장음표시 사용
231쪽
dente eonvivii hora, aut ab Ambrosio ac Mebbomo, convivio proeedente . Equidem haec interpretor, poetatione procedense, totum autem locum sic , suoniam , potatione procedente, coena non apponebatur , quiescenti bus caeteris i Empedocles improbitatis odio affectur, justis apponi: red is, qui vocaverat , curiae se minis rum exspectare dixis.
Itaque προβαινοντα του ποτου demonstrare omnino crediderim το προπομα, quod in conviviis veterum coenam. praecedere sole bat. Athenaeus lib. 2. cap. 17. Προπωλα τι προ του δειπνου περιεφερε , το πωτον. Sed hac de re adi Is. Casau-honum ad Athen. Ioc. cit. et BuIengerum de conviv. vet. lib. a. cap. 3. et 4
232쪽
. AD SECT. IIII. LIB. VIIII. IN HERACLITO.
De morte Heracliti . Quid sit Κατατω --ον , ostendIturi idque Tatiani testimonio comprobatur.
Quid valeat κατατεινομενον , plane igno tum Laertii interpretibus deprehenditur . Male enim , Ambrosius quidem ac Methomus macerasum . Aldobrandinus vero Deemtin reddunt. Denotat id porro distentum seu distractum , corpore videlicet. Sermo enim est de morte Heracliti; quem narrat Hermippus, quum aquae intercutis modibo laboraret, se ipsum sic verba, Θεινουάυτον εις τον ήλιον etc. explicanda sunt rosi Objeeisse, ae pueris iussisse. ut se boum itercore oblinerent, itaque dilaceratum φοι- tridie obiisse. Apertior est Tatiani locus pag. 2 s. edit. Paris. anni I a. quem nisi ha-
233쪽
heremus: mentem Laertii ac hujus verbi Vim , dico κατατεινομενον, non satis intelis ligere potuissemus . Sic autem Tatianus, Βολβιτοις περιπλασας ἐαυτον , της κοπρου
hoc est, Quin re fimo bubula oblivisset, eo indurato ae totum corpus convellente, d laceratus interiit.
Quid de ortu rerum senserit Heraclit 1. N π-- πη- , quomodo intelligenda sInt. Κuhnius refellitur. Laertii verba nonnihil emendantur.
τα παντα αραιωσει και πυκνωσει τα γινο- μενα.
Depravatum hunc esse Iocum docet Iculinius in suis adnotationibus: itaque eum, restitui debere, Και κατα πυρος αμοιβην ταπαντα, αραιωσει ei c. quia, inquit, Hera,
clitus non dixit ignem et ignis mutationem
234쪽
esse elamenta: unum enim statuit principium , nemige ignem. Sed haec pariam sapienter.
Neque enim , Και πυρos αμ ιβην , ad antecedentia referenda sunt Sic, Πυρ ει ι ς οι 'χειον και πυpos , Ignem ae ignis v ea elementam esse ; sed omnino cum consequentibus conjungenda hoc modo , Κ ιπυρος αμα ιβην τα ποιντα, Et cuncta ignis vicissitudine constore. Etiamsi vero haec res haud obscura videatur, multo tamen ex verbis Eusebii, quae lib. I . cap. 3. prae p. evang. habentur, mani uestior fiet. Ο Α Ηρου λει
ται αμ ιβην γαρ ειναι τα παντα. Vere autem ac eleganter ex Heracliti sensu res
omnes πυρος αμοιβη appellantur ; siquidem is omnia, quaecumque fiunt, igne se densante ac vicissim rarescente, fieri est arbitratus: quemadmodum Laertius, Και πυρος
λοιβὴν τα παντα, αραιωσει και πυκνωσει
γινομενα. Itaque Hermias εν πω διασυρμωPag. 4os. ed. Paris. ann. 17 a. ex Heracli-
235쪽
principio, alteram de rerum generi ex me te Heraeliti apud stanteyum hist. philosoph.
Sed in Ioco Laertii, quem exponere . institui . scribas velim γινομενα absque a ticulo τα , quem etiam codex Arundelli,nus uti reperio in variantibus lectionibus pag. ss . tom. a. Laert. edit. Amstelod. ac Basileae editus liber praeterit. Sic enimis est interpretandus, Omniaque ignis viris-ritudine constare , eo nimirum se demameae vieinim rarercente genita.
236쪽
De vemibus Xenophanis. Aldobrandini ae Mei minoratus error; tum etiam Ger. v sit ae Menarii. An sillos Xenophanea scripserit. An iam s. Locus ex chronicis Eusebii correctus t ubi pro Eaν-- Tm. latine reripiar Tragoediarum , potius Παρ- πο- , Paroediarum scriptor legendum . De Prodiis alia quid. An differant a sillis. Menagius in Eusebio su stituens seriptor elegiarum refutatur . Idem locus a Sehurasse ischio insigniter corruptus. Quid in Laedi
tio. En αψωδει - ἰαντου, demonstrent. Bruckerus reis prehensus .
Haec male Ambrosius, quem sequutus Methomus est, in latinum convertit, Seri sit versus, elegias, et iambos etc. Nam fms heic est heroicum carmen, quod una cum elegiaco ac iambico usurpatum a Xenophane Laertius prodit. Prave etiam Aldobran
dinus, Elegias et iambos in Hesiodum et
237쪽
Homerum carminibus scripsit. Monet scilicet carminibus elegias et iambos scripsisse, ne forte prosa oratione compositos suspicare. mur . Hic idem locus haud intellectus Io. Ger. Vossio instit. poet. lib. a. cap. 2 O. ac Aegidio Menagio ad Laert. lib. Seci. III. est. Sic enim statuunt, sillos heroicis . ele. glacis ac iambicis versibus fieri ob ista ipsa Γεγραφε και εν επεσι και ελεγειας καιρουs etc. quae Vossius interpretatur, Hex
metris et elagiis et iambis seerat ilius lucia persus Homerum et Hesiodum. Sed hoc Laertius profecto non dicit , sillos nimirum, quae complectitur hoc loco, tria car minum genera fuisse ; immo verbum de siblis nullum facit. Certus autem ac indubi latus sillorum auctor, Timo videlicet Phliasius . eos tribus libris comprehensos, hexa. metris ex versibus composuit; quorum nonnullos habemus ab ' Laertio, Sexto Empiri co , Eusebio in praep. ev. aliisque, litteris traditos. Nam de Xenophane res est inceγta: quos enim ei veteres adtribuunt, esse illos ipsos, quos Timo edidit, Stan Ieyus hista
238쪽
hist. phil. pari. Io. cap. I. existimat: qui, quoniam scripti essent e Xenophanis perso na obtinentis libro secundo ac tertio, qui in dialogo erant, docentis ac respondentis partes, silli Xenophanis vulgo dici solerent: cujus sententiam ob Sexti verba Iib. I. Pyr. rhon. hyp. Sec t. a 2 . amplexus est Alb. Fa.hricius; postquam aliter in bibliotheca gr. ca lib. 2. cap. 23. judicasset. Sca, utcumque se res habeat, illa cer. te Γεγραφε κου εν non equidem sic intelligo, ut a Vossio ac Menagio accepta sunt, Xenophanem nempe hexametris, elegiis ac iambis Homerum Hesiodumque insectatum esse; sed potius ita, Heroicos persus , elegias ae iambos ab Xenophone editor; iam. borum vero argumentum fuisse reprehensionem Hesiodi ac Homeri. Nisi sorte ιααβους, de quibus nihil a caeteris memoriae proditum exstat, quotquot de Xenophanis carminibus habuere sermonem, librarius addiderit: Laertius autem sic, Γεγραφε , καιεν επεσι, και ελεγειας, και κα F Hσιολκαι ομινου. Certe infra alius ab eodem LM
239쪽
ertio iamborum scriptor ' Xenophanes Lesbius memoratur. Et Ios. Scaliger, cujus verba deinceps recitabo, ipse quoque alium , qui iambos fecerit, ac diversum a Xenophane physico fuisse credidit: huic vero tantum επος και ελεγεια adtribuit. Alb. Fabricius quidem in hibi. gr. ubi de Xenophane , Laertium ita scribentem facit . Και και καθοῦ και Ομπου , propterea, quod hi, quos a Sexto habemus lib. I. adv. phys. seci. I93. in Homerum Hesiodumque Xenophanis versus, hexametri sint, Παντα ανελκαν Ομvos o ' Ησιο tis
verum nihil necesse est, ut hos eX quindam , quod totum contra Homerum ac Hesiodum compositum suisset, poemate sumptos putemus: siquidem etiam , dum aliud ageret Xenophanes, data occasione ista canere potuerit. Sed
240쪽
Sed hic locus, in quo de Xenophanis
versibus sermo institutus est, me admonet,
ut heic aliud quiddam eodem pertinens ex Eusebii chronicis prostram: Positum id est Ol. 6o. his verbis: Simonides brieus, et Moolides clari habentur, et Xenophanes 'ΘHeus reriptor tragoediarum. At mirum
prosecto doctioribus hoc accidit , script rem tragoediarum Xenophanem vocari. Ni.hil enim ab antiquis de tragoediis Xenophanis unquam commemoratum est. Quare Ios. Scaliger, quem supra nominavi, ει sicum, inquit, et poetatim agnosco: tragoediarum scriptorem nego. Neque unquam apud veteres scriptores ullius tragoediae Xenoph nis mentio extas: neque Laertius harum rerum disigentissimus investigator tuum aliud,
praeter επos κυ ελεγεια, scripsisse refers. ii quidem alius ejusdem nominis ιααβ γραφος . Non propterea sameo tragoedias Icripsisse consequens est, si iambos seri is ineque, si tragoedias scripsisset, eundem esse
cum hoc nostro phdisieo . Unde hune pΘr eum τραγιελποιο δε se collegerit Eusebius, M a aut