장음표시 사용
301쪽
his inuitis renascuntur, & exanimo dicamus verba Pal. I38 prophetae: Nonne qui te oderunt,Domine,Oderam, ct supcr inimicos tuos tabescebam3 Persecto odio oderam illos,inimici facti sunt mihi.Etenim vere sunt hostes Dei prauae cogitationes, quae voluntate eiust.Tim. 1 fieri vetant. Siquid cm ipse vult omnes homines seu .uos fieri,& ad agnationem veritatis venire, illa' vero Mati. 1 e n0β pcr isectionem decipiunt,&arcet a salute. Has ct Dominus non ab Adam, sed ex corde dixit proia Ioan. r. hQminςm coinquinare inani nimirum gloria. Quomodo enim,inquit,potestis crede re, qui gloriam ab hominibus accipitis,& gloriam,quae a solo Deo est, non quaeritis 3 Quando igitur oderimus inanem gloriam, & omnibus de rcbus Deo credide-ximus, omnem cogitationem ad eum ex vera cordis
rationisque spe allidentes: tunc, quemadmodum in principio fidei,quam accepimus per baptisma,Chriasti corpus factus est fidelium cibus, sic in animi speta cognitionu abnegatione vere fidelis ac pura mens fiet cibus Iesu dicentis, Meus cibus cst,ut facia voluntatem Patris mei.Quae aute est voluntas patris eius 1.Tm.1 Omnes homines, Ut inquit Paulus, salvos fieri.& ad agnitionem veritatis venire. Vcritatem intellisi quae per animi spem, ut diximus,inuenitur, quae non iam ex auditu, sed sancti Spiritus efficacia credi Ro. ro tu quae est rerum sperandarum substantia.Est enim Heb. a I. fides ex auditu,& est fides rerum sperandam subst ita, ut tradit scriptura. Ad huius veritatis agnitione qui non sunt baptizati, aut qui sunt inanis gloriae capidi,nequeunt peruenire. Primum enim iis, qui in incclesia Catholica baptizati sunt, mystice data est,& occulte inhabitat, deinde pro ratione obseruati
vis mandatorum,& animi spes, reuelatur, ita credentibu Diio dicenti: Qui credit in me, sicut dicit scim
Io Π 7 ptura,sumina de ventre eius fuent aquae uiuae. Hoc
aute dixit de Spiritu,inssilit Euangelista,quem acc
302쪽
pturi erant credentes in eum. Quamobrem nos cre
dimus per baptisma libertatem & purgatione mystiace accepisse,sicut ait ille: Nunc aute abluti estis, nunc i.Contiautem mundati estis,nunc aute sanctificati estis. Et talia scribit ad Corinthios, qui nondu metis spe per
cogitationu abnegationem crant mundati , nec peractionem Spiritus in corde sanctificati, sed qui male
agebant adhuc, & iniuria afficiebant, & fraudabant,etia fratres. Vt ostendant,eos,qui baptizati sunt, purgatione quidem Christi munere & sanctificationem
mystice accepisse, sed propter fidei exiguitate unum
quenque agi a propria cupiditate tractum,atq; deceptum,ut scriptum est.Qine quide cupiditas,ctim con Iae. I. ceperit,parit peccatum, peccatu vero ubi persectum cst,generat morte.Ex propria igitur cupiditato pc eatum in animo concipitur,cu ius fine, cum actu suerit absolutum,scriptura mortem appellat. Quod a Iae. r. tem ex baptismate in nobis sit gratia Spiritus, quae Io. is iuxta sermone Domini, docet nos omnem Veritate, disce rurium ex scriptura, & rebus ipsis.Primit m via
de in actibus Apostolorum, quid multitudini dicat
Beatus Petrus: Poenitentiam, inquit,agite, & baptia Asta. Tetur unusquisque vestrum in nomine Domini nostri Iesu Christi in remissionem peccatorum. Et a
cipietis donum Spiritus sancti. Nunc igitur saltem animaduertis, quomodo per sanctum saptisma remissio peccatorum & donum Spiritus sancti detur pro ratione fidei. Cum autem aliquis a fide descit, confestim a peccato superat.Uide prsterea,quo & illas duodecim,et Ephesi sine fide suerant baptiaeati S. . A Paulus increpat, Accepistisne, inquie Spiritum san OG ἔμω credentes3At illi riaderunt,se ne audiuisse quide, utra esset Spiritus sanctus. Tum Paulus, in quo igiti inquit,baptizati cliisZQui dixerunt,in Ioanis baptismate. Ioanes,insit Paulus,baptizauit baptismo poenitcnti populo dicens in cum, tui venturus esset post .
303쪽
iosum,ut crederent,hoe est in Iesum. His auditis baptizati sunt in nomine Domini Iesu Christi. Et cum: . t imposuillet illis manus Paulus, venit Spiritu, sanctus super cos. Nonne saltem nunc intelligis, statim post baptisma firme credetibus datu suisse Spiritum
fanstram: non credentibus aute aut male credetibus,
quantiis baptizatis, non fuille datum Iam nos esse,qSpiritum sanctum: tristitia asscimus, & in nobis ipsis to tinguimus, diice ab co de Apostolo dicente:Spiria, ς- δ' tum nolite cxtinguere.Et rursum: Nolite contrist
xp' ε' re Spiritum sanctum, in quo signati estis in die r
demptionis. Haec attulimus testimonia, non P Oem .r hominem,qui baptietatus sit,& gratia acceperit, mutari deinceps polle, aut poenitentia negemus indigere. Sed,ut constet, Christi munere persectam nobis ex baptisnate gratia ad obseruationem omni u man. datorum csse donatam. Caeterum cum eam quisque
. . myssice acceperirinec tamen obseruat nia data, quantgm dcscit, tantum a peccato possidetur, quod quidem non cst Adae peccatsi, scd illius, qui madata negligit,qui cum acceperit obseruandi potestatem, no. e Obseruat. Haec defectio & negligentia ex incredulitate est, incredulitas vero non est peccatum aliensi, sed proprium illius, qui non crrdit,&omnium deinceps peccatorum est mater &dux.Siue igitur celeria ter, siue tarde ad perfectionem venire volumus,de-tatores sumus, qui Christo perfecte credamus&omnia mandata cius observemus,cum ab ipso illa obseruandi potestatem acceperimus. Neq; verbunu post aliud,&figillati munii quodque debemus exequi,sed omnia simul,cum ea sit mandatorii vis,ut singulis c tineantur uniuersa. Hoc solam debemus certamen sibi re, ut incrcdulitatem nostra expugnemus, & ne data negligamus,per quae data nobis gratia re ipse declaratur . Quod qui de 3: Beatus Paulus fieri in Eph 3. nobis orad, Huius, inquiens, rei gratia secto genua
304쪽
DE S. BAPTISMATE. I 'mea ad patre Domini nostri Iesu Christi, ut det vobis secundu diuitias gloriae suae,virtute corroborari per Spiritum eius in interiori homine,Christu habitare per sdem in cordibus vestris. Iam tempus est, ut rebus ipsis testimonium hoc, ut diximus, cofirme
mus. Ecce enim quantum nos credentes exequimur
Christi mandata,tantu fructus suos in nobis prosere Spiritus sanctus. Fructus aut Spiritus,ut sanctus Pau 'Ius ait, similii .Charitas, gaudium, pax, patientia, longanimitas, bonitas, benignitas, masti cludo, fides, m destia,continentia,castitas. Quis igitur horum is ctum expers est post baspii sina, ut ex baptismate neget se Spiritus gratiam accepisse λ Ecquis rursum ab eis quot die sine desectu sic possidetur, ut mandata non obseruas possit dicere,perfectus silm,atque immutabilis3 Perspicuum igitur est,persectam in nobis esse gratiam, sed nos imperfectos esse propter mandatorum trasgressione.Sic & sanctum baptisma persectum est,sed nos imperfecti sumus.Tu igitur,o h mo, qui in Christo baprietatus es, tantum incumbe operi perfici edo, cuius potestatem accepisti, teq; adeu,qui in te habitat, patefaciendu,accinge,atque ita Dominus,ut pollicitus est,manifestabit semetipsum Io. I tibi spiritualite eo modo, que ipse nouiti Dominus enim spiritus cst, ubi autem spiritus Domini, ibi li- Σ.Cor. bertas.Et tunc cognosces illud, luod dicta est, regnii Lue. ID Geloru intra nos esse. Ac ne illud quidem ignorandum est,eos, qui sigillatim obseruant mandata, proportione in regnum ingredi:qui aute in illud persecte ingredi volunt, eos debere simul uniuersa complecti. Persecta autem omnium mandatorii complexio est animae abnegatio, id est mors. Et quemadmoda omnis,qui uiuit in carne, abest ab hac persectione,sic ad exitum usq; propter hanc causam tentatio nis expers est nemo. Si quis igitur in via mandatorii
Proficiens, iritualem aliquem Pro portione fructu
305쪽
inuenit,credat ea se potestate iam accepisse, quoniaper baptisma Spiritus gratia acccpit,que bonorii est
omni u causa, no Occultoru tantum ac spiritualiu, Vcrum cita virtutu illaru, quae perspicuae sunt atq; celanunc. Neq; vero quisqua corii,si sunt virtutis studi
Maii iis, pVtex, Viribus suis solis boni quippiam effecisse.
R Bonus enim homo, inquit,no ex se ipso, sed ex bono. cordis thesauro profert bonum. Thesauru appellae Lue Spiritum sanctu, in corde fidelium absconditu.Simile enim est regnum coelo i ii thesauro abscondito in Mail. Ι3 agro,quem qui inuenit homo,abscondit, & vendidit omnia,& emit agrum illum. Hoc valde congruit iis, quae dicta sunt. Qui enim diligenter cos derat,se ex baptisinate Christum in se ipso absconditum habere, ut Apostolus ait, omnibus huiusco mundi rebus abiectis manet in corde suo,& omni custodia seruatrio. . illud,Vt in prouerbio est, ct vitae exitum quaerit. Nodebemus igitur cxistimare,nos certaminibus nostris Adar peccatu excindere, immo ne propria quide nostra,quae post baptisma commisimus, nisi per Christum:Ipsius enim,inquit,est & velle & perficere,pron . bona Voluntate: Addens, pro bona voluntate,oste Mou dit,solum propositu & astectionem in excoledis vi
tutibus in nobis este,vivere aute ex virtute, aut amputare peccata nos sine Deo non posse. Et illud NoIO. I potestis sine me facere quicquam. Et illud:Non vos Io I s. me elegistis, sed ego elegi vos,codespectant. Quinctia &id fortast e sic intelligendu cst. Omnia per i Io. i. suna facta sunt, & sne ipso factu est nihil. Siquide inrcru omnlii numero & nostre simi. Ob id & propheta non dixit: Ex Hierusale ad temptu tuum onerent Pal. εν. munera,qudd conscntanc si est,&fers cosucuit. Sed contra: A toplo tuo in Hierusale offerent tibi Rescam uncra. Quoniam regius cuiusq; animus ex occulto ςordis teplo primu accipit bonas occasioncsa Chii βο inhabitante,& eas auctri ad vitam recte & ex vise
306쪽
lute instituenda, quam Hierusale nominauit, atque ita mirsum octin Christo, a quo per bonam inspirationem prius donatae sunt. Haec autem diximus non claudentes sutura, sed confitentes nos madatorum obseruandoru potestatem acccpisse,& a mortis vi culis solutos esse. Debitorcs tame sumus, & illa deinceps obstruemus.Quod si ca non obseruamus,data nobis gratia non rcuulatur. Quomodo enim nos, qui in peccato mortui eramus,bonii ex nobis facere potu illemus, nisi ipsc nos per lauacru regenerationis vivificasset,& Spiritus gratia esset elargitus3Itaq; cc sideromus persecta nobis gratiam csse donata ad omniu mandatorum obseruatione,quq quide gratia accelsone a nobis no accipit, sed ipsa nobis cumula. praebet augmeti secundu Christum,& ad morte usq;
corroboras cultores suos,donec occurramus omnes
in unitate fidei & cognitionis filii Dei , in uirurn persectum,ad menseram aetatis plenitudinis Christi. iuxta spiritualem ordinem, que ante declarauimus. ε
Qui baptizatus est,utru mystice sit seipIt,silicmne, an Spiritum sinctumλ Modo enim dixisti, Christum Ges inhabitare, modo Spiritum sanctum. i
Per baptisma Spiritum ianctum accipimus, qui . . . . a quoniam & spiritus Dei dicitur, & spiritus Christi, ideo per Spiritum, & Patrem,& Filium suscipimus.
307쪽
Non dicimus in una persona consistere Trinitate. Sed qm nec a Patro, nec a Filio separatus est Spiritus , iccirco Trinitate in ipso secundit eande diuinitatem cofitemur. Quemadmodu enim in Patre est Filius & Spirit', & rursiim in Filio Pater & Spiritus, sic & in ipso Spiritu est Pater & Filius, no triti cosu- sone personarum,sed unius colunctione voluntatis S diuinatis. Quare siue Patrem separatim nominabimus, sive Filium,sue Spiritum, trinitatona in uno nomine, eo, quem diximus,sciam nominamus.
Quomodo eum scriptura coelestem dicat esse Hiej I selena, tu ipsam in corde esse dixisti
Non modo Hierusalem, sed & reliqua bona, quae in resurrcctione iusti sint accepturi, scimus esse coe- lestia. Sed eorum arrhae,atque primitis iam nunc in cordibus vere fideliu spiritualiter sentiuntur,ut suturis de rebusfacti certiores praesentia cuncta contemnamus,& ad morte usque Deum diligamus.Propterea no dixit:Εstis accesssuri,scd, Accessist s ad monte Sion,ad ciuitatona Dei vivetis, Hierusalem coeleste. Heb. I 1 Adhaec igitur se scipienda ex baptismate facti sumus omnes idonei,sed ea,qui vere fideles sunt, soli consequuntur,qui moriuntur quotidie propter charit
Philip .; tate Christi id c'omnem huiusce vitae sensum transcendunt,&nihil aliud cogitant,nisi quando ad pem sectam Christi charitate sint pervcnturi,quar cordis est ostiu interius,quo praecursor pro nobis ingressu
308쪽
est Iesiis. Id quaerens initid Paulus dicebat: Porse . quor,ut c6prehenda, in quo & coprehensus sum,hoc est,ut amem,in quo &. sum amatus a Christo.Hac ille simul ac assecutus est charitate, nihil aliud curabat neq, corporis cruciatus, neq; miracula creaturq, scd ab omni alia mente reuocans cogitatione, ncc 'punctu quidem teporis se spiritus aflcctione priuarii patiebatur. Iam quq propter spirituale charitate neglexerit, declarauit, Quis, inquiens, nos separabit a QMm charitate Christiytribulatio: an angustia3 an persecutioὸ an fames an nuditas3 an periculuian gladius Et rursum: Cert' sium,inquit,quia ncq; mors,ne livita, neq; Angeli,neq; principatus, neq; potestates, neq;
virtutes,neq; instantia,neque futura,neque sertitu- . . mo do, neq; altitudo,neque profundu,neque alia crea- . . . tura poterit nos separare a charitate Dei, quae est in . . i
Christo Domino nostro. Quamobrem nitul horum volebat cogitare, sed in ea sbium permanere.
Quomodo paulo anto dixisti, pcrsecte in nobis , spiritum inhabitare ρ
Primitias dixi,ne parte aliqv totius,aut sectione spiritus introducerem.Neq; cnim scinclitur,aut immutatur, sed capacitate nostram ostendit, quae tota ipsius vim actioncmq; non suscipit,nisi per mandatu persectit,hoc est,per mortem.Siquide & pro Christi veritato mors mandatu est Dei. Quemadmodulgi tur Sol,perfectus cum sit,persectam,& simplicem,&aequalem omnibus ex se gratiam praebet. Sed ut oculos quis'; puros habet sic & Solis luce admittit:itiduci Spiritus sanctus adsuscipiedas omnes actiones α I
309쪽
munera sua, credentes sibi ex baptismate idόneos
facit,verum no omnibus omnia munera tribuit, sed iuxta eniusq; dignitate,pro ratione madatorum, ut
bonis operibus testimoniu reddat,& fidei in Christu. . mensiiram declaret. Itaq; misit,inquit,Deus Spiritu' siti sui in corda nostia clamante, Abba,Pater.Et Spiritus ipse testimonisi reddit spiritui nostro,qudd li- . mus filii Dei. Quod autem nemo sibi ipse amputet RQm peeeatu, sed Christus solus pro ratione erga ipssum fidei, Audi Apostolli dicente:Christus mortuus
R0m pro peccatis nostris secundum scripturas.Et rursum: Comcndat aute charitate suam in nos, quoniacum adhuc peccatores essemus, Christus pro nobis Rom. 6. mortuus est. Et consepulti sumus ipsi p baptisma,ve Rom. 6. qucmadmodsi surrexit Christus a mortuis, sic & nos Ephe. z. in nouitate vitae ambulemus. Et,qui mortuus cst,iustificatus est a peccato. Et, Gratia saluati estis,& no Ephe. s. ex operibus,ut ne quis glorietur. Et rursum : Eratis enim aliqn tenebrae,nunc aute lux in Domino, ut ta es. 6. hi lucis ambulate.Et rursum: Vos aute non ostis ancillae filii, sed liberae, qua libertate Christus nos libor. Pet.2. rauit Et rursum: Vt liberi,no tanq malitiae vclamen habetes libertate.Cernis,quomodo,ῖ quq tu certa mina dicis te peccatu abscindore, ea nouitatis, S li-1 Pet , . hextatis,ae lucis opera appellci scriptura Ostendie sibile. 4 -& liberi arbitrii trastrossiones, quas tu vopbhe eas Adae peccatu, du dicit:Tanu malitiae velamuha- bentes libertate.Et, tristare Spiritu sanctu, Et,facullo s re volatatu carnis & cogitationsi. E cum spiritu cooperitis, carne eonsumamini. Et, quia debitores si mus,no Carni,ut secundsi carne vivamus. Id se & taliaciusmodi in nostra essepotestate, ut vel faciamus, vel no faciamus,no ignorat scriptura, & iccirco non Satanam,nec Ads peccatu, sed nos accusat. Si vis aute,prudeter audi,& tibi copendio re expedia. Tu co-Mm, I , gitationii prauitatos Adr peccatu vocas. At Paulus
310쪽
aperte ac dilucide nos ut malae cogitationis auctores arguit: Nolite,inquiens, cosormari huic saeculo, sed resormamini in nouitate sensus vestri.Si haec nosunt nostrae voluntatis , sed ex Satanat tyrannide, &ex relicto Ade peccato,cur nos a seriptura reprehendimur,st a peccato supere muri & a Satanae tyran idelencamuryNsi sine causa puniri debemusyan sorte ex sententia tua Deus iniustus est, qui imperet ca,quae naturae nostrae superat vires,& requirat a nobis,quae praestare no possumusλVeriim haec haud ita se habet, absit.Nam & ego vicissim interrogabo,& tu mihi respodebis. Quicquid viriu habet natura ad coledam pietate,nonne id totu Deo quotidie debcmus ostem rcλDebere nos prosccto respondebis. Qnandoquidet eas ipse naturae largitus est vires, & pro viribus mandata dedit.Quod igitur Deo quotidic offercndu cst bonii, id debitum est quotidianu.Iam igitur ostende mihi,quo modo veteri peccato,sue tuo, siue Adam,mo autem tuum die o,satisfeceris. Atqui non sol&ri id non ostedes, scdnc quomodo quide sine desectu debitum quotidianum exoluas. Vnde id planu fiecto co,quod no in eisde semper virtutibus reperiris. Quatum enim hodie in virtute proficis,lato neste nae diei debito obligaris, cum naturae vires ostederis.Ex hodierna enim progressione declaratur ,hesternam desectione no naturae suisse, sed voluntatis.
Ut haee ita se habere conceda,unsi tamen scio, me nisi Ada peccasset,no fuisse mali tetatione habituru.
Ne id quidem recte dixisti.Nam a malo non te tari, naturae est immutabilis , non autem humanae.