장음표시 사용
371쪽
inanes esse labores. Siquis,inquit, instrumentu possi- illud clito tempore necessarium est, non inuenia frustra possidet. Talis est, qui se timere Deum asserit,& cum tempus adest, ut Dei timore ostendat, quo vel ab iracundia, vel artogantia, vel ambitione, aut alio vitio cohibeatur, Dei timorem non reperit, huius omnia studia sunt inania. Dominus noster Iesus Christus non prius in crucem ascendit, si omnes humanas curaret infirmitates, ut quo cosilio hum nitate induerat, declararet. Anicet enim ipse vcniret in carne,homo erat caecus, & mutus,& surdus, & p ralyticus,& leprosus, & claudus, & in omnibus vitiis naturae contrariis mortuus: At posteasi humana pro nobis peregrinatione suscepta, misericordiam siuam ostendit, mortuum suscitaui claudum secit ambita re,& caecum aspicere, &mutum loqui, & surdum audire, & nouum hominem constituit, ab omni liberuinfirmitate. Porro in crucem sublatus duos secum latronos assumpsit. Quoru is, qui a dextris ipsius erat, Luci2 3.
laudabat cum,ac precabatur, Memlto,inquiens, mei, Diae,cum veneris tu regnum tuum. Alter autem,quia sinistris crat, eu maledictis insectabatur. Mens a te Q. e negligentia resipiscat, cu inimico est: at si Donus noster Iesus Christus illam e negligentia suscia rarit,eiq; dederit,ut omnia qucat diiudicare,tum poterit in cruce ascendere. Quod si, inimico caluniant ad negligentiam redierit, fiet id, quod de duobus latronibus dictum est, quos Dominus noster Iesus
Christus a mutua beneuoletia separauit, quoru unus blasphemabat cum, alter autem ita precatus cst, ut meruerit ara dire,Hodie mecum cris in Paradiso. Hic Luc.aῖ. cst ille latro qui paradisum etiam furatus est, & comedit de ligno vitae.Idem rursus de sancta comunione dicebat, uius esse munus, Ut nos doniungat atqueumat cum Deo. Quod cum ita lit, Ubi est,inquit,ista
soniunctia,cum ad Ira,aut aemulatione,aut odiO,aut
372쪽
ambItione, aut inani gloria, aut aliis vitiis superat longe absumus a Dco3 Idem clim oramus, inquit, &aliqua ex perturbationibus eiusmodi viget in corde nos ro,inanis est noster labor, & minime gratus ipsi Deo. Cur igitur,resp6dit quidam e senibus,eo tem porc non inhibentur 3 Respondit: Cum pluit super terram in qua semper cst,sci min1t.Quod si non ha, beat semen,non scrminat. Studcat igitur quisq; mala semina eiicere de corde suo,ne exoriantur. Deus homincm vult omnibus in robus esse simile sui.Ideo venit in mundum & passiis est, ut naturam hominis
prauam immutarct, & voluntates nostras abscinde ret,& falsam cognitione, quae nostros animos occupat,expelleret. C tera enim animalia naturam propriam conservarunt. Homo vero mutauit naturare
sitam. Quamobrcin quemadmodum iumenta homini subiecta sunt, sic quisq; debet esse subiectus proximo suo Ppter Deum. Iecirch enim Dominus venit. Vide,quanto tumeta praestent hominibus,qui scicntia sua innituntur. Si ad natura meam redire volu To, quemadmodum iumcnta parent alicnae voluntati, sic mihi faciendum crit,non sollim eum familiariabus, sed etiam cu aduersariis mcis. Haec est. n.volum.
tas Dci. Qui cellulae suae quiete vult frui,& ab inimico non siiperari, ab hominum recedat cosuetudine , ne quenq. vituperci, aut laudet, aut beatum putet, tu te iustitiam suam praedicci,aut quempiam ossendat, scd sibi ipsc attondat, ncc inimici aculeum cogi tationis relinquat in corde suo. Noli montom tuam ignorantibus aperi re,nec voluntate tuam impra dentibus patefacere. Nosce te ipsum,& quae tibi perni ciosa sunt,eauc.Qui propria costis iustitia voluntatem amplcctitur sua, nec hostis insidias effugcre po- test,nec quiete inuenit e,nec quq sibi desint, ii tellistgere,nec, cum e corpore discedit,misericordia assue. qui .Haec est rei u omniti summa, ut spe tuas omnςs
373쪽
in Deo positas habeas, ad eumq; toto corde ac viria biis tuis coiugia & erga omnes misericors sis,atque 'peccata lugeas tua, Deiq; auxiliu ac miserieordiam implores. Qu'd aute attinet ad docendos proximos madata Dei, unde, inquit, ego scire pollum, me Deo gratiam csse,ut hoc,aut ille alicri faciendum praescribere audeam,cum adhuc ipse defleam peccata inca'Qu i enim aliquando lapsus est,iugere debet,nec tutus cst,antesi se venia nouit impetrasse. Homo quidem peccat,Deus autem miseretur. Cor tuu securuesic non potest prius, si accedas ad iudicium Dei . Quod si cupis intelligere,virum tibi peccata condonata sint, illud magnum est argumentum, si nihil ex illis amplius est reliquum in corde tuo. At si vivunt*dhuc,& memoria commouetur,neq; tu id admoducuras,malum cst signum. Luge igitur,& dolo,ac contremisce,donecas eo misericordiam impetres. Sia quis a te doceri vult,nec tamenticit ea, quae studi
se illi praecipis, sed subinde reuertitur,idem flagitas, declina ab eo. Docet ora Dcus, qui audirc volunt. Quis docuit Cain & Abel,ut hoc sacercnt, ab eo a stinerent,cum lex adhuc scripta non essetTrusta discendo laborat homo, qui Deum magistrum non habet. iquis verba pronuntiat inutilia,audire noli, ne perdat animam tuam.Quod si ea re offenditur,ne sit tibi curae. Die, animus meus haec ferre non potest, omitte ea,obsecro,neq; cnim maior ego sum primo
illo homine,que manibus suis formavit Deus,& pravis colloquiis corruptus est . Fuge igitur, & noli audire,sed ita suge, ut.quae dicuntur penitus obli uiscare:Na siquid in memoria tua residere permiseris,illud Da mones minime negligent, sed occident
anima tua. Idem, Quantum,inquit, video,lucrum,&honori S otium ad morte usq; hominum oppugnat.
Qui alios otieendi sibi munus arrogat,lidit animam uana,& dum proximum corrigere profitetur, atque
374쪽
eius domum rediscare, sibi ipse ruinam atque Interiatum ii ruit. Cave, ne peccando coinquines innocentiam,quam in baptismate accepisti. Eicnim sue pccccs in corpus tuum, siue te surto obstringas, sue cupidius aliquid intupris, siue clam quippiam degi stes,timens, ne te aliquis aspiciat, sue quid elegantius, aut pretiosius occulte possiideas, Dei situm aD scis contumelia. Tantinc sunt haec, quidam inquit, o paterὸCui ille respondit:Qucmadmodum qui defosso pariete pecuniam surripuit,a diabolo deceptus est: sic & is, qui hoc facit. Nam qui illum vicit, vincit & hunc. Et qui paruis in rebus vincitur, in m
gnis etiam superatur.Si quis,inquit,virtute, magnas secerit & curationes, & omnem scientiam habuerit,& mortuos sustitauerit, & affixerit corpus suum, viderit autem aliquem in peccatis omnibu3 versam rem , cuinq; despexerit, ca nihil ei proderunt, quia Christi membra contemnit,eaq; ipse iudicat,nec r linquit iudicio Dei.Diccbat nos oes esse tanq in me- . dici ossicina,in qua hic oculis,ille manibus,alius fistula,alius alio morbo laborat: cuinq; sint qusdam vulnera iam cureta, tamen nisi a cibis contrariis temperes,recrudescunt. Sic qui poenitentiae incumbit,cum alium iudicat,aut contemnit, animae suae renouat a
fritudine.Suus igitur cuiq; curandus est morbus sua cuiq; lugenda peccata,non aute alii de sp .ciendi. Vae illi animae, quae non abhorret ab omni peccato. Cum esset populus Israel in Aegypto, abunde edebant, &bibebant, sed premebantur Pharaonis struitute: at eum Deus illis misit auxiliu per Mosem,ut a seruiti te liberarentur,tunc Iaboribus amicti sunt, nec prius Moses confisus est, quavis Pharao variis plagis assice Σ30 II tempus illud aduenit, cum Deus dixit illi, Adhuc una restat plaga, mox Pharao dimittet populu meu . Interseiam enim omne primogeniisi. Et
dixit Deus ad Mosti Dices omni plebi, ut postulet
375쪽
vir ab amico sis. S mulier a vicina sua vasa argentea, & aurca, veste , plurimam. Dicebat igitur,sea senioribus audiuisse, vasa argentea, & aurea, ac vestem sensus signifieare, qui inimico deseruiunt. Quos homo nisi ab inimico extorserit, feceritq; , ut fructum aflcrant Deo, ad veram qnietem perueniare non potest. Tabernaculum no obumbrauit Deus, quoad imperfectum fuit, sed cum esset absolutum, tunc illud obumbrauit. Sic & templum nebula non obumbrauit, quandiu illi quicq defuit: at ubi perfectum fuit, oblata sunt holocausta,& odoratus cst Deus odorem suauitatis. Nisi homo cx totis viribus suis, & ex tota mente sua Dcum dilexerit, eiq; toto corde coniunctus fuerit, super cum Deus non requiescit. Si mens, inquit, antesi sensius domet, velit in crucem conscendere, prouocat iram Dei. Rem enim viribus suis maiorem aggreditur. Si malae te cogitationcs coinquinant, tu autem non doles in corde tuo, sed laues ea, unde proficiscuntur, vel rem Adam imitaris. Si in illud studium incumbis , ut peccatum superes, te ipsem assiigens ,& omnes 'remouens occasiones, & Dei opem implorans,Tua, inquiens, Domine, est misericordia, ut liberes me. Igo.n .fine auxilio tuo manus inimicorum meorum emigere ncqueo. Si haec facis, & diligeter operam das, ne offendas eos, qui te secudum Deum erudiui, Icsu naturam imit ris.Et ipse custodiet te ab omni malo. Quoniam ciux est , , gloria & imperium t
376쪽
per poenitentia addixisti,ne sinas ea te afflgi eogitatione, quasi ucterum
peccatorii veniam non impetraris. Neq; rursum eius mandata conte nas, & ad eadem peccata reuertaris Ad mortem usq; strua diuina mandata, & ea nunqdespice. Cum mulieribus cibum ne rapias, nec tibi cum iunioribus familiaritas intcrcedat. Eodom in Iectulo cum nemine dormias. Te ipsum quoq;, dum solus cs, dum induis, aut cxuis, reuercre . Si urget mecessitas, ad tertium usq; vini poculum bibe. Μc suram hane.amicitiae gratia, transilias, caue . Eumne ineolas locum, ubi peccando Deum offendisti . orationis stladium noli remittere, ne incida, in manus inimicorum tuorum. Psalmorum incumbe in ditationi: ea enim te in innocentia continebit.Coa .poris afflictiones amplectere, & vitia reprimentur. Ne qua in re tibi placeas, caue. Pcccata tua assidue defle . A mendacio abhorre: expellet enim abs te ibmorem Dei. Cogitationes tuas in omnium conspectu ne retexeris, ne proximo tuo sis ostendiculo. Aperi cogitationes tuas patribus tuis, ut gratia Deitc protegat. In opere & labore manus tuas cxerce,
ει timor Dei tecum habitabit. Si fratris tui peccata
videris non ad imortem, eum ne despexeris, ne i eidas in manus inimici tui. Eorum, quae admisisti, mcmoria ne delcctare, ne rmoventur in te peccata tua. Humilitatem amplectere, & proteget te a Pe catis tuis. Noli esse contentiosus, ne omnis in te habitet improbitas. Ne sis apud temetipsam prudens, ne incidas in manus inimicorum tuorum. Cortuum
377쪽
laesina, ut libenter obediat patribus tuis, & gratia: Dei habitabit in te. Linguam tuam assitefacito, ut dicat,Da mihi veniam,ignosce mihi:& humilitas ad te veniet. Dum resides 1n eclla tua , his tribus assiadue vaca, orationi, meditationi, & labori manuum tuarum. Ita viue, ut si diem agas quotidie ultimui di non peccabis. Ventri noli indulgcre, ne pristina in te peccata renouentur. In omni loco atq; opere desidiam vita, ne te inimici vis opprimat. Quae Dei sunt,assidue meditare, & Dcus i te requiescet. Qu admodum domus extra ciuitatem diruta, fit l, eus seetidus: sic anima pigri monachi vitiorum fit domicilium. Orat oni eum lacrymis incube, ut Dei misericordia vcrerem hominem peccatis onustu in exuat. Labor, & paupertas, &hospitalitas,&amictio ,&silentium pariunt humilitatem. Humilitas
vero veniam impetrat omnium peccatorum. Potest autem Domini & Dei nostri benignitas nos ita corroborare, ut voluntatem ipsius agnostentes ac facientcs, misericordiam inueniamus cum omnibus Sanctis,qui mandatis eius obtemperarunt. Amen.
ostendit, nullum debere communem Λα Io. aut immundu homine existimari. ci ius mundu est cor, is omnes homines e-- mundos existimat. At qui vitiis eor hahet inquinarem, is nemincm mundum putat, sed siti similes omnes arbitratur. quod squis dixerit aliquem esse virum bonum, statim irascitur in eoi de 1uo. Cauete igitur, ne quempi maux perte, . aut in animo vestro vituperetis. Quanto se quisq; Atiliorem putat, tanto maior est quo Deu m. Quan- Aa a
378쪽
id se quisque negligentius explorat, tantd se iudicat amiciorem Dei. At qui studet se a vitiis & terturbationibus expurgare,erubescit in eoelum tollere oculos suos in conspectu Dei: se. n. perspicit ab illo abescet Iongi ssime. Homo quidam duos seruos habebat, & misit eos in agrum suum,ut mererent tritia eum , iussitq; , ut septena singuli uno die iugera m terent. Alter ipsorum totis viribus operam dedit,ut Domini saceret imperata. Sed tamen opus expicre non potuit, quoniam vires ipsius supcrabat. Alter autem otio sic dedit,Ecquis, sccum ipse inquiens,tantum opus uno die qRcat perficereὸiussa igitur negli. gens,nulla adiciebatur sollicitudine, sed modo domimiens, modo oscitans, modb sese vertens,ut ostium vertitur in cardine suo, diem temere consumpsit. Cum autem vosper aduenisset, ad dominum reue.
si sunt. Qui,cum serui diligentis laborem intellexicset, licet totum ab co non esset opus perfectum, tamen hominem laudauit.Alterum autem ut inertem ac desidem eontcmptorem domo sua male mulct tum extrudi iussit. Nos item in omni opere, & afflictione nauiter ac totis viribus laborcmus, & Deus
nos sine dubio suscipiet eum Sanctis suis. Debet ii mo prcces assidue sundere in conspectu Dei magna cum humilitate cordis, & corporis afflictione, nec ullo in opere suo sibi placere , nec humanis lamdibus extolli,aut vituperationibus deprimi.Sed fre- etcr peccatorum suorum recordari. Sic enim cori, inimicis suis requiescet. Nullum verbum acerbuexeat ab ore tuo. Neminem coram laudes, aut νε ιvituperes.Omnes animae fores idost,sensus diligenter occlude atm custodi, ne per illas aut evagetur, aut mundi vcrba ad eam perstrantur. Beatus, qui continentes luget peccata sua. Amen.
379쪽
mysterium continetur, quemadmodum Patres dixerunt, ideoq; ad nostra doctrinam seriptum est: Simile est regnum coelorum grano sinapis, quod accipiens homo seminauit in
agro suo,quod omnium est seminum minimum,cum autem creuerit, maius est omnibus oleribus, & fit arbor, ita ut volucres coeli veniant, & habitent in ramis eius. Hsc cum ita se habeant, consentaneum est,ut huius granuli iacultates imitemur. Cum enim illud ex omnibus seminibus dicat esse minimum, ostendit, humilitatem nobis esse complectendam. vi mansitetudine S patientia nobis omnes homines anteponamus. Rubor in eo verecundiam signuficat &castitatem, ut nullum in carne nostra dedecus admittamus . Acris in eo vis, indicat odium ata versus vitia, & mundi vanitates . Quod autem vis eius non pater, nisi tractetur,& conteratur, demo strat, nihil virtutem pro de se, nisi labore, atq; usu, & exercitatione actio prodeat &eonsequatur. Valet etiam ad corpora condienda, ne putrescant,aut sceleant. Hoc igitur granulo, quod regno coelorum est simile, quod Christus est, voluntates nostras s lutas ac mortuas conspergamus, ne putrescant, &vermibus stateant. Iccircδ enim Dominus Iesis s etrus est homo,ne selliciti simus, ne mundi curis diactrahamur, sed ipsum pro viribus imitemur. Ad h ius granuli normam nos exploremui, videamus, vim m illi cordis humilitate, animi mansuetudine , eharitatis ardore similes simus. Ipse autem Dominus Iesiis nos miserieordia sua eonfirmet, ut volu tati eius pareamus, quoniam eius est gloria,&impera una in sεcula iaculorum.
380쪽
I NI & naturae hominis mysterium sic intelligitur. Debemus cor nostra
integrum cum omni sanctitate serusre,si volumus,ut In eo Deus cum Irititia degat. Dolium nisi undiq; sit puce illitum ,& nullas habeat rimas, vinum non potest continere: Cor nisi humilitate & castitate muniatur, & nullas habeat vitiorum rimas, Dei non potest esse domicilium. Fieri enim nequit, ut movis simul, & voluptatibus seruiat. Caueamus dili- senter , ne in corde nostro sit odium, aut inimicutia : haec.n.arcent hominem a vera poenitentia ut Deo placere non possit. Fcruci initio vinum: ει α
adolescentia. Paulatim seruorem remittit vinum, eandemq; consistit: sic aestus adolescentiar, tem, Te sedatur, tandemq; constituitur, dum patrum di sciplina crudimur, & eorum praeceptis obtemper mus.Non insertur vinum in cellam,nisi prius eonMsat : Non admittitur in aliorum coetum, cuius non est constantia variis ante rationibus explorata . si cum vinaceis vinum relinquatur, acessit.Sic & ad
Iescens si cum illis , qui sanguine ei coniuncti sint,
aut certe ab institutis eius alieni, sinatur versari, distiplinam a patribus traditam corrumpit, & b nos mores . Nisi vinum in locis prosundis & subteriaraneis recondatur,evanescit: Sic adolescentiae lab res omnes sunt vani, nisi in humilitate conseruo tur. Vinum, quod subinde mouetur & gustatur, de-tcrius fit: sic & homo, qui studia& actiones suas se quenter ostentat inani gloria,amittit persectionear. Si dolii os apertum manet, culices ingrediuntur, divinum corrumpunt: Idem accidit in multiloquio,& acclis, vani.q sermonibus. Vinuna vcntis expositu