Praeclara ac diuina quaedam quatuor doctrina, et sanctitate illustrium abbatum, Ephraem, Nili, Marci, et Esaiae opera e Graeco in Latinum conuersa, Petro Francisco Zino, canonico Veronensi, interprete

발행: 1574년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

Io modo ab ardenti oratione abducorc potuerunt. iii Alius rursum vir Dei atq; orationis amantissimus,cu in solitudine iter faceret, duoq; illi se Angeli sic itincris comites adiunxistent, ut eu mcdiu constituerent,ne animum quide ipsis adhibuit,ne id, ql

praestantius erat,amitteret. Meminerat enim Apostoli verba dicentis: Neq; Angeli, neq; Principatus,

neq; Virtutes poterut nos separare a charitato Chri. Ii 3 Par Angelis eu adit Monachus per vera orationcm, dum videre cupit facie patris, qui in coelis est. II Ne quaeras omnino orationis tempore sormae aut figurae ullius visum suscipere. 11 s Ne cupias Angelos,aut Virtutes,aut Christum ipsum oculis aspicere, ne tandem deceptus lupu pro pastore suscipias,& inimicos Daemones adoreS. II 6 Erroris initium montis cst inanis gloria,qua coducitur, ut lacum ciusmodi formarum aut figurarii

visis comprehendere conetur.

II Beata mens illa est,mea quidem sentetia, qu admodum etiam iunioribus dixi,quar orationis tempore ita Deum amplectitur, ut nullam illius specie, aut sormam sibi ipsa fingat. II 8 Beata mes illa est, quae si ne intermissone Oroni iacubens, maiore in dies acceditur Dei desiderio.

I I9 Beata mes illa est, quae orationis i pe materiae,& omnisi terrcnaru affectionum cxpers ciscitur. I ro Beata mens illa est,qus orationis tepore quam longissime a sensibus remouetur. I a I Beatus ille monachus, qui terrena cuncta so

des & quisquilias existimat.12 2 Beatus ille monachus , qui secundum Deum , omnem hominem ut Deum putat.123 Beat' ille monachus,siolum salute S in virtute iugressio iactanu propria intuetur cu omni gaudio. 1 Monachus ille est, et ab omnibus separatus est, S cum omnibus charitate coniunctus.

282쪽

Izs Monachus ille est, si propterea ' in singulis seipsum plane videt, cum omnibus se coninctu putat. 126 Ille persecte orat,qui omnes mentis suae primitias Deo offert. I 27 Omne mendacium & iu siurandum sit procul a te, Monache, & quisquis orationis studium amplecteris alioqui frustra vanas tibi species confinges.

I 28 Si spiritu orare cupis, carni prorsus renuncia , di orationis tempore tenebras non offendes. 129 Corporis tui curam Deo permitte , &perspicuum erit,eidem te,quae spiritus sunt, credidisse. 13o Si promiis a consequeris,regnabis.ea igitur sp cta, α aequo animo praesentem perseres paupertate. I 2 I Ne abhorreas a paupertate & tribulationc,quet materiam afferunt Orationis expeditae. 13a Corporis virtutes ad cas,quae animae sunt, tibi duces existat,& animae virtutes ad illas, quae spiritus sunt:hae porro te perducant ad veram & totius materiae expertem cognitionem.

133 Si cogitationes, dum oras,facile quiescunt,co dcra,vnde id proficiscatur, ne lateant insidiae, S deceptus tibi ipse placeas. . ia13 Nonnunquam accidit, ut Dqmones subiiciant cogitationes,lidemque persuadeant, ut contra ipsos preceris, & pugnes, ac facile cedunt, ut deceptus te aliquid e sic putes, qui coeperis vincere cogitatione',& Daemonibus tu rorem inucere. 13s Si aduersum perturbationes ac Daemonas interpellantes deprecaberis,memento illius,qui dicit: Persequar inimicos meos, & comprehendam illos, S non reuertar, donec deficiant, affligam illos, nec poterunt stare, cadent subter pudos meos in quq sequuntur. Haec autem opportune usurpabis, si humia. litate aduersus hostes armatus fueris. . . Ne puteS,te Virtutem assecutum, nisi prius pro illa usque ad sanguinem decertaucris: oportet enim

283쪽

S. NILI ABBATI s

uique ad mortem, ut Apostolus ait, contra peee tum strenue& sine reprehensione pugnare. I 3 Si cuipiam benefcceri ab aliquo iniuriam aeeipies, ut lacessitus dicas, aut facias, quod non decet, atque ita male spargas, quae bene collegisti. Id enim Improbis Daemonibus propositum est.Quamobrem magna adhibenda est diligentia. I 3 8 Daemonum impetus se excipe,ut omni sollieiatudine ab eorum te liberes seruitute. Spiritualcm discipulum noctu quidem per se conantur improbi Daemones perturbare, die vero per homines illum calumniis & periculis adoriuntur. I o Ne avertas affligentes te, licet enim te vcrberent,atque conculcen vellicent, & cxcrucient: his tamen rationibus sensus,ut coria a fullonibus, cu

huntur, splendidiorcsq; fiunt.1 I Quoad cupiditatibus non ronuntiaueris , sed

mens tua virtuti repugnabit,odoriferum in sinu tuo sacrificium non inuenies. I 2 Cupis a terrenis perturbationibus liber incub Te orationi,& assidue consuetudine in coelis habere da operam,ut id non verbo simplici,sedrcipsa, & viata angelica,& diuina cognitione consequare. 1 3 Si iudicis illius terribilis & ineorrupti aduersis in rebus tantummodo recordaris, nondum didicisti Ieruiro Domino in timore,&exultare et eum tremore. Scito igitur in spiritualibus etiam consolationiabus, & conuiuiis, & recrcationibus cum reuerentia de pudore colendum esse Deum. I Prudens ille vir est,si mature resipiscit, & poenitcntia agit peceatorii, nec extremu illud tepus cXp ctaticii a rbas poenas in igne seluat scin Diterno. y s Qui in peccatis,&iniquitatibus perseueras, impudentur audet animum ad diuinarum roru cogniationem applicare, & ad purum orandi studium accedere,is in Apostolicam incidet reprehensionem,

284쪽

DE ORATIONE.

audietq;,non licere sine periculo,nudo & aperto e pite orare. Debet enim, inquit, super caput v cI men habere vel propter astantes Angelos, reuerc

tia nimirum adhibita & humilitate. 1 6 Queadmodum apertus &intcsius Solis aspectu in meridie & maximo spledore lippietibus oculis no prodest: ita mes cupiditatibus abnoxia & immunda ex simulata specie grauis & natura superatis oratio nis que in spiritu & veritate fit,nihil accipit adium ii, sed Deum potius ad indignationem impellit.

I Si ad altare eum munere accedentem Deus,qui nulla re indiget,& incorruptus cst,no suscepit prius, v proximo,quem isserat,rcconciliaretur: considera, quanta cura & obseruantia sit opus, ut in mentis altari sacrificium Deo gratum offeramus.

I 8 Ne sis garrulus,neue gloriosus, alioqui no ia in mete tua,sed ipso ore fabricabunt peccatores, & illis

eris ludibrioin tpe orationis,dum rerum alienarum rationibus tanquam esca dclinitu ducent & trahet. 149 Oratio, quae orationem requirit,orationem inueniet: ca enim demum oratio est, quae nihil aliud quaerit,& in hane est incumbendum. Iso Quemadmodum videndi sensus reliquis sentahus antecellit, sie oratio virtutum est omnium pra stultissima. I s I Orationis laus non in qualitate, sed in qualitate sta est,ut apparet ex iis, qui ascendebant in templum,& cx Christi verbis, dicentis: Vos autem cum oratis, nolite multum loqui:& qui sequuntur. a s α Si corporis inhaeres proportioni, & mens tua, quae corporis tabernaculo iucunda sunt, sequitur, nondum orationis Iocum inuenisti, sed beata illius via adhue abs te procul abest. 1s 3 Cum alia ex re nulla maiorem, q ex oratione laetitiam percipis, vere tune orationem inuenisti.

285쪽

S. NILI ABBATIs EIUS DE M AD IUNIORES

MONACHOS INSTIΤvTIO. V VENIS colat quietem in corpo-rc, modestiam in vultu, moderationem , atque ordinem in voce . Ad cibum & potum accedat sine tumultu, cum urget necessitas . Silcat inter seniores,aequales diligat, minoribus amanter cosulat, ab improbis, carnique deditis, & curiosis reccdat, pauca loquatur,plus cogitet, in sermone caueat a rogantiam , in mutua consiuetudine se nc mini anteponat. Ne sit promptus an risum, pudore se ornet, colloquia mulierum vitet, vultu terram aspiciat,coelum animo,sugiat contentiones, docendi ne ambiat dignitatem, hominum honores ne admiretur, eora prisertim, qui verum honorem ignorant. Virorum prudentium utatur familiaritate, quae bonorum cst causa pulcherrima. Dum recte agit,& in virtuteroficit, laudem a Deo tantum requirat. Quod si a-os doceat,&iuuet, repositam apud Deum mercede expectet,& tanquam debitum opus Dco per Luens, renumerationem ab eo speret in muneribus sempiternis.

EIUSDEM EPISTOLA. A D

Anastasium Episcopum. O A N N E S Sacerdos admirandus,

Ecclesiae Constantinopolitanae, immovcse totius orbis splendor, vir animi perspicacis, omni sere tempore, Vid bat domum Domini resertam Ang lorum coetu, &tunc inprimis, eum diuinum& i cruentum sacrificium offerabatur,quo quidem te

286쪽

AD ANASTASIUM. I o

pore stupore & laetitia plenus rem praecipuis amicis spiritualibus priuatim enarrauit. Cum coepisset,inquit, sacerdos sanctum sacrificium , seu oblationem facere,plurimae statim ex beatis illis Virtutibus ecce Io descendentes,stolis indutae splendidissimis, nudis pedibus , intentis oculis,pronae , altare magno cum silentio & reuerentia, quo ad venerandum illud mysterium expletum fuit, circunsteterunt. Dcinde huc illuc singulae per totam domum dita far,Episcopis,&presbyteris, & diaconibus distributioncm corporis S pretiosi sanguinis ministrantibus, adhaeserunt, s lagentes,& sedulo adiuuantes. Hsc autem seribo, ut diuini sacrificii dignitatem cognoscentes, caueatis, ne illud negligenter, diuino timore abiecto, admianistretis, nec permittatis, ut aliqui inter se conte dan cum tumultu ad ipsum accedant, aut audacter annuant, & e loco suo prosiliant, aut huc illue circunspiciant, & ignave, petulanterque se gerant: Dicit enim Dominus Mosi, &per illum omnibus f cerdotibus: Religiosos ac verecundos facite filios Israel, & ne contemnatis.

EIUSDEM DE NIMIS

diuturna Praefectura. R A D V N Τ rerum naturalium o seruatore gruem triginta dics eommune auium agmen ducere; deinde alteri grui i de munus tradere. Qui nunc gregi tuo p rq est, ambitiosus imperandique cupidus,ut audio, C picto de more iam anno ministerii sui, non permi tit, ut alius regendi munus curamq; suscipiat,& quid dicemus ab hoc .

288쪽

ΡRAECLARA

E GRAECO CONVER A.

A PETRO FRANCISCO ZIno, , Canonico Veronensi. VE NE TIIS, A dBologninum Zalterium. I I I.

289쪽

BEATI MARCI

ABBATIS

DE SANCTO BAPTISMATE

DIALOGUS, PETRO FRANCISCO ZINO,

INTERROGATIO.UM alii sanctum baptizma persectum csse dicant, idque innixi scripturq auctoritate dicentis: Bapti Earc, & abluc

peccata tua.Et, Lavamini,mundi estote. Et rur

sum, sed abluti estis,sed sanctificati estis, scd i stificati estis: & multa

eiusmodi afferant i stimonia. Alii vero ex operibus afferant uctus peccatum tolli. Et ipsi quoquc scripturae viantur testimonio dicentis: Mundcmus nos ab omni inquinamento carnis & spiritus. praesertim cum eandem peccati vim post baptisma in sc ipsis inueniant. Nos quid dicemus ad haec: aut cui credemus3

RESPONSIO. APOSTOLORVM predicationi profecto

credere nos oportebat,& in iis,, quae ipsi colassi sunt

290쪽

permanere, nec Dei potentiam humanis cogitationibus tentare, nec rursu in ultro sebire seruitutis iugum, sed per obseruantiam mandatorum, in quibus proportione veritas inuenitur, amplecti libortate, nec ignorare, quod quantum ab eorum recedimus obseruatione, tantum nos peccati subiicimus seruituti. Vertim quoniam ea, quae ab illis promulgata sunt, inania existimantes, curiositati potius paruimus, qtitam verbo Dei: iccirco vana est fides nostra, iccirco manemus adhuc in peccatis nostris.

INTERROGATIO.

Nos, quae ab illis promulgata sunt, inania esse no dicimus, sed veritatePeruestigamus.

ila Si euagelii promulgationem veram arbitramur, . si omnia madata observemus,& tunc videbimus, utra . at a peccato possideamur.Nam sanctum quidem baptis it ma persectum est,sed eos non perficit, qui mandatalis renuunt obseruare. Quare non humanis opinioni ci a bus, sed diuinae potius scripturae fidem habebimus. e. Christus enim mortuus est pro peccatis nostris se- 1.Cor. u. cundu scripturas. Et nos cum ipso consepulti sumus ij iue per baptisina. Et qui mortuus est, iustificatus est ab Rom. s. i. peccato. Et peccatu nobis non dominatur,s manda Rom. i a ta eius custodiamus. Qnod si illa non custodimus, a infideles sumus,& iure a pcccato possidemur. Fid c

Rom. 6.que nos consiurgere secerit, & considcre in coelesti- sis buς, ex scripturis perspicuum est. Attamen mandatali: dedit,ut ea obseruantes inueniamus traditam nobisCmm requirit, non solum ut baptiZemur in Christu, verium etiam ut mandata eius observemus. Nam

mystice cosepulti simus cu ipso per baptisma, quod-

SEARCH

MENU NAVIGATION