장음표시 사용
141쪽
Maxime celebris fuit eorum te schola Alexandrina, de cuius successione fragmentum Philippi σὰ Sidetae exhibet et illustrat Do talius ad calcem Dissertationum in Irenaeum scriptarum. Adiungatur Eusebius Hist. eeel. lib. VI. cap. aes et U. itemque lib. VII. e. s. Hieroumi Catalogus secriptorum ecelsasti- . corum cap.31 n. et . Notatu dignum hoc ipso fine ab Hieroomo istum catalogum fuisse
confectum, Ut occurreret literatis ethnicis,
Christianos doctis carere doctoribus, imp
mensis quoque eeclesia suam bibliothecam habuit, teste Posidonio in Vita Augustini eap. 3i. Plura de bibliotheis, eis veterum Ecclesiarum methamus profert lib. VIII. An
e) Vid. Cauetis Hist. lit. seripti eeel. p. 47. 48. et so; sumstedius Antiq. Bibl. et eccles cap. IX. m. p. 818. seqq. Bingsamus lib. III. cap. Io. q. s. Nuper in Symbolis literariis Bremae prodiit T. I. p. I9,.sqq. singularis de hae Alexandrina schola Dissertatio D. . Georg. Michaelis. De aliis veterum Christianorum schoatis agit Nurrius T. I. Appar. ad Biblioth. Patrum p. 181. seq. et G. Arnoldus. in Doctiptione primitiuae Ecelesiae lib. VI. cap. 4. I. I4. sqq. itemque AE emannus Biblioth. orient. T IIL P. II. eap. is. De ea, quae in urbe Nisibi fuit, vid. Fabricius de script. de ver. relig. Chris. eap. V. p. 236. De Lirinensi schola vid. Calixtus Praef. ad Augustini libros de doctrina Christiana p. 2I. sqq. et Vin centii Barratis Chronologia Sanctoram et aliorum vir .rum inustrium infulae Lirinensis, edita Lugduni I 6I3. De schola Edessena saeeuli quinti vid. Theodorus Lector lib. II. p. et s66. f) Fragmentum hoe et videre est in Fabricis Luce Euang. cap. IX. P. I88. R. ,
142쪽
denter mentientibus: id quod ipsemet in prassatione fatetur. Ac fecit hoc Catalogo Hieronymus initium Historiae literariae Christianorum, eiuSque adeo primus omnium scriptor habendus est. Saeculo quidem quarto g) Iuli nus Imp. vetuit. Christianos et i docere literas et discere: sed et serum et breue fuit illud im
XVII. potiores Latini scriptores Christiani sunt Tertullianus, Interpres Bibliorum vulgatus, quem)vocant, Minucius Felix Cyprianus, Amnobius, Lactantius,inlarius Pictauiensis, Ambrosius, Hieroumus, Rufinus, Augustinus, Saluianus, Seuerus, Sulpicius, Philasirius, Paulus sM Orosius, Claudianus Mamertus, Vincentius Lirinenses, Leo M. Ioannes Cassi nus, Sidonius Apodinaris, Gregorius Magnus y Graeci, Iustinus Martyr, Irenaeus, Theophilus, Athenagoras, Clemens Alexan-
g) Vid. Augus lini lib. VIII. Consess eap. s. et &
erates Hist. eccles. lib. ΙΙΙ. cap. I2. et i 6. Accurata Tob.
Eesthardi ea de re Differtatio exstat in Miscess. L f. T. IV. p. ss. sqq. Vid. et Fabricii Lux Euavi e. XIV. P. W2. sqq. Qua solertia eonsilium illud Iuliani eluserint Apollinares, pater et filius, notum est: ac merito laudat hune Christianae religionis gelum, quem Vocat, Iae. Rasnagitis lib. de haeresi Apollinaris f. 7. Vid. et Valesus not. ad Excerpta 'bb. P. H9.
. hὶ Tertium nomen Hormisdae nuper ipsi reddidiis singulari dissertativneula, quae recusa legitur in Actis amae. Suppl. V X. p. 263. sqq.
143쪽
drinus, Origenes ρυ Adamantius, Hippobtus,
Macarius, Athanasus, Eusebius, et caeteri scriptores historiae ecclesiasticae Socrates, S Zomenus, Theodoritus et Euagrius, una cum
eo editi a Valem et illustrati, Bassius, Gregorii Nazianzenus et Nassenus, Epiphanius, Cyrilli Hierosobmitanus et Alexandrinus,c bosostomus, I dorus Pelusota. De quibus pleno, quod aiunt, horreo disserunt post Mia arminum ac Gerhardum Laueus, Dupinius, Gueus, Olearius, Oudinus, in Bibliothecis suis eccosasticis, itemque Fabricius libro /quinto
Bibliothecae Graecae: qui et recudendam C rauit editam olim a Miraeo Bibliothecam e
Vulgo credunt, Adamantii eognomen ideo ipsi, impositum fuisse, quod esset homo duriu et inuicti labο--. Ac potest hunc sensum ferre illud nomen. vid. Graeuius Lect. Hesiod. cap. i9. Verum Eusebius Hist.
eccles. VI. I4. ex eoque Hierondimus Catal. cap. 34. - do cent, non cognomen, sed nomen, hoe fuisse Origeni. evondimus etiam interdum se. g. Comment. in eaput
XXIV. Matthaei, simpliciter eum vocat Adamantium, Omisso nomine Origenis. Similis error diu regnauit de homine Lactantii, quem sustuli in Praef. ad eius Aenigmata 2I. Nee desunt alii Adamantia. Demantio, sophista ac medieo, nisi sorte hi duo sunt A-mantis,) vid. Fabricius Bibl. Gr. lib. ΙΙΙ. cap. 6. p. III. Ex Adamantio Maroris, grammatico, quem Lipsius lib. II. Var. lect. e. 28. p. 884. perperam vocat Adamantium μν-orem,) excerpta exhibet Cassioriναι in libri sui de orthmgrophia capite quinto tribusque subsequentibus. Adamantio euidam inseripsit stidisus Pelusiota libri I. epistolain I i. et libri IV. epistolam s7. et 2Il. Adamam rium episcopum memorat Soerates Hra. eces. lib. I. cap. 3 et alium lib. VII. cap. I 3.
144쪽
elesiasticam. Associauit se his nuper Stollius edito singulari de vita, scriptis ac doctrinis Patrum Ecclesiae quatuor priorum saecul rum ii opere. Nec tacendus est Neisma nus, qui in singulis Historiae suae ecclesastiacae saeculis exhibet accuratam descriptionem doctorum ecclesiae; et Curicus, cuius Vitas aliquρt Patrum in unum volumen colligi et Germanicum in sermonem verti curauit C.
Thomasius. Quoties et a quibus et quando cuiusque Patris ecclesiae opera fuerint edite diligenter docuit Itiuius in longa illa Praef tione ad suum de bibliothecis Patr- opus historico - literarium, Lipsiae 17 . editum. Omnium vero diligentiam nuper superauit Remigius Cedierius, cuius Historiae gener sis scriptorum ecclesiasticorum Tomum primum, 1729. emissum Parisiis, iam secuti sunt decem alii. Nec tacendus hic, qui Duaei 1633. et Im6 edidit Vitas scriptorum ecclesiae orientalis saeculi primi et fecundi, Petrus Hasio ius, etsi scriptor notae haud optimae. XVIII. Caue vero credas, fuisse hos, quos dixi, Christianos scriptores tanta praeditos er ditione, Ut pro oraculis et primae magnitudianis theologis haberi debeant. Μagni certe quidem plerique suere concionatores, iusta que habent eloquentiae laudem: sed cum phialosophiae, tum linguarum sacrarum, VSque adeo erant rudes, ut ipse ille Augustinus, qui tantus
M Laudatur Me in Actis eris. Suppl. T. X. P. No.
145쪽
vulgo videtur theologiae interpres, et turpia ter λ sit subinde . philosophatus et Gra cam ij paritor ac. Hebraeam linguam ignor
h Ex uno exemplo diste totum su sinunt. Is igitur lib. XV. de riuitate Dei cap. 2o. hunc profert syllogismum: Numerus denarius significat legem. Nam lex
habet decem praecepta, ideoque nominatur Deςalogus. Iam numerus undenarius transgreditur numerum denarium. Ergo . numerus hic cundenarius) significat trans-
ressionem legir siue peccaram. Quanta idem credulitate
exceperit miracula ab ethnicis narrata, quae hodie nemo inter fabellas commentitias non refert. apparet ex lib. X. eiusdem operis cap. I s. et I 8. Loeupletissimus vero testis friuolae eredulitatis ipse sibi est operis modo mem rati lib. XXII. cap. 8. in quo tam faeile assentitur talis fissimis fabulis, ut D. M Deo disp de miraculis I. 8 sqq.ὲneredibile sit visum, totius illius capitis auctorem eue Augustinum l) Magnum vero theologum, qui nee Hebrae inrum nec Christianorum saeruin eodicem legere didieit 'Imperitissimum autem Auguistinum fuisse linguae Hebraueae, discas lieet ex eius Confess. lib. XI. cap. 3. et lib. XV. de ciuit Dei cap. I . et ex lib. II. de doctr. Christ. cap. II. et I 6. . . Quam peritus Hebraeae linguae fuerit necesse est, qui lib. XX. de eluit. Dei cap. ag. ita scri-hit: Dualem dicuntur habere et Hebraei. Ipse quoque fatetur. Graecarum se literarum expertem esse lib. IV. δελ γν. Chris. cap. 2o. et Conse . lib. I. cap. I3. .ae I itemque lib. VII. cap. 9. Clarissiuae vero lib. II. eontra Petilianum cap. 38. Ego, inquit, Graecae linguae perparem resecutus sum, et prope nihil. Duobus quoque ex emplis eius ignorantiam Graecae linguae demonstrauit Bottingerus Analect. p. 323. R. Hebraicae vero eius imis peritiae Decimen exhibet Molsi. Eramum ad Orae. 74.
146쪽
uerit. Et quanta vis m errorum, partim philosophicorum, partim theologicorum, in
est in eius cn Compendio Theologiae, quod
inscripsit Enchiridion ad Laurentium sXIX. Etiam Hieroumi laudes magnitaeentius praedicari solent, quam verius. Di fusae quidem is, sed et confusae doctrinae vir fuit. Quam peritus idem fuerit utriusque limguae sanctae, vel haec duo o) exempla facile demonstrabunt. Scilicet in Comment. in Epho I. g. ita scribit: Non est scriptum: Non iustuficabitur coram Deo quisquam Vivens, sed omnis vivens: ut intesilantur non omnes, quia
m De erroribus Augustini vid. et se avia PatroisAma p. 398. sqq. Inprimis, quantilla fuerit eruditio Amgustini, in suis ad ipsius opera notis ostendit Pheroponus, id est, D. Clericiιs, refutatus, si Diis placet, a Pritanis, quo sub nomine Muratorius latet, in tribus de ingeniorum moderatione in religionis negotio, resertis alioqui multa eruditione, libris. n Vulgo et Compendium Theologiae esse putatur Augustini opus de HADina Chνistiana. Sed falsum id ' gerit titulum. Inseribendum erat Institutio doctoris eccis solstiet flue minitim ecclesiae. Himo enim duntaxat
eius libro tradit eompendium theologiae cum theoretueae, tum practieae, sed nimis compendiosum; secundo aelevtio praecepta iacram scripturam interpretandi, quarto regulas dicendi pro concione sacra siue artem homile
sis Plura Hieronymi peccata exegetiea ex ignorat otia linguae Hebraicae profecta notauit Glassus PhiAL RP. s18. 324. et saς. Duras Lucteri et Chamieri, sed eas- , dem veras, de Hieronymo sententias profert D. Ern. Ge hardus in Praef. ad patris sui Patrologiam.
147쪽
quidem iustificari, sed tamen aliqui. Deinde
pro soloecismo et Graeci sermonis vitio habet, quod Paulus 'hef. I. Is scripsit: Non cessio gratias agens, pro sigere. Sophistae eundem, quam philosopho, propiorem esse in doctis concertationibus, lingulari Dissertatione, quam Logicae suae praefixit, manifestum secit cis risus qui et accuratum uniuersae Hieroumi eruditionis examen exhibuit in Puaestionibus suis Hieroumianis: quibus adiungenda, quae
disserit idem Bibliothecae lectae Tomo XVII.
P. I. -I53. Hio enim Puaestiones illas pertexuit , postquam Martianaeus Tomo tertio operum Hieroumi a. I7o4. edito adiecisset defensionem eruditionis Hieronymianae a
uersus ipsum illum Clericum. XX. De naeuis a Iustino Martyre in ratiocinando commissis duae Gundlingis exstant Dissertationes, secundo Tomo Obseruati num selectarum Halensium insertae. Irenaei mira de credulitate legi merentur Priam notae in eius Fragmenta p. 3O. sqq. et quae ipse dixi in Actis eruditorum a. I7Ia. P. I 8. sqq. Caeteros Ecclesiae veteris scri-Ptores omitto, de quorum tenui eruditione consuli debent Centuriatores Magdeburgici, acuti sane critici, Dallaeus item in aureo de
Num. VII. et IX. Compara tamen contra dicta n Diario Theologieo fchuldigen Natarichte a. 17o3.
148쪽
vse Patrum opere, et Butaeus in Isagoge historico- theologica. Speciatim philo-
phos admodum minutos suisse eos, lucule ter demonstrat α Brucherus e quod de m rati potissimum philosophia manifestum fecerunt Barboracius in praefatione ad Pinen- dorsi Ius naturae, et Stollius in praefatione ad Placetii Theologiam moralem. Quam mali denique sint sacrorum librorum β) inter- 'pretes, singulari libro a. I7Iq. edito docuit Daniel Gilb, censor Vehemens: qui ibu .dem p. δ7. D. in apricum produxit ipsorum imperitiam astronomiae. Nec praetereundam silentio puto ingentem eorum facilitatem τ recipiendi, quicquid illis offerebatur sancto claroque inscriptum nomine ab illusoribus doctisis Simplicitatem illam cum aleret Cupia λditas ornandi bibliothecas Ecclesiarum, accidit, ut alius nebulo, idque opinor, haud gratis, ipsis in manus daret consectas a se Dia
solas Christi et Abgari, alius lanatis epist las, alius Canones Apostolorum. alius libros Sibolinos, alius scripta Dion iis Areopagia '
tarico Lib. II. cap. 3. g. 3. sqq. Vid. et Malchii Hs ria Logicae lib. II. cap. I. sect. I. β. 26.1 α His. philos T. IV. cap. 4. toto. β) -shemius Instit. Hist. eccl. saee. II. P. II. cap. 3. I. Is. p. I37: Cum plerisque Patrum commentariis sic comparatum est, inquit, υt, qui hodie principatum inter eruatos Uectant, nomina sigis sua praefigere nolgent. γ) Speciatim de Clemente Alex. vid. mismanni
149쪽
tae, alius alia Ae talia viri bonitam iniusto prosequebantur amore, vi nec illi, quibus plus nasi erat, auderent risu debito vel iustissima indignatione ae notatione eXCipere eorum credulitatem. Certe Hieronymus in
Catalogo suo scriptorum ecclesiasticorum, illas Pauli ad Senecam et Senecae ad Paulum epiastolas esse subdititias, valde subtiliter innuit,
aperte profiteri ausus non est. Illud vero postremo loco monendum cru duco, paruae illorum hominum scientiae theologicae logicaeque adiunctam sere fuisse magnam pietatem, eosque si non literati orbis, tamen Ecclesiae praclara fuisse lumina. XXI. Scriptores illi Ecclesiae veteris tamquam doctores insigniti iam olim sunt titulo Patrum se Ecessae. Hos inter Lat na Ecclesia principatum tribuit Gregorio M. Augustino, Hieroumo, et Ambroseo: eosque
lib. III. eap. 1. ν. ao. Obseruatu dignum , etiam apud Hebraeos moris fuisse, doctores salutare Patres. Vid. Festius Aduerc saer. lib. IV. cap. 6. I . et Mol rBibl. Hebr. p. r. Romanis quoque doctores suos appetilatos suisse patres, doeetur in Lexico Fabro - Celtariam in pater . De simili huius nominis usu apud Graecos via. Cresilius Theatri Rhet. lib. IV. cap. II. Notum
denique, etiam nunc Catholieos sacerdotes voeari a suis Patres. Nostra in ee lesia duntaxat superest titulus Geris manteus Ericht-rater et Uris mater. Caeterum notatu
dignum, priinum Patrem Eulyiae nominari Iudis. XVum.
150쪽
proxime a quatuor Euangelistis coli iussit ripa Bonifatius VIII. Quintum postea his . adiunxit Papa 6U Pius V. Thomam Aquina
rem. Inter hos ipsos tamen Augustinum et Hieroumum, non secus ac inter Apostolos Petrum et Ρaulum, eminere, recteque vocari posse Patres Patrum, norunt, quieunque Catholicos norunt. Vter Vero rursus alterist praeferendus, adhuc sub iudice lis est, di- . sputantibus ea de re Thoma quodam Mus nens et Franciso Petrarcha, quorum hic Augustinum. ille Hieroumum Cγὼ constituebat caput Patrum Ecclesiae. ' A te α
huius Papae rescriptum exstat in Corpore Iuris Canoniciet quidem Sexti Decretalium lib. III. tit. 22. Conf. Odori Eoualdus ad a. I29s. n. ss. et Schilteres Praes ad Ott'LMm I i3. Haec est causa, cur Romae in Basilica Vati. cana praegrandis illa S Petri cathedra, iussit Papae Alexis andri VII. ex aere fusa, innitatur quatuor illis prima-xiis Ecelesiae Catholieae doctoribus colosseae magnitudi-mis, ex aere itidem fusis: quae verba sunt Lambem. 4ib. I. de biblioth. Vindob. β. XIII. p. I3. Eiusdem rei testem cito Misebrium Itin. Bac epist. 26. p. 6I2. edit. Germ. 6 Vid. Acta eruae ITI3. p. 8sI. ix' Vid. eius lib. IV. epist. 9. et I . si, Etiam Erasmus Hieronymum praesert Aligustino in illius Vita: itemque in Epistolis suis p. Io3. et Io4. Contra tathema Augustino principem putat deberi Iocum, epist. I69. edit. Mi ei p. I93. scribens, Auguis L num paene solum fulse vere Doctorem Ecclesae, ac simul, eousque insensus Hieronymo, ut mirari se dicat, modo is nomen Doctoris Ecclesiae meruerit.