장음표시 사용
311쪽
Etenim si nos,& Adam sumus unius eiusdemq; naturae,oportebat,ut ille csset, quales nos sumus,&nos, qualis ille .Persuadeat igitur tibi ille ipse primus homo, se neque immutabilem fuisse, neq; singulariter
ad malum mutabile,sed sponte mutabile, ncqῆ naturae nccessitate, sed propositi voluntato mandatu esse transgrcitum. Quc madmodii igiturille Satanae tentationi sic erat obnoxius,ut in cius tamcn potestate esset,vel obedirc,vel non obed ire: sic ctiam nos.
Nunc quidem sortasse assentiar tibi, quia Satanae
Ego vero ne antea quide sit stuli tontatione.Noui enim & Iob a Diabolo fuisse telatu, & scriptura & di
Ephe- - cente : No est nobis colluctatio aduersius carnem Scsanguine,sed aduersus principatus,ct potestates,aduersus mussi rectores tenebrarii harii, aduersus spiri Iac. q. tualia nequitiae. Et rursum: Rc sistite diabolo, & m-I. Petis. giet a vobis. Et alibi. Aduersarius noster Diabolus circuit,quaerens,quem deuoret.Verti qm prauas coepitationes no esse vestras, sed alioru existimatis, motio enim cas Ad ae peccatu, modo Satana, modo Satanae tetatione esse dicitis,ideo nos aliud asserimus esse poccatu Adae,aliud Satana,aliud Satanae tentatione,aliud prauas cogitationes,qua ex tetatione occasones accipitit. Na Satanas quide est ipsius Diaboli persona,qus &Diam ipsum tentare conata est. Poccatu aute Aciae est primi hominis trasgrestio madati. Tetatio vero est rei praua species animo per cogitationem obiecta , quae ite ipsa propicr fidei noli exiguitatem ad mente accedit. Etenim cum praec
312쪽
DE s. BAPTISMATE. Is 3ptum sit nobis, ne solliciti sinus, sed omni custodia
cor nostrum scrvemus, & quaeramus regnum coelorum, quod intra nos est: quando mensa corde S ab hac inquisitione recedit,statim aditum p rqbet Di boli tentationi,& apta fit ad malas suggestiones recipiendas vertim ne tunc quidem Diabolus cogitationis nostrae mouendae potestatem habet, neq; enim parceret nobis , quo minus omnem mala cogitationem per vim inserret, nec ullum bonis cogitationibus relinqueret locii. Tantum animo potest primo quodam impetu res prauas obiicere, ut intima aikitionem tunici & cxploret, utrum ad suggestionen suam,an ad Dni mandatum magis inclinet: sbi cnim haec inuicem aduersantur. Itaque nos quas res diligimus,ad eas nobis obuersantes animu intendimus, &in illis cogitandis cu affectione versamur: quas auteodimus,in earum cogitatione non possumus immOrari,sed & tentatione ipsam odio ipsequimur. Quod .s,quanuis inuisa, permaneat,id enim accidit,non t mcn ex recenti affectione, sed ex voteri anticipati .nc roboratur. Quamobre & sine laesione in loco sito manet solitaria,& a cordis tristitia propagari, atque in vitium prorumpere prohibetur. Neque enim primae illae species,quae animo obseruantur, si tibi ipse attenderis,ed mente vi positini pertrahere, ut diu in ipsis cogitando inhaereas,&co moreris,nisi cor Oluptate inde percipiat.Itaq; si nos ab caru oblectatione removemus,nequeunt offenderc,licet secura co- scientiae quicte de suturo conetur perturbare. Cum enim mens inanem praeoccupationum impetu agnoscat,& Deo veterem causam confitcat, statim & halctentatio remouetur,& mens rursum potest cordi vacare, atque illud omni custodia in intimis partibus tueri,in penetralia ab interpellatoribus remota ii grediendo, Oper vim malarum cogitationum vena. no aspirant, vi a iamdi corpus in voluptatis
313쪽
pes deturbent, atque in bituminis puteos eoiiciant... Vbi non cst ampla quaedam ac lata verbis & figuri, humanae capientiae via,quae sub prudentiae specie sequentes eam,peruertat atq; decipiat. Pura enim atq; intima illa animae penctralia , S Christi domicilia, nudam mentcm admittunt,nihil huiusce faeculi siue
rationi congruens,siue contrariu videatur,secu afterentem,praetor illa tria sola,quae dixit Apostolus,Fi . i.Co. I a dem,Spem, Charitatem .Potest igitur veritatis ain tor, & qui in corde suo seruando non recusat lab Tem,eiscere, ut ne a praeoccupationibus quidcm de constantiae gradu deiiciatur,sed sibi ipse attedere,&in intimum ingredi penetrale,& ca solo Christo versari, ut attentionis & perseueratiae labores ei molesti non sint. Labores enim vitare non pol, qui attete ac studiose vult se a superbiae exaltationibus, & camnis voluptatibus quotidie no solum extrinsecus, sed cria intrinsecus auocarc, in quibus saepe & animo &actione versatus cst. Tcntationii igil impetus vitari non posIe vel ex eo perspiculi est,si mancnt,quanuis nobis inuisae sint. At in eogitationibus aduenietibus inhaerere atq; immorari voluntariu est. Illud praeterea'.demonstrauimus,nos quavis non peccallemus in similitudine praeuaricationis Ada, tamen prohibedi primos tentationis impetus vim habituros no fuisse, posse tanten assensum & affectionem cohibere. .
Si Adae praeuaricationcm non accepimus neces xio,quid est rationis nostrae peccatum
Est no Adae praeuaricatio,scd praua cuiusq; animi assectio. Si Adae praeuaricationcm suscepissemus liq
314쪽
nes oportuisset prevaricari, neq; propterea accusarpa Deo,cum ex naturalis successionis necessitato pret-liaricaremur.Nunc aute haud ita se res habet. Nam neq; omnes mandatu transgredimur, neq; illud oesse ruamus. Ex quo patet no necessitatis esse praeuaricationem, sed voluntatis. Sin propter hanc dixeris Dominum aduenisse,cur igitur illam no sustulit, sed nunc item quisq; potestatem habet aut praeuaricandi,aut non praeuaricandi3cu ergo voluntaria sit prε- uaricatio,nemo susccpit illa ex necessitate. At mo tem ex illa profecta necessario suscipimus, quq est a Dco abalienatio. Cum cnim mortuus cssct primus homo, id est a Deo abalienatus, neq; nos in Dco vitiere poteramus.Iccirco Dns venit, ut nos per lauacru regenerationis viviscarct, reconciliaretq; Deorquod & fecit. Non igitur prevaricatione suscipimushqreditari cum ne ipse quidem Adam illa habucrit
ex necessitate,sed cx voluntate. Mortem vero suscepimus noeessario, quonia & illum ex necessitate tenuit,quae regnauit etiam in cos, qui non peccauerutin similitudine praeuaricationis Adam.
Concedamus, Adam voluntato praeuaricationem habui sic,& ideo nos item, cum ciusde naturae simus , voluntate in illam incidere: num & tentationem no habuit cx necessitate λ
Ex neeessitate profecto habuit tcntationem. V rum tentatio neque peceatum cst,neque iustitia, sed liberae nostrae voluntatis indicium. Et ideo pcrmis. tum est,ut nos inuadat, ut eos, qui seruant mandata, eoronatos declarct tanquam fideles: qui vero decli- aiant ad ea, quae sensibus iucunda sunt, cos damn
315쪽
eos ostendat ut infideles.Neque illud nobis ignora dum est, ς, non continuo cx singulis meditationibus vel probi,vel improbi iudicam ur. Sed cum per tota hanc vitam, qua in carne degimus, tentationibus e plorati fuerimus,uinccntcs,victi,cadentes, surgetes, recta inccdentes,oberrantes,tunc in exitus die, omnibus stib examen adductis, pro corum ratione iudicabimur. Tentatio igitur non est peccatu. Absit. Licet enim ex necessitate res sigillatim demostret, nos tamen in Diio spiritualiter apendi potestate accepi Inus.Et in nobi, cst, tatim ab ipsa prima suggcsti ne quid utile,quid inutile sit,expendere, atq; cogitationes ipsas non ex necessitato, sed ex affectione auctas vel rciicere,vel amplecti.Iam,ut cx sentetia tua, demus,lias etiam ex necessaria succeisone consurge Te,cur nos propter malas cogitationes scriptura d uina condemnat 3 Quomodo enim possumus eas c cludere, quq nos ex necessitate & successionc pcrturbantλ Sin posse nos dixeris propter gratiam, qua a cepimus in baptismate : scito nos item in culpa esse , qui illa, excludendi statim post primum impctu potestatem habemus a Deo. Quod si quis alium constituit auctorem malorum suorum, is non solum audacter peccat, verum etiam Deum incusat,4 homines sne causa permittat oppugnari.
Cur igitur ego,cum sim baptizatus, & Deum pre-eer,& gratiam eius implorcm, & tota voluntate cupia cripi ae liberari a malis cogitationibus, tamen risi posti N6nne perspiculi est,Adae pramarication ineuitabilem hanc nobis haereditatem reliquisse λ
Aequum erat i cum ratione praediti simus, eo ditionis nostrae memores estemus. Verum poste il
316쪽
animus voluptatis & inanis gloriae cupidine excaeca tus in prosundum ignorantiae decidit,non audit a plius scripturae mandatum, nec naturae ordinem sequitur,nec prudelium virorum monitis patet. Quis enim diuinae credens scripturae,& Domini seruans mandata,non sentit pro obseruationis ratione cogitationes desincre,easq; intelIigit, non pro potentia sua dominari, sed quia nos fidei inopia laboramus,&in madatorum obseruatione deficimus 3 Quamobrenon sumus oes in eodcm statu, nec cissic cogitationibus agitamur,cum carum causae sint voluntaris. Si enim ex Adam cssent necessariae, oes ab illis pariter detineremur,neq; scripturae praeceptis,neq; Apostolicis, admonitionibus egeremus, natura per succeLsione, non autem voluntate per librdinem imperante: Nunc autem haud ita est.absit.Ecce enim no omnes ex aequo premimur cogitationibus, neque eisdetemporibus,neq; eisdem de rebus. Sed quantu quis que Domino credidit futuris de bonis, tantum humana gloria,voluptateq; cotempta cogitationes craclusit, Sco tranquillior est, qui rebus ciusmodi delectatur. Ex quo fit, ut & opinione & vita inter nox Himeramus. Quoniam igitur veritatem pleriq; profitemur,& non ex fide Iesu, idest, ex mandatorum i sus obseruantia, neq; per frugalitatem, & humilitatem,animique labores studemus cogitationes extinguere,sed voluptates,& gloriam, & hominum ben uoletiam existimationem,fastum,Victoriam, honores,& alia eiusdem generis aucupamur,quq si ex sententia contigant cupiditaris, sin minus,iracundiae cogitationes multiplicant: ideo non possumus. Causas enim fouentes pcrperam quaerimus effectus illarum repellere.Quae viri Blsa sint,& sine culpa nostra cogitationibus ag temur,accuratEland Deo cofitcntea consideremus.Quis non videt,ea, quae dicta sunt, &verbis,& lactis, & animo a uobis prouocari Z Quora
317쪽
auxilio ea consequimur, illos ut bono meritos diisgi, eos vero, qui sunt impedimeto, tanu inimicos arc ii Quodsi haec tantopere diligimus, ut aperte conquiranaus, quomodo tetationes de illis od:o pseque muriHarum aut primo impetu admisso, qui fieri po- ' tent,quin comites illaru cogitationes subsequatit
Vt demus haec ita osse, tamen in Evangeliis Domἱ Luc. i d. nus pollicitus est, si: vindictam corum facturum,qui ad se clamant nocte & die.
Non ad cos Dsis parabolam dixit, qui sponte versantur in voluptatibus, sed ad illos, qui solis oppugnantur praeoccupationibus, nec tamen illis assentiuntur. Hos ut ab hostibus affectos iniuria vltururn se Dominus promisit. Illos verb, qui mandata sibi Ludis. Dpzm stretia repellunt, increpat, Quid me, inquies, vocatis, Domino, Domine, & non facitis,quae dico
Mitti j QE03 S homini stulto similes dicit,qui super arena,
. propriε voluntatis, non autem super petram Domini mandatorum domum sua aedificat. Ne igitur obstinata mente, & absurdo consilio omnibus opinioniabus tuis tanquam veris innitaris:ego,inquiens, & baptizatus sim,& Deum precor,& tota voluntate inca gratiam eius imploro, ut a malis cogitationibus eripiar,&non pollum, quippe qui ab illis inuitus supe- Luci I 8. XOLEt rursum,Vindictarn,inquius,Domini expecto, quam in Evangeliis pollicitus cst, atque ita semperte alienu a culpa constituens. Quod quidem netariuest ac detestandum.Ego, quoque, ne tibi nimium placeas, Vnum CX te quaeram , ad quod mihi respondens, ab ipsa ver late stimulatus vel maioris arro-santiae verba proseres, vel te causim esse confitebo
318쪽
re. Cur,cum Diis se celeriter vindictam facturu prommiserit,non celcriter ea facit, sed differt, & relinqtte in malis cogitationibus, quavis ex toto corde &
allidite illum preccris,quemadmodum dixisti3 Arbitro inquies,eum nullam alia ob causam differro,nia. si ut ego patientiam exercea. Quanto enim quis maius bellum sustinet, tanto maiorcm gloria assequet. Nonne animaduertis , quae in Deum maledicta coiiaciasyVt enim falsam tibi patientiam ascribas, Dominum in proprio sermone mendace constituis,& prauas cogitationes, non iam, ut scriptura testatur, im- Μati. Is probitatis, & libidinis, &oium peccatoru materiam sibministrare,& ex corde,ut Dns ait, proficiscentes, hominem coinquinare cocedis, sed patientiae vis ecse causas & gloria nobis apud Deum conciliare.Ego vero,eos,qui prauis cogitationibus detinentur, neq; in veteri, neq; in nouo testamento laudari unquam reperi, immo vero tanq illarum auctores miseros di . ei atque damnari.Deus enim quemadmodum malas odit cogitationes, sic cor, unde proficiscuntur,det
statur. Quamobre cum illis abudamus, dolere dcb mus,ut qui studiosi & cupidi simus peccatoru,& non inflari atq; extolli, tanq cum alienis malis depugnemus.Dcus,mihi crede, ό homo, perspicit olum coriada, & corum qui prauas cogitationes oderunt,vindicta facit primos statim illarum impetus Opprimens, nce sinit eas cxaminis instar ingruere, & monte atq; conscientia contaminare. Quos autem per Fidem di spem in Deum primas earum incursiones viderie non cohibere, sed diu in illis considerandis & eum delcctatione commorari, cos ut infideles & viribus suis confidentcs ab aliis ctiam cogitationibus subsequentibus obrui permittit. Cum cnim videat ant cedente impressionem nobis minime inuisam, sed tu Cundam,& gratam,propterea illas non tollit. Quod di quis tam claris rationibus non acquiescit, re falle i
319쪽
atque experientia discat veritatem. Sin neq; scriptaerae vult credere,neque experimentis erudiri, perspicuum est,cu aequo plus sibi arrogare, di propria opinione nimium oblectari. Quid cnim ea iucudius opillione,quae rationis ac mentis peccatum alienum dacit, hominesque superbos atque exultantes reddit, de persuadet,ut se culpae potius expertes existiment, qprauarum cogitationum & consiliorum auctores s reantur , & dolcant λ
Paulδ antc dixisti, nos Adae prevaricationem nosuscepisse. Ergo morte dominante dominantur &prauae cogitationes.
. O malae defensor fidei Cur igitur Dominus venit
in carne. Nonne ut unus pro omnibus mori tur, Ut
testantur scriptur ,& destrueret cum, qui mortis habebat imperium, id est Diabolum Quod si mo rem ex Adam prosectam adhuc sine mala fide n stra cxistimas dominari, nimirum & domini aduentum tollis, & baptisma constituis imperfectum,cum baptizati sine propria culpa patriae mortis opprimantur dominatu . Proinde, audi, homo quom do Christi gratia nouus Adam estectus es, & nihil vetustatis ex necessitate trahis, nisi ob prauam fide , transgressioncmque tuam. Venit propter nos Dominus: mortuus est pro nobis. A patria nos morte liberauit. Mundat,ae renouat nos per baptisma. Collocat nos in Ecclosiae paradiso. Ex omni ligno,quod est in paradiso, vesci nos iubet,id est, omnes in Esclcsia baptizatos diligere, errantesque patientia sustinero, non autem in erroribus imitari, atque in 1is,quae bona honestaque sunt, amplecti, in turpibus
autem di prauis odio prosequi. Quod est lignu scietis
320쪽
tiae boni ac mali, quo mens quae vescitur, in casdem incidit calamitates,& suam ipsius ob mala imitationem deprehedit nuditate, quam prius tecta propter comiseratione non agnoscebat. Qua propior in Ec-esesiae paradiso constitutis praecipit, Nolite, inquies, Pta iudicare,& non iudicabimini: D mittite,& dimittetur vobis.Verbo deniq; cuncta complcctitur,omnia inquiens, tu e vultis,ut faciant vobis homines,& vos eade facite illis Haec enim proximum tuu,sicut te ipsum. Propheti vero: Quemadmodu iacies, fici tibi. Quoties igitur hic mandata violauimus Quotic proximu sine misericordia iudicauimus3Quoties, sino a laesimus,odio certe prosecuti sumus3Quae si vera sunt, quid adhuc Adae mala nostra ascribimus3 Si enim in simile morte indicimus,similiter etia voluntate nostra mandatu violauimus, quemadmodu & ille. Tria igitur Adae non unu, ut tu existimas accide runt,nempe, tentatio ex diuino cosilio, transgressio ex propria infidelitate, mors, quae ex iusto Dei iudicio non tentationem diuino permissam cosilio, sed transgre litone ex infidelitate profecta cosecuta est.
Nos ergo solam morte sit scepimus hered taria,cdiri . ex mortuis in vita no possemus reuocari. antequam Dominus venit,& credentes omnes vivificauit. Tentatio vero nos ite,quemadmodu & illii, premit ex diuino cosilio. Et in nostra itide est voluntate, vel o temperare,vel no obtemperare ut in illius suit: Et
voluntaria,non aute nectataria est mandatorii trania
gressio nobis, qui non peccauimus in similitudine
prevaricationis Ada,ut ait Apostolus.Nam si alii ex Adam oriundi no potuissent no peccare in similitudinc praeuaricationis eius,ne nos quidem pollemus. Quid igitur excusamus excusationes in peccatis, &loquimur aduersius Deum iniquitatem .ianet iniuste
nos alienis malis sinat impugnari 3Plane ia scire posissimus, cum Dominus omne Adae culpa sustulerit, fi