장음표시 사용
111쪽
Itaque Canonis hujus ex Latino liti sensus est, etiamsi in plerisque Ecclesiis ordinatio Episcoporum censeatur est elNitima, cum 7 tribus Episcopis Provinciae, consentientibus caeteris eiusdem Provinciae, α confirmante Metropolitano saeta est : attamen omnes&singulae ordinationes in AEgypto, Libya, & Pentapoli, pertin uni ad Alexandrinum Metropolitanum; sicut ordinationes Provinciarum suburbicarinum ad Romanum; quia antiquus mos ita obtrunuit : similiter apud Antiochiam, caeterasque Provincias, is Me tropolitanus qui consuevit antiquitus Episcopos in Ecclesiis ordiu
Haec expositio duobus nititur sundanaciatis. . Primum est , Alexandrinum Praesulem ius ordinationis Episcoporum, & Presbyterorum, SMinistrorumper Egyptum S Pent polim habuisse. Alterum est, illam quae instituitiar intcr Romanum & Alex diri inum Praesulem, comparationem, in iis quae ad ordination in Epii
coporum, Presbyterorum, & Diaconorum pertinent, institui. , Ha cclvo probare conatur Launo ius, primum cap. 2. alterum cap. q. dissertationis suae
Illud igitur probat ex Athanasio, qui ait in opusculo de sententia Dionysii Alexandrini, ad curam ejus superioris Libyae Ecclesias pertin ille; & Sozomeno qui dicit Melitium ordinationes ad Alexandrinum pertinentes sibi usurpasse, cui jungit 'Epit ranium qui ait, ipsum Eleuteropoli, Basae seu potius Casae, & Actiae I piscopos constituis. Deinde ex eodem lib. 8. cap. i'. cum anseri Nil ammon in Pelusit. ordinati esse Epis prima Theophilo, Socrates quoque Herim , poleosEpiscopum Dioscorum, ab eodemordinatisin cile scribit litu G. c. 7. Praeterea Synesus testis cst Epist. 67. & 1o . Episcopum A- laxandrinum Palaebiscae, Olbiatis, &Cyrenae Pentapoleos urbibus Episcopos ordinasse, colligiturque Isidoro Pelusiota lib. r. Epist 12 8. C rillum Alexandrinum Pelusii spiscopum ordinane. De tuque Moschus ait Papam Alexandrinum Heliopolim, Leontopolim,
di Babylonem Episcopos misiste.
Alicrum vero cxpolitionis suae fundamentum, nempe compar
etlancm inter Alexandrinum Romanumque Patriarcham quoad ius ordinatio siniti in odiri tantiun Launo Lus i in brPothcli quo
112쪽
antehac secerat, Melicium huic non ioccasioni sitisse ob ordinatosis Libya, AEgypto & Pentapoli Episcopos. Verum id gratis omnino supponitur; nec ullo argumento aut probatum est a Lai no io , aut probari potest. Quod autem primo loco asserit Alexan- drinum Praesulem ius ordinationis Episcoporum, Presbyterorum de Diaconorum per omnes Ecclesias in pti, Libyae dc Pentapoleos lia buisse, & quidem refragante Metropolitano, necnon proprio Epis.copo: de Presbyteris de Diaconis salsum omnino videtur ; de Epis. copis vero qui sunt extra ejus Provinciam ante annum qCo. nullo argumento demonstraripotest. Nam jura illa Dionysii Alexandrini ad ordinationes jusque Metropoliti cuni minimὰ pertinebant : sed tan- tlim ad quamdam, ut ita loquar, superinspectionem, S superinis, dentiam seu majorem a lictoritatem, qua pollebat Alexandrinus An tistes super Episcopos Libyae&Pcntapoleos, ad quos propterea I
gatos mi fit, ut eos ab errore Sabellii revocaret.
Verum est quidem Melitium Episcopos &Presb eros non mo do in illis Pro thetis ordinasse, sed etiam in aliis, nam Eleuterq- polis, Gare, & Elia in Palaestina iunt, non in pto, Libya aut Pentapoli; sed ex huius ficto concludi non potest Alexandrinum jus ordinationis in his Provinciis habuisse , nec ullus id unquam dixit. Hinc videre est Melitium sibi vindicasse ii ii solum ordina tiones ad Alexandrinum Praesulem pertinentes: sed pro more ei nim qui novarium sunt sectarum auctores, tibiquEnctionis suae Epi L copos ordinare tentasse. Denique quod socrates ala orilinatum esse 'Episcopum Hermopolcos; id nihil secii ad propositum: cum Hesmopolis sit AEgypti urbs, cuius pi sui Alexandriuus Metropo-
Ve n tamenn gari non potest, quin post antriini Oo: nonnub. los in Pei apoli Episcopos ordinarii Alexandrinus Praesul ut con stat rolitis Lauia tio Synesii, 'Isidori&Moschi resti montis. Sed istud ius tempore Ni erat Concilii Alexandrino Episci mo comperiis ' non probatur, nec ex Concilii Carionibus collisi potest. Dei ἡδέ etiamsi jus illud timetemporis Episcopus Alexandrinus habu isses, iii de concludi non potcst de illo tantum hic Concilium loqui; bona em de iure atriarchico. Praeterea quidvii hil mMatur Latmo ius, dicere minimῖ p usi de iure Metropolitico hie'renti O Licet enim jus ordia nandi Episc os in sua Procincta sit Metro liticum, jus tamen or 'diuandi Episcobos si aliena Provincia pla suum dilati emoliticiana
113쪽
DE ANTIQUA ECCLESIAE DIsCIPLINA
est, imo Plusquam Patriarchicum. Quare cum ultro fateatur Lamno ius hic agi de ilio iure, fateri quoque debet Canon m non de sim-rlici jure Metropolitico intelligendum esse : ut enim verbo dicam, Metropolitanus is dicitiire qui uni Provinciae praeest, Patriarcha vero qhi toti Diccccsi i sed qui in tota Dioecesi Episcopos ordinat, non modo Provinciae, sed toti Dioeces praeest : ergo Patriarcha
merito dicitur. Itaque multum vereor, ne haec tam acris disceritatio nacra sit λογομαχ.α. Patriarchae nomen tunc in usu non
fuisse fatentur omnes. Metropolitani nomen pro primo unius tantlim Provinciae Episcopo, qui ejus curam gerit, acceptum tunc temporis certo ccrtius est. Dum ergo Concilium Nicaenum , quibusciam Metropolibus in alias Metropolo & Provincias iura concedit, jura ista proprie non sunt Metropolitica, si tamen aliquis ea Metropolitica appellare pertinaciter velit, non multesii repugnabo, modo fateatur haec eadem dici etiam posse Patriarchica, quamvis a Incti Patriarchae nondum elici in usu. Alterum opinionis Latinoii caput est, comparatiopem inter Γ' clesiam Alexandrinam ct Romanam uoad jus ordinationis institui. Hanc ex ipso et Launo torcsellimus, nam si Romanus Epis copiis, ut ipse contendit, ordinabat tantum Episcopos in Provinciis Metropoli suae subiectis, non autem in Provinciis, quae aliis Metropolitanis subjiciebantur, quid hoc, quaesis, ad Alexandrini Praesulis in Libram & Pcntapolim jura coiisi manda faciebat: Nulla quippe disticultas crat, quin ordinatio a piscoporum AEgypti ad ipsum pertinerct, vel si quaerat, haec Canorae q. iam sublata suerat, quo Metropolitanorum in ordinationibus jus cor firmabatur. a quaestionem hanc suisse vult Latinoius num in
Pentapoli, & Libya, id est aliis Provinciis ordinationis jus haberet Alexandrinus : hoc autem Romani Pontilicis ex plo non confirmatur, sed potitis infirmatur. Nam si a piscopus Rona nus non alibi ordinat quam in Provinciis suburbicariis, quarum il-Je solus Metropolitanus est, cur Alexandrinus ordinabit in aliis Provinciis, quarum Metropolitanus non est a uicin hie asserit Latinoius Romanum Episcimum Presbyteros ex sua Provincia inconsultis Episcopis ordinasse, id mihi & salsum videtur 5 omnibus Ecclesiasticis a mulis contrarium : sed hoc nihil ad quaestionem nostram facit, quare nunc ad Valesii expositionem accedimus. .
114쪽
hie agi de Patriarchis di alterum non de soli ordinatione , sta de omni iure Patriarchico agi. Posterius illud jam probavimus Sc postea exponemus. Alterum ipse probat ex Athanasio, Innocentio, & Hieronymo. Athanatio videm, esim ait ad curam Dionysii Libyam pertinuisse. Innocentio, esim scribit ad Alexandrum Antiochenum, eum Concilii Nicani Cmonibus, Irin super unam Provinciam , sed si per Diae sim
constiturum, ut A citropolita os aufZoritate ordinetsingulari 2 c
raros non ue perm lsu conscientia sua sinat Episcopos procreari. Denique Hieronymus ait in Epist. ad Pammachium a Concilio Nicaeno statutum fuisse, ut iotim Orientis Metropolis esset Anti
Posteriorem vero huius Canonis partem, Cud autem omnino manifestum est, ut si ruis prater Astropolitaui sententiamfuerit fa tui Episium, hunc ma ua 'u' de imat Episcopum esse non oportere de omnibus Episcopis intelligendam non esse putat Valesus, sed tantum de Metropolitanis quorum ordinatio irrita decemitur, nisi sit a Metropolitano Meliopolitanorum, hoc est a Patria
Ego autem in duobus a Valesio dis sentio , quorum alterum est posteriorem hujus Canonis partem de simplicibus Metropolitis intelligendam esse, ut sit veluti exceptio pi cedentis, qua Canon El. confirmatur, & sensus sit propter privilegia quibusdam tedibus concesia non minui Metropolitanorum iura. Alterum est priorem Canonis partem de jure quidem qui Metropolitano superior sit intelligendam , seu de jure Exarchatus Alexandriae & Antiochiae, quod olim Patriarchicum dicebatur: non autem de iure Patriarchico prout nunc accipitur. Statim enim addit Concilium : Similiter 2 in Antiochia in aliis Pr inciis sua primilegia ac suae dignitate reventur Ecclesiis. Porro si de hoe posteriori jure
ageretur, nullae aliae commemorarciatur Ecclesiae, praeter Romanam,
Alexandrinam, & Antiochenam , cum nullae aliae tum temporis suerint, quibus id juris competeret. Quare sensus Canon is hic mihi videtur. Antiqua consuetudo observetur, ut Alexandrinus L seopus in
Ecclesias, quae sunt in AEgypto, Libya & Pentapoli, potestatem habeat , &curam illarum gerat, procuretque ut cuncta in illis secundum Ecclesiae leges sunt; quemadmodum Episcotus P omanus facit in Proviscus suburbicariis. Similiter & in Antiochia Se in
115쪽
alias Ecclesiis, quae similia privilegia habent , iis illa serventiar sed quamvis haec privilegia quibusdam sedibus reserventur, non propterea tamen Metropolitani Γpiscopi ius auferri debet, sed Epis
coporum ordinationes ipsius sempererunt, nec Patriarchae reserva buntur. Instituitur vero inter Alexandrinum & Romanum Episc , Ptim compara io, non prout uterque Episcopus aut Metropolita'.
nus, aut prout hic Episcoporum primus, sed prout ille caput est Diorcet eos Egypti, Libyae & Pentapoleos, hic vero Provinciarum
suburbicariariam. Haec ratio Rui num impulit, ut earum mentionem saceret in sui translatione, quae sic se lubet. Et ut Opud ex olriam. in, urbe Roma vetu la conseretis per tire, ut vel ille M uti . vel hic seu urAcar erum Ecclesiam bilicitudinemgerat. AntiquissimusJustelli, Codex Canonem hunc eodem serme modo exhibet. Titulus cstae Primatu Ecclesia Romianae ct aliarum civi atum Episcopis. Dci iis . quitur Cataon, his verbis conceptus : uti ui moris est, ut urbis mae Episcopus habeat principatum , ut suburbicaria loca Ur omnem Provinci.t uase icit in ubernet c. In eumdem sensum recidit non Arabicus 3. Gn Brutum est, ut Episcopuia rapti, idestri triarcha A exandrinou, prae ear habea potestatem totius L EDptis
cmmum locorum,cri tatumst oppidorum, quaes t circum cam ; cima
Acconvenit, est qui militer Epi opus Romae, iussuccessor Petri, Apa'
olipotesarem habet omnium civitatum ac locorum, quae sunt circumieam: ac mihi Episcopus Antiochia, ides, Patriarc potestatemha'. beat Provinciae issius totius, 2 in aliis item locis seroari debet, quod in
Hae Canonis hujus mi aphrasses minim)malae mihi videntur. Nam licet istae omnes inici pretationes accuratae non sint, nec ad litteram verba Canonis reddant, ejus tamen sensum optimii exponunt, ut ex dictis constat. Ostendimus enim in Nicaeno Canone c. comparationem institui
Alexandrini Episcopi cum Romano quoad ius Exarchicum, seu ut qlim loquebantur Patriarchicum, aliunde vero demonstravimus ius istud Romani Pontificis extra Provincias Vicario urbis Romae subditas, quas suburbicarias dicit Rui sinus, non extendi. Exquibus inferri necessario debet illos scopum attigisse, qui Canonem Nicaenum cxponcntes ius Alexandrini Episcopi, in AEgyptum, L byam, &Pentapolim, cum Romani Pontificis in Provincias suburbicarias ure compararunt. Pr*terquam quod Ruilini auctoritas:
116쪽
non levis debet esse ponderis, quippe qui codem quo Nicaenum Concilium celebratum est saeculo, vixerit & scripserit, quo tcmpore ex Ecclesiarum regimine colligi poterat qua ratione a Nicaenis Patribus illud dispositum seret. Restat nunc inquirendum , quae Derint Provinciae & Ecclesiarmburbicariae, & quinam illarum limites. Hoc autem imprimis
circa istam quaestionem stituendum videtur , & pro certo Hipponendum, Ecclesias suburbicarias Provinciis respondere suburbicariis. Quemadmodum enim Ecclesiae AEgyptiae, Asianae, Illyrici nae, Orientales, caesunt Ecclesiae quae inutis Dioecesibus erant sitae: ita etiam Ecclesiae suburbicariae aliae esse non possitiat ab iis quae Provinciis suburbicariis continebantur. Tota ergo quaestio de E clesiarum suburbicariarum limitibus ex Provinciarum suburbicariarum limitibus pendet. Provinciae autem suburbicariae aliae dici non possunt quam illae quae circa Romam adiacebant : quae urbs dicitur Docet id vel ipsum nomen, quod regiones ab urbe non longὰ positas significat, tum etiam Imperatoriarum legum elictoritas, in quibus Provinciae sqburbicariae appellantur eae, quae circa Romam adjacebant. Et procul dissitis ata urbe Regionibus, ut Africae, Galliae&Hisipaniae opponuntur, ut modo demonstraturi sumus, patetque vel ex una lege Codicis Theodosiani, lib. 8.tit. s. l. 34. uoi statuitur, ut Decretum in gratiam Africae Proconsularis latum, locum etiam habeat in Provinciis suburbicariis. Ferri i itur minimὰ potest illorum opinio, qui Provinciarum subulbicariarum nomine, vel universum Imperium, vel saltem Occidentem universum designari volunt. Vertim quamvis controversum esse non debeat, quin Provinciae suburbicariae haud procul ab urbe fuerint positae , non mediocris tamen est disticultas in eorum assignandis exactὰ limitibus, variantque hic pcriti si mortim in istis rebus virorum sententiae. Sunt enim nonnulli qui Provincias omnes suburbicarias intra centesimum ab urbe millia repostas fuisse contendant, qua in cininiones uentiat hoc saeculo viriduo eruditione praestantes, Gothom diis&Salmasius. Ille indissertationibus anonymis de Provinciis subii r-bicariis quatuor tantum Provincias seu regiones, si tamen ita dici possunt, suburbicarias dictas fuisse autumat Tusciam suburbic riam, Picenum suburbicarium, Latium vetus, & Latium novum. Alter vero Latium non dividit in duas regiones, sed quartam Provinciam addit Valeriam. Alii ver5 Provincias suburbicarias tam
117쪽
DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
ar. his limitibus liaud concludunt : sta eas omnes Provincias esse volunt, quae Vicario urbis parcbant ; hac in opinione versatur do .ctissimus Sirmondus, cujus sententiana plerique cruditi secuti sunt. Probatur autem illa ex variis legibus, in quibus regionum suburbia cariarum, seu urbicarium nomine illae omnes designantur, quae Via cario urbisparebant. Sic in Codice Theodosiano lib. I i. tit. 16. c. s. his verbis designantur. Non rati per Italiam totum, jseu etiam ferm bicarias regiones, ct Siciliam, parrimoniatium cT EG teutico an
fundorum vires I vandra esse per j exim v. . Ubi urbicariae regiones sumuntur pro illa Italiae parte, quae Vicariatu Italiae non comprehcnditur. Nam Italiae nomine hic non uitelligituruniversa Italia, scd Vicariatus Italiae, prout distinguitura Vicariatu Urbis Romae. I eodem Codice lib. 9. tit. 3 o. c. s. Valentinianus ait, a se vetitum suisse, ne apud urbicarias regioncs equis uti liceret. Lex autem qui id vetitum truci at, extat. c. i. eiusdem tituli, in eaque nominantur Piscenum, Flaminia, necnon etiam Apulia, Calabria, Brutii, & Lucania , atque Samnium. Lar igitur sunt quae in posteriori lege urbis cariae dicuntur, si Flaminiam incipias, quae Italica erat. Γjusdem C dicis lib. ii. tit. io. Gratianus ad Probum Praesectum scribit, ut i sena de privilegiis per obreptionem impetratis confirmet, per omnem
Italiam, tum etians per m b. carias, ricanus Ne regiones, ac per omne
Istricum. Ecce quatuor Di cesses, quae Prasceio Praetorii Italiae tum temporis parebant, Vicariatus Italiae, Vicariatus Romae, Asria a Occidentalis, & Illyricum ; ex iis auicin quatuor, Vicariatus Romae intcgcr Provinciarum si burbicariarum nomine comprelienditur. Sigillatim vero Vicariatus hujus Provinciae cnumerantur in eodem Codice lib. ii. tit. 28. c. 7. Campaniae, Tuscia, Piceno, Samnio, Apuliae, Calabria, Irmiis et Lucaniae. ... in omnipraestationis modo, quem antis flemnitas detinebat, quatuor partes jubemuου auferri. Hae autem omncs Provinciae hic enumeratae urbicariae diserto dicuntur eiusdem tituli cap. 1 . ubi de lege ista haec habentur. Quod rannonaria un- Ationibu per urbocarii Agiones Clement nostra concessis. Praetermittuntur autem in superiori enumeratione quatuor Vicariatus Romae Provinciae : Valeria scilicet, quia cum Samnio confunditur, S tres insulae, quia suos habcbant i culiares magistratus, per quos vectigalia exigebantur. Denique rmones suburbicarias nec universo Imperio Romano aut salicin Occidenti respondere, nec intra centesimum ab urbe
milliare coerceri : scd Vicariatus Romae Provincias cse evidentissi
118쪽
sm3 demonstratur ex alio Valentiniani, Valentis, &Gratiani resecripto ad Ampelium, quo concedunt Ursicino, qui prius in Galliassuerat relegatus abscedendi copiam, ea tamen luge, ne ad urbem Ro- .mam vel cerae suburbicarias regi espedem inferat. Idque se secere dicunt in ejus gratiam natur uremaque ud ue leugatos. Porro si regiones suburbicariae vel universo Imperio Romano, vel saltem Occidentiresponderent, quid esset in tiusquam homini cuidam, velut insarnem gratiam concedere ut Gallia excedat, ea tamen lese, ne pedem ιn universum Imperium Romanum. aut saltem in Occidentem inserat. Ejusmodi profecto pratia silmmi supplicii loco habenda esset. Ostendendum jam superest Provincias illas a quibus excluditur Urs-
cinus, eas esse, quae Vicario urbi 'omae parebant. Hoc autem idem Imperator non obscure indicat, cum ac Maximinum urbis Vicarium scribit, ut singularum quibus praeerat urbium ci ibus notum saciat,ne Ursicinum usque socios per vetitas regiones iter facere patiantur. Itac me Provinciae illae suburbi me, ad quas accedere Ursicinope missum non erat , crant illae omnes quibus urbis Romae Vicarius prae erat. Hae sunt autem, ut notitia Imperii constat, Campania,
Tuscia, Umbria, Picenum suburbicarium, Sicilia, Apulia, Calabria,
Brutii, Lucania, Samnium, Corsica, Valeria, quae aliquando cum Samnio confunditur. Hae sunt rationes seu conjecturae, quibus probatur, Pro vinclas suburbicarias eas sollim esse, quae Vicario urbis Romae subjectae erant. Nunc ad eos me converto, qui Ecclesias suburbicarias nimis angustis limitibus concludunt, asscirentes illas eo tractu contineri qui Praesecto urbis parebat, & ultra centcsimum ab urbe milliare non protendebatur. Fundamentum hujus opinionis cst, quod in
Codice Theodosiano lib. 12. tit. C. l. I. de calcis coictoribus. Constantinus Imperator iubeat ex quatuor regionibus, trecentos boves
ad vehendam calcem subministrari. Lex ista inscripta est Presecto urbis, unde concludunt illam propriξ accipiendam de iis regionibus quae ipsus ditioni subjectae erant. Illa autem ultra centesimum ab urbe milliare non extendebatur; ut constat ex Ulpiano Lb. i. f. q. de o pcias Pr ecti urbis, de apud aut. collat. lege Moscrit. i. de plagiariis , lib. 2. COd. Theodos. de interraresiturione, α l. Gr. de haereticis, necnon ex Cassiodoro & Mecenate apud Dionem lib. 12. Unde concludunt Provincias, quae ab ejus nomine urbicaria, vel suburbicaria dicebantur, co quod ipsi subjectae essent, intra centesimum ab urbe milliare conclusus suisse. Hinc
119쪽
quod adversarii stimunt regiones suburbicarias ab annonariis dis tinctas isse. At cur, inquiunt, in notitia Imperii, Piceno tantum &Tusciae suburbicariarum Provinciarum nomen imponitur, & quidem ut distinguantur a Piceno & Tuscia annonariis ' Respondeo haec no- mina illis esse imposita, ut a se invicem distinguerentur; at inde coti hi nequit nullam e Provinciis annonariis suisse suburbicariam. Nam cum tractum Lutetiae vicinum Franciam appello, non propterea nesto alias Provincias Galliae ad Franciam pertinere. Et certe coguntur ipsi adversarii huic argumento responciere : Nam Latina regio re Valeria, quas suburbicarias dicunt, in Notitia Imperii non appellantur suburbicariae. Cur ergo cum sint quatuor hujusmodi, duabus tantum id nomen imponituri Porro non id idcirco dico, quasi credam omnes regiones annonarias suisse etiam suburbicarias: sed quia ex suburbicariis quaedam erant annonariae, re ex annonariis quaedam suburbicariae, quaedam vero non; sic Picenum annonarium seu Flaminia, non erat suburbicaria, de idcirco ab alio Piceno hoc nomine di- stinguitur. Lx lege de calcu nihil omnino colligere possunt, nec enim habet illa lex quae sint istae quatuor Provinciae, quas vectu- rarios equos subministrare oportebat, nec has tantum suburbic fas fuisse dicit. Et sane Terracinenses, qui in Campania sunt l. s. lit.
eodem inter eos numerantur, qui calcem praestabant. Ex eo vero
quod lex ista ad Praesectum urbis dirigatur, minimὸ sequitur has quatuor Provincias ejus ditioni subiectas suis se , sed ad summum
eum curavissse, ut calx Romam deserretur. Quod vero aiunt suburbicarias resiones ab Italia & Africa distingui, verum esse sat mur, si Ital ae nomen stricte sumas, ut in Notitia Imperii pro Provinciis Italiae Vicario subjectis. At eas a Sicilia distingui negamus; nam illa Vitario urbis Romae parebat, ac proinde uti diximus inter suburbicariis erat. Cur ergo , inquies , in lege de extraordinariis muneribus, illa seorsim a suburbicariis enumeratur ' Respondet Simondus id propterea factum , quod illa suum haberet rationalem privatum, cum caeterae suburbicariae haberent rationalem Romae, ut constat ex Notitia Imperiis t. s. Et sanὲ ut amumentatur idem Simondus adversus Salmasium : Si Sicitiam a s burbicariis lex in penitus exclud tet de lege altera, quae unica est in Codice. Theodosiano , si per obreptionem, quidcensis' Ou ro enim cum P festo Italia Myrinpraeciqit Imperator , ut per omnem Italiam, tum
120쪽
' DE ANTIQUA TCCLESIAE DISCIPLINA
cum seces per omnes Praefecturae illius Disces legem promulget. ictoam ecquopulus harum partium capite continera ' Exclusim enim opinor, non dices cum Italia Pro toparuisse Siciliam non dubites. O
tur in parte comprehensam putaου ρ I me ne an Africa, maecul iuspicari: nam Latiae Insula uisse Siciliam quu nescis ' sed cum It o , uerint Dioreses quae in bae lora di Italia urAc ' b Sic o , cum Italiae Vicario non seu
prehendatur. Haec si ondus, quem consulatis qui plura volet de suburbic arus, &cum eo Salmasi, Gothosredi, Aleandri, aliorumque lucubrationes, qiu quaestio in hanc ex professis magna animo in concertatione tractaria it. Nos autem ea quae verisimiliora n Dis vitatiunt, sine ullo partium studio defendimus, ac tria, ni fallor, Ditendimus. Primum est regiones & Ecclesias suburbicarias eas minime dici possie, quae longὰ ab urbe semotae erant, nihilque absurdius tinga quam hoc nomine omnes Imperii vel Occidentis Provincias & ccicitas appellari. Secundum, Provincias & Ecclesias suburbicarias ultra centcsimum ab urbe milliare protendi. Terei hin verisimillimum csse cas omnes regiones quae Vicario urbis parebant ipsamque biciliam, Provincias suisse suburbicanas & Ecclesias suburbicarias easquxiniitis regionibus positae crant, quarum Exarchus erat seu Patriarcha Romanus Epi opus. Hactenus deforma & distributione