장음표시 사용
331쪽
. tis viri sermone, qex longis disertorum hominum disputationibus ad virtutem & pietatem incitari. Ex quo sicilius etiam adductus sum, ut Beati Esaiae Abbatis libellum, quem mihi vir humanissimus atque ornatissimus Antonius Gibertus Grice peruetustis characteribus scriptum accommodauit, in Litinum conue terem, ut uberiorem ex eo fructum & ipse
te meae testem dono, gratumq; suturum sp VID alijs accidat,
nescio, Pontifex Optime ac nobilista me. Ego certe saepissime sentio, m vehementius multo
ex breui aliquo pij cuiuspiam ac simpli
332쪽
ro. Neque enim dubito, quin eadem studia nunc senex & Episcopus amplectaris, quae iam inde ab ipsa pueritia coluisti. Quis a tem nescit, quam studiosus Christianae simia plicitatis, quae vera est sapientia, semper e literis 3 Quam libenter cum iis versatus ia, quos intelligeres in Dei mandatorum via simpliciter ambulare3 Qxqim studiose eorum tum verba audiueris, tum scripta lectitaris , qti sine suco de fallacijs, quae recta sanctaq; sunt, edocerent Z Vnus ex illis ess Beatus Α bas Esaias, qui meo nomine nunc Romam ad te de noua Episcopatus dignitate gratula
tum venit. Hunc tu, qua es humani late, b
nigne suscipies, & bonis omnibus, in priam: sque Bernardino Scoto, & Vitelocio ULtellio, Cardinalibus doctrina, Virtute, ac pI tate praestantissimis, commendabis. Valo cx oppido Lonati
333쪽
i BEATI Esaiae Abbatis praecepta ad Fratres, qui cum ipso vivebant.
-1 De mente sccundum naturam. I
3 Ad iuniores Fratres Institutio. Quid in itinere Obseruandum. Quae obseruanda sint iis, qui simul in pace ii
bitare cupiunt. ε Qui honestam quietem amplecti volunt, cos ecsccurioso, non oportere, nequc omissa pescatorum suorum consideratione, tempus in rebus inutilibus consilia re. ν De virtutibus. 8 Apophthegmata. .s Ad eos, qui mundo renuntiauerunt. . ' .io Eiusdem argumenti Oratio. .
Ia De grano sinapis. ix De vino. 1 3 Ad eos,qui initiantur, & tedunt ad persectione a 4 Luctus & lamentatio. is De mundi renuntiatione. 16 De gaudio animae Dco seruientis.
I De mundi abrenuntiatione . a li8 Dr iniuriarum obliuione. ' - 4. Is De morbis animi. eto De humilitate . . a I De poenitentia. aa De operibus hominis noui. 'χ3 De persectione. a De tranquillitate. a s Ad Petrum Abbatem discipulum stium. 26 Dicta. Σ In dictum illud: Attende tibi. 23 De malitiae ramis.
334쪽
VI mecum manere vultis, audiate , Quaesis per Deum . In cella quisque sita degat cu timore Dei. Opus manuum vestrarum propter Dei mandatum ne contemnatis. Curam propriam & orationem assiduam ne negligati Cor ab alienis cogitationibus custodite , nihil de vulo homine aut negotio huitis seculi solliciti.Semper quaerite, quomodo progrediamini, &vos emendetis cum animi dolore,&lacrymis, & amictione Dea obsecrantes,Vt peccata vobis condonet, & in futuraeustodiat vos, ne in eadem rursum incidatis. Mora vobis quotidie anic oculos versetur.Ea vos cura seu licitet,quomodo e corpore exeatis, quomodo pol states tenebrarii cultetis, q in aere vobis occurrent.
Quomodo coram Deo consistatis in horrendo illo iudicii die com pro cuiusque opere,&sermone,&cogitatione merita prem a tribucnt. Omnia en m suo nuda & apta oculis eius,cui vobis reddcnda est r5.Inmcnsa & congregatione nihiluoquamini,nisi magna urgete necessitate. Psallente ne corrigatis, nisi quid ipse vos roget. Sua singuli hebdomada in timore Dei se victui necessaria reri quis parcnt, ut ne interim P- priam animi cura abiiciant.Nemo in fratris sui eclla ingrediatur. Ne curetis mutud yos ante praefinitum tempus cospicere. Noli inuestigare,quae caeteri op
335쪽
ra laeetuat,neq; virum fraterplux, qualinti, anplum tu, quam ille, laboraris. Ad opus exeuntes, a desidia, ct arrogantia cauetc. Et unusquisq; cum timore Dei attendat sibi,& operi manuum suarum, atq; meditationi,& anime suae in abscondito. Cum dimittit congregatio,aut a mensa consurgitis, inter vos ne ili uianis quidem de rebus eoiloquentes .consideatis sed
suam quisque collam petat, ibiq; lugeat peccata sua. Quod si necessitas colloquium exiget, paucissima,
cum humilitate,&rcligione, tanquam Deo praese te,colici luimini.Nec ulla de re contendite, aut cuipiam detrahite, aut quenquam iudicate, aut serna ne, an im Sue quepiam contemnite,aut de quoquam mali aliquid suspicamini. Nec mendacium ex ore vel sero egrediatur. Nec loqui, aut audire velitis qui sua; quod non expediat. Malitia in corde vestro ne resideat, neq; odium, neq; inuidia aduersus proximii Vnum in ore promptum; aliud in animo clausum ne habeatis. Deus enim non irridetur, scd omnia tam
occulta,quam manifesta perspicit. Cogitationcs, ct amictiones,& suspiciones vestras nolite abscondere, sed eas Abbati vestro cuctas indicate: & quod ab ipso auditis, id cum fide perficite. Cavete, ne mand ga mea negligatis, quando meeu viuere decreuistin Si cnim ea seruaueritis .cgo pro vobis Deo ratione reddam. sin ea non seruaucritis, a vobis & de neglμ-gentra Vestra,& dc inertia mea ratio repetetur. Qui mandata mea custodierit,iam in occulto,et in manifesto,dominus Deus custodiet ipsum ab omni malo.& proteget cum in omni tentatione tam occulta, e manifesta. Hortor vos fratres mei, ut consideretis, cure mundo recesseritis. Salutis vestrae curam agite, ne renuntiatio vestra inanis sit, & in conspectu Dei, S Sanctorum eius,qui propter ipsium mundo renum .eiauerunt,afflictio; lunt, erubescatis. In eo virtute fiatam ex: stimate, si a coniciationibus temperetis,si re
336쪽
duersas aequo animo patiamini, si humilitatem cata eo latis, si omnibus in rebus voluntatem propriam abnegetis, si iustitiae vcstrae minime confidatis, scd peccata vestra semperoante oculos habeatis. Re creatio, mihi credite, & relaxatio, & inanis gloria omnem Monachi fructum excutiunt.
secundum naturam. Oratio. II. OLO vos ignorare, fratres, Deum, cum in principio hominem secisse culensibus integris & nature congruentibuq in Paradiso collocasH. Ucrum postea et audiuit illii, a quo deceptus fuit, omnes eius sensus in habitum nature contraria conuersi sunt,& ipse e glorsa sita deiectus est. At Dominus noster magna impulsus charitate miserico diam suam erga genus humanum declarauita Verbia enim caro, id est persectus homo factum est, omnibus in rebus nobis simile, excepto peccato, Ut per sanctum corpiis situm nos in pristinum.naturae st tum reuocaret. Homini enim ostendens miserico diam silain, reduxit cum in paradisum. Sic cnim cos, ut eius sequi vestigia, & mandatis, quae nobis de itiobedire volunt, excitauit, ut eos Vincere valeat, qui nos e gloria nostra deiecerunt. Tradidit etiam nobis metam Dei colendi rationem, legemque pumram, ut in illum naturar statum homo reuertatur, in quo fuerat a Deo constitutus.Proinde qui vult illuc redire,is omnes carnis su .r amputet voluntates, vementem sitiam in statum pristinum redigat. Est desiderium naturae conueniens, sine quo nec charitas in Deum consistit. Iccirco Daniel vocatus est,uir demderiorum. Desidcrium hoc inimicus in foedam m rauit cupiditatem , ut omncs Immune tias conc
337쪽
pistamus.Est animi aemulatio natu ce congruens, tane qua non licet in Deum progredi. Iccirco aemul mini, inquit Apostolus, dona praestantiora. Diuina haec aemulatio deflexit e statu naturali, ut mutuis nos aemulationibus, & inui dia, & mendaciis oppugnemus. Est mentis ira a naturae ratione minime se Iiena, sine qua castitas homini non constat, hoc est, nisi aduersius semina, quae ab inimico in nos sparsuntur,irascamur. Quemadmodum Phines, filius Elea-Zar, eiusmodi ira commotus hominem simul cum foemina confodit,&ira Dominia populo s o receia sit. Haec nobis iraeo conuersa est, ut proximis nostris de rebuq quibuslbet stultis,& inutii bus irascamur. Est odium animi secudum naturam, quo Elias inuento,omnes turpidinis prophetas intcrfecit.Eodem & Samuel in Agag Rcgem Amalec exarsit. SD ne hoc in aduersarium odio,animi gloria non declaratur.Uerum hoc nobis odium contra naturam comuersiim est, & ideo proximum odimus,atque despicimus,& virtutes omnes inscctamur. Est animi et 'tio in hostcs minime naturae contraria, quam Iob cum inuenisset, inimicis sui, conuicium fecit: Hom nes, inquiens, sordidi,&abiecti, atq; indigentes omni bono, quos indignos cxistimati ponere cum canibus gregis mei. Haec nos animi sublimitas defecit aduersiis inimicos , & humiliati sumus inimicis no-istris, cum proximis autem superbe contendimus, ct nos prae illis iusto existimamus. Qua quide superbia Deus nobis inimicus/cssuitur. Eiusmodi animi affectiones cum homine creatae sunt, quas ille, cum ex arbore vetita comedisset, in turpia vitia commutauit. Haec nos, fratres charissimi, ex animis nostris delearmis,& colamus ea, tuae nobis in sancto corpore suo Dominus noster Iesius Christus ostcndit. Saninus ille est.&in Sanctis habitat. Attendamus nobis ipsis & opera demus,ut Deo pro viribus placeam uis
338쪽
AD pRATRES IUNIORES INSTIT. 166
bonis operibus incumbentes. Omnia studia,& curas nostras ponderemus, ad rectamq; naturae rationem ac normam redigamus, ut inueniamus misericordia
in die tentationis, quae orbi imminet univcrso. Dei benignitate semper indigemus, quae infirmitati no strat ferat auxiliu , & liberet nos ab inimicis nostris , quoniam cius est potentia,& auxilium,& imperium in saecula saeculorum. Amen.
V MILITAS in primis cst necessaria, quod in omni sermone dicendum est. Humilitate enim oes aduersarii artos superantur. Omnia, quae tibi a-gcnda sunt, diligenter expende, ut in verbis tuis constans inueniaris. Serva grauitatem in vultu, Crga hospites utere mansuetudine, ut Dei timor tecum habitet. Si cum fratribus iter suste Peris,ita te confirma, ut taceas. In itinere mens in partes varias ne distratiatur: sed tecum ipse meditare, aut Deo iunde preces in corde tuo.Vbicunq; diuerteris,arrogantiam vita,& omnibus in rebus modestum ac verecundum te praebe. Ad id,quod tibi appositum Uerit, sic manu extendito, tanquam edere coactus sis. Si iunior es , ne audeas corpori alterius manum adhibere. Quo in loco tibi cst dormiendu, pallio te, atq; alium ne cooperueris. Antequam te cubitum coseras, multas iunde preces in corde tuo. . Si de via fessus oleo paululu ungi volueris propter itineris laborem,pedes tuos tantum sic ungi primi te,ut eos retegi verearis. Totu verd corpus ungi ne permiseris nisi necessitas, aut morbus impellat. Si ad te in cella tua commorante frater peregrinus ac
esserit, idem illi omium exhibet0, oleoquo pcd
339쪽
eius inungito, ac dicito charitatis gratia, Frater,su sci pc parum olei,& corpus tuum cura. Quod si cum quic te noluerit accipere, molestus illi ne esto. At si .scnex erit exercitatus, coge ipsum, ut totum se ungi permittat. Si ad mensam cum fratribus iunioribus discubueris,ne dixeris animo tuo, comede.Sed pe
cata tua tibi in mentem reuoca, ne comedas cum Voluptate. Manum tuam ante te solum protende.
Si quid autem ante alium positum est, ad id manum iniicias, cauc. Pallium contegat pedes tuos. Genua tua sint inter se coniuncta. Sinhospites sucrint, qui vestiantur, hilari vultu necessaria illis smbministra. Et ciun edere desierint, lic illis iterum,ac tortio:Co
medite adhuc,obsecro vos, pauxillum.Inter vescendum oculos tuos in proximum ne conieceris, neue
respexerishuc & illuc, neque verba stulta protuleris. Ad nihil, quod velis, manum extende, nisi prius dicas: Benedicite.Cum aquam bibis,guttur tuum ne sinas sonum edere,ut sistent homines vulgares.Si in fratrum consessu pituita tibi molesta lacrit, eaqi in eorum cospectu ne proiiee, sed foras egredere,ibiq; te e purga.Ne corpus tuli expone, ut ab hominibus videatur. Si oscitandi te cupiditas inuaserit,os Clausum contine,&abs te fugiet. Ne aperueris os tuu,vdridcas omnino.Est enim id animi solutioris. Si proximi tui aut vestem,aut Zonam, aut cucullam, aut aliud quippiam videris,id ne cocupiscas.Neq; similia . tibi ipse conficiens,lua indulgeas cupiditati.Si librutibi ipse compegeris, in eo ne elabores cXornando. Est enim vitiu puerile.Si aliqua in re erraucris mendacio, ne tegas errorem tuum, sed poenitentiam Myens veniam pete,& error tibi remittetur.Siquis tet durius compellant, ne extollas aduersus illum cor tuum, sed operam da, ut illi satisfac aes, antequam animus tuus indignetur: ira enim ex udio prou est. Si liqua in re vel iure, vel iniuria ab aliquo re
340쪽
,rehensiis fueris,ne perturberis, sed poenitetia ase: Ignosce, inquiens, mihi,non facia amplius. His erum rationibus in studio pictatis adolescentia proficit. Cum aliquid manibus tuis operaris, in timore Dei diligentia adhibe,ne, si negligens sis, ignorantia pcc ccs. Clim opus aliquod diicis,magistrum conlule, &nc erubesce saepius illum orare, ut pro charitatet videat, recte ne illud se habcat, necne. Si te in opere occupatum vocaverit frater tuus, sedulo vide, quid velit, & opere tuo intermisso, illum adiuva. Cum emensa surgis, in cellam tuam ingredere, & precibus incumbe, nec cum illis conside,qui tibi non prosinit. Quod si de Deo senes colloquatur , Abbatem tuum roga, utrum tibi audiendum sit, an cundum ad cellam, , quod ille dixerit, facito: Si te aliquo miserit, roga bi te diuerti velit,& quae tibi mandata det, diligenter animaduerte,ne plus, minusue facias. Quae foris audiueris,ea reuertes memini dixeris. Si aures tuas custodieris, lingua tua non peccabit.Si rem aliquam vis, & eam is, quo cum habitas, nollet, remitte illi voluntatem tua ne contentio oboriatur, neue
frater tuus tristitia assiciatur. Holpitio susceptus a fratre tuo, nequid illi, ut peregrinus prςcipias, neu- uelis ipse praeesse. In corum sermones,quibusicu habitas, e te ut socium & parem in trudas. Siquid tibi miserint,quod ipse nolis, pugna cu voluntate tua, quoad ipsam supe res, ne astigas cos, & mode stia a mittas tuam,& quietam ipsortim consuetudine pum turbes. Si frater quo cum habitas,aliouid sol ut prospicias,abs te petierit, quod possis, id tacito clim timore Dei. Si quod opus faciendum est, omnes, qui
simul viuiti , manum admouete: nemo corpori suo. parcat, ne aliorum c5 scientia pcrturbetur. Cum mane siurgis quotidie, priusquam ad opus te conferas, quae Dei sint meditare. Tum seu sportula, seu vas,