장음표시 사용
161쪽
Riallerint mundo, rursus ad mundum redeunt:in eos enim aratri similitudo torquebitur. Vae illis,qui camyis sequuntur voluntatem, & animae curam abiiciunt: quoniam ipsorum vita&spes in terram dis luctur. Vae qui totis viribus atque omni studio non priparant f ut in die iudicii legitimam habeant dς sensione ui Vae illis,qui patientiam abiecerunt: quid enim iacient,cum eos Dominus inuiset In hoc exiguo vite curriculo,fratres charismi,omne studium H diligentiam adhibete, ut poenitentia & lacrymis benignum clementemq; Dominum vobis concili tis,ut vos ad se reuertentes su scipiat,& vitam largi tur. Salutis nostrq curam ne abiiciamus,neuc mundi voluptates consectemur.Sunt enim fugaces, ac breves,& studiosis ipsarum statim dolorem relinquet tes ad alios sustulit.Omnis mundi gloria ex hoc loco in alium migrat. Et nos nihil sequitur nisi pecca-xum,& vltrix peccati poena. Nemo nobis opitulabia ur in illa hora, non amicus, non propinquus, non alius quisquam,nisi poenitentia,& virtutcs poenite tiae comitcs,atque adiutrices,ucra charitas, humilitas,obcdictia,temperantia,& omnia denique opera bona,que gesserimus ex voluntate Dei. Hse ex haerita nos cosoquentur. Hic aduersariis pol statibus, . . que in ipso mortis articulo,nos corripere conabuntur, repugnabunt, Hec nos aad
toris, ut cum cum Patre &Spiritu sancto collau- demus in *culast. . . siculorum.
162쪽
per D. Gregorium Nysy Pontubse crin,Magni Basilij fratrem, .r Grecem scripta, in: Latinam versa.
canonico Veronensi merprete. R C A N Α diuinis in Euagellis similitudo me ad propositum dioedi argumentsi adhortatur, & linguam siletii fieno inseruiente soluit, cogitati numque vias laquam spatio-ssis campos ex quat& parat, atque orationis curia ad iteis arripiendu expeditsiae pronipta reddi elara vore hisce quodammodo verbis e Ilamans : Non accendunt lucernam, & ponunt eam tib modio, sed seper eandelabrum, & sucet omniabus, qui in domo sunt. Quid autem ex his intelligatur,adiungit,dicens:Sie luceat lux vestra eoram hominibus, ut videant opera vestra bona.N6nnc igitur accusandi crimus, si prς ignauia silentio inuoluerimus id, in quo celebrando ingentes animos sumere Dominus imperauit Etenim eum huius diuini P tris vitam vestiti pr eIaram ac Sole splendidiore s eem accenderit,nobisque declaradam propo fuerit, non vult,ut eam taciti prstercuntes Leser modium abscodamus,sed in siiblimi Feelesiae vertice collocemus,ut omnibus,qui in hae orbis terram domo ve
163쪽
Iamur, eluceat, quique ob illam viderint, eoeleslatu
Quocirca patentum illi*s vinculum haud itam
tuendum est,ut Domini praeceptum Contemnatur.
Quin etiam laudationis iditium inta simcndu fuit, licet nos in extreinum o ratipitis partem id reiecerimus. Res enim recte consideranti illud haud plane vinculum videatius quod humanam gloriam aspe nantem prohibeat laudibus exornse, aut certe vinculum ad Qtuendum facile, & obligatio eiusmodi, quae ad id potitis etficicdum amantes impellat.Etcnim ex quibu ille laudes se ivitaturum existimauit,
interdicti vinculo conatus nostros euertens, ea n
bis laudandi praebent oecasiemem.Nam cum singultipsius praeclarae animi dote, materiam ad laudandae iscant,tum illud in primis,quod laudibus no o Ie ctatur. Volebat enim non videri sed esse bonus. Ex qua quidem vel unica re,etiam si nihil aliud Iaude dignum ei*cisset, collaudandus esset. Adeo cnim se laudibus delectari dicebat,ut eo vinculo vituperationem exulis proficis cntem obsignare voluerit de euitare. Hoc autem primum orationi nostrae stadiurandit,& perspicue demonstrat metam,ad quam diarigamus cm sum, ne temere progrediamur, neue se ramur praecipites, sed per viam regiam incedamus considerantes admirabilem Dei virum, non fili prohibiturum, ne laudaretur nisi se laudibus digna conspexisset. Nullus enim nisi admodum insignis &admirandus, cum adhuc vivens maximis virtutibuet
excellat, memoria sui obliuionis poculo oblite rare posteros iubeat. Ac quemadmodum Paulus gratiae . praedicator, auspex Ecclesiae,os Christi, quanuis dia xeri Non sum dignus vocari Apostolus,non tamen proptercaemcit, quominus Apostolus vocaretur quin etiam quanto summissius de se ipse sensit, ta to maiorem floriam est ast ut ,sic maSnus nosten
164쪽
hie pater, quoniam se ipsitim caute laudibus indignfiiudieauit, recirco dcinceps dignus laudibus deprehendetur.
Cum igitur is nostrae sit Eeclesiae mos & instit
tum , ut virtutis studiosi, propterea quod cius pami 'coluerint, coronentur, & illi potissimum , qui propter humilem de stipsis existimationem spiritu sublimes effecti sunt, cum Euangelium dicat: Qui se humiliat, exaltabitur, minime vituperandi, aut . irridendi , aut condemnandi sunt, qui diu mi huius Patris virtutes destriberes, vitam ipsius nobis veluti
spirantem atqueanimatam columnam erigunt.Queautcm diximus minime lalsa esse sepsens auditor in-0kiet,si ubi fuerit phroratum, varia illius virtutum
genera colliger, ex quibus nos tanquam pretiosis aediuersis lapillis atq; auro distinctam coronam comtexentcs, optatum Christi Ecclesiae muniis ofer mus. Gaudet eoim Iliade crusmodi donis honestari, quado solennis memoria iusti eclebranda occurrit, Quamobrem cum ita serat circulus aluit, ut hodienosis collaudandus sit Ephraim,scri no potest quin magno cum gaudio monumentum hoc & amoris pia gnus suscipiat.
Ephraena igitur ille delebrandus est, qui Christi
his omnibus in ore, versetur. Ephriem Syrus, neque enim genus illivserubescimus cuius moribus.exorianamur.Ephraena cuius vitae dcintrinsm splendor unis uerso orbi terrarum illuxit In omni enim fere loeo qui illustratus a Sol eognoscitur,atque illis dunta xat incognitus est,qui magnum Ecclesiae lumen Basilium ignorant.pplitiem notus ille prosccbb Ecclesiae Euphrates,cuius aquis irrigata Christianorum mutilitudo,centuplum fidei fructum asteri. Ephraem -- eunda illa Dei vitis, quq instar' dulcium racemorum ldoctrinet fructus produces,Ecelesis filios diuina chaaritate nutrica cxpleri; recreat α oblecteti Ephraem
165쪽
honus & sdelis Ecelesie dispesitor, qui virtutum rationes conseruis etque distribuet Dei familia optime gubornat. Cuius quidem genus, & nobilitatem tum ab ipso parcam, tum a maioribus susceptam, &parentum gloriam,& ortum,S edueationem, & statis incrementum, & corporis formam,& sortunam, di artes, & estura, quae ab externitys iptoribus tam. quam magni momenti in laudibus numerantur, nos in medium afferre superuacaneum ducimus.quadoritidem diuos hominos non ex rebus ciusmodi lauandos suscepimus. Itaque licet ad hunc Iaudadum inde etiam abunde nobis suppetant argumenta,non aliis tamen rationibus quam quibus ipse viuedo,docendoque illustrem se reddidit, orationis coronam connectemus .s Verae enim laudes, eonsistunt in iis, quae in nobis ipsis posta sunt,& illis praemia debet tur,qiue ex voluntatomostra proficiscuntur. Earum vero rerum,quas tectaritus ,& vituperationes sunt
Quomodo enim ex genere laudari velit,qui ormnem mundi nobilitatem contumpsit, & ex optimi optimis operibus dei filius fieri voluitZ ut ob patriasu comendari patiatur, qui totum orbem ad se per tinere non censuit quique ut hostilem in maioribus& paretibus materiam gloria dulcem cisceret, poris affectionem,atque animalem ipsam carnis tum niculam ut celerrimos ad virtute cursus ilia pedicia xem, plane conculcauit Quomodo denique aut c
incremento corporco,aut ex educatione,aut eX
te,aut cx aliis id senus huiusce vitae studus abiectis. R deeorari permittat, qui iai inde ab ipsa pueritia in diuinarum seipturarum meditatione cdue4tus,&crescens,& ex perennilius gratiae fontibus bibens ad mensuram aetatis Christi, ut Apostoli verbis utar, peruenire contendit3 Cum igitur sttamus magnRm,
tum nostrum patrem trud dii bu laudibus, quibu
166쪽
homine χorpori dediti capititur,cumulari se nolle, ex propriis ipsum laboribus mediocriter saltem conabimur commendare. neq; enim eam naturam habet oratio, ut supra vires intendatur. Quare dabiamus operam, ut neque infantia impediti, quae dicenda sunt,siletio prite reamus: nequc per semitam a patrum institutis abhorrentcm incedentcs, avia regia discedamus,sed inter utranque percurrente
Qui sunt autem illa, quae nobis ad laudationem
eius contexedam subiecimusractio nimirum & coi templatio , quas virtutum examen consequitur, fi- dc spes,charitas, pietas erga Deum,divinarum scripturarum meditatio, animi corporisque munditia,
assiduae lac me, vita solitaria, e loco in locum s eessio, malorum iuga, doctrina perpetua, precatio continua,humi cubatio,viisque asperitas incredibi lis, paupertas aquc humilitas singularis, miserico dia naturam humanam cxcedens, Zelus diuinus in eo qui rabie contra pietatem inuehercntur,omnia denique,quibus homo ad Dei imaginem insignitur. Hisce laudibus noster conspicuus cst pateriagnoscit quae dicimus:proprias esse prs rogatiuas no ignorat & hos sermones ut nobis non sibi utiles non aspernatur. Siquidem vel tonuis de ipso commemoratio, studiosis est causa virtutis complcctedq.Haec autem nos non aliunde didicimus, sed ex iis, quae in variis ipse scriptis suis dissuminauit, ex quibus ut sedula apis ex multis floribus spiritualem huc favum confecimus. Ac nobis quidcm haec conantibus non suo censebit omnino. inando sceleratum daei nonem , qui vel in cxtremo eertamine multos supplatare solitus est,amplius non resormidat.Iam enim in tranquillum coelitum portum pomenit, ubi nullas pro
cellas metuit aut tempestates. .
Quod igitur ad fidς pertinet, nulla ex parte pro
167쪽
eul a p etate declinans recte admodum scotiebat,id
quod cum ex scriptis citis,tu ex ccclesiε de iplis exse
batur. Sciebat autem, quo se pietatis snc sextende' rent. Sic enim unam,non conssimi , sacrosanctamq; trinitatem,& perlonprum numero diuidebat,&co iungebat unitate substatiae,ut neque diuinitatis inopiam Iudaice assiccret columelia, neque deoru multitudine more Graecoru debacch retur. Absurda autem Apolinarii opinionc sic abhorrebat,ut omni cura eam ex omnium Christianorum animis studeret ellere. Quin etiam sutiles A estrae natas Anomi Tum linguas multis tum argumentis, tum scripturae testimoniis plane composcuit, maximeque Vtiua μ' diuina contra illos monumenta nobis reliquit. Siquis autem in Ephriem disputationum cum Nouato certamine velit eius audacissimi stragem vidcro,a
uersarii casum aspiciat. Illic cnim adeo se perio res in ipso disputandi cogressu doctoris nostri vires m-
uenie ut hunc virum Pancratiastem, illuna mollem ac nondum aetate firmatum puerum dicat.Nec vero Cas solvim, quae vel tunc, vel ante exorti fuerant ex
malitiae semine zizanioru haereseside1 rectitudine profligauit, sed qui perniciosem posteru pullulare poterant, oculis propheticis prospiciens prscidit. Omnia enim, que ab illo conscripta sunt Volumina, demonstrationibus conserta sunt. Nunquam igitur hic veritatis filius ab ipsa veritate deflexit. Spona autem in Deo solo,in quo qui spes suas collocat, praemia reportant, defixam habuit. Quamobrem illud
Psalmi in omnibus factis & dictis usurpabat: i In ipso
sperauit eor meum, & adiutus sum. Quoniam p rantem in Dominum misericordia circundat. Et ti-ducia in Dominum monti Sion similem esticit, &summam beatitudinem intus possidente constituit,
168쪽
sANCTI EPHRAE M. frutex ipsis prophetis distere possumus,cum David di
cat 3 Beatus vir, cuius est nomen Domini spes eius. Hieremias autem:Benedictus vir,qui confidit in Domino,& erit Dominus fiducia eius.& erit sicut ligari quod transplantatur super aquas, quod ad humorem mittit radices suas, & non timebit, cum ven rit aestus.Esaias vero: Dominus rix noster, ipse salvabit nos. Ecce Deus Saluator incus, fiducialiter a- am,& non timcbo. cum Paulus cita nos admoneat,icens: Teneamus spei nostrae consessionem: fidelis enim est, qui repromist. Hac igit diuina & reposita spe cnutritus Ephrae humana omnia contemnens, scmpiternam gloriam quotidie dcsiderabat. At amorem erga Dcum & proximum tam studiose seruauit,ut e vita docedens haec diceret.aequum est enim,ut ipsa verba,quae omni d monstratione potiora sunt, in medium proferamus. Nullo inquit modo in omni mea vita contumeliosus aduersiis Dominum sui, nee sermo stultus egres. sis est e labiis meis.In omni vita mea neminem maledictis affeci, & omnino nullo cum homine Christiano contendi. O bcata lingua, quaecum fiducia i lam emisit vocem, quae solis Angelis ob vita ab omni materia mutationeq; remota, maxime conu nit. Nobis autem carni seruientibus; haud ita congrua, ct naturae nostrae vires magis exuperans, quam ut facile factis exaequari po ist. Atqui,ut multum labores,vitas eorum explorans, qui virtutibus insignes cxtiterunt, nullu tamen huic simile purae synceraeq; charitatis indicium inuont . Nam si inter omnes virtutes charitas excellit, hanc sic excoluit beatus Ephraem, ut non alius magis CX patribus. Caeterum, quando digna sitis quisque s ctis praemia est accepturus, ne patres patribus co serre videamur, haec aliis eosderanda relinquemus. Neque vero hic comparationis causa diximus,sed ut populus clare perspiceret, nostrum, imo vero unia
169쪽
VITA 'nersae ecclesiae doctorem Ephrem,ad seminum gradum in spirituali scala virtutum peruenisse. Religionem autem in vcra possessione sapientiae eomparauit, iuxta verba illa Iob:Ecce cultus Dei cst sepietia, per illam,ut paulo ante, illius puritate fidei
describentes ostendimus, queadmodum beatus Paulus,in te ritu coelum ascendit, aeternumq; sibi nomen& gloria in Ecclesia peperit.Sed diuinaru scriptur vim meditatio huic ex lucerna Dauidica accessi est. In meditatione mea inquit ille cxardescet gnis. Amor enim igne coelestis conleplationis ipsumi famans,rerum sublimiu incendium cxcitabat. Oem enim & antiqua & nouam scriptura assiduo studio , ut quiuis alius,diligeter versavit, accurateq; ad Ve bu interpretatus est, & ab ipsa mundi procreatione usq; ad ultimu gratiae librsi quq abdita arcanaq; crat, spiritus lumine adiutus,commcntariis illustrauit. Neq; vero solum huius nostrae diuinitus datae s pientiae latices hausit,& aliis impertiuit, verumetia istas, quae ad recte ornateq; dicudi rationem, quaeq; ad doctrinae subtilitatem pertinent, artes & disciplinas, quatenus utiles arbitrabat, roiectis inanibus &stultis robus,aequitatisq; lance actionem contemplationemq; ponderans exercuit. Animi aut corporisq; munditia,pro hominis natura, imo supra natura humanam est enim gratiae donu)cxcolluit.Vere enim animo quidem imperabat,corpore aut spledide suusebat , & perturbationum dominam circunferebat. Quod quidem ex insidiis, quae illi ut memoriae proditum est ab impudica muliere factae sunt,confirmatur.Etenim quum ca vclut esca malitiae ad decipicndum eximium virum homicida Belial usus esse tantum abiit,ut quod sperabat,asi equeretur, ut contra ipsum insidiatorem eam ipse pugnantem in acie e stituerit.Na cohortationibus,admonitionibus,& diuinarum rationu incantationibus conuersam ad mu-liorem fruge perduxit, & ex incqntinente temper
170쪽
iam,griuiem ex potulati, ex inquinata pura reddidit., Iam profluentes ac perpetuas eius lacrymas commemorare cogitanti,vere oboriuntur lacrymae. Vix
enim sine lacrymis licet ipsius lacrymarum pelagus traiicere. Nam ut Oibus hominibus sine intermissio ne spirita ducere proprium est, sic Ephrem cotinenter lacrymas fundere natura insitu videbat. Nullus enim dies,nulla nox, nulla noctis,dieiq; pars,nullum breuissimi ipis momentum suit, in quo non vigilus ipsius oculi lacrymis madidi cernerent. Modo enim
comunes, modo priuatas,ut dicebat absurditates deplorabat. Suspiriis aute oculorum flumina sapienter inhibebat, aut suspiria potius fluminibus oculorum excitabat.Et erat utriusque rei progressus admirabilis, cum alioquin utrunque alterius causa videretur. Profluebant enim i psi lacrymae, & causa multis erat incognita.Etenim cum illas tempus no auferret, sed
mutua quadam vicissitudine & lacrymae suspiria, &suspiria lacrymas exciperent, alterutrius causa latutabat. Hoc autem perspiciet quisquis ipsius scriptapcrlegerit. Neq; enim solum ubi de poenitentia, de moribus,de bonis vitae institutis loquitur, ipsum lugentem inueniet, scd ctiam in ipsis laudationibus,
quas plerique oes hilaritate multa conantur aspergere.Hic autem idem ubique fuit, & assidue lugendi
munus ac diuitias expetiuit.Ex quo nunc etiam fere oes ipsius sermonum auditores,ad Veram vitam a plectendam reuocat.Tanta eius lacrymis mista vim habet oratio. Quis enim adeo duro lapideoq; corde praeditus est,qui verba eius exaudiens, non mansue-
fiat,& abiccta morum asperitate, suis ipsius peccatis non doleat3 Quis adeo scrus & immanis, qui fallati feram eius doctrina auribus percipiens non dcfleat tepus,quod male contriuit3Quis tam crudelis & in humanus, qui non simul ac verba illius melle dulciora gustaverit, benignus,mitis,&amabilis euadat