex uenis in cor caliditate alimentum trahente, simul autem ex corde in arterias , quia hac solii in patet iter propter membranarum positionem: idem enim motus utraque olcula aperit uenae scilicet in cor, cordis autem in arterias. Positae autem stant hoc modo membratae, ne unquam contingeret contrarium motum
fieri, quod accidere posset in uehementibus animi perturbationibus, aut aliis caulis, a quibus f inguinis retractio fit ad cor: obsistunt enim huic motui membranae. Nam si hae hoc modo conditae non essent, isnis cordis uel leni causa extingueretur. Si enim motus fieret contrarius, simile esset ac si flamma compingeretur deorsum ad alimentum, quod cum minime sit praeparatum,aut copiosius quam oportet, ignem suffocat. Oportet enim alimen Etum paulatim praeparari, & paulatim dispensari ad locum flammae: Huiusmodi locus cor est,.in quo secundum naturam alimentum praeparatum ardere potest & fieri spiritus : Venae alimentum suppeditant: Arteriae stammae spiritum recipiunt. Iure igitur arteriae magnae ostium aduersus motum spiritus in cor clauditur, ne eius copia suffocetur sator: Venae autem ostia aduersus motum excorde obsistit, ne cordis flamma copia alimenti extinguatur. At dubitabit quis: si continua est alimenti suppeditatio, & flamma continua, continuus quoque erit essi uxus spiritus per at terias: hoc autem existente nunquam siet cordis aut arteriarum contractio, nunquam enim deficit spiritus distendens,cum eius sit continua seneratio . Huius sorte occasone putaret quis contractionem a facultate neri expellendi gratia id quod replet. Sed si hoc esset, deficiente uir tu te, ut in moribu ndis, non Faugeretur contractio: deficit autem paulatim pulsus diminuta dilatatione, de aucta contractἰone, nisi quid impediat ut arteriae durities: nam mors es- fando contingit: ut igitur in respiratione ultima est expiratio: De Resp. cap. a. sic inpulsu ultima est contractio, tanquam derelinquente spiritu. non expulso: quae enim uirtus eo tempore expellatὶ Dicendum est igitur contractionem fieri, quia non est continua generatio eorum quae tota simul fiunt, quemadmodum neque augmentatio neque lapidis excavatio.&Phy. tex. 23. Huius uerb causa est, quia in unoquoque oportet aliquid esse primum, quod ideo generetur non quia aliqua pars generetur, nam alias nihil contingeret generari, cum magnitudinis nulla ut prima pars. oportet Igitur aliquam magnitudinem totam simul mutari: hoc autem modo nequit continua esse mutatio, sed uicibus interpolata una post alteram. Idem
ergo accidere necesse est generationi spiritus in corde, & omni flammae:
257쪽
A continua tamen dicitur haec seneratio, quia antequam una sit petsecta autera incipit, aliquando sensibili tempore intercedente inter unius atque alterius persectionem, iri in pulsu, aliquando nullo sensibili interposito tempore, ut in flatum is extern is, una enim uidetur flamma semper: depraehenditur tamen &hic aliquo pacto interpolatio ex tremula ipsarum natura: Hur cautem oriuntur ciisterentiae quae apparent circa pulsum , ut aliquando celerior & amplior iit contractio quam dilatatio, ut accidit dormientibus, praecipud ingesto multo cibor aliquando contra tardior & m nor fiat conistractio quam dilatatio, ut accidit senibus: unde colligit Galenus constrictionem actioneni esse arteriae non spontaneum redditum in statum naturalem , quoniam aliquando citra terminos proprios, aliquando ultra constringatur . Non est autem necelle intensionem ac remissionem contractionis actioni arteriae tribuere: nam ut dilatatio maior & minor ad repletione maiorem vel minorem sequi potest, sc constrictio ad maiorem uel min rem euacuationem: simili cer autem de celeritate ac tarditate. Nam prodi- uersitate materiae, quae in corde amplificatur in naturam spiritus, & prodi- uerlitate caloris agentis omnia haec contingere possunt,quanquam aliqua-
do& locus ipsius ea fluxus aliquid praestet. Vbi igitur evaporatio multa
fit, ut in somno ob copia alimenti & caloris, celerior fiet reciprocatio, tardior tamen erit motus dilatationis, quia materia ob multitudinem minus praeparata est, non igitur ad integram amplitudinem distenditur,idque tardius ob eandem causam. Similis enim est ust Ioni lignorum uiridium, quorum breuior est flamma, & diuturnior generatio : aut ebullienti pulticulae, cuius feruor non multum attollitur ob crassitiem. Vbi uerb paucum sit quod evaporet & imbecillis caliditas, ut in senibus, tardius reuertetur altera dilatatio, tum quia non suppetit materia, tum ob caloris imbecillitatem : cito tamen abseluetur, quia modica flamma & in sicca materia cito erumpit. Non fieri autem integram constrictionem contingit aut propter C arteriae cc reliquarum partium siccitatem, aut extremorum osculorum a strictionem, utrunque enim aptum natum est prohibere spiritus effluxum. Cum igitur paulatim essiuat spiritus ob dictas causas, tarda est pulsus contractio,& aliquando non integra . Sed haec non sunt prae lentis contemplationis. Revertamur igitur ad respirationem, quam dicebamus ex sententia Aristotelis non nutritionem aliquam igni praestare, neque etiam cssiu-xum excrementorum, ut Galeno placuit : scd restigerationem tantum . Ut autem res clarior fiat, oportunum suerit dubitandi modo agere. Dubitabit igitur quis : Si respiratio data est propter conseruationem calidi in m de,desendendo ipsum ab ea corruptione quae per suffocationem fieri solet, in lib. te Resp. cap. . videtur necessarium ingredi aerem externum in Coratque egredi. Nam ignis conclusus aliquo loco ut aerem non recipiat, sunsecatur, ut patet exemplo posito ab Aristotele in lib. de Ia. & Sen. cap. 3. Si
258쪽
-ἰm carbones circunquaque&continue obstructi fuerint vocato suffoca- Dtorio, extinguuntur cito, si autem vicissim quis frequenter operculum auferat, ct apponat, manent igniti multo tempore. Similiter & occultatio sub cinere ignem conseruat: non enim prohibet respirare propter cinerisiaritatem, α simul reluctatur copia sui caloris, ne ab externo frigore extinguatur. Idem igitur in respiratione animalium videretur accidere. iPraeterea non videtur aer sua frigiditate ignem conseruare, sed sua substantia. Quodcunque enim aliud corpus ignem tangat, extinguit, ut aqua aut terra : in solo autem aere videtur vivere, sue calidus sue frigidus fuerit: non enim minus ardet ignis & perdurat sub aestatis fertiore, quam sub hiemis gelu eadem existente materia . Indicant hoc perflati carbones, magis enim tunc exardescunt: nihil autem refert siue calidus siue frigidus fuerit aer qui insumat..e: nam artifices metallorum in fundendo nullam differentiam in eo inueniunt, cum tamen in caeteris conditionibus multum in te
Eine depraehendant. Quid igitur facit aeris insufflatio 3 non enim sua se i-ditate antiperistasim calidi emcit: nam eo magis aqua id praestaret: at fer- Euor ingens non per aquae inspersionem fit, sed solum afflatu aeris cuiuscunque. Requiritur igitur aeris substantia ad ignis tum conseruationem,tum augmentum. Amplius concedere videtur Aristoteles spiritus ingressum In Core Nam I.de Hist. An .cap.rin. inquit: In grandioribus animalibus spiritum Cor ipsum stibire manifestum est, licet in non nullis minutis minus constet. In oppositum vero faciunt, prim i , quod pisces videmus non in
aere nec per aerem suam conseruare caliditatem,aquam enim trahunt, cum
pulmone careant. Deinde cum respiratIo si insufflationi similis, deberet caliditatem cordis ausere, non sua frigiditate temperare, ignis enim perflatus magis ardet. Respondet Galenus pisces quamuis in aqua degant, ex
aqua tamen per branchias trahere aerem in ea contentum, quantus susE- ciat ad spiritus nutritionem : quam sententiam multis rationibus explo- pdit Aristoteles in lib. de Resp. cap. r. aduersus Anaxagoram & Diogenem. Dicimus igitur ideo aerem necessarium esse ad externum ignem conseruandum, non quia risigeret, nec quia si ignis nutrimentum, sed ob aliam causam . Cum enim ignis si continua permutatio humidi in siccum a. Meteo. cap. 2. perseuerat enim semper fiens& fluens sicut fluuIus, quamuis propter velocitatem minime appareat: de Iuvent. dc sen. p. 3. Impediato fluxu impeditur generatio, haec autem est eius extinctio per marcorem facta,quae suffocatio dicitur. Impeditur autem huiusmodi fluxus circumposito corpore crasso, ut aqua aut etiam aere crassiori humidiorique, ut aliquando in iubterraneis foveis accidit, in quibus lucernae flamma contineri nequit: celerior enim est ignis transmu tatio,quam effluxus propter ambien iis crassitiem. Contra aut vento perflante extinguitur fama,quia citius esiluit quam nouus ignis generetur, diuellitur enim continuitas etlluxus ex celerimota illaso t
259쪽
A motu ambientis In flamma, non autem in carbone: accenditur enIm magis carbo ex amatu: quia ob corporis soliditatem non permittitur ab eo motu diuelli: sed pol us ablatis excrementis stipantibus ut cinere, adiuuaturem uxus. Exemplum sumi licet ex clibanis, nam paruo relicto ostiolo magnus ign s ardere nequit, non enim susticit ad effluxum ignis magni: quanto autem patentio reli locus, eo liberius exardet: Simile quId carbonibus occidit. cum enim cratia in eo igne gignantur excrementa, prohibetur ab illis effluxus , nisi amatu continuo detrahantur. Haec igitur est ne- cellitas, propter quam nullus ignis ardere podest nisi in aere. At anim libus non propter hanc necessitatem data est res piratio . oportuit enim Ignem animalium eis uere per arterias, ut opera natutae expleret, scilicet nutritionem uniuersi corporis , augmentationem , sensum & motum, quae mi rime effecisset, si eius ignis effluxus pateret per locum respirationis. Conclusit igitur optῖme natura aeteream faculam in cordis uen- B triculis, densb circumposito corpore, cui ad emuxum parauit canales duplici tunica optime munitos, ne prius cillaret, quam naturae opera, quo rum gratia datas est, perlecillet. Quoniana autem animalium robur in
mediocri quadam partium tensione consistit, si quidem extrema va rum oscula, ampliora fuit sent , liberius quidem ignis eis uerut , sed vasa laxa nimis serent : ut contingit iis qui in balneo calido diutius morantes resbluuntur . Si vero angustiora essent , tensio quidem vaso rum seret, scd sustocationis periculum immineret , cum non susticerent meatus ad ignis effluxum . Vt igitur sussiciens maneret vasoria intensio, ignis autem interim non suffocaretur, remedium molita est na-itura, modica fetuentis sanguinis refrigeratione iuxta principium : quem
admodum ij faciunt , qui ollae seruentis tumorem cohibent insulsa ldo , modica cnim hac refrigeratione non impeditur coctio , sed sb-c lum Intumescentis humoris nimius fastus . Hoc igitur efiiciunt animalia pulmonem habentia aeris frigidi inspiratione , calidi autem exripiratione 2bPisces autem branchias habentes per aquae frigide attractionem , & eiusdem calefacte redditionem . Sic enim ignis. mutatius conseruatur ad corporis tensionem Sc robur , nequeiob oscillorum. exiguitatem: suffocatiir , quia ob huiusmodi sanguinis refrigerationstri, circa principium, non permittitur seruere plus quam oportet. Indi-icant autem id quae apparent in sutacatis: tenduntur enim maxime m-rum venae, de intumescit facies, Se oculi prominent vehementer , qua- is seruore aucto ob impeditam principi j refrigerationem, oscula non luia, sciant ad effluxum . unde tensio oritur 6c sui catio . S m icor vi factus . Idemi aliquaudo in sebtibus contio git cum enim non siistici tirespiratio ad ignis geniti quantitatem, quar in xiis sirc luens sat 5 magna, ,
in ijs qui sanguine abundant, tensio fit totius cordoris ta plenitudo: millio
260쪽
Igitur sanguinis In illis a sussocatione simul & tensione liberat. Quod au- Diem non refrigeretur ignis cordis ex respiratione, sed solum sanguis ferues, p.rtet: non enim cordis pulsatio variatur ex impedἰta:respiratione: deberet autem augeti si tespiratio ipsum cor restigeraret, minui autem cum frigidioris aeris fit inspiratio: at neutrum videtur. Praeterea experimento illo patet, cor non egere refrigeratione: Nam ii scissi peiicardio cor n ius aueris caeteris partibus illae lis, in aere si igido aut frigida aspersia, cit illime in te.rἰt, calido autem loco diutius conseruatur. Quod optima ratio necuenit: nam cor quasi ignitus cli vult, ut coctionem sanguinis, S spiritus generati nem continuam eniciat rideo refrigerantia laetiunt e conseruatur enim unumquodque a limiti& corrumpitur a contrario. Maximo igitur ingenio natura fabricata est pulmones in pedestribus , & Branchias in aquatilibus, ut sanguinis feruorem moderaretur illa lo corde. Nam cordi ad tute iam pericardium membranam circunduxit tanquam eius capsulam: seruentem autem in eo sanguinem ad pulmones aut Branchias derivans Iterumque cordi restituens, interim in transitu ex aeris frigidi aut aquae contactu Erestigerationem molita est . Idcirco Pulmo per venam arterijs similem ex dextro cordis ventriculo seruidum hauriens languinem , eumque per ana stomos ira arteriae venali reddens, quae in sinistrum cordis ventriculum tendit, transmista interim aere frigido per asperae arteriae canales, qui iuxta atteriam venalem protenduntur, non tamen osculis communicantes, ut putauit Galenus, solo tactu temperat. Huic sanguinis circulationi ex dextro cordis ventriculo per pulmones in sinistrum eiusdem ventriculum optime respondent ea quae ex dissectione apparent. Nam duo sunt vasa in dextrum ventriculum desinentia, duo etiam in sinistrum :)Duorum autem unum intromittit tantum, alterum educit, membranis eo ingenῖo constitutis. Vas igitur intromittens vena est magna quidem in dextro, quae Catia appellatur : parua autem in sinistro ex pes mone introducens, cuius unica est tu- rnica ut caeterarum venarum. Vas autem educens arteria cst magna quidem
in sinistro, quae Aorta appellatur, parua autem in dextro,ad pulmones derivans, cuius similiter duae sunt tunicae ut in caeteris arterijs. Putauerunt autem medici usum hunc non videntes,commutata fuisse vasa in pulmoneuut arteria quidem similis esset venae, vena autem similis arteriae: appellan tes uenas uasa omnia quae in dextrum ventriculum desinunt: arterias autem quae in sinistrum : figmenta multa & absurditates excogitantes ut usum inuenirent. Pulsat igitur in pulmone vas dextri ventriculi, hoc enim e corde recipit ut Arreria magna , & sinit iter fabricatum est eius corpus. Vis autem sinistri uentriculi non pulsat, quia introducit tantum, & eius cor pus simile est reliquis uenis. Factum est autem ut huius osti j membranae
duae tantum essent, non tres, quia ex motu contrario non adeo imminebat
periculum, imo iuuari aliquando poterat, motu facto ad locum refrigerationis: