Iusti LipsI manuductionis ad Stoicam philosophiam libri tres L. Annaeo Senecae, aliisque scriptoribus illustrandis

171쪽

em. In quibus dissensum alibi per te notes ab illis Stobaei, magis tamen certo indeliter sine iudicio exscriptis. Laertius quidem propius istum accedit. cuius habe item verba.Nam in re ista capitali, cur iudicia verbatim non co-quiram 4 consignemulle sic otiar. Πρύπης,-δε μος ipε, -ντατα μὴ 1Mνωή τελο atara vivere,quod est,seMι-- virtutinui Meretaimilitι Cleathes Posidoniin,Hecato. It rum M. Miu ast secosemit,sς dam vor-ε vivere, isti Secundum perit in arvina euolen tium visere,ut ait Ch sinus Diogene autem, Finem rit esse pian redde ratiocinario dirigera in elemone eorum qua Natura consenti Moet. 6chedamm,omnia oscia implentem vivere. Haec si cum Stobaeanis confers illustres illa: approbes:etsi in aliquo etiam dissensi.

172쪽

D Is SERT. XV. rima Zenonis sententia explicat is

tisὶ ' Minnia in ut hoc cum Platone efferam Nam ego per me qui eligam, aut viam insistam , in qua variaste cic vacillasse culmina illa videoὶ Tuam facem pecto, manuductionem exspecto quia mihi hic, ingenue fateor, tenebrae&chaos. LiΡs. Allucebo dc diligam igitur,Vt copia ingenis aut iudicii mei erit.Sto- illa si ordine videmus donlustramus,credo haud magno opere desideratum aliquid iri. Nam alia etiam huc aptabimus ducemus. Aiebat apud eum, quicumque scriptor Finem

Zenonis esse, ομολογουμ νως ζόν:)onuenienter vituere, quod alibi idem breuius etiam dixit, τομολογιου, Conuenisentiam ipsam De Otu negat fortiter addidisse: mihi persuadet, etsi eo in mianis traditio repugnat. Sane Cicero pro Ne imit eo est .apud quem Stoicus Cato Summum ho minis rivum positu enneo,quod ομολογιων mi ci,nos appellamm Conuenientiam siplacet. Nude&solitarie hoc effert: etsi alibi aliter, sed hic profecto verius fideliusque. Quid igitur est haec ομολογία8 Non aliud, quam per Virtutem co- ueniens cossentiensque sibi vita, eadem semper Ity sensu, nisi impeditur actu.Seneca:Wisti uconuenientia constat.Omma opera eius cum ipse

173쪽

ad Stoic. philosoph. Lib. II. Σ

rinoiaani congr ut. Iterumqne:Accedat,ut perfecta virius sit,aequalitas,acroortataper omnia consonanssbi: quod non potentfieri nisi reruni scientia coniingat, ars per quam diuinama nos antAr Hoc sapientis proprium, hoc Felicitatis fundamentum&argumentum Se neca Licet relinqua desinitiones Sapientia ve- Ν' ''temes Vopsi montemtra risi de hsapientia, semper idem velle,atque idem nolle. Quid si1aMε praua aut falsa velimὶ respondet: Licet Grapita Di I euiam istam, udaciam ut restumsit, quodve lis,2 conpotest cisiqua semper demplacere, nisi 2 3 tum Atque iterat laoc adibi Non contingit, s.ff. tranquillita , nisi immutabile certumque iudiciu Admiisticueri,deciduntsubi nil reponaturiis inter omisa appetitaque alternis sutituantur. Si vis eademsemper eluia cra varie velis Itaque Sapies ad unam aliquam regulam se componit, μ' Se sine actionam dissensione,vita eius uniu quasi μ' colorati est .Hoc planissinae, ille apud Stobaeum, ita interpretatus est: dum vult euieri , ' λο-

1.ntientem vivere:additque,infelicos illos,qui disis nisibi θρunant. Et bona fide, non potest certior notavinusque. Nisi Sapientisia nomi a in 'Mntlamnis Stultitia laboratfastidio sui. Itaque vide mihi illum compositum semperi placidum, ni pacea concordia animi, erectu sed modestum, cum mansuetudine magnum. Hunc autem quid, itidie noua ita iundamen us ihi molem, ' Muinoes etiam Dexitu incohan

tem. Naibi firmitas 1 staec rectitudo iudici substrata non est:uvid mirum inaedificatavacillae,

174쪽

s aut ruerea Inter e tera mala hο habet Stultitia, semper incipis iuere Atlle ut idem noster ait: εγυμ 1 o. stultis nunqua veste aut nosse decretos Variatur cottidie sudisiit, or in contrariῶ vertitur. Ita

, iniaria est Maumentu, fluctuatis, ct inter simu

ctatio.Quid quod nec corpore consistuntZ Tanta malit cluam moles in pectore constat. Itaque plerolque illorum VI deas, uuius bri qui Meselli,nescirec quarcre ister: Commutareticum, quasionu deponere 4st. Nimirum interna ratio is otio est domi desin

animo nihil inventui quod placeat,atque ideo, Hoc se qui Me modosuit.at quo cuisu, m i gere haud potis est, in rarisbo et, ct Atque haec sitis pro Zenonia sententia, si tamen firmiter est illa.Vtcumque, utilis haec e plicatio:quam monitione consigno Porio er en villas. ante omnia hoc-ra,vi constes tia cutissimperiri voles an aliquid actum sit, obserua an e

175쪽

dem elis hodie qu. heri, Mutatis voluntatis is incat animum natare aliubi,at que aliubi apparere prout tulit venturi Novagatur, uadest μή erfundatum. Denique,ut idem alibi A fagnam rem fluta, num hominem agere. Quod Dimis Amorosius noster respexiste videtur, valde probasse:Uetio dictum est, Adsuesce Messe tina ierit ita tua qua nidam pict uram exprimat, eamine emani semper imaginem,qηam acceperit.

Ufueris Cleanthissententiastem explicata, de Conuenientia eum Potura

Communi.

Eo iam in stobaeanis altera sententia propalatur, magno & verendo auctore, Cleanthe. Is censebat manca S parum plena ista Ze- ponis addendumque Potura: vetuit, Conveniem ter Natur.miuere. Egregyaec dignat lo sentetistia: quae usque eo obtinuit, ut communis ce ea. xur Stoicorum. Et quidni firmum sic hoc sciturn32' iura dueeit Cicero, era ariημορ-M LD tui Apol st. Et tortaturalibi: Naturam,optimamia De senem cem ari quam Deu equi eique parare. At tu, δ'' tam a 'Deumumo plane ipsum Deum Nam haec mens in Cleanthis, opinor, illis verbis: ω

176쪽

Communem re proprie Humanam Cleanthes

autem solam Communem subcipit, cus parenάum sit,non quiem hanc Particu rem.Vi aes alterum de utraqtie Natura capere,hunc de illa tantum.

Nec aliter profecta Cleant thes sensit, vir quod ex Fragine tuis adstruo pius, deditus unice ini plas diuinis, uid igjtur est illa Communus iurarωFri s Deus. Aoc alibi docendum uberius, hic ponimus,5 assertores tamen etiam damus Seneca in verbis supra ubi de Fine: Rarum Naturae ad sentioris erum Natura non est alia ab hac Coms stram muni, siue Deo.Clemes Alexadrinus Στουι-πύς Stoiciscundum Naturarn vivere Finem esse decreuerunt, Dei nomen in Natura decore c-

τὼ ν λαον , πολεως . ArentemJuamsubmittere gubernanti omnia insenti, sicut boni ciues Legi. iuitatis Optime de Lege quid enim aliud

C munis illa Natura est, quan liniuersa quaedam Lex Ratio, tὀtiniundo, partibus eiu insertat Clirysippus apud Laertium sic expli

177쪽

ad meam Philoseph. Lib. II 8

IPniloni e Principium librorum e Musis citiquit Demitari mirabile, quod mundi opificium habet iacet. 2 μος χοι Totis tamquam Mundus Legi, est Lex ofu ido coqsonet a consenuatutemque τὰ ugis obseruans, quamprimum mundanus ciuis est, aducto tura volumatem arbitriumque a tiones suas dirigat per quam 2 Laturam uniuersis hic βήνη 'diugubernatur, Pulchre profectra , dc accommodate Moyses, ita quit, ille magnus cedi uinus legis tor, a Mundi conditione orditur quid tofi ostendat Lesem,ciuam laturus est, Mundo pendere in virum nonum ac legitimum, veluti ciuem, huic Munonae legi debere parere: id est Naturae omnia gubernanti

Sed, altera hic sententiaci Deum sequi, id est per Virtutem qua homini datum 3ssimilare cesim itari. Sed de hac seque λmox t iburi lcana: nunc in Ob

178쪽

dientia&voluntatis submissione maneamus. quam Seneca quoties serit Hic est magnis quidquia eueneriticio Me, esse Natm ac Dan

Iterumque:Qu Aia ex Vmuersi, id est Nat rae Onstitutisne aliendum est, magno excipia rur

179쪽

ad Stoicam Philoseph tis. II. 1

-λογα σοι,x s. Utere me in reliquum, ubitarit eris lubet mite eca consentio. p. missi. nihil recuso omnium, quae tibi videbuntur. Pocumque me voles, ducito, quam fm iubet circumdato e Magistratum megerere vis 3 priuatum esset manere, fugere, in pauperie in op - sagerci Ego non allentior tantu .d in his omnibus apud auisite defendam intuebor Diuine senecio literum exclamo nec ego sine motu animi haec tam perfectae sapientiae leso. Sed in Cleanthea quoc*pit hic sermφ,desinat. Eius versus,in eodem Epicteto, huic sententiae: gathis. Ο τοι ποθ' υιπι ειαι α* ειυνδυος as Oχνοο - - γε μη de Qu's Seneca nosterita vertit.

Duc me parens, celsiqu dominator poli,s uocumque limi nullaparendS D mora, et Uum Niger ac nolis, comitabar se

mens,

e fatusquepatiar, qua pati licuit bono. Atque addit Sic vivamus,sic loquamur. Faciamus, mi Auditor, dc adsequentes interfretationes iam eamus.

180쪽

Tertia sententia Ch sint, de Natura Tr ' Ha,ia est do tunc AVO. An n0n Vere sequetes, id est sequio res iliae erunt Nam haec mihi primaria: perpucet, nec mutabo. LIPs. Neque opus

aliter potius, quam aliud dicent tamen audi,

Gib. quae 3electet etiam aut iuuet audisse Chrysippi mens erat, τάγυωανίου φυο, Humanam Naturam , capiendat etiam esse. Credo Tullij in his verbis: Sic t faciendum, τι conira,niuersam Poturam nihil contendamus, eat cimen conseruata, proprιam sequamur. Quae Ust adit in nobis Visitio. Duid autem est Rarso ait Seneca natura imitatio. id est Summum Bo rum Ex Nisturae voluntate se gerere. Ite

ulli. rum alibi Z id isti hac exigit ' rem facillimam, Secundum natura uam vivere Nides omnia consentire belle, dc velut concineri Laret in Communis Ratio, Natura est, ut diximus eius

remm pars haec nostra, Min paruo isto mundo inclu- sa Chrysippus ipse ε ανώ. ηαε- τεροιι φύσεις τουτολου . Par es enim junt mitras stura, illius ommutui Q mersae. Noster senecarimne hoe quod vides, unum est membra sumus corporis magni Quae talia nam saepe occurrunt eosectant, qu*d pars illa Guini firitus in hoc eorpor sit inclu- DPhysiolcia quam Rationem appellamus . Hic Stoico-v π rum communi sensus es' 'alibi ponendiis c