장음표시 사용
201쪽
tentiam Judicii pscopalis experri. Ergo , inquiunt,Chrysostomi causa non poterat judicari in SynodoProvinciae sine autoritate Romani Pontificis quia Episcopalis erat, aut certe non debebat sententia in ipsum lata exccutioni mandari post appellationem ad Sedem Ro
Respondeo hanc Imperatoris Honorii Epistolam scriptam esse post udicium a Synodo ad Quercum latum, missosque ab utraque
parte Romam Legatos ex parte quidem Theophili ut communio Chrysostomo dcncgarctur,ex parte vero Cluysostomi, tum ad tuendam communionem,tum ad implorandum auxilium Romani Ponticis adversus vim sibi a Theophilo illatam, non autem ut peterenta Romano Episcopo ut ipse causam judicaret. Docent id sequentia verba. Denique quam immatura illa damnatio fuerit res prooabit. Namque hi quorum expectabatur autoritas paci sca boanni Episcopo communione permissa sanciendam concordiam censuerunt, nec quemquam pu- IA ut antejudicium consortio repesiendum. ItaMe non id sibi vult imperatori solius Romani Pontificis autoritate, judicio deturbandum fuisse Chrysostomum sed dicit cum a communione non fuisse pellendum de exturbandum ante Orientalium Occidontaliumque Episcoporum judicium. Id patet ex Epist. Imaocentii, in qua
non petit ut Clirysostomus in communione maneat, donec a se in cum sit sententia prolata, sed donec de eo judicatum fuerit in Orientalium Occiacntaliumque Concilio Honorium porrcs ad verba Innocenti alludere nemo non vide
f. III. Referuntur edi exametinantur exempti appetiationum qua
mulgo proferuntur in judiciis quinto e sexto seculo titis.
HII usque non solum nullimi appellationis ad Romanum
Episcopum exemplum reperire potuimus Ad etiam nullus, bis occurrit Pontifex Romanus qui in aliqua causa jus istud sibi arrogari: at quinto S sexto Ecclesiae saeculo exempla occurrunt appellationum S Pontificos inveniuntur qui eas sibi arrogarunt. Verum cernere cst Episcopos universarum orbis partium aciversus istud jus reclamautes, de pristinam judiciorum formam observa
202쪽
DE ANTId IA ECCLESIAE DISCIPLINA
tes Romani Pontifices,ti sunt Zogimus, Caelestinus, Bonifactu si Leo, quibus res primo fuit cum Africanis deinde cum Gallis ac
post modum cum Orientalibus Istorum omnium conccaationes suo ordine refertanus
De causa caelestii. P Rima appellatio ab Africanorum judicio interposita fuit a Caelestio Pelagiano qui in Synodo Carthaginenti anno i 2 damnarus ab Africanorum sententia ad Romani Episcopi examen appellandum esse redidit, inquit Marius mercator in commonitorio cap. I. Hanc
Caelesti appellationem parvi penderunt Africani Episcopi Caelestiumque post appellationem ante judicium a Romano Episcopo
confirmatum pro haeretico habuere. Nam in Synodo anni 16. i dicium anni ix recensuere S confirmavere. Unde inquiunt facrum est ut recensendum peteremus, quid ferme ante quinquennium
super Caelesti nomine hic apud caesiam Carthaginensem fuerat agitatum quo recitatos cui ex Abditis advertere poterit sanctitas tui; quia borempore Episcopali Iudicio recisum hoc tantism ulcus ab Ecclesia videretur, nihilominus tamen id communi deliberatione censiuimus fusmodi persuasionis autores, quamvis r ad Presbyterium idem Caelestius postea pervenisse dicatur, nisi haec apertio me anathemati averint i os anathes marisari oportere, ut, ipsorum non potuerit saltem eorum qui decepti sunt a vobis et decipi possunt , cognita sententia quae in eos lata μ',
sanitas procuraretur. Itaque Caelcstium ad Innocentium appellasse certum cst. Sed incertum utrum Innocentius Caelesti appellati nem gratam habuerito certo certius Africanos appellationem
ejus flocci fecisse, nec expectat ejus ad quem appellatum judicio Caelestium iterum damnasse 5 Insaocentium ipsum illorum damnationem approbasse, quod argumento est eum appellationem quoque Caelesti non admisisse, alioquin enim posterius Africanorum iudicium indigne tulisset, non auic comprobasset; sed aut ipse sententiam de Caelestio tulisset aut iudices in Provincia decisset.
Mortuo Innocentio successiit Zoetimus, ad quem festinanterrerrexit Caelestius novi Pontificis ut fieri solet gratiam aucupari studens : novum ab eo petiit examen datisque Pontifici verbis innocentem se esse Misa quae adversum se gesta erant iniqua esse persuadet quid multis ab eo sibi non parum faventes litteras ob-
203쪽
DissERTATIONES HISTORICAE. DissERT II. 73
tinet quibiis ad secundum mensem Romam citantur Africani ut ipsum accusent. Illi ad tempus constitutum minime veniunt. Nec
mirum cum ipsis persuasum esset judicia in Provincia finiri oportere alias ergo ab Africanos dedit litteras Zozimus quibus expostulat quod nemo adfui siet. Ecce , inquit, Pelagius Cese seque postolici Sed initterisseis se confit ionibus Fuis ubi ueros ubi Laῆurus.
e re misit praeterea Caelestius ubdiaconum a quo Paulinus Diaconus ad Sedem Apostolicam Zogim judicium citatus est. Vadimonio constituto, hic Diaconus adesse renuit. Tum convenientes in unum Africani Episcopi circa Autumnum anni i7. Caelesti S Pelagii errores damnaverunt, grandemque ad Zogimum Epistolam scripsere, in qua querebantur nimium ab ipso fidem Caelestio adhibitam esse S quae in hac causa acta fuerant ipsum edocebant, missis tiam gestis quae fuerant acta de illo vel cum illo Caelestio Haec Marcellini opera missa sunt, per quem simul Δί Pa lini commonitorium Romam delatum est. Tum Zorimus lectis hisce litteris S consideratis Africanorum Decretis Epistolam . ad eos misit in qua factus paulo aequior postquam Apostolicae Sedis autoritatem commendavit , negat se in omnibus Caelestio fidem accommodasse ut visituri fuerat Africanis Testaturque se nihil definivisse aut sine maturo examine definiturum. Graco , inquit, noverit,efra fraternitas nihil nos post illas quas superius vel litteras fra accipimus immutas sed in eodem cuncta retiquisse flatu, in quo dudum fuerant raram hoc nostris titieris vestrae indicavimus uncritati ut illa qua a vobis missa erus ad vos obteriatio
Interim Africani metuentes ne Zoetimus aliquid in gratiam Caelesti statuere Legatos ad Honorium Imperatorem Ravennae tunc legentem miserunt, quibus quidem ab eo obtinuerim constitutionem, in Pelagium uesiuium eorumque errores. A demum vocatus a Zoetimo ad audientiam Celemus, inquit Marius mercator in commonitorio, ut quae promiseratfutinaret implere , id eis ut damnatis praedictis capitulissententia Africanorum Episcoporum qua fuero communione privatus absolveretur, non solum non a situ sed etiam ex memorata urbe profugit, atque ob hoc a beatae memoriae Oscopo Zotimo sicriptis amplisimis ei praedamnatus. In toto isto negotio apparet vitilitigatorem Gelestium ad Irmocentium appellasse, apparet Zo- et imum conatum esse ad se trahere Africanos ad reddendam rati nem judicii sui apparet etiam Africanos mulium laborasse ut Z
204쪽
i DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
zimus deceptum sic esse agnoscerces Caelestio, at non apparet eosas novisse in Pontifice Romano potestatem rescindendi iudicii Eh in Caelestium lati un contrarium ex dictis colligi facillime Lotest.
D causa piari , , dissensione Episcoporum Africanorum cum
Zoximi, Bonifici CAeHino circa Episcoporum appeliationes ad Romanam Sedem.
' Ajor fuit deinceps Zozimi contentio cum Africanis de appeta . lationibus Episcoporum post motam de Apiario controversiam hinc enim cernere cst ZoZimum de ejus successores nihil non molientes ut appcllationes Episcoporum sibi vindicarent inde Africanos pro veteri consuetudine Synodorumque suarum suprema autoritate tanquam pro aris des cis digladiantes. Sed res alioquin intricata breviter ac diliici de exponenda est.Vrbanus Sicccnsis Epita copus olim Augustini Discipulus Apiarium Prest yterum, cujus ordinationem imiam csse censebat, excommunicavit S dejecit. Is ad Romanum Episcopum Zoetimum confugit SI ab co benigne cxceptus ac in communionem acceptus cst Inde magnum non solum in Ecclesia Siccensi, sed S in univcrsa Africana scandalum exortum est , cum Zoetimus videretur Canones violasse Clericum damnatum suscipiendo Verum ille Pontifex tros Legatos in ΑDicam misit, Faustinum Episcopum Potentinae plebis S Philippum, ac Aselliam Promyteros qui restitutionem Apiari procurarent. Postquam in Africam pervcncre praesentes adfuerunt Concilio Africae univcr- fili ducentorum, septemdecim piscoporum quod habitum est post Cos Honorii II. N Theodosii VII anno 1'. attulerunt illi a Zozimo litteras desinandata ac primum rostitutioncm Aniam urgere caeperunt , quid circa illam gestum sit in hac Synoclo docet Epistola Synodica ad Bonifacium successorem ozimi, nam hic antequam res ista perficeretur, e vivis abicratri oniam , inquiunt Episcopi, piacuit Domino ut de his quae nobiscum egere faxini Fratres
nostri sesqui Faustinus se Compresbyteri Philippus, Asellus, non
Maiae memoriae Episcopo oum a quo ad nos mandati litteras detu- tirunt, sed tua venerationi Mi in eyusicum es divinii. constitui stimititas nostra rescriberet, ea breviter insinuare debemus quae utrorumque coinrdia terminatasunt, non ea quae prolixis Morum voluminib-
205쪽
His entur, in quibus salva quidem charitate , non tamen sue parvo altercasionis labore demorati semur ea sis delibantes quae nunc ad
causam pertinent. famquam cisi si adsita esset in corpore, hoc a
riperet gratius quod videret pacatiivs terminatum Domine fraIer, viarius Presbyter, de fus ordinatione or excommunicatione fuerat exortam non solum Siccensis, verium etiam totius Africanae Ecclesia non leve san- timi, de omnibus erratis suis eniam petens communionni est siturus.
Prur autem Oscopus noster Siccensis Vrbanus quod in eo corrigendum misum est sine ulla dubitatione correxit, quia vero paci ci quieti Ecclesiae non tantum ad praesens,sed etiam imposteram prospiciendum fuit,quoniam tuba multa praecesserunt ut vel similia vel etiamgraviora praecaverispo teret, placuit nobis ut de Siccensi cessa retentosilicet honore gradus
sui Presbyter removeretur Apiarius es accepto Disolio ubicumque alibi mellet O posset Presbyterii munere fungeretur amo eidem ipsi per litteras sulanti sine di cultate concelgimus. Non habemus acta Concilii in causa Apiarii, sed ex hac clatione intelligimus. Primo Togim Legatos petiisse ut rostitueretur Apiarius Secundo, Africanos obstitiue ac ut verisimile est conquestos esse de Zozimo Tertio, Apiarium videntem se non poste restitui nisi errata sua fateretur veniam corum ab Episcopis Africanis petiisse. Quarto, cum ne sic quidem restitutum Siccensi Ecclesiae, sed honorem Prest ytcrii ci servatum permissiunque ut ubicumque alibi vellet communicaret. Haec de piario in ea Synodo gesta. Vcrum hujus occasione inter ZoZimum, Africanos acthim est de appellationibus Episcoporum S forma judicandi Clericos. Nam priusquam Apiarii causa is termino clauderetur, inquiunt, iidem inter atia qua diuturnis disiceptationibus versabamur, quia ratioci a poscebat ut apud are Ecclesiastica a fratribus nostris auctis Coepi prior Philippo o AFB Compresbyteris quaereremus, ut promerent quidquid eis nobi cum agendum seget impositum, nonnulla quidem sine usi sicrip to prosecuti seni verbis sed cum id potitius flagitaremus quod intaitteris
frrent, commonitorium postularunt, quod recitatum nobis etiam misisquae sci/m ctiam ad vos deferunt eu alligatum. Habemus etiamnum
haec gesta a quibus incipit Codex Canonum Africanae Ecclesiae i in iis Aurelius in prima sessione Concilii . Calendas Junias, primum profitetur servanda esse Decreta Nicaeni Concilii. eaque proferri jubet id ipsum cum placuisset omnibus, Danies
Notarius recitare caepit, verum statim Faustinus interlocutus est dia
ociis aliqua est in mandatis a Sede Apostolica cum Episcopis
206쪽
1 6 DE ANTI Q U ECCLESIAE DISCIPLINA
A s tractanda de Nicaenis Canonibus, simulque commonitorium sibi a Zoetimo datum protulit, quod iubent Aurelio Daniel Notarius icitavit. Sic autem conceptum crat: f alii Faustino es fili Philippo es si si Probicris otimus Episopus vobis comniis ' egotia
non latent vos Ia ac si nosIra, imo quia nostis ibi in vobis presentia est cuλιZa peragri , maxime cum hoc nostrum possis habere mandarum, G verba Canonum quae in pleniorem firmitaIem huic commoniti o si ruimus. Ita enim dixerunt fratres in Nicaeno Concilio cum de Episcoporum appelIatione decernerent. Sequitur T. Canon Sardicensis nomine Nicani adductus. Quo recitato Alypius interfatus ait jam statuisse Africanos se servaturos Decrcta Concilii Nicaeni Vertim se nihil simile meo invenisse,ideoque petit ab Aurelio ut mittat Legatos ad Constantinopolitanum, Alexandrinum, Antiochenum Antistites qui Concilii Nicaeni excinplaria mittant, ut omnis ambiguitas tollatur. Monet etiam petendum a Bonifacio ut idem faceret. Consilium hoc probat Faustinus, hortaturque cos ut ista ad Bonifacium perscribant.
Deinde recitatum est alterum capti controversum huius coeumonitorii de appellationibus Clcricorum inferiorum quod sic habet, de appugationibus autem Cisricorum id si minoris loci, si 'sus Synodi certa responsio , de qua re quid acturi sitis credimus inferendum Sequitur Canon Concilii Sardicensis in quo sanctour ut clericus a suo Episcopo damnatus potestatem habeat initimos Episcopos interpellandi, ut ab iis jus causa inter cum S Episcopum iudicetur hoc recitato Augustinus professus est Africanos id servaturos salva diligentior inquisitione Concilii Nicaeni. Post haec Africani
iubent Decreta Concilii Nicaeni, ut crant allata a Caeciliano actis inseri, necnon a statuta quae in Africa risis condita fuerant. Etiam , inquit, Aurelius quae dud.m frae δελι fitati intimavimus nnn pMimini exemplaria statutorum Niιaeni Concilii, id c qua hic ub=iter a nos is decessoribus secundum ejusdem Concilii formam mel quae nunc a nobis ordinata sunt recitariis cois inseri. Interim tamen pollicentur se firmaturos esse capitalia allata a Faustino, si reperirentur in verissimis exemplaribus Concilii Nicaeni, aut sita , inquiunt, reperta a nobis firmabuntur, auis non inveniantur, costi cta Synodo, de hoc in sequenti tractabimus. Porro antequam ultra progrediamur, solvendus est nodus qui
illis dissicilis videtur, cur Africani Canonem Sardicensem de Clericorum judiciis ad finitimos Episeopos deferendis, videantur Monnisi ad tempus admittere, cum tamen ipsi tum in prior Synodo
207쪽
anni is tum in ilia ipsa eandem disciplinam Canonibus suis defi niant. At si quis rem attent ponderet, statim intelli et Asticanos ea de causa Sardicensem Canonem de Clericorum judiciis ejecisse quod videretur permittere Clericis, ut quosvis finitimos Episcopo
accerserent, cum e contra diserte in Canonibus Africanorum sit sta
tutum, ut Episcopi illi consens Episcopi qui sententiam tulit, eligantur, utque ab istis nulla sit provocatio ad alios finitimos, sed
tantum ad rimatem aut ad Synodum universalem Africae. Uno verbo, crediderunt Africam ToZimum , ut verisimile erat, hunc Canonem adducere ut ex eo probaret, Apiarium, alios Pressiyteros, praesertim mari vicinos posse ad transmarinos Episcopos causam suam deferre. Sed ad narrationem gestorum Concilii redea
Postquam res ista cum Legatis Romani Pontificis est composita, ut ad tempus servarcntur duo Canones ab istis probari, interim tamen ut tum Nicaeniconcilii Decreta, ut habebantur in exemplari bus vulgatis in Astica, tum etiam priorum Conciliorum sub Aurelioedecrcta , necnon ea ipsa quae in nac Synodo sancita erant, recitarentur. Cum inquam, de his conveni Het, recitata est rmula Nicaena Secundo, Canonibus Nicaenis adjuncti sunt triginta tres Canones in hac Synodo condit Post haec recitati sunt Canones Conciliorum in Africa gestorum, ab anno 393 ad annum 413. Denique statutrum ut ne diutius universi Episcopi, qui ad Concilium congregati erant, tenerentur ab univerto Concilio, ut Iudices terni eligerentur de singulis Provinciis, quod statim statutum est δε ita comclusum est Concilium universale. At Legati a Concilio deputati in unum convenientes . alendia Iunias eiusdem anni, rursum normulio Canone ediderunt, ac demum Aurelius Episcopus Synodum sic conchast iuxta Staiuta ortu Synod congregatae , o meae mediocritatis stententiam placet facere rerum o tum conclusionem universi tituli designati , digesti hujus Elei tractatam Ecclesiae gesta suscipiant quae vero adhuc expressa non sunt,
die sequenti per fratres nos os au num Episcopum , Philippum se
Iam Presbyteros venerabili fratri se Coepiscopo nos, Bonifacio rescribemus, subfri crunt Sequuntur Legatorum ex omnibus Provincita deputatorum nomina ex quibus patet Codicem hunc Ecclesiae Afri canae Synodale opus cste, S: quidem Synodi totius Africae.
Extat deinde Epistola Concilii ad Bonifacium, in qua postquamica derariario scripserunt, quae supra retulimus, narrant quid circa:
208쪽
i s DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
commonitorium Logimi sit gcstum S sancitum a Synodo, is quo, inquiunt , commonitorio eis quatuor quaedam nobiscum gerenda mandata sent. Vnum de appeliationibus Episcoporum ad Romanae Ecclesia Sacem dotem Alterum, ne ad comitatum Episcopi importune navigent. Tertium, de tractandis Presbyterorum se Diaconorum causis apud ultimos Epis pos , si a suis excommunicati perperam fuerint is fanum rbano Episcopo excommunicando, vel Romam vocando , nisi ea quae videbantur corrigenda corrigeret. Eorum omnium de primo se tertio ut Romam liceatprovocare ut Clericorum cause apud suarum Provinciarum Episcopos niantur , jam priore anno etiam littι ris nostris ad eundem venerabilis memoriae Zodmum Vscopum datis, insinuare curavim , ut ea
fervare sine ullium 'uria paulisser eremus , usique ad inquisitionem
statutorum Concili, Nicaeni. Et nunc de tua poscimussanctitate, ur quemadmodum ea apud Nicaeam a Patribus constituta sunt, si ea nobis facias custodiri cis ibi apud vos is qua incommonitorio attulerunt facias exerceri Deinde relatis SardicensisConciliiCanonibus duobus de Episcoporum S clericorum judiciis, haec addunt Haec utique usique ad adventum
verissimorum exemplarium Nicani Concilν inserta gestis sunt , quas ibi, quemadmodum tuo quod apudnos fratres ex Apostolica Sed dire, com-onitorio alligaverunt,continerenIur, eoque ordine,velapud vos in Italia custodirentur, nullomodo nos talia qualia commemorare am nolumus,vel tolerare
cogeremumsed credimus adjuvante misericordia Domini Dei nostri quod tua sanctitate Romana Ecclesie praesidente , non sumus Iam sum typhum passuri servabuntur erga nos quae nobis etiam non disserentibus u dirita beant. Cum fraterna charitate quae sicundum spientiam atque)u-
sitiam quam tibi donavit Altissimus, etiam ipsi persticis esse ervanda,
orie aliter se habent Canones Concili Nicaeni. iniunt deinde se id non invcnisse in exemplaribus suis, S in Graeciam misisse, ut an ne Nicaeni sibi afferrentur, monentque Pontificem ut idem faciat, profitentes se interim scrvaturos ea quae de appellationibus Episc porum Clericorum judiciis apud finitimos Episcopos in commonitorio habebantur.
Verum haud diu cxpectarim illi, nam sub finem ejusdem anni formulam fidei S canones Nicaenos viginti ab Alexandrino Cyrillo
fit Constantinopolitauo Antistite Attico ad se missos receperimi, statim ad Bonifacium direxerunt s. Kalendas Deccmbris. Nihil deinde sub isto Pontifice hac in causa gestum memoriae pr ditur. At sub Caelestino res ista recruduit. Namque Apiarius rursum accusatus, Romam iterum confugit S cum Faustino Legato Caele-
209쪽
stini rediit in Africam, phitam se ejus autoritate restituendum cste. At Africani Antistites jam certi nihil esse in Concilio Nicaeno, quod Pontifici Romano favere posset, jugum aperte excutierunt,4 Apiario damnato peremptorio Decreto statuerunt, non esse tolerandas Episcoporum appellationes ad Romanum Pontificem, nec Clericorum improba rettigia probanda esse Epistola scripta est nomine Au reli Palatini, d aliorum qui universali Concilio Carthaginis adfuisse
dicuntur. His autem verbis concepta est. Optaremus si quemadmodum sanctitru tua de adventu Apiareiatatos vos me missis per Compresbyterum nostrum Leonem litteris intimavit, ita nos quoque de Vinpurgatione haec scripta cum titia mitteremus. Est profecto or nostra vestra modo alacritas certior, nec propterea viriretur quae adhuc de audiendo quam de audito praecesserat. Adveniente certe ad nos sinciofratreo Coepissopo nostro Faustino, Concilium congregavimus, ct credidimus ideo cum illo mis Am , quoniam sculper ejus operam Presbyterio antea redditusfuerat, ita nunc pes et de tantis criminibus sibi a Tasracenis ofec se laborantepurgari. cfus tanta ac tam immania flagitia decumum nostri Conciti examen , ut memorati patrocinium potius quam Iudicium ac defensoris magis operam quam disceptatoris Iustitiam superarent. Nam primum quantum obstiterit omni congregationi diversas i urias ingerendo quasi Ecclesiae Romana asserens privilegii, O volens eum a nobis incommunionem suscipi, quem tua sanctitas credens appestas e quodprobare non potuit communioni reddidcrat quod minime licuit, quod gestorum etiam melius lectione cognosies. Triduano tamen laboriosissimo agitato
3udicio, cum diversa idem objecta afflictissimi quaereremus vel moras Coepiscopi nostri ausis , vel tergiversationes Esius Apiari, quibus
nefanda turpitudines occulere conabatur. Deus Iudex justus , fortis longanimis, main: compendio resccavit, tetriore quippe ac puridiore ob- sinatione compres a sua tantum libidinum carnum impudentia negationis et olebat obruere Deo nostro Ius conscientia coarctante, O occulta quae in illius corde tanquam in volutabro criminum Iam damnabat, etiam hominibus publicante repente in confessionem cunctorum objectorum flagitiorum dolosus negator erupit incredibilibus opprobriis ultroneus si ipse conmisit, atque ipsam quoque nostram stem, qua eum credebamus o optabamus de tam pudendis p epurgari, convertit in gemitus Nisi quoniam istam marstitiam uno tantum solatio mitigavit, quoi nos labore diuturnioris quaestionis absolvit, suis vulneribus qualemcunque medelam et invisa ac suae conscientiae reluctante confessione providit Domine frater, praefatortaque debitasalutationis officio, impendis deprecamur ut deinceps ad ves
210쪽
18 DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
trus aures hinc venientes non faciat. admittatis, nec a nobis excommunicatos in communionem velitis exciperes; quia hoc etiam Nicaeno Concilio
de nilum facile advertit venerubuit tua. Nam etsi de inferioribus lericis vel Laicis videtur ibi praecaveri, quantis magis hoc de Disivis voluit observari, ave in sua Provincia a communione sitissensi, a tua sanctitate elpraepropere vel indebite videantur communioni restitui. Presbyterorum quoque o siquentium Clericorum improba refugia sicut te dignum repellat sancritus tui, quia Mniata Patrum desinitione hoc Ecclesia derogatum est Africana, ct Decreta Nicaena,sive inferioris, esuperioris gradus Curicos sive ipsos pscopos, Metropolitanis apertissime commiserunt, prudentissime enim usissimeque viderunt quaecunque negotia in suis locis ubi orta sunt ienda, nec unicuique providentiae gratiam sancti Spiritus defutura qua aequitas a Christi Sacerdotibus, o prudenter ideatur. O constantissime teneatur maxime quia unicuique concessum est, Audicio ossensus fuerit cognitorum ad concitia sua Provinciae, vel etiam univem
se provocare. Nisi forte qui quam inqui credat unicuique posse Deu-nsrum examinis instrare justitiam, G innumerabilibus congregatis ira Concisitim Sacerdotibus denegare. Aut quomodo ipsum transmarinum judicium rutum erit, ad quod testum necessaria persos, vel propter sexus, vel propter senectutis in mitatem, vel multis aliis impedimentis adduci non poterunt. Nam ut aliqui tanquam a sanctitatis tuae lati re mittantur, num invenimus Patrum Synodo constitutum, quia Lud quod pridem per eundem Disopum Faustinum, tanquam ex parte Nicaeni Conciti exinde transmisistis in Conciliis verioribus quae accipiuntur Nicaeni a sancto C risio Coepi po nostro Alexandrinae Ecclesiae . se a venerabiti Attico Conflantinopolitano Antiis te ex authentico missis mae etiam ante hoc per Innocentium Presbyterum se Marcesium Subdiaconum, per quos ad nos
ab eis directa sunt enerabilis memoriae Bonifacio Oscopo decissori vestro a nobis transmissa sunt, in quibus tale aliquid non potuimus reperire. Executores etiam Clericos vestros quibusique petentibus obte mittere, notite concedere, ne fumosum typhum, hoc est, fusum, ambition m-μ- perbiam , seculi in Ecclesiam Christi, quae lucem septicitatis es humilitatis diem, Deum videre cupientibus , praefert, videamur inducere i nam
defratre stro Faustino amoto jam pro suis nefandis nequitiis de Christi Eccosa dotindo Apiarios risumus . quod eum probitate ac moderatione tuae sanctitatis βλά fraterna charitate Africa uiserius minime patiatur, , alia manu Deus noster sanctitatem vestram aevo longiore pro nobis orantem custodiat, Domine Frater Prolixam hanc Epistolam late
describendam duxi, quia in ea nihil est quod non faciat in proposi