장음표시 사용
181쪽
ομωs γινεσθαι τοις κατα φυσιν .CIaudius Sa Imasius in commentariis ad Simplicium, pag. s . scribendum heic censet Aυτη καθ' αυτην. pro Αυτm3 καθ ' αυετυ : Non enim referendum, inquit, ad ηδo-νην ὴ quum Stoici negent. animaI primo tuo ac naturali apperitu, qui est insitus, ad ν Iuptatem tendere. His addit Aegid. Mena-
giu , Ita quoque Iegisse videtur Alribrand*
182쪽
, int, q&i Pertis, ta Ioiteaquam ipsa se ipsam exquirens Natura A . Sed istud, Nasuram videlicet exquirere se ipsam, ut inepte omnino dici praeteream, illa, Ai Tn καθ αυ--ν επι ζητησοισα, nisi κατα abjiciatur, pro. secto non exprimunt. Id potius Aυτην καθ' αυτην, ut edita sunt, significent; quae non incommode , si verba tantum spectentur, reddi possent, Pum se ipsam per se emquirens natura. Salmasius certe aliter acce. pit loco cit. Nec enim tantum Αυτη καδ, αυτην legit ; sed etiam επιζητησασα cum iis, quae sequuntur, nimirum , τα εναμώζοντα, τp , copulavit, hac sententia, ut arbitror: Postquam ipsa per se natura , quaeritis, quae sui eonstitutioni eonveniunt , eadem fuerit adepta . Verum et illa , quam ego mox dabo, sententia aptior ac verior mihi videtur; et omnes vulgati libri, quibus et Suidas, haec ex Lae tio describens V. Ορμη. adiungendus, Ain πην καθ' αυτην, nullus αυτη καθ αυτην, exhibent. Teneas ergo eadem, ut edita sunt; sed ita distinguas, Oταν αυτω καθ
183쪽
αυτηυ n φυω, επιζητησασα τα εναρμοζοντα συ σει, α λαβ'; deinde ab illis . Ο-λεγουσι τινες, initio facto, sic in Ia. tinum vertas I quum caeteri perperam tum interpunxerint, tum etiam explicaverint: autem quidam primam voluptatis an risionem animantibus a natura tributam essessioni, hoe salsum asserunt Stoici . ADterum enim ae consequens, si forte sit, v Iuptatim eue riunt , quando eam sibi accomodatam natura, quaerisis, quae sui eonsi tutioni eongruunt, pereeperit . Ubi vides, Ain ην ἀπολαβp significare perceptionem
voluptatis, quam natura animantis capit ex eo , quod sibi convenientia acquisiverit . Quare αυτην spectat ad , at καFαυτην, Seu καθ 'εαυτην ad φυσιν. Erat enim quaestio inter Stoicos, an esset voluptas se cundum naturam nec ne. Et alii quidem,
ut Cleanthes, negabant: adfirmabant alii. ut Archedemus: quidam aliquas voluptates κατα φυσιν , aliquas παρα-, doc bant, quemadmodum Panaetius. Adi Se tum Empiricum adv. ethic. seci. 73. Igitur s
184쪽
tur, tametsi sit verissimum, quo P a Salmasio scriptum est, Stoicos negare , Aa
mal primo illo ae naturali impetu ad po-Iuptatem tendere: non tamen inde illud se quitur, αυτην ad non referendum quippe ab Laertio , Η επιζητησασα αστην ηδουνην) non dicitur Sed, Α πολια- βη αυτην , επιζητησασα τα εναρμοζοντα τ' συστασει, ut modo planum seci . Uenio jam ad illa , Ουδεν τε , φασι,
ab eodem latinitati tradita, Non diserevisse in plantis et animaltibus naturam , nisi quatenus plantae hoe sine motu et sensu seiunt. Sed is profecto iterum fallitur, ut mihi quidem videtur. Haec enim Laertii mens: turam haudquaquam in plantis ae in animantibus esse diversam ; quoniam, ut eae δise aspetitu aς seam a natura guberna tur ν
185쪽
Iur, ita in nobis etiam quaedam sie , ut in plantis, Gelansur, scilicet sine appetitione ac Sensu . Appetitu vero animantibus praeterea superaeniente , quo utentia etc. At vero, ut graeca id exprimant, quod Salmasio visum est, non tantum n OG scribendum , sed etiam reliqua immutanda Q-rent, ex gr. hoc modo , Η οτι - -
caeteris, G περιττου δε της se tam τοις ζωοις επιγενομενns, non conveniunt. Quare haec quoque, aut Omnino tollenda , aut certe corrigenda essent. Denique nec eorum, quae sunt extroms Ioco posita , Γινεσθαι τοιs κατα φυ- ον, significationem ac vim Salmasio cognitam ac perspectam suisse comperio. Co rupta enim existimavit, emendavitque ita, Γινεσ- αι το κατα φυσιν pag. s4. ad Simpl. quum probe τοις Laertius ac Suidas pro τουτοει , nempe τοις λογικοις , praeferant. Quemadmodum antea, Τουτοις τοις ζωοις το κατα-το κατα την δμκην διοικειο - Θαι ἔ
186쪽
DI S. LAERTII Ias, αι : sic modo , G κατα λογον v. γινεσθαι Mu τοιο λογικοι s ) καταφυσιν, id est, Secundum rationem recte vivere , his esse secundum naturam. Sed, antequam Salmasium dimittamus,
duos e Simplicio locos eandem , in qua versamur, Stoicam philosophiam explican
tes, in iisdemque ad Simplicium Salmasii
commentariis vitiatos heic omnino subjiciendos puto. Primus sane Iongior . ita scriptus est sub init Παντα χου βουλετυ , την λογικην
187쪽
In his primo Salmasius αδουλωτον vult; neque enim probat αδυλευτον . At hoc rectum esse, ostendit Ioach. Κuhnius ad Pobluc. lib. 3. cap. Multo illud indoctius, quod addit paullo post. Recte mendatum est εκεινου pro εκεινων, quod erat in editi ne Veneta I nam ad 'ro αγα ον refertur.
Etenim ε κεινὰν tenendum , ac capiendum de iis του σωματos και των Moγων παθών.
Habe bimplicii sententiam : Ubique autem praecipit, μι ratio re ipsam remet corpori brutisque eviditaribus minime obnoxiam , atque iis etiam in sua eommoda utatur . Ad
verbum Προς το σιγυειον αγαθον καδ την 2κεινων χρησιν αναφερουσαν, esset, Adsuum istius bonam etiam eorum usum referentem .
188쪽
Vides igitur , quid sibi Simplicius velit.
At vero si sκεινου scripseris cum Salmasio, id nequaquam intelliges . Quid enim hoc est, usum honi ad illud idem honum reis ferre Nemo certe sic loquitur. Iterum audiatur Salmasius : Non m
olius profecto in Simplicio intricatior atque
ματι και τοιs αλογοις ηαδεσι. Nee libri quidquam is ant . At illud ineptum σι fuserum, quod vulgata uetio prae se fert, an mi perturbationes , ui ei ipsum corpur pro
instrumento rare animae rationali. De compore certum eu, animam eo , tamquam in II mento , uti . sed inter inurumento sui
189쪽
animae rationalis etiam reponi τοι αχογα, hoe plane sit , quam ipsa sunt αλ γα παλ, etiam ἀλογωτερον. Sed et sequem Ita valde perturbata et tota periodus inquinatissima . Ad eonjecturam igitur eonfugiendum , qua totum Deum tu eonstitui de . bere aio : G γαρ δε ρογανον χρωμενον πορ
τp πσιφ .. V Pod enim . inquit , corpore ramquam instrumento utitur, et separatam ab affectibus irrationalibus suam habet sub ιtantiam , atque etiam pore eorum interitum remanentem , manifestum est , id ρ ιγque substantiast suae σύ naturae εο-enisu tem ae eoarentaneam habere persectiouem πΗaec sane insipie .iter ac prave Salinasius. Hunc enim locum sanum ac purum
esse mihi quidem certum est. Inquinatis simam vero idem ipse, qui emundare a que corrigere aggressus est , profecto
reddidit . Quod etsi per se perspicuum
190쪽
ac manifestum putem, juvat tamen Salmasii refellendi gratia amplius declarare . Ergo per illa παντας Meoλουθαὶ σικιιι αυται, Simplicius ait, homines mane. re virtutis praemia post mortem, sive animum cum corpore non extingui . Id autem continuo probat iis verbis, To γαρυγανοιs etc. hoc est , enim corporisae irrationalium cupiditatum velut instra mento utitur, ab his omnino est natura disejunctum quippe , ut in ista legitur pag. 6.
το, ορ χρηται αλλο manesque etiam , postquam illa perierint , nec, quam ejus natura portulas, ariolusionem persectionemque des deras. Postea his illa subjicit, Αλλατις θνητυ υπoθnται την ψυχην etc. id est . Sed etiamsi quis ponat, mortalem esse auiamum , ac una cum corpore interire, tamen gui juxta haec praecepta vitam inuituerit . . . rane felix ae beatur erit. Nam supra Simplicius istud ipsum statuit, ea vitae praecepta λαριουs ἀποτελειν και etc. fli cer nimirum ae beatos homines facere, quam Iin vir