장음표시 사용
261쪽
Iulum quiescit, & rursiimvclinuitus commouetur, Planta.quae subinde trassertur,haud facile coalescit,& monachus vagus virtutis fructu non feret. Aeger uno cibo no est contentus, nec uno opere monachus acediosus. Homini libidinoso mulier una non satin facit,nec acedioso monacho unica cella. Monachus acediosus oculos ad fenestras conuertit assidue,&semper de inuisentibus cogitat. Crepant sores,& ille exilit.Vocem audit,& per senestram despicit,nceinde reccdit prius,quam desides marcescat. Acediosus dum legit, idet1dcm oscitat,& mmno facile capitur. confricat palbebras, & manus extendit, oculos avortit a libro,atque defigiqin pariete,eosq; rursum reuocans paulisper legit,&orationu fines exciplicas inanitcr laborat,solia numerat, quaterniones recenset summissa voco, literaru formas atquc ornatu improbat, tum plicat libra & capiti supponit, ac somnudormit haud satis profundu.Fames enim animii eius excitat,& curas affert. Monachus acediosus ad praecandum est piger, nec de obscruationibus unqllam verba facit. Quemadmodum cnim aeger graue pon diis serre non potest,sic acediosus opus Dci non nisinestisenter facit. Vt enim illii corporis vires,sic huc animi nerui deficiunt. Acedie morbu curabis lationtia,& si seceris omnia diligeter,& cu timore Uci. In omni re sereda modum tibi priscribe,nee prius ab opere desiste,ci illud absolucris. Assidue & studiose prccibus incumbe, Sacessis spiritus a te fugiet. De Inani Gloria. Orasis. VII. NANIS gloria, est animi perturbatio rationi cotraria, quae omnibus vi
tutis operibus facile implicatur./Linea in aqua impressa cofiinditur, itide labor in animo inanis floriae cupido.
262쪽
Manus in sinu latens sit candida, & opus absconditu
Iuce nitet splendidius. Hedera sic arborem complectitur,ut eum altius sese sustulerit,radiccm eius are- faciat: inani, gloria sic iuxta virtutes nascitur, ut nore cedat prius, ouam vim illarum exciderit. Racem iis humi iaces facile putrescit: & virtus inani gloriar inhaeres corrumpitur. Monachus inanis gloris studiosus, est operarius sine mercede, labore subit,& me cedem non accipit. Dolium pertusum non retinet,
que sinit infusa :& inanis gloria profundit virtutisprqmia. Hominis gloria cupidi temperatia veluti eamini sumus in aera distunditur.Pc lis vestigium ventus delet & inanis gloriae studium perdit eleemosynam Lapidis iactus no ascendit coelum, nec gloriosi hominis 'neces ad Deum perueniunt. Inanis gloria est veluti scopulus sub aqua latitans, ad que si naue illiseris,periisti. Vir prudens thesaurit mellat,&monachus sapiens abscodit virtutis opera. Vt in plateis ores, inanis gloria cohortatur: sed qui ab illa est alienus,orat in cubiculo suo. Homo stultus palam ostentat diuitias sitas, ex quo multi ad struenda, insidias
co Inouentur. Tu vero cum inter latrones verseris,
absco de quae tua sities, donee ad pacis ciuitatem per uenias, ubi rebus tuis tuto perfruaris. Virtus hominis gloriosi est viistima mutila, quae ad altare Dei n5 admittitur. Acedia robur animi dillo luit, inanis floria neruos addit animo Deum relinquenti, infirmos Corroborat,& senes quouis adolescete sortiores es ficit. Modd multi adsint testes eorum, te fiunt, leue ieiunium videtur, vigilia Vcilis, atque preces. Laus Cnim multitudinis excitat animum, & alacrem reis dit. Tu vero labores tuos ne vcndas humanis laudibus, nec futili fama proiicias suturam gloriam. Laus
cnim humana in puluerc domicilium habet, & glo-τia eius cxtinguitur super terram. Vera autem & solida virtutis gloria manet in sempiternum.
263쪽
. - VPERBIA cst animi tumor sanie plenus, qui si maturuerit in magnum erumpit foetorem. Fulguris splendor tonitru sonitum praenuntiat,& inanis - - glori V praesentia superbiam indicat. Animus superbi valde tollitur in sublime,unde prε-ceps ruit in profundum. Superbiae nidum struit,quia Deo deficit,&viribus accepta refert, quae recte s cit. Qui propris confidit virtuti,non aliter, quam si araneae telam conscendat, humi delapsiis affligitur. Fructuum multitudo ramos arboris inflectit,& virtutum copia sensium hominis humilem reddit. Fructus
putris ingratus cst agricolae, & virtus superba displicet Dco. Ramum huctibus onustum palus sustcntat,& animu virtutibus ornatum timor Dei. Vt fructu vonus ramos deiicit, ita superbiae podiis animum opprimit virtutibus excellentem. Animii superbiae ne subiicias,& non videbis visa formidanda. Animus enim supei bus a Deo deseruitur, & Demonum sit ludibrium. Noctu ferarum irruentiu multitudine ce ni interdiu formidine perhorrcscit. Dormies frequenter exilit,& vigilans volucris umbram timet. Foliorum strepitus superbum perterret, & aquae mur'mur illii examinat. Qui enim paulo ante Deo scipsum oppositerat, quiq; eius auxiliu recusarat, rebus inanibus deterretur. E coelo deiecit Archangelum supcrbia,& tanquam fulgur secit cum in terram dC-cidere.Humilitas aute hominem in coelum tollit, &inter choros collocat Angelorii. Quid superbis,hO-3nO,cum sis tutu,& putredo3 Quid supra nubes extolleris Considera naturam tuam. Nonne terra e Ν,& cinis,& paulopost in puluere reuerteris 3 Quid superbis mox vermium cibus futurusὸ Quid ceruicem eri
264쪽
sis,quae breui putres et 3 Magnum quid videtur homo cum Dei adest auxilium, a quo derelictus naturae sitae agnostit imbecillitatem. Nihil habes boni, quod non acceperis a Dco. Cur igitur alionis rebus gloriaris ut tuis cur Dei gratia tanquam pr Iria possessione te iactitas Eum agnosce, qui de-it, di ne admodum cxtollaris . A Deo creatus cS,- noli contemnere creatore. A Deo beneficia accipis, noli benemerentem negligere. Ad sublimc vitae genus ascendisti, sed ille tibi dux extitit.Eum qui te sublimem extulit,confitere,ut in ea sublimitate persemancas. Proximum, qui eiusdem est naturae, qua tu, complectere . Noli ita cise arrogans,Vt natur Iem ncccssitudinem neges. Abicctus cst ille , & mediocris conditionis, utrunque tamen Deus procreauit. Abiectiorem despicias hominem, caue. Tutius
illo vivit, quam tu. Humi repit ille, nec facile cadit : Tu, qui sublimis in redis, si cecideris, consei geris . Supci bus Monachus, ut arbor sine radico,impetum v cnti non sustinebit. Mons superbiae expers cst tanquam urbs munita,in qua tutus est, qui inhabitat. Vis venti stipulam iactat, & stultitis impetus superbum tollit. Bulla fracta evanescit, & superbi memoria deperit. Viri humilis sermo lamentu est animi, superbi autem resertus est arrogantia.Cor na domus est humilitas, &ascendentem seruat i columeu: cum ad virtutum fastigiu pervcneris, tum magna tibi opus est custodia. Qui enim ex humili loco eadit, celeriter iurgit, qui autem ex alto deciadit , mortis adit periculum. Lapis pretiosus in a reo annulo decorus est,& in virtutum corona insexta humilitas excellit. Octo orationum aduersiis
265쪽
E I timorem ae studium retine, &puro erga omnes utere conseientiae testimonio. Quicquid agis,Deum scmper csse praesentem puta. Laudes s ge , & vituperationes crubesce. Laet re , cum virtutem colis: sed noli gloriari, ne sorte naufragium in portu facias . Tantum a persectione abcile te existima, quantum recedis a legis obstru tione. In omni ncgotio,priusquam illud aegrediare, finem expende.Noctcs atq; dscs cxtrema illa dies tubi antc oculos vcrsetur, & nulla te diapiditas ad te xam trahet.Eorum consuetudinem fugito, quos viris bonis inuisos cilc senties. Nemini nee lactis noe dictis ss impedimento,quominus se recte gerat. Pro spero vitae successu ne gaudeas. est enim veluti flos ,
ut dum contrectatu corrumpitur. In robus adue
s Deo gratias ase, , leuius sercs.In tentationibus sortis csio . multi enim e numero praestantiorum in illis du seiunt.Dci pati cntiam ne incuses:communis enim est medietna. Odio prosequere inconstantiam vitae, eiusque culpam in Dcum ne coiice. Curemus quae nostra sunt,& in alienis non erimus curiosi, Multa enim in nobis stini, quae in aliis reprchendimus. Psalmus sit frequens in ore tuo.Dei enim inuocatio Daemoncs sugat. Precationi atquc ieiunio incumbc, ut a Deo, quod pctis, impetres. Semper dc Deo cogita, S men, tua indum eum Angelisset. Fraenum oculis adhibe, ne protervi vagenturi Unguam coerce, profert enim ea plerunque, qua satius fuerat abscondiste. Legis meditatione me tem exerce,eius enim assidua meditatio malas cuellit cositationcs.Virtutes clia, & multos vitae tuae t
266쪽
stes adhibe.Carnis iugo voluptates, corpus enim simul, atque animum coinquinant. Ventri non quae desiderat, sed necessaria tantum tribue . Delicias fuge,mundi enim amicitiam pariunt, sed inde nasciatur inimicitia Dei. Huiusce vitae laetitiam auersare , quae tum ipsa perit,ium in ca sc se oblectates decipit.
Diuitias si habes,distribue,si no habes, ne congrcga
Ieiunia sint arma tua, preces propugnacula, balneulacrymae. Omnia peccata tua eum gemitu record m,sie enim assidue animus pungitur,& morder. Pau-
pcres magnifacito: ipsi enim iudicem nobis propitiureddunt. Nccessitatibus Sanctoru comunica, per I sos enim tibi conciliatur Deus. Ecclesiam ut coelum adi,& nihil in ea aut loquerc,aut age, quod terra i piat.Id quod naturae satis sit,necessari si puta, deque hoc curam Deo comitte.Honestis laboribus carnem exerce,nec tibi cure sit,quod prematur atq; vexetur. Modicum vinum bibe. Quanto enim parcius & dii eius sumitur,tanto niagis bibentibus pro de st . Iram compesce, quae si modum transilia furoris fit,atque insaniae mater. In morbis ad preces prius, quam ad
medicos medicinasq; eonfugito. Sacerdotes Omues venerare,ad bonos autem frequentor accede. Dei
domicilia dilige,& operam da, ut ipse quoq; Dei sis
domi ellium . Ecelesiam secquenta: a nobis enim tumultus & procellas expellit. Opportuna sunt, quae sunt in terra,ne te igitur molestia at ficiant, quae tibi debent esse solatio. Cu voluptatis suauitassensum titillauerit, aduersare, eique humanam ignominiam Sc Dci offensione opponc. Oculorum & aurium so-xes diligenter custodi, per ipsas enim omnia pCcc ti iacula ingrcdiuntur. 9Cu oras, mentem tuam ad Deum crige, quod si ab eo distrahatur, rursum illam excita: Non cessat animus nouas subinde parere cogitationes. Tu malas amputa, bonas autem
εοἰς . Humilitatem amplectere, magna enim ex ea
267쪽
quae ruere nequit,sublimitas oritur. Tantum exercere,ut carnis motus perturbationesque scdes,licet m-
firmior fias, & imbecillior . . Corpus non ad delicias
. eura, sed ad sanitatem. Prauas cogitationes bonis cogitationibus cxpelle. Considera bonorum coeIestium decias,& nulla terrae cupiditas, aut eorum qui ex terra videntur esse iucunda, te eapiet. Cum de
Deo aliquid cogitas, si abiectum videtur, ad sublumitatem extolle , si sublime,ad mediocritatem redige non Deum, sed te ipsum. Nilui enim tuto in ania mos nostros ingreditur, quod mensuram, quam chlsere possiimus, cxupcrct. Impioba cogitata Diabo' i semina iudica. Sic enim & ipsa ccs abunt, & scmibnator eonfundetur. Risum plerunque cohibe, laxat enim emollitq; animum, qui sic affectus legis iugum facile deircetat,atque abiicit . Opere & precatione animum occupa, siccnim dissicilem ad te Diabolus aditum inueniet. Opus existima, cum adhibita precatione libris sacris incumbis, & aliquid deecrpis.
cum opere manus exercetur, lingua psallat, mens Oseret. Exigit enim Deus,ut in animo & memoria scimper habcatur. Actiones tuas omnes precibus auspiacare, easque potissimum, quae dubiae sunt. Si manuutuarum opera diuina vis esse, non autem terrena, a tibi cum pauperibus ut communia sint,cura. Sanct Tum consiliotudine .delectare, per ipsos enim Deus declaratur. Homines vere sanctos ex operibus iud ca. Arbor enim ex fructu cognoscitur. Ex Sanctorum sermone semper utilitatis aliquid stude percipere: Eorum vultu,oculos,habita obserua. Haec enim uti lia sunt.Innocentiam animo cole, corpore castitate. Haee cnim duo te in i lcmplum effetem. Tomplum istud ut creatoris custodi, qui iudicaturus est, teq, ut imaginem suam puram inuisurus. Scrmones de rebus ad hanc vitam spectantibus auertunt animum a
Deo: Iccirco dc illis nem tu loquere, & colloque
268쪽
tes lage.Cum aisceris contumelia,cogita,num quid
contumelia dignum admiseris. Quod si nihil ei usi modi commisi sti, sumum cile contumeliam puta. Iniuria affectus coniuge ad patientiam, & damnum
in eos recido qui iniuriam intulerunt. Cum diuitias, aut gloriam , aut principatum vides, cogitaquet in fugacia sitit, & eorum illecebras evitabis. Res aduersas perser animo sorti. in ipsis cnim non secusae in spinis rota nascuntur ac nutriuntur. Nihil vi lute dignius arbitrare: ad Deum enim proxime a eedit , quicquid est, ut ipse Deus,constans & inam bile . Peccatorem cui res e sententia cedunt, desse: iustitiae enim illi gladius imminet. Malorum paremtem ignauiam existima: nam quae habes bona surripit, & que non habes, non sinit alloqui. Cum quis
in iis, quae improbe agit, non erubescit, letali Iab i ut vulnere ac desperato. Cum res te affigunt adueris, cogita te iis cxerceri , & spiritus fructum percipics. Fidelem oportet Christianum erga omnes submisse se gerere. Na s miles a Duce suo gratiam inire non potest, nisi prius multa se illi exemcitatione, multisq; laboribus probauerit, & in bello victoriam trophaeaq; retulerit: quanto magis hse apud coelostem, & verum Imperatorem debent esse necellaria 'Coelestia illa Spiritus sancti munera n mo pcrcipiet, nisi prius in sanctorum mandatorum meditatione sese exercuerit, & sitscepto diuinae gr. tiae telo aduersus nequitiae spiritus decertarit. anto enim magis quis in spiritali certamine progrediatur,tanld propius ad ipsius Spiritus mystcriorum eo
nitionem, Sc occultos sapientiae inclauro accei', & quo magis in gratia proficit, eis facilius m litiae fraudes intelligit. adiuuate Domino Iesu Christo, evi gloria & imperium in tacula taculorum .
269쪽
EIUSDEM SANCTI PATRIS NILI DE ORATIONE. CAPITA CLIII.
VI odoriserum cupit thymiama eo ficere, is perspicuum thus, &calliam,&onychen, stactemque pari mcnsium
commisceat, virtutes nimirum, quae
cam numero quatuor sint, si ex aequo persectae fuerint mens minimc saltetur. a Animus har um virtutu picnitudine pumatus immobilem mentis ordinem constituet, eamque in eo satu, quem quaerimus, collocabit. et oratio est colloquium mentis cum Deo. qualem igitur mentem oporici esse, visne perturbatione
tranquilla cum proprio Domino, non per alios, sed per se colloqui, versariq; possit λ
Si Mosi ad rubum super torram ardentem appropinquare non permittitur, nisi pedum calceamenta solucrit, cur tu ad cum, qui omni cogitatione sensuq; praestantior est,accessurus,& eum illo locuturus non exuis omnem animi perturbationem λ .Primum lacrymarum munus pete, ut animi tui duritiem mollias, &consessus aduersus te iniquitate tuam Domino,ab eo veniam impetres. . 6 Antequam aliquid ores,lacrymaciunde. libenter enim Dominus preces lacrymis aspersas suscipit. Licet in oratione sontes effundas lacrymaru, noli propterea gloriari,aut te multis praestantiorem erussimare. Auxilium cnim accepit oratio tua,ut peccata posses prompto animo confiteri, lacrymisq; D minum placare. Diuinam igitur opem agnosce, ne gratiae largitorem magis ad iracundiam prouoces.s Multi dum pro peccatis lacrImas prosundunt, I
270쪽
erymarum obliti insania obstupuerunt. 9 Constanter precibus inciimbe, & optata eonseriqucre.terrent enim penurbanti te, ut de const. tiae gradu deiiciaris. io Cum te Daemones vere ad orandum promptum viderint, cogitationes quasdam rerum necessariaruiniiciunt, & paulo post ad eas conquirendas memoriam incitant, ut non inueniens despondeas an unu,& moerore assiciaris: eumq; te ad orandum contui ris, iterum sollicitant, comparandaq; commonent, ut mens ea cogitatione distracta fructum amittat
ii Diligetiam adhibe, ut orationis tempore sileanae nihil omnino loquaris,& mens tua orabit. I 2 QIm tentatio occurret tibi, aut aliquid te ad vutione incitabit, aut verbum ut aliquod prostras ir cundu,orationis recordare, & iudicii,quod in ea fit, ct statim motus ille a ratione alienus conquiescct. 13 Quicquid,ut fratrem,a quo hesus es, ulciscaris cia feceris, id tibi orationis tempore erit offendiculo. I Oratio est mansuctudinis, & lenitatis germen. Is Oratio est laetitiae,& gratiarum actionis fructus.16 Oratio est moeroris & desperationis expulso.
a et Abi,vende quet habes,& da pauperibus, & cruce
suscepta te ipsum abnega, ut sine interpellatione v eare possis orationi. 18 Si laudabiliter orare eupi abnega temetipsum, di multa perpessiis grauia,de oratione disputa. 19 Quiequid patietur pertuleri eius fructum Ora
tionis tempore percipies. 2o si vis orare,ut orandum est,eaue, ne trictitia animum affetas,alioqui frustra curres. ar Relinque munus tuum, inqu1t, ante altare, &abiens reconciliare prius fratri tuo, & tunc orabis sine murbatione. Iniuriaru enim recordatio ten bras offundit precantis ron preces eius obstura .