장음표시 사용
351쪽
terfici Sebastianus dixit: Ad haec Dominus meus Jesus Chri-
, , stus reservare dignatus est, ut conveniam & contester vos coinis ram omni Populo, injusto judicio Persecutionem vestram in ,, Christi famulos ebullire. Tunc jussit eum in Hippodromum, , Palatii duci, & tamdiu fustibus caedi, donec exalaret spiritum. , , Tulerunt ergo Corpus ejus noctu & in cloacam maximam, , miserunt, dicentes: ne forte Christiani eum sibi Martyrem, , faciant. ,, Porro B. Sebastianus apparuit in somnis Matronae religio- , , sar Lucinae nomine, dicens ei: In cloaca illa , quae est juxta se Circum , quaere& ibi invenies Corpus meum pendens in un- , , co. Quod cum lavaveris perduces ad Cata cumbas & sepeliesse me in initio cryptae juxta vestigia Apostolorum. At Lucina se cum servis suis media nocte abiit s & elevans Corpus ejus p suit in pilento suo vehiculi genus erat, quo Matronae fer bantur, ita libratum duabus rotis, ut considentes in pulvinis in aere suspensae agitari viderentur J perductumque ad locum, ubi , , ille imperaverat, cum omni diligentia sepelivit: perque dies, , triginta a sancto loco illo non recessit. Post aliquos autem an- is nos, pace Ecclesiae reddita, domum suam mutavit in Eccle- siam, omnesque opes suas pro Christianorum consolatione illiis derelinquens, & Ecclesiam earum haeredem instituens , qui
se vit in Christo. XXIX. Hactenus ex Actis S. Sebastiani R aliorum, de
quibus supra locutus sum, quae resert Baronius ad ann. 28 . a n. 3. s&signate de Sebastiano anum. 24. usque ada 8., quae veridica ab omnibus reputantur. Circa ea tamen , quae de S. Sebastiano
dicunt, aliqua idem Baronius observat. Primo, colligi ex iis , quod Persecutiones in Christianos ex instigatione Pontificum Idolorum maxime excitabantur, qui Imperatoribus falso repraesentabant , Christianos aliquid contra Imperium machinari, quod S. Sebastianus in sua Apologia mendacii arguit. Secundo, quod dicitur S. Sebastianum constitisse in gradibus Elagabali, alludit ad Templum , quod Elagabalo tanquam Deo Antoninus in Palatino monte juxta aedes Imperatorias cons ravit, ut ait Lam, pridius . In gradibus ergo hujus Templi consistens Imperatores ad suas aedes redeuntes Sebastianu S expectavit. Tertio, quod dicitur de uvco & cloaca indicat, corpora damnatorum unco trahi a carnificibus consuevisse , teste Lampridio in Commodo,& Seneca de Ira L. 3. , de quo ipse Baronius in Notis ad diem x s. Ianuarii. In cloacam autem infamillimorum hominum corpora
projiciebantur juXta Lampridium de Elagabalo. Quarto , quid
352쪽
per vestigia se postolorum intelligatur, dubium est : judicaverim per ea intelligi Corpora seu Reliquias Apostolorum, juxta quorum sepulcrum Sebastianus sepeliri voluit. Quinto constat, Lucinam , quae Sancti Sebastiani Corpus sepelivit, diversam esse
a Lucina Apostolorum Discipula, cujus memoria celebratur 3 o. Junii in Martyrol. Rom. his verbis : Romae S. Lucinae Apostolorum Discipulae , quae facultatibus suis Santrorum necessitatibus commvulcans, Christianos iu carcere detentos visitabat, ct Marorum sepulturae inserviebat , juxta quos ρο in crypta a se constructa sepulta
est. De hac S. Lucina posteriore quid traditum sit , inferius
XXX. De Chromatio & sociis, qui ut supra dixi in
Campaniam missi fuerunt, hoc sollim scimus , quod Martyrolo gia Usu ardi Adonis & Romanum die a. Julii Martyrium passos fuisse tradunt in Campania sub Diocletiano sequentes , nimirum Aristonem, Crescentianum , Eutychianum, Urbanum, Vitalem, R Justum sex Tranquillini amicos, Marciam ejus uxorem, Sym phorosam uxorem Claudii, & Felicem ac Felici stimum Claudii filios s quamvis alter ex dictis alio nomine Symphorianus appellatus Romae cum patre passus fuisse dicatur : quos Baronius ad annum 3o3. num. Iao. Martyrium eo anno subiisse putat s & quidem sex Tranquillini amicos Suestae in Campania, censet Bollandus a 3. Februarii. S. Polycarpum in pace quievisse habemus ex Martyrol. Rom. , ubi die a 3. Februarii legitur: Romae Sancti PolIcarpi Presbyteri, qui cum Beato Sebasiatio plurimos ad Fidem Christi convertit atque ad Marorii gloriam exbortando perduxit a Ponitur autem mortuus Romae, quia forte progressit temporis e Campania Romam reversus fuit, vel ejus Corpus Romam fuit translatum. Quid autem Chromatio evenerit ignoramus, credibile est eum in Domino obiisse . XXXI. Haec de S. Sebastiano ejusque pro Christo praeclare gestis ejus Acta continent; in quibus jure aliquanto immorati sumus, ut qui legit discat, quantum in ipso Sc per ipsum Divina Gratia in comprobationem & augmentum Fidei Christianae operata sit. Quod si quis dubitaret, quomodo Sebastianus Christianus serviebat Imperatori Pagano, S. clamydein Militis sub eo
gestabat' respondebit S.Thomas a. a. qu. Io .a. IV. ad secundum: aeuod illa praelatio Caesaris praeexisebat distinctioni Fidelium ab I iidelibus f unde non solvebatur per eonversionem aliquorum ad F dem : ct utile erat, quod aliqui Fideles locum tu familia Imperatoris haberent ad defendendum alios Fideles : sicut Beatus Sebasianus Christianorum animos, quos iu tormentis videbat descere, co orta
353쪽
hat, ρο adhae Iatebat sub miiitari clamis in domo Diocletiani . Haec S. Thomas. Et S. Paulus ad Philipp. 4.: Salutavi, inquit,ms omnes Sancti, maxime autem qai de Guesaris domo sunt, idest
XXXII. Propterea S. Sebastianus celeberrimus inter Martyres semper habitus fuit ab Ecclesita & Patribus. Ejus Ecclesia in via Appia una est ex septem Ecclesiis , non Urbi tantum sed toto Orbi notissima, in qua S. Gregorius habuit homiliam 37. in
Evangelia , & u S. Damaso Papa erecta creditur . Paulus Diaconus refert , quod cum anno 68 o. pestis horribilis Romae grassaretur, Divina revelatione erecto in Ecclesia S. Petri in Vincula in hono tem S. Sebastiani Altari tempore Agathonis Papae, statim lues cella v it: ex quo provenisse videtur, quod posteri Fideles eundem Salactum ad evitandam imminentem pestis cladem con sueverint invocare Patronum. Refert etiam Baronius in Notis ad ao. lanuarii, in eadem Ecclesia sub titulo Eudoxiae ad Vincula S Petri extare egregiam ejusdem Martyris effigiem an liquam opere musivo ex prellam senili aspectu barba. Unde admouentur Pictores, qui eum juvenem perperam depingunt. Sed haec
S. Lucina Vidua ct aliqui Marores . S. Maximilianus . I. Tri E S. Lucina, quae S. Sebastiani Corpus sepelivit , etsi non Martyre, quia tamen ejus historia aliquos involvit Nartyres, ut promisi , modb sermo erit. Haec ergo Lucinas ut ferunt Acta S. Anthimi apud Surium it. Maii Sergium
Terentianum secundo Romae Praesectum & Plautinam Gallieni Imperatoris neptem parentes habuit, Virum autem Marcum Faltonium Pinianiam . Is a Diocletiano & Maximiano Asiae Proconsul anno 186. designatus Lucinam conjugem secum adduxit. Consiliarium habebat quemdam nomine Queremonem acerrimum Christianorum Persecutorem , qui a Deo derelictusoc Diabolo traditus e curru,quo vehebatur, toto spectante Populo praeceps lapsus, post aliquot cruciatus horas Diabolum suae necis auctorem desperate invocans, animam ei tradidit in aeternum
II. Hoc spectaculo terrefactus Pinianus morbo adeo gravi correptus fuit , ut Medicorum sententia nil aliud quam mors expectaretur . Lucina de conjugis vita pie sollicita, es credens , ha
354쪽
DIOCLETIANI PERs Ecurio. 339 poenam Christiani sanguinis ab eo fusi hoc eveni Te, quotquot
ex Fidelibus in carceribus detinebantur secreto ad se vocavit, eos ad juraus, ut Vira suo sanitatem impetrarent, eis amplam remunerationem & libertatem ipsam promittens. Erant hi An illimus Presbyter , & Sisinnius Diaconus, Maximus, Bassus, Fabius, Diocletius seu Diocletianus, & Florentius. Tunc Eu thimius ei dixit, quod si Pinianus Christi Fidem amplecti vellet, ill ico sanus fieret. Retulit hoc Piniano Lucina : cumque eum ad hoc paratum hi venisset, Anthimium & Sisinnium in cubiculum introduxit, qui, postquam eum de Fide & mysteriis praecipuis instruxerunt, manus tandem illi imposuere .lII. Cum ergo Pinianus fidem suam ac spem in Christum precibus testaretur, & pro eo Anthimus S Sisinnius quoque
idem facerent, ecce claro lumine totum repletur cubiculum ,
quod per dimidium horae durans sensim evanuit. Tunc Anthimmius Sc Sisinnius Piniano ut surgeret dixerunt, qui surgens eo dem momento perfecte sanus inventus est . Quare gratias agens dela Christo accivit caeteros supradictos Confessores , & septem diebus apud se retinuit, continuo laudans Deum S ab eis instructiones recipiens, ac demum ipse cum uxore & amicis suis Baptismum suscepit s omnesque Christianos in carceribus detentos libertate donavit vel ad opera dimisit. Nec miretur aliquis, quod Eusebius dicat , primis Diocletiani annis Asiae Ecclesias summa pace gavisas fuisses nam esto tunc contra Christianos nondum Imperialia ibi prodiissent Edicta , hoc tamen non tollit, quin Praesides malo animo adversus Christianos ducti, in Christianos tamquam Imperii S. Deorum hostes desaevirent. IV. Versus finem anni a 87. Pinianus in Italiam reversus Confelliores omnes, quorum opera Christi Fidem amplexus fuerat, ac plures alios Christianos secum adduxit. At ne hoc Romae suspicionem ingereret, eos in variis terris ad ipsum spectantibusi multas enim pollidebat distribuit. Anthimus Presbyter cum Maximo, Basso, & Fabio in viciniis Romae occultus moratus est . Sisinnius autem sedem fixit in quodam castro sibi a Piniano do. Iaato prope Auximum in Marchia Anconitana , ubi secum habeo hat Diocletium , Florentium aliosque plures. Ibi tribus annis summa quiete Deo servientes eique laudes dantes morati sunt,
donec anno a9o. Martyrio coronati sunt. Consueverant Regi O-nis illius habitatores singulis trienniis quaedam sacrificia osterre cuidam Daemoni, a quo, ut ajebant, responsa S oracula accipere solebant. Cumque ea tunc obtulissent, Daemon protestatus est ,
355쪽
R Florentius sibi sacrificarent. Statim tres hi Sancti capti cum
lacrificare renuerent, a Populo lapidibus obruti spiritum Deo reddiderunt: corpora e lapidibus extrasta eodem in loco prope Auximum a Christianis sepulta fuere. De iis Martyrol. Rom. II. Maii haec habet: -uximi in Piceno Sanctorum Marorum Si uti Diaconi Diocletii re Floretitii diseipulorum Sancti Auth mi Presbieri , qui sub Diocletiauo lapidibus obruti Maroriam
V. S. Anthimus, & qui cum eo erant non minorem nacti sunt sortem. Sacerdos quidam Idolorum Silvanus nomine cum in quodam Sacrificio invasus fu i stet a Daemone , adeo furiosus evasit , ut quemlibet sibi obvium occideret. Resciens hoc Anthimus, in nomine Iesu Christi nedum furorem ejus compescuit, sed Sc rationi restitutum elapso triduo ipsum cum uxore & filiis, emcacia suarum precum ad Fidem convertit. Quo facto plures quoque Christo nomen dantes Silvani Aram everterunt. Hoc indigne ferentes qui in incredulitate permanserant, Anthimum coram Pi isto Consulari seu Provinciae Praeside accusarunt. Hic comprehensum videns sacrificare nolle, imposito collo ejus ingenti lapide in Tiberim projici jussit: priusquam autem in aquas
dejiceretur membra ejus Pagani contriverunt f sed inde ab Angelo vivus extractus fuit: unde sequenti die Pagani convolarunt ad irridendos Christianos , qui ad benedictionem accipiendam ad eum accedere solebant, at confusi remanserunt, dum ab eis perceperunt, Anthimum perfeci e sanum esse in Oratorio suo preces standentem . Quo miraculo plerique ad Fidem fuere conversis alii vero Sanctum Virum ad Judicem Priscum detulerunt : qui post tridui rigorem carceris , N suppliciorum minas , Videns , se eum vincere non posse, decollari jussit: ejusque compus in suo Oratorio sepultum fuit. Concordat Martyrol. Rom. II. Maii dicens : Romae vita Saliaria Saucii Authimi Fresb teri, qui pos Oirιutum oe praedicatiouis insignia in Persecutione Dioclesiani in Tiberim praeeipitatus cV ab Auelo exinde ereptus, Oratorio proprio restitutus es et deinde capite puxitus victor migravit ad
VI. S. Anthimo mortuo ejus Discipuli sub S. Maximi ejus amici disciplina se dederunt: sed cum de isto Pagani coram Pr
sco conquesti fu i flent, ad eum comprehendendum misit: resis flente autem Populo , Maximus ipse Priscum sponte adiit, a quo fustibus ccessis , demum capite truncatur . Bassus post ipsum Christianorum curam suscepit eos ad Martyrium animans . Sed
cum aliquandiu post Populus in Sabinis ad sacrificandum Baccho
356쪽
DIOCLET 1 ANI PE RSECUTIO . 3 2 congregatus, suae idololatriae socium ipsum habere vellet, irridens ille, solo flatu Idola eorum evertit & in frusta contrivit: quare calcibus pugnis ac fustibus adeo percussus fuit, ut spiritum
emitteret. Fabius vero Praesidis mandato capite truncatus fuit. Hoste tres Martyrol. Rom. die II. Maii ita commemorat: Roma Saudiorum Marorum Maximi, Bassi , oe Fabii, qui sub Dio eletiano vii a Salaria eas funt.
VII. Nunc ad Pinianum & Lucinam redeamus. De Piniano hoc solum habemus, quod audito praefatorum Martyrum glorioso triumpho , vehementer laetatus fuerit s 8c quod in Fide perseverans tandem in Domino quieverit. Addunt aliqui, &ipsum diversiis tentationibus fuisse probatum, & titulum Confessoris adeptum fuisse,& multa Ecclesiis bona contulisse. VIII. De Lucina dicit Anastasius de Vit. Pont. cap. 3I.:
matrona autem quaedam uomiue Lucius , quae fuerat cum Viro suo Iareo forte enim Pinianus Marcus quoque vocabatur) av- nos I f., cy' tu viduitate fua babebat auuos I9., fuscepit Beatum Marcellum , quae domum suam nomine Beati 'Iareelii titulum dedicavit , ubi diu noctuque omnis re orationibus Domino Pinu Grso
eo iniebautur : M postea subjungit , quod Marcello Papa prae
perumnis defuncto , Corpus ejus collegit Heata Luciua resepelivit in Coemeterio Pr eilla viά Salaria . Haec Anastasitis . Ex quibus colligitur, Beatam Lucinam circa annum 27s. Piniano nupsisse, qui anno aso. mortuus sit, & tribus annis post reditum ex Asia anno 287. superstitem fuisse. Cumque anno a 88. S. Sebastianns Lucinae apparuerit mandans ei, ut corpus suum sepeliret, bene concordat 3 nam Lucina eo anno Romae erat. Componitur etiam quod ipsa corpus Marcelli Papae , qui mortuus est anno 3o9. tumulavit, cum annis I9. in viduitate manserit. S. Marcellus enim i6. Januarii mortuus fuit, & Lucina licet eodem anno dicatur mortua , potuit aliquot mensibus superstes esse . IX. Maximilianias Aser erat adhuc juvenis vigesimum primum aetatis annum & aliquot menses agens, patrem habebat
Fabium Victorem nomine, & ambo Fidem Christi profitebantur . Contigit ergo , ut II. Martii anni as6. Fusco & Anullino ConsulibusThebestae in Numidia Fabius Victor cum Maximiliatio filio coram Dione Proconsule prie sentaretur, & Pompejanu SAdvocatus instaret, ut juvenis Maximilianus mensuraretur, ut militari servitio posset adscribi. Apud Romanos enim omnes juvene S certo numero annorum rei militari operam dare tenebantur : & propter ingentem juvenum numerum illi qui statura magis proceri & robusti essent eligebantur, dc ideo mensurabantur.
357쪽
Itaque Dio Proconsul a Maximiliano petiit, quomodo vocaretur . Cui Maximilianus respondit, cur is me nomen meum postulas An ut militiae me adscribas ' At scias mihi non licere arma deferre,
quia Christianus sum : non quia absolute non liceret Chri stianis in Castris Imperatorum Gentilium militare s oppositum enim habemus in S. Mauritio, Thebaea Legione, S. Sebastiano Sc aliis; sed quia stantibus Diocletiani Edictis , qui in Castris ejus milit hant , vix ab aliquo Idololatriae & sit perstitionis actu poterant
et se immunes. Verum quamvis Maximilianus iterato recusaret dicens, non possum , quia Christianus sum s attamen Dione Proconsule imperante, nolens mensuratus fuit, dc inventus est habens altitudinis pedes quinque & uncias decem . Tunc Proinconsul ut sit gnaretur praecepit, Maximiliano reclamante : uou facio , non possum militare .X. Dion ei dixit, milita ne pereas. Maximilianus respondit: Non milito , caput mibi praecide : non milito jeculo , sed Deo meo .
Cumque Dio ab eo peteret, quis hoc ei persuasisset, te spondit: Animus meus 9 ille qui me vocaetit. Dio ad Victorem patrem conversus : Consiliare, inquit, filium tuum. Cui Victor respondit : Ipse consilium habet, i ι novit quid sibi expediat. Tunc Dio ait Maximiliano : Milita & accipe signaculum . Puncta in manibus, inscriptio nominis Imperatoris,& monile plumbeum, te Gserae erant Militis adscripti . Qui respondit : Nou accipio signacuis Ium, jam babeo Auum Corisii Dei mei: & addente Diones statim te ad Christum tuum mitto, respondit : Vellem modo facias, hoe 9 mea laus es. Cumque Dio Officiali ut eum signaret praeciperet, ipse reluctans ait: Nou accipio Aguaeulum seculii Er si Ilvaveris, rumpo illud, quia nihil valet. Ego CBνisiavus sum rnou licet mibi plumbum collo portare post Agnum falatare Domini mei Pesu Christi Filii Dei zizi, que is tu ignoras, qui passus est profalute nostra, quem 'Deus tradidit pro peccatis nostris: Buic om ues
risiani fervimus, buuc sequimur vittae principem , falutis autZorem . Cumque post multa ei objeci stet Proconsul, in Castris Imperatorum plures militare & Christianos elite : Maximilianus respondit. Ipsi sciunt quis ipsis expediat. Ego tam ev Cbristianus sum ct nou pufum mala facere. Et Dione dicente, quid mali faciunt respondit: Tuscis quae faciunt. XI. Videns ergo Proconsul, Maximilianum Militiam constanter recusare, decretum ex tabella recitavit : Maximilianum , eo quod in devoto animo sacramentum Militiae recusaverit, gladio animadverti placuit. Maximilianus respondit: Deo graιιus. Annorum fuit in seculo a I. mentibus a. dierum I 8., & cum du
358쪽
DIOCLETIANI PERsECUTIO. 34 3ceretur ad locum, sic ait : Fratres dilectissimi , quavictumque potestis virtute, avida cupiditate properate , ut Domi Num vobis videre contingat, ct talem etiam vobis coronam tribuat. Et hilari vultu
ad patrem suum sic ait: Da huic Spiculatori Cesem meam vovam ,
quam mitii ad Militiam praeparaeteras . Sic cum centeuario numero
te fuscipiam , γ simul cum Domivo gloriemur. In hoc imitatus S. Cyprianum , qui, ut dixi, et s. aureos Spiculatori dari jussit . Et ita moκ pastus est s 8c Pompejana Matrona corpus ejus de Judice eruit, dc impositum in dormitorio suo seu lectica ) pe duxit ad Carthaginem , & sub monticulo juxta Cyprianum Martyrem secus palatium condidit: quae post tredecim dies mortua ibidem posita est . Pater autem ejus Victor domum suam plenus gaudio, quod tale munus Domino praemisit, regressus est , ipse postmodum secuturus. Ex his discimus, Victorem quoque Martyrium subiis te. Vota enim Martyris exoptantis socium habere patrem merebantur exaudiri. Cum tamen plures Martyres sub nomine Victoris honoret Africa , quis ex illis iste fuerit , ignoramus : in Martyros. Rom. Io. Martii mentio fit S. Victoris in Africa Martyris, in cujus solemnitate Sanctus Augustinus ad Populum sermonem habuit s sed an sit is de quo loquimur, alieri nequit.
XII. Quae de S. Maximiliano dixi sumta sunt ex Actis , quae
sincera a P. Ruinari, Tilmontio , Fleury & aliis Recentioribus reputantur . Porro quamvis in eis nulla Christianae Religionis
causa pro ejus morte afferatur : jure tamen inter Martyres t
cum obtinuit, qui cum se salva Christi Fide in Castris Diocletiani militare non posse fuisset arbitratus , renuens Militiae insignia
suscipere , morte punitus est. Ut enim docet S. Thomas a. a. q I 24. ar. s. in Corp.: Omuia Cirtutum opera fecuudum quod ref rutitur in Deum sunt quaedam protestati oves Fidei , per quam uobis innotescit, qu)d Deus bujusmodi opera is uobis requirit, re nos pro eis remunerat: π sicundum hoc possunt esse Marorii causa . Unde er Beati Poauuis Baptipae Mar rium ab Ecclesia celebratur, qui non pro vetanda Fide, sed pro reprebensione adulterii mortem fusi-
aeuit. Passus fuit 4. Idus Martii seu Ia. Martii, ut Acta ferunt. Et hac die Martyrologia Adonis, Notheri, Bedae, & Romanum ejus memoriam colunt: Bedae quidem sub nomine Maximiliani; Romanum tamen sub Maximiani nomine , & facit eum passum Romae, cum ex Actis Thebestae in Africa Civitate Episcopali NMvidiae revera passus sit.
359쪽
q. X. SS. Mareeltas ct Cassanus Marores .
a apud Thebestem a suscipienda Militia deterruerat , Marcellum Centurionem ad dignitatis suae insignia in Urbe Tingitana palam adiicienda provocavit. Qua ratione id contigit , Acta ejus sincera produnt. In Civitate Tingitana modo Tanger , quae Urbs est notissima & Provinciae Mauritaniae caput procurante Fortunato Praeside , adveniente natalis Imperatoris anniversaria die, omnes in conviviis epulabantur & Diis Sacrificia offerebant . Marcellus quidam Legionis Trajanae Centurio ea omnia tanquam profana & sacrilega detestatus, ne illis interesset, abjecto cingulo militari coram signis Legionis , clara voce testa tus est: Peis Chriso Regi aeterno milito . Abjecit quoque vitem R arma vitis enim erat Centurionum insigne ) & dixit: Ex boemilitare Imperatoribus vestris desisto , π Deos vestros ligneos π Iapideos adorare contemno , quae funt Idola furda re muta . Si talis eseon ditio gMilitautium, ut Usis O' Imperatoribus Sacra facere compellavtur: ecce projicio vitem cingulum , revuutio signis, o mili
II. Stupefacti Milites talia audientes tenuerunt eum ac denuntiaverunt Anastasio Fortunato Legionis Pretesidi, qui jussit eum in carcerem conjici. Finitis autem epulis, Fortunatus in Consistorio sedens Marcellum ad se adduci praecepit. Cui, cum venisset, dixit: Quid ὶ adeo insaniisti , ut contra disciplinam
militarem te discingeres , & baltheum ac vitem projiceres ι Marcellus respondit : Pam die duodecimo Kalendarum a gustarum apud signa Legiovis istius , quando diem fessum Imperatoris celebrastis, publice clara voce respondi, me Christianum esse , cI' I. cramento huic militare nou posse , nis yesu Christo Filio Dei Fatris Omnipotentis. Tunc Fortunatus Praeses: Temeritatem tuam, inquit, dissimulare non possum s & ideo referam hoc Imperato ribus 9 Caesari. Ipse sanus transmitteris ad Dominum meum Aurelium Agricolaum agentem vicem Praefectorum Praetorio . Regulariter enim Legionis Praefectus judicium ferebat super suos Milites, eos ad Provinciae Gubernatorem non remitteus. Praefectus tamen Praetorii , cujus vices Agricolaus gerebat,
etiam super Milites jurisdictione pollebat . III. Marcellus itaque ad Agricolaum sub custodia transmiselas
360쪽
sus 3 o. Octobris ei praesentatus fuit, uno ex officialibus ei dicente : Fortunatus Praeses Marcellum hunc unum ex Centurio nibus ad potestatem tuam transmisit. Praesto est Epistola super nomine & factis e)us, quam si jubes recito . Jubente autem Agricolao lecta haec continebat: se Miles hic, rejecto cingulori militari, Christianum se esse testatus , coram omni Populo in is Deos N in Caesarem multa blasphema locutus est : ideo eum se ad te direximus, ut quod ex eodem claritas tua sanxerit , ju- ,, beas observari ,, . Recitatis itaque litteris, Agricolaus interrogavit Marcellum, an haec locutus esset & an militaret et MMarcello affirmante dixit Agricolaus: Quo furore accensus es, ut projiceres sacramenta & talia loquereris p Marcellus autem :Nullus es, inquit, furor tu eis qui timent Dominum . Talia locutulfum, projeci arma nou enim decebat, Chrisianum hominem molo
iniis fecularibus militare , qui Christo Domino militat . His auditis Agricolaus hanc pronuntiavit sententiam : Marcellum , qui Centurio ordinarius militabat, qui abjecto publice sacramento polluisse se dixit, & insuper apud acta praesidialia alta verba furore plena deposuit , gladio animadverti placet. Quibus eum non damnat morti directe tanquam Christianum s tunc enim Ecelesiae in Provinciis Constantii aliqua pace fruebantur. IV. Cum ergo ad supplicium duceretur, dixit Agricolao: Deus tibi benὰ faciat: & his dictis capite caesus occubuit. ita ferunt Acta , quibus concordant Martyrologia Adonis , Usuardi, Romanum Scc., quae die so. Octobris, qua ut ex Actis capite damnatus fuit, ejus memoriam colunt , Romanum praecipue his verbis : Tingi in Mauritania passo Sancti Marcelli Cevturionis , qui capitis obseusione Marorium complevit sub se gricolao agente vices Praefecti Praetorio. Ubi notat Baronius , quod fuit
Marcellus pater duodecim filiorum , qui omnes parem patri asesecuti sunt coronam Martyriis ut ex Breviario Eborensi , & in Chron. Hispan. Vasaei, & in Flor. SS. Hispaniae. Hunc Martyrem tanquam ex sua Patria ortum sibi vindicant Hispani Scriptores praecitati, & plura habet Tam arsus Salarar in Martyrol. Hispanic. ad diem 3 o. Octobris: ubi addit, ejusdem Sancti Martyris Corpus anno 1493. sub Ferdinando Rege Catholico ex Ur-he Tingitana in Hispaniam adductum fuisse i ubi in Urbe Legionensi , quae Regni cognominis caput est, asservatur . Ejus Martyrium Vasaeus & plerique etiam Recentiores referunt ad annum a98. sub Fausti secundo & Galli Consulatu : & certe an te magnam Diocletiani Persecutionem poni debet. V. S. Marcelli constantia alium Martyrem Christo peperit.