장음표시 사용
131쪽
carnem, aut Diodorum'. tum ab altero interprete , unde Methomus,
Hune requisur Menedemus, habens sub p etore plumbum Certe aut 'resonem earnorum , vel Diod
Is. Casauhonum vero perspicue falli, quod statuat, Πυρρωνα scribi oportere, non autem η Πυρρωνα , ut editum est. Nam etsi in altero versu, qui deinde ab Laertio adsertur, sit Nnξομαι eis Πυπωνα , η εις σκολιον Διοδωρον stamen est alia sententia et in illo dicitur Arcesilas Menedemi aut Pyrrhonis aut Diodori sermdnibus armatus in certamen descend re; in hoc ad Pyrrhonem ac Diodorum se conferre e quamvis demonstret Iocus ute que , eorum philosophorum Arcesilam discipulum ac sectatorem fuisse; qua de caussa Laertius scripto tradidit. Nam sic ait. Αλλοι και τον Πυρμα κατα τινας εὐγλει- κει ' και της διαλεκτικης MYετο audito Diodoro dialectico . και τῆν Epν ι ν
132쪽
Postremum hoc, Nnto, M in Πυρρωνα etc. equidem intelligo, Niabo, transgrediar ad P γrrhonem, et ad obliquum Diodorum e neque enim sequor Franc. Vigerum . qui ad Euseb. Ioc. cit. docet , Πυρρωνα και εις Διοδωρον heic idem esse, ut δαην Πυρρωνοs και Διοδωρου ; qui modus est loquendi rarior et a communi consuetudine Temotior. Neque tamen , si non ita intellexeris, efficitur, quod ille quidem arbitra batur , ut Nnξομαι εις Πυρρωνα sit, In omrhonem, hoc est, contra Orrbonem seram
AD SECT. XXXVIIII. XXXX. XXXXI. XXXXII. LIB. Ilu. IN ARCESILA .
Eumenem regem Philetaero genitum non suisse . Pau-'saniae locus emendatus ae expositus. Pro a διλοψ tilegendum δε. Impugnantur Romulus Amasaeus, Sylburgius , Loescherus. τε Πρωνμων Γλον.
133쪽
23 Ex LIBRO IIII. quae am significatio indieatur. Tum de audiri alia quid . .. Eviso γε, quo is an referendum . interpreis lum ae Menaeir errores quidam . Adduntur Laertii emendationes cluae.
134쪽
vertunt. Eumenes Philetaeri filius: quod di
ei omnino non potest . Fuit enim philet Grus a Puero eunuchus; Eumenes vero, qui post philetaerum regnavit, patrem cogno minem habuit sumenem Philetaeri statrem, narrante Strabone lib. I 3. nag. edit.
Amstelod. Oui poe fratres philetaero Eum nes et Attalus fuere: et ille quidem Eu-
135쪽
menem genuit, qui Philetaero, hic Atta- Ium , qui Eumeni successit. Quare . nisi sorte Laertius erraverit, Et subενἈ δ του est Eumenes a Philaetero adoptatus ac regni heres relictus. Hunc excepit, ut modo dixi, ejusdem patruelis Attalus: de quo hic est Pausaniae Iocus in Atticis pag. I s. edit. Lips. an. 16s6. Ο δε Αττα
saeo redditus , His autem Attalus Artaliquidem filiai fuit ; regno vero , quod Eumenes frater Duetaero eoneesserae , tui parruetis potitus est. Nam , ut alia taceam , regnum non Eumenes frater Plii Ietaero, sed Philetaerus Eumeni statris filio tradidit. Ipsa autem Pausaniae verba, certe mendosa,
haud paullo mendosiora in suis adnotationibus facta a correctore SyIburgio sunt, ita scilicet, o iti Amταλος ΛTταλου μιεν πώς na , Φιλεταιρου δε Ευμενει τω αδελφον την αρ χην παραδοντος, si εν ανεψιit: his enim partim falsam, partim nullam subesse sententiam
136쪽
perspicuum est. Quippe non frater, ut notavi , sed fratris filius Eumenes regnum a Philetaero habuit. Deinde επεν , heic quidem omni prorsus significatione caret. Loescherus quoque, qui sic exposuit,
pero Attali quidem, qui miluaeram habuit fratrem , fluui fuit, 'egnumque ab Eumene patruele sebi traditum tenuit ,
etiamsi non falsum dixerit, non. id tamen certe , quod graeca exhibent, reddidit. Namque, ut istud exprimerent, hujusmodi esse deberent, o Arrαλει δε Ατταλουμεν παις ην αδελφου Φιλεταιρω, την ι χ ηνδε Eus apri παραδον s επεν ανεψιου. Vide jam , an , quod ego dicam, ad verum prinpius accedat. Pro A ρελφου Iego tantum Αδελφιδους δε : itaque sanum hunc locum adsero. Habe latine translatum: Attalus νe
ro AtDis quidem Derat genitur; GHetaero autem hoc est, fratris Aius. regnum ab Eumene eo, qui patruelis ipsiurerat, traditum habuit. Enim vero quum Attalus Philetaeri, a quo principatus Atta licorum regum exordium sumpsit, esset
137쪽
, ideo regnum, inquit Pausanias. παραδουν s Ευνμενους , tradente hoe
illi Eumene patruele , qui ab ipso Philetae.
Io acceperat, Consequutum . Redeo ad Laertium. Ouae sequiantur, ' Διο κυ τουτω ναον Yων α ων
' προσεφω- , Allobrandinus ita. suamobrem ad hune solum ex omnibus regibus libros suorseribebat: in eandemque sententiam haec Mei bomus ac Menagius sunt interpretati. Sed hoc certe falsum; uti jam est ab Alberio Fabricio in bibl. gr. ubi de Arcesila, notatum. Nullos enim libros ab Arc sila editos Plutarchus de sera. Alex. pag. 328. Laertius seci. 32. et ex Laertio Suiis das tradidere. Quare Τουτιν μονον προσεῖο νει , idem Fabricius explicat, Solum e re gibus Eumenem accessit eumque eo D ustus Arcesilas fuit. Quod tamen Menagius non probat, propterea quia προσφωνειν salutanis di ac adloquendi significatione, accusandi casum postulet . H. Stephanus quidem in the . graeco , etiam quum hoc verbum compellare ac adloqui demonstrat, aliquando
138쪽
do, inquit, eundem accusandi casum habere , idque ostendit exemplo quodam exactis apostolorum prolato . Verum id est certe rarius; et alio mihi Laertii verba re. serre videtur omnino commodius: videliacet , Ad ipsum solum ex omnibur regibus so-
litum Arcesilam litteras dare . Sic paullo
ho προσφωνειν hanc inditam notionem , in
vulgatis glossariis non legam, id nihili aestimo, quum ita. usurpari a Graecis scriptoribus videam. Habes ab ipso Laertio lib. 7. seci. q. ubi Antigonus rex in epistola ad Zenonem , Eκρινα, inquit , προσφωνησαισθι, παραγενεσθώ προς- , hoc est, A Ite seribendum judicavi, ad me ut venirer . Itaque Προσφωφειν - , aeque de epistolis ac de libris, qui ad aliquem scribuntur . si vocis vis ac ratio spectetur, dici posse arbitror: quemadmodum et libros et epistolas alicui inscribere eodem modo apud - Latinos receptum; quia nempe uirZque ejus, ad
139쪽
ad quem mittuntur, nomen praeferunt. Sic
Tullius ad Attic. lib. G. ep. 3. st Cicero puer Iegit epistolam inscriptam patri suo .
Jam illa, Τ Eν τε ταιs Δρπαις κατpεικρος αυσον εια τε, Sic effero, Ae singulis, vel omnibus , festis diebus ad eum descendebat. Hesychius, Eκας σε. αει, παρ εκαςα. Suidas , Eκας οτε, αντι Tat αει Quare bene Ambrosius, Diebus stitis semper deicendere ad eum consueverat. non bene Aldobrandinus ac Meibomus, Festisque diebus interdum ad eum descendebat a At ea quoque, ' λαι Me albter , atque a caeteris accepta sint, explicanda mihi videntur . Aldobrandinus ver
tit , Nee quidquam profeeit; Mesbomus ex Ambrosio, Absque essem rediit. ego sic, Sed etiam legatus pro patria ad Antigonum Demetriadem prosectus , nee ipsum come
nit. Qui antecedentia diligenter consideraverit, meam, credo, opinionem probabit. Dixerat enim Laertius. Antigono Arcesilam obviam ire noluisse, contempsisse ejus amicitiam, nec salutasse unquam aut allin
140쪽
quutum esse; quumque ab Hierocle persuasus .id portas pervenisset eum compellandi gratia, regressum: nunc addit, progressum Demeriadem usque legatum pro patria, ne tum qui. Jem, ut adiret, adduci potuisse. At vero eum nihil prosecisse ad Antigonum missum. hoc quidem loco tradere non multum intererat. Nescio, an apertior Laeriti sententia sit ex
τινα των βασιλεων. διο και πρε λυων arpos Aντιγονον ὐπερ της πατριδος αεπιτυχενοῦ quem tamen Hadr. Iunius perinde , ut Laertium caeteri, est interpret, tus, obtinuit . Eπιτι cia ανειν porro a
Graecis ita adhiberi , quemadmodum exposui , docet Η. Stephanus in thesauro , isque Platonis auctoritate confirmat. Postea haec, ' Και γαρ κώ Δη λητριου του πλευσαντος tis Κυρηνην, cum Aldobrandino reddenda, dum et Demetrium eum, qui Cyrenem navigavit; male enim ex Ambrosio Meibomus, Euam is Orenem nol'gasset. Vicissim Ους καταλαβών deinceps, Vertenda cum Ambrosio ac Meibomo, sorquum