Iusti LipsI manuductionis ad Stoicam philosophiam libri tres L. Annaeo Senecae, aliisque scriptoribus illustrandis

181쪽

explicandus. Sed bonam nempe rectamque hane Rationem intelligimus, Divinae illi comsormem non erroribus aut opinionibus tu batam Appellant nostii, Terfectam: Abμ-lat m, Consummatam: Quid irai quia Doctrina nempe perficitur,4 quod inconatum in ea maturae notitiis erat, consummatur. Supra stetisi: Genecam pro ista nunc re audi . In hamine optimum quid si ratis . hac ani cedis Ammalia, eos sequitur ratio ergo perferita .pro prium hominis bonum est. Et mox addit Ratiore ita ct con*mmata, felicitatem hominis impleuit. Iterumque Camsola ratio perficiatio abi .minem id est perse et e bonum faciat sola ra

iis perfecita beatumfacit. Ad ipsam sermantia simam haec omnia Clitisippi mentem. A qua hec longe abit, imo adlidet, quod Diogenes s Babylonius, puto Zenonis ο ιιολογου , tem'retabatur ευλογιτ ei ἀντ σὴ υσιν ασιλο

nem , in elestione aut retentione eorum quie tura . Nam haec Stobaeus itemque Laer- tius Sio erem aperte an scribunt: nec Clemen,

ti accesierim in supirave bis qui Cleanthem facit haec censentem, Male male imo non . scripsit lio Clemens sane doctus & accur 'tus, se deerauauit aetas aut e scriptor Cert assertio, ex e0 quod sequitur . Umitate eius di cipulus. Itane ille Cleanthis fuit cimo Dio genu ut in hesterno Sermone ostendi. Itaque Libra. on, nino de ipso Diue, hic Gemens scripse Iis in Arat concori iter cumiam diois sed desiquin I O t di hiatus nunc est notandus, ne notetur Jlle.

182쪽

I. Lips Assanu ductionis

vii Ideoque de addiscernendum. λιφ ταιδε απτοῦ φύσι Doutrina maxime egemus ut iudicium habeamus Probabiliatq. Improbabili itque id rebus singulis accommodare pus mus couenienter natura. Audita doctrina, id est Philosorhia opum Rationem sermandam, is senec loquebatur, perficiendam quo fine tistono .stro, it consonet semper naturae. Apage . . nim hic opiniones, atque ipsum Bonum ait mi Cicero, ron emn opinionibus, sed in Natura. Nam ni ita esset, 'Teati quoqua opinione essent

id dici, potest Ziclitas Verissime in N,

tura, inquam, illa duplici, communi ει stra. Est quidem vetus versius: is Se . Non est beatur, esse quisenonputat: ο ' atque etiam verus, lateor : quia Sapienti de

183쪽

ad Stoicum Philoseph. Lib. II. a

sua beatitudine constat, nec scientiam solum sed fiduciam eius habet tamen x hic noster

verus,

2 On est Harim beatus esse qui putat. Quid enim, ait Seneca, FiιHum se dixeritisse turpiter diues illemiatorum Dominus , sed plurium seruus 8 Beatus sua sententia eii Minime reo enim quid dicas , sed quid seruiat, referi nec quid uno die intiat, sed quid assidua MememtosuPer Conueniema, Pae priuao diximus.

DISSERT XVIII.

maria sententia, de vita o virtute quapri ribus consonat: atquε omnes cum Ueritate. Varia etiam sententia siue interpretatio, Secundam Virtutem visere Ea quoque verbis dissidet, re est ipsa cum priore. Nam it; Cicero . explicat: Moisis Finis est, Consentire Letu is rura quod esse Munte virtute, id est hon fleuiuera. Qiud igitur hoc est Cicero perge: ac ἐi interpretantur, Vivere comistelligen-

tia earum rerum qua natura eueniunt eligente ea reiicienteque contraria. Nonne agnoscis

cor συμιε νον-ν. Sunt ipse, quae Cicero vertit atque una ibi consensum vide. Inlrlle' .m-. gentiaista siue stitiis ex Mitisne est et atque ea ad Virtutem ducit Cicero iterum. In hominesumma omnis . O mi en, ct in animo Ra .

184쪽

I. Lips Assa nuduclionis

definitur. Inio non solum ex Ratione Virtus; Seneca Homini Summum bo-o finem reatu sua attigit Horalisperis M

per Stoicis' decantatum Vitivi sim bonorum, consentienter natura vivere. Past, cum

nimus semitam virtutis iurariens, per vestigiadactumque recta rationis ambulat, id est, sequι tur deum. Quid uberio sermo meus clarius aptiusime toti rei dixeritὶ Virtus Rationem si quitur, haec Naturam, ista Deum . Etiam aliquid ambigis Avo. Vt libere dicam , super Conuenientia hac matura. Nam quoinodo ex ea Virtus, quae ad Vitia 'palam ducit & co tidie nobis, qui ad illam adnitimur, cum ista

est pugna Lips Eprioribus haec cepisse Gbebas, de qua Natura sermo: tamen aperiana clarius, dolumen inferam latenti in nobis Naturae Neque enim omnino maleCicero: irabat.=orealta est 2 atura, neqMe per si ,ri , aut cognosci, statim poteLE. Scito igitur . Virtutem non esse quidem in illis primis N turae conciliationibus, sed tamen ex illis: eisii et e es inanimis quasi Virtutum igniculos e simina se Mulescere sidiceris, neca ahis vinia

185쪽

ipsa nos ad Beatam vitam perduinem Reuera enim sicut membra nobis dat a ad talem,&i lem, decentem motum elusum sic An p

iis . Ex iis dico seminibus, in animo ratione sparsis Doctrina collectis , vitae illud

genus exsurgit, non quodlibet sed quod conuenirn consentaneum. A dicimus id est, ex Virtute lino vero idem scriptor audacius, &jl ne pro Stoicis esse quemquam gen/is vllim qui ducem ituram nactm, ad Uirtutιm non

possit p.ruenire. Ita noster Seneca proclamat a,uiu, virilis secundum Naturam est , ilia inimicare infesta sunt. Iterumque : Alli nos vitio Natura conciliat, nos ura integros berasque genuit. Quod tamen modificandum est , deprima illa&in ratione insitae quae vim tuam nec in malis plane amist Argumentum Eccetaeogratissa est Virtus, ut insitum etiam mali sit, probare meliora. Ideoque non dissicilli ' mus ad eam reditus: sin ibuis ait Sensca ha rotamus malis ipsaque notis HectAmac ,-I,

nitos Natura, si emendari velimus, suuat. Haec ap.13

illi, fita nostri Sophi nonne son int Hieronymum audi: Hom. Natura tinus. solam Ad Deme tate factus est malus. Quod in primogenio it tr qi obtinet, a quo vitam propagine duximus '' sed quid ρ plane igitur ipse aut nos facti mal13Negat, additque 't tamen in animis nosZrii naturalis quadam, ut ita dixerim sanctitas,qua et istinarra arimiprasidenhorrcn Pori MAE

186쪽

siqua is sicium Rationem eum dicere, palam est. de qua di Augustinus 2 On es in homine penitus x tincta scintida Rationis, in qua factu est ad imaginem Dei. Ea praeit, clamat, de

, d cita velut incita lex est Virtutis iterum Hierony-.rap. 4 mus Huias legis meminit Apostoluc, quam P. Iv mibus hominibvsinsitam, vetat in Miusdam G h, tabηbi credis scriptam esse satur sane vali- Dei non ex dana adeo ut primi illi pare iues ea uola lege clusa nondum icripta, sine seruati. Idem 2 e i o dparuum argumentum est ad comprobandum natura bonam, quod primi illi homines, per tor' anηorum spat , absque vita admonitionegi ue in non quia Deo creatura suaaliquo do cura nonfuerit, sed ala se talem sciebat fecisse 2 aturam viris pro lege, ad exercendam rustitia Asseeret. Similuatis Docti es nostri

qui consentu damnant Manichaeorum Uecoris diam, duplicem Naturam statuentium,Bonans UMMamuri illam visitatim Munc Carnalem. Abite nos iterum cum Seneca Consumatur

Secundum E aturam suam viuere, NotaseMam

id est Chrysippi Propriam. Quam tamen fatendum est, Dei quodam munere aut Auentia, in aliis illustrem magis esse, aut certe se osten, dere, nec a densa velut caligine circii septam: quibus Doctrinxcitius infinditur, Virtus adsciscitur, cottidie notandum Ideo Socrates olim interrogatus , qui Felicet Respondit:

Omnino

187쪽

omnino iis . nihil in vita boni, sita eL

Hassententia adversequeiam ire a matque istum esse primarium Finem.

IAm absoluimus dea tura seque , id est Dei: diu ille ipse Deus, quam haec inter

se, de cum vero,consentiunti Tu magnus ille. Natura Communis es e paruus hic in nobis, Propria in vi Sicne hunc appellasi LIPs. Iam supra tetigi ac stoici ita passim stare, nimam bannm ct rectum, quid hanc aliad uos uvam Deum in humana corporehospita 1- Iterumque Bonus m. ne et ommo in μhoc interno.Pulchre,in Stoicis sciti λ ζxxiv iii,are.,

188쪽

ce ιν 'f't. m, habere fellicem. i. Strin. α in γεμρνιών Genium tem dici, xtu -- fra principale id est Rationem . Nec alios , μώς fletis, opinor, ante eum suave enim haec ab antiquissimis peterein Democritus: Et, tibi ο- νυσι ψκου , 5 mi δαι--- helicitas non in arm misi in auro multo, -- sinis es aemicilium daemonis, Vide igitur de hunc Deum dici eumque cum ait ro maxime audienduin esse , ac sequendum.

im inunc quam utile Eoo dogma quam

aes ad vitae non sanitatem solum , sed sanctietatem Duplicem enim sensum habet haeccisi sectatio Sprioitim, de Audientia, aue parien tia, id est, Dei Rationisque iussis ubique obtemperemus. Alierum, qς Assimilatio te, tessus 'er virtutem imitatore i mus priot isse,apertu est,&in prioribus satis adstructus, hic occultior, Clementem Alexandrinum lin- bet adsertorem . ille, ubi de hoc ipso stoi-rum Fine dilaudat,&consonum diuino dog

μου datae eius seruat . Assimilationem uti- θυι Lex assectationem appestat. Iterumque

189쪽

que hic est ille decantatus Platonicorum nais quem doehor eorum de antistes Plato non uno loco ingeri asseritque Nat Felicitatem: ο αοειαν τῶ θεοι de iiiiit Deo a simis attonem'.

primaria I uiate si Iustitia, quas I rudemia temperet d gubernet Verba ipsa auro digii . viliore hoc liquore scribantur: Tην ἔνρν ἡ δε , δι ον , βαειμ- φρονηα- γ νε- ferum lacum, alum circumstat necessario a Meta de conandum, qua, cesserim hine uigere: iuga autem Thias .itistis quatenus potess. Assimilati porro Iustum, ais tum cum Prudentia e Obserua, quatentu potest. diti addati equi, non assequi datur atque

Uressis dico, sed longo interuallo, longo im- nenio abiunctus, pusillus hic finitus, na orta iinfinito: HErii L. Tamen inurationealiqua. quatenas ofelf lamblico etiam caute adiectum Eth iis , inqu3b

190쪽

ii sua est illi perfectus, simplux puriu a vi-