장음표시 사용
61쪽
sine Ia decreta fuit, neque Ex magistratu sequente anno in eam
abiit, ut Λyrmannus putabat in Vita Tib. β. 39. Iam ex nostri, tum hac, tum Eleg. VII, v. i 3 sqq. et ex Diones p. 638 l. 66 Q. Rei mari apparet, Messalam in Asia, Syria et Aegypto fuisse; sed quo tempore ' id quaeritur. Illud constat, eum post antium
724 nam Dio l. l. voce cetrim, nempe post anni 724 acta, eam commemorationem orditur et ante 7a7, quo triumphum ex Aquitania egit, in istis terris commoratum esse. Itaque Probabile est, cum, Gallia pacata, et Aquitania in provinciam rodacta, quod ante annum 7aS, quo latius clausus est, factum
esse videtur , a Caesare esse evocatum. Is autem anno altero
post pugnam Actiacam, V. C. 7a4 , bellum in Aegypto contra
Antonium et Cleopatram gesserat; inde rodux, hieme in Asia transacta, circa aestatem anni 725 in Italiam rediit. Vtru in vero Caesarem in Aegyptum secutus sit Messala, ut Noris. Ce-riotaph. Pis. Dius. I, c. t 6, 6. 7 contendit, et tiro uultus io luculenter demonstrasse putatur, cui a Tibullo commemorata Aegyptus, praeterea Cilicia, Syria et Drus favere videtur, quas octavius, ex Aegypto redux, itinere perlustravit, an decedente eo ad res Asiae constituendas relictus sit, quod Λvrmanno l. l. placet, doneo anno 7a7 Romam revocaretur, et triumphum de Aquitanis haberet, in neutram partem pro certo assirmari potest; quamquam posterior sententia verosimilior est. Ita enim probabilis ratio reddi potest, cur post tam longum intervallum demum triumphaverit. Neque etiam illud definire ausim, utrum Iogatus Caesaris, an cum imperio extraordinario in Asia fuerit. de quo disputat Λyrmannus contra Norisium ; tiam coercitio ista gladiatorum apud Dionem l . l. neutrum exigit; Deque etiam scire refert. Tibullus, Messalam ex Gullia secutus, in itinere iis morbum inciderat, eoque decumbens in Corcyra insula substitit. Haec paullo copiosius disserere volui , quod coniecturis doctorum virorum alia incerta reddita, ulla, quae tamen nulla auctoritate nituntur, pro certis venditata videbam. Aestate extrema anni 7 a. Messalam in Asiam navigasse, ex versibus 55-89 statvit Vossius. W. Ceterum inter Catalecta Virgilii tom. IV.
Patiea mihi. niseeo sed non ineognita Phoebo.
p. vo Colleci. Mai. Λnthol. Lat liurna. tom. I, lib. II, ep. 322, p. α9a sqq. vernsd. Poet. Lat. Min. lom. lli, P. 147 sqq. quod in liunc Messalae trium plium a Virgilio scriptum esse, Scaligeo
62쪽
BSERVAT. IN TIBULLI et narthius Ad vers. XV, aa putant. Vt concedebam propter π.έo, alicui ex gente Messalarum scriptum esse : ita dubitabam, an huic nostro. Nam poesta recentior rius auctor esse mihi videbatur; quippe qui v. 48 Same audendo mare ultimam ita audendo corripiat, quod antiqui non faciunt. V. ins. ad III, 6, 3. Nunc hoc levius esse argumentum, quam ut ei m altum tribui possit, video , et vorsum illum emendatiorem exhibuit Burmann. See. Same mare audendo vincere, sacre hiemem. Vide nunc disputata in notis ad Catalecta Virgilii tom. IV ed. Lips. p. i89, et P. I9 3, 4. u. ψ- Passerat. liber tuque. IIRYN. Elegantiam vulgatae le-etionis i se satis tuetur usus loquendi scriptorum vel pedestrium. Liv. a3, a4: Noua clades nunciata - L. Postumium, consulem designatum , in Gallia ipsum atque exercitum a delos. CL Tucit. Ilist. II , 92. Eandem verborum structuram Graeci se quent Tunt. Soph. Oed. Col. ira r
Praeἰvἰt Homerus Il. XIII, 33o. - ipse eonvenit duci, ceteris dignit cito praestanti. Vossius tamen lectionem unius eodi eis tuque pro ipse, voluti orationem illa redderet vividiorem, recepit, comparans Ovid. Her. VI, iέα:
Intrasses portias, tuque comesque, meos.
Brevitatis , quam in Notis monstravi, exempla sunt apud Ciceri Ep. ad sani. XII, cis, g. ior quam qnidem navem nos δε- mus veram ut rectram tmetimus; tininam prospero eurati l Si militer modo tis usurpatur apud eundem Εp. XVI, 1 α 8r Vι- tiar, si insaniel, posse opprimi; modo tit urbe MDa J Similiter ei tum verbum opto ad adiiciendam sententiam usurpatur apud
EEglaim Mnthi Troiamque videtis, Otiam Destrae I era mantis; melioribus , opto , Ativietis.
Voss. 3, sic pro sese. - De fleuetura nitia - Messala vide hss. ad II, 5, sia. - Gotii. Misis a. V.) Hamla. 'eas, ut 3, Pheasia. et 8o, Le Pas. CL Oh s. ad I, i, 35. mum D. 3. ignotis - terris) Argutatur lirouLh. quum lectis mavolt; in hospitium enim aleuius viri Corcyraei sum devertisse videri. Il- Iud maxime urebat Tibullum, quod ignota terra mori, adeoque contumulari timebat. Hoc enim gravo et insatisium. Vid. Ovid.
63쪽
Tum yroetii ignotis igitur moriemur in oris, Ei sione ipso tristia Iulia loeo pEt III Am. 9 47, hunc ipsum locum expressit:
Seu tamen hoc melius , qtiam si Phaeae a leuias Ignotum vili atinosialaser humo.
Oss. I , tellus. 4. Mors, precor, area, manus Reg. Editi Rom. cum aliis, Gueli. I, 4, et in marg. 3, mors o lenta, quod recte, ut et alteram lectionem, mors modo nigra, quae in Queis. I. sed su Perscripta meliore lectione, in Corvin. etiam, Oeeurrit, reiecit post eeteros lurOuLh. REYN. IIeynii leetionem firmant apogr. ria cum ZWie. I a. - apogr. unum precor . nigra , Blin modo nigra Goth. Ilamb.) cum Guarn. , alia Miolenta, unum AOliamia.
Ceterum de manibus , quas Mors iniicit, eontulit Aiatius Uvid. Am. IlI, 9, is, et docte egit Ruselikius. Sicut Morti, ala Parcis manus intieere tribuitur apud Virgilium Aen. X, 4i8:
κι senior leto eanentia lumina sol te, Iniecere manum Hrcae, telisque sacrariane Eoandri.
tibi verba iuris cum Servio non agnosco. - Ad morat. sinus, h. e. quales sunt moereutium, cons. Horat. Od. IlI, ιέ, 8. supplice Mitta. Soph. Electr. 45i: -ND.
7. Asayrios cineri quae dedat odores) Dedere h. l. durius diei visum est Bro utili. , ideoque maluit legere Ititidae, quod sol leone est ea in re. Verum si hoc a Tibulli manu fuerat, quomodo tam obvium verbum in illud depravari potuit Z Modestitis foret redual legere , inprimis quum id eunt altero in libris saepe Permutetur. Vid. Burm. ad O id. XIII, Met. 662 664. Aego modatius etiam fortasse didat ; nam diduntur, disperguntur seu diffunduntur per einerem unguento. Vocabulum Luero tio inprimis frequentatum. Dedere Vulpius explicat dedi cure , Ego simpliciter pro dare positum puto, quod alias in hoc more ac litum. Albinov. II, i 43.
Semper aeria tibi dabimus, tibi semper odores. ΗΕ N.
Exempla, quae Foreellinius congessit, non sinunt dubitare dolat pro des genuinum esse; neque aliena videtur ea verbi Aedat notio, quam Muretus ad Catuli. 6i, 59. Opp. M. to m. I, p. 796 ponit: dedimus ea, quae volumus accipienti propria ac Perpetua seri. Dare autem in usu de iis, quae mortuis tri-tita utitur. Ovid. Met. XI, 669: da lacrimas. Uossius, improbula
64쪽
Iedlἰono eodἰenm. quam firmant apogr. omnia eum Zw;c. I et eonioeturis priorum interpretum, suam condat invexit, quam interpretatur: condat in honorem cineris, in urna conditi, odores. Scio eon Pre absolute poni . quando de appultura agitur, Pro condere tu inulo. Luenn IX i5 . Cie. Tusc. I, 45. At inda On sequitur, condere significare Etiam eondere urna ferali. Si quis iungere velit condat cineri pro immittat cineri, eum. tum etiam absecindendi notionem . quae ab sententia huius loci ah horret, verbo illi subesse, admonitum velim. Mart. de specti
quo exemplo satis defenditur Lucanus I, 6o
ignesco ligit, et terrae m os o eum mur re condit.
quem locum . auctoritalo codicum munitum, mala manu attre
etauit C.ilus. CL Draventi. ad LIv. V, Si f. - Ae edit quod Iluset, vitis contra Vulpium ei Vossium monuit, sepulchris ot cippis unguenta adspersa, noti in urnam recondita esse. Vid. ad III, I, a 3. WvND. 8. essu δε - comis, pro fusis, quod usitatius. sed et Lucantis sic I, 188. HRYN. Quamquam sepulcrum de busto diei et Er- Dost. ad Taeit. An n. II, 73, docuit, hoc tamen loco propriam vocis septilarum notionem retinendam Esse demonstrant et ossa Iecsa , odoresqtie dati, de quibus antea memoratum, et locus infra ill α, u3 - α5. Nee tamen intercedo, si quis de eotum-har;o, in quo urna feralis reponebatur, cogitare malit. Ceterum versus 5-8 reddidit Oxidius Ain. Ill, 9 , 49 - 5a. - vos . Acratores, apographum honores. Corv. Atil seat male; ossicitiistitit - smulchra. v v . 9. quae me quam mitteret urbe, Dici tir an e omnes consu Disse deos, h. e. nutequam me dimitteret, antequam ego ab ea discederem. Qtiram est ex emendation Dousue in Praeeid. c. I, receptum a Brou kh. Omnes seripti et impressi habent qtitim sollentii errore e compendio qm orto. In Guarnoriano etiam erat: Delia Mn usqtiam, et quae me clam: voluit nempe: Delia non uaquam est qtitie me quram; non male, ne qtiam , his se excipiens. offendat aurem. - est habet Corvin. quoque. 1IEYN. Copulam restituit De unius, quem, quum illa ad priora quoque non hie mihi mater, non soror, pertineat, ut I, io, 4, sequi haud eunctatus sum; quamquam illam et maior eodicum pars
65쪽
omiuit, et deesse enuntiationibus in prina is, quae adverbium Ioel vel temporis habent, memini. Virgil. Aeneid. IV, 3 3r squam tuta sides. Aen. I, 7o': Quinquaginta intus famutae. Add. Georg. Ill, 356: Tib. I, i. 7o. Exstat autem copulaiti Vindob. st IIamh. Non apparet in Zmie. I a; Meque apudVossium et Iluschkium. - Iidem viri quam retinent, colafirmatum nune auctoritate Vindob. Mon. Bem. Et voss. α , si
milique positura verborum IV, 7, 8; Ne tegat id nemo, quam
meus. ante. Lectioni quum leve praesidium peteretur ex Livio α7 28: Paulo ante hie utin ius consulis Salviam Menstrat, Vtuam lucrae ab Hannibale adlatae sunt, nisi ibi libri multi praeberent quam, quod praeserendum. ZWic. I, 2, quae ciam sine mα πώ O. Omnes consuluisse deos Quid consulere diros sit. heuo
novi. At Romae quot oracula aut dii satidiei suo int, qui adiri et eonsuli de eventu itineris Tihulli potuerint, ignoro. Privatas huiusmodi superstitiones plures fuisse necesse est. sortasse Isidis, Serapidis, Fortunae. Ad urbem suere sortes Anti linae, Praenestinae, et fortasse plura oracula. Certo Tiberius apud Sueton. e. iis, dicitur oracula urbi uicina disii re eonatus esse. Vt consulere deos simpliciter pro adire deos, dictum esse statuamus, vix admitti potest. II. Illa sacras Pueri sortes ter sustidit , illi Retulit e re Oiis omina certa pueri Dicit eam sortibus expertam esse de redito suo. E tristis, quod et ius. El. S. 56, ita positum, contra
omnium librorum consensum in e trinis mutavit Brouklitis. Ex emendatione doctorum virorum , nempe quia ter sustulit. Sed
ab Tibullo tam exaetam diligentiam exigere non licet. Erant haud dubie Romae passim in viis eiusmodi sortilegi, qui praetereuntes , ut sortibus uterentur, invitarent; certe in Clico ir quentes fuere, ut vel ex Horatio notum. Hos intelligo, non cum
Scaligero qui hane interpretationem Statio debet. WVND. puerum e trivio, eos nec cum Broti usio Camillum aliquem de templo Fortunae. Ter vero sustulit sc. ex urna h. duxit, quia tertium demum omen priora confirmat. Vulpius alterum emum ad Praenestinas, alterum ad vulgares sortes trahit, quod
factum nollem. Fateor tamen, nunc parum me abesse, quin virorum doctorum emendationem non modo pro venustiore, sed et pro unice vera habeam. Ita enim fert perpetuus poetarum mos: tere trinis. Et e triolis impeditum quid habet; puer e triolis alium eri se um; et erit pro sustulit in tristo. Quod Pueri et puer
66쪽
se excipiunt. non modo usu defendes, sed erunt, qui inter eIesantias reserant. At Burmanti. ad Properi. IV, 5, 34, se offendi Prosessus legit: Illa sacra ν Pure sortes ter sustulit. Tam diversa virorum doctorum sunt iudicial HRYN. In Seholiis Mis reti ita Tibullum impressum et trinis, unde alii et Brou khusius e trinis Tecte co ieceruut, quod et V ossius amplexus est. Sed huila Coniecturae primum iteratio pronominis illa - illi, de qua ad III. 6, i A. egimus, obstat, quippe qua vaticiuandi rationein, quae verbis illi - ρuer describitur, a priori diversam asse, cloceatur; deinde loquendi ratio omina e sortibus referre usurpata de so tibiis interpretandis. Quae dissicultas non tollitur coniunctionaver rum puer e triolis. quam II chkius exemplo in circo
astrologi ex Cic. de Div. I, 58, illustrari censet. Verba si
spectantur, hune vides sensum, puerum ad omina capienda missum e triviis retulisse certa; quod in tot et tantis superstrutionibus Romanorum statuere non est absurdum. Tum et Pr Prie usurpatum est retulit, et, duabus sutura explorandi viis expositis, apte subiicitur: Cuncta dabant reditus. Itaque vulgatam triolis non temere movendam esse puto, neque audiendum Vos alum, cui coniectura illa vel propter repetitionem ter - trinis
placet. Nam loca, ubi talis repetitio, dissimilia sunt positura verborum. Virg. Aen. II, 79a:
Ter eonatus ibi eouo dare brachia cireum, Ter frustra eo rensa manus Gugit imag .
tulit , quod est in Hamb. a. m. et I, 7, 6a: restia ritque, et IV, i, 5 , remulis. Ego magna rei literariae nomina sequor, quae etiam sine illa geminatione praepositionem re produci posse
censeat. Vid. Foroeli. sub voee me. In upogr. vitia ille - omnia certe. ZWic. I, cum Guarn. Omnia, et a, Red correetum iu Omina. Goth. ille. ND.
ii. illi N. me, se. Puer, Corvin. cum libris Stat. uno
Passerat. et uno Falhen b. i 3. reditus Vn. Laud. reditum ; et sic Ald. sec. cum sua secta. Sed poetam decebat alterum. - nusquam plerique lihh. etiam Corvin. et edd. Pocclii var. loci. cum aliis: tamen haudd. frustra est. Η N. Vossius revocavit reditus. Tamen haud deterrita frustra est, Quum; quibus verbis si sensum inesse velis, supplebis ad deterrita, ne me mittenet. Nam a qua re d territa sit Delia, nec Vossitis docet. Illo vero supplemento duro oppositio Cuncta - tamen prorsus periti Particulae numquam Dioji
67쪽
sua constat notio, ut sit h. I.: quamvis omen eortissimum fausti reditus nuntiatum esset. Handius ad Dialr. Groii. T. l. p. 27S, Propter deterritα Gronovit interpretationem veram putat, sed Praeter loca, quae ad usum verbi deterrere. illustrandum attuli,
adeat etiam Iluselthium, qui et interpretationem Hunii exemplis
defendit et vulgatam veram habet. - Εwic. I, nusqtiam. Hauth. quicqviam a m. secunda. - Goth. deterrima nutaquam a. m. N.
14. Quin feret ita recte legitur inde ah Aldicia pr. Is antiquioribus et in codd. male Quum , Ciam , Qtiom. Etiam Comvin. Cum . Mox Reg. deviceret. At respicere est ine'- τι-αι Homericum. ΗΕYN. Hanc vocem Homeri m Il. VI, nihil ad hunc loeum sacere, quum Tibullus nondum digressus sit. tavit bene Goerengius, praeserens res erra, quod in Zwic. I. At respicere aliquid est d eo cogitaro, animum est ad id advortere, h. l. adiecta notione anxietatis. De vocabulo viae vid. Ol. ad I, I, 26. - Apogr. nonnulla deviceret. Pro quin, quod in sex apogr. , dant Zwie. I a, Goth. Mamb. Guarn. cum. U. i5. dedisset pro var. leet. Guel L 3, scit. Delia. HEYN. Vtraque lectio bonum praebet sensum. Maniare enim et mandam
dare sunt sormae dicendi elegantes et legitimae sere de abeuntibus aut morientibus Ovid. Trist. Ill. 3, 43 , quum dicunt quid post discessum aut mortem seri velint; vel de remanen tibus, quum discedentilius, quid fieri velint, praecipiunt. Hoc sensu Sappho Phaoni scribit apud Ovid. Heroid. XV, to5:
Non mandata dedi: neque enim mandata dedissem Ulla, nisi ut nolles immemυr esse mei.
Ita dedisses etiam apud Tibullum accipiendum esset; ged vulgata vel propter auctoritate codicum mutari non debeti Vindob.
solabor. m. 7. Aut ego sum catissatus a es, arat omina dira, Saturni t 'acram me tenuisse diem. Iungenda sunt: sum caussatus, aut aves me tenuisse, aut omina, nut sabbata. In omnihus Iibris et editt. ante Scalig. est: Aut ego sum catissatus, ares
dant omina dira : hic primus dant in aut mutavit ex ingenio, ut videtur; neque sane illud, sequente infinito modo, locum habet. Sed idem non recte de coniectura reposuerat: Omina dira Saturni sacra m. t. die. Scilicet in edd. et in magna librorum parte aut non legitur. Exsulat etiam e nostro Reg. Gueis. I a 3, et M. Rom. et Corvin. , in quo est dant. Legi tamen in vett. libris aut testatus est Statius t adde duo alios cum edit. , quum principem appellat Broukli. Primum aut receptum video a Mu-
68쪽
OBSERVAT. IN TIBULLI reto, inde in Plantin. Tum in vetu libb. Statii erat tim nitimc Ville de hac permutatione solemni Burm. ad Lucan. Pl a m. VIII. 463. UvND. Ceterum caussari ita, ut sit, Caussam Prae texere , culpam in ψiquem conterro dixit Propert. t V, 4, 23:
Saepe illa immeritae caussata est ominι Lunae.
Iungant vulgo idem verbum cum casu et cum infinitivo, ut saepe: vid. MDilei. ad Horatium I, d. r: caussatus aut aν aut fenuisse. Bentleius longe alia docuit, subiectum modo stiritantisum modo insinitioum esse posse, ut loca 1 orat. Od. IV, 1, αι - 3a ; Iuven. XI, i 99, testantur; sed h. l. de rebus, quae a T rho Pendent, sermo est. Commodum est exemplum
mmentatim Oeluti oldee agmina Pentheus Ee solem geminum, ea duplieis se ostendera Thebas.
Add. IIorat. od. II, 16, 37 - 4o. Non melius Betilleti observa. tiona in notis ad 1, 8, 5 , usus est Hernitis. Distinctionem meam Et numeri ratio adiuvat. CL irg. Georg. I, i56. WvND. Nelius distingues, quod fecimus, ut noes , Omina, reserantur ad tenuisse. Sic riteriusin quoque. In Guelf. a apposita est ieeticia a dare numina diras ex interpolatione. Saturni diem ominosum habuisse Romanos, quod Iudaeis religionἰ videbant esse, die sabbati iter Deere, aut solita negotia peragere, in nota motitii in a. Sealiger hinc ah sevoro in Aetna αέα, Safti vim tenaeem diei volebat, sed reliqua thi docent, eum ad horoscopum reserendum psse. IIRYN. Lectio aut omina firmatur etiam aucto-xitato Vind. Bern. llamb. Apogr. alia dant et omnia cum Guarn. Colli. et Zwie. i, dant; α, dant omnia , sed correct . Omina al. man. - Vs. I 8. quum decem apographa omitterent lla . Coth. eum Zwie. a , displiceretque compositio Saturni niat, ut auribus molesta, V si iis dedit Saturniae. At primum aut apud
optimos poetas postponitur, Virg. Aen. IV, i 87, 3i7 sis; Aen. I. 369; Georg. I, a 4 ; Prop. III, at, ar; Ou. Iter. XIX, idi: llor. d. II, ia, a . Adde Tibull. II, S, tia. Similiter Mes postpositum videas apud Virg. Georg. II, 3at. Prima rei; Ill, Io4. Tibull. lI, 4, 9 ; et sire Tibull. IV, x, 8o : fabula sise; et sed
quomodo concursus vocalium t a, i ati iniucundus esse potuerit, non demonstratur; et exempla contrarium probant. Virg.
Aen. IV, Ma : tibi auditor. Eclog. I , 59: oiridi aut. liorat. Sat. I, 6, 9: Tulli atque. Virgilius denique Aen. Iv, 619, regno titit similiter et postposuit aut et syllabas coalescere iacit.
69쪽
Itaque aut, quod in ZWic. I , retinendum contra Ioetionem inspectam Me. Tamen autem Omina significationa peculiari usu patum explicabis ex Cicerone de Div. lib. I, 45, 6. Ioa: Neque solum deorum Moces PYthagorei obserearunt, sed etiam homimam, quαe νομα Οιniua. Quo sensu Graeci dixerunt Vid. Pesset. ad Diod. XVI, e. 9a, p. 15a, et Wyttenti. ad Iuliau. P. i53. Veram igitur vulgatam puto lectionem. Si qui sordiis auctoritate codicum, qui maximam partem aut omittunt, movebuntur, iis aliam ostendam rationem hac distinctione :
ut ego sum causalias a es. aut, ramina dira, Saturni saeram me tenuisse diem.
Ita ut omina dira sint appositio verborum sacram diem, quae apud pedestres etiam seriptores praecedit. TibulL II, 3, 43:
Add. II, 5, 71. Compara inprimis Virgil. Aen. III, 537:
QMatuor Λιe, Primum Omen, equos in gramina νidi Tondentes Campum.
Omen est quodvis augurium triste sive laetum, et omina dira pro omen dirum dici patest, ut statim signa Pro signum. Cf. II. I, 23. - Vossius timuisse contra auctoritatem librorum eoll. II. 6, So, praetulit. lnde Η ehkii observatio: libri Statiani timuis se quod qui praeserunt, vereor ne Tibullum faciant Iudaeum. Iudaei enim ex religionis suae ritu et sermone proprie dicuutur, etiam a romanis scriptoribus, metuere, timere sabbata, Pro religiose obseruare, colere. Iuven. XIV, 96: Pers. V, I 84. Verum qui Iudaeorum superstitione contacti iter sacere die sabbati dubitabant Romani, ut Tibullus, eos Saturni dies rectius dicitur tenere, vel, quod Ovidius Rem. Am. ui Η, scribit, morari. De sermone erunt qui dubitent. Addere iuvat, verbum tenero eo, quo dixit Albius, significatu legitimum esso apud Latinos. Liv. XXXII, 9: Consulem - mPerantem in Arovinciam Prodigiaritin uata atque eorum Procuratio Romae temwrunt, uhi Gm- Novius et Draxeub. exempla congessorunt. Haudius ad Gro nov. Diat P. tom. I, p. 275 notavit: Versu id, Alexander Synclitieus. Cretensis, cuius notae calauio scriptae apud me sunt, codd. Puto, emendat arit sacrum me timui,se diem. CL Acbili. Stat . ad l. l. - 9. ossius quotiens ex apogr. pluribus na . recepit; unum praebet totiens. ao. Vossius in supernuum esse notat, ex m Praecedente ortum. Quae observatio salsa. Nam
ωenous pes absoluto diestur , non adiecta re, in quam quiso
70쪽
sendit, ut Ouid. Meti X, 45ar Ter pedis ostensi signo est re-
νομέα. - in Porta locum significat, ubi id iactum est. Cf. Ovid. ex Pont. IU, I , au. m. ai. neu quis Guel L a, neuquis Reg. NEYN. Multa apogr. Ilami,. cum Guarn. neu quis, unde Vossius, ossensus etiam sono syllabarum quis dis, nemo coagmentatum recepiti Eadent
de causa I, 4, 6 mutavit Sicca Canis in saei a Canis, Et loca I, 6, 39; I, a, I7. - Tantum vero ille aurium iudicio tribuit, ut in posterum etiam corrupturus sit Virg. Ceorg. IV, io7 : Non illis quisquam cunctantibus, et IV, actis: Moa volare; Ecl. VI, 73: Ne quis sit lucus; Pers. II, as: mercede deorum, vel adeo e latinitate sublaturus sit formas dederat, bibisti, alias. Vitiis
autem librariorum, quorum causas non perspicis, cave utaris
ad sollieitandas bonas integrasque lectiones. Contra Vossium etiam IIusch Uus disputat. Voss. 5, peribente. Ald. I, discedat. , au. aut sciat egressum se, Prohibente deo Vnus Pulat. aia. faciat egressum. In Anglicanis deerat aut. An fuit: Semiseegressum se prohibente deo , h. e. magno suo malo iter , invito deo. facieti Aut sciet malit Doring. leniore ope. H. Si in eum suppleveris, aut, ubi egressus fuerit, sciat, hoc interpretans, sciet, ut equidem puto, suo malo edoctus - vid. quno de
conivuctivi notione apud Tibullum disputata sunt in Ob . ad I, 9, 53. - nihil vitii subesse statues. Add. Pers. IlI, 73, disce, neque inoideas , h. e. disce, neque, ubi didiceris, invidebis. Scire pro cognoscere Virg. Aen. I, 69a ἔ Ne qua scire dolos possit. Graeci usurpant , cognosce, Soph. Eleel. 4o. Vndo hoc loco idem notat, quod sentire I. a , . . U. α3. Isis mihi Ita Maliger refinxit ex vetere scriptura apud Statium et al. Sic Corvin. quoque. Antea ubique edit uati tibi, Gueis. I, 3, 4, sic Lips. ; et Rom. Ea tibi. Quod non video, eur displicere dei, uerit. Nam et ipsa Delia, se sua religione nil profecisse, videbat. ZWic. t, a, tibi, Goth. usis tibi, Voss. rhaesis tibi. Maxima pars apogr. mihi alub. . Ceterum interpretes, Turnebum sequuti, propterea Deliam in Isidis ea-ato suisse autumant, ut deae, in cuius fide ae tutela navigantes essent, ut ex noto Luciani dialogo probant, amatorem suum , mari iter facturum, commendareti Sed nusquam reperimus, Isidem ista aetate Romae eo nomine cultam fuisse; tantum iueurandis morbis potens habebatur. Nihil etiam h. l. de peliculo maritimo, in quo dea opem suam desiderari passa sit, sed de morbo agitur, quo convictatur poeta; et v. a7 eo nomine .