장음표시 사용
71쪽
Ciuissimo Patri meo feri erunt. Inibus ille rescripsit, nihil molesiae
jaciendum esse talibus Viris , nisi quid adversas Imperium Romanum moliti esse deprehenderentur. xuiu σ ad me multi de eis litteras dederunt ἡ quibus de Patris mei, quem imitandum mihi esse duxi, fententisi respondi. Si quis aesionem adversus quempiam ejusmodi habens deferat illum dumtaxat ut hujuscemodi bominem s delatus quidem a crimine absolvatur, etiam si talis esse apparear 3 ine autem
delator judicio parvas pendat. Haec pro Christianis scribit Imperator Ethnicus: non solum eos innocentes declarat, sed Ethnicis comparatos Deo fideliores pronuntiat. Numquid favorabilius scribere poterat Christianus Imperator In his vim veritatis Christianus Lector agnoscat. IlI. Quantum vero sub hoc Principe Religio Christiana profecerit, ostendunt primo idem Justinus in Dialogo cum TryphoneJudaeo pag. 347. , ubi sic ait: e Ctqui ne unum quidem es genus mortalium, sive Barbarorum , sive Graecorum , seu etiam aliorum omnium quocumque appellentur nomine s vel Hamaxobiorum Popu li sunt Scythiae Europeae circa Maeoticam Paludem evela madum domo carentium , et et in tentoriis viventium c Scenitarum pecor baI Citam tolerantium s inter quos per uomen Crucifixi y usupplicationes oe' gratiarum actiones Patri Fabricatori rerum omnium
Secundo: S. Irenaeus, qui eodem securi floruit L. s. ad ver. haeres cap. Io. commendans unitatem in doctrina Ecclesiae toto
jam orbe dissuta : Es, inquit, in Mundo loquelae dissimiles fuUr, i
sed tam eu virtus traditiovis uua er eodem es. Et neque θα qua in Germania sunt fraudata Ecclesiae aliter eredunt, aut aliter tro uot et neque Θα qua.in Hiberis sunt, neque bae quae tu Celtis, nequo βαqua io Oriente , neque bae qua in AEgypto, neque hae quae iv labio , neque ba qua in medio mundi consitutae ,: sed sicut Sol creatura Dei in universo. μα-ο unus ct idem es, β 9 umen praedicatio Veritatis ubique tacet π illuminat omnes bomines , qui voluot os coguitiovem vevire. Is erat tunc Ecclesiae status , haec amplitudo ViX uno seculo nata , Omnibus Gentibus invisa , totum Orbem jam occupaverat. Hoc argumentum tractat etiam Tertullianus ejusdem seculi auctor Apolog. adv. Gentes cap. 37. , & L. ad U. Judaeos cap. 7. 8c 8., de quo inferiuS . .
IV. Antoninum Pium Christianis faventem descripsi. Contra hoc obstare videtur primo , quod ejus Imperii anno 3. S.Six tus seu Xixtus I. Papa Martyrium subierit, ut ad annum 14a. num. 3. notat Baronius. Secundo , quia, ut idem Baronius refert Ad annum I 43. , sub poena morti Lectionem Sybillinorum a.
72쪽
Prophetarum Librorum Antoninus prohibuit: quod lectione illorum complures a patria superstitione deficerent, & ad Re- Iigionem Christianam transirent. De hoc conqueritur S. Justinus Apolog. a. pag. 8a. his verbis : Opera autem'iusluctu malorum Daemonum mortis supplicium adversus Librorum Hastaspis , aut Srbillae, aut Prophetarum Lectores coustitutum es : ut per timorem homines ab illis, quo miuus scripta ea legentes rerum bou rum votitiam percipiaut, sed tu servitute eorum retiueautur , ab-
U. Haec tamen non obstant. Non primum s nam Sixtus I., ut ait Eusebius L. .hist. cap.4. & f., cum Pontificatum susceperitannos. Hadriani, nimirum Christi My. , & Ecclesiam annis decem rexerit, mortem Martyrio pertulit anno I 49. & Hadriani Ia . . Quare stare non potest, quod sub Antonino Pio illud pertulerit, sed sub Hadriano: unde Martyrol. Rom. die S. Aprilis de eo ait: Romae Natalis Beati xisti Papae re Maruris, qui tempore Hadriani Imperataris , ut sibi Gripum lucrifaceret, moditem fustinuit temporalem. Quibus conformis est Eusebius citato
loco cap. s. dicens: Porro auuum Imperii fui duodecimum agente Hadriano , cum xsus Episcopatum Urbis Romae decem avuis obtinui et , septimus ab Apostolis raelesphorus in ejus locum faecessit :qui cum undecim annis sedisset, anno primo Antonini Pii migravit e vita, teste eodem Eusebio cap. Io. dicente : Caeterum Hadriano vita perfaucto , cum uuam π viginti avnos imperasset , utoninus cognomeuto Fius administratiouem Imperii fuscepit . Hujus avno primo eὰm Telesphorus migrasset d vita anno fui Episcopatus undecimo , Ponti catum Romauae Urbis fortitus est Hra
nus seu Hyginus unde non Xistus I. sed Telesphorus sub Antonino Pio mortuus est.
Verum eadem dissicultas emergit. Cum enim etiam Telesphorus Papa Martyr obierit, unde in Martyrol. Rom. s. Ja nuarii legitur: Romae S. Tele bori Papae , qui sub Antonino Pio post multos labores pro Gripi eonfessioue illusere Marorium duxit: quod Beda Usuardus & Ado confirmant: quomodo Antoninus Pius Christianis favisse dicitur e Quapropter alia via dico , Martyrium Telesphori & forte aliorum , contigisse sub initio Imperii Antonini, nimirum anno primo, & ante promulgatum prisChristianis Edictum , de quo supra, & resertur etiam ab Eusebio L. 4. cap. II. Porro ante illud tempus, eodem imperante Antonino, a caedibus Christianorum non fuit omnino tempera tum , non quidem Imperatoris mandato, sed sententia Praesidum & furore Gentilium ob eversionem Idolorum conclaman-2 om. VI. H . tium
73쪽
tium contra Christianos, ad quem furorem comprimendum Ju stinus Apologiam obtulit, & Antoniuus Edictum promulgavit . VI. Ad secundum eodem modo respondeo, Edictum, quo sub poena mortis vetabatur legi Libros Sybilli nos & Propheticos , prodi ille ab Antonino anno Imperii sui 4. instigantibus
Cliristiani nominis hostibus , qui serre non. poterant, quod Sybillae quamvis Ethnicae, adeo clare pro Christo locutae fuissent, sicut etiam Prophetae, quorum clamoribus Antoninus & ipse Ethnicus censuit indulgendum . Caeterum hoc Edicto non obstante praefati Libri legebantur, nec contra legentes ad poenam mortis in eo statutam ventum est . Unde Justinus supra laudatus sic prosequitur: aeuod certὰ quidem incere re ad em suum perducere neqaiveravi. Nou enim abfqne timore tantum hujusmodi scripta legimus, verum etiam vobis ad ivspiciendum , quae tu eis traduntae r , ut videtis, offerimus , grata acceptaque omnibus fore scien-res . AIque hoc etiamsi paucis persuaserimus , maximum tamen iudeferemus lucrum. Nam ut boni agricolae amplam a Domino capiemus
mercedem. Ex iis tamen , quae justinus in praelaudata Apologia dicit, apparet, non tanta pace ante Edictum imperante Antonino fruitos fuisse Christianos , quin aliqui eorum sive a Praemdibus sive a Populis persecutionem & Martyrium passi in Marmtyrologiis fuisse legantur. q. II. De Marco Aurelio ejusve Persecutionii origine.
I. T Ortuo Tito Antonino Pio anno I 6I., vel I63. ut vultu VI Baronius, Marcus Aurelius , quem ille ante adopta Verat , ideoque Antoninus dictus , Imperium astum sit, in quo Lucium Verum generum suum sibi collegam elegit, cui Lucillam filiam collocaverat. Marcum Aurelium fu i ste potius genio mitem & placidum, dicunt Eusebius in Chron. , Sc Orosius L. 7.
cap. s. s sub eo tamen violenta persecutio amixit Ecclesiam, in qua multi Martyrio coronati fuere, ut dicam infra. Persecurionem hanc ordine quartam ponunt Eusebius , & Orosiu3 s Sa Ous Augustinus quoque L. 18. de Civit. Dei cap. a. quartam dicit ab sextonino s Veteres namque Marcum Aurelium Antonini nomine indicabant, quia ab Antonino Pio adoptatum, ut notat Baronius ad annum I 63. num s. : Sulpitius tamen Se veruS , qai L. a. hist. n. 6. quartam Persecutionem sub Hadriano ponit, hanc vocat quintam dicens: Sub Aurelio deinde Antonini ιιο Terfocatio quinta agitata . II. Maris
74쪽
PERgECU Tio M. AURELII. II. Marcus Aurelius Philosophiae studio valde deditus erat, unde cognomento Philosephus dicius, cui ut liberius vacaret, nec Imperii sollicitudinibus impediretur, Lucium Verum collegam adscivit, quem statim ad bellum Parthicum destinavit. Cum ergo M. Aurelius Philosophis praesertim Stoicis multum deferret , & hi a Christianis tanquam insciti traducerentur , Christianos tanquam suae doctrinae eversores detestabantur: ideoque una ex causis, quae in eos etiam Marcum Aurelium concitavit, fuit Philosophorum indignatio. Ex hac sibi praedixit Martyrium s ut vere fuit S. Justinus. Cum enim Philosophos ,& praecipue quendam nomine Crescentem sepius valide confutassiet, & Philosophi nomine indignum pronuntiasset, Apolog. s.
ad Senatum pag.4o. dicit: Et egs igitur expecto , ut ab aliquo eo
pilas popularis re insoleutis arrogantia amatore . Iudignus namque
es , qui nil ophus ct sapieutiae amator dicatur, propterea quod publicὸ de rebus , quas Quorat , videlicet qu)d Chrisiani Athei prorsaisque De Deo γ impii sint, a Feverat s ad gratiam O libidinem
eorum , qui ab eo sunt iu errorem iudacis, hoc faciens .
III. Cumque insuper Justinus ipse Scholam Religionis
Christianae erexisset , S liberrime contra Moralem Antippi, Epicuri, & aliorum Gentilium Philosophorum declamaret, omnium eorum Sectas nedum contra se, sed adversus Christia nos concitaverat. Justino accedebat Tatianus Assyrius solim Philosophus Ethnicus postea Sacrorum Librorum lectione conversus, deinde S. Iustini Discipulus, sed tandem Sectae Encratitarum infelix parens) qui in Oratione ad Graecos & ipse Philosophos exagitabat, eos tanquam indoctos & incapaces despiciendo 3 ajebat enim pag. rs 7.: Caeterism vos cum nou possitis ingenio vesro bae intelligere, discite ob sutelligentibus : utcumque mor tis coutemtum oe' animi tranquillitatem nihil extra se fuamque δε tem desiderantis exereere vos gloriemini. Atqui tantum ab hoe sudiomit Ophi mori absunt, ut nonnulli sexcentos in annum aureos ab Impreatore Romano ad uultum utilem fuem accipiant, ne felliceo
τοι barbam frustris prolixam alaut. Crescens denique ille Megalopoliuidulatus maximὰ omnium pueroram inoso amori deditus o pecunia dio odistissimus erat. Et post multa pag. I 6a.: Ruid magoum, inquit, aut admiraadum agunι Philosophi vestri e Incedunt enim altero ex humeris neglecto, capillitium demittuut copiosum, barbam aluot , ungues fretuos gerunt, re eum nihil se desiderare dieant, i digeοι tamen fecuNdum Proteum coriario propter peram, textoro Η a pro-
75쪽
propter tunicam , lignario propter baeulum , denique o coquo propter gulam s aliaque Justinus & Tatianus Philosophis exprobabant, quasi oppositum iis quae docebant facientibus, & summa rerum Divinarum ignorantia laborantibus: cum e converso Christianorum gesta doctrinae responderent, & sublimia de Deo sentirent. Haec audientes Philosophi elatione ac superbia turgidi, colligat quisquis, quanto furore accenderentur. Cumque ea ad Marcum Aurelium suis aucta querelis deferrent, quantum ab eo ipsis maxime dedito auetoritatis in Christianos se ulciscendi acceperint , cogitet Lecior. IV. Altera causa fuit haec : Marcus Aurelius, ut Iulius Capitolinus refert, ab infantia Ritibus ac Caeremoniis Romanis deditus , summa cura vigilabat, ut in hoc vetus Religio ex acie custodiretur , nec quidquam novi induceretur : antiquo enim jure vetitum erat, ne nova Religio inveherer ur : A gravia supplicia
statuta adverSus novorum Numinum a Senatu non probatorum cultores. Porro cum Christiani Romanos Ritus detestarentur,
N Christum , quem Senatus inter Deos referre et si Tiberio hoc
petente in recusaverat, ut Deum colerent: facile creditu est , Principem a vitae superstitionis observantissimum , eodem Capitolino teste , octavo suae aetatis auuo ab Hadriano iv Saliorum Collegium relatus es, ct tu Salia tu functus 9 Sacerdotio , oe Praesul, σ Vat es, ct Magister , ct u uuallos luauguravit Em exauguravit, in Christianorum internecionem toto ardore conspiralle :maxime quia hi nedum veteres Ritus aspernabantur, & Christum ut Deum adorabant, sed insuper omnes Gentilium Deos contemnebant , quod apud ipsos immane sacrilegium erat, & tace Majestatis crimen excedens reputabatur, juxta Ulpianum L. I. g. ad Leg. Jul. Majest. Proximum fucrilegio cri ineu es, quod majesistis dicatur.
V. Quare licet a stentiar , Marcum Aurelium nullam generalem Legem sive Edi ctum de persequendis Christianis edidisse ,
nihilominus undique contra Christianos conclamantibus Populis, & Provinciarum Praesidibus Idolorum cultum everti nuntiantibus , negari non potest , privatis rescriptis eum praecepisse, ut contra Christianos secundum Leges antea editas procederetur . Ad Urant autem Leges antiqua' quamcumque Religionem novam, nec a Senatu probatam damnantes. Aderat Trajani Lex omnes Christianorum associationes Sc coetus vetans . Et ut
resert S. Justinus Apolog. s. pag. 43. & ex ejusdem Martyrio apparebit) hoc solum quod quis profiteretur se else Christianum,
76쪽
PERsECUTIO M. AURELI r. σrinjustitiam damnaverat quidem Antoninus Pius,eXpresse vetan S, ut supra ostendi, ne quis ob solam Christiani nominis professionem puniretur: & delatori poenam imponens ; sed hujus justi
decreti observantiam statim post eius mortem exolevisse dicet dum est, Populorum odio habentium veritatem instigatione: ut enim Eusebius ait in prooemio L. s. hist. tempore Antonini Ueri:
Cum tu nonnullis terrarum partibus violentior adversus nostros Pe secutio commota esset ex iucursione Popularium , innumerabiles propZMar res per universum Orbem vitusse , ex iis quae tu unica Provineta Galliae: de quo infra coutigerunt, eo icere est. VI. Ut autem furori Populorum Marcus Aurelius obsecundaret, maximam vim addebant Philosophi, erga quos magno studio & amore, ut dixi, ferebatur: unde Julius Capitolinus prosequit tir: Tantum autem honoris Magistris fuit detulit , utimuiues eorum aureas in larario haberet , sepulcra eorum adituti, is is floribus semper bouoraret. II i ergo, videntes se a Christianis, & maxime a Justino Sc Tatiano , tanquam indoctos ac
institos traduci, nec respondere valentes , Populos contra Christianos accendebant, & imperatorem , cujus lateri eorum aliqui semper aderant, ut Christianorum nece Populis satisfaceret , excitabant. Hinc Populi essi ami aut mositate Christi Fideles tanquam impios iu a theos accusantes , languinem ipsorum clamori-hus postulabant: Magistratus autem , quorum Intererat hos seditiosos poenis coercere , eos su a auctoritate palam muniebant,& contra Christianos ut reos agebant, & Prae fides , ut ait Justinus Apolog. i. pag. 4r. Daemonum Ministri essecti, omnes , qui se Christianos e me profitebantur , extremo supplicio puniebant . Maliqui , inquit, Dae non es t ensi nobis, atque is Uviodi Pudices sub ditiove δειa habeutes tibique jub Religiouis vomitae servi euter,
per eos issos tauquam Damouiis agitatos 'iucipes occidi nos procu
raut . Porro , ut odium quo ferebantur aliqua justitiae specie tegerent . Christianos variis criminibu S onerabant, ad quae extorquenda eorum 1 ervos , pueros , mulierculas horrendis cruciatibus subiiciebant, ut eadem Apolog. I. pag. so. Justinu S refert. Eis causam suam dicere ac se justificare non permittebatur, sed velut oves Ellinicorum furori victimae non aperientes OS suum
VII. Quis haec audiens totale Ecclesiae Christi exterminium non formidassiet 8 & tamen hinc incrementum sumebat. Quo plures e Fidelibus necabantur, eo plures etiam ex Ethnicis ei tu serebantur, ut merito at similari polsit viti, quae, dum putati O-nς palmites ei abscindutatur, eo plures regerminat. Ita fiducia
77쪽
plenus loquebatur S. Iustinus in Dial. cum Tryphone pag. 337-:
Non esse qui exterreat oe tu fervitutem redigat uos, qui γ u n mina per Fidem dedimus, per terram omnem manifestim est. xuod namque dum gladio percutimur, ρο in crucem agimur, ct bestiis of cimur , oe viueuiis ct igne γ tormentis aliis omnibus plectimurct excruciamur , d professioue nostra non discedamus, satis constat: π quavio magis ejusmodi quaedum iu vos expediantur turmenta, tanto alii plures Fideles c ' et erae Religi ouis per nomen Fesu fiunt cultores . Ruemadmodum enim si quis vitis excidat fructificantes partes, ut palmites, qui alios floridi Er frugiferi protruda ut ramos, illa proferat , facit: ita in nobis quoque accidit. Plantata namque es a Deo Er Christo Servatore vitis, o vivea Populus ejus.
Ilis Justimis ostendebat, Religionem Christi esse veram& sanctam Tryphoni ludaeo, nimirum illam vitem, de qua
Plaim. I 27. V. 3. Propheta dicit Uxor tua sicut Φitis abundans seu exuberavs s quia dum ab ea palmites suorum nece exciduntur, novos ac plures frugiferos palmites semper producit: & quamvis eam e toto terrarum Orbe Gentiles ac Iudasi eradicare conentur, altiores tamen ubique jacit radices . Quia vero Judaei
asserebant haec de se ipsis dicta esse s nam & ipsi Patria ejecti angustiis ubique premebantur 3 respondebat J ustinus, hoc eos jure
S in poenam pati: xes s bello superati π ejecti ὰ Patrio estis,
scut Scriptura omnes attesantur, jure hoe perpessi sis. At Nos , qai nihil talo admisimus , posteaquam veritatem Dei cogNovimus , resim ovium e Deo habemus , nos unὼ cum jusissimo O' julo immaculato e ' d peccato immuni Chrso, e medio tolli. Clamat enim Gaias
cap. y7. v. r. Ecce quomodo perit Iustus , & nemo percipit corde : & viri justi tolluntur , & nemo considerat . ,, Ηis J ustinus ex augmento Religionis Christianae inter PersecutioneS, a Marco Aurelio suo tempore excitatas ; veritatis illius sumit argumentum. Quod ex dicendis Sole clarius apparebit.
q. III. . Greeriae, Felicitatis Illiorum ejus Maroris.
I. Uamvis Eusebius in Chronico initia Persecutionis ad
annum 367. protrahat, nempe Marci Aurelii Antonini septimum : Alii tamen persecutionis initium ad inhia Imperii ejusdem reserunt, nempe ad annum 16 I. aut Isa. Ut enim ait Orosius L. 7. cap. 1 f., coepit Persecutio in Christianos temporς belli contra Parthos, quod duravit ab anno I 6 I. usque ad 36s
78쪽
MA A TYREs s Us Me AURELIo . σ3Anno igitur asta vel rsa. consignatur illustre certamen S. Glyceriae, quod die 1 3. Maii utraque Ecclesia celebrat. Graeca enim in Meuol. Basilii illud sie describit: Gidiceria Chrisi μώνον fuit
temporibus Antonini Imperatoris, o Sabini Praesidii in Trajaxopoli raciae Urbe . Cum autem quidam die Prasea Molis saer caret. ipsa venerando Crucis siguo tu fronte muuita ad eum accessse , Cisrisianam sese esse ae famulam Gripi professa. Tune hortante Praefde , ut ipsa sacri caret, Idolorum Fanum ingressa γ precibus ad Christum fusis , uemulacrum Povis dejecit er contrivit. uamobrem eapillis suspensa, ferreisque ungulis dilauiata , in carcerem conjicitur , ubi ab Angelo pascitur. Tum δ careere educta in ardentem for uatem projicitur : fed exsincio per rorem Diuiuum igne, Aia a evadit . Postea detra AE castitis pelle, denuo tu carcerem detruditur , ubi ab a Lugelo Duata , Custodem cartaris ad Gristi Fidem eonvertit, qui Ilicὸ eapite obtruucatur . At Saocta feris objecta vitiam sivit :er Reliquia ejus tu Heraclea Thraciae Urbe depositae sunt. Haec in Femina & per Feminam in testimonium suae Veritatis Christi virtus operatur . Martyrologium Romanum eam ponit Heracleae dicenq: Heraclea S. Gldiceriae Mar ris Romanae, quae sub Autouιuo Imperatore, 9 Sabino Praeside passa es . Sed facile pro loco Martyrii designat locum sepulcri, quod a Graecis celebratur propter oleum ex ipso manans . An S. Glyceria Virgo fuerit, ignoratur. II. Sub eodem Marco Antonino emicuit Sanciae Felicitatis& septem Filiorum ejus Martyrium c anno I 64.) Ejus constantiam multis laudibus extulerunt Patres: S. Gregorius hom. 3. in Evang. : habita tu Basilica sub ejus nomine Romae in die Natalis ejusdem 3 Adest, inquit, Beata Felicitas, cujus hodie nais tali t/a ceIebramus , quae exedeudo extitit avellia Christi, s praedia eaudo fιcta eti muler ciristi . Septem quippe filios, sicut tu Gestis ejus emendatioribus legitur , sc post se timuit vivos iu earne reliuinquere , sicut carnales pareutra soleui metueye, ne mortuos praemittaui. Iu Persecutio xis labore deprebe a Miorum eorda tu amore superna Patriae praedicu udo roboravit s er parturivit spiritu quos carne pepererat, ut praedιcasioNe pareret Deo quos earne pepererat Mundo .
Et post multa : Nou ergo Θauc Femivam Marorem ,sed plus quismMur rem dixerim , qua septem piguoribus ad Caelum praemissis , toties oste se mortua , ad poetiar prima Nevit, sed pervenit octava . S. Petrus Chrysologus quoque Serm. 134.: Discurrebat, inquit,
Iatior inter confossa cadavera, quam inter cunabula cara Miorum, quia internis oculis tot ceruebat bravia quot vulnera , quos tormeu-ra tot pramia, quot victimas tot coroNar.
79쪽
III. Ejus Festum tum antiqua Martyrologia sum S. Grego rii Sacramentarium ab ejus filiorum festo distinguunt: nam filiorum memoriam ad diem decimum Iulii reserunt, matris vero ad diem vigesimum tertium Novembris , ut etiam in Martyrologio Romano legere est . In quo tamen observo , quod Mar tyrium filiorum ponit sub Antonino Pio , sic enim habet die so. Julii: Romae Passis Mustorum septem Fratrum Aliorum Savei ae F licitatis Maroris , id es Ianuarii , Felicis, Philippi, Silva vi ,
Alexandri, Vitulis, oe Martialis, temporea Luto vini Pii Imperatoris sub Praefecto Urbis Publio : Martyrium' vero Matris die a 3. Novembris sub Marco Antonino: Romae Sanictae Felicita is matris septem filiorum marorum , quae pos eos j ente gMarco Au iovi vo Imperatore decollata est pro Christo . Cum autem Martyrium
S. Felicitatis statim vel paulo post filiorum Martyrium secutum sit, non est credibile sub diversis Imperatoribus ea contigisse , nempe istud sub Marco Aurelio, illud vero sub Antonino Pio , maxime quia iste , ut dixi, Christianos vetuit puniri . Quare
Acla, quae exhibet Pater Ruinari, ponunt quidem temporibus Antonini hoc enim cognomine vocabatur etiam Marcus Aurelius ), sed non addunt Titi aut Pii. Ita sentit etiam Baronius ad annum I f., cui adhaeret Tilmontius s licet Ruinari oppositum teneat, qui hoc Martyrium ad annum I so. refert.
IV. Passio igitur ita in praefatis Actis describitur : Facta seditione Pontificum Felicitas cum septem filiis tenta delata est, quod Christiana esset ac Deos contemneret s nec alia via eos placari posse, nisi ipsa cum filiis Diis immolare cogeretur. Tunc Imperator Publio Praefecto injunxit, ut matrem ac filios sacrificare compelleret. Publius ergo singulos fratres advocans, ei Sprimo bona promisit si parerent, mala autem & mortem si renuerent minitatus est. Sed cum constantes singulos, maxime ad bor tante Matre , invenisset, omnia ad Imperatorem detulit. Impe rator vero misit eos ad Iudices , ut variis suppliciis assicerentur .
E quibus unus Judex primum fratrem Januarium plumbatis occidit post verbera & carcerem: alter secundum M tertium c Felicem & Philippum ὶ fustibus mactavit: alius quartum Sit Vanum praecipitio interemit: alius quintum sextum A septimum Alexandrum Uitalem & Martialem in capitalem secit subire sententiam : alius Matrem illorum s Felicitatem capite truncari jussit. Et ita omnes diversis suppliciis interempti una
cum matre triumphantes ad praemia coelestia convolarunt, prae
clarum pro Fidei Christianae Veritate testimonium posteris re
80쪽
MARTYR Es sua M. AURELIO . q. I U. SS. Presentiri ct aliorum Marorium .
O clim ea de visu reserat S. Justinus in Apolog. I. pag. 43. . Dubitatur tamen ab aliquibus , sub quo Martyrium sit passus et an sub Antonino Pio , ut in Martyrol. Rom. die I9. Octobris san sub Marco Aurelio. Sub hoc passum fuisse censet Eusebius L. . hist. Eccles. cap. I . & I 8.: esto autem Valesius sese oppo-Nat, Hieronymus tamen de Scrip t. Eccles cap. a 3. & Photius Cod. Ias. Eusebio consentire videntur s & Critici etiam recentiores: qui tamen putant, quod Apologia S. Justini, in qua resert Martyrium Ptolemaei, quae vulgo ponitur prima , revera sit secunda , quia paulo ante suum Martyrium scripta , & haec Marco Aurelio fuerit oblata s quae vero asseritur secunda sit prima , dc haec Antonino Pio ut praefert titulus praesentata fuerit. Videri de hoc possunt P. Ruinari. Ad . Mart. p. sa. , ubi de S. Ptolemaeo agit, & Alexandre tom. I. hist. Eccles secul. a. cap. . art. a. num. 8.: quos adire non pigeat, meum enim non est in praD
sens de his laborare. II. S. Ptolemaei Martyrium , ut S. Justinus & Eusebius
L. , cap. II. narrant, & Martyr l. Rom. I9. Octobris describit, ita contigit. Cum enim Romae Ptolemaeus impudicam Mulierem ad Christi Fidem convertisset, & castitatem colere docuisset ι & haec omnibus modis etiam Virum suum ab impuritate retrahere, Scad Christum adducere incassum tentasset, ab isto ad Praesectum Urbicum Ptolemaeus adductus , quod esset Christianus accusatur. Cumque post carcerem in Confessione Fidei Ptolemaeus persisteret, justus est duci ad mortem . Lucius quidam cum & ipse esset Christianus, & sententiam Urbici improbaret , sese Christianum libere consessiis, similem sententiam accepit, quibus & alius tertius conjunctus est , qui eodem supplicio damnatus fuit. III. Haec non Romae solum, sed & in omnibus Provinciis a Praesidibus , Populis seu verius Daemonest eos clamoribus inflammantibus agebantur ἡ & praecipvh in Asia, ubi Perseeutio atrociter fuit anno I 66. ineunte. Nec pestis quae anno 16s. ab Oriente in Occidentem per omnes Imperii Provincias grassata fuerat, eOS deterruerat, quin putantes ira suorum Numinum ob toleratos Christianos haec evenisse, majori odio accensi eos Tom. m. I undi-