장음표시 사용
111쪽
opponitur ars deci atoria, inam nostris temporibus excellentissime et calluit Ioannes adisus, mathematicus Oxoniensis. Commendandi hic mihi sequentes α) libri sunt: Gellii Disp. de Sotaia Laconica, Lips. 1697. Lui Henr. Hideri Musterium artis 'gano- graphicae nouissimum, Vimae I682. 8. Io. Bapt. Portae defurtiuis literarum notis libri V. Neapoli 16oa. sol. D. Sestri Methodus breuissima in omni lingua occulte scribendi,
Romae ΠII. g. Addatur Verulamius lib. VI.de a m. scient. cap. I. p. 279. sqq. Nec Omi tenda , quae de Hebraeorum cryptographia Iradit Buxtorsus lib. de abbreuiat. p. 26. sq. et 3O deque Graecorum cryptographia librariorum Montesiaconius Palaeogr. lib. IV.CU- Α XX. Persecta ita scribendi arte ab antiquissimis inde temporibus praestantissima quaeque imgenia libris conscribendis dederunt operam. . Ac injtio quidem, quicquid librorum componeretur, versibus contextum fuisse, Strabo tradit libro primo, isque est uniuersae consem - sus
6V Vid. Acta eruae I 13. p. 398. et I 29. p. 38. et 23s. α) Alii etiam huius generis libri commemorantur . in D. Adb. 'bricii opusculis p. Iz. et Ia. Recentissima est Christiani Bretthaupti Ars deeifratoria, 1737. et Da viii Arnoldi Conradi Cryptographia denudata 2739. mu peioris institit vestigiis. Legi in primis meretur 4buantis lib. CXXIX. p. Ioo . de decistandi arte Fran- .
112쪽
sus Graeciae. Vnde etiam a Lactantius: Poetae sunt multo antiquiores, inquit, quam historici et oratores, et caetera genera scriptorum. Scilicet etsi simplicius est ac facilius,
Oratione uti soluta, tamen, quia ne prosa qui- dem oratio tum temporis eXculta erat, ne nimis
vulgare videretur, quod ab iis scribebatur, qui vulgo videri volebant doctiores, uti placuit b) versibus. Et haec causa est, cur nomen c) ποιητου, quod proprie significat auctorem iactoremque libri, solis carminum scriptoria hus aetate secuta adhaeserit. Tandem primus
Phere des proseam orationem condidissse dic tur Testis eius rei his ipsis verbis est Plinius libro db septimo. Audiamus et Apuleium Is in e Floridis Pserecydem scribit primum , versuum nexu repudiato, c cribere
ausum esse passuis uerbis, soluto hiatis, libe-D 5 ra
Lib. VII. cap. 22. n. 2. Adeatur et muti orlib. de epigr. cap. 9; Dan. Strauchius Diis I. in Taeiti Germ. eap. 3. β. 3; Menagius in Laertii I. II9.μὶ Sie Ioannis Saxonis, Noribergensis illius, libri Germanici a vulgo avide fuerunt lecti, quia numeris et xhytinis constabant. Eosdem nemo typographus vendere potuisset, si profluxissent verbis solutis. . est Cons. Fabricius Bibl. Graec. lib. I. eap. I. g. I. et 2. Generali hoc sensu poeta dieitur a Plauto sis. IV. R. I. E contrario ποιεῖν librum restrictiore sensu a Diogene Laeertio I. M in dicitur, qui totius operis sui ser.
113쪽
ra oratione. At alio i loco Cadmum Mu lesium huius rei auctorem facit Plinius, ut adeo a semetipso dissentire contrariaque tr dere videatur. Quae res sollicitauit ρὰ Criticos, parum perspicienteS, quo pacto in eo cordiam redigi queant diuersae Plinii nar '
dere, si dicas, Cadmum historici, mereodem philosophici argumenti libros composuisse primum oratione libere profluenti, eamque ipsam esse Plinii sententiam. XXI. Etsi vero cum ligato, tum soluto sermone scripta suerant ω volumina quamplima,
mim nomino Ptolemaeum navium, eiusque Centaria Miticae caput vitinium, quod in Gruteri Thesauγo eritico exstat T. I. p. 994. R. α Seriptores, qui ante Homerum libros ediderunt dudum deperditos Fabricius recenset in primo Bibli ehecae Graecae libro, itemque Ion ius lib. I. cap. 3. Horum scripta cur interierint, duae potissimum causae sunt. Primo qui versibus seripserant, eorum libri ideo saeile
Peribant, quia nemo eorum non erat longo interuallo inferior Homero: cuius poeticum opus evin tantae esset molis, omnem legentium operam absumebat. Qui ver prosa usi erant, eorum scripta tum negligebantur, eum, quae scripserant, suos eongessissent in libros longeque et accuratius et Ornatius exposuissent Herodotus et secuti eum scriptores. Deinde mortem tot libris attulit vastatio Athenarum ac totius Graeciae a Xerxe facta. quam ipse Herodotus libro octauo describit: eui successit altera duce Mardonio a Xerxe relicto: quam idem instro nono commemorat.
114쪽
tamen partim temporis iniuria, partim vilit
iis suae culpa, librorum maxima pars periit, ac, si ab Hebraeis discesserimus, vetustissimus scriptor ligati sermonis, quem habemus, Homerus ch) est; soluti, Herodotus. Nam quae Homero antiquiora iactantur poemata, Consentientibus eruditis spuria 1 unt. Pari modo quae scripta soluta oratione seruntur ante Herodotum, qui CCCCL. annis ante natum Christum floruit. ab eruditissimo quoque agnoscuntur supposititia. e g. Aetispi fa
bulae , Phalaridis ac Themistoclis visiolae,
XXII. Librorum multitudo iam olim occasionem dedit colligendis bibliothecis, quarum hodie non nisi fama superest. De celebriori-hus antiqui orbis bibliothecis singulari synt gmate egit Lipseus, in quo potesimum fata describit bibliothecae Alexandrinae, Pisistr leae, Aristoteleae, Attalicae, Octauiae, Caputolinae. Quem librum dolendum est non. prodiisse denuo annotationibus Georgii His vini Mefcrii auctum, qui et adiunxerat
cata 66 Hinc princepr literarum re Re appellatur a Plianis lib. II. cap. 6. qui et primum doe3rinarum et antia quitatis parentem eum vocat lib. XXV. cap. 2. He Odorus vero, antiquissimus historicorum Graecorum, qui sise Persunt, a Cicerone vocatus est historiae parens.
De Euth cini euiusdam copiosa bibliotheea tempore Socratis vid. Xenophon Mentoris. Soeta lib. IV.
115쪽
catalogum. bibliothecarum ac pinothecarum praestantiorum. Testis enim est in eius Vita Lucas Schroechius, laborem illum iam pem sectum reliquisse publicaeque editioni maturum Meschium. Adeatur et Struvius Introd. in rem sit cap. 2. et Hottingerus, qui alphabeticum exhibet catalogum bibliothecarum tum Veterum, tum hodieque exstantium in
Bibliotheeario suo i quadripartito. XXIII. Tandem ars typographica cuius benefi
cio bibliothecarum plena facta sunt omui ut hodie vix ulla sit praeclare eruditi viri bibliotheca, quae non praeserri mereatur Cel herrimae illi Alexandrinae, saeculo XV. i uenta est, de auctore eius certantibus Ha lemo, Moguntia, et Argentina. Id nemo du-hitat, patriae nostrae deberi utilissimae artis inuentionem, Beroaldo CD ita canente:
O Germania, muneris repertris,
suo nil otilius dedit vetustas, Libros scribere quae doces premendo.
Caeterum Moguntiae artis huius incunabula tribuere non dubito, permotus auctoritate
Harimanni Schedelis et Io. Trithemii, scriptorum fide dignorum. Ille in Chronico suo
116쪽
LITER ARI AM CAP. III. ει suo si testis est, artem imprimendi libros apud
, Maguntiam, Rheni urbem, a. I o. inuentam esse. Hic in Epistola quadam, teste Ricb. mu Simonio: Impressoria, inquit, arte NO- STRIS DIEB US apud inguntiacum inuenta, caetera. Ars haec a rudibus pro-- 0 s. 232. b. Etiam meruerus Rote k in Fasciculoremporum pagina vitiina scribit, impressiones librisum ortum suae artis habuisse in Metuntia. Alia certae fidei testimonia de inuentione artis typographicae Moguntina pete sis ex Appendice Tomi secundi Bibliothecae Ussem bachinnae υniuersalis p. 12. I 6. 24. SL. 8O. 84. 99. O.
om Bibl. erit. T. IV. Epist. sto. p. Is9. Siruillimi Ioeum alium Trithemii exhibet Schelhornius Amoen.
VII. p. 283. qui et videam p. 28s in nota. . Idein Trithemius in Epistolis famicturibus, Haganoae Is36. excusis, p. 3o,. ita scribit: Ars, quam impressoriam Uscant, tem- .pore infantiae meae apud Moguntiam, metropolim Franis coγum, inuenta, caetera. Harlemi tamen verius, quam Moguntiae, natam esse hanc artem, innuit, ni fallor, D. Badius Ascensius, in Praefatione ad Oceami Dialogum a. I494. editum haec scribens: quo diuina imprimendi facultas inventa aut, in veritis dicam, in m liorem formam τeuocata eis, caetera.
of Cons. Melib. A mus Vit. philos. p. I. R. Sirmnius Introd. cap. XI. quo historiam typographicae artis curate persequitur; Uudinus T. III. de script. Eecl. p. a. 41. sqq. Fabricius Bibliogr. antiq. cap. XXI. β. II; 'Ioach. Langius Instit. studii theol. liter. p. rsa. sqq. Deprimitiis typographiae Harlemensibus legi debet Tmen. ehii epistola in Schelhornii Amoenit. liter. IL IX. p. 969. sqq. Imprimis laudandi sunt mittatrii et Oriundi, Annalci Upographici, quos recensent Acta eris. a. IT 39.
117쪽
secta initiis tanta cepit incrementa, Ut
hodie, quo progrediatur, non si, habeat. XXIV.
P. 478. et a. I 24. p. IOI. et Suppl. T. VIII. p. lo mitiatrio doctissima supplementa adiecerunt Loescherus Stromat. p. I34. sqq. et p. 238. sqq. Schemoratius Misceli. Dps. T. XII. p 66. sqq. et in Amoenitatibus suis lite iar iis, itemque Seelenius in Selectis suis literariis. Hebraucorum typographeorum et typographorum notitiam suppeditat molyius Biblioth. Hebri T. II. lib. IV. cap. s. 8. sqq. ο) Dignus letat est Pauli Patris liber de Germaniae miraculo optimo maximn, opis literarum, a. ITI . Lipsiae editus, in quo uniuersam rationem atque pulchritudinem artis typographicae explicat, atque omniat poruin genera exhibet, simul cap. i. de inuentoribus ilius artis disserens, quibus quidein perperam adscribit socium Ioannem Eglomomant , fauore scilicet impulsis erga Mathesin, cuius Promor erat; et cap. 2. mulistorum doctissimorum virorum laudes producens artis.
typographicae. Adde E . Eetifchii Nachrichi Don denresten. infinderheis Mymbergischen fiuchisucstem: quo de libro vid. A eiten der Gelehnen im Reiche p. as1 sqq. p) Fuit, qui typographicas literas magis assimilare
studeret chirographieis. Certe enim eae literae, quibus in scribendo utimur, non omnino aequant figuras typographicarum. Sed merito caruit eonsilium illud Reeessiti In manibus habeo librum quendam nouis illis typis ex Pressum, cuius ecee titulum: Lelmes missises δι n. de uouete. ImprimE d Paris, de primerie de nominaux Caracte g. invent et par P. Moreau, Escrisatu ire d Paris, et Imprimein ordinatre δε Roy, I648. in 8. Scio, etiam Lipsiae huius generis typos haberi, et iis interdum excudi carmina epistoliea. Fuit praeterea quidam I. R. in Lana, qui a. I 34. iactaret nouam eantque cxpeditiorem artem typograohicam: euius de ea literas
Baserui Parergorum Gottingensium libro quarto P. - , sqq.
118쪽
Libet hic subiicere mentionem aliquot egregiorum de ortu artis typographicae librorum, FOS Componendi oecasionem suis auctoribus praebuit Iubilaeum typographicum anno '. I 4O. in Germania. Celebratum. Hagae scilicet eo anno Proriper Marchand αν-υ ς edidit Histoire de I origine et de premier progres de I' Imprimeris, summa statim laude aia sectus in Bibliotheque Germanique T. XLD P. I. sqq. Ad hoc opia Supplementwn de ILhris saeculo decimo qtato 6υ excultis exhia hetur in Bibliotheque rasonnee T. XXV. p. 2 I. sqq. Eodem anno Altorfit Christianus Gottlibius Schwarzius edidit et illustrauit Priamaria quaedam documenta de origine opographiae, tribus inclusa Disputationibus Academicis. Anno eodem Lipsiae D. Henr. Lenctius librum emisit de origine et incrementis
opographiae Lipsiensis. Adiunxit Distriaben de libris ligno incois, itemque ad Maim
Mirii Annales opographicos Supplementum librorum faeculo XV excussorum. Eodem anno Harlemi Io. Chrisianus Senius edidit Succinctam tractationem historicam de arte . opographica, eius natiuitatem Hasemo Vrba vindicans: qui liber in iactis eruditorum re-ρ . . censetur
q9 Librorum ante annum Isoci. excuserum, quos habet bibliotheea Regis Galliae, catalogum exhibet Phil. Lahbetis in Noua bibliotheca Mn. libet o ram, Lutetiae OG. cur 4. τdita. P. 337 - 333.
119쪽
Censetur a. I 43. p- 93. sqq. Anno eodem' . Noribergae Sebast. Iac. Iungentiresius Difι---sitionem protulit in notas characteristicas ,-brorum a typographiae incunabulo ad annum goo. impressorum: et Friae Christianus Le serus Lipsiae Tapographiam iubilantem: et Hamburgi D. Christianus Molfus comprehemsa duobus voluminibus Monumenta typogr phica. Anno 1 4I. prodiit Lipsiae Ioannis .avidis Xoeleri Hocideriente und aus be-waehrten Vrkundi Ohoeg Dubie Grem
' censetur summoque merito laudatur in Actis eruditorum anni. Irqq. p. 622. sqq. Eodem anno 1 4I. editus est Io. Georgii Hageri tertius Tomus de arte opographica historiam huius artis literariam praeclare ill strans: cuius recensio exhibetur in Noueliis
literariis Lipsensebus eiusdem anni p. 33 . et 336. . Ac ipso illo anno Samuel Engelius Bernae scripsit Remarques fur I' origine de t artis t Imprimeris: et a. I 42. epistolam subium . . rit eum de typographiae initiis, tum de antia quissimis aliquot librorum editionibus. Quas duas dissertatiunculas implent enim ViX qU
tuor plagulas, insertas etiam Diario literario Helue
120쪽
LITERARIAM. CAP. IV. 6s Helvetiae Gallice scripto,) iis legendas commendo. qui breui tempore cognoscere avent litem hanc exactissime definitam. Inuentionem videlicet huius artis primam asserit Sine sibus, secundam Germanis: quibus tum cognitam fuisse negat artem Sinensium. Inter Gemmanos Laurentio Costero primum Vindicat imueritionis huius gradum, dogetque, hoc fundamento nixum Ioannem Guttenberbum expeditiorem reddidisse hanc artem et persectiorem, nec multo post colophonem huic arti imposuisse Petrum Schooerum.
Literarum eultura antiqurbs is temporibus in Aegγ-pto et Chaldaea, itemque ingente Hebraeorum, Ι. De Hebraeorum sι hesis propheticis, II. De occasionibus et incia tamentis excolendarum disciplinarum, III. Diuim Hitio-riae literariae in antiquam, mediam et novam, IV. De sapientia veterum Aeraptiorum, V. De Graecorum in Aeraptum peregrinationibus lite; artis, VI. suod et eur Graeci caeteris gentibus eruditione antecesiuerisi. VII. Catalogus praecipuorum Graeciae scriptorum. VIII. Athenarum gloria literaria, IX. itemque Alexandriae. EOccasio literaturae a Graecis communicatae cum aliis