장음표시 사용
481쪽
mento sit,' ct tum jus si a commemoratum, inde ab initio su met, qui plus aliis offerat, ut
omni parte locum habubit. Sed in publicis ven- veris emptoribus praemiuio inaximae licitationis. ditionibus: immobilium rerum,nihil est usitatius. Vulgo Stycurit, quo nil utitatius, intercipiat, do- Mosest, ut tribus vicibus fiat licitatio per modum to detecto, venditorem teneri ad praemium vero auctionis, & qui tertia vice maximum offert Pre- licitatori maximo praeci. indum, quia hoc est colis iiivia, huic res addicitur in diein. duarum triumve ma fidem conventionis perse , qtra statutuin hebdomadarum, aliquando & amplius, quam est, ut maximo licitatori praemium daretur: H-vu go provisionalem appellant addictionem, que memini obtinere. cum licitator domus Frenis piscinilagri quia si palmiis junctis, ct more gentis cellame, a fictitio emptore per venditores subje- invicein pereussis. Sed in eo discrepat uius uo- cto, superatus ellem. Probata subornatione, te- iter ab iis, quae ex Romano iure dicta liint; quod niti, ut praemium publice propositum de pretiores non addicuntur. in eum diuitaxat casura, si duducerem. Jus est certum hac parte, facti promedor alista lit conditio, licet hoc unice specte- batione plerumque laboratur. tur, sed venditor optionem stipulatur intra tempus conventionis, utriun addicere velit rem plus OL 8. Solent etiam pacisci venditores , ut liceat ferenti, an sectis. Est etiam nolirae addictionis sibi peractis auctionibus, neglecto vel omissio li-eon Silio suspentiva, quam non sequitur traditio, citatore maximo, minus osterentes eligere pri- non si ictumn perceptio, nec damni onerusiave mo, sceundo, tertio loco; sub cujus pacti larva 1 r.estatio. Denique, nec venditor ad denun- tegunt subornationes. ut omissis emptoribus illiciationem, si plus oblatum sit, tenetur emptori; cii causa subjectis, ad reliquos se convertant, nec ipse. ii velit, emptor inquirat & adjiciat. tamen eius pacti praetextu subjectiones illas jure . At vero disparitas illa non vetat, pleraque lucri possi int, cum alius de Iure pacti illius talus iuris Civilis retinere suum argumentum, veluti, sit, major scit. aut minor idoneitas emptorum αquod de stibornatis emptoribus tradunt Leges, suturie 1blutionis 1 ecuritas. Quin nec opus est si post addictionem in diem venditor mentitus hujusmodi pacto regrediendi ad inseriores Lessit, allatam este meliorem conditionem, eoque tat M. cum ipsis jure id integrum esse . paulo commento provexerit emptorem ad novam lici- ante probatum sit, ex Ly. h. t. Quin sorte neetationem, detecta fraude, statuendum est, primo controverita careret Quaesitum, an venditor aris emptori reinesse acquisitato, per L 4. g. s. h. Quid bitriuin illud non amitteret subornatione falsis ante adlic ionem, durantibus primis licitatiO- emptoris, in poenam doli; nisi quod his diebusnibus, falsus emptor a venditore suerit subjectus, commentum istud tam usitatum est, ut dissicul- ut β, eique res addicti fuerit, an primus licitator ter impetrari posset meritum Iuris ei par facto. contendere poteli, re in sibi esse tradendam, eo- quod doli, ut aliquissimul oc venditoris pal.un. dem quod prius obtulit pretio 3 Non videtur; α clam emptoris perlbnaan gerat, non potest ex. quia nulla fuit addictio, nee conventio de re ver cusari. Caeterum, hoc adseveratius ponere licet; cenda inter emptorem re venditorem; Sed hoc si post auctiones. post addictionem in diem, sub- Deile constabit. si venditor fusum emptorem Ornato emptori ficta sit addictio ultima, d' vnt olim jure primi liciti gaudens in Saxonia, meliore conditione allata, se poterat offerre ad idem, quod
penitus sublatum. O. P. S. E. I. re E. Tu.Iμβου Etiam apud nos, si lieitator posterior non solvendo sit prior, qui ab eo superatus fuerat, non videtur esse Iuberatus, cum tacite pactum addictionis in diem subesse censeatur. a. . st.1. d aisdie . in Hem. Schilter. adf. G. 3p. g. so. . Philipp. de fio, flatιonibus. c. I. comm. 16. m. Us. quia tamen haec sententia non ubique reiseepta est. sed nova lieitatione facta, novam quasi venditionem conr hi, alii staruunt, vid. CarpE. 'ν. Ind. Har. . Bert. P. l. Conci. δε. O 'Am hinc prudentissime Statuto Lipsiens it poenitendi arbitrium prorsus su hiatum. ae a licitatoribus eautio de non poenitendo exacta fuit. vid. ycipsiqer DB illsabr m M. taetra
turger Laution In best licii sthulbig strin. Si Q. υδ. Ph lipp. i. r. n. m. rt Sed di universiili Lege nune huic negotio medela est allata. Qui plurimi licitatus est , ante terminum adjudicationis decimam liciti partem . aut deponat , aut se
482쪽
A'che palmslub. tunc primos emptores, etsi ratos, ut exemplo vidimus usu venisse. supra ad pactum de regrediendo fuerit adjectu tu, esse Iibe. tit. Mandati. T i T. III.
I. quid ET unde dict.3 sit Lex eo siseria. II. Periculum ad emptorem. de cujus rei ratione dic uiritur. III. De fructibus quid jurit. IV. Executio Legis Commissoria, s Mytis ejus
ΛLtermn pacti exemplum, Lex Commisseria
vocatur, quatenus pacta sunt leges contracti ium . l. V. de R.I. Committendi vocabulum in Jure se quenter sic usurpatur, ut significet id. quod contra fit quilii vetitum eli; hinc commissa vectigalium, quando factum est aliquid contra legem vectigalis. Rub.sf. de Publie. Vectu. t Commissis, totoque pagsim titulo. Sie committi stipulatio dicitur . quando contra quam promisituri. aliquid tactuin, e.aque causi jus amissum est. latissime Blitanius in voce Committere. Hin in emptione venditione, Lex Commissoria est Pactum, quo id agitur. ut si intra certum temput pretium non solvatur. ressit inempta. I. l. h. t. Ex quo intelligitur, venditionem esse pure factam. 6 sub conditione res bivi. I. r. h. Nam si venditio fiat hoc aiiodo, haec res empta tibi so intra rem-pui pretium fuerit flatum: liaee quidem est ven. ditio conditionalis. sed a lege Commissoria plane diversa. cum illa contractum quidem ponat validum. sed commita, contra quam dictum est. retractandum. d. tr. Lex Commissoria aliquidsiipponit. quod per Commissi in in irritum cedere possit: hoc est. την πρα ν ἀναλυειν, rescindera venditionem, ut Graeci ad h. Tu. a. Cum igitur venditio hae lege inita, persectast. ct traditio seeuta ponatur, periculum ex casu
gia paraphrasis. Tu dioes, Venditor non habet fi .dem deprelio, ut se iis hoc pacto adjecto indicat: Ergo domi uium adhuc venditoris, dc eiusdem ecatu fortuito periculum est, ut ad rit. de Contrah. empl. demonstratum est; cujus rei hic erit est e. ctus. quod si emptor ii. terea lapsus sit siculi alibus, venditor jure dominii creditoribus sine dubio sit praeserendus: Sic enim juris est, quando legi
cominissoriae paritum non est, ut Venditor rem vindicare possit. l. ult. sub D. h. t. Ad haec dicendum ; Emptionem venditionem hane esse. sub lege solvendi intra cerium tempus. Hanc ter mini a lectionem esse quidem argumentum sidei
habitae, at sub qua . traditione facta. nihil vetuit irantire dominium: Nam fides civiliter esse potis est eum dissidentia. Qui rem tradit, ct fideius. sorem vel pignus pro tolutione petit, dissidentiam ostendit, ipsa tamen fidejussoris exactio fidei liabitae praebet argumentum, g. qa. I. de A. R. D. oc omni die, Vendit ares amplissimis verbis re tradunt, terminos solutionis adjiciunt. quo nullum euidentius habitae fidei signum habetur ; octamen addunt clausulam CD ustituti. aliasque, si
pretium non solvatur, cautiones ad rem tuto reis
petendam adjiciunt. Quibus ut domi uti perieulique translatio non impeditur. ita nec eandem Lege Commissoria impediri, jam non modo ex lege. sed & ex ratione constat. 3. Iuxta dominium & periculum, fractus ei.
iam ad emptorem pertinent,quos una cum arrhis.
oc qui uidemptor accepit, si pretium intra tempus non solvatur, reddere cogitur, quia nihil penes eum residere oportet ea re,in qua fidem fefellit. I. 4. in pr. Ls. F l. 1. g. t h. interdis in ininen lauiactus emptor lucratur, alunt Neratius& Ulpianus.
ti det eo nomine, pignoribusve eaveat; qui hoe, sorie poenitentia ductus, in termino adiudic rionis facere neglexerit, aut si illud secerit, inde tamen, inconstitutis a se in lici atione terminis, tomi versu ieceperit, intra noviter concessum trium hebdomadum spatium solvat id, ad quod tenetur ι ii si iti uinhoe gratis elabi sinet, sciat, iure suo se excidere, quod solvit, se amittere, si nihil solvit, in deeimam ieiti partem tamen condemnatum, aut carcere aliisque gravioribus pinnis ex judicis arbitrio assectum iri, quae deeima, in Concuribus, massae, in aliis easibus Plochodochio Waldhetinenti cedet, covaque fundi subhastatio instituetur. O. P. F. E. I. s E. vi. s. f. I.
483쪽
cum pretium, quod numeravit, perdidit. I. q. g. l. emptore non posse rem . sine declaratoria sen-Quando autem perdit pretium 3 Ouoties aliquam tentia recuperare; nee aliam Iuris Civilis senten- partem pretii dedit. ut elisu d. g. l. in . Λn igi- tiam esse puto; datur enim non modo ad vinditur, quando res inempta sit vi legis Commisso- eationem rei ipsius. I. 4. C. de Pact. int. venae σri:e. α res vendita resi tuitur, pretium, quatenus e t. sed etiam actio venditi, ad rein cum acces- adnuineratuna est, non restituitur 3 Non vide- sionibus. α eo quod interest ex lege Coin misetur. quia non est restitutio in integriam, ubi partes soria, I. 4. in yr. h. t. Qnam non nisi Per sen- utrimque suum jus re perant, sed poenalis con- tentiam effectum habere posse, res ipsa loqui- ventio adversus perfidiam, d. l. 4. g. r. T arg. I. ε tur. Sed denunciationein ante lapsum temporis,g. a. eod. Quod tamen vix esse. ut hodiernis quando certum tempus, intra quod solveretur, moribus obtineat, Λutumno & Groene egio ad expressiun est, requiri in usu iudiciorum, ut agere h. t. faci te adsentirer. liceat ex mora, non putem. & secus observatur ing. Elapso tempore, Venditor, etsi nulla denun- commissoriis pactis, quae in auctionibus publiciatione laeta, potest ant Commissoriam exerce- eis emptoribus adjiciuntur, in constitutis, omnire, vel urgere pretii solutionem, quorum alteru- busque terminis conventionalibus, quibus se par. trum. ubi semel elegerit .lamplius variare non pot- tes circumscribunt.
est, L η. I. a. Quin etiam, si post tempus dic um, Porro etsi de Lege Commitaria fit generalis
partem reliquam pretii acceperit, a Commissoria inscriptio Rubricae, hele tamen de venditione recessiim videtur, d. ι.ε. I. ult. Moribus. Lege in duntaxat intelligitur. De pignore nominatim Commi sibi iam non nisi post interpellationem eonstat, vetitam esse Legem Commissoriam, Petre sententiam declaratoriam obtinere, tradunt Luit. C. de Pan. pign. cujus locus erit inserior; inodo laudati Juris Censores: De sententia de. etsi Wissenbachius Fele satagit in th. ult. clara loria vertamum est, venditorem ab invito
De Hereditate vel Actione vendita.
L Vendita hereditate, non transferri jus T qualitatem heredis. II. An venditor ex eo, quod ipsemet hereditati debuit, teneatur, is quod ipsi debetur. ab emptore petere post. ι II.
Dubium illud exponitur ac illustratur. IV. B cum re judicara eo aratur. V. Dc jurs Acerestendi. VI. De actiora ex hereditate vendita. VII. Dι actionibus venditis. VIII.
De Renditione redituum annuorum.
HIe Titulus pertinet ad expositionem rerum, indelebili heredis charactere. LII. in M. δε--
quae vendi possunt, inter quas sunt ei iam res red. instit. Proinde post venditionem, qua He- incorporales, ut Hereditas. Aelio. Reditus an . . res suum ius transtulit in alium. venditor adhuc nutu re similia. Hereditatem sumi bifariam, vel manet heres. & eonvenitur a legatariis, fidei- pro saeuitate, qua universe res hereditariae ad ali- commissariis. α ereditoribus, etsi venditio haequem ex testamento vel ab intestato pertinent, lege saeta sit . ut ne venditor ullo modo teneam vel pro universitate rerum a defuncto relicta. tur; eontractus enim venditionis, qui inter herum, declaravimus ad tit. Inst. δε Reb. corp. σ -- redem re emptorem vertitur, ius tertii nulla parcorp. quae utraque sgnificatio in Hereditatis peti- te inutat; lino qnod magis est, emptor invitus atione conenrrit, ut supra ad rit. de Hered. pex. vid, Legatariis re Creditoribus eonveniri nequitimus. secus atque in hoc titulo. Quippe cum in quamvis ea Lex emptionis dicta sit, ut emptor hoc loco de translatione Hereditatis agatur, & jus creditoribus hereditariis satissaeiat. L a. C. de , t incorporale nullum motum de loco in locum, Hered. venae arg. I. a. I. V. N. I. ac C. de Past. nec nec adeo translationem de persona in personam aliter in Foro servatur, teste Sandio lib.I.rit. q. defcapiat,ut ad Tit. Inst.de Mand. num.3. dei non stra. s. Qiaod igitur de Actionum Cessione dictum est vimus, ipsum jus hereditarium , quo successio ad tu. Mandari. per titulum pmprIetatis trans-e Testamento vel ab intestato ad aliquem perii- ferri omne actionis emolumentum. jussiam veronet, non potest in alium transire; sed primi here- α qualitatem actionis e mandato esse petendam,
da. quasi ossibus inbaereas, manet α-φ ζετον, iacui de hereditatis vinditione teuctarin est. de
484쪽
DE HEREDITATE VEL ΛCTIONE UENDIT A. 08i
de qua similiter observandum. etsi emptor sine mandato non habeat actionem directam, utilem ei semper dari, quae tamen in concursu, direelae etiam praeseruir. l. s. C. h. t. a. Jus igitur directum heredis, manet penes venditorem, jus utile transit in emptorem, cujus emolumento cedit Omne jus omnisque materia subjecta hereditatis, ita ut neque amplius, neque minui jurat habeat, quam apud heredem δε-xurum esset. ait Ulpianus in l. a. pr. de Hered. vela t. HuI. ut tamen quod ante venditionem in hereditate fuit. ipsoque tempore venditionis in ea
desiit esse. non debeatur, nisi pretium ejus, quod rςi loco suecedit. adhuc supersit. d. I. a. g. l. F ,hit. Qii eritur hinc, si venditor hereditatis defuncto centum aureos debuerit. an hereditate Vendita, einptor eos petere possit; quod negandum videtur. quia centum illi ante venditionem
facta in in hereditate jam esse desierant. per confusionem, qua debitor heres Distus consellini debitor esse desinit. l. s. de Solat. iunctis iis, quae ad . tit. Inst. quib. - . toL obh dicta sunt. Eodem modo. si venditor fuerit Creditor, quoniam hoe ipsb. quod debitori suo heres extitit, consu-sione creditor esse desiit, mero iure nou videtur id ab emptore petere posse. Contrarium tamen placuit, actionein esse rellituenda in. dc vendito. rem perinde contra emptorem agere posse. ac adversus defunctum agere potuisset. a. Cum quis debitori. u. h. t. Ergo & in priori specie cum venditor aliquid debuit, sive ut tempore mortis peti potuerit, sive in diem debeatur. sive sub conditione. . tuae demeeps extiterit, actio ietinetur. αemptor ad 'ersus venditorem agere poterit, aequeae ipse defunditi, adversus eum agere potuisset, Lao. b. t. in qua duae sunt species. Prima; venditor
post quain hereditatem mihi vendidit, heres sa-ctus debitori heredit itis, tenetur emptori, ad dein
bitum illud solvenduin. 9uod simplicius etiam in illa propositione,pergit Λ canus procedit, eum quis ipse Creditor suo heres extitu heredita. rem vendidit. Cur simplicius 'quia non est duplex casus, sed unus in hae ulti ina specie. Vendidit hereditatem, cujus pars est Nomen ipsius, quod ut subtilitate Iuris sumatum sit, revera tamen in
hereditate reperitur: Casus prior ex hoe casu per consequentiam deducitur. Paulo aliter Cujacius ad h. Africani L. qui tamen, ut est interpres duntaxat, nullam addit ἐπίκρι-.3. Sed Mornacius hane decisionem, ab Africanom acumine linque Iuriι apicibus eductam cen. set, ad h. I. cum tamen Ulpianus in d. I. a. g. pen. id aequissimum esse contendat. Ad quam collocare libet haec verba Mornacii. quaestio ex hoe g. pen. I. a. incidit in praefectura Parisiensi anno lso. Utrum qui vendiderat hereditatem, ei jus erat creditor, possit exigere ab emptore debitum, quod aditione tereditatis confusum fuerat; hoc enim putat B.ιldus. Secur tamen Propraetori Pari sensi visum est,ex ratioue Legi qui rex. g. qui aream. FLAisum.I aditio.in .de Solation. in quibus dicitur, actionem semel extinctam nunquam reviviseere. Antoniur Ferrandus Patronus, ausam accura istissime agebat. Asententia autem, condemnatur. appellare tutum non Putavit, consultis nempe Lori
Parisiensi, peritioribus, qui monuerunt, subidio. rem esse hune g. quam ut sper esset a Senatu eon'-matum iri tantamάκeιζοδαίαν. De eadem specie sic ad L 2ο. eod. cujus L. ipsius quaestionem ibi non
persequitur.) Cum mota esset haec quaestio, inquit, in
exedris deliberationum forensium, rur que ad columnam consultatoriam, rejecta est flubtilitas a
prima fama parronit, cum in disse dissimulaverit
venditor, nec Propterea proficere quicquam ex ea
lida ista maebinatione debeat. Mirum est, a Prudentibus hujus aevi. pro subtilitate haberi damnanda, quod Ulpianus tu aequissi iniim & subtilitati juris opposim in laudat. Cur hoc est in i
quum 3 Uendo tibi hereditatem, quam tu cuin oneribus & commodis suis habes. aut habere debes exploratam: Einisti ea lege, ut de omni aere alieno. etiam incerto & undecunque emersuro tenearis, e fi ultra duplum te laedi contingat, per ea, quae Saudius habet LAI. tu. q. def. I . Inter hereditaria debita meum creditum est; eum tu emeris hereditatem. habita ratione aeris alieni iuinfinitum, nihil iniqui est in ejus executione. inulto minus nimia subtilitas, quae subtilitatem confusionis emendat. Longe minus iniqui, aut subtile nimis est in hoe, qu id habet Lex et , venditorem hereditatis teneri ex eo, quod ipse debet hereditati, etsi hoc enim subtilitate juris fit confusum, quia tamen emptor dedit pretium pro omni eo, quod palpabiliter est in hereditate, non magis iniquum potest videri, ut is, qui pretium accepit, solvat quod debet. quam extranei debitores. Ideo cur a dd. II. recedere nos oporteat,
nihil eausae esse videtur. 4. Secundum haec consideranda est notabilis
quaestio de Collatione heredis, qui vendidit par. tem hereditatis, apud Supremam Curiam super hae specie facti agitata; Frater a fratre coherede Nnn a emerat
485쪽
emerat partem ejus hereditariam pro viginti du.
obus florent,riun millibus. Deinde eomperite testamento communium parentum, fratrem venditorem a parentibus accepisse duo millia nuptia. Tum enula, cum ipse parum aut nihil accepisset.
Petebat . ut frater tibi praestaret, quod hereditati communi ex lire cauta debebat e videbatur ad hoc teneri, tanquam debitor hereditatis. & quia Da.
ter emptor nesciverat, tantum ab eri fuisse conis.
reia lum; ut ejus dis imulatio ipsi pro deme non
deberet: quibus accedebat, quod de testamen. taliis qii aestionibus non, niti in speelis consideratisque testamenti verbi . transigere liceat. l. 6. de
Transact. Frater tamen a petitione repulsus est,
in causa I Derri Diter contra Baessen Ten Doch-rer d. 2ψ. MI a. Nauta meis. AU. m. Ratio videtur haec esse ; quod iri qui ad pe uniam conserendam tenetur. non sit debitor hereditatis. nec de eo. quod accepit, conveniri possit, nisi quate.
nus est lieres. Quando igitur a fratre coherede, eodemque suae partis emptore, convenitur ad col. lationem praestandam, respondet, se non amplius esse heredem in effetii. nee teneri ad ullum oluiq heredit ari uin, quod omne totuin in fatrem emptorem transtulit. Si ille replicet: Non constabat inihi de quantitate ejus, quod tu conferre debuisses, nee illa dissimulatio tibi prodesse de. t. Venditor duplicabat; Vendidi mea in partem tibi qualis erat; qui hereditatem emit, qua- si jactum retis emit, sive parva sive magna sint
onera: venditor ad nihil tenetur, quam adliota se
fuisse heredem pro illa parte, qualia vendidit: Nee se posse teneri ad praestationem, quam emptor a sese. ut herede petat. Quod ad objectionem detestamento non inspecto attinet. recte mouet D. Nauta; eam non nisi in transactione de quaestionibus testamentariis, usum habere; qualis helenullo modo vertebatur: Nec enim Hereditatis venditio est Transactio super Testamento. Atque ex his suppleri aut emendari velim, quod hac de re seripsimus in pari. IJurispr.Hod. lib. i. e.J.n.24. s. Diximus, Emptorem nee plus, nec minus iuris liabere, quam apud heredem futurum esset.
I. a. in pr. h. Ut non tantum debeatur emptori,
Quod jam pervenit ad venditorem. vel ejus here- dem, Sed eιiam, quod quandocunque pervenerit. . restituendum est, d. l. 2. g. 4. Ouicquid Heri ocea-IDuc venerit ad venditorem, id emptori restituendum es. g. 7. I'. eod. Haec in ri Aecrescendi si ,-lent applicari, in notissima quaestione. si Heres Pro parte, suam illam portionem vendiderit, &deineeps evenerit, ut altera portio eonjuncti heredis deficiat. utrum haec emptori, an venditori debeatur. Atqui si omne lucrum, quocunque tempore pervenerit, ad emptorem pertineat; si nec plus nec minus aptld eum si, qua in apud venis ditorem futurum fuisset. Jus accrescendi ab eo non videtur amoveri posse; inaxime quia hoc ejus naturae est, ut portioni sive rebus accedat, quemadmodum alluvio cedit agro, cui incrementum advolvitur, I. M. s. i. D. de usust. Hae rationes faciunt, ut clari interpretes emptori jus aceres endi adscribant, quorum aliquot enumerat, dc sequitur D. Wissen bach. ad h. tu. n. s. ct sic Praeceptorein secuti. nos olim quoque disputabamus. Re pressius conliderata, sedit potius contrarium. non tam iis rationibus, quas sibi opponit e dissentientibus. & quas removet D. Uissen. b icta, quae sunt ex genere palmariarum. quas facile, ut in scholis, torqueas ct retorqueas, ted hae
sunt peremptoriae rationes: l. Quod fieri non possit, ut plus emptori debeatur quam ipsi venditum est: Constat autem in hujus quaestionis hypothesi, partem unius heredis esse venditam: Pro. inde si pars alterius iure accrescendi vacua fiat, canon magis ad emptionem praecedentem pertinet,
quam quod ex substitutione deinceps ad eundem heredem pervenit; quod, nisi id specialiter a flumst, emptori non deberi, cum alia res sit quam est vendita, Certum est. I. a. s. a. h. t. Secunda sit ratio; quod venditori etsi jus suum in alium transtulerit, tamen heres maneat, ut saepe di mura est; cui proinde tanquam heredi conjuncto, partem heredis descientis. ex voluntate desuncti, Accon- intactione ab eo facta, deberi. edoetrina juris ac crescendi constat. dc ex Parte Ipag. 23 seqq. I ad rit.=de Usust.aceresse. Nec turbat, quod jus Acer stendi partem deficientem adjicit portioni, quain Portionem emptor, non venditor habeat; Nam ut mittam heie universa in d. I. II. g. . expoli. tionem . nihil verius est, quam portionem hereditariam adhuc esse penes heredem, qui res hereditarias vendit. Nam quod Uitan bachius noster ait contra; hanc fictionem. sui pretium re habet. ipsam rem habere videtur, in materia iuris accrestendi eontemnimus, hoc nihil ad rem; quid enim Opus in re omnium evidentissima, fietione Nnlla sere apud nos hereditas cemitur, ex qua
non multae res atrimone publica vendantur: Et in tenuioribus, maxime in agricolis. quorum hereditates in mobilibus totae consiliunt, omnia
saepe hereditaria diluatiuntur; ut pecuniae ii,
486쪽
DE HEREDITATE VEL ACTIONE VENDIT A. 983
ter coheredes dividantur. Quis dubitet, Heredes, qui bona distraxerunt, retinere suas hereditarias portiones. Echabere iam liquide sitas partes in pecuniis, quam prius in supelle stilibus, instrumentis rusticis. Migibus, armentis atque jumentis. An tu disertinen statues inter venditionem, qua res here litariae uni, & qua multis sunt venditae' Si hoc nullum est, ut eertissime non est, dic: heredem, qui uni vendidit sitim jus hereditari. una, hoc est bona. quae ad sitam portionem spe elant. accepto pretio. non modo suam qualitatem heredis retinere, sed & habere portionem sitam hereditariam, aeque ac si mensa posita, res ad silam Portionem pertinentes populariter distraxisset pretiumque a multis colleg siet. Sicut igitiirhoe calii, illum retinere jus Accrescendi sitae portioni advolvendum, omnes fatentur, ita ratio nulla est, cur priore ea tu venditio facta illum hoe jure privaret. Si quisui stet, Emptor unus habet totum jus, secus ae Emptores inulta; regeram, lassicere, quod ii rebus alienatis . pretisque recepto, here ditaria portio non retinetur, fundamentum juris accrescendi, quod illi ponunti aeque sublatum esset heredi, qui mullis, quam qui uni omnia hona suae partis vendidit: unin α emptor unus, etsi omnia bona consequatur, jus tamen habet omni .no Particulare, eoque censetur ae ita tenetur, ut adiit. de Hered pet. n 4. demon stratum est.
Adde Struvium ad h. t. th. o. V ibi in Resolui. tibi respondet ad textus Obsiaures. Nos ad argumentum ex L U. g. . de Ur. r spondimus; nec ad caetera ex dictis colligi non possunt responsa: Quid enim facilius est, emptorem nec plus nec mrnus iuris habere, quam vendiator habuit; spectare ad eum omnia, qua venditor habuit, habiturusque esset; quam intelligendum id esse, in ea re. quam vendide tit, in parte vendit ris, non etiam in ea, de qua non est cogitatum; quae tunc erat alterius di quae diu postea venditori aequisita est y Qui dialecticas argutationes disce nere potest a civili solidaque rerum existimatio.
ne, vix est in hac Quaestione ut ambigere posse
6. Quid hereditate vendita contineatur, satis declaratum est, aut si quid deesse videatur, e de .seriptione hei editatis, quam in Tit. de Heredis. p ritione habuimn . sippleri potest. Sequitur Achio,
quae ex hae negoti/tione competit . di trisariam mansideratur; Λ ut enim ii iter Emptorem di venditorem hereditatis vertitur, aut inter emptorem di debitores, vel inter eosdem dc venditorem. La. C. h. t. Emptori contra venditorem datur actio
Empti, soluto pretio, de quo convenit, ad hoc ut sbi praeIlet quod ici hereditate, vel in parte vendi.
ta fuit, aut ex ea supererat tempore contractus,
vel deinceps ex ea pervenit, eum Duelibus oc eo Lod interest, La. g. r.seqq. etiam quod venditor ereditati debet, ab eo petere potest, non jure heredis, sed emptoris, Lao. h. Si quid ex rebus hereditariis a tertio evi fluin fuerit, de eo venditor non tenetur; si inodo pro ea parte, quam vendidit, verum heredem esse constiterit; nam si de partibus assis aliquid deficiat, hactenus sine dubio
tenetur. I. a. pr. h. l. r. C. de Eviction. I. a. D. eod. tu. Venditor adversus emptorem agit, ut pretium solvat, ct se liberet ab omni onere, quo h reditatis causa de vineius est, ab omni petitione legatariorum a Creditorum, d. I. . s. q. f seqq. Inter Creditores & Emptorem, ut supra admo
nuimus, invitum. non datur actio, nili cum venditor, quem creditores convenire debent, non est
solvendo. tunc in subsidium datur illis actio comtra emptorem, arg. I. ult. in pr. VI. r. in f G g. a. Inst. de eo, per quem fact. erit. aut si hereditas a Fisco lit empta, l. a. C. de Herea a I. I. 4. GJur. Fis. Sane, si conventus emitor actionem susceperit. condemnabitur. I. r. C. de Pact. Sand.I. s. 3. sid Emptor agere potest directa mandati αnomine venditoris, contra debitores hereditarios, vel utili aclione sto Domine, tituloque vendi iiD-nis. si mandatum non habeat, vel prae se non serat. l. C. h. t. Denique, inter venditorem αereditores debitoresque resective datur actio. Venditor a Creditoribus direele eonveniri potest, eumque tunc emptor defendere debet; nec enim emptio venditio inter alios facta. ipsis praejudicat; I. a. c. h. t. Venditorem quoque debitores hereditarios compellare S ah iis pecuniam exigere pusse, apochamque praestare cum esse stu liber, tioni , antea diximus; quemadmodum & dominia rerum hereditariarum ab eodem transferri possunt, salva emptori actione fidei riiptae. ut ducet Lex s. b t. 7. Quod hereditas viventiς, quae est nulla, venodi nequeat. habetur in L .h t. quando nec ut Ium super ea pastum inire licet, pili is, a quo hereditas est relinquenda, ad exitemum vitae halitum usque id approhet . ut stiperius traditum S pro-halum est, ad tu de Poctis n.y. Progredimur
to minus agendum superest, quo plenius hoc ca-
487쪽
pnt ait tit. Mandali. ubi de actionum Cessi uelonge lateque locuti sinaus, absoluti uia est: Nee enim de mandato diuit axat. sed etiam de titulo proprietatis. quo actio transfertur. α maxime de Guditione ibi actum. Res heic eodem plane modo se habet, quo in Hereditate vendita. Jusjos: .u inanet penes venditorem, qui relinet actioitem di rectam. ab emptore per mandatum exercendam; utilis etiam sine maudato ab eo. dem moveti potest, vi sola venditionis, adversus invitum quoque dehitorem scilicet. I. T d. I.s. D. Id llared. vel a I. veni Sed duae, quas ibi non habuimus. supersunt observationes, quarum altera ex natura venditionis oritur, altera
specialis & positiva est. Venditorem stimus io. ueri ad reai praestandani. & rem liabere licere;
duo.l ii rem ab emptore contingat avocari, venditor cle evictione α in id quod interest tenetur: de quatitatibus rei, ut de sertilitate agri, vel commoditale aediuin, praeter ea. quae nominatim in eo:uractu expressa sunt, non tenetur : eodem
modo Venditor acti inis, ad ipsuiu ius actionis pia standum, ut lioc habere liceat. ne ad alium pati ineat. ut vere debitor sit ejiis pecuniae, quae dicta e l, ad haec tenetur. Sed debitorem idoneum. aut Ioeupletem atque solvendo csse. ad hoc noutenetur, de hor emptor viderit, quid cinat; nisi id ipsum venditor nominatim receperit, L 4. σseqv. b. t. InuOItro usu sinensi probata sunt duo vel b i, quae venditae actionis praestationem continent, et: γ, enjechtig. Prius, quod est berum. ad tertium, posterius ad debitorem pertinet. Prius ergo vult, nemini debitum illud esse obligatum, nee cuiquam alii jus exigendi competere. PO- sterius vernaeulum proprie significat Confessorium, sive ad quod agnoscendum debitor vere teneatur: quando illa duo bene se hiabent, de exactione veliditor actionis securus est, quoties. imquam . nihil aut plius in se reeipit. d. l. 4. F s. quod eum posse, non dubitatur, dc saepe fit, quemadmodum etiam convenire potest, ne veuditor de valore iuris quod cediti teneatur, clo. s u. h. r. Altera. quam diximus. observatio nascitur ex iuvi lia . qua laborant actionum relemptores. quali lites Jc rixas aliorumqtie vexationes lucri studio quaerentes: Ideo placuit ad uitiauendam hanc pruriginem, ne quis emptor actionis a deinbitore plus quam ipse venditori solvit, consequatur. dc reliquum liacro di bitoris cedat, α Constitutione Anastalii ' ' in I. pen. F nit. C. A Ians. De usu harum constitutionum, variant Scriptor eragmatici. aliis adhuc valere. dc aliis abolitas adishrmantibus. quos in utramque partem videre licet, apud Groeueςeg. add. Luit. T penuit. Ipse
de eis, tanqua in esset Iuris Quaestio. tractat. de tandem in diit inelionem desinit: quin potius est Diui quaestis, pendens a Legibus aut nataribus cuiniusque populi. Apud nos valere. si debitor probare possit, quanto minoris summa debiti, solverit emptor. non dubitaturi ut usus docet, ae ita di cat Saudius lib. 3. tit. I. def. 2 ubi quaestio tractatur, an venditio actionis pro minore sumina facta. dein metu constitutionis Anasta sanae, ab emptore dc venditore in uiuo conseia sulctrae rari
pollit; dc decisu in est. posse, si Emptor debitorem cessionis factae tertiorem non fecerit, vel cum eo non coeperit Igere; denique, nili partem
debiti jam acceper it, per Ly. C. de Novat. Haud
' Cirea venditionem actionum, etiam hoc discrimen Iuris Germaniae Communis 3e Saxonici, observili meis retur, quod illo Iudaei actionem contra Christianum competentem Christiano vendere, at Cliristiani
actionem talem redimere, prohibeantur, sub poena actionis amittendae & infamiae ae remotionis ab ossi. eio, si quis Magistratus, Scriba aut Notarius. desuper instrumentum conficere praesumat. Ree. Imp. Listi. I. ν. so. Hoc vero hujusmodi cessiones, vi observantiae, cons R. I. ἀA 11 7. t. af . toleret, si modo fiant in judicio, Ze sine usuraria pravitate, teste Ricliter. dee. Is n. N. Philipp. ad Dee. EI. 11. Obf. s. CarpZ. t. s. Resp. 38.1. -di. - Τ. G. Io. g. a. atque sic resp. me. Dr. υρ . Mens April. tros.' me. EI EI. ιδ. permittit justis ex eausis, cession s actionum pro viliore pretio, si modo i ceden et non laedatur ultra dimidium, taὶ cesso fiat judicialiter, coram quoeunque judice, ubi simul summa eessae alti nis de pecuniae, quae pro re datur, exprimenda est. i. CarpZ. t. r. Re . 3 . Philipp. ad d. me. Ob I. E traiudicialis quoque celso subastit, si cohaeredibus, legatariis, di deicommisiariis, certae obligationes assignentur, aut creditori nomen in solutum detur, dummodo Se in his cessionibus enormis, ultra dimiis dium, laeso non deprehendatur. add. Bergen ad Lauterb P. ysa. Quando autem fraus adhibita, δι dicta
Decisio neglina est, integrum debitum fisco aut Dominis Juias di tionis cedit, ita tamen ut debitori
usurae remittantur, ae dilatio solutionis concedatur. d. Dec. ag. COILLang. ad me. e. ιε. n.s
fer etiam lis Ill. Τhomalii DFrtationem de Aequirate cerebri a Nexiguo usum Missiam Anastasiana, o calione Iur. mmc. Pruten L. . Tu. 1 art. s. s. I. Hala II I. editam.
488쪽
DE HEREDITATE VEL ΛCTIONE VENDIT A. 98s
gravate tamen concedimus, Legi isti non esse lo. Cum, nec apud nos quidem, si actio publice vendita sit, quia tum cel Iat αἰσχροκερδίας S dolosa machinationis pravae suspicio, arg. I. l. C. de Prad. decur. lib. Io. quibus addere velim ejusmodi obligationes ct actiones, quae in publico sunt commercio, quales sunt in nostra Patria, Reipn-blicae aeris alieni obligationes, & Actiones Indiae Orientalis, atque occidentalis : quarum pretia mirifice acere seunt ec decrescunt, saepe levibus famae vagantibus auris: In nostra quidem Frisia minus illa variatio conspicitur, nec tantum est aes alienum hujus Provinciae, ut frequens obligationum eius sit commercium: Accidit tamen difficilioribus belli temporibus, ut v. gr. Octuabinia pro eentum dari solita fuerint: Nee dubium. quin ejusmodi commercium sit extra sanctionem Legis Anastasianae. Quo melius autem conflare possit. an debitor uti possit Λnastasi auo benefi-eio, Statutis nostris specialiter cautuin est, ut causa eessi nominis in cessionis instrumento exprimatur, oc si venditum sit nomen, pretium, quod
tis. f. Dae. ει n. 4. Tantum abest, ut apud nos istud beneficium cesset. Quod omissim ad praedictum mnd. tit. Placet hele supplere; venditas actiones utilat. etsi mandatum accedat, transire in heredem, ut natura venditionis satis declaratur, quemadmodum de actionibus in solutum datis habet l. r. C. de O. T A. Di recta, quae ex mandato competit, post mortem, qua mandatum finitur, dari non potest. nisi cedens heredem habeat, qui ex empto ad actionem de novo per mandatum renovandam, cogi poste videtur, arg. d. I. . 8. Postremum, quod m hoc Titulo tractandum erat, est Annui reditus venditio. Quamvis enim pecunia pro pecunia non secit emptionem venditionem; nihil vetat tamen aliquod jus eme re, ex quo certus reditus quotannis percipiatur, quod ius tuan mercis induit rationem; at quom do differat a contractu usurario, diximus ad tu. I. de Contrah. empl. Part. I. pag. Iaa. A. Habet autem reditus emptus hoc pluribus in locis singulare. quod redimi potest; habet etiam jus Retr ctus, de qua utraque proprietate, commodius infra acturi, transiinus ad Tit. V. . v.
I. Transitur. N partitis tituli. II. Inductio L. a. C. de Resind. Venae m. Non viderἰ extemdendam ad alios contractur, ne quidem ad permutιπionem, Loeario em. Societatem. m. Nee ad Transactionem. V. An G in auctionibus publicis. H. Species, quibus nec inemptione venditione locum habet beneficium Legis. VII. T scienti pretium detur. VIII. Proprietas actionis. IX. Pactum de rotrovendendo expI. X. An detur inde Actio in rem. XI. δε ei praescribatur. Quomodo, quibusque pactis contrahatur Em- C. de Res. Rend. Olim cuilibet absque dolo rempti o Venditio, salis est deelaratum; siqui n- minoris pretii majoris distrahere licebat, & Cir-tur modi, quibus rescinditiir, qui sunt vel COm- ciam ventiones in pretio naturaliter licitae erede. munes eum alim actis&contractibus, vel specia- hantur, ut loquitur Ulp. in I. Is s. 4,. de Mn. les Emptioni 'enditioni. Communes sunt tres voee naturaliter aut pro sure gentium, aut pro potissimum; Metns, Dolus, ct Contrarius par- usu hominum, aut pro dicta inine rationis natu. tilina consensus. De Metu doloque supra titu. ratis, quia res aliter inter homines geri vix posistis propriis est actum. De contrario consensu, sunt. accepta. Tandem aliquando visum est expositiim habes in tit. Inst. 9u. mod. rosi. obl. modum hule rei imponeret, ut vetus lieentia re- Speciales modi, quibus Emptio venditio proprio stringeretur: Sicut tempore Ciceronis, cum a mea iure re se inditur, sunt quatuor; Remedium Legis dolo quoque se invicem cireumvenire liceret. a. de Rescinae vend. Pactum de retro venden- prius quam Aquilius doli formulas invenisset, ut do; actio Redhibitoria; ct Retractus. De Red. Cicero seribit 1. 3. O e. Diocletianus S. Maxi. hibitoi ia locus infris peculiaris occurret. Tres minianus tandem constituerunt, Venditorem Irreliquae causae sunt hujus Rubricae. nee dimidia parr pretii soluta At ira. praere pos- a. Primus igitui modus, est renaedium inis a. se, ut utlsundur Abi restituatur prario a I, resu.
489쪽
so, vel ut emptor. quo usopretio deest,supplere
3. verba legis de Venditore loquuntur, qui
rem maiori, pretii tanto minoris vendidit; Sed quia contra eiu hic est aequabilis reciprocae prae. stationi , dubitari non potest, quin ad emptorem quoque pertineat, quoties accidit. ut rem majoris pretii duplo. vel altero tauto. vel dimidio pluris nain hae ex preis mes sunt aequi palleates, eme, fit qu im valebat. nec ea de re dubitatur. Sed in hae limitatione non subsistunt Interpretes. quando beneficium hujus Legis ad Omnes contractus nutuae praestationis, ut est locatio conductio. Societas. Permutatio. imo & Transactio. aliique similes, in quibus sequitatis species blanditur, ex. tendunt, etiam ita D. Thomasius.
Ierius es. quod extendatur tu sis. sicilicet is
quibur eadem est ratio. quod argumentum Auror modo ipse in venditione usurpat. vide Struv. th. a. Sciui L. P. 267.
Multum refert, in eodem contractu a nendito. re ad emptorem faciat consequentium, ut ustia an ab alio ad alios contractus committas transitum. quod hela arguitur. Non esse eundem in aliis contra Tibur rasionem, paulo inserius videbιmus.
N. ADDIT. De Fusu legir a. C. de rescind. vendit. uti plurimae et sepiones orta, ita plerumque in utramque partem in earum desinitione Doctores abierunt. vi facile ubique fere posis opinionet communes contra commune i ostentare. Causa hujus resfuit disiensius eirea inveniendam rationem genuinam hujus legis. Omnibus quidem ad aequitatem provo-
eant ibus. sed in quo consistat illa aequitas. Gn D.
eile eonsentientibus. Laboravi ipse circa eam iuis veniendam in instit. Jurispr. divinae, i. a. c. l. . O. Nunc vero ra accuratius pensitata. loco Scholi
rum . qua de siensi hujus Iegis ad h. t. dedimus.
ea est ment nostra. Ante Dιocletianum nemo e
gitavit de resci dine emptionis ex laesione ultra dimidium. Amrandum vero . si aequiras in hoc cσι rescissionem postularet. neminem ex antiquis Zoir eam vidisse, suaris alias vel maxime priu-
ipiorum iustitiae is aequitatis. Igitur si absqueati toritati 1 strii ietdicis ex endatur, quanam a
quitas postulet hane legem, nullam aliam depre-lendes, nisi mere cerebrinam . e. talem, qua conflet nudis e mente sonis. T cujus Nix casus stem spicuus dari post. Fune illae dis ensioues de rationes sensu legis. Nec credo. unquam casum notabilem ad hae lege contigisse, uti nec memini, me unquam
casum hune Diad' in terminis, etsi sepius acta
Deerim, ubi de laesione uti ra dimidium fuerit a.drum ed ubi vel apertus dolui erat,ut remedio hujus luis non esset opus. vel ubi actor casium legisse.
cunda non reae applicaverat, velaa pretium rei venditae post venditionem auctum, vel ad casus.is contrahent et verum pretiumsciverant, vel Divisse erat praesumptio. Plura ea de re alias. 'Ergo deliberandum censeo. an non verius piastalios rerii serit Sandius noster Io.3. Deci . t. 4. D. II. Vers. 9uod Curiae. Cum remedium. i nquit, d. I. a. prorutum ι in Iola Emptione Vensitione. contra rationemjuris Veterit, lex ea extra sineUuos trahenia non est. ne quidem ex identitate rationis
1 aequitatis. ut post alios pluribus disputat Anti
Faber Dee. I. Err. g. Continetur ii, verbis ratio, cur hoc remedium extra limites emptionis Uenditionis non sit prodii pendum . quia novae leges. ct juris antiqui derogatoriae. stricte simi explicanis da . a Praeter hanc generalem, non desunt quoque per singulas species propriae rationes; I. De Permutatione non eli proditum hoc remedium, nec opus est illuc extendamus. quia Contracius ille rarior est. non habens pretium, sed utrimque rem incertae aestimationis. 6c quia satis ei conlisl- tum iure proprio per poenitentiae facultatem, quae datur quamdiu contractus non est utrimque perseelus, ut alibi dictum, oc exponetur ad tit. de Per-mur. Neel I. ea leni est in locatione condiustioneratio, quia circumventio in hoc contraditi nouest tanti praejudicii, cum ad usum modo&merceisdem usui relpondentein, non ut Emptio venditio, ad proprietatem, adeoque rem totam pertineat. Si ex novo jure conseqlientiae faeilitas usquam coishibenda, in reicindendis actis & eoniractibus id
observandum inprimis, ut vix. ubi est eadem exacte ratio, sine Lege, permittenda videatur. Porro in Societate supervacuum erat hoc reme. dium. quia propriis regulis ejus aeuualitati satia est consultum. l. 3. C. Comm. νιν.jud. α diximus ad tit. Com. Divid.' Se ilicet ιn Hssertatione δε Aeqυisate eere ina L. II. C. de Remn prenditione re ejus Uias usti Practies Halaei' 6. q. edita. ubi Auctor Ill. omnem de AEquitate Corebri na dostrinam exhibet, & ι. r. sub & obreptiarie a Diocletiano impetratam, l. 3. Leos a. esse correctoriam, di utramquo assumento Tribonianeo i cupletatam, comendit.
490쪽
potest Lex a. quoniam haec stricti iuris: non est mutuae praestationis; & denique ne lites instaurentur, maxima juris cautio est; quibus accedit, quod Tr.msaismo non nisi de rebus incertis fit, cum. utrescissio propter laesionem ultra duplum habeat locum, rem certam inprimis esse oporteat; quando de duplo constare nequeat. nili de simplo prius constiterit. Accedunt textus notabi Ies, in L 7S. tu M. π. ad SA. Trabel. quae nec, etsi laesio sit ultra quadruplum. transactionein permittit. Huic addenda I. V. pr. de Condidi. indeb. iunctis iis . quae habuimus ad tua de Transa I. p. 6 I. Ders. Praeterea. Eandemque suisse Curiae nostraesententiam , licet exemplis supersedeamus, est ubi meminerimus.
Dissent. Struv. Ex. th. ult. Sed tenui, quo eat, siquuntur non de Iasione, quam eo derat l. a. C. de rescind. vendit. quae a dolo abstrahit, sed de doti. vel eontumacia. Da moribus noris v de Part. a. Const. Elee . 34. Tu adde Gallium I. a. obf o. eique Potius crede sis, quam Fachinaeo, I. l. e. 2L
Ut pote qui d. l. defendit, in tramaillione re medio huic non esse Deum. contrarium defendente Fachinaeo. Caeterum quemadmodum non tam
credimus in iurisprudentia Doctori, quam potius ejusdem rationi assurgimur. ita tamen, A Gallisererindum es, credendum quoque erit in eo, quodd. ObsTO. n. l. ct a. asserit remedium l. a. etiam in aliis contractibus, prater emptionem, habe.
Si non licet dissentire ab eo. quem in alio articula sequarii s laudes, habet rationem Thomasius. Sed hoc valde novum fuerit s contra quod ipse monet, non Doctori. 6d ejus rationi adsurgem dum, quae est ratio nostra. Videtur etiam, quo minus huius remedii ex. tensio sit favorabilis. haec ratio facere, quod tr-
sis I. a. populariter non inagni fiat, nec viri prudentis, ut ad eam provocet, esse credatur. Me
catores etiam, si id agant. deridiculo se praebent. ipsique rustici ut ineptum dc puerile. si quis hujus beneficii querelam instituat, in erepant; maxime si quis in proprio iacto versatus, illud imploret, faciliori in succetaribus excusatione: Supposito semper, nullam adversarii fraudem intervenisse. PARs II. quae si arguatur, justissima fit oppositio, verum extra hujus Legis ambitum. s. Est adhuc validior improbatio popularis iuauctionibus publicis, in quibus alioqui ratio juris
non excludit hoc beneficium, ut probat Sandius
autoritate rationibusque. I. s. t. 4. Def. M. alterum dubium. Sed usiis beneficii in publicis ven. ditionibus admodum rarus est, maxime in au clionibus rerum mobilium; in quibus ob multitudinem consertam rerum, di celeritatem venditionum illarum, difficulter hujus legis remedium
exerceri potest. In rebus tamen majoris momenti, adeoque in thesi, non potest negari, quin etiam in publicis auctionibus usus ejus adhiberi possit, ut juxta alios probat Partadorius Rer. quot.
I. a. e. Mis. Part. s. I1. u. to. probatumque est in
foro Frisico. dc Sabaudico, teste Fabro I. 4. Cod. tu.3o. Def. q. 6. Neque vero semper, etiam in emptione venditione valet hoc temedium; Nam primo cessat in hereditate vendita, ut probatum re judicatum est apud Sandium I. 4. N. cujus ratio est incertitudo rei venditae, propter incrementi dc decrementi in hereditate varietatem; ubi autem de simplo non constat, querela laesionis ultra duplum non habet facultatem. Eodem pertinet venditio rei, cujus aestimatio tempore venditionis plane suit ineerta: nam si tunc ex eventu probetur laeta ultra dimidium, non placet hue beneficium recipi, Sand. d. t. 4. Def ιε. Rursus ea dein incemiudinis ratio negat hoc beneficium in hujusmodi negotio, quo quis cessit. ac bona sua cuneta trant tulit . ea sub eonditione, ut ipsi,quaindiu victurus esset, mille annui praestarentu idemque olunt aere alieno liberaretur, Sand. ibid.
. Ratio fundamentalis huius remedii est enor. mis inaequalitas inter mercem di pretium, quam ut diximus. Reipubl. non expedit in infinitum permitti, sine respectit doli aut erroris, hujus aut illius; Sed lex ejusmodi venditiones. ia quibus eli inaequalitas ultra duplum. ut intolerabiles improbat: Quapropter eorum probabilior est sententia, qui non negant hoe beneficium. etsi alter probare possit. ei, qui petit rescissionein . non suisse ignotum rei venditae pretium; nisi constet. eum determinato di pervicaci propolito rein qu 3- vis pretio habere voluisse; quo temperamento sorte an conciliari queant auctores diversuin hae de re statuentes, quos recenset D. Wissen-bach. h. t. tb. H.