장음표시 사용
61쪽
fensus haec ejus acta reprehenditi acrem in ipsum Epistolam ad Viennenses scripsit, impetravitque a Valentiniano Imperatore constitiitionem ad tium Magistrum militiae in Galliis, qua)ubctut Leonis Papae in Hi Lirium lata sententia executioni mandetur. Hilario mortuo Ravennius in ejus locum ordinatus est, ad hunc primum litteras congratulatorias S benevolentiae plenas misit S. Leo Verum paulo post cum Vasensis in Provincia Viennensi Epis.copus e vivis excelsisset, in ejus locum Ravennius alium ordinare tentavit Antistem manc ordinationem aegre tulit Viennensis Episcopusis litteris ad Leonem missis de iniuria sibi facta coimquestus est Episcopi vero diversae partis ad Leonem pro Arcta tensis Ecclesia dignitate belliim miserimi Thim S. Leo judicium sibi ab utraque parte delatum ustro suscepit, itemque diremit, relictis Viennensi Episcopo quatuo oppidis Valentir, Tarentasia Genevi, o Gratianopolr, ut eum eis ipsa Vienna sit conjuncta reliquas vero civitates ejusdem Provinciatu Arelatens Antistitis au-Drιtare se ordinatione convere ubi t. Hoc Beati Leonis Decreturin
quod Plat in ejus Ep. ad Comprovinciales Episcopo Metropolis: Arelatensis, confirmavit Symmachus p. m ad Galliae Epis
Hisce tamen Decretis nondum omnis altercatio subhita videtur, nam in Concilio Francosordiensi cap. s. idem Decrctum renovatum est his verbis me altercatione sonis Viennensis Episcopi O Elisanti retilensis ecia snt Epipol. B. Gregorii, Zoetimi, Leonis, o Symmachi qua definierunt eo quod Viennensis Eules quatuor Suffraganeas haberesedes deberet,quibus illa quinta praemineret. De Tarentam vero ub edun, e quis legati facta es a Sedem ρομ-ιicam, O quidquid per Pontifcem Romana Ecclesia desinitum fuerit,
hoc teneatur. Ambiebam scilico illarii Sedium Episcopi Metropoliticam dignitatem, licet enim Provinciarum cssent capita; Tarentasia quidem Alpium Graiarum Ebrodunum Maritimarum MAquae scxime Viennensis tertiae nondum anacia ad Metropoliticam dignitatem evecta fuerant, sed Tarentasia Viennensi, coeterae Arelatensi Metropolibus subjectae erant. Idcin quibusdam videtur esse sentiendum de Ucsontione S de Senonum ac Tur nensium urbibus in Gallia Lugdunens, itemque Moguntiaco, Colonia in Belgica, quas nonius progressu temporis Metropoles Ecclesiastica fata cffc arbitrantur, sed de his plura dicendi non est
62쪽
Ad illas Ecclesias venio quae primatum inter ceteras ambierunt, S a Pontificibus Romanis illum sibi concedi postularunt. Ante omnia vero advertendum mihi videtur, primis Ecclesia saeculis vix ulia Primatus inter Metropolos Gallicanas extare vestigia, nec ullam prae corteris eminentem sedem deprehendi , seu quod idem est , nullum futile olim in Galliis Exarchum N Patriarcham , sed singulos Episcopos cum Metropolitanis suis Ecclesiam in commune rexisse, quod ideo factum csse arbitror quod nulla esset urbs in Galliis aqua coetera omnes penderent ut in aliis orbis partibus. Nonnullae tamen Ecclesiae privilegia quaedam a Romanis Pontificibus obtinuerunt, quales Primatus de Vicariatus dignitas. Primus omnium Arelatensii Episcopus in Gallia Sedis Apostolicae Vicarius adorimo constitutus csse legitur Ep. s. hujus Pontificis ad Galliae Episcopos , in qua tria concedit Arelatensi sedi. r. ut qui Romam e Gallia veniunt, litteras accipiant ab Episcopo
Arelatens Patroclo 2. Ut per Viennensem S Narbonensem utramque ordinationes perficiat. 3. Ut cas Parrochias retineat, qua antiquitus habuit, etiam extra territoria sua. Ex iis privilegiis posteriora duo a Pontificis Vicariatu minime repetuntur, sed a dignitate Sudis Arelatensis. Primum ver quod contemptitione meritorum Patroclo conceditur, nullam illi tribuit in Gallias urisdictionem, sed iis legem satis incommodam imponit qui Romanum Pontificem adire vellent, quam quidem locum non habuisse crisimillimum cst. Vicariatus hujus jura videtur latius extendere Symmachus p. io ad Caesarium Arelat. t. Conc. . col. 3Io in qua manentibus singularum Ecclesiarum privilegiis decernit, ut circa ea quae . m in Gauiae, quam in Hispaniae Provinciis de ius religionis emerserint
flertia fraternitatis ejus invigilet orbi ratio poposcerit praesentiam
facerdotum , servat consuetudine unusquiseque , ejus autorii. te a monitus conveniat, c. Eumdem Vicariatum in Galliis confirmat Auxanio Vigilius Ep. . t. s. Conc col. 32i. N Pelagius Epist. II. Sabaudo simul Vicariatum in Galliis S Pathum tribuit Gregorius item magnus vices suas in regno Childeberi , usumque Palli Vigilio Arelatensi concedit lib. . p. o. ac demum Joannes VIII. suas in Gallia vices Rostagno Episcopo Arelatens commisit. Post Arelatensem idem titulus a Zacharia Bonifacio Moguntino pio copo delatus cst. p. 9 om. Conc. 6. p. so . id contigit circa
63쪽
DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
annum Christi so. Rheniensi Metropolitae rimatium suae Dioece os concessit Hadrianus primus Ep. is ad Tilpinum Rhemensem Archiepisse
puta tona. . Conc col. 789. anno Christi 772. Hadriani Decretum confirmarunt Benedictis III. Ep. I. . . col. 232. anno sys. o Nicolaus I. anno 863 ut videre caetna p. s. append. t. s. Conc. col. 89.
Anno 84 . Sergius Drogoni Metensium Episcopo suum Vicariatum tribuit, tum quia avunculus crat Imperatoris S Rogum, tum etiam quia doctrina de sanctitate conspicuus habebatur. Hujus Pontificis Epistola exta l. 7. Conc col. 799. At Episcopi Gallicani hanc in eo dignitatem agnoscere noluerunt, eiusque Privilegiis minime fruitus est , ut testis est Hincinarus cap. 3o adversus Ansegisum Senonensem. Ansegisus porr iste Senonensium Episcopus a Carolo Calvo Legatus ad Joannem mistus , legatione sua defunctus a Joanne VIII anno Christi 8 6. Vicariatum in Gallici 5 Germania Provincias obtinuit per litteras Joannis ad Episcopos Galliae, quae eXtant Conc. tom. p. 22i inter Ioannis Epistolas numero M; At Episcopi Gallicani in Concilio Pontigonensi Primatum S ponensi Episcopo concessum absollite admittere noluerunt , sed tantum se at svub M trapolitani Iure privileget secundum sacros Caran Iuxta Decreta cis Romanae Ponti cum ex iisdem cris Canonibus promtistata. Haec habentur in actis Concilij ex imoino . . Conc col. Si quapropter sequentibus saeci .lis nihil aliud juris in Gallias aut Germanias habuere Senonenses Antistites praeter honoris nomen. Coeterum ipse Ioannes videtur istud qualecumque fuerit privilegii Ansegii personae tribuisse, non sedi Senonensi , cum in rescripto scribat id se illi concessisse ob devotionem c fidem erga Sedem Apostoli
Denique Gregorius VII anno 1o7'. in Gebuin Lugdunensis gratiam rimatu in Ecclesiae Lugdunensi concessit , super quatuor Provincias, Lugdunensem, Rhotomagensem, Turonensem S Senonensem id ex ejus Epistolis discimus, quarum una stad ipsum
Cebuinum, altera ad Rhotomagensem, Turonensem S Senonensem Antistites. Extant . Io Conc col. 22o dc 22a in posteri
r Epistola distinctionem Dioeces eo , Provinciarum, Primatuum, Metropolitanorum scoporum ab Apostolis factam esse ex Pseudo
64쪽
Pseudoxi mentis Epistola suadet, jubetque supra memoratis A chiepiscopis, ut Lugdunetia Metropolita pareant. In prima verbEpitiola supponit Gregorius dignitatem rimatus ab anteccssoribus suis Lugdunensi Ecclesiae concessam fuisse, quod tamen probari minime poterat. Nullum quippe extat antiquius isto in gratiam Lugdunensis Antistitis Romanorum Pontificum Decretum si quod extitisset,haud dubie illius ex prcsse mentionem fecissent Ge-buiuus S Grcgorius. Itaque haec huius constitutio duobus fundamentis nititur,quorum utrumque parum habct firmitatis ac roboris. Quidquid sit,illa varie a Gallis xccpta cst . Rodulphus Turonensiis Archiepiscopus cam amploxus est Richerius vero Seno-ncialis injuriam istam ferre minime potuit, Othona agensis item Decreto Pontificis parere noluit, qua de causa Urbanus II. Concilio Claromontano anni ro9s Richori Senoncnu, Concilio adeste, Lugdunensi Episcopo parere reuuenti Pallii usu nae suffraganeorum obedientiam interfixi camdemque in Rhotomagensem sententiam tulit, nisi intra tres menscs subjectionem polliceretur. Id De
Richorius nihilominus a proposito deterreri minime potuit, sed elus successor mimbertus Lugdunensi Episcopo obedientiani pollicitus est, ut narrat Vrbanus Ep. ad Hugonem, quae edita est a Petro de Marca in dissertatione ad Conta Claromoni inscri tomis Conciliorum vid. t. o. col. Postea tamen cnonensis Antistes Lugdunensi paror respuit, ut colliger cst cx Epistola Humbere Lugduncnsis, quam codem in loco citat cirus a
Porr si quae fuerint Vicariis aut Primatibus concessa a Romanis Pontificibus iura noste velis, praesto sunt ipse Pontificum litterae quae id te nullo negotio do bunt. Illud autem advertas velim liaec semper tempore crevisse. Primum enim Zozimuu Arelatensi Episcopo nihil aliud iuris pro Vicariat contulit,nisi ut omnes Clerici Romam aut ad alias rogiones non irent sine formatis ejus litteris. Quod quidem privilcgium ei conccditur, ut aliquod documentum formatariun cxtet, quo confutari possent ii qui Ecclesiasticum gradum falsis simularent. Utrum autem aequum fuerit Zoetimo lcgcm ilham Gallis imponere,quae in coetoris regionibus non crat in usu, Quirum postea locum habuerit hic inquirere nolo. At Symmacinis tribuit ei potestatem Concilii ex GaIliae Hispaniae Episcopis, si causa rcligionis cmerserit, congrcganda.PM-
65쪽
; DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
lii honorem addidit Vigilius Ep. 6. at Ep.7 Lybi vero jus congrestandi Concilii confirmat, de Galliis tantum loquitur non de Hispania, ωca lege illud concedit, ut si qua sit gravior causa quae terminari minimc possit a Concilio ad Sedem eous Apostolicam relatio
Pelao ius autem generalitas Arelatcnsi Episcopo concedit, ut ad instar suum in Galliarum partibus primi acerritis locum obtineat,se quidquid adgubimationem e dispensationem Ecclesia pie satusge e dum est, servatis Patrum Regulis se edis Apo stolicae constitutis faciat. Praeterea Pallium illi concedit, renovat Zogimi de formatis Decrcthun. Denique Gregorius omissa formatarum dandarum potestate Virgilio Arelatens Vicariatus in Regia, Childeberti,
jura ad tria revocat. 1. It fidem Canonesque servari in eo prociseret. 2. Ut Synodum, si sit opus, convocet. 3. Ut de controversiis
fidei 5 rebus majoribus ad Sedem Apostolicam referat. Moguntino Archiepiscopo nihil aliud uris concedit Zacharias, quam ut sua vice, praedicationem per universas Gallias accipiat,ut si
repererit aliquem contra religionem Christianam sentire vel Caacnum instituta, stiritaliter ad normamstudeat rectitudinis reformari. Rhemensi Primati ius ordinationum in tota Dioecesi conccdunt H adrianus, Benedictus, ct Nicolaus, ac praetcrea ut nudi sit subditus praeterquam Sed Apostolicae. Sergius rogoni concedit, ut vice sua ubique ccxlcrorum Episeoporum necemtatibus minister cxistat, eique in congrcgandi generalibus Conciliis suam commodat autoritatem praetere jubet ut ad eum Synodorum Provincialium Decreta referantur, S appellationes ad Sedem Apostolicam primum aussiat, S ut in Abbatum S Episcoporum vitam inquiras. Joannes VIII. Ansegis vices suas tribuit in convocanda Synodo S aliis licgotiis execercendis per Gallias S Germanias, utque De creta Apostolica per cum incceterorum notitiam veniant, ipseque de majoribus negotiis ad cum referat. Demum Gregorius VII. Gebuino Primatum conccdens jura Primatuum sic describit, eos dicit Metropolitanos esse superiores S ad eos postSedem Apostolicam negotia praecipua renuenire, ut ibidem quibus
necesse es clemente jus restituantur, o ut hi qui injus oppri-m ntur, juste reformemur atque fulciantur Ἀρυ parumque cause summarum negotiorum judicia, fisa postilica Sedis auraritate,justis
66쪽
Itaque tota Primatus aut Vicariatus potestas a Rinnanis Pontificibus Episcopis Gallicanis coiicessa ad quatuor aut quinque capita
rovocatur. I. Est Form. alariim tribuenciarum. 2. Convocandi Concilii Dioecesini. 3. R 'ferondi ad Pontificem de maioribus causis. . Cavendi ut Canones observarentur, fidesque illibata maneret. Quibus s. additum est posterioribus saeculis jus appellationum a Metropolitanorum judiciis quod solum obtinere videtur Lugdunensis Antistes. At jus ordinationim Metropolitanorum rimatibus aut Vicariis numquam in Gallia concessum est, sicut Thessalonicensi Vicariori quia Romanis Pontificibus non crat in votis cana a triarchatui suo addere, sed tantum in illam Primaru suo debitam
Praeter hos Galliae Primatus nonnulli in variis Dioecesibus Episcopi Primatum ambierunt sic Bituricensis rimatum in quitaniam obtinebat, ut discinius ex Nicola primo Epist. 19. ad Ro-dulphum Bituricensem l . . Conc col. so . Hanc ei dignitatem conservare studuit anno irai Pliilippus Augustus Epist ad Innocentium III. in qua rogat inuri ut Bituricensi Ecclesiae lus Priniatus conservet tum fias, inquit, itan ars Ecel si in tuto regno nostro Primati obtineat dignitatem. Multa etiamnum dicenda supercssent, sed ii Ecdicha sussiciam. ut illarum reriim idibus generalis antiquae Galliae notitia proponatur, cujus ope coetera peritis inmemoriam revocari possimi.
De institutione m limitibus Patriarchaeuum.
II Atriarchae ut jam observavimus, idem olim fuerunt ac Exarchi, seu Primates Provinciarum, atque hoc sensu antiquissimacst illorum institutio De his loquitur Concilium Nicaenum cap. 6 ut nilius ostendemus postea, cum statuit ut Alexandrinus Praesul habeat Enpti, Libyae Pentapolaos potesatem: quia se urbirR m. Disivo parilis mos est, simittier autem o apud Amiochia-e corterasque Provincia privilagi serventur Ecclesiis. Ubi tres praecipuos orbis Patriarchas nominat Concilium coeteris verbnonia minatis sua privilegia confirmat. At Concilium Constantinopolitanum secundum singulas orient Dioecesses sive Patriarchias distinguitem Σ.-suntsuper marces
67쪽
, DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
Episcopi nequaquam ad Ecclesias qua sunt extra praefixos sibi terminos
accedant , ne eas hae praesumptione confundant, sed juxta Canones
Alexandrinus Antises, quae sunt in I πω, regat solummodo, es 4rieutis Episcopi orientem tantism gubernent, servatis privilegiis , qua Ni-eaenis Canonibus Ecclesiae Antiochenae tributa unt. Fiana quoque Dia
cessos piscopi ea flum qua sunt in Asiana Diaeresi, dispensent, necnon
Ponti Discopi ea tantum qua sunt in Ponto, in Thmeiarum qua in Thraciis gubernent non Oeati autem Episcopi ultra suam Diaeresim non accedas propter ordinationes faciendas, vel propter alias dispensationes Ecclesiassicas Ecclesias aurem in Barbaucis Gentibus consti-mtas gubernari convenit juxta conoetudinem qua es a Patribus
In pruna Canonis hujus parte quinque distinguntur orientis
Diceccles, de unaquaeque Episcoporum suorum regimini committitur, ne scilicet alicujus Dioeces os Patriarcha , aut alii Episcopi, in alterius Dioecesi quidquam juris sibi vindicarent. Itaque licci clareae aperte non dicat, ungulos in istis Dioecesibus Exa chos seu Patriarchas Dioecesi praesituros, id tamen satis innuita Nec multum a Canonis sensu aberravit Socrates, cum ait singulas Dioeceses suis Patriarchis esse commistas, Thraciam Nectario, Helladio Ponticam Dioecesim, S c. Nonnullos equidem nominat, quos non modo Patriarchas, sed ne Metropolitanos quidens fuisse Constat, quibus tamen Patriarchatum concessum est e scribit, quia administrationis hujus Dioeceseos participes crant. Quod vero dicit Socrates institutas esse, abimus Concilii Patri biis Patria chia cxacte verum non est 'ae ctenim Dioecesses distinctae erant antea, S per consuetudinem quaedam jura ac privilegia Dicecoseon Exarchis crant attributa, sed nondum ullo Canon tam xacta Dioeceseon distributio sancita crat. Atque hoc sensu dici possunt ab hoc Concilio constituti Patriarchae Exio sane Canone constar, nullum jus fuisse Episcopo Alexandriae, aut Antiochiae in alias Dice-ceses, Assianam scilicet, Ponticam Sc Thracicam. Ac proinde tum Alexandrinum, iam Antiochenum Patriarcharum Dioeces onagyptii oriciatis limites non cxccssisse. Sua equidem scrvat An tiochena Ecclesiae privilegia, sed in orientis tantummodo Dioecesi prout ab Asiana, Pontica, AEgyptia St Thracica distincta cst. Illud tamen animadversione dignum, quod in Canone soli nominentur Antiochenus, S Alexandrinus Praesules, quibus aliqua specialia privilogia reservantur, cum codicrariun Diceccleon adinia
68쪽
nistratio generatim omnibus Episcopis tribuatur, quod duplici. ni fallor, cle causa factiun cst. r. Quia hi solum duo in Concilio
Nicaeno nominati iacrant praeter Romanum, de quo non agit Concilium Constantinopolitanum. 1. Quia hi Patriarcha coeteris
eminebant, .longe majora iura ac privisegia obtinebant. Ccrtum tamen st, siesimum S caesareensem Episcopos aliis ciuid prae coeteris Metropolitis habuisse privilegii, Ni Dioeceseoninarum Exarcho ac Patriarchas fuisse. Et primum quidem Ephe-
sinus Episcopus in Concilio Ephesin Asitanorum omnium caput habitus cst Aa s. Concilii tom. 3. Concit. p. 666. Alexandrini MEphesim Episcoporum Sedes vocantur majores Threni, in quos nι-hil tins habebant Orientales 3c col. 6ss Cyrillus, Memnon appellantur caput Concilii S Orientales in Ep. ad Imper per Palladium missa col. 7o7. queruntur quinquaginta esse AEgyptios, quadraginta Asianos sub Memnone Taranitiara Lee, O duodecimex Pamphilia hareticos,Messatianitarum nomine appellatos praeter alios eidem Metropoli adhaerentes. Deinde ordinatio 'aesini Episcopi pertinebat ad onmesAssianae Dioecesicos Episcopos,quod majoris sedis
argumentum est narrat enim Palladius Chrylostomum, ut Heraclidem in locum Antonini Ephesinae reficeret Ecclesiae o Episcopos ex Lydia, Asia S Caria convocasse. Idem etiam constarei test cx act. ii Calchedon Concilii, in qua Stephanus ait se a o. Episcopis ordinatum, ibidem Ephesus dicitur maxima Lithistris Metropolis. Hinc intelligere staphcsinum piscopum universae
Diceccscos Asianae curam habuist e,cum ad cum ordinandum ex omnibus Provincias clus Dioec eos Episcopi convenirent: quapropter luin fine ejusdem actionis supplicant,ut Episcopus Ephesimus ordinetur in Provincia, secundum Canones Aliter autern visum est Concilii Patribus, qui hoc privilegium Constantinopolitaino Episcopo vitidica-Verunt. Demum Evagrius lib. 3. cap. 6 testis cst restitutam fuisse Eptiesinae sedi a Timotheo AEluro Patriarchicam dignitatem, a qua in Chalcedoncnsi Concilio cxciderati Ut id intclligatur advcrte jus ordinandi Metropolitanos omnes fuisse piimum Exarchi Provinciae, pariterque jus ordinandi Exarchi fuisse omnium Episcoporum Dioeccscos At Concilium Calchedonense utriamque ius Exarchis Asiae dc Ponti abstulit, hoc qui domae ii in qua misere dcprccantibus Episcopis Asianis, ut Ephcsnus Episcopus in Provincia ordinaretur ius istud primum a Chrysostomo contra Canones, speciatim vcro contra Concilii Constantino
69쪽
H DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
politani definitionem Constantinopolitano vindicavit Episcopo Italud vero ius ordinandorum, tum in Asia, tum in Ponto Metropolitanorum, quod Exarchi Episcoporumquὰ Diueccseos proprium cratach. s. c. 28.ConstantinopolitanOEpiscopo attribuit, sicque Episcopum Eplicsinum omni jure Patriarchico spoliavit; verum hoc illiu stea stituisse dicitur Timotheus Elurus Paulo Episcopo Ephesino. in Arrhivisivali sede collocato, qui jam prius ab Dis pis Provincia juxta antiquiorem eo uetudinem ordinatus furrat, relictiaque illi
ordinandoruna Metropolitanorum pincstate. CV area Cappadociae eodem ita Exarchatus seu Patriarchariis. ita iurecii Ponti fruebatur. Huius urbis Ecclesiam vocat rogor. NaZianta Orat. D. SI Ep. 33 Coederarum matrem. Ipse Basilius hujus suae in universam Ponti Dioecesim potethatis multa dedit ind4cia Satalis in Armenia ad preces Satalanorum ordinavit Episcopum, ut viderescit p. 33, S: 187. idem Epistopum quemdam Fromoliri Nicopolitanis contra jus Ordinatum Episcopum, ut videre est Ep. o. sententia sua Episcopatu dejicicndum csscir nuntiat, jubetque Nicopolitanis Presstyteris, si quam seriuri a tem habere velint ut idem sentiant, quibus verbis indicat Basilius se in Nicopolitanos habuisse potestatem. Idem Basilius totius Dice-ces eos Ponti Concilia indixit, quod stirimatis seu Exarchi ut vi
dere stap. 291. Sozemenus lib. s. c. IE. narrat Concilium Pontiacae Dioeces eos Tyanis celebratum tempore Valentiniani sub Eusebio Caesarcae Episcopo Demsim ut cetera mittam,Caesareensis Antistes in Conciliis ceteris Metropolitanis praelatus cst, ex quo satis colli ritur cum Exarchi dignitate fuisse insionitum. Coeterum ut ad Canonem Constantinopolitanum redeamus, constat ipsiura diserte vetare , ne aut Alexandrinus, aUt Antiochenus, aut ussus alius quidquam juris in Dioecesibus Ponti, Oriclitis S Thracia sibi vindicet: sed ut illae a Provinciarum sua rum Episcopis regantur. Hanc, ut observavimus, sanctionem pessumdedit Concilium Chalccdoncnse, cum Constantinopolitano
Episcopo tum Exarchorum, tum tiana ctropolitanorum omnium
ordinandorvincius detulit, quod jam in pluribus locis invaserat. Haec de primis Patriarchis, qui idem orant ac Exarchi, nunc de iis quibus postea Patriarchae nomen reservatum cst, pauca dico-mus. Porro si Patriarchae nomine illos Episcopos intelligas,qui laonore coeteros anteibant, haud dubium cst, qui antiquitiis tres
fuerint ii Patriarchae qui tribus praecipuis orbis Romani civitatibus
70쪽
praeerant,Romae, Alexandriae, 6 Antiochiae :cturi enim illae urbes in nium primae forunt,non mirum cst, si illoriim Episcopi primum hono . remi locii occuparent Eumdem postea honorem Constantinopolitanae Ecclesiae detulit Constantinopolitana Synodus, cum Constantinopolis secunda Imperii urbs estocta est. Similem forte honorim AEliae seu Hierusalem concesserat Nicoena Synodus. Ucrum si Patriarchalem ita dignitatem spectes, nulla adiuncta habet praeterquam honoris de praecininentiae aura aut privilegia inde tamen occasionem arripuere istae sedes peculiaria sibi incceteras jura vindicandi, coeteia rosque ima Metropolitanos, tium etiam Exarchos subiiciendi. Primum inter Patriarchas locum sempd obtinuit Romanus Pontifex, qui praeter rimatum quo prae ceteris omnibus minet, primum Provinciarum omnium quae Vicario Romae parebant, potestatem habuit, ut infra demonstrabinius. Deinἡe vero in coeteatas quoque Ecclesias, potestatem eamdem habere tentavit, atque
hac de causa Vicarios variis in locis instititit, atque inter alios Thes salonicensem Vicarium constituit ut videre es in Epist. Innocent. I. ad Rufum Thessalonicensem, Bonifacii primi , iteri, Coelestini primi ad eumdem, isti ad Anastasitum, Leonis ad
Hoc enim vald observandum est, potestatem ilham quani comis mittim Thessalonicensi Episcopo, non si aliam quam Patriam chicam scit Exarchicam in Illyricum potestatem.
Verum in nullas allias Ecclesias praeterquam in Vicatriatus c. clesias ordinario jure Romanum Pontificem olim habuisse potestatem vere Patriarchicam, x eo demonstratur quod in nullas alias
Provincias , ordinario ut per se Patriarchicis uribus usus est Iim ter illa quippe jura praecipua est Metropolitanorum ordinatio, at Pontificem Romanum alibi quam in Vicariatu Romae Metropoli tanos aut Episcopos non ordinasse demonstrabimus. Quod vel x eo solo patet, quod Vicatio in Galliis institueri de ordinandis illarum Provinciarum Metropolitariis ne verbum quidem facit. Itaque Patriarchatus Romani limites non videntur excessisse Provincias eas quae Vicario urbis parcbant, dicunturque a Rufino suburbicariae. Nam extra istas Provincias etiam in Italia Metropolitani Episcopos omnes ordinabant, ripsi ab Episcopis Proviriciae ordinabantur. At in Siciliai Sardinia, Provinciis suburbicariis non modo Metropolitanorim, sed, omnium Episcoporum ordinationes a Romano Pontifice fiebant. nitu in iis Provinciis