장음표시 사용
341쪽
;i6 DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA '
testimoniis ex veteri testamento haec habet, ut ipse Dominus ait ad Principem Apostolorum: Tu es Petrus 'super hanc petram aes ficis Ecclesiam meam, super consessionem videlicet Christi. Ambrosus in caput ultimum Lucae, , inciuit, flai Perrus profitetur 9 omnibus antefertur, & in capite i 2. uti et . ad Corinili. primatum , inquit, non accepit Andrea ed Petrus. Affertur ejusdem lociis ex scrin. ii. sed isti sermones mihi valdb sunt dubii. Hieronymus sarph Petrum Apostolorum Principem appellat, ut in lib. de viris illustribus, &lib. 1. adversiis Pelag. Ut Plato, inquit, ps Plato sophorum, ita Petrus fuit Apostolorum.
Necnon in lib. 1. adversus Jovin. Ubi dicit inter ra. unum elia ni Petrum, ut capite constitutoschismatis tolleretur occasio: sedcur non δε- annes electus est virgo ; aetati delatum est, quia Petrus erassenior.
Choesost. Homil. 1 f. in Matth. Ecclesiam,ior' caput homopiscator Crignobilis. Orat. q. adversias Judaeos,Petriti adeo aluit illam negationem ut etiam primus Apostolor fuerit fatilus. Lt Homilia 3. in Assi, quam es fervidus, quam in choro princeps es ct ubiqueprisnus omnium incisutiqui. Denique Hon l. 8 6. in Matth. vocat Petrum caput & verticem Apostolorum. Sanctus Augustinus multis in locis Petri primatum asserit lib. r.
de Baptisino cap. z. Petrum commemorat his verbis, In quo primatus Apostolorum tam excessenti gratia praeminet, Hinc cundem, obprimatum personam Ecclesiae gestasse saepilis scribit ut enarrat APsal Io8. Agnoscitur, inquit, Petrus in bur est sepersonam E clesia ob primatum quem in discipulis habuit: Iisim lib. 1. de Baptismo cap. r. principatum Apostolatus Petri cuilibet Episcopatui praeserendum csse docet, ubi comparat ille Apostolatum Petri cum xpiscoporum potestate, & dignitatem Apostolatus, ac maxinid Apostolorum principis Episcoporum dignitate superiorem esse as
sirmat. Cyrillus Alexandrinus Petrum Apostolorum προκριτον vocat Th saurorum affert. 3q. necnon I 2. in Joannem. De S. Leonis mente,
nullum cst dubium ; is enim primatum Petri saepe extollit: sic
mone 3. in anno Assumptionis : Et tamen, inquit, de toto mundo unus Petrus eligitur qui σ versarum gentium vocationi 2 omnibus Apostolis, cuntii que Ecclesia patribus praeponatur, ut qm:mvis in populo Dei multi sacerdotes sint, omnes tamen proprie regat Petrus , quos
principaliter regit or Chri ius. Deinde jus potestatis illius non soli Petro datum, ita in omnes Apostolos transiisse ait: ideo tamen
342쪽
DISSERTATIONES HISTORICAE. DisszRT. IV. ii
singillariter Petro intimatum , quia ciminis Ecclesiae rectoribus somma praeponebatur. Denique auream hanc sententiam subjungit: Manet ergo Petri privilegium, ubicumque ex ipsius fertur aequitate D-aec um. Sem. 72. Beato Apostolo Per supra caeteros, hoc est, praecaeteris, post regni claves ovilis Dominici cura mandatur. Sem. 8 i. bc
tus Petrus princeps Apostolici ordinis item Epist. 86. Petrum v cat Apostolici chori primum ac principem. His addi possent alii r centiores, itime Graecis , tum E Latinis. Sed id minime necesse est quia scilicet extra dubium est eos Petri primatum Uuovisse. His igi turmissis ad alia veniamus. f. III.
In quo ostenditur nihil ob sare Petri Primatui Apostolorum
interse aequalitatem, es recentioris de Petri cir Pauli indieti luo Primatusententia examisatur.
PTtrum inter Apostolos Primatum obtinuisse satis demonstratum est : unus tamen superest eximendus scrupulus qui plerosque non parum commovet, arbitrantes obstare Petri primatui Apostolorum inter se aequalem potestatem: nam, inquiunt, Apostoli omnes eadem autoritate, eadem potestate a Christo donati sunt, illamque eodem modo quo Petrus exercuerunt, nam Ecclesias, ut ille, sumdarunt; Evangelium ubique annuntiaverunt, Episcopos constituerunt, nec quidquam assignari potest quod iste secerit, illi vero non secerint, essio constat eos fuisse aequales, ac proinde ruit primatus Petri. Confirmatur haec objectio multis & apertis testimoniis sanctorum Patrum, ut Cypriani in lib. de unit. Eccles. scribentis. Et quamvis Apostolis omnibus parem potestatem tribuat post resurrectionem, h cerant utique corter, Apostoli quod fuit Petrus pari consortio praediti honoris 2 potestatis: Eadem est sententia Hieronymi lib. i. adversus Jovinianum: At dicis , inquit, super Pe m fundatur Ecclesia, licet hoc ipsum alio in loco super omnes spostolos fiat, cundu claυes requi caelorum accipiant ἐν ex aequo super eos Ecclesie fortitudo solidetur. Hi ne Apostoli omnes a Patribus dicuntur Vicarii Christi: Constat, inquit Hilarius Diaconus in Epis h. i. ad Cor. Apostolos essa Dei. Histores, quia micarii sunt Chrib i. Et Chrysostomus explicans
343쪽
DE ANTIQUA ECCLESIAE DIsCDLINA
dlud Pauli pro Christo: Legationefungimur, ait, omnes Apostolas illis suco oficium ejus fuscepisse: mitto illud omnibus notum Praefationis
Misae Apostolorum : ouos operis tui Vicarios eidem conluvi praeesses astores. propter illi ipsi qui primatum Pontificis maximὸ extotiunt, satentur vulgo Apolloris omnes aequales suisse; sed aiunt ex ipsis plerique Apostolicain illam autoritatem ad tempus tantum datam luisse caeteris, & Petro concessis, ut ad successores ejus permanaret. Verum haec responso mihi videtur esse fictilia, & Petri primatui non partim derogare. Fictilia quidem est, quia nulla ratione, nullo testimonio scripturae aut traditionis docemur potestatem Ap stolatus Pcui ad ejus successores permanasse, non auicin potestatem coeterorum Apostolorum, clim ex aequo Ecclesiarum Apostolicarundi piscopi, dicantur eorum Apostolorum a quibus Ecclesiae suntlui vitae successores : imo omnes Episcopi Apostolo iram omnium sit celibres esse perhibeantur. Deinde haec opinio primatui Petri der gat ; nam ex ea sequitur quidem Petri successores praeserti debere ccet ris Episcopis, at Petrum propterρὶ inter Apost olos primatum habuisse
Itaque respondeo mitialitatem illam Apostolorum nihil obstare Primatui, quia semper ille excipiendus est ab isti aequalitate; nam ut monuimus, plures esse non possunt primi, sed unum esse primunt necesse est: cum ergo haud dubium sit pereum sitisse primum inter Apostolos, seri non potesturillisuerintei aequales in Primam, aequa-las igitur sunt si ita vis in omnibus, excepto Primam,. qui pluribu conserri non potest. Porro testimonia in contrarium adducta hoc unum probant, Apostolos in clavium administratione, fidei praedicatione, Ecclesiarumsundatione, potestate, autoritate aequales suis st: at eos in Primam Petro aequales sui se nullus dicit, imo contrarium omnes dicunt iis ipsis in locis , ubi aequalitatem Apostolorum maximε
Ex his videre est tali eos qui Petrum & paulum in primam aequales, imo ejussicin omnino primatus ex aequo particis es esse asserti xunt; nam , ut dixit , plures non ponunt esse primi sub eadem ratione : cum ergo I uni primum suisse constet, scri non potest ut Paulus sit etiam primus : Primatus enim res est quae uni tantii mconvenit, nec alteri potest communicari. Vciram istos in errorem induxere multorum Patrum dicta , quibus Petri ac Pauli aequalitas commendatur; sed aequalitas illa cst in Apostolatus potestate, non autem in Primatu; ut autem illorum argumenta sigillatim excuti
344쪽
mus. Primhm i turaiunt Antiquos omnes unanimi consensu traclare, Ecclesiam Romanam a Petro & Paulo sundatam, utrumque Eces
sar hujus Episcopum suis., utriusque hanc suisse Cathedram, R nranos Pontifices, non solum Petri, sed & Pauli succo res esse ae vicarios, & ab eis autoritatem & Episcopatum accepisse. Hinc illi concludunt, eum cum urbis R omae Episcopus fuerit cum Petro, cruri quoque Primatum obtinuisse. Versim id immerito concludunt illi, namque ex eo quod Petrus& Paulus Romanam Ecclesiam ambo fundarint, non requitur eos individuum habuisse Primatum, sed tantum eos simul ad urbem Romam accessisse , ibique iidem annuntiasse . & Ecclesiam licet divinis temporibus rexisse. Huc accedit quod simul ibi martyrio coronati sunt, &hanc Ecclesiam sanguine suo consecrasse videntur: hac de causa uterque merito dici potest Episcopus Romae, non quod illi Ecclesiae ira suerint dicti, ut non aliarum etiam curam suscep perint; sed quia ad hanc urbem ambo venerunt, ambo Evangelium ibi annuntiaverunt; ambo multos illi cad fidem adduxerunt; ambo hanc Ecclesiam per tempus aliquod rexerunt; ambo sibi succe res
ordinarunt, si siles nonnullis habeatur; ambo denique ibi gloriose vitam pro christ' sinierunt: ergo haud immerito Ecclesiae hujus an odicvtur Episcopi, &Romani Pontifices istorum ex aequo su
cessores esse perhibentur; sed non video cur inde Primatum utriusique individuum asserere sit necesse; non valet enim haec consecutio, Petrus & Paulus Ecclesiam Romanam in commune rexerunt, ergo in commune Primatum habucrunt; quippe Episcopatus Romanus cura est gregis Romani, cuius partem unus, partem alius potest succipere: at Primatus non ita se habet, nec iste partem Primatus unam. ille alteram potest habere.
Eiso, inquiet aliquis, inde sequetur aliquem fuisse rpiscopum Romanum qui Primatu caruerit; at proinde dici poterit Ecclesiam
Respondeo falsum esse consequens, quia scilicet semper Ecclesia Romna prima dici potuit omnium Ecclesiarum, tum ob urbis illius amoliturinem, tum quia unus ex ejus Episcopis Primatum inter postolos habebat, licet alter ad eum proximὸ accederet, & in omnibus
di toro aeqnalis, si Primatum excipias. Alterum argumentum mulio gravius esse videtur : petitur illude mendant
an Patres. Sic Ambrosius lib. de Spiritu sancto cap. 1 1. Nec Pa
345쪽
3io DE ANTIQUA ECCLISIAE DISCULINA
lm, inquit, inferior Petro, quamvis ille Eccis fundamentum , cst hic sepiens Architectus sciens vestigia credentium fundare populorum nec Paulus , inquam, indi nus Apostolorum collegio, cum primo quρο efacile
conferendus, ornusiuecundus; nam qui se imparem nescit, facit aeqvalem. Et Aug. serm. et 1. de Sanctis. Etsi Petrum priorem, tamen a bos ditavit honore uno. Nec non Maximus Taurincnsis homil. . iunatali Apostolorum. Ergo beati Petrus 2 Paulus eminent in universo Apostolos, est pcculiari quadampraerogati praecellum i vcrum intor ipsos quis cuipraeponativir incertum est, puto emm illos aequales esse meritis, quia
aeqiiales sunt passione , ct simili cos ei devotione vixise , quoi si 'lvidemus ad martyrii gloriam pervenisse. Greg. I. Dialog. cap. ult. P. ulus Apostolus Petreo Apostolorum primo in principatu faire est. Hinc Petrus & Paulus a qud dicuntur Apostolorum Principes, Apostolorum primi, summi Apostoli, ad culmen de apicem Apostes rum subvecti. Paulus non secus ac Petrus totius orto curana habere dicitur, & omnium orbis Ecclesiarum Pastor; quin etiam Paulus saepe solus dicitur Princ ' Apostolorum, caput Apostolorum, qui Primatum Apostolatus inter gentes habuerit, quemadmodum Petrus inter Judaeos. Hinc in imaginibus Petrus de Paulus velut aequales depingi solciat, imo nonnunquam Paulus ad dexteram, Petrus ad sinistram ponitur. His & aliis argumentis ex Patribus collectis vinc re conantur illi, Petrum & Paulum cile individui Primatus pani G
Sed his quae huc usque expositimus siri positis, nullo ne tio ad haec
omnia respondetur, Petrum & Paulum in Apostolatu, in potestate, in autoritate aequales fuisse , in Primatu non item. Imo etiam praetcr hanc aequalitatem, quam etiam caeteri Apostoli habuerunt, specialiter Paulus aequalis Petro dici potest : primo, quod sicut iste J daeorum, ita ille Gentilium fuit Apostolus. Secundo, quod ille non
secus ac ias plurimum laboraverit ad annuntiandum Evangelium, ac innumcras Mntes adierit, & ad fidem convcrrerit. Tei tio, quod uterque Romanam Eccli sam fundarit, & ibi martyrio vitam finierit rat his non obstantibus Petrus in Primatu Paulo fuit supcrior : atque idipsum constat cx testimoniis allatis. Ambrosius ait Paulum cum primo conserendum, & nulli proprie secundum, supponcns scilicet Petrum inter Apostolos primum suisse, cum quo tamen Paulus conserri possct. Sanctus Leo honorem unum esse ait Petri ac Pauli, obsundationem scilicet Ecclesiae Romanae, de martyrium ibidem perpessima Hinc
346쪽
Hinc gloriae ejusdem consortes saepὰ dicuntur, ac Petrus Pauli in dignitate sister i G orio dicitur: eadem de causa Maximus Tauri
nensis ait Paulum esse aequitem Petro in meritis & in martyrio. Quod deinceps additur, Petrum & Paulum dici principes, apiceς de capita Apostolorum , ostendit hos equidem prae caeteris insignes fuisse, at eos inter se in primatu aequales sitisse non probat. Namque non raro non solum Petrus & Paulus, sed 3c alii Apostoli his nomini is decorantur; sis ipse Paulus comparat se cum magnis Apostolis r hoc nomine Iutrum, Jacobiun & Joannem indicans, quos Ecclesiae columnas appcllat. Sic Chue stomus tres istos coeteris omnibus Apostolis praestitisse ait, in se . de praemiis Sanet.&in cap. I . r. ad Corinth.&in Ep. ad Galatas , initio. Petrus, inquit,
Dolus Po nes non prohibebant circumcidi, muni essent inter Apostοίοιprimae dignitatis. Iidem Apostoli tres a Victore Antiocheno in Marc. cap. 9. dicuntur Apostolorum Coriphaei, qui primas inter Apost
los obtinctiant. S. Aug. in Ep. ad Galatas. Petrus, inquit, Pacobus 9 Dones honoratisreserant caeteris Aposto5s. His adde Clementisi
cum ex L usebio superius citatum, ex quibus pariter inferri pota et, si quid valeat adversariorum consecutio, Petrum, Jacobum Ioan nem primatus individui fuisse particites, non secus ac Petrum & Paulum; sed istud imprudenter omnino fieret. Sciunt enim omnes hisce phratibus non significari omnimodam eorum qui coeteris pri eruntur aequalitatem , sed tantum eorum super alios praestantiam : siccum Virgilium, Horatium & Ovidium voco Poetarum principes, non intendo istos secum invicem comparare, & omni modo aequales statuere, ita ut nullus inter eos sit superior; sed hoc unum volo eos inter Poetas eminere & cceteris praestantiores esse. Quin etiam
feri potest, imo saepissimh fit ut istae appellationes lath sumantur, &n'nnunquam primus aliquis vocetur ac princeps qui non absoluid primus est, sed insignis tantiim. Sic Cicero dicitur Oratorum princeps, licet Demosthenes cum eo de primo gradu contendere possit: Sic Horatium Poetarum principem dicere nemo veretur, quamvis Virgilium ei praeserendum esse vix quisquam dubitet. Haud ei mirum si nonnunquam Paulus solus dicatur primus ac princeps Ap
stolorum , non quod absoluth primus sit, sed ciuia inter primos &principes numerari potest. Adde quod unus dici potest alio prior ac praestantior secundum aliqua: & sc Paulus Petro praeserri potest,
quia, ut ipse ait coeteris, abundantius pro Christo laboravit, unoe & sta ipsum comparat magnis Apostolis Paro, Iacobod Joanni, nec mi-- Ss nus
347쪽
αα DE ANTI IA ECCLESIAE DISCIPLINA -
nus ouidquam sesecisse ait, quamvis alibi minimum se Apostolorum Upellet. Unus jam superest eximendus sinipulus, quod scilicet huic dic
Nir non seclis ac Petro commissa totius orbis cura. Vertim ut advertimus, id suit Apostolatus proprium , non primatus ; omnium mundi Ecclesiarum curam habere, & ubique tum Christim annuntiare , tum fideses confirmare t id autem praecipue Paulo conveni bat, quia Gentium erat Apostolus, & innumerarum Ecclesia nfundator, quarum proinde specialem habere tenebatiu . Ouis, inquit, infra etatur, Ur ego non in firmori quis Mali ur,c egon urori quotidiana mihi incumbit Iῖgritudo omnium Ecisarum. Ob. charitatem scilicet & assectum quo fideles omnes, ac praesertim eos quos ipse ad fidem adduxerat comi lectebatur. Ar mentum ultimum ex imaginibus repetitum, ego nihil moror, nihil enim illo levius; nam ex eo quod Petrus & Paulus simul pingantur, non sequitur eos esse aequales in primatu, sed ad summum in Apostolatu: cur vero nonnunquam P ulus dextrum locum occupet, ratio certa reddi non potest praeter pictoriuri arbitrium, quibus quidltare aude , semper fuit aequa pote tin.
His de Petri primatu praemissis, in illa disputatione celebri de ejus lonarchia, non haereo. Nam si Monarcha dicitur is qui primum
obtinet locum, qui primatum intersis tenet, haud dubium est Po trum hoc sensu fuisse Monarcham. si vero Monarchia sumatur pro autoritate absoluta, necnon pro dominatu, cui nullus sese potes opponere, nego Petrum hoc sensu Ecclesiae Monarcham suisse; hanc eteni Monarchiam a se&suis rejicit Christus cum ais r Xeres gentiam domianamur eorum, vos autem non sic. Et Petrus ipse scribens: pascite qui in vobis est gregem Dei, non coacte, se Montanee, non dominantes in Curis, sed formas. Et regis ex animo. Et ceria quoad regimen prima illa Tcclesia aristocratia usi est; m. Eil enim solus Petrus statuit, sed simul cum Apostolis& scnioribus: se cum eligendi fuerunt Diaconi, communi Apostolorum consili de autoritate id factum est; cumque de circumcisionis & lcgalium observatione longὸ gravior difficultas foret exorta, illa non Petti autoritate, sed Apostolorum seniorumque Hierosolymis congres torum jurulo detinita est. Atque adeo verum Iritrum non fuisse at solutum Monarcham aliorum Apostolorum, ut Paulus non sit vel tus ei in faciem resistere, cum Gentes ad Iudaicas ceremonias ol servandas vestet impellere. Constat ergo riui primatum non sitisse
348쪽
Monarchiam ab tutam, aut dominatum in coeteros Apostolos; quod idcirco monui, quia selent haeretici haec secum invicem confundere, de Catholicos accusare qua si Monarchiam absolutam& dominatura in Ecclesii admittant, Mod a veritate alienum est: sed de hoc fusius dicemus capite sequenti.
De Romanae Ecclisae 'Matu. In quo dmonstratur primatus Ecclesiae Amanae sepro
AD demonstrandum Romanae Ecclesiae I matum, non segestostendisse Petrum inter Apostolos primum habuisse locum, quippe non omnis a Petro sundata & instituta Ecclesia primatum hunc habuit; alioquin Antiochena & aliae quamplutimae orbis L
clesiae quas constituit, & salieni ad tempus rexit, primatum sibi vindicarent: quapropter ex traditione ostendendum est, quaenam cX Ecclesiis 1 Petro fundatis primatus honore dignata suerit: id porro, soli Romanae Ecclesiae, non alteri semper competiisse unaninus traditio docet. Huius primus testis est Irenaeus, qui lib. s. cap. 3. R manam Ecclesiam maximam & antiquissimam vocat. Maxinuae stantiquis rae , inquit, ct a duobui Apostolis Petro ct Paulo Romaesu vita Ecclesia, eam quam habet ab Apostolis sirimpersuccessiones Episi
porum pervenientem usque ad nos indicantes confundimus omnes eos qui praeterquam quod oportet colligunt; ad hanc enim Ecclesiampropterpotentiorem principalitatem neces est omnem convenire Ecclesia-r hoc est eorquisunt undiquesideles in a semper ab iis quiseunt und ue consemata essea quae est ab Apostolis traditio. inae verba ostendunt Irenaei tempore Romanam Ecclesiam antiquissimam & amplissimam traditionis testem locupletissimam suisse, α coeteris omnibus Ecclesiis eminen tiorem ac celebriorem filisse. ss se
349쪽
; DE ANTIQUA ECCLESIAE DIsCIPLINA'
i Secundus erit Cyprianus Ep. sq. Nolare inquit, audent tricari cathedram, atque ad Eccissi principalem, metrimetitas Sacerdota- ω eorta es.. Tertius, G orius Narianamus in carmine de vita sua, uiri se
rura binos haud quidem stes dedit. Diat ipse binas attamen mutat faces, Romas vetustam filicet O novam: iFides vetustae recita erat, jam an quitus Et recta praestat, nunc item nexu pio surdeumque labens videt sel diminuens, stat unitersipraesidem mundu decet. Quinquam iste novam Romam cum vetusta comparet, hanc tamen totius orbis praesidem essee satetur. Quartus, Rustinus qui invet'. secundi in Hieron. Romanam E elesiam omnium Ecclesiarum caput vocat. Quintus, Augustinus Ep. 162. nunc43. ubi ait principatum Ap stolicae Cathedrae semper in Romana Ecclesii viguisse, & Ep. ios. nunc a sq. De cujus, inquit, gratia commendatione maxin ι - βο-manos Apostolica Epi stola loruisse, ut inde sipraedicatio ejus velut ac pite orbis toto orbe d underet. Et contra duas Epistolas Pelagii lib. cap. r. ad Bonificium Romanae urbis Episcopum naec ait. Communis est nobis qui fungimur Di patΜs oscio, quamvis in eo praemineas cel ore
fastigio specu apastoraris. Et anta, quamvis altiuspraesideas. Sextus, Theiaorici qui in Ep. ad Leonem, Romanam Ecclesiam orbi universe praeesse scribit. Septimus , Prosper in carm. de ingrat. in qim leguntur hi verasus. Sed/s Roma Petri quae P. Orabs honoris T. D caput mundo, qui iud non ' At armis, Religione tenet.
. Quae postrema verba non hianc habent sensum, quod Roma per ressionem domina sit omnium Ecclesiarum, sed quod ea religio quae Romae viget, ubique vigeat, iis etiam in locis quo Romanorum arma
'avus, autor libri de vocatione Gentium lib. r. cap. 6. cuius stamilis omnindest sententia. Roma, inquit, per Sacerdotii principatum amptior facta est arce religionis, qua lis testaris. Hos
350쪽
Hos se I iuntur Fulgentius lib. de Incarnatione & gratii cap. I i. Vincentius L T. commonit. cap. r. Victor Uticensis lib. 2. cepersecutione Vandalica, qui Romanam Ecclesiam mundi caput appellant, & 'alii benὸ multi quos impraesentiar i commemorare loni m
Addam nonnulla Romanorum Pontiscum qui hanc sbi dignit tem iundicant, testimonia. Si ricius Ep. ad Himerium Romanam Ecclesiam caput mundi appellat. Idem habet Innocent. Epist. 22. Ac 91, ubi Vocat eam sontem&caput omnium Ecclesiarum. Sanctus Leo sem. I. de natali Apostolorum, & alibi passim Ecclesias suae primatum inculcat. Joannes a. Epist. ad Justin. seniorem Romanam Ecclesiam verὰ Ecclesiarum caput esse dicit, ut Patrum, inquit, regula Er Principum aluta Ariarant. Anast. 2.in Ep. ad Anastasium Ini peratorem, ait Romanam Ecclcsiam in universali Ecclesia tenero principatum. Foelix Epist. r.&Pelag. 2. Epist. item I. sedem suam vocatii ut omnium Ecclesiarum. Gregorius Magnus licet unive
Sis Episcopi nomen reiiciat, primae tamen sedis Episcopi nomen &honorem sibi vindicat; sed istorum in sua cause testimonium non magni fortata momenti videbitur, quapropter ad primatum Ecclesiae Romanae sine controversia asserendum, Conciliorum Decreta sunt producenda, is quibus ipsi etiam Graeci Romaenae Ecclesiae primatum
- Adducitur Concilii Nicaeni Canon sextus, sed in eo prout is Graecis editionibus legitur, nihil est unde possit dignosci quem locum inter
patriarchales Sedes obtineat Romana; verum nonnullae sunt Can nis hujus editiones, in quarum initio legitur Ecesesia Romanas crhabuit prim 'tum, vel de primatu Romanis Mesesia. Et quidem primolia refertur a Paschasno Leonis hi Concilio Chalcedonensi Legatoach. I s. quod Mesesia Romanasemper habuit eu Ecesesia Romam simperhabuit primatum. At statim Chalcedonensees Patres eundem Can nem ex codice sito sine ista additione retulerunt. Q propter consentiunt omnes eruditi verba haec non esse genuina, sed assuta esse. Et haec quidem primum inscriptionis loco filerunt, &ab aliquibus noni sexto Nicaeno praefixa uini hoc modo. De primaru Ecesesia Romanae, vel certe ad marginem adscripta: TMesia Romana semper habuirprimarum. Hinc in multis manuscriptis haec verba optimε distinguntur ab ipso Cisone, pr sertim vero in codice Justelli & V ricanae Bibliothccae a Sirmundo edito ubi extat haec inscriptio, deprimatu Ecesbia Romanae ct aliarum civi tum Emopia. At postea,