장음표시 사용
551쪽
semper obseruat, donec ad illud, quod non ex suppositione sumitur, peruenerit principium, .uti has species eXplicat ALCINovs. y ut autem mens rectius his resolutionis generibus utatur, necessariam esse existimat Plato diunquo genera in species & totum in pamtes distribuat, ac cum diuisione etiam de trionem, ut illius ope rei cuiusdam indoles cognoscatur. tandem Commendauit isductionem, disputandi viam& rationem, quae vela simili ad simile, vel a singulis transeat ad uniuersia, Vt idem ALCINOvs habet: confer PETRUM. AssENDUM, qui haec philosophiae Platonicae momenta inter omnes clarissime e Posuit, quem&secuti sumus, adhibentes simul
Hop1vis escit: Plato addiale Mam omnem revocavit methapla can , & commemorat ad hanc rationem conscriptam dialecticam Platonicam,Ludou.de Moruinuiuier de Orgueuille, qui liber editus sit anno MDCL. 8. Mactouit, hac inscriptione: examen philosephiae Platonicae.
g. IV. Prior dialectica Platonis ipsius ingenio ac philosophiae consentanea est, quae quum erroneis atque impiis opinion ibus nitatur, ac cohsequentias contineat absur das, qui que sanae mentis plane ab ista abhorret. ad. haec viam parauit ad scepticismum, quod sibi sensis fallaces esse persuaserit, quorum certitudo si remouetur, non potest non continua oriri dubitatio. atqui haec ipsa sententia se
a tri ment. dom. Platon. ωρ. V. 1 de origin is variet. tigis. IV. δ ροθε. rom. II. lib. V. I. T. p. sis. add. Fabriaram Oabl. orae. lib. III. cap. I. p. 41.
552쪽
san dedit occasionem disierisus, qui inter. ipsos . Platonis sectatores fuit de certitudine nostrae cognitionis, inprimis si adhuc obseruamus, quod Socrates professus sit, id nihil stire, ipsique fuerit familiare magis interrogare, quam
respondere. quo instituto quum Socrates Vteretur, factum est, ut effatum eius minus i telligentes, omnia haberent promit e dubia, saltim dari certitudinem cognitionis negarent. Posterior Ρlatonis dialectica prodit varia mo- menta, quae ad meditationem analyticam. vii dicitur, spectant: ac quamuis turbatim sint proposita, nec rei ipsi sufficiant ; inaiorem lasemen artis huius lucem,quam ista antea in sch
.lis philoibphorum fuit, prae se habent. Plato
auditor fuit Socratis, qui acer veritatum inu stigator atque amator erat; Vt inde capiamus
coniecturam; quod haec dialecticae doctrina hausta ex disciplina Socratis. apertum enim est, quod ingenii vis fuerit maior in Platone,
quam iudicii, quo si quis destitutus, haud DPtus erit ad genuinam utilemque logicae artem
V. Qui Platonicam secuti sunt philoso
phiam ex paganis, illorum variae clarues com stituuiitur. quum de certitudine cognitionis nostrae uiscreparent lententiis, erit nobis O . casio, de scepticismo, eius variis aetatibus, g
neribus, cultoribus disserendi, qua simul in philosephiam ac placita academicorum bre
uiter inquiramus. quapropter tantum herimentionem, facimus XENOCRATIs chaia
cedonii qui post Speusippum academiae praefuit
Per annos quinque Viginti. ci CERO R
553쪽
quando di utat de schola Platonica, in primis laudat hunc Xenocratem & Aristoteleni de paulo post dicit: fuit ergo iam accepta a Pla- tone Hosophandi ratio triplex: unu de vita laemoribus ; altera de natura U rebus occultis a tertia de disserendo re quid verum ae quid sal sum; quid rectum in oratione pravumve; quiae consentiens , quid repugnet , iudicaudo. 1cria Pta ipsius multa resert LAERTIV s, k inter quae sunt nonnulla argumenti dialectici, quod
quum tractaret, initium fecita φωνῆς , siue vocis consideratione, quo nomine reprehensum narrat PORPHYRIvs. δUI. Pervenimus ad ARISTOTELEM, Principem philosophorum, quos VetuS graecia hauuit, in primis laude ac 'meritis logicae. natus est Stagiris Macedoniae olympiad. X C I X. I. ante natum Seruatorem nostrum C C C L X X XI m. ac patrem habuit Nicom chum, medicum Amyntae regis; praeceptorem vero Ρlatonem, a quo discessit & ipse condidit scholam. quod ad ipsus scripta logica, quae exstant, adtinet, ista diligenter recensent
FABRI civ s. ' atqui huc spectant. I. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΙ, Categoriae siue pia Eicamenta. non desunt, qui librum hunc ab Aristotele haud scriptum eise putant; sed ab Andronico, Ut cum c AEDIO SECUNDO CURI o N E existimat auctor Siaellio-Ramaei phi Iosophiae syntagmatis a GOCLENIO editi rSimplicius cum categorias explicat, Andronici
554쪽
paraphrasin citat multis locis: quae ubique fore cum bis, quas habemus, categoriis congruit: sit nulli iam dubium esse post, hasce nostras ea- regorias ad Andronicum, non ad Ars otelem pertinere. Io. IONSIVS δ dicit: auctor . - Iibri de categoriis, qu cumque Platonicorum mel 'thagoricorum is denum fuerit; & ante eum LUDOVICUS VIVEs ' fatetur, librum illum sibi videri esse vel Pythagorici vel Megarensis. ac quamuis Archytas Tarentitinus, Pythagoricus etiam de decem scripserit praedicamentis, Ut si1pra a nobis fuit obseru
tum; Veterum tamen Clara testimonia s I ma LICII, AMMON VI, LUCIANI, quae collegit vos sius, y pro Aristotele pugnanti lII. ΠEPI EPMHNEIΑΣ , de interpreta tione qua Voce intelligitur λόγος ἀποφαέος loratio enunciata. librum hunc ex veteribus lAristoteli abiudicauit Maeronicus Rhodius, testibus AMMONIO & BOETHIO; sed illum vindicant ei contra Andronicum Alexander Aphrodiseus , Ammonius, Boethius , atque alii Peripatetici. dicitur opus hoc a RAPINO ετne Opece de gramaire rasonnee. ΙΙΙ. ANA ATTI ΚΩN προφερων β β , anablicorum priorum libri duo,s posteriorum libri duo. prioribus agit de syllogismo; posterioribus vero de demo stratione. hinc G A L E N V s 3 innuit, veram& antiquam inlcriptionem analyticorum priorum fuisse περὶ συλλογιασμοῦ , quod etiam Confirmat BOETHi Vs; si posteriorum autem
555쪽
l DE PROGREssu AC FATIS LOGICAE. sa3 analyticorum antiquum titulum fuisse πσι iάποδείξεως, de demonstratione, idem GALE Nus indicat. α ολυοιν enim est resoluere quaestionem ad propriam causiam quod colligimus ex THEMisTiΟ, R Ut adeo αναλυῖκη sit ars probandi quaestionem per rationes rei subiectae pro Prias. IV. TOΠΙΚΩN βιβλια de locis, unde argumenta probabilia petuntur libri VIII atqui haec est dialectica, quae opponitur ana-6tica, ubi obseruamus, quod vox dialecticae, varia sumatur significatione. sic PLATO, vi. Exsuperioribus constat, per dialecticam interuligebat ipsam sapientiam ; Stoici, Cicero &alii hoc nomine comprehendebant integram logicam. Peripatetici autem opponunt an I lyticae, quae ad demonstrationem spectet. dia- Iecticam visit ars ex probabilibus disterens. at vero adhuc monent, quod dialectica quum sit ars disputandi ex probabilibus, ac aliquid vel vere sit probabile, vel eiusmodi adpareat; Iaxe dialectica utramque partem Comprehen- dat; Stricte autem ac κά sic dicatur, uae vere probabilia tractet adeoque doceat, e rebus vere probabilibus disserere, bene in . : terrogando apteque ad interrogata respon- idendo, Vsque dum eliciatur, quod verum vel 'Vero proXimum sit. V. ΠΕΡΙ ΣΟ p ΙΣΤΙΚΩN EΛErXΩN, Riβλ α de sophisicis Eunobis, siue arguntentationibus lib. II. apud Peripateti- ι cos est altera pars dialecticae, ac tractat de falla, ciis, siue eo, quod probabile videtur, nec est.
556쪽
obseruant, quod haec pars discatur non ad insidias struendas, sed vitandas, ut adeo sophista aliquis sit προαρέσει, sed dialecticus δ αμ ει. hi libri a L A E R Υ i o haud commemorantur quod autem ab Aristotele libris topicis snt hibiecti, colligit sAM VEL PETITVs δ ex capite ultimo libri posterior. elenchor. I. VII. Haec scripta Aristotelis logica, quae commemorauimus, juncta edi iolent lub titulo ORG ANI, cuius inscriptionis ratio haec est, quod Aristoteles logicam suam Vocauerit
busdam academiis, ut Lipsiensi, qui rationalem profitentur disciplinam, dicuntur professores organi. quodsi autem accuratius de hoc organo velimus iudicare, obseruandum est primum, quod opus hoc non omnia Aristot lis scripta, ad logicam spectantia complectatur, squidem plures libri, argumenti logici perierunt iniuria temporum, qua de re praeter alios
videre possumus Io. ALBERTUM FABRI
CIVM, qui scripta Aristotelis deperdita digesta secundum ordinem litterarum enarrat diligenter. quin etiam monimenta illa, quae
Continet organum , non satis integra esse videntur. etenim L A E R T I v s i memorat priorum analyticorum libros Octo,vel nouem, ut P A T R I C I V s, vel decem denique, ut HEN R. STEPHANus in codice suo reperit,
557쪽
quod AMMON ivs testatur, tempore Ptolemaei Philadelphi repertos fuisse in hibliotheca Alexandrina quadraginta libros analyticorum. dei eadnotare e re est,quod libri, ex quibus organum compositum est, neque eo ordine, neque eo sine conscripti ab Aristotele videantur, quo nunc adparent, quemue iam prae se serunt, id quod vel ex eo colligere possumus,quod Aristoteles ipse priori hus anaialyticis mentionem faciat τυπικων, eX quo nihilominus ANDRONicvs Rhodius illos in eum ordinem, qui posthac a Peripateticis probatus est, digessit, graeci omnes interpretes usque ad AMMONiVM,& PHILOPONvMs IMPLICI VM que ipsius discipulos eam o dinis caussam dixerunt, quod quum logica sit philosophiae adeoque veritatis inueniendae instrumentum, ac subiectum eius argumentumst ipsa demonstratio , cuius ope ac veritatem possimus peruenire, ideo posterioribus anabricis demonstratione. . quoniam aurem demonstratio' diuosismis, nec qualis sit syllogismus, intelligi possit, nisi generatim de
ipsius indole tradantur praecepta, ea de causatio isto agatur prioribus anaheseis. omnis1yllogismus constet ex propositionibus ; & omnis propositio ex simplicibus vocibus, quae sit ratio, cur libris praemittatur opus de interpretatione, siue de enunciatione; &huic illud dejec categoriis. denique quia demonstratio una sit syllogismi species, quae nitatur principiis ac propositionibus necessa His, ac lint praeter hanc duae aliae, quarum alte-ba fiat ex probabilibus, dicta ab Aristotelen
558쪽
Deisimus dialecticus; altera ex fallacibus aspellata siophisticus, ea de caussa ut demonstratio intelligatur perfectius, posterioribus analyticis rapici, libri iubiiciantur, quibus de syllo-stismo dialectico; & istis libri elenchorunxquihus de ibphistico disseratur: conser P E T R V M
LΕivs praeter alios diuersa est sententia, quando dicit: omnium interpretum consensu primum categoriae locum occupant, neque dubito, reliquos etiam secundum genuinam Aria
soletis methoaeum diuo stos esse; & prouocat ad ipsius Aristotelis testimonia, qui initio a nalyticorum priorum 3 scribat: de Duogi oagendum, antequam addemo irationem accedamus, quoniam magis generalis Huogismi ratio es' item de elenchis sophisticis: de BD Iogismo,qui ad cenaeum valeat cs demon andum, iam dictum est in anablicis. de dialectia eis vero s iis, quae a faciendum tentamen θ' Eant, in proxeme praecedente libro ; ad agoni-sicum itaque genus atque erificum nobis iam erit accedendum. seu ex testimoniis hisee tantum sequitur, Ut Aristoteles prius scripserit analytica priora, quam posteriora; quodue libris τοπικῶν subiecerit illos de elenchis so-
isticis,id quod genuinum ab Aristotele con-itutum ordinem omnium librorum organi nondum probat. quid multa Θ nemo potexit firmis rationibus confirmare, quod Aristoteli fuerit in animo, integrum logicae opus eo ordine, quem ipsa argumenta huius disciplinae naturali nexu inter se cohaerentia postulant,
559쪽
DE PROGREssu AC PATIs LOGIC AEconscribere. tertium Obseritamus, quod facile in dubitationem deduci possimus, num genuini Aristotelis libri ad nos sint propagati, praecipue si duriora fata, quae isti subierunt,
diligenter eXpendamus mente. nam Aristoteles apparatum librorum, quem conparaue rat sibi, etiam illorum, quos suo ingenio eX- cluserat suaque manu exarauerat, Theophrasto reliquit, a quo posthac thesaurus hic per uenit ad Neleum, Aristotelis discipulum, qui hanc bibliothecam, Alexandriam transferendam vendidit Ρtolemaeo Philadelpho, conse uato sibi exemplo quodam illorum librorum,
quorum auctor erat Aristoteles. hos transmisit posteris suis, hominibus litterarum cognitione haud ornatis. qui quum sensissent -Attalicorum regum studia, bibliothecam Pergami amplissimam struendi, istos in fossa qua
dam Occultauerunt; tandem vero tineis S situ corruptos Apelliconid eio magno pretio ven- diderunt. erat autem Apel con librorum
magis cupidus, quam sapientiae. itaque quum exempla noria horum librorum describenda Curaret, nec ipse philosophiae esset peritus; factum est, ut prodirent isti corrupti atque vi- tiorum pleni. quo defuncto Sylla Athenis Potitus, illos Romam transtulit,ubi corum copia Tyrannioni grammatico, qui Aristotelis erat studiosus, facta, a quo nactus est illos Andronicus Rhodius, ac primus in publicam lucem emittendos curauit, quae fata sTRABO Αα PLUTARCHvs prodiderunt memoriae.
560쪽
hinc PETRvs RAMus y dicit: de peripate- icis philinophis iam e Laertio nihil habemus , immo de tam multis artis Iogicae peripateticis monimentis nihil habemus. praeter Porphyrium
septendecim libros Aristotelis, A tamen sunt
Arit telis. nee enim fluminis illius aurei in tot libris vlla gutta cernitur; nec vetus ilis pngulorum librorum4titulus s numerus a Laemtio propositus praesenti titulo numeroque conuehit, ut ex comparatione potest intestigi. s e Strabone'Plutarcho planum est, eos fictili re-tiquos eiusdem philosophi libros valde coram pios er deprauatos e sse. quod ad inteipretes
Aristotelis, eosque veteres graecos adtinet, illorum mentionem facit PHILIPPVs L Ast-BEvs; prout quoque indices interpretum Heprehendimus in editionibus graecolatinis Aristotelis, praecipue aeu Valliana; P o s s E v I-
uis haud accurate nec distincte sint conscripti, quorum principes & nos paullo post comm morabimus. Optima editio organi est ghaec latina, quae eX IVLII P A C I I a Beriga recensione cum ipsius versone & scholiis prodiit Francosurti apud haeredes A. Wecheli anno MDXCVLLI. 8 ad quam ornandam ustis est quinque codicibus Palatinis, Vide Io. ALBERTvM FABRiCIvM. 7 oigano huic prie mittitur P o R P H Y RII isagoge in categoria