장음표시 사용
201쪽
detrectavit, tandem ab Hauho rogatus ObSequitur. Tum ea: vir magna Statura, morum insigni elegantia et immani virium robore. Osculari se jubente, ille vicissim omnes eam giganteS OSculari jussiti Cui ea: tu soriunae benignitati non tam ceteras virtuteS, quam formae pulchritudinem debes; dixitque ei hoc majori noxae, quam Sibi, lare. Hauho duos globulos tradidit: hos, si Bjornet Salgardus naves vestraS adgredientur, e navi tua in mar projicito. Inde boream vel sus in Bjarmiam navigantes, aliquo veSpere naves Conspicantur ab insulis procurrentes; itaque hoc loco homineS convenire cogitant, ut alteri alteros quid novi percontarentur. Μox Hauhus animadvertit adesse Rornem et Salgardum. Omisso Salutandi officio, naveS conjungunt et manum conserunt. Jam conspicantur draconem prope insulam Stantem, ex quo Sagittae volarunt, quarum Singulae singulos homines assecutae sunL Neque Haiaho in mentem venit globulorum, a vetula datorum. Jam homines ad utrumque latus utriusque navis
ceciderunti Nave Uighardi propugnatoribus nudata, in alteram navem uterque, Hauhus et Vighardus, transcendunL Hic, in proram uariS progressus, transilit in navem Bjornis ac Salgardi, itemque Hauhus; qui utrique eum ad malumuSque a prora penetrassent, incidunt in milites Bjornis et Salgardi, cum quibus initum ce
tamen non priuS cBSSavit, quam Omnes Supe
stites vulnerati essent. IROrn de celsa puppi progre uS, I aulium oppugnat; sic quatuor illi inter Se pugnant, eo tandem exitu ut IROrn cadereL Τum Uighardus Salgardum impugnat;
verum ex improviso advolans sagitta e dracone pectus Vighardi transforavit, ut exanimus collaberetur. Hic cum Hauho in mentem venisset globulorum, ira incitatus e e navi in mare
202쪽
projecit, quibus juxta draconem delapsis, flammae inter proram puppimque erumpebant. Mox Hauhus Salgardiim interficit; ipse Oculum amisit: Τum
nemine Muorum ad reSi Stendum idoneo, arma vestesquo in Scapham aliquam comportat, nequct
prius desistit, quam ad Ileidam vetulam revenisset. Huic quae gesta erant exponiti Illa r ducem gratata, vulnus ejus curat; quo facto iter ingrediuntur, ipsaque eum deducit in eum locum
ubi mercatores erant, cumque locum ei in nave in meridianas terrae partes itura pacta emet, reversa est; ille vero non prius itinere destitit, quam regem Haraldum conveniret, cui rei totius ordinem explicuiti Cujuη reditu rex laetatus est. De Lytere autem hoc referre habemus, quod re versus ad regem Eirihum, huic significavit, se ab eo tempore nunquam posse ullam ei Operam praestare propter laeda illa vulnera, quae ab immani illo monstro giganteo Norvegico accepisset De habitu et struura restis Haraddi.
5. Rex Εirihus annos septem et quadraginta Sueciae imperaviL Rex Haraldus omnes aequales pulchritudine et augusto decore faciei superavit; comam habuit bombycis instar aut auri malleati pulchram, quae crispa in ingentes cirros dividebatur, tamque promiSSam, ut cingulo
subnecti potuerit; virium Staturaeque magnitudine omnes praeStabat, quod menAura Staturae ejus in Hiiugasundo etiam nunc demonstrat: hic enim a regione templi in occidentem verea planus lapis jacet, Sepulchro ejuS quondam Ruperimpositus, tredecim pedes ac dimidium longus; in ejusdem templi caemeterio duo sunt lapides, quorum alter capiti, alter pedibus suerat ad pο- situs, inter quos planus ille lapis sepulchro regis SuperimpoSitus jacuit, quando tumulus effractus
203쪽
suit, cujus lapidis, qua introrsum in sepulchriim Kpectavit, crassitudo tanta est, ut ad medium semur pertineat. Cumque memorabilis ille oventus accidit, obitus regis Haraldi, annos compleverat tres et octoginta; morbo mortuus est in Roga-lando, et Haugis ad IcarmSundum SepultuS est. Mors regis Haraldi omnibus civibus luctuosa fuit, omnibus uno ore praedicantibus, neminem ejus similem fuisse prudentia, omni genere artium liberalium, munificentia et benignitate, qua Suos prOSecutus est. litem sibi ab omni arte magica et prisca Superstitione cavere potuit, ex quo intellexerat fraudem nani Suasit, qui sesti alicujus jolensis vespere ad eum venienS, auimum ejus ad mulierem aliquam Finnicam, Sπιο- Didam nomine, convertit, tanto amoriS ardoro, ut eam uxorem duceret, in primisque caram haberet, quod propter incantationes Suasit nulla semina pulchritudine praestantior ei visa eSSet; ex eadem, uti antea dictum, filios procreavit. Qui cum satalibus maliA desuncti essent, obiit SHο- Dida, cujus corpuS Stragula a Suasio donata velatum est, in Stragulae tanta inerat veneficii vis, ut regi Haraldo corpuS mortuae tam lucidum et delectabile videretur, ut eam Sepeliri jubere nollet, Sed ipse funeri per triennium adsideret propter immodicum in mortuam amorem mentis non compos. Τum rex Haraldus carmen laudatorium in eam compoSuit, poStea encomtum Srioisidae dictum, cujus initium tale ost: Populus, mihi dicto audiens, timorem repellat; neque enim ipse lemures metuo. Expergefacio larvatam seminam, in vase balineari mortuam.
ossero viris justum Reginis potum;
carmen laudatorium, dum e manu
204쪽
Dvalinis sparsim decidit, cum sonitu ferri in stratum poeticum facio . Dein vir aliquis sapiens, nomine Egit Ulserhus, qui apud regem Haraldum vereabatur, auctor fuit, ut stragula de corpore removeretur. Quo laeto, corpus, ut naturale erat, putridum et saetidum esse animadvereum est, deinque more prisco Sepultum. Post haec rex Haraldus omnia incantamenta, veneficia et priScam superstitionem tanto odio proSecutuS est, ut neminem talia exer- gentem suo in regno provenire pateretur, quineum aut interfici aut exulem ire jubereti Sequentes versus poStea compOSiii: Animi dolor olim non vulgaris erat; Finna tamen Haraldum, cui solis instar lucida appareret, ad insaniam redigere potuit. Quod idem multis nunc uSu venis. Hic sinis narrationi de rege Haraldo imponitur.
o i. e. carmen. D id. M. ιαα ς sin t nanum Dualinem, quasἰ aerium daemonem, venam Poeticam e manu sua pluviae instar in
theca reg a asservatur. In hoe codice extat eneomium PIratarum Iomensium L admavi ingadris, , quod exeἰpit earmen aliquod e tieum consolatorium, cuius versus interealarea strophae decimae haee
semistropha ossiest. Conser Fornm. S. Vol. XI. praeiat pag. 8.Vol. X.
205쪽
OLAvus, filius Gudrodi regis venatoris, vir sortitudine et auctoritate insignis, crat frater Halv danis nigri. Mater Olavi fuit Olava, filia Λlsarinis Alvheimiensis. Olavus, eum annis maturuerat, mortuo patre regiam dignitatem imperium) in Graeniando SuScepit, omnes aequales pulchritudine et staturae magnitudine SuperanS. Sedem habuit praedio, Geirstadis dicto, unde Gei stadalvus solavus Geirata densis) cognominatus esti Praeter regnum a patre relictum, duaS provincias administravit, quarum altera Vpsiensis, altera Vesimariensis dicta suit, teste Tl Odolvo Huiniensi: Imperavit Olavus Upsio olim, late celeber, et Vesimari, diis similiS, et Graeniandi provinciae: donec dolor pedis, juxta terrae crepidinem, proeliis celeberrimum noxa assecit;
nunc jacet praelii audax Geirstadis bellator ille rex
206쪽
Post necem regis Gild rodi, patris Olavi, rex Alsarin, qui alio nomine Alvgeir vocatuS est, totam Vinguimarhiam sibi subjecit, ei quo filium Alvum, Gandalvunt dictum, praefecit. Rex Εystein, filius Hognii, Εysteinis mali silii, totam Heidniarham et Soleyas in potestatem suam redegit; Olavus
autem Gel ladalvus totum suum regnum ab Λlviet Εystein is omniumque aliorum incursionibus tutum ad mortem usque retinuiti Rus filius erat
Rognualdus ''heidum simo i , qui putri in imperio successit; in cujus honorem Τhjodolvus IIuiniensis carmen de genealogia Yngviae gentis
Composuit. Somnium mari. 2. Olavus Geirstad alvus somnium vidit, quod tam ominosum exiStimavit, ut id interrogatus referre nolleL Dein comitia per totum Suum regnum indixit, quae comitia Geirstadis constituta sunt. Rex populum Sua negotia primo agere jussit, quo facto Se palam vulgo facturum, cur concionem advocasset; si re multos, qui exigua de cauSa advocatam existimarent: volo hoc loco Somnium, quod vidi, narrare: visus mihi est, inquit, bos niger ingentis magnitudinis et torvus a plaga orientali in regnum ingredi; is totam meam regionem et regnum peragravit; progredientis halitu tanta hominum multitudo, ut numero Superstitum haud minor esset, Sterni visa; ad
extremum aulicos meos interficere mihi visus est. Hoc somnium ut interpretarentur, Oravit:
Scio enim, inquit, aliquid eo portendi. Illi, quid
Significaret, ipsum optime intellecturum dicebant Tum rex: nos diu bona pace et annonae vilitate beati viximus, atque hoc regnum multo majori, quam serre respublica potuit, hominum multitudine abundavit. Bos autem iste, qui visus mihi per
207쪽
quietem est, haud dubie luem illam portendit,
quae in hoc regnum ab regione orientali irrumpens, magnam stragem dabit hominum; cui aulici mei extremo tempore Succumbent, quoS memet ipSum arbitror Secuturum, neque enim ego potiuS, quam alii homines, diem mihi satalem Sum tranScenSuruS. Jam somnium hocce explicatum efit, prolati id ratum fore arbitror; nunc autem id consilii dare populo volo, ut omnis quae huc convenit hominum multitudo in extortori parte hujus promontorii ingentem tumulum exStruat, aggere pertranSversum promontorium ducto, ne pecora eo transgrediantur; huic tumulo quisque, qui alicujuS auctoritatis eSt, Semunciam argenti Secum ad sepulturam inserat. Erit, antequam lueS ceS- Saverit, ut mortuus tumulo inserar; verum id omneη homines caveant, ne idem consilium capiant, quod nonnulli, qui homines, in quibus vivis aliquid sibi praesidii esse putarint, hoS mortuos
sacrificiiS colunt, mortuos enim nihil utile efficere posse arbitror. Etiam evenire potest, ut qui antea sacrificiis culti suerunt, hi mox pro daemonibus habeantur, qui mali daemones eo ipso, ut puto, interdum utilitatem aliquam, interdum damnum adferre videbuntur. Admodum vereor, ne annonae difficultaA regnum invadat, poStquam tumulo inlati Sumus, verum tamen brevi siet, ut primo sacrificiis colar, deindeque pro genio habear, etsi neutrius horum culpa peneS me si LOmnia, quae dixerat rex Olavus vera eSSe eventus confirmavit, prouti Somnium fuerat interpretatus; et brevi post accidit, ut gravis lues in terra grassari inciperet, magnaque multitudo moreretur. Omnes, qui alicujus pretii esse existimabantur, in tumulum inlati sunt; nam rex Olavus statim ex comitiis misit, qui tumulum mirificae magnitudinis Struerent, populus autem
208쪽
aggerem, ut praeceperat, lacere aggreSSus 2St. Evenit quoque, ut aulici postremo morerentur, tumuloque inferrentur; poStremuSque rex OlavuS, qui magna cum pecunia Sepulchro juxta SuoS conditus est, tumulusque deinde occlusus, quo facto lues hominum decedere coepit. Inde orta Sterilitate et gravitate annonae id consilii ceperunt homines, ut annonae levandae gratia regem Olavunt sacrificiis colerent, eumque Geti stadalvum fgenium Geirstadensem) appellarent. Somnium Ranii. 3. Primo anno imperii illustris domini, re
bitavit vir quidam, nomine Ranius, qui antea nominatus est , coalumnus Haraldi Grpentandi. Matri Banii nomen erat Olava. Is nocte aliqua Olavum Getreiadalvum ad se venientem Somniavit, qui ei celeriter referre sibi totius vitae supecumum, de exstructione tumuli, et de spectris visus eSt; quo facto ei Significavit, Sueinem, Iahonis dynastae filium prope ab eo loco Stantem in ancoriS, EXcedere patria statuisse: non enim ob potentiam regis Olavi Τryggvii filii Suam retinere dignitatem valet, magnaque laborat inopia pecuniae; huic, quo loco sit tumulus meus, demonStra, quaeque Ghirstadis sit parandarum Opunt SpeS, indica, ipseque eum ad locum deducito. Cum praecepi SSet, qua parte aperiendus tumulus eSSet: noctu tumulum effringitote, inquit; nemo militum Suenianorum tumulum ingredi audebit, propter foetorem et gravem putrefactorum Cadaverum odorem, quem patefactuS tumulus exhalabit. Τum vero, Rani, cum eX ceteris nemo Bdgredi rem audet, te ipse postremo Oiserto, qui
Nempe in relatἱone tu Haraldo Grientandieo, quani eod. Flauexbibet.
209쪽
tumulum ingrediare, quae res tibi soli succedet, ex indivisa praeda depactus tres pretioRBS refi, insuperque, ut Suein ipse funem teneat; huic enim soli audacia erit manendi, donec e tumulo emer-Seris. Primo omnem pecuniam, quae in medio tumuli solo antea cumulata jacet, ad funem comportato et extrahendam curato; dein homini, qui in medio tumuli sella sedet, annulum aureum, culti ini et cingulum, quo cinctus est, detrahito; tum gladium, quem super genua destrictum habet, prehensum destringito, eique caput praecidito; magni autem interest, tuaque in eo fortuna con- Stat, quomodo tibi ea res succedat; res enim in eo vertitur, ut caput iterum trunco ita adaptes, ut neutro inclineL Quod cum seceris, haud dubie majorem solito strepitum in tumulo animadvertes; tunc enim locum neque Silentem neque quietum Senties: tum quoque Omnia Iumina exstinguentur, plerique, praeter Sueinem et aliquot Suorum, a tumulo aufugient. Haud expediet, ad tumulum intrandum aggredi, nisi sis animo imperterrito; vero tamen simillimum existimo, si meis consiliis uteris, nullam tibi disticultatem objectum iri. De rebus pretiosis, quaS tecunie tumulo abstuleris, cave ne cui indices; has amiculo tuo ita poteris occultat e, ut eas Suein non conspiciat. Postero die Suein te ceterosque omnes ad divisionem praedae invitabit; adesto, adduciis tecum duobus equis stratis. Primo Sueini inmemoriam pacta revocato, quae inter vos de rebus tibi ex indivisa praeda cedendis convenerunt; dein sublata omnia cimolia OStendito, eosquo ceteram omnem pecuniam tuter se dividere jubeto, teque retenturum ci melia confirmato; ne propiuS adSiS, quum ut vox tua clare posSit exaudiri. Τum Suein dicet, placere Sibi ut convc-
210쪽
niatis, ut eo cimelia ostendas; tu vero ibi quam citatissimo cursu te abripito. Hic te Suein cum Suis peraequetur, et comprehendere volet, adeoque te adpropinquabunt, ut equum, quo vehariS,Svein telo eminus confossurus sit; tu vero in alterum equum insilito et in silvam aufugito;
inde in Graeniandum, in Vika situm, ad regem Haraldum Graeniandum concedito; hic in tristia domicilia incides, nam regina Asia Gudbrandi Eulae filia, puerperio cubans, partu levari non poterit, quae pariendi difficultas aliquantum temporis duravit, adeo ut homines ad desperationem
pervenerint. Hic tu accessurum te polliceto spem faciens, lare ut aegra te accedente revalescat;
pactuS, si puer editus in lucem suerit, ut pote-Stas imponendi nominis tibi fiati Dein eam cingulo circumdato, quo facto partum facilem celeriter adfore reor; tum enim partum edet in lucem, puerum magnum bonoque corporis habitu, cui nomen Olavi imponito; huic ego annulum et gladium Baesingum, quem modo tibi demon- Stravi, muneri do. Inde in Septemtrionales Νοrvegiae partes ad Olavum Τryggvii filium concedito quamque annuntiat religionem amplectitor; deinque in Viliam reversus Olavo juveni operam tuam addicito, nam inde maxima ad te felicitas proficiscetur, si eum quam diutiSsime comiteris. Post haec Ranius expergefactuS QSt. Ranius tumulum olavi Girstadiari instre tiar. 4. Post haec uanius dynastam Sueinem Hahonis filium conveniens, Spem faciendae pecuniae ei demonstravit; noctu in terram egrediuntur, tumulum effringunt, magna pecunia potiuntur; Ranius, rebus tumulicolae ex ipsius praeSeripto curatis, cimelia Secum ex tumulo abstulit; ceterae vero res, eum inter ac Sueinem