장음표시 사용
211쪽
dynastam intercedentes, ita evenerunt, uti antea demonstratum esL Dein Ranius in Vivam ad regem Haraldum, coalumnum Suum, prosectus, benigne excipitur; ASta, puerperio sorte cubans, graviter aegrotabat, hominibus de vita ejus paene desperantibus. Itaque Ranius ad eam accedit, eiquo et regi Haraldo somnium nuntiati Ea se libenter facturam ei imponendi nominis potestatem ostendit, si ea res meliorem restituendae sanitatis spem afferreL Itaque Banius eam cingulo, quod Olavo Getreiadalvo detraxerat, circumdedit, quare celeris commutatio facta est.
212쪽
HISTORIA DE REGE OLAVOTRYGGVII FILIO, SEC DUM ODDUM MO CHUM.
. . . atque talia de Gunnil da ejusque conatibus referrentur, eaque late fama in Norvegia percrebesceret, Astridam filium habere, tamen hoc paucia cognitum erat. Accidit eodem ve- Spere, ut opilio Romis opilionem Τhorsteinis
conventum iret, et ab eo de ovibus Suis quaereret, moxque variis de rebus Sermonem inter se
Sereno coepissent, Thoreteine, qui haud procul aberat, colloquium eorum exaudiente. Hic domesticus I horsteinia interrogat, quinam hospites eo vespere apud Rornem versentur; cui ille, excellentes eo viros advenisse, Signiscat, nempe
dynastam Hahonem Sigurdi filium, trigintaque
omnino viros, qui ibi convivio accumbant: audivi dynastam Romi causam adventus Sui exponentem, Se jussu reginae Gunnildae ad Astridam filiumque reducendos ac potestati Gunnildae tradendos missum; atque huc cras eodem consilio aderiti Dein colloquium dirimunt, toto sermone ab Thorstet ne cognito. Hic sub lucem cubiculum, in quo dormiebant, in emuS, eos raptim Surgere et quam celerrime discedere juSSit, vehementer incIamanS, cum segnius Se accingerent Quinimo eos cum vehementia adgremuS, manu tenena sagellum vimineum, percuSSurum eOS,
213쪽
atque inclementer, ni dictis quam citissime parerent, minatus esti randem exeunt, inSequente
illo cum sublato flagello, atque ita illo minitante ad portam areae perveniunL Qui cum area egressi essent, AStrida comitibusque Salutatis, oravit, ut omnia, quae iis locutuA suisset, verba sibi ignο-
Seeret: Vos enim, omnino inSontes, ignominiosa verba patienter tulisti S; neque vero contumeliae aut crudelitatis causa feci, ut Vobis minarer,
quare peto, ut veniam dictis et lactis meis de-uS; quae cur secerim, jam audietiK. Dein omnia quae famuluA Rornis dixerat, indicavit: idcirco
autem voS quam celerrime meo cubiculo excedere volui, ne hic comprehenderemini. Digrediens illos silvam, quae prope ab vico aberat, petere jussit, inde clam ad lacum, qui dicitur I OreuS, procedere, iter Secundum hunc sacere, donec parvam quandam in eo insulam viderent; in hanc ut pedibus transirent, hortatus efit, dicens non majorem esse altitudinem aquae, quam ut ad medium semur pertineret, neque cophinum, in quo ThorOlvus puerum portabat, aquam attacturum; in hac insula eos eo loco Iatere jussit unde a
continente animadverti non possent. Jam domum revertar, et cum Hahon ad me venerit, ei per simulationem libenter operam meam ad vos com quirendos offeram; verum accidere poteSt, ut mea opera fiat, ut non inveniamini, omnique studio ad vos conservandos incumbam; itaque vos in iugula usque in crastinum maneatis, ibique meum adventum eXSpectetis. AAtrida omnia, quae
ei praeceperat, secit; ille domum se recepiti Quo
in vicum veniente et per aream ingrediente, Ila-kon dynasta cum numeroSa cohorte advenit, quibus Τhorstein obviam progreSSus, dynaStam comiter Salutatum ad se cum omnibus suis invitavit, dicens tempus jam adesse cibi sumendi.
214쪽
Benigne quidem, inquit dynasta, at nondum, primo mane diei, cibo potuve OpuS eSt; pοSt ego domum Bjornis equitabo. Tum Τhorstein: quodnam tibi negotium, domine Τ Ille: me Gunnilda, totius imperii Norvegici regina, ad ΛAtridam filiumque quaerendos misit, quem puerum nutritio Sinu recipere statuiti Quaerenti, an ibi pernoctaSSent: venerunt huc, domine, inquit, homines neScio qui paupereS mihique ignoti, qui cibo domi
meae excepti fiunt; quoΝ, qui esSent, ignoravi. Hi, me domo, priusquam advenires, egrediente, dormiebant, et adhuc capere Somnum arbitror. Dein tecta ingressus, eos in omnibus aedibus quaerere coepit. Qui cum diu, duas tresve horas, intus suiSset, egresSuS Se per SingulaSoedeS et quocunque loco, qui aliquam habere SuSpicionem visus eSset, eOS quaesi me OStendit, sed frustra. DynaSta vicum omnesque villaου pervestigari jussit; factum, nec inveniri potuerunt Ilio I horstein id consilii dedit, ut silvam vico
vicinam explorarent, dicens multas in ea latebras eSSe, in quibus latere quis possit: et fieri potest, ut, puero Sub radicibus alicujus arboris occultato, ipsi sibi fuga consuluerint, quam ob rem necesse est animum diligenter attendamus, Si quem audiamus insantis vagitum. Itaque agmine bifariam diviso ad silvam perscrutandam, sorte evenit, ut I horstein Solus emct. Tum ille celeriter, et tamen clanculum, in vicum recurrit, raptumque ancillae cujusdam filiolum in Silvam asportat et sub radicibus alicujus arboris deponit; cumque una transisSet hora, cuncti audiunt vagitum insantis, eoque accurrunt, et Thoretein inter novisSimos. Colloquentibus inter Se , qui
puer iste sit, Τhorstein: minime, inquit, hic regius puer est; et quod puer hoc loco est de-pοSituS, hoc factum eAt contumeliae ac ludibrii
215쪽
causa. Cum ad tertiani usque horam pomeridianam in pervestigatione frustra Occupati, de iis inveniendis desperare coepi Asent, TlaoI'Atein eos reverti jussit, dicens tempus jam esse cibi sumendi. Cui morem gesserunt. Nocte proxime insequenti Τhorstein ad illos, uti pollieitus erat, Venit, adducenS tres equos cibariison tOS virumque, quo duco in Sueciam uterentur. Quo facto iis vale dixit Illi gratias ei
pro collatis in se beneficiis egerunt, et amice ab eo digressi sunL Post haec iter in Sueciam
faciunt, i akonemque grandaevum conveniunt, a quo amice et comiter excepti, eo loco bene habiti commorabantur.
De Gunnidda et Rahone. 2. Proxime vero insequenti autumno Gun- nil da Hahonem do possesSionibus Suis expulit, eum ob delicta sua totius Νοrvegiae exulem declarans, nisi omnia, quae ante postulaSSet, sacereLIgitur iIahon relicta Norvegia ortum verSUS iuSueciam unaeum sita Auda, quae omnes seminas venuState praestabat, prosectus et ab Etriho rege liberaliter exceptus esL Jam tum factum erat eum inter ac Sigridam imperiosam, Sk6gulae-Τοstii filiam, divortium; cujus, ut dicunt nonnulli, ea fuit causa, quod cum et facinorosa et dominationis avida esset, rex ejus vehementiam serre nequiret; alii autem dicunt, eam ideo a convictu illius abhorruisse, quod lex in Suecia esSet,uXOrem, si marito superviveret, unacum illo conditumulo oportere, ea autem Sciret, voti damnatum esse regem, ne ultra decem annos viveret, quod votum pro victoria secerat, cum advemus Styr-
Omem dimicaret, se non diutius quam decem
annos ab eo tempore vitam retenturum eSSE.Cumque Hahon Orientem versus in Sueciam pervenisset, rex Etrihus filium ejus nuptiis ambiisse
216쪽
uxoremque duxisse dicitur; quibus ex rebus ab rege magni aestimatuS, unam hiemem apud eum magno habitus honore transegit. Qua hieme, post festum jolense, Halion dynasta a rege Eirtho petiit, ut sibi centum armatos viros daret, dicens se Hahonem grandaevum convenire velle. Petenti annuit rex. Versabatur apud regem Rogn-valdus, si ius Hahonis Grandaevi, qui, his auditis, extemplo itinere comparato ad villam patris magna celeritate contendit, eumque certiorem facit, Hahonem Sigurdi filium adlaturum. Quo cognito, Hahon trecentos viros, qui omnes sui domestici erant, armari juSSit, his convivium opipare adparavit, atque ita adventum Hahonis magno adparatu expectabant, nihilque sibi metuentes, magna cum laetitia potabanti Conspecto itiner Hahonis dynastae, Halion GrandaevuS obviam progreSSuS eum exoptatum adesse jussit et ad convivium invitavit, magnam propter adventum H laetitiam et comitatem prae se serens. Ilio Hahon: alia de causa huc ad te veni, quam ut comedam aut bibam; nam, cum domum redierimus, cibum et potum capere liberum erit. Cui Hahon Grandaevus: qua de causa tu meum congreSSum Uenisti Ille contra: Gunnilda regina me ob eam causam huc misit, quod filium regis Τ ggvii,
quem hoc loco in tua potestate ESSe arbitratur, ad se invitare cupit, eundem ad consolanda matris Astridae ceterorumque cognatorum deSideria magno cum honore educatura. Quam rem ut perferrem ac proponerem, oravit, propterea quod eam paenitet, Occi Sum eSSe patrem pueri. itaque primo deorum numen, ac deinde homines expiare cupit et satisfacere in silio, quod in patrem peccatum Sit, ita Se praeclari inie sacere existimans, Si gnatum ejus Sinu nutritio amantissime
receptum pro filio adoptivo habeati I akon Grandae-
217쪽
206 1 1sTon A OLAVI TRYN VII FILII. C. 2.vus ad haec: at mater pueri haec vera non esse
arbitratur, quin putat eam, si illius arbitratu liceat, filium eodem quo patrem loco habituram. Atque eam ipsam ob cauSam, relicta Norvegia, con- Nanguineorum congressu et patria extorris, huc ad me confugi L Neque vero ego, nec illa
Gunnildae fidem habet, quippe quae nobis plena
lallaciarum et astutiarum, multarumquct fraudum manifesta eSse videatur. Atque confirmo tibi, Hahon, huncce puerum, Si meo arbitratu liceat, in tuam Gunnildaeve poteStatem perventurum e enunquam, nisi vi infestissima coactus ex hac qua nunc sum Sententia dejiciar. Sic Haeoli insectare diScessit, doniumque rediiL Qui ab rege
Eiri ho interrogat , ut Se rees inter eum ae Cognominem intercedens dedisset, singula ut erant geSta exposuiti seΛt ego tibi praedixeram, etsi jus tuum ab Hahone Grandaevo repetituruS QSSeS suturum, ut incassum iter saceres. Etenim me multis rebuS potentior est, neque longo abhinc tempore, cum jure contenderemus, judicium viciLV Cumque mensis sesti jolensis dieSque convivales exissent, Suamque quiSque domum redisset, iterum Hakon magna cum hominum multitudine proficiscitur, cognominem Suum conventurus, datis sibi ab rege ducentis quadraginta
viris bene armatis. CongresSi cognomineS, cum in colloquium venissent, mox cum Vehementia,
diseordia magnaque ira sacere verba coeperunt Halione Se puerum, volente nolente illo, abducturum denuntiante, Halione Grandaevo abiturum pernegante. Hic ad IIahonem Sigurdi filium accessit vir quidam ingenti corpore magniSque viribus, nomine BurStius, operarius et ServuRHahonis Grandaevi, teterrima quaeque opera administraro solitus'; is ingentem surcam Stercorariam, mulis Stercore adspersam, humero Sublatam
218쪽
portans, ad Hahonem Sigurdi filium vadit, et, Quis est, inquit, fastosus iSte peregrinus, qui in
Iahonem, principem nostrum, talia verba projiciat. Jam tu alterutrum lac, celeriter te hinc aufer, nec principem noStrum tam Superbe aut ignominiose compella, aut ego te confestim hac furca stercoraria seriam, tibi ut aeterno opprobrio sit; age, te quam citisSi me hoc ex vico prο-ripe, nisi majorem cupis hoc loco accipere contumeliam, neque enim huc unquam antea quisquam quanta tu eS audacia veniti Hic vir, vulgo agricola appellatus, omneS aequales magnitudine virium superabat, et ad tractandum erat immanissimus. I akon, intelligens prudens sibi dari consilium, ne dignitatem Suam tali viro committeret, Servo peSSimo, a quo affectuS contumelia indelibilem ignominiae maculam Summumque opprobrium relaturus esset, ex Vieo eXceSSit, Bidomum ad regem Eirilium revectus est, apud quem ad aestatem insequentem est commorat .
Indo in Daniam prosectus, diu apud regem Haraldum Gormi silium mansit, ibique multae reAmemorabiles acciderunti De Noe Gurdo um Sque m re. 3. Id temporis rex Valdamar regno Gardorum magna cum gloria imperabat. Hujus mater satidica suisse dicebatur, quae ethnicorum
divinatio in libris spiritus pythonicus dicitur.
Quae praedixerat, eVentu sere probata Eunt; tunc autem temporis aetate erat decrepita. Eorum consuetudo erat, ut eam primo sesti jolensis v spere ante solium regis Rella deserri oportere Et priusquam potari coeptum esset, reX a matre quaerit, an periculum aliquod aut damnum regno suo impendere, aut cum tumultu quodam et metu adpropinquare, aliosve p Sessionem ejus concu-
219쪽
piSeere provideat aut praesciati Cui illa: haud equidem, mi fili, animo quidquam praeSagio, inquit, quod tibi tuove regno periculoSum lare arbitrer, nec omnino quidquam, quod tuam fortunam conturbet; verum tamen inSigne quoddam eximiumque visum video: hoc tempore, et hoc quidem anno, in Nooegia natus eSt regis cujusdam filius, qui hac in terra educabitur, et vir egregius et illustri S princepη evadet; nec verois regno tuo detrimentum asseret, Sed multis modis amplificabit, quo facto in patriam, jam juvenili aetate, reversus, regnum, quod jure nativitatis ad eum pertinet, obtinebit, rexque factus elara luce splendebit, multisque in Septemtrionali orbis plaga adjutor existet, sed imperio ejus brevi parebit ΝΟ egia. Jam me deportate hinc, nam, eum Sutis jam superque dicta sint, plura non eloquar. Hic Valdamar pater suit regis Jarigleivi.
De Ol o Tris ii silio et Astrida, magre ενιια4. Cum Olavus et Astrida duas hiemes
apud Halionem Grandaevum tranSegerant, prosectione eorum Splendide adparata, eos mercatoribus Ortum versus Gardos profecturis tradidit, quippe missurus ad fratrem Astridae, Sigurdum, qui apud regem Gardorum magno in honore erati Eis 1 akon Grandaevus Omnia, quae ad hoc iter opuS erant, dedit, nec prius ab eiS digressus est, quam navem bono eum comitatu conScendissent. I ein vela in altum dedere; atque in hoc itinerea praedonibus Oppressi sunt, qui res Omnes rapuerunt, partem hominum interfecerunt, reliquos alium alio abreptos in captivitatem et servitutem abduxerunt. Hic Olavus a matre Sua segregatuSest, quae deinceps ex alia terra in aliam venundata suiL Etiam Olavus, sicut alii captivi, in
servitutem venundatus est, in qua captivitate tres
220쪽
dominos habuit. Quorum qui primuS eum mercatuS QSt, nomine Κle rhon, educatorem ejus in ipsius conspectu interfecit. Idem haud multo post Olavum viro cuidam, cui Elerho nomen, vendidit, Optimae notae caprum recipienS; in cujus viri potestate aliquamdiu suit. Sed Deus, qui amicorum suorum gloriam et dignitatem in obscuro eSSe non sinit, secit, ut, quemadmodum lux tenebris abscondi non poteKt, ita honos hujus juvenis illustris redderetur, eumque, ut quondam Joseph una, hac servitute liberavit. Hic autem vir, qui nunc Olavum in sua potestate habuit,
eum viro cuidam, cui EreS nomen, Vendidit, pretiOSam pro eo VPStem, quam noStra lingua vest
IeruS, qui eum hac vice mercatuS QSt, ex ethnicis regionibus oriunduS erat; HuSdem uxori nomen erat Rechon Methon), silio Reas. Idem
una cum Olavo coalumnum ejuS, Thorgilsem, filium I horolvi, emerat, Olavo natu majorem. In hac servitute sex hiemes trai Segerunt. De OMNυ. 5. Hoc tempore Valdamar regno Gardorum imperabat; qui in matrimonio habuit reginam, nomine Allogiam, seminam prudentiSSimam. Si gurduS, frater ΛStridae, tantum apud regem valebat,
ut amplas ab eo posSessiones magnamqlle provinciam administrandam acciperet, et constitueretur, qui causaS regias dijudicaret, et vectigalia regia ex multi S pagis exigeret; ejusdem auctoritas in toto regno valere oportebat. Olavus nonum annum jam compleverat, eum sorte accidit, ut Sigurdus, avunculus ejus, in vicum, ubi Olavus verSabatur, v niret, colono eum operariis in agrum profecto. Sigurdus, magna virorum multitudine et splendido comitatu Stipatus, vicum