Praeclara ac diuina quaedam quatuor doctrina, et sanctitate illustrium abbatum, Ephraem, Nili, Marci, et Esaiae opera e Graeco in Latinum conuersa, Petro Francisco Zino, canonico Veronensi, interprete

발행: 1574년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

VITA

quin paueis illius verbis auditis, remuneratione millam,quam pro anteactae vitae ratione sumus accepturi,in momoriam reuocans,lamentetur,&lugeat

In rebus, quae fieri nequeunt prouerbiit in illud usurpant: Lapidi miscricordiam persuades.Id tamen fieri posse nos experimeto docti didicimus. Diuinus enim hic senex animos, quos ob prauam obstinataq; duritiem lapides dieas,c molliuit,fregi tractauit, ut voluit. quis eius de humilitate orationem legens,no omnem protinus de se ex stimationem & stultam arrogantiam dc ponat , siq; omnium abiectissimum falcatur)Quis legens ea, quae scripsit de charitate,noscinflammetur, ut ad omne subeundum periculum paratus sies Quis versans illa, quibus virginitatem comendat,non se Deo castum corpore & animo cone tur offerre Θ Quis admouens aurcm orationi, qua iudicium , siue siceundum Christi aduentum describit, non animo sic assiciatur, ut ad illud iudicium se sisti iam putet Θ metuque ita contremiscat,ae si contra seipsum sententia pronuntietur 3 Sie enim futuru illud Dei iudicium expressit, atq; ante oculos posuit prae clarus & diuinus hic vir,ut ad eius eognitionem nihil aliud, nisi ut res ipsa fiat, deesse videatur. Cum igitur in eiusmodi cogitationibus de iudicio beatus ipse assidue versaretur, mundum effugit,&ca, quae in mundo sunt.Procul autem recessit fugies, ut scriptum cst, & mansit in solitudine, sibi ipsi vacans& Deo,atque indo virtutum munera accipiens . Iam enim plane nouerar, qui sblitariam vitam eligunt,eturbu Ientis mundi perturbationibus & tempc statibus liberari, S in portum quietis & tranquillitatis peruenire, ubi cosuetudine fruantur Angelorum, &metibus sit blimes, quoad licet, tollantur ad contem plationem Dci.Vcrram,quando Spiritus illu monens ad multorum aedificationem ita disponobat, ut loca

mutaret,non renitebatur, sed obtemperabat.crat.n.

172쪽

SANCTI EPHRAE M. get

patriam relinquere,ut diuinus ille Abraham, iussu

ad Edcffenorum urbem accessit. Neq; unim parerat, ut diutius sub terra Sol absc6dcretur. His autem de causis co se contulit, ut & quae illic sancta crant,inuiscret, S sapientem aliquem virum alloqueretur, &eognitionis fructum aut caperet, aut impertiret. Cum igitur ad ciuitatem peruenisset, & iam por tam ingrederetur,loco sapientis hominis, que opta bat,scortum occurrit. Quamobrem cum praeter expectationem in moles tam illud spectaculum incidistet, spe sua deiectus oculos auertebat. At ipsum improba scemina cotentis oculis intuebatur.Cui vir sapies O mulier,inquit,dic mihi, cur me tandiu contueris at illa prompte: Quoniam ex te homine ego sum, tu vcro me ne aspicis quidem, sed in terra ex qua sum ptus cs,oculos defixos tones. Eam sibi inexpectatam responsionem valde profuisse vir sapiens fatebatur.

Quapropter immesam Dei potentiam collaudauit, qui ea,quae speramus, praeter spem nobis largiri potest. Inde Caesaream Cappadociat diuino spiritu ductus ipsum os ccclesiae auream illam doctrinae lusci niam Basiliu uidit. Quem senex intuitus,coepit mutitis faustis vocibus venerari. Nam perspicaci mentis oculo splendidam columbani dextero ipsius hume. xo insidentem, de verba sapientiae suppeditantem , eaque ipsum populo deprometem cernebat. Ex qua quidem graui columba edoctus ille, diuini huius p tris peregrinatione intellexerat, cuinq; esse Ephrem illum Syrum cognouerat. Opportune igitur ambo mutua consiletudine fruebantur. Atque ita labori se illa peregrinatio Ephraem non inutilis fuit. i Poria naturalis innocentia vitae illi malorum s gam ostcndebat, ex ea enim & meliora prospicer & deteriora discebat euitare,& illas sententias ac rationes eligere, quae purae essent,quael ad capessenda honcstatem conducercnt,& docendi usum no imp

dirent. Abunde enim diuino seni datum cst a Chria

173쪽

.V VI 'Π π I ri psto verbi talentum,quod eum ad mensas eordiu mi, tis exhiberet, ipsi tanaen in primis prosuit. II c aussi ipse de se dixisse fertur.Sibi,cum primum incederetu tenera illa aetate pueritiae, arcana eiusmodi vis

contigisse. Ipsi cnim iuxta linguam valde fructifera vitis oriri videbatur. Quae quidcm ita crescebat, ut

iuersum orbem impleret. Omnes autem coeliu lucres aduolantes eius fructibus vescebantur. At ipsa vitis quanto plures volucres fructus decerpentes ςXcipiebat,tanto magis racomis abudabat. Illud praeterea, quod ad ipsum pertineret, alius quida se conspexisse testatus cst. Nimirum Angeloru multitudinem e coelo descendente volumen intus larisq; c si riptum manibus continere.Sic autem diuinam illa aciem colloqui visam esse: Quisnam volumen hoc in manus accipiat3 Atque hos quidem hunc, illos iulum,alius alium ex praestantibus co tempore hominibus respondisic: Deinde post omnium probationem subiccisth: Hi quidem sancti, & servi Dei sunt.

Attamen volumen hoc in manus accipere nequesit.

Cumq, multos,qui eo tempore vivebant, nominacsent,neque ullus cx eis placuisset, ad extremum communi consensu in cam ententiam conueniente duxisse: nullus volumen huc polost. in manus sumere

praetor Ephrarm. Tu coelestes Angelos idem vidisse

dicitu Ephraena volumen tradere, de nocteque su

gem ad Ecclosiam visum illud considerans conredisse. Auditoq; Ephraein, qui tunc luculentam gratiaqῖ

sertam habebat oratione, quid visum significaret, intellexi fle, Deumq; laudasse, qui tam eximium di .cendi munus viro, sancto largitus csset. Tatam enirn sapientiae copiana illi tribuerat Deus, ut quanuis ci suppeterent perpetui quasi verboru Bntes, rebus tamen explicandis non estent pares. Quod quidem nolinguae tarditate, sed coleritate cogitationis accidebat. Lingua. n.cogitandi vim aliorsi exequabat, sed iii tardior erat , si ut sententias ipsius este querct

174쪽

magnus senex a Deo singulare eloquendi munus effagitabat his vinus: Largire Domine, flumina gratiae tuae.Nam doctrinae abyssus lingua absorbebat, viscnsa ipsius efferre non posset, cum muneri concionandi instrumenta ad dicendum idonea deessent. .

Concioncs autenrillius nihil aliud nisi procatio

interpellabat: prccationem rursus conciones excupicbat.Ex quo fiebat,ut cum in ea vicissim studia i tus incumberet, assidue in rcrum diuinarum cotemplatione versaretur. Na corpus quidem ipsium insdia temperantiaq; domitum sic assecerat, ut rationi tanq. dominae obediens,non magis, g si mortuum esset,voluptatis vllum haberet sensium . Cumq; ad ea , quae non conueniunt,obeuda immobile torperet, iis tamen,quae animorum saluti conducunt, cxequedis robore postaret.QuidZquod ne noctes quide, semiani simulacris & imaginibus decipientes, ipsi virtutis

cursum interrumpebant Θ Etenim quem accedentes susteperant sobrium, recedentes vigilantem relinquebant. Id nimirum agentcni, ne manus principis istius oppressiim somno deprehenderet. Tantum autem temporis quieti concedebat , quantum trantagendae vitae necessarisi crat.nc sublata omnino naturali uicissitudine caro solutionem uiolentam pat ret. Sed somnum ab oculis cum alia multa distulisbant,tum illud in primis, st aspere & duritor uitam agens, & uariis modis corpus affligens, humi etiam cubabat.His enim potissimum rationibus somni assis Go cxpelli cosueuit.Paupertatem ue id tantam se uabat, quanta audis diuis Apostolis suisse. Quoci

ea siquis hunc paupertatem colentium exemplar uocet,minime aberret a ueritate. Dulcissimam pro

cto planeque beatam uocem illam tanq paupertatis magistram hinc prosecturus in coelsi nobis reliquit. Nec crumena inquit nec baculus, nec pera Ephraemunil fuit.Nunquam aurum,aut argentum, aut ullam

175쪽

VITA

asiis audiui direntem in Evangeliis: Nihil in rem

possideatis. Quare nulla mc rerum eiusmodi cupiaditas coepit.Gloriar igitur pecuniaeque contemptor, in quae praestantiora sunt amans, ad Apostolos in eo eursii quam proxime accedere contendebat. Quid commemorem animi sumnussionem ipsus atq; humilitatem, cum ea virtus passim in omnibus eius seri non ibu, & scriptis se ab eo singulariter e culta fuisse quodamodo clametΘQuando enim ad ar rogantiae tumorisq; lapidem ossendit pes illius, qui lacrymis lacrymas inuitabat, & cinerem tanqua panem manduaabat,&aspera iniucundaq; vita utatutdiuina illa vcrba poculii cum fletu miscebat Qui ibab omni abhorrcns humana gloria, cum in hac vita peregrinaretur,si a quopia se laudari sentiebat, greaerens, & alium alias colorem sumens, atque oculos

in terra deiiciens,tenui sudore madebat, grauiq; silentio tanq pudore lingua impediente corripiebat -i Cum autem ad beatam ac coelestem illam vitam

esset discosii rus, veho menti quada intcrdiistione id ipsum prohibens dixit: Nulla Ephraem carmina cecineritis, nullam adhibueritis laudationem. Ne me pretioso cum vestimento sepeliveritis, neue priuatim corpori meo tumultu constitueritis. Mihi cnim cum Deo c5uenit,ut habitem cum peregrinis. Aduena enim ego & peregrinus sicut omnus patres mei. Quemadmodum igitur aliarum virtutum, sic huius etiam csrcgia & perspicua habes indicia.Nam coruque ad cleemosyna commiserationemque pertinet, hunc no assectorcm modo, sed doctorem suisse veristatis praesicriptio,lexque confirmat. Etenim cpm cxper ela,quam amplexus fuerat,paupertate,nihil re Irt reliquum. quod egentibus daret, crebris tamen admonition buu alios ad misericordiam incitando, eleemosynam Nn pertiebatur.Eratcntin profecto huius oratio, licet vultus cius non aspicerem veluti divinitus fa cista clauis , quae locupletum thes uiros

176쪽

recluderit,& indigetibus necessaria subministrare . Sed aspectus ipsius angelieas idoneus erat, qui sine

ulla oratione solus ad comitiiserationem intuentes commoueret.Tanta in eo tum si inplicitas,tum mansuetudo,tum probitas cernebatur, Nullus erat tam

impudens,qui no ipsium intuens, rubore perfundere tu riseque ipso melior & modeuior fieret. Ac tametsi ta multa in hoc viro perfecta suerunt, ne quis propterea putet ei absolutam rcru Ecclesiasticaru cognitionem de suisse.Neque enim illa eat sius tantum attigit,ut dicedo instituere alios possedi sed ta pietatis instituta, si ea, quae illis aduersantur, plane percepit.Illa vi populu erudiret alc vi Haer ticos coargueret.Bono enim Zelo in eas pietatis inimicas seras mouebatur. Nam sermone quodam, qui ad nos etiam non scriptis sed fama peruenit.ex quo cum veritatis suisse studiosissimu facile intelligi poterat: Apolinarium leuem, immo dementem, & insanum appellaba qui res nouas molies, multa iniqua piaeque scripturae aduersantia duobus libris comprenenla E ventre eructas temere loqueretur. Eos autet

libros, cuidam foeminet, quam in deliciis habuisse dicebatur,custodiendos tradiderat. Quae cum masno Ephra in comperta essent,eiusde opinionis se edosia mulans, ad sceminum, quae libros scruabat, accedit.

Qui sit,& quam fausta illi e solitudinc apporte aperit,& id genus alia sortasse adiunges tandem stippli-eat,ut praeceptoris scripta sibi publicae utilitatis gratia praebeat ut nobis, quos tuc haereticos appellabati obsistere facilius posset. Quibus verbis capta mulier, eumque unum cx illis qui ,Αpolinarii partes tuerentur,existimans, libros exhibuit,orans,ut eos sibi celeriter reddcret. Ae magnus hic Iacob fatuum s pplantans Elati, & flagitiosa illa primogenita capiens, sampienter oppressit. Nam piscis glutirio uniuersos illinens, solium folio ita coniunxit, ut cum Vna pars ab

inera prae vehementi viaeulo strangi non poster, lax

177쪽

unicam tabulam singuli libri redacti vidcrentur. ANque ita eos mulieri,quae commodauerat, restituit.Illa vero artium eiusmodi, ut pote mulier, imperita, cum speciem ipsorum cxtrinsecus saluam aspiceret, quid intus esset,diligentius intueri neglcxerit. Caeterum dies haud ita multi praetcrierant,cu O thodoxis quibusda desertur diuinus senex, qui Ap linarium acciuisset,& cum illo sermo nos contulisset. Itaque in iudicium vocatus, impiis illius fretus ibbris ad diem statutum venit ac dicere quide pro se, cu senectute iam consectus esset, recusauit, petiitq;, t ipsi libri proserentur,ut cx illis respodero posset, ct cotradicere. Cu igitur dolatoris socii Demetes in mediu libros attulissent,inueteratus ille dicru malorum iniustitiae iudex, unum ex illis in manus sumes, Lxplicare conabatur.Verum cum glutino vinctus nocederet,ad mediam cius partum aperiendam aggressus est. quam quidem eo de modo conglutinatam reperit. Quamobre sua cx priorc libro frustratus spe, ad altorum accessit,quem quidem totum adeo connexum intuitus, ut aperiri non posset, tanto rubore sustii sus est, atque ita animo perturbatus, ut ex illo consessu disce dciis, consilii inopia haercns & cxanimatus , in morbum inciderit, eamque ignominiam tam sgre tulit,ut haud procul abfuerit,quin mortem oppeteret. Ac pictatis quidem Zelo talis fuit magnus noster Pater & Doctor Ephraim. Alias enim mansuetum ac matem se prsbens,ctim nulla pugnandi necessitas es se alias acerbum & graucm,cum fidei periculum immineret,omnia sapicnter pro ratione teporis administrabat. Ex hoc enim Zelo non minus, quain Obmulta iciunia, & lacrymas, & perpotiras preces lai dandus est, atquc haud scio, an ob id ctiam magis, quod haecin eo uno concludebantur, ille ad communem etiam utilitatem pertinebat. Sicut autem veni crimii vcnatoris specimen est, cum bellicosas st- .

178쪽

ras insequitur: & boni gubernatoris virtus ostendistur in adueria tepestate: Medici sapientis in difficilibuq morbis:strenui militis in ipso pugnae discrimine: sic pietatis religionisq studiosum virum grauia pericula dissicultatesq; declarant, cum & se, & alios ex insidiis eximit. Nullu prosecto virtutis genus esta votoribus excultum, in quo no hic etiam excellu rit. Quapropter animu cius utilitate,dulcedine,i cunditate manantem fonti,omni aquata copia fluenti similcm possumus diecre,aut prato diuersis & odoratis floribus splendenti,aut coelo variis stellarum Iuminibus distincto,aut Paradiso,quem audis suisse in Edem, innumerabili dccorato fructifcrarum arborsi multitudine: ita tamen ut serpeti improbo exilitii; authori nullus in huc aditus pateat) aut siquid aliud pulchrum iucundumque multis diuersisd; bonis natura cohonestauit, talem beatu magni Epnrarin aniamum multis undique Virtutum generibus exornatu existima. Semper enim vir ad mirandus in eam cum incubuit, ut perfectu & absolutum virtutu omnium

chorum possideret, de quibus reliqui singulis praestia

terunt,ea omnia selus ipsc consequeretur. Nam ut sacerdos, cum,qui inter iustos primus numeratus cst, Abel,imitatus,non ex gregibus ovium,

neque cx adipe sacrificia Domino obtulit, sed sine sanguine rationabile obsequium vitae puritate sacri scauit, ea re tantum dissimilis Abel, quod ascet rato homicida int2rfectus non fuit, scd inimici DP monis Iaqucos vitans, superatis insidiis ad vitam , quae nullum finem est habitura, sicut ille, peruenit.

Enos autem sic aemulatus est spem,ut non modo Domini Dei sui nomen inuocauerit,sed alios etiam, ut illud inuocarent: edocuerit. Enoch vero ut similis csset operam dedit,non admirabilem cius e terra in Paradisum secosum,sed e materiae perturbatione in spiritum transtione imitando. Noe quoque similis cxtitit, non cxiguam in arca lignea generis conse

179쪽

sationem,sed propriam animi incoIumitatem undique procurans,ut vitae procollas tuto subteriugiens, nullam virtutis iactura faceret. In multis etia Abr hae suit imitato atquc,ut fidem, mansuetudinem, Scamorem erga Deum taccam,in eo potissimum, quisci quemadmodum propr am terra & cognationem iula, sic E plicem inudum cstligit,& in corpore suo unigeniti sacrificium expressit, se dedicans Deo, & camembra mortificans, qu e sunt super terram. Isaac autem propter mori qua sponte tranquiIIoquc animo subire paratus erat, non tamen inserente patre.

Quinetiam quotidie,ut Apostolus,corpore quidem fructum, quod ad propositum pertinet,percipiebat, spiritu autem vivebat Deo propter castum corporistan quam in aricte sacrificium;Iacob vero, Esau,idest h.ercsum parentem supplantando., & primogenita, recta videlicet Ecesesiae decreta accipiendo, similis sitit. In eo poterea,quod non scalam a terra ad rem tum usq; pcrtingentcna, sed prsiongam ignis Iu iam nam, pulchriorem mystcrii profunditatem indicantem vidit. Quodque discipulis hic,ri ille filiis,e vita disiccssurus, benedictiones, di stribuit, quas qui pronus excipiebat. Magni illius Iacob esse arbitrabaturum Ioseph similitudinem maxime quidem expressit integritate corporis & eastitate, sed multo magis,q. quemadmodum ille triticum, sic iste verbum comi nicauit, nec non in multis Mosi persimilis suit. Fugit enim hic quoque Pharaonem Diabolum,&habitauit in solitudine,& Deum vidit, quatenus contemplatione videri potest.Et res adiri raudas ei fecit, & doctrina se populo ducem ac magistru pristitit. Et Aegyptios decepit, diuitias eorum sumiapicn libros nimirum haereticoru de quibus triumphauit. & falsum ac potui minime accommodatum infidelitatis mare diuisis, populumque sidclium utique multitudinem traiecit. & Pharaonis exercitum, impiam calumniatorum progeniem oppressit. Ec

180쪽

Amalec in fugam vertit, si quem haereticorum hoe nomine velis appellare. rccte christiani que vivendi legem a Deo accepit,& nobis omnibus tradidit. Tabernaculi exemplar in monte vidit, non Mosis, sed horrrendi illius futuri iudicii. Sacerdotes costituit, de sacrislato leges & praeccpta tradens. Aquam eduxit c petra, dum corda lapidca ad iundcndas lacrymas inducit.coelesti pane, luemadmodum ille, abunde populum aluit, charitatis sermones nobis proponeus,per quos animi maxime confirmantur, & ad sumendum cum fiducia diuinum & sacrum panem, qui pro saluto nostra e sinu Patris huc venit, accendum turi Coturnicos fidelibus exhibui doces, ut per Dei recordationem sese tollant in coetu, & quq illic pulchra sunt,contemplentur. Et hac quidem ratione siquq pater hic grauiter gessit, cu rebus gestis priscorucoserre volucris, illis nullo modo iseriore inuenies. Siquidem,ut Iesus Naue Iordanem etiam diuisi, cum clausas benignitate diuitum manus patefecit, populoq; terram non abiectae huius promissionis, sed regni coelestis distribuit. Ab infantia, ut Samuel, di catus est Deo,diuinam'; vocem audivit. Ut Elias,sacerdotes turpitudinis vituperauit. Ignemq; diuinurationis sacrificio, non semel, sed sepius deduxit,&igneo virtutu curru,non in aethera, sed in coetu sublatus est. Vt Elis aeus, duplice spiritus gratiam acqui uit. Vt propheta: ,diuinae visionis copia donatus est. Atqui ratio ipsa me mouet,ut hunc vel cum illo,quo

nullus inter natos mulierum extitit maior, audeam

reparare.cum illo inquam, lurinter legem & gratia medius fuit. Nam hic,quemadmota precuribr ille, solitudinem coluit,& ad hunc item factum cst verbii Dei.Et prico poenitentiam docuit. Vt Paulus autem vas elcctionis, multas tentationes sustinuit. & poenitentiae semina,vt ille fidei,diligenter sparsit. Sed qd

oportet hunc sigillatim cum sanctis coierare,cu cius recte factis plenus sit orbis terrarumὸ Logior autem

SEARCH

MENU NAVIGATION