장음표시 사용
881쪽
teutonicus ille philo phus IACOB vs BUΗ-
cum filio FRANCIsCO MERCURIO & alii. ac quis dubitaret, hos omnes verae logicae bellum indixisse, dum rationem humanam, per quam ope logicae veritates cognoscere debemus, Penitus proscriptam esse voluerunt.
882쪽
884쪽
Hario dicendi genera apud veteres recensentur. 6. I. vox Panerarios explicatur. I. II. origo orationum Panegricamm. I. III. prima classis orationum paneDricarum. g. IIII. πί- sermo Plinii nomen paveranci possis tueri. S. V. fecunda Has ses orationumpungricanim, quae continent laudationes. 6. UI. de lauduionibus vetreum sophistarum generatim. f. VII-XII. quis auctor sermonum vere panenricorum. g. XIII. quaenam deelamationes ex laudationibus ad panegriacos debeant referri. g. XIIII. veteres paneDrici graeci recensentur. XV. ratio horum panegFricorim. I. XUI. XVII. de panenricis laiinis.
que declamandi rationes fuerunt apud Veteres, quum modo in demonstrativo; modo deliberativo; modo in iudiciali versarentur. hinc dicit Qui NCTILIANus: est unumgenus, quo laus es vituperatio continetur; alterum ni Zeliberativum: tertium iudiciale,
quem controuersiarum siue caussarum numerum etiam adprobant A RIs ΤΟΥEL Es&DION Ys Ius Halicarnassens: Confer GER H. IO.
VOSsIVM. quod ad genus deliberativum attinet, illud continebat praecipue suasionem,
quo quum uterentur oratores, adhibebant argumenta vera; post hac autem mutato imperio etiam ficta, quo declamandi midio & viri& iuuenes exercebant sese diligenter, ut ex QUINCTILIANI, aut quae sub illius nomine Hlili a . circum
885쪽
8sa DIATRIBE DE ORATIONI Bus circumseruntur,& MARCI sENECAE declamationibus patet. quapropter P E T R V sFRANCIvsy dicit: hoc itaque modo declamandi se studio exercebant, er ad veram eloquentiam viam Hi per hanc umbraticam muniebant graeci ilii veteres ac romani, quod ab adolescentia inchoatum , nusto unquam tempore intermi sum, tam besio, quampace, tam in negotio , quam otio,princeps Ege gentium popuIus, o eloquentia non minus laude, quam belgica virtui te clarissimus summa semper industria ac vigitantia excolebat. nec enim iuuenile hoc tantum exercitium fuisse censendum s. viri.visi principes illa ibi opera iniungebant,neque hoc' declamandi unquam sudium intermittebant. genus autem iuridiciale in controuersiis forensibus, adcusationibus & defensionibus ve fabatur, quarum aliae erant Verae, aliae Vero fictae, quas πλαγιατα dictas primus inuenisse traditur AE S C H I N E s. per quam simulatam eloquentiam ad veram illam ac forensem, ascendere contendebant, Unde etiam I Ν-CTILIANvs hanc declamandi rationem pronuntiat utilissimam, quam ad eloquentiam e rmandam prope solam sussicere dicit. tandem in demonstrativo genere principem locum tenebant orationes paneraricae, quarum rationes ex antiquis monimentis explanare atque illustrare, nobis est propositum. f. II. Non ab re erit, si ante omnia de ipsi adpellatione, qua orationes dieunturpaverarisae, dispiciamus. atqui ista originem suam deducit a graeca Voce , quae apud V teres graeciae auctores praecipue significat cele
886쪽
' PANEGYRICIs VETERUM. mbritatem, conuentum, concionem hominum
stlemnem siue per ludos publicos, siue pernundinas, siue per alios dies festos institutam primum magna Celebritate frequentabant i dos publicos, quales apud graecos praestantissimi habebantur quibus vires cor oris confirmabantur, quorumve primus inaurator credebatur Hercules, in cuius honorem etiam talia certamina fiunt repetita ,' '-ctii, celebrati primum elapso nouem annorum spatio, deinde & quinquenniis singulis redeuntibus, quibus iuuenes pugna cursuque certabant; Nemei, qui ex communi sententia inter Phliuntem & Cleonas Achaiae ciuitates sunt celebrati & tandem Ghmii, quorum magna apud graecos erat dignitas, de quibus pluribus egerunt HIERONYMUS MERCURIALI s, k PETRUS FABER, 3 VOS SIVS, 3IO. ΡΟTTERVS, GEORGIUS NICOLA Vs
vero etiam flemnibus conuentibus conspicuis 'thicam orationem ex ara pronuntiauit. sie
887쪽
quoque vox haec Vsurpata est de celebritate nundinarum, cuius significationis exemplum nobis suppeditat CICER O: res agebatur in circo Flaminis: re erat in eo ipsio Deo Ego die nundinarum πανήγυρις. quae & deprehenditur apud Dio NYs IvM Halicarna1seum oc GRE
betur de aliis celebrioribus conuentibus, ad sacra quippe celebranda Eleusinia, Panathenaea, item spectacula & conuiuia, quae publice a regibus principibusue exhibentur,
vocantur ab ATHEN AEO, HERODIANO, XENOPHONTE, Vule HENRICVΜ STEPHANvM &CAELIUM RHODIGINUM, 3 quae Omnia comprehendit IVLIVS POLLUX. ' vox enim
oritur ab αγυρις, quod nomen significans multitudinem collectam & congregatam factum est ab aeolice o in υ mutato. erat quippe apud graecos consuetudo, multis verbis, quibus uniuerstatem rei cuiusdam
volebant indicare, nomen παν addere, uti nota sunt nomina , , παμ Στί' ρος, πανέλληνες, & apud Athenienses celebrata sunt παν-υν-α. ab hoc nomine alia verba sunt derivata, παννουριμος, hinc apud P L V TA R-CH vM πανσγυρι 1 Θέα, κοσμιος, πανηγυρικα πραγματα & apud ISOCRATEM πα
ριν αἴγω, nec non πανσγυρισμος , , de
quibus auctores texicorum graecorum consuli Pollunt. HE SYCHIvss dicit: επ-ος, εορτη, Θεατρον, & de prouerbio: κακών
888쪽
πανήγυρις, malorum poneraris disserit ER A s-
g. III. Occasione igitur huiusmodi conuenia' tuum solemnium & publicorum adpellatio,
qua orationes dicuntur panerarica , Orta est, ita ut dicamus orationem panenricam, etiam substantiue, suppresso λογου vel sermonis vomu tuo, panenricum: CICERO: Ipocrates fecit pane ricum; &QUINCTILIANVs: τ' paneraricum Isecratis decem annis dicunt esse elaboratum. etenim Veteres Oratores, quum in graecia instimerent panegyres seu conuentus solemniores, ac multitudo esset congregata, diligenter dicebant, vimque iam ac copiam eloquentiae ostentare, siImmo annite-Dantur studio. quamobrem Is OCRATES O Athenas laudibus ad caelum usque tollit, easque non solum propter congrellus salutis publicae causia institutos commendat, sed ob ce tamina quoque Oratoria, quando scribit: ετιν ἀγωνας κω μὴ μονον
λοπων Miti γνωμης, κα των ἁπάντων , καἰ τουτων α2λα μάν , praeterea non tantum celeritatis roboris, sed cs eloquentia'mentis ac operum ceterorum omnium certamina, re horum praemia maxima hic ce nuntur : adde D I O Ν v s I v M Halicarnasseum. ex recentioribus autem IVLIVS CAESAR s CALIGER si hac de re testatur: veteres gracos tenuit consuetudo, certis ut celebritatibus unum in locum uniuersi conuenirent, ut eorum
animi vel praeceptionibuου sapientum, vel for-
889쪽
es6 DIATRIBE DE ORATIONI Bustium aemulatione componerentur atque coleren- tuis vel ludorumnsiuitatibω Iaxarentur.namque tum poeta , tum oratores , tum arreologi, tum historici suas recitabant Iucubrationes. 1iQapostolus PAVLLVs, Ut exemplum ex scripturis diuinis petamus, dicebat ἐν τῆ -ορα
κατα πασαν προς τους παισατυγχάνοντας,
in foro quippe, quod erat in Ceramico & ἐκπλῶς adpellabatur ΑΓΟΡΑ, ut PAUSANIAs Commemorat DEMOsTHENis statuam in Ceramico positam eamque is WA Γ Ο P AI esse Confirmat. ac quamuis forum in Eretria etiam ltantum diceretur Α Γ Ο Ρ Α, prout PAVS Α- Ni A s 3 misericordiae aram, eo loco Conspicuam εν-Α Γ Ο P AI tradit; constat tamen, quod aetate imperatoris Augusti ex Ceramico translata fuerit Aro P A in Eretriam, ubi illo tempore magnus fuit Concursus ementium, Vendentium, atque aliorum hominum, qui negotia huius generis tractabant: confer
g. IIII. Orationes panegyricae vi primae originis , qua haec adpellatio nata est, illae erant, quae in celebriori conuentu ac concione hominum recitabantur, siue argumentum laudis, siue suasionis, siue adcusationis & defensionis
complecterentur, Vide HERMOGENEM. GORGIAs Leontinus recitauit orationem . olympicam de concordia, adeoque de argumento ad suasionem spectante, auctore PHI-Los TRATO: 7 όx ολυμπικὰ λογος του
890쪽
prudentia ipselaborata fuit. dissidentes quippe graecos conspicatω concordiam ipsis suasit. sic ANTIPHON Sophili rhetoris filius, Ath niensis, pago Rhamnusius sermonem quoque
υπερ τῆς οριονοι- , de concordia elaborauit, quem PHILOSTRATVS σοφαικωτερον fuisse
Pronuntiat, cuiusue etiam auctor etymologici magni mentionem facit. pari ratione ARI-sTiDEs edisseruit περὶ ομανοίας ad ciuitates Asiae Pergamum, Smyrnam Ephesumque, ut colerent concordiam, nec de primatu inter se contendendo mutuum sibi asterrent exitium exemplo Athenarum & Lacedaemonis, conser
emplis patet, quod sermo GORGIAE de concordia neutiquam ad genera Orationum, quae argumenta laudis continent, pertineat; attamen PHILOsTRATVs illum resert ad sermones panegyricos. quin etiam I. Y s I A s Atheniensis scripsit panegyricum in Dionysium Siciliae tyrannum, quem suadet interfici, & I s o CRATEs panegyrico suo graecorum animos aduersus barbaros summa eXcitauit opera: . hinc Fuasionem Vocat CICERO ω SYRI Nus in RERMOGENEM F obseruat, illum constare duplici genere cum ad laudem, tum ad suasionem pertinente. equidem D I Ο Ν Ys iv s Halicarna siem si iudicat, princeps I s O-