장음표시 사용
91쪽
catione Superioris, ubi ill .ι iure speciali non un- peditur, ut demonstratum elL
LIB. IL TIT. II. QUOD QUISQUE IURIS IN ALTERUM STATUERIT, UT &e. 381
ctio finitur, tempore pia linito, morte Magii tratus, ejusdem abdicatione legitime facta, cx Revo-T 1 T. II.
Quod quisque juris in alterum statuerit, ut ipse eodem jure utatur.
Edictum I. de Albo corrupto, remissive se. II. Sententia Edicti hujus Rubrisae. III. M jores Mogistratio eo non teneri. IV. Poena pressus exposita. V. quo tenta in he edri de- - VI. quid juris inter debitorem G ρ δε sorcm buc Parte. VII. Casus quo pota
cesset. VIII. An s Procurator teneatur. OEquuntur Edicta quaedam ad tuendam iurisdio citonem comparata, quorum primum est de Λlbo corrupto, quod suminati in exposuimus auh. t. Insit. de Actiov. n. ιε. instri quibus and dari actionem cuilibet ex populo, l. I. ins . . mul- ista so. vel potius SOo. aureorum actori applicanda. per c ι2.IBI.Pr. de V. S. plures rei in soliduin singuli tenentur, ut unius solutio reliquos non liberct, l. 7. in M. i. g. de jurisae Usiis hujus actionis transsciri posse videtur ad violati innes Edictorum publicorum: Aii etiam ad corruptiones programmatum, quae actionum& venditionum causa publice adfiguntur Z Ita censet Morirac. ad d. l. 7. Dari actionem in id quod interest, non est alienum; poenalem popularem dari, non exigit ratio; idque itaeenniit Senatus Parisiensis apud Mornacium ae l. r.ιtione non spernenda; cum enito proframmata illa vix unquam non corrumpantur, linis actionum3c certitudo venditionum vix ulla inde foret. Quid est autem qiiod est iu d. l. 7.perpetua Prisdictionis causa y Atqui Praetorum edicta, quae in Albis erant, annua tantum suere. Sed perpetua dicuntur, respeelia lingularium prout quaeque re incidisset, ut habet textus. Perpetuum, quod Praetor omni tempore iurisdictionis suae servaturus erat;adeoque perpetuum eis,quod intuin annum durat:Etsi verum est pleraque MichaPraetorum veteribus ut plurimum fit iste consentanea, quae de uno edicto in aliud transferuntur; unde tralatilia jura, Ciceroni, Tranquillo dc aliis. 3. Alterum edictum hujus titi est adversus eos, qui jus noviun, id est iniquum, in alterius fraudem statuerunt vel impetrarunt. Ex jure statuto tenentur Magistratus . ex impetrato litimantes. Magistratus, si decretum habuerit effectum ; privatus, si duntax it impetratum sit, L l. F. t. in verbis; cessare Edictum puramus; quid enim ostiuit conatus, cum injuria nullum estiectum
habuerit' Aliter in I l. s. insin Ir. Scit et si impetravit, sive usus es jure aliquo, sive inpetra PARs II. vit ut uteretur, licet usus non sit, hae Edicto punitur. R.itio differentiae videtur, quia cum M sgistratus tantum statuit novum ius, neque exercet
ea in actu primo subiis it iniquitas: Sed tu privato per impetrationem actus secundus est coin- missus, quia primus suit petitio; atqui primus actus nihil quam nudus erat conatus, qui est extra Legis poenam, L ιδ. de α
iuneti sunt, ipsi, praeterquam ex dolo non tene uintur, sed impriuietitiae errores, nec minus doli proprii. Adses: ribus imputantur. l. 2pr. h. t. quia
plerumque Magistratus illi erant homines nobiles atque rotentes, M irtis potius quam Artis alumni, via. F. Sa. qui Proinde novi juri; astutias non assectabant. Ius autein novum est jua excogitatum,nec publice receptum,sed in odium vel favorem alicujus commentum: adeoque iugnon jus, id est injustum S iniquum.
4. Poena utriusque est eadem; quod is, qui in hoc edictum incidi , eodem jure, quod statuit aut impetravit, uti debeat, quicunque adversarius id quocunque tempore postulaverit, LI. g. a. h. non
modo respectu juris,quod pridem habuit, sed αquod postea consequetur, ae l. i. g. fis. Quin & heredi ipsius, actio denegabitur aut
exceptio nocebit. d. LI. g.s cmri poenales conis sitfutiones adversus heredes alioqui non extendantur , LM. GO. F A. Rationem reddit Neia senbec. a. h. t. n. a. quod ut impetrationes actionum transeunt in heredem , idem & sit denegationibus sat et quo pertinet quod flachOvius com . ment. ad τὰ et λα π. LI. g. s. h. t. addit, actiones ista deneg itionis qualitate allici ac ita at sectas ad heredem transmitti. Eaque vcra est ratio, si tantum heredi negentur actione quae defuncto jam erant acquisitae: quod si poena advertiis heredem eodem modo d.tur. quo contra desiti -ctum, qui actiones quocunque tempore liviuisitas admittit. I. s. d. LI. ita ut heredi quoque in te verterentur actiones post mortem defuncti natae. X tu in
92쪽
388 LIss. II. TIT. II. QUOD QUISQUE JURIS IN ALTER. STAT.
tum ea ratio non sussiceret: Sed verius est, haud aliis heredem actioniblis imitet. iri, quam quae jum vivo competebant ei. qui incidit in Edictuin valeat igitur dicta ratio, heredem magis per consequentiain suris contra dein luna commissi quam per modum poenae directae te ueri; confer L ιδ. de PublicιDr. o. Si debitor in hoc edictuin inciderit, nocethoe fi letustari, non vicissim debitori nocet sa- 'iun fide jus ris, hi M.f. h. quia cum dubitorrinci p. li conveniri pol si, a mill i, exceptionius, tenetur A si dejunbr: non contra, exceptio quam fidei utar perdidit, debitori negabitur. Quia accestii, sequitur qui lein natur.m α confitionem p. incip i iis, non haec vicistim illius; side. jussir pr , debitore, non vicillim pro filejulsore debitor est obligatus.7. Hoc vero per te sere patet, eum, qui iure iniqua utitur adversus alium, qui ante i pie iure novo fuerat ullis, non pati poenam hujus edidit, ne detur progressus in infinitum, L uli. b. t.
8. Procurator in rem tuam, tenetur hoc Edic O. non in rem alienam,sed tutores X Curatoresipii tenentur, d. l. I. I. I. Etiam filius sit n. hocndi istum committit, ut tamen Patri inicio nulla Parte noceat, ne quidem nomine filii agenti, ii. LS. I. q. adeo verum est delicii poenaeque rationem esse mere persi,naicita, nec egre, si perliuiam male facientis, prout alibi latius. Accedit hujus Edicii .cquitas lumina, natu noli dici imine cx Servatoris Christi ομοiνόφω laudati; ne quis libi putet
iniuriam fieri, in eo, quia alterum prius anecit. Unde hodieque tuum usum habet. Ex gr. Arrcnis i contra personus non utimur in Fritia; utimur tamen adversus eos populorum extraneos, qui contra nos utuntur. Lia d. l. r. l. Ip. de si '
t Hoe exemplum ex hoc titulo quidem deducineauit, IcI est exemplum retorsi ouis, quae es thyari hujus edicti nou competit, sed Iamcu ratio hu-jiui edicti moribus N aut oritur te publica eo exten-Ia est, ut Uulear etiam tum, cum integra civitas vel provincia pei uti .rra jure usatur, quae retorio potissimum iu materia Decti Auis ussum habet. vid. CarpZ. P. 3. C. 38. def. I. seqq. Dii. Strycia de successsi ab intes i. cap. 2. art. 3.1.2 .seqq. Schil ter. ex. 6. th. II. ubi is eos re utat, qui exculptam
hujus edicti asserunt, A debitor . reditoriριο, quia Derjusjιιοι creditores res riptum moratorium iviserraverat, exceptio rem induciarum Yponat.
Hoc quidem ultιmtim nihil ad rem: Utriusque enim partis eadem ratio esse debet, quae heic non est; quando unus habet benescium Principis moratorium, alter non habet. Iunostro eAemplo Par erat ratio: Quod tu sacis in alios, in te puli debes. Dp Dicimnji ponai cives unius Imperii, imosιbjectos eidem Iurisdictioni, id nihil ιm Iis, quo minus argumento Rubrica longius
Benese res babet,quolsutorfateatur, edictum ipsim non posse extendi ad caseum verni ponis. Imque nonIaltem ex eo paret,quod Edictumiupponat cives unius Imperii o fui Dyos ejusdem briid Ainuis, sed quod Edictum ccerceat injuriam. I. I. in s dolum l. a. dijus iniquum, L 3. pr. in qui
dem in servavi, l. 3. g. z. ci S. quae omnia noniit' ponunzur in eno reIorsionis. svod vero Dd. cxundan: rubricam tituli a. lcasum retor ovis, squidem loΜν ius, ut sutor loquiiur in renonsione, ideo DrIuni es, tir cum auditores tersuridore vebunt, ii quin nug nuni Iuris Jufinianei esse in foris Germaniae futuitu hujus titul altim aliquid haberent, quos dicerent, etsisit parum pertinens. Ex ilis enim rubricae argumento, longius yctiato possit ratam deducere, usum hujus tituli esse opud anti dei quosvis Populos Ius Romanum
plane ignorantes.' De retorsione Iurium diversorum singit Iarium, vid. praeter Aurores a Thomasio in s hia. h. l. allegatos
Schoepfferi smin . ytr. ras . h. t. n. ψλ q. Stria v. S. 7. C. n. . . th. m. Ita Creditor non porcst petere, ut dubitor carceri includatur,si in loco, in liuo creditor habet domicilium, debitoros carecta non tradantur, α, P. S. Di. 1a. Ilnbti r iis allos ell. Berlich. p. p. t on l. tr. n. a6. & Gerada aut bla gelvetia non debetur rimaneis cognatis agnati uri apud quos ea successio non obtinet, P. 3. C. G. Iς. ibique CarpetOV. def. t. Pariter in Marchia Creditori Saxon. usu rix ex concursu non praestantur, nisi Omnibus sortibus stilutis, ob Ord. r. . t. . I σε lit ber Brunn. Cent. I dee. IO. Strych. uc Mocy. h. l. ψ. add. Carpetov. l. f. Rest 36. I. M R θ. Caeterum contra Oum, qui per quinquenirium Iit ras moratorias impetravir. ω- tortio locum non habet; AE. Dec. H. J. cum ad privilegia legitime impertrata Edictum prae toris: Quod quisque iuris in alterum&c. non pertineat. Lynchor. I ee. I . Schil r. fit . in . Dii erat. Carpr. D. C. I . c. d. . L. n. ι . Beriaci . P. Cone .s . n. ro. De Albinagii jure adversus iubesto. Regis Galliae a Principibus nostris Murpando , vid. Strych. lis Mod. f. /.P. s.
93쪽
LIB. II. TIT. III. SI QUIS JUS DICENTI NON OBTEMPERAUERIT. 389
Si quis jus dicenti non obtempera Verit.
. momora teneatur, qui Di dicenti non obtemperavis. II. 9uis dicatur non obtemperasse. III. Cui I tur a I in ex hac causa. IV. Ans quare hoe L Actum ad Mug istratus muuicipaler usu pertineat. V. 0 G huc de re moribus oblineat hodiernis.
QVi jus dicenti nou obtemperavit. i. t est. qiii
non fecit quod ciui ιm in Iuris telione es: is tenetur in id, qu. micares eii; quod hoc loco
signifieat, poenam irbitrariam. uv. I. ult. h. t.
eum alioquin liaec Pluasis, idem cuineo quod interest. ligni licet, L 7. I. a. 9uouul tui. auth.
Dissent. Irifub. th. s. qui ita exponit,quanti res est, quae abduci debeb.it: sed non es, cur ab Autο-
a. Quis autem non fecit id. quod extremum est in JurisdictionesNon consistit hoc extremum invocando in ius, aut actionem dando, iubendocaucri, mittendo in possessiotiem, nec quod rem a se uindicari non est passus, nut cuilibet decreto non obtemperavit; Sed qui rem adiudicatam alii sive actor sive reus, duci vel serri passus non est; quise executioni Osposuit, is demum non obtemper.ille jus dicenti videtur. Verba textus in l. r. g. r. hoc modo exaudienda videntur; veluti squis
rem mobilem vindicari a se passus non es ea duci eam, vel ferri passio est; hactenus bene, non incidit in liric Edictuin adli is quidem; c terum sis siquentia recusarit, tunc non obtemperasse videtur: quando non passiis est rem duci vel terri, tum incidit in hanc actionem. Apparet autem, voeabulum Jurisdictionis heic latius aecipi, projus dicentis ossicio, ut etiam mixtum imperium comprehendat, ad quod media executionis sine
dubio pertinent: quae tamen hic per extremum Jurisdictionis signiticantur; eaque res ad caput de jurisdietione pertinet, ubi& locum observationis invenit. 3. Porro vox Iurisdictionis per excellentiam, arguit, solis Magistratibus Rom. non municipalibus, multo minus pedaneis, licere hujusmodi exercere iudicium, pr. b. unde tamen non sequitur, Magistratum hic esse actorem, aut ex ossicio poenam exigere; sed adversirio in adversiri uincompetere hanc achionem,ut ex s. ult. perspicue colligitur; neque enim alias quaeri potuisset, utrimi id quoI interest, an mera paeua hic versetur, deturne re in heredes actio. quod utrum qii et deciditur in I. ult. h. Scip. Gentil. t. de Dri I. I. cons L Pen. g. t. Ne quis eum, qui injus se. Lia. de injus -.Dissent. D. Schol. in exam. h. Populare quoque judicium esse non videtur, cum quia non exprimitur, ut in L 7. AjurisI. - x at iassemper, tum quod res inter privatos agitur. Disesentientes refellit D. Wisian bach. quos inter tamen non est Culaesus in loco ibi notato. 4. Caeterum, quin Magistratus ex ossicio quoque ejusmodi in contumaciam animadvertere possit, non est dubitandum, remediis ad eam rem ordinatis, pignorum capione, inuidia, mulione in possἰssionem, manu militari, Carcere. modi
ea coercitione; quibus Praetoriam jurisdielio. nem armatam csse.βρertur intellectum est. Iam olim ita cautum fuit Romae teste Dionylio lib. X. cu ius verba sunt haec: Οι ὁσrατει, ὲ τὰ τῆς λαχὼ
χος πάσας i5η τους ἀκοσμ ῆ τας ἡ παρανομ.m τας εἰς τῆν λαπιῶν ἐξουσιαν, LP ιιῆν. Constites. ait, centuriatis comitiis pertulerunt Legem, ut
omnibus Magistratibus, insilentes Jc i inmorige. ros adversus si iam potestatem, mulctare liceret Quid autem hoc est, quod habetur in pr. l. uu h. t. Omnibus Magistratibus non tamen Duumviris,secundum jus potesatis suae. concessum est. jurisdi Honem fisam defendere piruali iudicio PΛn igitur municipales Magistratus, qiii sunt Duumviri, non possint refractarios iurisdictioni, suae, & opponentes se se executioni, coercere atque mulctare ' quomodo igittar munus Quintueri potueri n t 3 Sunt qui pro tamen legu ni tantum. Sed rectius Florentiae legitur tamen: Nam vox tantum supponeret, duumviris id authenti,ce, reliquis M igil ratibu , qui potestarem habent
Iure Saxon. Electorali eum adversus debitorem omnes astus executivi, ut executio, immissio.'matio facti sunr, is contumaciae suae quasi poenam solvit, das hi l .eld; ita ut praestet ex singulis ioci ilialeri , vel florenis summae executionis, quatenus ea ex pretio praedii subhastari, quod licitator obtulit, redigi tur, quinque regulariter quidem judici, cujus autoritate executio fit Mandat El. d. a. t M. A. 1.
94쪽
per conseqtientiam este concessiim, quod absurdum. Praeter quod Potestas, de qua textus, de ma-pribiis selumniodo M igistratibus usurpatur. ornaesus hoc jus ideo Magistratibus municipioru in negat esse concessum, quia non habueruvl Imperium, nec adeo multa jus dicendae ex sententia Ant. Augustini l. 3. emend. c. es in . At vero multam dicere pos Migistratus municipiorum, eosque mixtum habere Imperium, diximus adiit. praece i. Dic potius; hanc coercitionem excedere mixti imperii terminos; hoc dare Ilus ad modos executionis ordinaricis. Sed cum tute resistitur, hunc maiorem esse modum, cuius animadversio ad Praesidem pertineat, ad quem deserri potuit querela; nec enim in municipiis impune suit, executioni resistere. . Sed eum haec res ad Reipubl. constitutionem, cuius alia nunc eli ratio, ut multis in locis Magi harus municipales habeant merum imperium, pertineat, non est mirum,hodie Magistratus quoque municipales Iuris ictionem sitam rc n. li essicacia tueri posse; praecipue quidem ex ossicio. deinde etiam victori in id quod interest potius, quam in poenam; quae magis ad ossicium pertineat. Et hae enus habent rationem Autumnus et Grinne regii is ad h. t. non aeque in eo, quod dicunt, hane actio uem cessare, quod eopum,
qui jus dicenti non obtemperant. contumacia litis damno coercerisoleat. per L .st . ARejurie. haec enim contumaciae poena eadem est hodie, quae filii olim, atque diversi genei is; nam ista contumacia pertinet ad initium & progressum iurisdicti ovis,quando reus gitimis edictis citatus non
sistit se judicio; hic agitiir de eo, qui non fecit, quod extrentrum est injurisdictis ne; quando qui
Luit in judicio, condemnatus est, re: istit executioni. Et si autem hodiernis M igistratibus non est neganda potestas cogendi. atqui mulis andi cives sios jurisdictioni suae resistere eam ve contemne re ausos, id tamen cum triplici accipien dum est litimatione: I. Salvum esse civibus appuli. ii nis remedium ad Curiam Supremam: etsi enim vulgo putent, non debere civibus Imperio reluctantibus esse provocandi copiam, ratio tamen id minime patitur, meminique exceptionem Magistratuum Siaecanorum meo tempore fuisse rejectam, qui civem situm quendam in tali causa mille faverant. II. Non posse tamen M. gistratus municipales tanquam injuria asseetos, ex ossicio condemnare civem, qui illos in exercenda jurisdictione. vel exequenda sentcntia, injuriose habuerit, sed tum cause cognitione Opus esse; cumque ipsi non possint esse iudices in tali caiisa, rem a.s Superiorem esse deserendam. Sic etiam memini, cuin Magistratus Franckerani condemirassent mulierem civem sitam, quod dixerat, eos perperam administrasse jurisdictionem, ut singulis Magistratibus in capita certam solveret mulctam; in Curia mulierem suisse admissim ad Querelam, post templis appellationis interponendae elapsum, tanquam e cause Nullitatis. III. Si majore motu si opus, ob civium potentiam aut multitudinem, non es dubium, quin eius administratio municipiorum quoque Magistratibus nonoramittenda, sed ad superiores sit rese
I. Continuatio, S remisso ad partem L siuando mutatussis mos rapiendi injus invitos. II. Pui vocari nequeaut in totum, qui ceras modo. III. Anici er intus vocario nece saria. IV. Dxcitationis disserentia ab in jur vocatione. V. VI. VII. VIII. IX. Divisio citationis in ordinarium sextraordinariam, variaeque earum jecies exposita. X. De citarisne Requiasitoria. XI. Vectus nequisitae citationis. XII. Divisio tu Generalem s S relatim. XIII. quaedam aliae ivi ves obiter. XIV. Defer is citariovem perentibus, aec lentibus, s XV. Iubeutour. XVI. Dι tenuerere citationis. XVII De ectu in Jus vocationis.
Placet hie addi, quando mos, quo privatus vocabat privatum, sit mutatus. Et quidem ante Constantii iopolitanos Principes nusquam Occurrit mentici vocationis per executorem facienda , de qua cum alibi,tum agituύ iu l. s. s 7.fr.C. depraescript. Io vel ψο. an . LI. C. de sura. excepi. NOV.
s. c. N. . c. I. V. o. c. I. M M . c. a. Unde nihil sitrii est, si n ut dicamus, mutatione isedis
x store expolita, sequitur exercitium ejus ad ilium iudiciorum. In quem si em primus est actus in Jus Ucieitio, de qtia si sed telum in Priete t. a itis. Ins depgnis temere titu ubii quid sit iii ius vocare, tum veteri i Dore in ius rapiendi invitos ; quinam vocari prohibeantur cum ab lii. te, tum certo modo: satis copiose dictum est aὶ PU. a. ff.
95쪽
Imperialis hi ine quoque morem esse mutatum. Hι 3tOm.F. antiqv. Rom. sis. Λ. Matth. dio. 1. de
Jud. ι b.s. Qui jam tempore Pauli & Ulpiani
mutationem hanc factam im isse volunt adducunt L a. Si quis injus vocar. non ierit. l. s. de Di ex quibus tamen nihil colligi potest, quam videri tum auctoritate Praetoris in jus vocationem esse iactam,quia Plaetor in contemptum suum interpret. tur, si quis vocatus non veniat; unde se-Quatur, ejus nomine jussitque in jus vocationem factam videri. Sed ego existimo, in ius vocationem a Privatis fasiam. dc ex L. XII. exercitam, hubuisse publicam autoritatein, eum, qui vocantem ad tribunal sequi nollet, cum Praetorea gratia sederet, hujus potestatem contempsisse videri. Dissent. Don. G. com. a. Addemus & hoc;
In jus vocationem diximus esse principium Iudicii late accepti; nam stricte sumpti initium esse in Jus vocationem, alii negant. At probando sumetunt verba priora d. g. ult. Omnium actionum instituendarum principium es ab injur voeando; ubi actiones instituuntur, ibi sane in judicium, pr. de Action. Proprie alioqui Jus est, quilibet locus, in quo Praetor, vel alii, qui jurisdictioni pResunt, salva maiestate Imperii sui, salvoque more majorum, ius reddunt, iit habetur in Lpen. de Ps. is fur. l. a. Si quis in rus voc. non ier. Huic opponitur judicium, quod a lite contestata apud judicem Pedaneum exercebatur, Lις. .. Rem rat. hah. Unde in jus vocatus cavebat judicio sisti, l. a. Si quis cauι. in jus M. caus
a. Inter eos, b) qui penitus vocari nequeunt. enumerati sunt illic. Magistratus majores, qui funus prosequuntur. qui uxorem ducunt, qui in Iure stant, qui propter loci religionem inde se movere non possunt; qui equo publico in causa publica transvehuntur, de quibus singulis ibi di- quin, quod satis sit. Omissi sunt, Iudex, dum cognoscit; privatus. dum in jure vel certo loco sine te se debet, L a. in . s l. q. instriR Insantes& furiosi, d. l. 4. pr. pro quibus d utores di Curatores citantur: at si his careant, citandi, quorum cilicium est, petere Curatores, ut uliquem petant, aut judex Curatores ad litem constituet, I. t. I La g. s. qui pet. tui. puberes, cum se is curatoribus citantur,qclibus si careant, additur citationi, ut legitime compareant, hoc est, ut sibi petant Curatores; si petere nolint, dabitur etiam invitis Curator, g. r. IV. de Curat. Denique, ue-hb of .s. . sc s. l.
mo de domo sua regulariter in ius vocari potest.2 ιδ. N La . h. t. Prima de Magistratibus, & uutima de domo prohibitio forum hodie non tenent, quia in utrisque cessat ratio juris Romani; M gis iratus maiores olim non habebant tribunal superius. ad quod citari possent; hodie secus est. quia non singulae personae, sed universa collegia habent jurisdictionem, di singula membra Collegio subjecta sunt. Ita fit omni die. Lyp x. not. Dr. Beli h. t. ver Magistratus. Mornacius ad
Alii hane rationem reddunt, quod olim Magis rariusuerint Temporarii, hodie plerumque perpetui. Sed tamen quin hodie etiam Magi-sratus temporarii in jus vocari queant. nullames dubium. Schilter. Ex. 7. th. 8. Conc Wissenb. hie th. 8. Citationes ad domum ubique gentium receptae sunt; nec puto recentiori jure civili illicitas suin se cum mos ille trahendi invitos ad tribunal, sub. Litus esset; nam eo spectat ratio, quae redditur in ii. G.quia domus tutissimulta cuique refugiumst, ct insta. d. L a . de domostia nemo extrahi debet. Quo minus reliquae prohibitiones hodieque teneant, nulla causa videtur, nisi placeat
De reliquo vero renendum,quod quidem eis
modi personae citari hodie impune stat, sed non comparentes legitimo imperiimento tutis ni, se. Schilter. d. th. 8. Cons wissenbach. hic th. 8. 3. c) ta equidem in jus vocatio prima atque necessaria pars iudicii, quamlibet levissimi de summarii, aut politici, in quo alioqui Ordo judicialis non servetur. In Senam Academiae cri jus-da in in Belgis Generali suspensus erat Collega non citatus, quasi notoria causa; Kal. M ij. anno I677. iudiciatum a Superioribus, id esse se muri conina jus, ordinem Dublicum. atque Statuta. Nain etsi causa certa & nota, ubi tamen de praejudicio alicujus agitur, citari illum oportet, ut audiatur; quod non male quidem exemplo Dei citantis Adamum & Evam in Paradiso, demonstratii P. ut tamen non eadem ubique sol minitas iasorma citandi requirqtur. Nec tamen adeo praecise necessaria est Citatio quin aut expressi aut tacita conventione possit remitti, veluti. si quis ad.
96쪽
nuli prirest. convenerit, ct conventus ultro reis sponderit liteiraquc contes latus sit; Λ. Matili. Diis. 6. de Dd.pig.34. Si respondere nolit , judicium minime procedet; verum quo minus inci, mim. nti citatio intinuari possit, nihil vetat, si Lege praescriptiun non sit tempus. quo in ius vocatio judicium praecedere debeat, ut jure novo civili eli spatium XX. dierum, ex Auth. erat. de lir. conti atque ex nostris Statutis octiduum, lib.I. tit. θ. art. q. Scilicet in causis. quae in publico Curiae Auditorio ventilantur; Rotulam vocant; non quae apud Commissirios Curiae, vel in Dieuilei iis inferioribus instituuntur, qua de re mox agetur. Potest etiam fieri, ut in jus vocatione opus non sit, quando partes jam sunt in judicio propter causam, unde & alia Aetio resultat, iit exemplum est in usu legis dist amari. Dixit Cajus, tibi ius competere in praedium Titii. Hievocat illum, ex L. GFamari, ut a 'ioncm silain inllituat, vel perpetuum sileat. Cajus profitetur, se acturum, & offert libellum. Titius eum admittere cogitur, & fit reus absque nova citatione: Idem est, ii Cojus recipiat, intra proximum termia 1iuin se actionem moturum. Imo etsi opposuerit se primum intentioni ex L. d amari, tamen si antequam pergat, offerat libellum actionis, Cajus cum accipere cogitur, quando hac caulaeitatio ex L. d amari. videtur impetrata, ut memini judicatum in Curia nostra d. XXI I. Martii
11so. ii iter Dum Tulinga I A. D. Per Reconventionem fieri quoque Reum, & constitui actionem absque citatione , 1atis manifestum est.
. N) Diversa ab in ius vocatione erat Citatio
absentium, quae fiebat post litem contestatam. vel etiam ante, postquain litigantes in jus venerant,aiftione jam edita, satisdationibus aliisque judicii praeambulis jam peractis, quae tradit D. A. Matili. d. traho. di urat. 7. usque ad rh. M.
DFert Irater ea ratione objecti. In ius vocatur reus, citantur actor, testes e, c. Sentiter. d. th. 6.
Haec citatio fiebat voce praeconis. I. 7. de in integri restitui. vel potius Legitimi. Edielis. l. a. IHq. dejud. xov. Da. cu'I. Urdo eorum est, ut si ad primum Edictum non veniat reus, post
denos dies alterum, d post totidem tertium proponatur; si nec tum adsit. peremptorium impetratur, quod adversirium non patitur diutius
tergiversari. & quo minatur judex, se absente reo, in causa processirum, d l. P. Potest etianoraetor vel Judex, post duo vel unum Ediimina dila.
torium concedere peremptorium . quod vocatur unum pro omnibus. prout cauta temporis,
aut personaruin natio exigat. l. 72. de judici ιι. T a. de Ler. Quo usque autem procedatur adversus eum, qui citatus non ititit sese, infra videbimus.
s. e) J ure novo disserentiae illae vocationis in ius re Citationis ibi .itae sunt; verinta quia discrimen Iudicis. Sejus qui Jurisdictioni praeell, cessi. it,quia modus in ius vocundi nunc idem est , qui citandi,
neque voX, quae exprimit evocationem ex loc v. binludit; non est a ratione juris alienum, quod ab Interpretibus commimiter & usu f ,ri, ipsa in jus Vocatio appellatur Citatio, tametsi quae primo sit. roprie maneat & dicatur adhue in jus Vocatio. rimam illam Citationem dividunt in ordinariam ct Extraordinariam. Ordinaria est vel sit implex. vel libellata. Simplex, quae fit sine editione cauta; Et haec rursus aliter fit in judiciis inferioribus. aliter in superioribus. In illis, solo jussa judicis per nuntium publicum, nil requisitionem Autoris, s ne libello, quem apud nos Iudices inferiores exigere prohibentur, 'Stat. tit. P. a LV. eumque citandi morem in dicasteriis inferioribus, usitatum esse in Hollandia, testatur Graene eg. ad i. 1. h. t. re de Germania pluribus Bo-helm. ad h. t. th. 7. inpr. In superioribus Curiis etiam Citationes simi)lices, quando partes inde ab initio apud Commi rios, ut vocant, Curiae a ctionein instituerunt. Hi citationem qui dein per Edictum emittulit, sed absque narratione
cauta. Libellaram vocant citationem, quae con sinet narrationem cauta, de qua Reus citatrir; ' In Saxonia tenor libelli, aut Copia ejus. Citationi regulariter inseri debet, fae. Or . Proe. Sax. Tit.
Forb. unbdam liber Citatus te debit abi mor u er et aenilit vera elabenti. I. R. f. d. An. ιμ .f. I . ne actori objiciatur exceptio non communicati libelli, &se mora liti injiciatur, e. r. X. d. Hiat. Coler. Decis Germ.
Mo .nnm. . . Car O . P. QELδ. def. Ir. ex justa tamen causa omittere quandoque licet in citatione commemorationem causae, e. g. cum metuendum sit, ne reus ad negandum se praeparet, aut fugam arripiat eomperto negotio; Leu in eam biali eausa resp. me. yur. D . M. PLIN. Mena. ad O. P. S. t. . s. ν. cons LMPE. Proc. tit. F. inrt. δ. n. δ .seri. Ricbter. N. R. cons Uf. n. . se .
97쪽
eaque nareatis ex libello supplice . quo petit Λ-ctor citationem, a scribis excerpitur, ut habeat Reus, quo deliberet. Ex hac dii serentia pendet ducilio quaestionis. de qua non conveniunt DD. quos vide apud Lut sanium tu. de citatione a I. a.
an citatus ex certa cnisa, respondere teneatur ad
aliam. In simplici citatione, per qua in causa notis pecialiter exposita fuit, videtur teneri; in libellata non tenetur, quoniam in illa narratio certae causae coi i i pre liens a suit, ut reus haberet deliberandi arbitrium: quod non habuit incau- se cruda. Hinc etiam patet respontio ad hanc laestionem: An in jus vocatus statim teneatur ad litem contenendum, vel excipiendum; an retere politi di Iationem dc amplius deliberandi
spatium 3 In simplici potest petere, in libellata
non potest, ratione manifesta, nec aliter ii sus sert.
6. fὶ ordo igitur re quasi historia citationis
ordinariae in foro. breviter lic est: Actor libellum supplicem ossert Judici, in quo caulam eXponitdc petit citationem in Curiis majoribus; in dica- steriis inferioribus sine libello stipplice. Nuticii
ad inflantiam actoris citant partus, ctiam inconsulto Judice, vel consensu ejus obiter impetrato.
Ex liberio actoris iudiei oblato, scribae conficiunt
cilcitionem, ut causa petendi quoque inseratur, idque hodie eli vice si belli, quem iuxta citationem jure civili actor reo offerre debet, Auth. us ratur. C. de lit. contest. servit inquam ea res loco antiquae Editionis ex Edicto Pi aetoris. Formula Citationis sere haec est: Nomen Judicis praemittitur, qui verba dirigit ad Reum citatum, cujus nomen oc cognomen addit; Tuin nomen ejus, qui citationem petit; deinde causam; locum judicii; postremo diem, sive terminum, quo lillere se debeat, 'quod hodie pro ratione locorum arbitrarium est. Videndum autem, ut tollatur ambiguitas circa diem termini, an computetur in termino; ne simpliciter numerus dierum, aut hebdomadum vel mensium ponatur, sed dies certus, quatenus fieri potest, quo te reus judicio listat. pr figatur, ut sit. Duod si judex lit delegatus, is commissionis iliae, quam vocant, tenorem, inseret citationi; &, si, ut plerumque fit, mandatum sit ei, primo id agere, ut paries in concordiam adducat, non addit causam citationi 3, utpote quae apud ipsum coram, antequam ad litigandum
veniant, proponetur.' Secundum Resii. G f. de Ann. 10 . r . tit. don Iustitien Sacben. Gr.is. t . es Mand Jo. Georg. III. Dinoiadis. . d. -. tor. g. r. actuarii non debebant citationes ante emitrere, t quam ab actore praestita varanda,& cautione pro Reconventicino arque expensis, nee non exhibita legitimatione, quod hodie quandoque negligitur, reservata opotestate, exceptione dilatoria cautionum praulandamin neglectuin&c. urgendi. t Quid novissimi Iuris Iudiciarii, sit collige ex his quae ex O. P S. E. I. re E. supra ρ. 6s. re r . attulimus.' Jure Saxo meo Llectorali, vi quoties reus citatur tui sententiam praeesus vana ferendam, V. g ut docu menta habeantur pro editis recognitis; rei pro eonsessis Ze eonvissis; lites pro a Trmarive conteliatis, aut, cum exceptiones, probationes, demonstrationes, vel documenta praecludi inrenditur; item adferendam sententiam comminat riam perpetui silentii, citatio debet continere terminum Sax mcum, id es h sex septimanas &tres dies. Orae. - . Sax. Di. . pr. verb. aucia baraeben enen re ruen ses en Tem num t. TN. ιo. f. I in Raa aber. I. Rec GraF. d. an. ι μι. tiri non DintientSacheri. Gr.6. 1ο. Aneliation. PMent ac Ann. ιγ'. I. 9l Illa nitente. Carpet v P. r. C. . elefaa. Fin m. tit. . a M. a. n. v.f non com putato die infirmationis & Termini; Id. l. e. n. ro. 6,. re adώ. C. defas Meneli ad Or . Pr c. tu. . I. LQuando adtem non facta est comminatoria, declaratoria, aut condemnatoria in expensas, spatium 3. septimanarum susscit, ae sp est. Pal. I. Un an ente. Imo ad ferendas sententias praeparationem haudd siderantes, e . g. in remino publicationis sententiae aut deereri in rorulationis actorum, &c. aut ubi processus accelerandus est, e. g. in causa eambiali, dce. ne quidem tres hebdom. exiguntur. Menck.
λι ρ ρ. . . 'Et quidem novissimo cautum est, ut prima statim citat o sub praeiudicio, δc prout causa & circumstantiae admittent, sub poena consessi Se convicti, reet,gniti, praeclus Sce. fiat, spatium habitura Saxonicum dierum XLV. diebus insinuationis 3e termini non computatis, quale spatium durante eriam lite in omnibus citationibus sive comminationem contineant, sive fatale habeant pedissequum, est indulgendum. Primo termino officio Iudicis, aut ad partis alterutrius peritionem circumduito, in ideri citatione termino Saxonico opus non es , uti etiam spatium remini primi in ea usis ad Politiam opificiaque spectantibus, aliisque minoris momenti, de quae moram non ferunt, arctare pr. arbitri9, J diei ea pomissiam. O. P. S. E. I. 1 E. D. V. g. f.
98쪽
7. Concepta citatio, per viatorem sive nunes. viii ptibiiciunt eo ipsi, vel si haberi nequeat, eius domesticis insinuatur, aut toribus alligitur,arg. l. . I.F. de Dumn. infessi. c. cati m. X. de
GL ta contum. deque ilia expeditione viatorret. ii ionem Kribit, quae actis adjungitur Pleia MD-que fidem meretur. Ly. I. V. de Vcb. cor. qu . l. s. C. de exo. rribui. ut tamen probatio contruria non excludatur, ang. 4s. ιι. Institit. de Brutu
8. Haec de ordinaria citatione. Sequitur Εxtraordinaria , quae variis modis intuli igitur, I. R.
tione insinuationum. a. Ratione sistendi. 3. Ratione expediendi. I. Ratione mo. li, Urdia oria fit, ut dictum, voce viatoris, ipli reo, vel .d a mum ejus in limina, aut alitur per edic tum quod viator reo ipii pr.elegit oc tradit. aut ad domum ejus deponii; vel nemine reperto, valvis alii sinec enim rei iplius prelentia vel scientia requiritur ad valorem citationis; quoniam hoc requitituita iudicia tinnis remoraretur. Clitatunae. ad LL. Mech . tit. I. act. 7. n.I. Exinaordinaria sit per Edictum tolenniter publicatum astinim ne, '' tympanis, tubis, machinisve campanis, ' Apud nos eitatio fieri debet i per nuncium iuratum, orsin. rae. Sax. tis. IV. Verb. Dur. γ gervissedem Siridate de pillia tete Eos n. aut in iubii dium, absente vel aegrotante nuncio, per Notarium,
CarpZoν. 'roc. tu. I. art. ι L II. aut etiam per privarum, qui factum insinuationis iacramento confirmet,
Carphov. ae l. ipsi regulariter principali ad domum habitationis, Manae Eleolor. Diplis sa ae Ann. ιον. sique plures lint litis consortes, singuli lunt citandi; alias non comparentes pro contumacibus h heri nequeunt. d. Tu. . Ord. Pr. Sax. I r. ubi I continetur exceptio in cala quo reus in pluribus territoriis possessionatus est, ac ipso post litem motam defuncto, divi liranter ii credes Rudis, unus tantum laudum in territorio, ubi iis pendet, possidet, tunc enim singuli in genere citantur.& eitatio possessori laudi insinuatur, qui eam reliquis cohaeredibus transmittere tenetur. Mench.
r Secundum novissimum Ius per nuncios iuratos, de ruri, per personas judiciales, ipsi citando, vel d
mi ejus. aut in taberna eonjugi, parentibus, liberis adultis, aut famulis, qui a citando Uictum timercedem accipiunt, quorum omnium nomina, in nuncii relatione de inlinuatione faeta apud iacta sunt annotanda. Non sunt inta uandae citationes Colonis & Inquilinis, aut aliis extraneis ignotisque hominibus, potius si antea memoratarum personarum nulla eli copia, aut eaedem citationem accipere
detrectant, haec foribus aedium coenaculorumve est clavis assigenda. Si quis cerro domicilio non utitur, aut pcrcgre abest, citandus est in praedio , quod familiarium quis eius no ne postidet de ad minittrat. Si plures heredes sunt, hereditario fundo nondum diviso; in hoc sive laudati, sive allόdiali, citatio insinuanda ex heredibus illi, qui in fundo versatur, qui lub s. thalerorum mulcta tenetur coheredes suos quantocyus de citatione edocere,& qui hoc a se factum sit, apud acta ostendere. Pupilli, minores, mente capti, furiosi, prodigi. absentes, & similes personae si citandi sunt, insinuatio facienda Parentibus, tuistoribus, curatoribus, & quidem si plures in solidum eonstituti, omnibus atque lingulis. Si senatu citandus est . in Curia, aut Consuli Regenti, aut Syn dico Grammateove; ii Civium ordo. Tribuni
den 'Uie tb iismetite in odor sus et tilli fersoneii; si Tribus de Collegium opificum, Senioribus, hen Dba, obet Ecet tacitierit , si Rusticorum Universias. Judiei hus. m oder seimburgent literae tradendae sunt, non horum omnium atque singulorum familiaribus de domesticis; Rustici iure Universitatis non gaudentes, em iter, Uayalen. Oantstbbner, per tenorem t ureb et ilen limi auff. comparere jubentur. O. P. S. F. I. re C. Tu. IV. I. a. Haec de prima citatione; in sequentibus Terminis, plurium litis consortium, urti absentium citatio Procuratori, quem citationum accipiendarum causa constituent, &, ut constituant, in prima citatione iubebuntur, aut ii hoc factum non erit. Advocato. Procuratori, Actori, quo in primo termino usi sunt, & eorum , quorum in si. a. facta est mentio, do mesti eis rite insinuari poterit. d. τι i. g. 3. Judex citationem rite insinuari curet, & qui hoc factum sit. diligenter in actis annotet; si in hac re, aut in i patio primi termini talignando aliquid peeeabitur, iudex jactura sp rtularum, & restitutione expensaru in extrajudicialium mulctabituri sumtus quoque in
sententiam interlocutoriam& nuncios factos suos faciet, nisi errorem termino denuo constituto aut prorogato tempestive emendaverit. d. Tu. IV. g. . '' Hujusmodi citationem Jus Saxonicum requirit inconcursu creditorum , ob copiam citandorum, Res Graῆ. d. Anno ιμ . tis. Iustio Saten. gr. ι o. item in processu desertionis contra coniugem instituto, si privata citatio locum habere nequeat, quo casu desertor vel desertrix, citatur in tribus divertis territ riis , i., dreper rurren Sanden. vid. Berger. Me I. Proc. MHramon. f. Io. Item cum is qui citatur, est vaga-
99쪽
quas vocant, idque fit, quando Reus, in quem jurisdictio fundata eli, non habet domicilium,
aut non reperitur in territorio jus dicentis, ct causa atrocior et t. maxime criminalis, ut, inquam, apparatus ejusmodi instrumentalis adhibeatur:
Nam in civilibus si inplici proiniugatione in finibus territorii, re secuta adfixione, res peragitur. Habet autem locum haec citatio extraordinaria,
cum Reus in diversa Repulit., non, sin diversa ejusdem Rei p. jurisdictione versetur, quo casu sufficit requisitio. de qua inferius. 9. II. Ratione sistendi fit extraordinaria Citatio, quando quis ita vocatur. ut ipse in propria persona veniat seque siliat quod plerumque fit in causis
lininalibus, quoties delictum non est tam grave. neque tam liquidum, ut Judex Reum putet comprehendendum, tunc ipse venire debet, nec procuratore mittendo desungi potest; quod in ordinariis promiscue fieri potest, oc solet ubique gentium,& bene convenit cum Tit. D. ET C. de Procurat. ζ1 defensor. Etiam id licere, quando Judex
aliquem in civili caula, in persona ut veniat. citari jussit, trudunt ex Jasone in L pecuniariis. v.f. C. de Procurat. Quod minime probandum de his, quae extra ordinem in id concipiuntur, ut vocatus ipse compareat, seti literis obsignatis, sive apertis. ut frequenter usu venit; si ordinariae citationes ita concipiantur, vera est Iasonis sententia. Io. III. Extra ordinem fit Citatio, ratione ex Ieditionis, quando ab eo, ad quem vocatus est reus, citatio non potest fieri; propterea, quod
ejus jurisdictioni non si subjectus: tum Magistratus loci, in quo Reus agit, requiritur, ut ipse Reum citare velit, quo se iudici, ad quem vocatur, dccui alioquin inest subiectus. ii stat: quae vocatur Requisitoria Citatio. Ut intelligatur, quando haec requisitoria loeum habeat, praesumi hic oporteret causas, in quibus aliquis Forum alibi, quam in loco domicilii sortitur, de quibus ad lat. de Iudiciis agetur. Hic tamen bre-
viter sunt collocandi casus praecipui. quibus Judex requiri potest, ut civem sutim ad aliud tribu nal citet , ct quibus rogatus non habet calicam negandi. I. Casus est, ii quis in rem actione cono veniatur illi , ubi res sita est, cum alibi degat
idemque i iris est in Arresto reali, de quo inferius agetur. II. Cassis. quando quis convenitur in uaco contractus alibi quam degit, si bona illic lita.& alibi domicilium habeat. III. Qitando quis est particeps causae Inchoatae ac in iudicatum deinductae, quae nequeat separari, ut est iudicium fanuliae erciscundae vel communi dividundo. I, . Quando quis gerio in loco citatua S litem contestatus deinceps abesse coepit; hie si ob incidentes causas dentio citandus sit. requisitione opus est. Sunt quibus valde sedet, ex ratione I
ris, submissionem, id est prorogationem iurisdictionis, de persona ad personam, qua quis pro- muttit, se lurisdictio iii alterius iudicis pariturum. esse caiisam requiti toriae citationis iustam: Sed hoc praecedenti titulo de Iuris n. o. sucus demonstratum est; aliterque citationem vi submisissionis non posse fieri, quam si Reus, qui prorogavit, in territorio iudicis, cui se sibini sit, reperia.. m. . , ad dic , ut in Ilis vocem eum, qui in litris dictione nostra deprehensus est, ut hil opus esse submissione . quae facta suerit, cum hoc Der Arremina obtineri possit; quod concedimus. illic, ubi Arre stamus i sunt; sed juri Romano αpraxi locorum, qui hac parte jure scripto utuntur . haec obiectio non quadrat. Locus pontractus etiam non sussicit ad hanc citationem pro. merendam; sed expectinda similiter deprehen
ii. Effectias requisitionis ad citandum alitis. est inter diversa ejusdem Reipubl. l ribunalia &Hius inter diversis Respublicas sibi mutuo non subiectas. In eadem Republ. tenentur omnes & singuli Μ igistratus requisiti, citandos curare tales' Irrediata. ves subsidiaria, de quavid. nec non Ro G - ώ is aeae '
100쪽
suae Rei p. Incolas aut cives, qui ex eausis in iure nem. Sed quia tamen haec res ab arbitrio Iulleis
con inlini cognitis, ad alienam jurisdictionum, . diversae provinciae pendet, plerumque u inale certartim causarum respectu, perlinent: Aut si consulitur, ubi caiisa citationis re unitoriae, aut id n 1 li g, tu, vel recluent, potest Superior rogari, Edicialis, extat oc exercetur. ut Judex Edicium ut is u. tui iis ii Di sistratum compellat, quo edens habeat in sua potestate bolia, a quibus cx excit tionem re illisitani pci mutat in suunt lubje- quibus materiam executionis consequi potest. elum ituri: Vel forte posset reus, immediate ad ia. g Urdinaria citatio,rursus dividitur in Di-Suprumoni Cui imi vocari, tanquam ex causa latori .im α l e reinpioriam; duae priores turri dines iae j iis uiae, de qua ad tit. deIud. I foro coni- Litoriae, icrita peremptoria; sere licui est in l. v. afer. simillier. gelii r. Sed ut desectu hae parte, seqq. de D. tu. in qua lege quod de citationibus
ita non mimis cxcessu milliaque facilitate, pecca- poti litem conieliatam traditur, id mores hoditur a m. Mailr. libus, qui jur is imperiti citationes erni ad primam citationem, hoc est ipsam injus requilit is, causa nilia. ii e cogit ita, I romiscue con- vocationem, transtulerunt, nili quod ut pluribcedunt, ut in more politum uti inutili noli ratibus muni duae sint di Litoriae cum d. l. cf. tres dilatoriae Urbium & Aprorum magistratibus. l.onge re- plerumque peremptoriam praecedant, quan elius consulunt in Hollandia, tibi M. isti stratus re- quam oc scio,ubi tres dilatori ae prirnuuianti H. Pe qui stas cit. itiones non permiti uni, nisi Reis audi- emptoriae in iis locis, ubi priores citationes vivatis, ct si de eo uia sciri mutandi tibi non liqueat, voce liunt, sere ii cr tu emittuntur, ut nostris negant requisitionem: N ira cum e diversa Re- Statutis expressum LI. tit. Lart. υ. Jure civili
publica fit requisitio ad judices h lieni in perii, in reum contumacem, qui se nunquam stitit,non jam deficit esseelus compellendi judices requiti- fertur sententia, sed tantum, spoli litem conte-tos. Ideoque ad evitandas precariae citationis flatam suexit contumax, Nov. 1A. c. I. de quo casu
molestias, sui ius eii EDICI O uti; stare enim agi iuris d. G. Deqq. tibi di Edictum, fiJe, ut
Plures lilemae committantur, antcquam citatio nunc loquimur, instantia circumducitur, si actor impetretur; ut expertus memini, quando a Com- post litem contesimoni abfuerit. Hoc hodie insinuario Curiae, citationes Requili tot iae ad Magi- nostriis soriis statim quoque a prima citatione sit; itratus Hollandi cum in urbium implorarentur; ut si actor ipse non sistat se, tum rutis petat, in- quos tumen nou reprehendo ; nec enim dccet santiam circumduci, a florque omnia redordiri esse faciles ni agistratus in permittendis sitorum debet, ilia pensi reo solutis. Gudet. l. . Assur. no- civi uiri evocationibus. Sed diversae Provinciae τα. c. es ivsv. Reo non veniunte ad primam fici ares, non coguntur eam viam requirendi ci- cii itionem, quid jure ciruili α moribus obtincat, lationes insistere, verum possitnt Rcos, adversus vi te Staius adiit. sesilientem. vios citationis causi, rationibus, quas inprae x- 13. Dividitur eiu in a pragmaticis ei tatio in reposuimus, stur data est, curate citandos Ier Edia nerulcm di speci . . m. Generalis aut judicii, aut etani; uti ad proinde non potest ex causa sub- rerum, aut personarum ratione dici potest. Re- millionis, aut celebrati contractus insilui; ve- spectu Dunii, quando una citatione Reus ad runa ex iis tantum, Proster qui ..s r qui t6riam Omnes judicii partes & actus vocatur, quae in ma- recte peti, α concedendam csso. docuimus. Si fi- gnis imperiis usiim habet frequentiorem, ut deat ex cautis D in iustis, atque Actor adversus reum Camera Spirenti icit itur D. Bokel ad h. t. n. o. velit i contumacum procedat. sentcntiamque, ut apud nos inusitata e st. Ex causa Rerum, si quia
hodie p test obtineat executio a maristratu reqiii- ex causa adini tris Irationis inultarum rerum, Iam sto jxire ueg bmir, ut negatum esse temere peti- dati, aut Societatis omnium bonorum, limilium-tam, habe a compertum. Causa hene cGmparata, que vocetur, utique si res cohaereant : Nam sinitaris est . ut apparitur Curiae apud fines Provin- quis alium vocet in jus ob diversas v. c. injurias, ciae cit)t: οι em p r υν, eamque idoneo loco adfi- non specialiter express s. vel ob diversa debitag. t: similis er literis certiore ni faciat Reum cit, nullis speciebus nominatis, sine dubio nulla epit