장음표시 사용
211쪽
planum fit insequentibus verbis: quae, quoniam ab eruditis nequaquam percepta , ac pravissime sunt e graeco translata , heic iterum Iatine reddere est opus: Ideo tantam in planiluniis deficere ae in mense positam e regione solis. aia , quum obliquo eursu feratur, ad solem eollata, latitudine dissere , aut in aquilonem , aut in austrum magis vergens. Gando autem ejus latitudo secundum solarem orbem , quique per media signa ducitar , fuerit, unaque soli e diam rro adversemr P Iune deseis lana di quod tum in chelis eontingit, rum in reo io, tum in ariete ei tauro, quemadmodum ait Asido
Jam singula consideremus. Dixit Κι κατα λοξου, quasi κατα λοξου κυκλου:quomodo PIutarchus de fac. in orb. Iun. Ebχὶττεσθαι, inquit, κατα λαου
κυκλου την γην, ex Cleanthis Samii sententia. Κατα λοξου autem. ως προς Toν nλιον, est motum Iunae obliquum esse, ut ad sin Iem refertur, seu comparatum cum Sole.
Eodem modo Aristoteles de mundo, δεσξη
212쪽
DIO S. LAERTI 2 is rarpos Tην οικομιενην ait . Male Aldobrandinus ως προς τον ri λιον , utpote in rolem converia M. Quod vero sequitur , Παρο ιλαττει τω πλατει , n Ppειπεξα , n 'οπιωτερα γιν , denotat motum lunae secundum I titudinem orbis signiferii quem κατα πλαψ s vocant astronomiae doctores; quum sit
alter in longitudinem per zodiaci signa duodecim, quem iidem κοιτα μbmos appe,
tanta Caetera ita legenda, οταν μεν τοι υπλατει αυτης κατα τον ηλιακον και τον
μεσων γενηται , quemadmodum habent Stophanianae editiones; non, ut Romana, κα-- To ηλιακον κώ των δια μεσων . Quid autem sit, o ηλιακα και o δια μεσων , quod Laertii interpretes plane ignorant , dicam verbis antiqui scriptoris, εις τα Aρα- του φαινομ. . cap. 7. qui vulgo Eratosthenes, aut Hipparchus creditur: Ου δε και --λos Oiδια μυεσων των ζωδιων λεγομενει, με-
213쪽
κω n σεληνri. Et apud Achillem Tatium iuisagog. ad Arat. cap. a 3. Tων τριων Ttπων
ertii sententia est, lunam tunc soIum deficere , quum e regione solis , ad eum o hem , quem solarem, Seu medium, aut e
Iipticum ab eventu nominant, pervenerit; a quo sol quidem ipse neutram in partem recedit; Iuna vero obliquo itinere propemodum quinque gradibus in austrum bor amve decIinat. In reliquis scribendum potius, nis-
ται δε το πλατος αin ης, ut Romae vulga-' tum , quam Κινειται , ut a Stephano: rursus, κατα τον δια μεσων, ut ab isto ;quum editio Romana mendose , κατα των
δια με ν, heic quoque Iegendum offerat.'
214쪽
AD SEcT. CXXXXVII. LIB. VII. IN ZENONE.
Quae sit του Δια-- Σπκ vra ac ratio secundum Stoia eos . Pr , Δὸ ἰν - ...- , melIus videri, aι-- . Forsan , Ηγα σου ζν-addititia esse . Eadem quo spectent. Locus Platonis de signifieatisnosis visa enodatur: lum aIter Athenagorae non dI sim Ilia . Quaedam in o μιγκλου T--οnta decIaran. tur ae emendantur.
. Ωι φν τα παντα, Per quem omnia , equidem non improbo: sed Stoicorum doc. trinae est accomodatior explicatio nominis, quae in Theodoreto Iegitur , Θεραπευτ.Prat. 3. pag. 4s. editi Sylburg. Δια δε, τοδια παντων χωρουν πνευμα. Sic Arati schoeliastes sub init . Και γαρ τον αερα , Ωια
215쪽
εσε Ex LIBRO VII. tium credat ita scripsisse, μεν ταρσι διιοντα παντα, hoc est, Δια. vocant omnia permeantem , probabilis mihi sane haec conjectura videretur. Iam illa , Η δια του κεχωροεν , etiamsi videantur obscuriora, tamen, quid sequutus sit Laertius , vel quisquis ea in margine codicis adscripsit nam esse δεο.βολιμαια, aliqua mihi suspicio est: quam suspicionem meam confirmat Ambrosius , eadem interpretari praetermittens id mini.
me obscurum existimo. UOIuit nempe ubrumque nomen , Δια et Znνα componere ac explicare una sententia ; cujus rei Plato auctor est, ex quo is plane similem interpretationem expressit. Verba PIatonis in Cratylo tom. r. pag. 396. edit. Serran. sunt hujusmodi : Aτεχνως γαρ ερον, οιον
216쪽
τιν κου Zηνι. Sic etiam in scholiis ad
του Ζηνος. Extrema restant, Ηραν δε κατα Tm εις αερα . Qua de re illud est apud Eusebium praepari evang. lib. 3. cap. II. pag. Io 8. Ηρα τουνομα απο του αερος κε - κλημει n. Plato autem in Cratylo pag. 4o4. t m. I. edit. Serran. Ισως δε , inquit, με - τεωρολογων O νομοθετης τον αερα Πραν
217쪽
nis alterius, quod est φα, alterum, quod est αηρ, incipiens. Nam si, inquit, 'α pluries dixeris, αηρ essicies ac exprimes ipsa litterarum pronunciatione: itaque Ηρα- Ηρα erit 13ρ αν α.A Platone accepit Athenagoras pag. 83. edit. Οxoniens. cujus locus ab Aegid. M
nagio una cum altero Platonis allatus, neque tamen intellectus est: ΗΘ ο απ, κυ
et quod significat , Ηρα est αυ, hoe etiam ipso nomine , ri Eeminatum connectatur , simul enoeiante ; siquidem. ut paullo ante dixi, Η Ηρα est Ηρ αγ- α, non habita ratione litterae a superstitis in altero Ιφα. Quam autem perverse haec explicarunt eruditi viri , Conradus Gesne rus Athenagorae interpres, Et Iuno aer, quod vel nomen ejus graecum approbare potest. Ηρα enim Iuno eu i cujus vocabuli
218쪽
eaedem litterae distolatae, si alio modo eonjungantur , αν sonabunt: tum Maurimus editot librorum Iustini et Athenagorae ac corrector Gesnerianae interpretationis, Iuno OZr, ipso etiam nomine, ii ipsum tibi super imponatur , id sonante: tum denique Edu-ardus Dechairus, qui Athenagoram Oxonii vulgavit, ac pariter Gesneri interpretati nem recte emendasse sibi visus est , his verbis , Iuno 'α aer est, etiam nomine ipso, si ipsum secum transpositis litteris e pendatur, enuntiaute. Hi sane, nec Athenagorae mentera, a quo ipsa Platonis sen. tentia reddita est , nec omnino vim vocis επισυναπτοιτο percepere. Item συνεκφωνουιάενου non est vertendum id sonante, id finuneiame, sed simul enuncianae'. non enim dicit , simpliciter 'α exprimere aerem , verum duplicatum ac conjuncte prolatum,
hunc sonum reddere. Paullo aliter auctor του δειεγαλου ETυι λογικου Sic , Ηρα ... Q αυτη τ' αερι εροτιν. ωs γαρ πατημ πατρα, και - τηρ '
219쪽
Quo Ioco nos quidem legimus πατρη , μη n: non enim ex πατρο , μητηρ , litteris transpositis, fit πατρα, μητρα, sed omnino πατρο, μηVn fieri debet. Dixi, paullo aliter ab hoc scriptore rationem ejus nOminis traditam ; quamquam sertasse is quoque hauserit a Platone, aliter illa. Θεις
tatus, ita scilicet, Prima tittera in uuiamum Deum tramlato; quo modo αν fit
1 α. Verum nos melius Platonem exposuisse, quae proxime sequuntur, Γνοιης αν, πολλακις λεγις το τηs Ηρας ονομα, satis declarant.
AD SECT. CLX. LIB. VII. IN ZENONE .
220쪽
Ita Amstelodamensis ac Stephanianae editiones: quae corrigendae sunt ex Basileensi ac Romana , in quibus est προς τα uuario: quam lectionem , εν αυτοις. quod sequitur, cCnfirmat.
AD SECT CLXXXIIII. LIB. vII. IN CHRΥSIPPO.
Δι ηυ αιτιαν και κατα της συνηθει κώ ύπερ αυτης Οἰω επεχειρησε . Scripserim o λοιον, hac sententia; Gam ob caussam, et contra consuetudinem, et proconsuetudine similiter disseruit. Desideratur tamen o ιον, tum in libris a Stephano edi. iis, tum in schedis regiis, ut Aegid. Menagius testificatur.