장음표시 사용
181쪽
oratio est superuacua,ctim ipsa opera appareant.Ngmultitudo verborum fidem infirmat, quas virtutes non satis ex robus ipsis declaretur, scd egeant orationis auxilio. Quamobrem operaepretium erit, ut, quod suauissima voluptate animos nostros assciet
admirabilem eius e vita exitum exponamus.
In coelum igitur iam prosecturus diuinus hic virillis,qui aderant,imperabat, ne corpus suum pretiosa veste ornatum sepeliret. Quod si quis amantior siti aliquid ciusmodi cogitasici, mutato in melius conmtio,id ipsum, quod honestandae sepulture decreuiseset, paut cribus daret. Vnus igitur eorum, qui ad rant sane quam nobilis, cdm magni pretii vestimo tum parasset, quo diuini senis corpus indutum afficeret sepultura, neglecto, quod audiucrat, mandato magisque pium & pauperibus praeserendum honorem, quem ipse cogitauerat, iudicans, vestimentum pauperibus darc distulit. Quare protinus a malo dq-mone percussis, quod mandato non obtemperasset, acerbissimas poenas dabat, seq; ante lectulum,in quo vir sanctus iaccbat, ore seruentes spumas agen, dilaniabat.Cui cicinctissimus senex : Quidnam, inquit,o
homo,ut in hoc periculo c5iicercris,admisisti At ille
imperio senis excitatus, quanuis cius monti daemontenebras olladisset, occultum, quod inierat no obe diendi ipsius mandato consiliu aperuit. Tum vir humanissimus costcnte comiseratus,mantiu impositione & precatione ab afficctionc illa homine liberauit, ct in pristinum restituit simitatis statum,atque eu sie allocutus est: Perfice,homo,qui dudum promisisti. Hoc igitur facto miraculo, cum iam vitae finis i
staret, eos, qni aderant, multis adinonitionibus adamatam ct colendam virtutona cohortatus,vi postrema eius declarat oratio ad tranquillum sterni regni portum euauigauit, sanctaq; ac Dco grata accestio ne,beatorum numerum,qui ab initio saeculi fuerat,
cumulauit. In coelestibus enim tabernaculis anima
182쪽
illius consedit,ubi sent ordines Angelorum,ubi P triarcharum populi, ubi chori Prophetarum, ubi sedes Apostolorum,ubi gaudium Martyrum, ubi pio-rrum laetitia,ubi Doctorum splendor, ubi celebres primogenitorum coetus, ubi purae Ietantium voces. Infacrum 1llum locum,ubi sunt ea bona,in quae desiderant Angeli prospicere, 'licissima sanctissimaq; beati clarique patris Ephrsm anima peruenit. Existimoaulcm, cum in coelum ascenderet, singulas virtutes, quas in liac vita coluerat,praecedetcs,res illas reconditas & pulcherrimas, quq mortalibus oculis cerni non pollunt, ostendisse,omitiumq; praestantissimam charitatem ad eam acccdetem dixisse: Aspice,chara anima, quam tibi pulchritudinem coparaui, simulq; delicias demonstrasse. Mox accurrentem humilitate sic allocutam: Vide,anima dilecta Deo, qualem ogo tibi locum ornaui. Tum reliquas omnes sigillatim enarrast e,ostendisseque prsmia, qui iam inde, cum
ab ipsa in corpore colarentur & exercerentur,in posterum acquirebant. O decantanda atque imitanda peregrinatio. d mors non indigens lacrymarum. δseparatio coniunctionem optatam concilias.o transitio, cuius no poenitet transeuntem.o funus nullam molestiam afferens.Nam dum mores illius admira mur, consolationem accipimus. Aliorum cnim ii minum mors iis, qui relinquuntur,lacrymarum caucrin pribet: sanctorum autem istitia celcbritatemq; conciliat.Neque vero dicenda est mors, sed transitus, & ad meliora demigratio. Haec tibi, Patrum optimc,Ecclesiaeq; Doctor, munera laudum aiferimus, non ea quidem pro dignitari te,neque indigenti tibi. Quam cnim gloriam assic re queat oratio, qui laudati meritis superaturi Sed ob viventium potius utilitatem. Quandoquidem bonorum & prsstatium virorum laudatione vi stimuli & faces animis admote,vehemeter homines ad rectius vivendum incitant & inflammant.Hanc autem
183쪽
laudandi prouineiam alacrius ecpimus,quum multis aliis rationibus adducti, praeter vite doctrinaeque famam,toto terrarum orbe vulgatissimam,tum cura illa,quam in homine ciusdem nominis libera do adhibuisti. is enim nos ad hoc onus subeundum impulit, qui a pineris Ismael in bello captus, & procul a p
tria diu commoratu Num ad eam reuerti cuperet,&viam commodiore ignoraret, admirabili ope tua rationem ad salute aptam inuenit, & quod optaucrat, est consecutus. Nam cum in maximu vitae discrimen adductus esci. Quoniam omnes viae barbarorum eo piis intercluse icnebantur, c nomine tantu inuocari uit, diccns: sancte Ephrxm, adrima me. atque ita tuto periculorum laqueos eu sit, mortemq; neglexit, S inopinatam salutem assecutus, patriae auxilio tuo munitus, praeter spem redditus est. Quapropter ad haec diccnda audacter aggressi tuas laudes impuriulabiis attingere non veriti sumit . ' Qu quidem in re si haud ita multum desecimus id ope tua nos assecutos fatemur, tibiq; acceptuis, ximus. Sin dignitato tua loge inferiores nostrae fiunt
laudes,te quoq; quanuis audacius hoc dictu videri possit) in causia iuise dicemus, qui & vivens & desunctus,modestis humilitatisq; studio,te collaudare Volentes impedis. Attamen,siue hoc, siue illud sit, nos pietatis officio pro vitib' fatis&cimus: teq; id nobis minime secce ursi,neq; tui amantissimos morsuvii, sed aequo libentiq; animo filiorum balbutientiu lax des suscepturum speramus. Tu vero diuino assisten altari, vitetq; principi ac sacrosanctae una cum angelis sacrificans Trinitati, omnium nostru in recordare, nobisque peccatorum veniam impetra, ut sempiterna regni coelestis beatitudinc perfruamur ii
Christo Iesu domino nostro, cui gloria iii Kt xnum. Amen,
184쪽
Apud Franciscum RampaZetuna. Μ D LXXIIII.
185쪽
T ET RV S FRANCISCVS ZINVS S. D. V O mihi, Pater optime atque humanism
longa atque difficili Potoriis legatione, in
Italia incolumem aduentare: O noἷil smum fratris tui fili , , φGV ST IN V M, virum pietate, doctrina , ct prudentia praeditum singulari,tibi in munere pastorali atque in Episcopatu Veronensi a Beatiss-mo ac Sadientismo PAULO IIII Pont. Max.datum csse adiutorem, ut in eo iam senex, O tot peregrinationibus fessus tandem aliquando conquiescas,atque ita annos illos utcseque rμ
186쪽
cuperes, quos Apostolicae sedis gratia tum in comciliis celebrandis,tum in multis per totam scr/Europam legationibus obeundis impendisti: Ipse vero sanguine O cognatione nepos,amore ac pietate situs, edicto O labore adiutor ac socius , quamsub te magistro peritissimo disciplinam diu
parendo percepit, eam alios regendo gubernandos doceat. His ego nuntiis incredibilem cepi voluptatem, quae maior etiam extiti Uet, nisi me incommoda detinuisset valetudo, quominus prae Isens utrique vestrum animi mei gaudium laetitiam , testarer . Caeterum quod ego nequeo, Ta- tres hi duo pro me tate, doctrina, ac sanctitate
insignes 4 cient, et I L V S, ct M.A CVS, quos ego situ, squalores obsitos, ct in
tenebris torpentes, ac pene mortuos in vitam aelucem reuocaui, abstersis' sordibus Latine loquἱ pro viribus doctii. Cupiebant illi quidem protinus ad sanctissimos PAVLI Pont. Opt.
Max. pedes exosculandos aduolare, Bernardi-mmi Scotum summae probitatis ac doctrinae Cardinalem venerari, tum Philippum rebintum, Orchiepiscopum Mediolanensem , ct Petrum Contarenum viros nobilitate atque omni virtutum genere clarissimos ac praestantissimos, qu ruri opera oe benignitate ad manus meas peri ti fuerant, honoris causa visere, atque etiam in E itanniam usque contendere, ibis RSmalduma olum Cardinalem amplissimum conuenire , ut M a
187쪽
eius austicio ct fauore per ea Monachorum co nobia , qua sub eius tutela ac patrocinio degunt,
liberius ire possent, benignius ab illis fusi pi, prolixiusi tractari. Ueri , cum ct ipsi, mihi quod viverent, quod lucem aspicerent, debere se probὸ scirent, nec mihi possent gratius quicquam cere, quam si ad fratris tui filium,
er per illum ad te, cui secundum Deum plurimum debeo , meo nomine gratulatum venirent, libenter id munus sus erunt. uua tamen ex re
ipsi quoque, ni fallor, magnum pietatis D fru
i tum percipient. Neque enim dubito, quin eos humanissimὰ sis accepturus, atque omnii olycio sc ornaturus , ut vel apud te commodὰ manere valeant, vel, si illis in hominum conspectum
prodeundum censueris, multo , quocunque πο- tuerint , tua commendatio ne tutius atque honesiusproficisci. Sunt profecto Abbates sesi auctoritate graues, plurimo rerum Uu, mi- ris coelestibus eruditi. Admiraberis acrem eo-ram in corrigendis vitiis grauitatem, eximiam
in docendis υirtutibus ct bonis moribus diligentiam , singularem in exponendis diuinis scripturis eruditionem. Perversas huius aetatis in religione de fide , ct gratia , ct operibus opini nes , atque alios errores hominum flagitia ita norunt , sic infectantur, atque coarguunt, ut non multis seculis procul ab hominum confluetu
dine in tenebris prope sepulti iacuisse , sed nil,
188쪽
scum assiduὸ versati esse videantur.Hic ego de ill si non scribam plura. Tempus enim est , ut te ipsi adeant, ipsi loquantur, ct meo nomine tibi de felici aduentu, Di nepotis dignitate graim lentur, rationem, reddant otii mei, quod sup rioribus mensibus in hoc sicro amoenosfecesiu, quem mihi donauit benignitas tua, cum illis, a
lijs sanctissimis patribus traduxi. Eos igitur
pro humanitate tua co plectere, ct vale. Ex oppido Leonati. I X. Calem Febr. M. D. L V I I.
189쪽
CONTINENT v R. SANCTI Nili Abbatis liber Asceticus, siue de vita
O moribus Monachorum. Eiusdem ad Monachos Inctitutio. Dusdem orationes aduersus kitia De Gula - De Luxuria - De Auaritia is De Ira, De Trictitia - De Aeeidia. De Inani gloria oraris prima. Oratis secunda . Oratis tertia. Oratio quarta. Oratio quin . Oratio sexta. Oratioseptima. Oratis octaua. De Superbia. Dusdem iuuersa capita do moribus. Eiusdem ad iuniores Monachos in titutis.
Husdem victola ad Ana Iasium Episcopum, in qua mirae quaedam Ioannis sacerdotis circa Missae sacrificium se
Dusdem de nimi s diutumna praefectura. Beati Marei Abbatis de Baptismate Dialogur.
Eiusdem mirabilis ae pia cum anima sua consubasis. . . Husdem oraria de Ieiunio.
V IS IS ad haee legenda aceeῶν,
artende tibi . Si monachus es , ea ne caete- Iris monachis dicta puta . sed tibi. Si non ex monachus , ne monachis tantum scripta, sed omnibus arbitrare. Sic enim lectionuiuae tibi fructus emctabit. Vale.
190쪽
V L TI e Graecis, & cx Iudaeis no pauci philosophiae studia coluerunt. Solitamen Christiani veram sapientiam,
complexi sunt, quippe qui ctiam Ω- li, sapientia magistra , & reipsa r
tionem eiulinodi studio couenientem demonstrante, didicerunt.Priores igitur tanquam in stena fabu- Iam agerent, verae expertes philosiophiae, & inane duntaxat illius nomen sibi vendicates,aliena se per--λ sona decorarunt. Pallio enim,& barba,& baculo philosophum praeseserentes corpus sequebantur,& c piditatibus tanquam dominis seruiebant,vcntrisq; mancipia, voluptates,quae subventre sunt,uelutinaturae opus amplectebantur,iracundiae dediti, & gloriae cupidi, spicndidis mensis more canum avide i hiabant, ignorantes,philosophum in primis esse liberum Oportere, eiq; magis fugiendum esse, cupiditati bus scruire,quam argento venalem esse, aut e seruis parentibus nasci. Quid enim nocet homini humana ieruitus,si recte vivat At is, qui stib cupiditatum dominatu voluptatibus semiit, in dedecus & ignomianiam incurrit. Sunt igitur, qui neglecta prorsus bene vivendi ratione, logicam, & philosophiam c pessunt,& de rebus sublimibus nugantes, demostr tiones conquirunt, seq; coeli magnitudinem, & solis mensuram , ac stellarum vires scire profitentur,n nunquam etiam theologiam aflectant, ubi veritas inaccella, &periculosi coniectura, cum tamen tu