장음표시 사용
241쪽
hus in d. Auth. datur privilegium, sunt Prosesso- etiam, & diu ante ac postea, penes Clericos mi res & Scholam peregrinantes, quos infra vocat quibus immunitate Caelarca nec opus fuit, nec si amore scientiae existis factos. Novas leges stri- donati fuissent ea per pontifices ipsis uti licuisset; ete accipiendas esse, nota doctrina est: Nec dubi- Λtque hoc sensu a me alias scriptum est Philosi,um. quin ex his verbis, municipes locorum, in phiae Facultatem seorsiin in studiorum universi- quibus studia exercebantur, minime subducti talibus tum nondum fuisse receptam, uti &Me- fuerint jurisdictioni, sub qua nati erant. Filios dicam; non quod Medicina ct Philo1bphia in civium in Patria sua studentes,qui adversus exilii illis temporibus, imo diu antea. non fuerit in va- incoinmota non indigebant hoc privilegio. no- riis locis docta; sed quia nondum ea formaScholuit eximere Fridericus: haec enim sanctio diver- larum & Academiarum per Italiam & Germa- si generis fuisset, cum aliud sit, dare privilegium niam invaluerat, ut omnes Studiorum Faculta. nulli foro subjectis, aliud, privare Magistratus ju- tes in universitat ean redactae essent. De seculorisdictione sibi quaesita. Sed posteris tempori- XII. quod est Friderici nostri . testatur optimus bus, Regimine Academiarum in modum univer- harum rerum indagator Conringius, universam sitatis, quae omnes studiosos reciperetistabilito, Europam tantaxat unicam habuisse Scholam pu- idem Fori privilegium ad ineolas i ludiosos urbi. blicam, Parisiensem, in qua rudior quadam I hi-uin, in quibus sunt Academiae, productuin est, Asophia s Theologia, ut tum erant tempora, noueoque spectant Brunneinannus I alii, ad hanc mala docebantur: non multo pos doceri publico Auth. cum de studiosis in album relatis loquun- Bononiae in Italia carpit Ius civile Iustinianaeum turi Uerba rationesque Friderici evidentissima Dufert. Acad. s. Quae verba neutiquam pro sunt de solis peregrinis. bant, Medicinam & Psilosophiam tempore Fri-69. AEque est indubitata mens Friderico, Pro- derici medio seculo XII. fuisse Facultates ordina- sessores non quosvis, sed Juris, Divinarum atque ira in liniversitatibus Italiae & Germaniae, nam haerarum Legum Professorer, inquit, hoc privile- Parisii nihil ad Fridericum, cum diserte contra- o donandi; quia nihil est causae , cur a verbis hium prae se serant. Frustra quoque Antonius indubitatis, quae nullos designant alios, sit rece- Musa. temporaque Augustaea,& Antonini scholaedendi in. Interpretes nonnulli, quibus solenne mediae proseruntur in Disputatione de sensu Λu- est. legum sensus ad mores temporum trahere, thent. Friderici, mille sere post annos latae.
nolunt alios Prosessores excludi, quod, ut nunc se ro. Verum quid privilegii datur Studiosis &res habet, bene, Friderici verbis atque tempori- maxime legum Prosessoribus 3 Ait Fridericus; bus non convenit. Ajunt illi, hoc verbum, ma- Ut ad loca, in quibus literarum exerceutur sti xime Legum Professores, esse ampliativum. ED dia, tam ipsi quam eorum nuntii, veniant,s in iisset ita, si diceret x ridericus GProse foribus, maxi- secure habitent. Deinde, ne quis aliquam Schome sacrarum Letum; Sed ait, Sebolaribus f ma- laribus imuriam inferre prae mat. Nihil haec xime Legum Pristiseribus,scholaribus,sed maxi- ad privilegium hactenus. Tralatilia & com- me Legum Professoribus, ait, se velle consultum. munia cunctis mortalibus. Sequuntur duo ar-Quod ii vox maxime, respectum inter se ProseL ticuli, in quibus oportet privilegium consistatisorum contineret, aetatis illius superstitio minime Primum hoc est; Nec ob asterius cujuscunque passa fuisset Legum Prosessores Theologis prae- provinciae delictumsis debitum aliquod damnum ferri; in primis, cum haec Constitutio in fronte eis inferat. Communiter intelligi solet deli- praeserat Episcoporum s Abbatum ante Duces s esum sive debitum provinciae, ex qua orti sunt Iudices nomina, qui sane Theologorum honori Studiosi; Cujusque provinciae delictum, ait Cae- non desuissent. Quid autem, dieat aliquis, mo- sar: Certe provincias delinquere, perquam ΠΟ-vit Imperatorem, ut solis Leguin Professoribus vulnest. aut si fieri possit, contra Principem de- consulendum putaret e Ratio est,quia Prosessori- linquunt, non contra alias provincias ejusdem bus Theologiae sat cautum fuit legibus antiquis imperii, aut contra privatos. Sed inprimis non& exemptionibus Pontificum auctoritate stabili- video, si maxime delictum seponas, quod tamentis; Sed Iuris civilis studium Pontifices suppri- non potest. & debitum provinciae pona3, hac inmere conabantur, ut probavimus ad tit. de orig. re quicquam esse privilegii, sive juris singularis. Dr.p.sae . cujus idcirco Patrocinium ab Impera- Nam hoc est tralatitium jus omnibusque com-toribus expectabatur. Philosophiae professio tunc mune, ne ob aliena debita vexentur; Zeno In P.
242쪽
Grave est nauselum Legibus, verum etiam naturali aequitari contrarium, pro alienis debitis alios molestari. Irimo hujusmodi iniquitates
circa omnes vicanos perpeιriari, modis omnibus Irohibemus, L nu. C. O. nust. ex vicari. Pro alien.
deb. Idemqxie Iustinianus poena quadrupli adjectri denuo 1ancivit in Nov.sa. e. r. Quin etsi Fiseati im debitorum summus sit favor, tamen Impi'. Honorius re i heodotius, ne quidem pro debitis id ullo modo fieri patiuntur & luvere prohibent, in L C. de executor.'exaclor. IIb. II.
Quae Constitutiones cum tempore Fr derici in omnium oculis essent, non poterat esse privilegium Academicae Iibertatis, quod omnibus iuuniversu in municipibus & vicanis jure notistimo competebat. Quare privilegii ustini haec res nullum habere potest, nili Studiosis hoc datum intelligamus, ut ne pro suis delictis, aut debitis, in alia provincia contractis, dum peregre in
Academias agunt, male mulctentur, aut detineantur; Sed reditus eorum in Patriam expecte. tur, vel legitimo tramite conveniantur. Qua iure nihil in civile, nihil a decore libertatis debitae studiosis peregrinantibus, contineri videtur. Ut autem Irivilegium hac parte eis competere dicatur, res haec necessaria dictu est: Λlioqui libertas Studiosoruin , tantopere celebrata ex hac
Auth. nihil aliud habebit, quam quod ordinariis judicibus non subjiciuntur, quae est ultimus ejus constitutionis articulus. Iino si quid memora-hile datum est illis, hoc quod dixi fuisse oportet. Non negem. & ultro eatet, Studiosos ob aliena quoque debita non poste vexari, eoque respectu hanc Constitutionem ad argumentum hujus Rubricae: Ne filius pro Patre αc. pertinere; sed ut privilegium sit, amplius quid intelligi oportere, mam sella res est. Sed alunt, non esse latine dictum, debisa vel delicta hujus aut illius provinciae , quae quis in quaque provineia commiserit. Atqui cum de Tutela, cujus administratio secundum provincias divisa est, loquimur, nihil tritius
est, quam ut debita pupilli secundum provincias
dividantu cum v. gr. quariti ir, an deDita unius
provinciae in alia pcti pollunt, qua de re agitur in L in . g. uti. de Admin. Tut. s L a. C. Si explar. Tut. Si pupilli debita sunt vel Italica vel provincialia, quid est incivile in hoc dicto, Studioli peregrinantis debita esse diversarum provinciarum vel in hac, inquam, sententia; quod Studiosus ob debitum in alia provincia e contractu vel delicto quae lituiti, alibi non sit detinendus. danmo-ue vel injuria per ejusmodi vexationem afficientis 3 N am de minoribus delictis id accipiendum
esse, iam pridem monuimus. Verum enim vero sit hac de re suum cuique judicium. II. Proprie ad hunc locum pertinet Privilegium Fori, quo Studiosein Auth. dicuntur conveniendi coram Domino vel Magisti, uo. vel ipsius ciavitatis Episeopo,quibus hanc juris in tionem se dedisse, narrat Imperator. Nondum invaluerat.ut docentium discentiumque coetus, univePsitateiri
pariter sub Rectore Collegioque Prosessorum conitituerent. Ideoque duhium mihi non est. nec suit. quin Iudices litidiosorum heic duo. Magister vel Episcopus conlii tuti sint, quibus Opponitur intextu alius Judex, ordinarius: Adeoque Dominum eundem esse cum Magistro. facile concedo, ct antea seripit. Sed Fridericus ante memoratam Fori praerogativam haec verba collocat, hujus rei optione cata Seholaribus. Hanc optionem, sive electionem, non minio ad Magi-srum aut Episeopum, quae pars alternativae recesi
sit ab usii temporum, 1ed etiam ad ipsius Privile .gii substantiam, in verbis, ejus rei optione, re fero; quatenus nullum est privilegium, cujus privilegiati non habeant electionem, uti velint, an secus. Jure inmuni Judicibus loci debebant
esse subjecti Scholares, jure privilegii ad illos vocari non possiant, inviti scilicet; volentibus ut injuria non tituta invitis beneficium non obtruditur.Regula juris communis heic maxime locum
habet, omnes licentiam habere, bis, quae pro se in-
Verissimum est, in Authentii Friderici rei i nam esse optionem studiosi um coram domino vel magistro suo sive Rectore,an coram ipsius civitat is Episcopo conveniri velint. Qui enim iamintim, loci magistratum interpretantur,quid sibi vellar, ipsi non intelligunt. Nee,ut lex clare disponit ad alium iudicem et hi posse, Deillime largior. Num volentes ad alium judicem ire possint, alia quaestio est, quam ex Fridericiana constitutiom dirimi non posse, non eo insicias. Optionem inter suos judices & alium, id est, Ioel magistratum, esse relinquendam, Noster multis disputat, bc consentit Alex. Arnold. Pagetist her in Giderico I. I. 3. In Franequerana Academia idern nihil habere dubii,cred imus merito Auctori. . Caeterum argumentum a Clericis ductum non est nullum, & armor videtur inter studiosum & Academieum forum este nexus, quam ut in eo commode divelli possiti add. Mench. ad O. P. S. tit. 6. F. a.dulta
243쪽
DE FORO INCOMPETENTE. QUOD DICITUR. 73
dulta fiunt, renuntiare, verba sunt Iustiniani L FI. deriei Conditoris hujus Legis, adhue Academias C. AF pye. scier. ubi renunciationein privilegii in Universitates uniti regiminis non fuisse reda- a Clericis saetam sancit esse irrevocabilem, eam- elas: Quomodo igitur favor Legis ad universitaque regulam generalem in omnibur eius generis tem, non ad singulos P Praeterea deinon stratu iri easibus esse debere, statuit. Pontifices deinde Cle- est alias. milites habere privilegium Fori non rieis hanc ademisse facultatem, satis constat, ve- minus universos, quam Studiosos; Cives etiam ruin ita, ut exceptio firmet regulam in omnibus singularum urbium gaudere privilegio de non reliquis casibus,re optionem privilegii relinquat evocando, quod non minus omnibus & singulis. liberam, ubi lege speciali adempta non est: cit' quam Studiosis suum beneficium, competit. jusmodi prohibitionis nulla species in hac Auth. Utriusque tamen ordinis homines, in singulisse prodit: Nam liaec verba, Oui vero ad alium causis suo arbitratu renunciare posse Fori privi
iudicem eos vocare teutaverit, a tali conamine legio, nulla dubitatio eli est omni die sie instituitur.
cadat, ex quo ejusmodi aliquid, nescio qua diale- Dil paritates, quae in his exemplis proferuntur. ebea educitur . etsi causea Iusti a fuerit. quid tam frivolae sunt, ut reselli non mereantur. I un. aliut sunt. quam sincito privilegii, quae nihil taxat, si quid universitati praejudicetur, tum sin- quam quod ipsu in habet privilegium, in serre gulos renunciare non posse, quia de ipsorum possunt 3 cui proinde, si renunciatio facta sit, lo favore tum non agitur, sacile concedimus, idque eus esse potest nullus. Magis miror, auctorita- Gallius prohat l. i. obfeap. 4o. Si periculum es-tem juris Canonici prolixe ad hujus quaestionis set, quod obtenditur, ne promiscuis renunciatio- applicationem urgeri. Nam si maxime de Stu- nibvs jurisdietio Academiae vilesceret, cujus pe-diosis juxta. Clericos Pontifices statuissent, eos riculi tamen nulla species in medio est, Lege pro- non posse non uti privilegio Fori, tamen Iuris hibitoria huic malo succurri posset; qua cessan, Civilis auctoritas, in conflictu utrimque Juris, te, nihil est liquidius, quam Studiosis non esse ne- apud Protestantes in negotioClericorum Praeva- gandam libertatem, omnibus privilegiatis com-leret: nune cum de Studioso nihil pontifices san- munem. Idque in nostra Academia nihil habet xeri ni, quid eli alienius, quam auctoritatem ex- dubii. Studiosis non potest evocari ad Supreceptionis, Lege speciali Clericis in junctae ad Stu- mam Curiam; quae est Iudex ordinarius in Fridiosos, de quibus nulla Lex est, producere 3 Si fia. Si tamen vocatus sequati ir, dc ibi respondere Lege speciali opus est ad impediendum, ne quis malit, quam apud Iudices Academicos, certus privilegio suo utatur. Studiosi, quos nulla Lex sum, neminem esse negaturum, quin id jure li- cogit ad utendum beneficio sibi indulto, manent quido facere possit. Si res Studioli detineantur sub regula communi. Sunt tamen, qui consti- a cive, qui ab ipso petit, isque judices Λcademi- tutionem de fundo Dotali non alienando Studio- cos gravetur, an Studioso non licebit, ut experia. sis applicent. tametsi id ipsum ad nostram thesin tuti in ea cauta se judici subjicere urbano 3 Saepe approbandam maxime comparatum sit: Videli- Delum, nee unquam de iure facti dubitatum. eet Lege speciali, qualis est de fundo dotali, opus Idem de Prosetaribus, qui ad Magistratus vocati
esse adi prohibendum, ne quis jure pro se introdu- non coguntur sequi; posse tamen sequi volentes, cto uti possit.Quod ut ob publicae utilitatis aut ho- nulla lex aut ratio vetat. ne statis Pationes aliquando fieri, exemplis in Le- ra. Recipit tamen liaec sententia quasdam adisgibus proditis constat,pr. Ins . Ouo. at sic. l. a. D. monitiones, aut limitati'nes necessarias. ex jure de pact. At. l. 4. 1. . Ied ultimo se. ita. ubi nulla communi, quarum prima est; quod Studiosi tui. Lex est prohibitoria, valet regula Justiniani non nores annis XXV. quales plerique sunt,ita renunis magis, quam juris naturae&Gentium, issit et fa- clare non possunt, quin restitui queant in intevori tuo renunciare licere. Privilegium autem graim, si laesi sint, quod tamen renunciationein Fori dat utra Studiosis in hae Auth. in eorum favo . suo commodo faciendam nullo inodo illis auferrem esse indultum, tota Friderici Constitutio lo- re, palam est. IL Studiosos, qui sint, aut esse vo-quitur,&haec verba nominatim, -θeciali lunt membra universitatis, non possunt in uni. dilectione peregrinantium scholari uin. Excipi- versum renunciare Foro Universitatis, eique setur. hoe privilegium ad universitatem Studiose- subducere, dc alium judicem ordinarium eligere, ru)n. non ad gulos pertinere; & quidem ab quo pertinet testimonium H. Conringit e disser- iisdem, qui narrant ex ConringiO. tempore Fri- δει. acad. V, contra nos in hac quaestione produ- P A R s II. - Ff e uiri.
244쪽
74o LIB. EhiiD. III. Quod in delictis eiusmodi electio
Iudicis ordinarii, & renunciatio Fori Λcademici, cui Studiosus est subjectus, non habeat locum, cet. l. v. ff. de Minor. ct renunciatio atque ele-δica non nisi de rehus, quae sunt in potestate renunciantium, habet locum, qualis utique non
est poena delicti.Denique dc ipse Pridericus privi legium sori tantum dat, Si quis Studiosis litem
Fer aliquo negotio movero vestierit. Hoc etiam uult modo laudatus Conringius, in verbis ex ead.
Disseret. contra nos produeiis: quia optis illa Judicis non potvit non rapa turbas dare, V no ccntem reum judicio Iubtrahere: Quo nihil essterniciosius in communi vita, praesertim si magnus At nocentium numerus. Denique nec alia
luit sentetitia Theseos, de qualis mota fuit. Studiosos habere electionem, utrum apud Recturem Dum an Magistratum loci velint conveniri: supponit materiam conventioni in qua partium V
luntas ct consensus valet; ad delicta ejusmodi Thesis nullo modo, negante peaesertim auctore, potuit rapi. 3. Liceat heie. antequam pergamus, Paulu lum deflectere ad Academiam, quae nostra stu dia per annos triginta & quod excedit. otio gra tissimo lavit, Frane eranam, quae ad exemplum
Friderisi, ab Illustribus Frisiae ordinibus scindata
est, jurisdictione ei seorsim a civitate constituta, purius & liberius, quam ulli vicinarum contigit. Namque alibi sere Iurisdictioni Rectoris&Pto- . sessorum, quos Fridericus in Λuth. Dominos αMagistros vocat, vel causarum. vel genere iudi- eum limitata est: Λpud nos ita fert lex XLVIL Academica: Omnes sudios, Bedesii. reliquique qui adAcademiam pertinebunt, IN OΜΝIB USCA GSI MDe i inter se agant De ab aliquo alio con-Neniantur, coram Rectore ς usque Adsessoribus cmVeniuntur tantum, seque umis oscitative. Et mox. quod partes injus venerint . a sententia prontinerata a Rectore sessoribusque Judicibus, appellatio utilii concedatur. Ex primis verbis orta fuit Quaestio, an ipse Rector & Prosessores eodem sori privilegio gaudeant, quoniam in hac lege, non nisi ut Iudices memorantuD; sed in lege praecedenti, Rector omnesque Promsetares, re qui aliquo in Academia munere sunguntur, ab onerisus civium liberi pronunciantur, at in hac lege, ipsi moratione subjecta, ut in praedicta, non immorantur. Idem accidit in Atith. ubi primo Caesar omnibus. qui studiorum causa peregrinantur, Seholaribus G maxime diis V. TIT. I. Dinarum atqu aeriarum legum Professorιbus hoc nostra pietatis beneficium inis emus; scit. ut ab injuriis i tuti. Inst ubi de iurisdictione Domini sive magistri agitur. Scholarium fit mentio
tantum, de ipse domino, cuna sit ipse judex, proprie nihil statuitur. . Ulim ita servatum est, ut nostri Prosesibres etiam apud Senatum Academicum duntaxat convenirentur, quasi repetitione τὸ κοινου ex lege praeced. facienda. Sed deinceps, nostra memoria, Curia suprema contractis
judiciis aliquoties censuit . Professores lege XLVII. non expretasan praecedenti lege quidem eximi Iurisdictione civitatis, a qua distinctum corpus efficiunt, & Iiactenus esse privilegiatos; sed non habere Forum aliud domicilii quam respectu totius provinciae, adeoque prima instantia posse vocari ad Curiam Supremam, quod ita nunc certi iuris habetur. Ait Lex. in V MNIBUS CAUSIS. Disertius quam in Auth. Ω- Per aliquo negotio, & mox. etiamsi causajusisFma fuerit. uiscrepant Inte p., de civilibus duntaxat uegotiis an re de criminalibus quoque id intelligendum sit. Pro hae suerunt Accurliu Basetolus.Donellus, aliique laudati a D. Matthaeo aedi p. q. th. 42. Sed verior est Baldi, Sichardi.
Hottomanni, aliorumque sententia; civiles tantum causas intelligi; quia notum eit, eriminalem jurisdictionem non competere, nisi specialiter nominatimque concessam. Eadem ratione, it quod generali concessione jurisdictionis merum Imperium non comprehenditur,verba legis Academicae, In omnibus causis, ad civilia mixtumque Imperium, quod in modica coercitione consistit, adhibenda videntur, quemadmodum ex iis, quπdejurisdictione F imperis pridem dicta sunt, in telligi potest. Ideoque studiosi graviorum criminum Rei ad Curiani, cui soli in hac Provincia privative, alunt leges, exclusa omni alia potestate, Competit merum Imperium. militare Iudicium non est provinciale transmittuntur: ut ta men duo tantum, quod putem, exempla S udio sorum supplicio adsectorum . memoriae utrum que nostrae, extent unius ob caedem duelli, alterius ob furtum.Qua in re non est praetereunda benignitas Dominorum summi sanctissimique Iudicii ; quod ultimum flagitii compertum, clausis custodiae valvis 1ecreto virgis. non aetatis, quae plena fuit, sed ordinis habita ratione,) admoueri voluerunt: Quanquam deinde Iuris Doctorem. eundemque Advocatum, re duos Ecclesiarum Pa flores, ob ejusdem generis maleficia publice virgis
245쪽
DE FORO INCOMPETENTE. QUOD DICITUR. 74r
gis caesos sitisse, constat. Nam in studiosis vitae Curium ingredientibus. eil spes emendationis, prima stipplicior tua intentio, quae nec deerat iuillo; at haec publico infami supplicio spe promotionis funditus eversi,corrumpitur. Sed cuin provectae homines aetatis jam publicis ct sacris adhibiti lanctionibus, ejusmodi probris innotescunt, nulla superest emendationis spes, neque non ut putrida membra suis a corporibus abscindi meren . tur: Quatenus experientia constat sepe lubricae adolescentiae studiosos in theatrum vitae productos. agere personas non poenitendas; sed qui studiis etiam secunda existiniatione peractis. exempla. sunt in conspectu deinceps exorbitare cceperunt, hi omnino vix unquam; α qui perseverarunt, quam rari istine ad bonam frugem perveniunt.
7 . Caeterum, quod de omnibus Causis ait Lex Academica, saepe dubitatum est, an ad talia per
tineret . quae rarius in Academiis occurrunt, ut sunt Arretia, de nunciationes rerum soli locata. rum,praelationes Creditorum hypothecariorum, quaeque ad eatu rein pertinent: sed a Curia Suprema semper adserta est Academia in pleno len- tu horum verborum, quod ad stiulios Os minustrosque in d. l. 1. nominatos attinet; etiam de Proseliribus idem valuit, ut concursus creditorum juxta praelationes hypothecarias, a Reci re Senatu; iMagistratibus Oppidanis frustra se opponentibus; iit judicatus re administratus, uoininatim defunctis Viris CIL Laurentia Bunk & Ludovico Parent. Sed in disputatione πραπιπυαξιας Creditorum D Johannis Terentii, quibus clam creditoribus rem ad Senatum Λcad aliis ad Curiam Supremam deferentibus, judicatum est, ut vivi Prosessores immediate Curiae subjecti sint, idem in honis eorum possidendis atque inter Creditores, si res serat, distribuendis obtine. re. Movit & hoc, quod a sententiis Rectoris &Senatus non Διur appellatio, quae res in gratiam studiolae juventutis, ne haec longis litibus. tuo discendique gravi incommodo distrahatur, introisducta, magnam haberet Eriαθεωρησιν, si ad Pio- sessores eoru inque domos pertineret, Curia Academica sic incla pendent adeoque supreina in sua Republica aliquo modo facta. s. Postreino loco. Doctores unanimi conissentu eosque secutus D. A. Matthaeus d. disp. 4. th. 4. ita statuunt; privilegium studiosorum pertinere duntaxat ad eos, qui partibus suis iunguntur. dc vere student, non ad desides, aut Bacclio Venerique mancipatos: quam sententiam ego
potius laudo, quam probo. magisque iuridioeuto rescripsisse non ita pridem Nobiliss Ordd.
risiae Deputatos, inter Rectorem Senatumque es Magistratur urbanos, pro studiolis hahendos so- roque Λcademico subesse . quotquot a Parenti bus Curatoribusue suis ad studia in hanc civitatem ni issi sunt; cui rescripto fuit additum; etsi Albo Studentium adhuc inscripti non fuerint: Cui tamen rei modus impositus est Lege XXX. FIMq. ut intra X I V. dies a promulgato in eam rem Edicto. nomina sua profiteri debeant; Ali
quin, ac etiam. si post edita apud Rectorem nomina quidam vagentur. nec ullas audiant lectio. nes, iudicabuntur tales M igistratui oppidano. ut stiant, hospites esse alienos ab ordineScholastico. quales ut nec privilegiis Academiae fruantur, selmagistratibus subjiciantur. cautum est. Quamdiu igitur talis separatio&exclusio a corpore Λ-cademiae cum denunciatione Magistratibus ordinariis insinuata, non est facta, manent cives Mademiae. Idque non tantaim apud nos,sed ubique juris esse arbitror, ut qui semel Academiae aggregatus est . quibuscunque moribus sit praeditus. quamdiu decreto publico non est ΛIbo expunctus. maneat Academiae sero subjectus: et si non negamus, eos. qui moribus suis. nulla parte studiorum professioni respoudent. meritissime a iure Λcademico excludi. 6. Studiosis surrogandi, vel potius praeseren .
di erant. Clerici, quibus aliud jure Civili, aliud Canonico tribuitur privilegium. Iure Civili aliud veteri. aliud novo. Utilia in provinciis apud Praesidem, in Urbe apud praesectum Praetorio conveniebantur, M. C. de Dyc. scier. l. s.
C. de Disic audiem . Novum jus est J iistiniani in
μυ. U. ET N. tam c. a . ut Clerici in pecuniariis causis apud Episcopos conveniantur, qui si nolint, aut noqueant judicare. lis peragenda apud Iudicem ordinarium. In caulis criminalibus
distinguitur; si proprium sit Clerici, ut Simoni profanationis, inobedientiae, judicium est Episeopi; si vero commune sit delictum, ut adulterium, caedes, finiuim cognitionem ordinariis tribunalibus non vult Imperator subduci, modo aute supplicium, damnati degradatio fiat ab Episcopo.Iure Caaonteo Clericos omni Magistratuum potestati esse subductos. satis constat, sine distinctione civilium criininaliumque causaΓum, cap. Clerici. g. de Iudici adeo quidem, ut Pontifice eos ne fori quidem privilegio renunciare patian
246쪽
DE FORO INCOMPETENTE, QUOD DICITUR. TQ
Iegiatae personae in locis , ubi contraxerunt, inve- licet exsuscepto. deor. eo . e. caterum. de Iudic. niantur, ibi Foro sul e stae sint, quod de Legatis Statutis quoque Frisa: exr res suin, I. I. rit. Lart. t. scriptum est in l. r. f. s. h. t. Privilegium enim 79. Dicendum enat porro de prorogatione, eximit illos ordiu rio Foro, qtiod aeque est Rei de connexione rerum, de reconventione, dcque gestae ct illae . quam domicilii. Proinde nec ad jurisdictionum varietate, si haec a connexione re iocum rei sit e venire compelluntur, nisi quate- nim diviso intelleini accipi potest Verum his ni is res aliam facultatem nullo modo recipit, nec de rebus titulum expectamus proprium in Lib. XI. contineotia catilla: liquo loco inchoatae separari nisi quod de prorogatione dichim satis est ad titqueat, ut de judiciis divis iis, rationibus red- des uiri dii P. Denique, per Arrestum notabilis
den iis, similibusque dicendum videtur. An etiam ri mutatio ' committitur his temporibus; sed de de Arrestis 3 Non est eadem ratio; sed qui his hae ad tiri de in fu vocando tractavimus. Illud
contra privilegi.itos uti velit, eum privilegio heic unice observabimus, quod ab initio Capitisiplbrum parere consentanei uri est; nec hiat ira il- hujus diximus; proprietatem sori perpetuam esse. lorum diveriam ab aliis in Rem actionibus appa- ut in ea Dcultas cogendi partes, inveniatur; Etsi rei csse conditioncm. autem illa ex sententia juris Romani sola minime 78. Poli privilegia, causam mutandi Fori colim suificiat,ad sori causalia constituendam, in Arresocavimus 'sitiatu . negatam; Quando Judex tamen vix est, ut alia Gentibus rati a Fori exinde insector in jus vocanti aut stipplicanti, aliterque mutandi constet, quam, quod occasione colam ejus ollicium imploranti, non facit copiam sui, pellendi homines, ut in suo territorio se judici si- nec consiletum juris processum patitur exerceri, stant, in civium suorum gratiam utendum Pu- tum quilibet ab eo, cui alioqui est subjedius, ad tent; quod ut solum susscere non debebat, unde Comitatum Princit is, sive Curiam Supremam, Jus Caesarum hanc causam penitus ignor t) ita ia- non modo se conserre potest, judicis compellen- eile nobis suggerit, juris publici privatique ratiodi causa: sed & adversarium, cui prima alioquin nibus non esse consentaneum, ut homines Foro instantia non est subjuebis, vocare potest, arg. l. a. talium judicum, a quibus cogi, quique invitis illi D. ut sit.penaes Auth. Statuimus. s. t. C. de Disci sentent i .e executionis copiam re ei sedium dares cieri ubi, qui tertio requi litus justitiam deno nequeant, subjectos esse s latitamus, sicut uiti Pergat, jurisdietione sua, in illa scilicet causa, mul sta- petuo e praecedentibus observare licuit. tur. Idem jure Canonico, c. ex transmissa. e. Τ i T. II.
I. Continuatio, Querelam es speciem petitionis heredit. Ubis de bonori possessione litis ominandae gratia. II. An querela fle possit institui, ut petatur Iola re cissio, sine petitione be-
reditatis. III. Au dictum vjus hodierni, te mori sallit te vis, tollat usum oueret. e. IV. AuPraetextus furoris hodie iue locum habeat,Van sit lictius. V. Causa seuereia Pietas, quousque. VI. Liberis nothis quatenus detur querela. VII. An Matri detur querela contra
Pupillarem hubstitutionem a Patre filio factam. VIII. De suerela fratrum duplex quae-sset determinatur, an fratribus uterini, hodie seuerela detur, ita an Turii pro turpibus per Duis habendi I X. An Patre peruuerelam obtinente, fratres adsuccessionem ab inte fato aum istantur, quod Me. X. An paterimur querens plus, quum ab integato ei competit, auferat, quoI Ne XI. DE LEGITIMA, non pose parentes vivos ad eam dandam cogi. XII. Au u Uriuctur Legitimae. Patri Drepat myol. prohiberi possit ab avo. XIII. An solutio aeris alieni liberorum, ex ea prohiberi possit. XIV. An exheredatus liberis connumeretur in comFutanda quantitat
Iure nostro Arremim personale Iurisdictionem non videtur prorogare, eum praes ita de solvendo cauti ne id statim relaxandum iit, O. ρ. S. t. sis. n allen delin Jalliri. qua relaxatione tacta, causod ordinari-um Judicem remittitur, Carpet . . a. Re J. N. n.' .s. j. Suend. ad fib/I. Proe. p. 'r'. Arrestum autem reale legitime impetratum, sicuti Ius reale in bonis debitoris tribu it, P. 1. L. Et aa. ν sarier. ita etiam locus a resti impetrari, tanquam forum rei sitae, pro judicio competente recte habetur. vid. Menck in Traia. Θntu. de Daum,P. ιον.
247쪽
Legitimae. x V. An Legitima moribus hodiernis aliter, quam titulo insitutionis relinquatur. Xι I. An Pater filio gravamen aliquod super totam hereditatem injungerensis, ita ut orboc recuset, Legitima myolam eι relinquat. XVII. quarta Auto uini ina an hodie locum habeat. XVIII. De renunciatione querela quid juris s morinodierni, disserentiaque Atii s Patris hae parte. XIX. De exheredatione bona mente Iacta, casusque aliquor singulares. X X. Condictionem ad supplem. legit .e videri esse quinquennalem. XXL In dubio o, an contra exheredationem sit judicandum. XXII. Clausida Oriciliaris an refringat querelam. Post in ustatiun de Iudiciis gener lana, variae sequuntur species, re primo quidem tuli vers Ilum judiciorum, quae sunt de hereditate, cujusmodi duo sunt; querela In ossiciosi Testamenti, α Hereditati; petitio: de quibus hac ratione se-oi si in a materia sueceisonis testamentariae atque legitimae, non admodum alioqui commode pro adiuetis methodo Iustiniani, tractatur. Recte Querelam vocari speciein hereditatis petitionis, a Dis. b. t. dictum est, obiterque remota objectio. Querelam necesse a testamento. neque ubintestato , quod accurate loquendo verum est. Nam ideo Praetor dabat exheredatis bonor. possestionem litis ordinauda Rraria, i. g. in P r. h. t. ut jus heredis praeserre & hereditatem petere posset
exheredatus, quod nec poterat e testamento, in quo exclusus erat, nec ab intestato. quaindi usu, isteret Testametitum. Atqui alterutro titulo opus
est ad hereditatis petitionem, l. t. de Hered. Pet. Qualis igitur fuit illa bonorum possessio litis ordinandae gratia Z testati 3 an ab intestato 3 sine dubio ab intestato, secundum intentionem querentis. dc quidem sine re dc sine esseehi, si filius querens su cumberet. Vigi. id taIde In . s. outholt.dii P. s. th. p. Verum si Querela sit ipsa Heredit. petitio
dc species ejus, cur ante eam tractatur 7 non, quia
pnaeparatorium sit judicium . scit quia datur in cause iacti testamenti, oc causi testati causam intestati priecedit; quia datur & proximis duntaxat, cum hereditatis petitio sit aeque pro extraneis, quam pro Legitimis heredibus; quia denique,tam-elli reicissio oc petitio uno eodemque judicio
fiat, verum tamen et rescindenduin esse telli men-nemque hereditatis, dc in eodem judicio fieri, exl. N. in .s l. Io. h. t. nec aliter in Foris nostris servetur, quam ut is qui vult queri, una eade inque conclusione, testamen tuin esse rescindendum, sibique restituendcm hereditatem , contendat;
Quaeritur, si quis ita inllituerit, ut primo nihil aliud peteret, quani rescinditellamentum, dein alia inllantia petiturus hereditatem, an repelleretur 3 Hoc sine dubio agendum, ne judicia sint elusoria, oc evitandi circuitus. Si quis Rei vindicatione volens agere, concludat, ut irae dominus δε- claretur duntaxat, non videtur recte agere, ne
postea novo opus sit judicio, ad restitutionem. Sic etiam, qui de Rufiose agit, nullam aliam actionem, quam hereditatis petitionem exercere debet. ait Paulus i ncro. h. t. Putem igitur, reo contradicente, talem agendi modum, quo nihil quam res eissio testamenti postulatur, ut ineptum inutilemque recusari posse; si a partibus admittatur, transibit . ut fit, quoties non omnia libello. quae secundum a stionis naturam inesse deberent.
inseruntur.3. Usum Querelae non esse minorem jure n vo, quam fuit olim, L num. 2. demonstravimus.
Sed inexpe statuita est, quod aliqui tradunt Pra. gmatici, in iis locis, ubi valet dictum Gallicae pra
xeos, is mort falsis is vis, id est, P eum mortui
continuatur in Pisum. Querelam esse nudum n
men, o quod liberi eost eisionem hereditatis paternae ipso jure adipiscantur, ita ut Querela non sit opus; Autumn. Guyum ad c ue Bon. Possquod Ocnaoribus Belgicis applicare D. Ant. Mit-t Iaae uni, Auctari ad dissp. de Divort. Leg. π Q. '
tum prius, quam petatur hereditas, adeoque Prius Dos Di . de Tesam. α So. narrat, sed non appro- illud fuisse commemorandum ; et si Gobus ad bat D. VOetius ad h. tit. Inst. n. r. Nec sane Grae- hune finem nihil opus sit judiciis. Executi a tem sumus hoc caput plena manu in Parte I, Inst. h. t. quo Lectorem remittimus. a. Diximus. quid sit Querela, quibus, quo Ordine dctur, re quibus calibus cesset. Definiti nis exegesi, quae est in es tu. n. 2. nihil habemus addendum, nisi placeat hoc quaesituin; Cum probaverimus, Querelam non esse judicium praeparatorium, sed reicissione; testamenti, petitumne egius , Romani luris alioqui sacillimus abrogandi, Querelam esse abrogatam contendit. Nisi une omnia saliunt. diebina illud possessionis continuandae, supponit causam succeisonis testanensariae . vel ab intestato: Sed ut exheredatux, antequam constet, jure siit excitis iis an injuria, posses.sionein hereditatis paternae obtineat, enorme di chi esse videtur; Saltem rescissio testamenti debet esse necesseria, nec minus restitutio bonorium
248쪽
quatenus ab alio detinentur: quod quid aliud.
quam Querela esse queat, non apparet. Hoc satis conflat; si Filius hereditatem postuleat. non opus esse Querela per modum conventionis, ted expectare posse, dum Hereditas ab ipso petatur, ut tum Reconventionem Querelae instituat, vel eam per exceptionem opponat, quomodo ιδ. g. U. accipiendam esse, probat D. Wissmb. h. t. n. 2. Λpud nos cum praxis continuandae possessionis in heredem recepta non lit, quin adhuc Querela suum teneat vigorem, nihil ambigendum est.
sine locus adhuc illi commento, quod Romani Juris Conditor adhiberi voluit, de quo agimus adae rit. I. u. I. ut filius dicat par rem non fuisse sanar inuti pr. d. t. I i. s l. a. h. t. non quas vero de mcns velfurissus Derit, ait Jou ed causa honoris reverentiaeque ergo, ne memoriam paterni nominis dehonestet. Nullum hujus coloris in libello adhibendi usum superesse, tradit D. Sch tanus examin. ad h. t. Quod si verum est, hunc colorem tinebim esse in naturali pudore verecundiaque filiali, difficile ductu est, moribus hoc institutum esse sublatui nisi quatenus primum Juris Praeceptum Hones e vivendi, ut hodie mis moribus labefaelatum, inter obsoleta quis putet habendum , ut a quodam antecetare disputatum esse, refert Barclajus in Euphorm. a princip. Ad n lectionem, quod nec hoc nimium reverentiae praeie serat, dicere, patrem fulta dementem, refellandam facit, quod Calpum. Flaccius declam. Jo. Pius est, inquit re dubio filius,qui in Patre moris errorempotius morbo adsignat, ato, quam moribus. Quod attinet ad dissicultatem, quam nobis inculcabat Nilfenbachius noster ex diiciplina sui Praeceptoris, non esse probandum com mentum, quo quis adiuvetur potius, i mentiatur, quam ii verum dicat;nec religionem pati, ut quis Patrem dicat mentem Captum fuisse,quein constet valide ad extremum sipuisse; responderi potest: non esse mendacia, quae ocHας raten, altero, quicum loquimur, conscio proseruntur; nec enim
tum dicitur Falsum contra proximum; Atqui αJudex re pars adversa bene novit, amentiam in hoc Casu non praedicari historice, sed dicis S honestatis gratia, quod oc ipsa res satis indicat, cum, ut admonetJiistinianus d. princi in . Si Testator ver urioquifuisset, non opus esset, de in clo se queri. I aceo, quod 1aepe simp iciter vereque furiosus dicitur Pater, qui urale consulit filio non male merito, qualis Olympiodorus apud De
Piodorus isse non tantum homo injustus sed etiam omnibus notis es familiaribus pro melancholico habitus instituto vitae,imo ut Solon Legislator ait, furiosus, qui mulieri pareat impudica. Enimvesro quacunque ab homine mulieri obsequente disponuntur, ea cuncta Solon irrita esse fatuit. Caeteruin, de usu sori hac parte statuenduin videtur ; Amentiae colorem non videri necessariinum esse, quoniam ea, quae a s eiali formularum conceptione dependent, in Foro ita non servantur: Fundamentalis tamen ratio sine dubio valebit, ne liberis in memoriam Parentum contumellata dietis uti permittatur, eaque causa Libellus vitium contrahere possit. S. Causam, propter quam detur Querela, esse pietatem, novimus ex L N. in pri de laus testam. Pietatem autem Latini proprie de ossicio ς γης
naturalis erga sanguinem usurpant, quae exhere datione, quanto archior, tanto est indignior, fa- .ciliusque remedium Querelae meretur; donec paulatim remotiore sanguinis gradu, respectus pietatis in tantuin remittitur, ut quidem minus laudabile sit, extraneum praeserre sanguini, nulla tamen animadversio Legis ad retractandum momentis arbitrium distringatur. Nec adeo laedere jus conscientiae dicendus est. qui fratres aliosque collaterales. institutis extraneis, sine praevia ossensione praeterierit; secus ac cum aliis, Sutis holtius adficinat Di ert. I. Coroll. . qua de re viadenda nostra in lib. 4. Digres c.3ΦψDqq. 6. Hinc quia maxime amor descendit, prima liberis Querela datur, de quibus ad d. t. I. NO-thi. de quibus ibi indictum, aut diis im est,ut alibi diceretur, sic est habendum; illos a matre praeteritos, vel exheredatos, habere Querelatii, quia non differunt a legitimis res ictu genitricis,
l. a. s δ. D. unde cognati. nisi mater iit inlustris ochabeat liberos legitimos, d. Is. C. ad M. Orphit.
sed respectu Patrum magis est, ut spurii Querelam
249쪽
iam habere non videantur, cum Patrem non habeant, s. ult. I. de nupt. Nothi vero jure quidem aliquo successonis ab intestato gaudent, Nov. b. c. la. g. q. Tellamento exclusis nihil juris datum legitur, nedum ut Lesitimae petitionem habeant, sine qua nulli datur Querela, MP. S. c. i. in sim et ii dissent. Cujac. ad Nov. ιS. α dubitat Zoes ad h. t. n. Io. Denique, liberos adrogatosoc ab adscendentibus adoptatos, cum necessario instituendi vel exheredandi sint, certum est, habere Querelam, quae ob eandem rationem adotis jus est, ut filio impuberi scribere possit heredem pater, quem velit: nulla hele impietatis aut inofficiosae testationis species apparet; aut enim haec inter Patrem tellatorem dc pueri matrem λ- ret . aut inter hunc ct matrem 1hain : non inter illos, quia inter conjuges non vertitur respectus
inofficioli testamenti ; nee filio imputari potest, cum ejus nullum factum argui possit, qui nec secit testamentum, nec facere potuit. Tu dices; Legitima tamen debetur matri e bonis filii, idque juris naturalis ix immutabilis est; Qui id igitur ptatis ab extraneo non tribuitur, s. a. I. de Arist. pupillaris substitutionis interventu everti poterit Z
f. s. in f I. de lib. exherei g. ιδ. δε Succus ab Evanescet haec objectio in speciem valida, si dosiis. sinitionem Legitimae, quam dedimus in posit. 17. . De Querela Parentum agimus in ae rit. Inst. ad tit. Inst. de Inost. testam. consideres; Legitima. n. s. sed de Querela matri danda, species & deci- est portio hereditatis. quam lex nece,fario relin-sio lingularis est in L δ. g. s. F. de Duf. testam. Ubi Ulpianus; IIed nec impuberis Alii mater iu scisum res amentum dicit, quia pater ei hoc fecit. Pater substituit filio impuberi, quem habet in potestate, pupillariter, eique icribit heredem suam sororem, vel pone, sis, concubinam; ut bona non modo ale testatore, verum & aliunde ad filium prosecta deserantur, non ad matrem pueri, sed ad amitam, testantis sororem, vel, quod indignius, ad pellicem uxoris suae. Mater queri non potest, quia datur ei Querela contra testamenis tum a filio factum; at hoc a patre compositum est, suo marito; conjugi autem adversus conja
qui jubet iis, quibus competit querela inofficiosi Proinde legitima supponit jus querendi de momcioso testamento . nec ulli alii competit, nili cui facultas et , impugnandi evertendique testamentum per hoc remedium; quod cum jure negetur. coniequens est, cessare quoque legitimae petitionem. Sane quid statuendum seret, si ad hunc rigorem subtistatis legalis, quemadmodum certe poteil appellari, accederet indignitas singulari. um circuitistantiarum; ut si perlona turpis instituta sit, veluti, quod insolentissimu in loret, si concubina legitimae uxori, quae sit mater pueri. praelata fuisset. non habeo dicere. Equidem
em Querela non datur. Quid autem; nonne ma- Posse judicem, aut sane Principem, ob ex quilitas iri eompetit Legitima de bonis filii, in hoc casu r circumstantias a jure scripto recedere, probavi-
Non potest competere, quoniam his denium le- mus rationibus, ct exemplo illustri, in Digrinitimae petitio datur, quibus querela conceditur, Aon. Jusinianisspart. l. cap. ult.
- - l- 8. De Querela Fratrum atque Sororis, absolvimus adae tit. I. n. q. ubi rationem duplicis variationis in quaestione duplici reddidimus, in quibus dialecticae juris rationes, & gravitas judicii
legalis, hinc inde confligentes, fecerunt, ut pomstremo nobis sederit, quod minus verbosuin, at solidiore uiti fundamento visum est. De Spurio videtur omnino dicendum. haec verba La7. C. de
Inus resam. Si Icripti heredes infamiae, vel tur-9. ι3. n. insin. Quod si obtineri possit, ut legitima matri decidenda foret, ne quidem a jure uuerendi ullo modo excludi posset, L Le. Athoe iniquum pragmaticis videtur, ut praetextu subtilitatis ridigissimae, jus naturae praecidatur, &ostieia pietatis inter matrem filiumque abrumpantur. ideoque non dubitat Autumnus in censurissum Rom. aud. l. S. quin contrarium in judicando obtineat, & ex eo D. Voetius ad hunc tit. cap.
de moribus. Quid nos a manifesta juris Roma- pitudinis, vel levis notae macula adspergantur, adni sentestia postli absolvere non video, ' nisi tO- eos, qui perperam s non bene merentur, ut moxium illud tanquam iniquum ct impium sit ex- ibidem respectit liberorum subjicitur, esse rese-plodenduin, quod non video cur facere debea- renda. Vula idem vocula, adspergantur, quae ummiij nisi sus iit eodem stylo substitutionein pu- tam saeti recentis, non insitam natalium contiis pillarem confodere. Nam hoc patriae Potesta' net, quibus adde quae d. n. habuimus, eoque plus auid Saxones absolvat, com puta Eleu. t. art. I. re Deci . Eou. I. vide P.L p. ati. ia nota subiecta.
250쪽
DE IN OFFICIOSO TESTAMENTO. 747
ra PMaeotiis de Noth. N Sor. c. 11. Fachinae. q. contro.m. Broncla. t. miyc. aa. Quod ad ulteram quaestionein attinet, Constantinus in ael. 27. distinguit inter fratres uterinos, ct consanguineo
ut liis competat, illis non competat Inoisciosi Querela, quia tunc illa differentia adhuc notabiliter inulti erat . quam Justinianus deinde sun ditus sustulit in Nov. HS. c. a. ne ulla, inquam, ejus mentio fieret in ulla successione, quocunque m do prioribus legibus tractabatur. Tu dices; Λgitur ibi de Successione ab intestato. Querela secundum eius regulas non ordinatur. Sed plerumque ubi ius intestati obtinet, Querela cessat.
At, inquam, susscit. Querelam nulli, quam jus ab
intestato successionis habenti, competere, L 1. g. l. h. t. ubicunque illa usu venit. ibi cessat dii serentia marium & seminarum ortorumque & Ortarum ex illis, quaecunque legibus antiquis erant stabilitae, d. c. . Denique. propositum fuisse Justiniano, liniversam sexus seminei injuriam abolere, nec inpari gradu sanguinis feminas deteriori jure quam
mares esse pati, liquet ex infinitis d. cap. 4. verbis,
ct ex arg. l. 4. C. de lib. prael. quae est ejusdem Iustiniani, ubi quod de iii ccessione ab intestato san.
citum erat, ad diversi generis successiones transfertur. Verum ut hae sententiae rationibus utrimque speciosis non destituuntur, ita suum cuique facile patior esse judicium, modo idem mihi sine praejudicio permittatur.
9. Ad hunc locum pertinet etiam memora.
bilis Quaestio, Λ n. si pater inossiciosi egerit ae
obtinuerit, ejus liberi, fratres destineti, ad successionem quoque vocentur; similiter. obtinente fratre, an & liberi statrum pariter succedant 7 Ratio affirmandi in speciem valida occurrit, quia rescisso per querelam testamento, obtinet successio ab intestato, secundum quam statres & sorores juxta Parentes, fratrum liberi cum fratribus
admittuntur. . IJ.e a. & Pater nihilo plus juris. evacuato te flamento, efficere videtur, quam si
nullum plane testamentum suisset, siquidem per
querelam res eo redigatur, ut quasi testamentum extet nullum, L ε. g. r. h. t. Rationes lainen conistra sentiendi videntur validiores, suntque potissi-1num hae: I. Cui soli datur actio petitioque, huic quoque soli victoria prodest; Parenti autem constat , si velit, soli querelam dari; aut si pater non sit, fratri, non liberis fratrum; Ipse igitur, cui datur querela, solus triumphat, & solus studiuvi.
tori.e gaudet. Res enim inter alios acta & judi. cata. aliis neque nocet neque prodest, L s. de Re judie. ubi reseruntur quidem aliquot exceptiones, ut excipit D. Thomasius in Schol. ad d. po g. verum quae nihil cum hac specie quaeliti commune habeant. Denique Restitutio hereditatis nihil est aliud, quam executio sententiae, qua hereditas querenti fuit ad licta, executio non potest latius extendi, quam sententia ipsa pateat. Ideoque nihil valet argumentum de ordine succedenda ab intestato, quia non est hic petitio simplex hereditatis ab intestato , sed vi sententiae super querela obtentae. l. cI. h. t. Huius L. Glosia tres minit casuq. Verius est unum esse; qui proponitur in prieontinuatio est ejusdem casus in vers unde. de cisio in ult. Oppon. filius est casus in verbis. adhueeesson. ab intes. vocati; Hoc non convenit repudianti. qualis in pr. Resp. In versic. unde. proponitur ratio dubitandi, quae est haec: Filius. qui animo repudiandi non est questus, ideo tamen
repudiavit jus I9cceae ab intestaro. Sed quia
tamen alter solus habuit jus querelae, propter animum repudiandi in altero. hinc suus obtinuit
per sentent. qua se tuetur adversus alterum agentem heredit. petitione, in Di. d. l. Ratio alis tera est, quia matres, honesto herede instituto, impune praetereuntur, fratrumque liberi semperct absolute. Ideo cum testator, uxore herede instituta, parentem dc fratres exesu sit, hi recte& si . ne remedio sunt exclusi, testamento ipserum intuitu recte & rite facto: Ipsis adeo spes omnis praecisa, successione ab intestato, quantum ad ipsos , per testamentum iure factuin extincta.
quam nullo consilio recuperare possunt. Igitur , quod querela inossiciosi testatorein ad causam intestati reducat, L si g. r. h. t. id ita accipiendum; quod successo ad eum, qui ab intestatosuerat successurus, devolvatur, non quod omnes, qui ab intestato jus habebant, per querelam sucineessioni admoveantiir. obstat adhue L s. h. t. ubi sororum una ex quadrante instituta, altera a matre praeterita est ; quae per querelam rescindit Testamentum. Nec tamen omni hereditate potitur, sed quae non questa suit soror, aufert semissem ab intestato: quod sororis ea sit ratio, ut nunquam deterior ejus conditio in causi querelae inossiciosi esse potuerit, nec unquam a sorore eX-
De duabus his quaestionibus, ut & de illa, quae sequenti . to. affertur, inter Saxones non disceptatur,quod eorum iure, neque fratres cum parentibus. neque cum fratribus fratrum liberi, unquam admittuntur.