장음표시 사용
101쪽
ciorum. diverstates, sepulturas &e. s unde Christiani erogato
tributo pacem ab eo redimebant. Quam rem Tertulliturus factus jam haereticus Montanista L. de Fuga in Perfecut.cap. II. improinhat dicens : Massaliter totae Eeclesae tributum mi irrogaverunt. Nescio an dolendum an erub scendum si &c. . His ad pacem Christianorum accessit, quod scribit Dio in Commodo, nimirum Martiam, quae prae caeteris Commodo in deliciis erat, fuisse' Christianorum studiosissimam, multaque in illos contulisse beneficia . Propterea Legem tulerat Commodus, ne quis Christianos deferret poena in delatores statuti s non vetuit tamen, ne eontra accusatum, si se Christianum esse fateretur, & Diis sacrificare renueret, contra eum secundum Leges Imperiales proce
II. Factum hoc comprobatum fuit in S. Apollonio Senatore Romano s cum enim a servo accusatus esset , quod Christum se queretur, servus quidem delator crurifra2io interemtus fuit, ipse tamen delata in Senatum caus , dum Christianam Religionem etiam scripto defendendam suscipit, ex Senatus-consulto sententiam mortis subiit: de quo in Martyrol. I 8. Aprilis legi tur : Romae Beati e pollonii Senatoris, qui sub Commodo Principe oe Perennio Praefecto is Servio proditas quod Chrsianus esset, jussus ut ratio vem Fidei suae redderet, insigne volumeu composuit, quod in Senatu legit 3 9 nibilominus fontontia Senatus pro Chriso
Eusebius etiam L. f. cap. a i. postquam dixit, quod Diabolus
paci Ecclesia: invidens, ut eam turbaret, multas machinas com mentus est , subjicit: Denique Roma a polloniam quemdam Θ n mero Fidelium, qui in humanioribus litteris re in Philosophia eximius habebatur, in judicium adduxit, suscitato ei accusatore θ mine qaodam perditi mo, qui ad hujusmodi flatiita idoneus ivprimis mivister Damonis videbatur . Sed miser intempsime suscepto accusatione, cum ex Imperatoris Edicto eapitalis pana in eos qui ta Ita detulissent, esset tonsitata, eonfestim fractis eruribus occiditur e Perenne ejusmodi adversus tuum fententiam pronantiante . Martyr Φer3 Des acceptissimas, eism judex multis eum precibus obsecroffers petiissetque ab illo, ut coram Senatu rationem Fidei suae redderet, elegantis E oratione pro defensione Fidei sua coram omvibus pronuNciatε, capitali supplicio is Senatu damnatus est. Iluippὸ veteri apud eos Lege fagnitam erat, ut Christavi, qai semel in jus voeoti fueraui, nis is proposito suo discederevi, nequaquam dimitterentur .
ita Eusebius, qui addit Apollonii orationem coram Senatu& responsa se in Libro de Passionibus Martyrum c qui tamen ex
cidit j descripsisse. III. Haec
102쪽
III. Haec igitur erat pax, quam Ecclesiae sub Commodo tri-huto redemerant. Pax erat, quia Christiani deferri fic accusari
sub poenis prohibebantur ι non erat autem pax , quia accusatis si Christo non renuntiabant, capitali sententia damnahantur. In hoc statu ab anno 18 o. usque ad annum Isa. perseveravit Ecclesia, quo anno Commodo interfecto, post ejus Decem Pertinaci delatum fuit Imperium a. Januarii ass. Sed hoc etiam die a 8. Martii ejusdem anni occiso ., Imperium a Militibus Praetorianis DidiusJulianus accepit. Hic tameu solis duobus mensibus 8c diebus quinque imperavit. Nam cum eodem tempore tres Exerenuum Duces, Severus in Pannonia, Pescennius Niger in Oriente, Albinus is Gallis Imperium arripuissent, Ecclesia interim pace fruebatur : Pescennio tamen & Albino victis&occisis, in solo Severo Imperii summa remansit.
I. Λ Banno Isa. , quo imperium in Pannonia Severus arri- ά . puit usque ad ausum Is . vel I98., quo solus imperare coepit, nihil contra Christianos molitus fuit, λrte bellis civilibus distractus: Ecclesias enim tunc libertate aliqua fuisse donatas, indicant Concilia tam in Oriente , quam in Occidentesiper die celebra Ddi Paschatis coacta anno sys. vel 1 96. Adde initio Imperii favorabilem fuisse Christianis, testem esse Tertullianum L. ad Scap ulam c. .d icentem: Ipse esiamSeverus muris ton ini Chrisianorum memor fuit. Nam σ Proeulum Christianum, qui Torpacasu coguomiuabatur, Euhodeae Proczratorem , qui eam preoleum aliquando curaverat, requi it, ct m palaetio suo babuit usque ad mortem ejus, quem e talosinas Caracalla filius optimὰ που rat iacta Christiano edueatm. Fertur enim, Severum huic Proculo Caracallam filium educandum commisisse, qui eum Nutrici Christianae ablactandum tradidit. Pergit infit per Tertullianus: Sed is Hari Vias Feminas. 9 Hari os Viros Severus scisus ommSectae Christianorum J esse , non modis σεο τ, veram ct restrumnis exornavit, σ Popalo furenti in os palam restitit. IL Severum etiam ad Christianos propenium reddiderat e sum a bellicis factionibus temperantita ficietat enim, eos in Pe-
Rennii & Albini motibus sese non miscuise non quia ex eis aliqui in eis Regiouibus , in quibus aequo jure domi rabautur, eXistentes eis non paruerint, sed quia bellicis tumultibus non se
103쪽
immiscentes, nec pro uno nec pro altero arma sumserant. Quare Tertullianus ad Scapulam cap. a. : Sie, inquit, σ circa Maje
fatem Imperatoris infamamur s tamen nunquam a Ibiniani nec
Nigriani nec Cassiani iuvetiiri potuerunt Christiaui . Gbri avus nullius es hosis , nedum Imperatoris, quem sciens u Deo suo coini' Vi , verus es , ut re tuum diligat O revereatur 9 honoret oe'falvum velit cum toto Romano Imperio , quo qae feculum stabit s tamdiu enim stabit. Colimus ergo Imperatorem fle , quomodo π nobis licet, er ipsi expedit, ut Bominem is Deo fecuudum, o quidquid eso Deo eo ecutum , Ο folo Deo minorem . . . . Itaque sacrincusus pro salute Imperatoris , sed 'Deo nostro er ipsius &c. . Is erat animmus Christianorum erga Imperatores , qui cum experientia pro
be notus esset Severo , eum ά Christianis persequendis aliquandiu detinuit. IlI. Christiani interea hac libertate gaudentes in dies auge bantur , Urbes replebant, & ad ministeria tum privata tum pu blica , ut caeteri, admittebantur , solis Templis ac theatris absti nebant f adeo ut Tertullianus in Apologetico, quod illo tem
pore nempe anno I97. scripsisse fertur, cap. 37. dicat: Vestra om- via implevimus, Urbes, Infusas , Castella , inunicipia , 'Couciliabulo , Cupra ipsa , Tribus , Necurias , Palatium , Senatum , Forum. Sola vobis relinquimus Templa. Et cap. a. contra quendam , qui Christianos ut infructuosos aspernabatur : Navigamus, inquit, est nos vobiscum ET militamus re ruficamur π mercamur , proluden cemus artes, opera nostra publicamus usui vesro . Ruomodo in frustuosi videamur negotiis vestris , eum quibus re de quibus vivimus, muscis. Sed si caeremonias tuas nou frequent σ, attamen π illa dio
Bomo sum. Haec & alia Tertullianus : qui cap. 37. tantum dicit fuisse tunc numerum Christianorum in toto imperio Romano, ut si discederent, Imperium redigeretur in solitudinem .i V. Cauta autem, cur ex omni ordine statu & conditione Gentes venirent ad Christum, erant: primo : Puritas vitae ac morum & Caritas erga omnes , quam in Christianis videbant, qui non violentia aut vi ad suam Religionem compellebant, sed verbo Sc mavitate eam volentibus insinuabant. Multos etiam movebat constantia , qua videbant Christianos atrociora tormenta & mortem ipsam pro Christo contemnere : ex hoc enim arguebant, gratia Dei in eis operante, magnum quid sperare Christianos, propter quod mortem voluntarie subibant, quam solo verbo vitare poterant. aeuisque enim, inquit Tertullianus ad Scapulam cap. F., tautam tolerantiam spectans, ut aliquo ferupuiopcrcussus γ iuquirere accenditur , quid sit in causa , o ubi cogπο
104쪽
SEVERI IMP. INiTIA..' 89 verit, Veritatem re ipse statim sequitur : A maxime dum videbant Christianos tanto magis augeri, quanto magis eos destruere conabamur s unde Tertullianus Iaudato loco ait: Nee tamen de ciet baec Secta, quam tune magis adscari scias, cum cadi
V. Movebantur secundo alii ex miraculis , quae in ipsis N per ipsos fieri videbant. In ipsis s quia plerumque videbant eos e flammis exire it sos, bestiis expositos ferocioribus eas ad
pedes mansuetas habere . Per ipsos etiams iram videbant eos cujuscumque infirmitatis aegros sola manus impositione sanare, Daemonia ab Oblessis solo verbo ejicere, nec ob id quidquam auri vel argenti requirere. Et rursus quia Daemones ipsi dum expellebantur, virtutem ac Divinitatem Christi vel inviti late bantur , facti veritatis testes ipsi veritatis hostes . Hoc argumen to Gentiles urget Tertullianus in Apolog. cap. a 3., ejusque eis cacia fretus rogat Magistratus Ethnicos , ut ipsos . Daemonibus obsesses coram se adducant f et si a Christiano Spiritus ille interrogatus fateatur, se Daemonem esse, non Deum, ipsi credant . Edatur hie aliquis sub Tribunalibus vestris, quem a Dam ne agi eoustet . grassus a quolibet Cbrisiano loqui Spiritus ille , tam fe Damonem confitebitur de .ero , quam alibi Deum de falso . Produci insuper rogat ipsosmet Deos : Et ni e Daemoues confess fuerint Grisiano mentiri non audentes, ait, ibidem illius Christiani procacissimi favguinem fraudite. xuid isto opere mauiosius 8 2uid bac probatione Melius Z Post multa tandem concludit : Credite illis Darmonibus ac Diis eum verum de se loquuntur, qui meπιientibus creditis . Nemo ad fuam dedecus meutitur , quin pot3υε
ad bonorem. Magis Mes prona es in adversus femetipsos eointeuter, quam pro femetipsis negantes. Haec denique testimonia Deorum ve- prorum Christianos facere eonsueverunt&c. Perpendat hunc discursum Lector, jugulum enim petit Gentilibus.. VI. Alii tertio ad Religionem Christianam amplectendam
monebantiar visionibus in somnis eis apparentibus, eosque ad Fidem vocantibus. Hoc modo circa haec tempora conversum
fuisse Basilidem, scribit Eusebius L.F. cap. s. Cum enim iste miseset unus ex Apparitoribus, qui S. Potamiae nam ad Martyrium duxit, eamque a contumeliis quibus a Vulgo impetebatur eripere studuisset, illa pollicita est se post obitum salutem ei imp traturam s unde tertio post Martyrium die Potamiamam noctu sibi assistentem coronam sibi capiti suo imponentem vidit, ac sibi dicentem , se ipsius eausa Dominum orasse, atque id quod patieraιsmpetrasses nee diu postea ad Superos migraturum. Pos hae Agnaeu-
105쪽
ιo Domini a Fratribus aceepto, postridie Christum gloriosὸ eo est ris, eapiιe truncatus est . Plures quoque alii ex Alea andrinis Civibus redem tempore ad Fidem Christi subitὸ transiisse memorantur, quos filicet Potamiana in somnis apparens ad id faciendum provocaverat Ita Eusebius . Multo sque etiam sua aetate secretis hujusmodi vocationibus tractos fuis1e ad Fidem testatur Origenes L. I. contra Celsum num .46. , ubi, ut ostendat aliqua Spiritus Sancti qui apparuit, adhuc superesse vestigia , quamvis Celsus hoc sit irrisurus , ait: 'Dieam nihilominus, multos ad Religionem Christi Mam aecessisse velut inviitos, spiritu quodam repentὸ sive per visam
sve per somnium tu illorum animos agente atque ita ilios immutante, si quod in illam conceperast odium deponerent,re pro illa mortem oppetere statuerent . inulta ejusmodi novimus, qua fiscriberemus, i mers illorum oeulati ι esses fuerimus , benignam risus materiam pro
heremas lucredulis. Ita prioribus illis seculis disponebat Deus , ut multi absque praedicatione , sive patientia & constantia quam in Martyribus videbant, etiam ipsi apparitores Sc carnifices , vel alio repentino casu intrinsecus tacti ac repente mulari, Fidem susciperent & pro ea mori parati essent.
I. Uamvis Persecutio Generalis sub Severo referatur ad 2. ejus Imperii annum decimum , & Christi Ioa. , nihilominus non adeo generalem fuisse antea Christianorum pacem , quin alicubi hostes adessent, qui eos persequerentur, inter caetera demonstrant Martyres Scyllitani, qui anno a oo. Carthagine in Aoica sub Saturnino Proconsule pallii fuerunt, de quibus Martyrol. Rom. die, 7. Julii haec narrat . Carthagine vatotis Suuureum Marorum Sollitanorum , Sperati, Nartoli, Θιhiui, Beturii , Felieis , Aquili , Letarii, Pavuariae , Gexerofa , Bes , Donata , cT Seeunda , qui jussu Saturniui FrasHi flos primam victi eonos nem tu eareerem mi , ct in tigno eoas i, deinde gladio decollati fant. De his Beda , Usuardus, Ado & alii: unde Baronius in Notis ad I . Iulii et Habemus, inquit, horum Sauctoram Mar ram Acta, prout excepta fueranι a Noueariis, π relata is Acta μωοus alaria absque ullo aliquo Deo vel additamento inde
defeν'sa. Eosdem fuisse numero duodecim , Octo Viros quarum Feminas, Acta praefata produnt. Martyres Scyllitani dicu tur, quia an Scyllitana Urbe, quae ad Provinciam Proconsula
106쪽
PERsECUTIO sus S sv ERO . 91 rem pertinebat, passi sunt, ut in Geograph. sacra pag.64. . Primos fuisse Martyres, quos Africa Christo dedit, existimatur: & Tertullianus L. ad Scapulam cap. I. , ubi referens aliquos Praesides , quos in fine poenituit se persecutos fu i ii e Christianos, ait: μ gellius Saturnium, qui primus bie .gladium iu uos egit , iamius a misit. II. Progressus , quibus Religio Christiana ubique in dies
extendebatur , eorum corda, qui adhuc in duritie permanebant, tanto furore accenderant, ut haec vera causa fuerit , quae Persecutioni initium dedit, quamvis eam variis calumniis obtegerent . Dicebant enim, Christianos, quod per genium Imperat ris si dest per Idola & Daemones jurare nollent, Imperio rebelles esses & hoc augebatur, quia obscoena &sacrilega Festa in
honorem Imperatoris celebrare aut eis interesse nolebant, sicut faces accendere & lauris domorum suarum portas Ornare . Quae omnia detestatur Tertullianus in Apolog. cap. 3 s. dicens: Propterea igitur publici hostes Cbrisiani, quia Imperatoribus u
que vavos neque meotientes neque temerarios honores dicant, quia
Oerae Religiovis bomines, etiam solemata eorum eo cientiε potiusquam lasscivia celebrant. Grande uidelicet inelum focos π tboros iu publicum educere, vicatim epulari, civitatem Tabernae habitu abolefacere , vino lutum cogere , eatervatim custare ad injurias ad impudicitias ad libidinis illeeebras . Siccine exprimiιur publicam gaudium o publicum dedeeus meeiue solemnes dies Principum deceut, quae alios dies non deeent s Rui observant diseiplinam de Caesaris respectu , ii eam propter Cassarem deferunt , ct malorum morum licentia pietas es s oecasio luxuriae Religio deputatur e O nos merito damnandosi Cur enim Oota ct gaudia Caesarum casti &fobrat σ probi expungimus Cur die lato uou laureis poses obumbramus , nec laceruis diem infringimus p Honesa res est solemvitate publica exigeuto induere domui tua habitum alicujus novi lupanaris . His
Tertullianus defendit Christianos,quod ejusmodi Festa celebrare nollenis qui tamen conscientiae puritate eadem, pro salute Imperatoris Deum verum precantes , celebrabant. III. Nihilominus discrimen hoc in celebrandis Caesarum Festis , maximam Persecutionis in Christianos viam aperuit,& maxime anno I97. in solemni ingressu Severi Romam post devictum Albinum. Cima enim nec tunc Christiani eorum F stis ob talem ingressiim communicare voluissent, credibile est, ab eo tempore usque ad ann ao 3. , quo Romam reversus Severus Edictum contra Christianos promulgavit,ejus animum Ethnicos ad Christianorum caedes accendere tentasse. Eis tamen non sta-
107쪽
tim acquievit Severus f imo adhuc henignus & clemens licet audisset, plures Viros ac Feminas nobilis etiam generis & gradus Religionem Christianam fuisse amplexos, nihil tamen contra eos molitus est, quin potius testimonium honorificum eis exhibuit: ideoque ad haec tempora reserendum, quod ait Tertullianus ad Scapulam cap. .: Sed ct clari mas Feminas ct elari mos Viros Severus sciens hujus Secta esse, non modo non laesit,
Uerum oe' tesimonio exornavit, O' Populo furenιi in os palam restitit . IV. Verum cum eodem anno I97. Severus Roma in Orientem iter suscepisset, Persecutio in Christianos fervere coepit. Et si enim nulla lex contra ipsos a Severo prodiisset, aderant ex saepe dictis antiquae Leges imperiales, quibus severe quaecum que Religio, conventio , coetus a Senatu non approbatus probi
hebatur, perseverabat etiam Trajani Lex de qua supra) quae Christianos ad Judices delatos puniri jubebat: quae satis erant,
ut Pagani in Cnristianos suum odium exercerent. Inter Omnestamen odio in Christianos ardebat Populus, putans enim eos cujuslibet publici infortunii caulam elle, modo instabant, ut Leonibus exponerentur 3 modo non expectata Magistratuum auctoritale, diebus praTertim solemnibus, eos igne ac lapidibus insequebantur , & eorum etiam corpora e sepult nrae asylo extrahentes dissecabant& in partes distratiebant. Quod harbarum facinus exaggerat Tertullianus in Apolog. cap. 37. 3 qui tamen addit, Evangelica patientia & mansuetudine haec omnia a Christianis tolerata fuisse, quamvis ea ulcisci potuissent: Sed absis,
ut aut igni humauo vindicetur Divitna Seeia , aut doleat pati, tu quo
. V. Nec majori justitiae ordine Magistratus ipsi procedebant:
solum hominem interrogabant, an esset Christianus , aesi hoc crimen esset. Confessis , non permittebatur ostendere , quod nullum crimen sit esse Christianum: sed loco puniendi eum qui sponte id quod crimen reputabant fuerat consessus, conabantur quod de nullo alio crimine fit 'in ut suam consessionem retractaret, & quod antea consessiis voluntarie fuerat, negaret. Hoc eis improperat Tertullianus in Apolog. cap. a. : Si certum es
nos uoceuristinos esse , cur is vobis ipsis aliter tra Piamur, quam pares noctri ides caeteri nocentes e eum ejusdem noxa eadem ι ructat3o deberet lutervetiire 8 2uodcumque dicimur cum alii dicuntur , ct proprio ore ρο mercenaria advocatione utuntur ad innotentia fuae com- meudationem. Respondendi, altercasdi facultas patet, quando Nec
ιIceat iudefensos oe' iuauditos omnitio damnare. Sed Cbris lauis solis
108쪽
PERsECUTIO SUB SEUERO . s 3 nihil per mittitur loqui quod causam purget, quod veritatem defendat , quod Iudicem non faciat injusum. Sed illud folum expectatur .
quod odio publico necessarium es, confessio uominis , non examinatio
eriminis. Nihil tamen hisce injustitiis territi Christiani in Con lassione Christi sortiores evadebant,& gratias Deo & ipsis Iudicibus agebant.
VI. Videns Diabolus, hac Persecutione Ecclesiam ardere quid θm sed non consumi, imo e cineribus Martyrum reflorescere, aliam viam subdole excogitavit, qua Christianos praesertim debiles ac infirmos a Martyrio subeundo diverteret. Ad hoc Ministros adhibuit Gnosticos, Valentinianos, Cainitas aliosque illius temporis Haereticos, qui dicerent, stultitiam esse putare quod Deus velit hominem mortem pro se pati, Deus enim vult nos salvare , non perdere: satis est quod Christus mortuus sit pro nobis, qui suum Sanguinem fudit, ut nos a fundendo nostrum eximeret: Semei, ajebant, Gripus pro vobiis obiit, semel occisus
es ne occideremur . Si vite eis repetit: num cy' ille Ialutem de mea nece expellat e ' u Deus homiuum Janguinem flagitat, maxime si taurorum hircorum recusat ὶ Ita refert Tertullianus cap. I. Scorpiaci,
Libri ab eo contra praefatos Haereticos compositi, cui titulum Scorpiaci praefixit, sive quia adversus Scorpianum hac haeresi in infectum scribebat, sive quia haeretis haec Scorpii in morem arcuato vulnere in Ecclesiae corpus venena diffunderet . In eo igitur ostendit, bonum nobis esse Martyrium , quia pro vita temporalidat aeternam . Este praeceptum vitam hanc potius dare , quam Deum negando indigne agere , demonstrat Scripturis tum veteris tum novae Legis & exemplis : quae omitto , praesentis enim
. VII. Hactenus de Persecutione sub Severo quidem non tamen ab ipso, sed a Popularibus Magistratibus ac Provinciarum Priesidibus juxta antiquas Imperiales Leges excitata, acium est. Modo de Persecutione ab ipso suis Edictis promota sermo erit. Quae autem cauta Severi spirituin antea erga Christianos mitem inferum & crudelem converterint, ignoramus. Hoc scimus, Severum anno decimo sui imperii, & Christi acia. movi sse violentam Edicto suo in Christianos Persecutionem,ex Eusebio L.6.
Hanc Eusebius & Orosius aliique cum S. Augustino L. I 8. de Civit. Dei cap. 32. quintam vocant , Sulpitius vero sextam. Dum enim Severus in Palaestina moraretur Legem edidit, qua sub gravissimis poenis vetitum erat, ne quis Iudaeus fieret aut Christianus : Grisianum Aeri sub gravi poena vetuit. Ita Spartia
109쪽
nus. Licet ex terminis hujus Legis viderentur comprehendi soli illi, qui imposterum nomen Christo forent daturi , & sol te illi, qui ad hoc inducerent, non vero illi, qui antea nomen Christo dedissent i Attamen factum evincit ea Lege omnes fu i de Christianos comprehensos: sive quia amplioribus terminis fuerit Cone epta, quam reserat Spartianus: sive quia successu temporis ampliora & crudeliora Edicta Severus tulerit. VIII. Ut ut fuerit, Persecutionem fuisse atrocissimam , R in ea innumerabiles Martyrio coronatos, fatetur Eusebius L.F.
cap. s. his verbis : Porrι cum Severus Perfecutionera adversus E
clesias excitasset , per omves quidem ubiquὰ locorum Ecclesias abisthletis pro pietate certantibus illustria sunt confedia Mart 'ria.
Praecipue tameu SHlexavdriae lucrebuerunt, cum ex universa a F-pto ac 2 ebaide lectissimi pugiles eo tanquam tu amplissimum 'Dei
stadium deducereular, ρο cujusquemodi tormenta mortesque iuvictoauimo perpessi 4 Deo coronas acciperent . Ititer quos Leonides, qui Origevis Pater fuisse dicitur , capite truncatus &c.. Et cap. a. et Severo , inquit, a uuam Imperii decimum agente Alexandriae π ιο-rius ML rapti Praefeeturam obtinente Laeto .... cum Persecutiouis ardentismum flagraret incendium, atque innumerabiles Marorio
oro uareu tur, Origenis animam adbue admodum pueri tanta cupido
occupavit Marorii, ut se periculis ipsis objiceret. Et Orosius L. 7. cap. I a. ait, quod Severus quinta pos Neronem Persecutione Chrisiavos excruciavit : plurimique Mnes oram per diversas Provincia1 Mor rio coronati Dute adeoque furor Persecutionis auctus fuit,
ut referente Eusebio L. 6. cap. ., & S. Hic ronymo L. de Script. Eccles cap. a. Judas quidam Severi temporibus de Io. Danielis hebdomadibus scribens,cum ad annum decimum Severi supputa tionem perduxisset, Antichristi adventum imminere existima
rit: Adeis commota tune adversus nostros Perseeutio multorum aut
IX. Quapropter nescio, quomodo Dodu vellius contendere possit, Severi Persecutionem paucos feci me Martyres juxta Eusebium . Nam licet Eusebius paucos ibi nomine describat, quia ejus intentum singulorum referre nomina, non erat s sed eorum tantum , quos narratio de Origene, quam ibi instituit, postulabat, Attamen dum generaliter ait per omnes ubique Ecclesias innumerabiles Martyrio fuisse coronatos, & tantam fuisse Per secutionem , ut Antichristi adventum imminere aliqui existimarint . nescio quid ulterius desiderandum sit, ut concipiatur, multitudinem Martyrum & quidem maximam in Severi Perse cutione extitisse . Quod si Dodu vellus alios testes requirit, au
110쪽
PE RsECUTIO sua SEVERO . sydiat Tertullianum, qui de hujus Persecutionis , cui coaevus erat, acerbitate plura scripsit opuscula : audiat, inquam in Apolog. cap. I a. dicentem: Crucibus oesipitibus imponitis Gripianos . . . . ungulis deraditis latero Christianorum . . . . cervices ρ nimus .... ad bestias impellimur .... Quibus urimur .... in Insularrelegamur. Et cap. 37. Vulgus ipsum Christianos invasisse, nec eorum sepulcris pepercisse: sic enim ait ad ludices: Ruoties
etiam praeteritis vobis suo jure nos inimicum Vulgus invadit tapidibus O lueeudiis Ipsis Baecha uatium furiis nec mortuis pareans Christianis 3 quin illos de requie sepulturae , de asso quodam mortis jam alios nee totos avellavi, dissecent, distraha ut, Qua ergo fronte
Dodu vellus dicit, Vulgus ad caedes Christianorum nunquam procelsule e quid crudelius , quam in Mortuos desaevire Quare
cap. so. & ultimo concludit : Ses koe agite boni Praesides, meliores multo apud Populum , si illis risianos immolaveritis . Cruriata
torquete , damuate, atterite nos 3 probatio es enim innocentia no-srae iniquitas vestra . Ita de Persecutione Severi, quae suo tempore a ebatur, loquitur Tertullianus. Cur autem Severus prius erga Christianos mitis in eos adeo exarserit, ratio ex Historicis peritur: quia nimirum natura crudelis erat, & in eo quod semel animo conceperat prosequendo , immobili serocitate persever
bat et unde ait de eo Spartianus , in ita multorum caede crudelior Babitus es. . . solum vitium crudelitatis excusans . De quo Senatus ita judicatiι, illum aut nasci non debuisfo , aut non mori , quod nimis crudelis , re nimis utilis Reipublicae videretur .X. Haec de Persecutionis se vitia. Nunc de ejus diuturnitate agendum. Dodu vellus eam ad biennium restringit, dicens, occasione ludorum seculari una, qui anno Ia. Severi celebrat sunt, Persecutionem fuisse sedatam , ne tanta solemnitar eruor maeulareιur. Sed hic immemor sui apparet Dodu vellus, qui alias sepe dicit occasiones Persecutionum fuisse Iudos. Cum enim, ut supra dixi exTertulliano in Apolose capos . , Christiani in pubΙieis imperatorum Festis nec faces accenderent, nec laureis poste adumbrarent, nec alia facerent quae Pagani, sed tristes & modesti apparerent, quasi publicae prosperitatis iaciesa ram fortunae adversarii & liostes a Populo accusabantur . Fateor qaidem , Persecutionem aliquaudo minus taui iste pro Praesidum genio, vel Ministrorum indulgentia , a quibus etiam erogato pretio Ecclesiae libertarem suam redimebant, alii iuga elabi conabantur : hae tamen induciae erant, non pax. Nam post haec ino