장음표시 사용
401쪽
scit Ecclesiam universam Romanam: sensus ergo ejus non est, haud desectivum fidem Petri in Romanis Pontificibus, sed non desecturam in universa Ecclesia Romana. Denique Innocentii III. testimonium prae caeteris Iponitur, hoc habetur ua cap. Mallores, extia de Baptismo & ejus eminu, ubi haec
habet. Majores cause praesertim articuis dei comininites adPetri Sedem referendos intelliget, qui novit pro eo Dominum exorasse, ne desciat fidei 0M. Respondeo Innocentium hoc poscere, ut majores cause ac praesertim fidei ad se reserantur , at ipsum non dicere eas supremo dein ibili iudicio a se iudicandas : nec alio fine adducit haec verba Christi ad Petrum: no rogaui pro te Petre, ut non desicui des. Ergo immerito ab adversariis ad probandam instasibilitatem adducuntur , clim ex iis tantum probet Innocentius causas majores ad se reserendas, & alio in loco ciserid dicat se in fide posse aberrare, de ab Ecclesia iudicari, se . scilicet 3. de consecratione Romani Pomtiscis, ubi sic loquitur: In tantὴm mihi es necessaria est, ut cam de
ceteris peccatis Deumjudicem habeam, ob peccatum quod inside committitur, psim ab Ecclesia judicari. Porro peccatum in fide committi non potest, de quo Ecclesia possit cognoscere & judicare, nisi sat docendo pravum aliquod dogma. Hoc autem ipsi Innocentio con tigit i consultus enim ab aliquo Abbate Cisterciens de quodam qui sibi consessus seerat se celebrasse Missas, etsi Laicus esset, de
sic vellet permanere, an posset in hoc casu revelare secretum consecsonis, ex consilio Cardinalium censuit Innocentius revelandum esse in eo casu consessionis secretum. Id refert Caesarius Cisteretensis Monachus Innocentio aequalis, lib. s. hist. memorab. c. P. ubi ait, Innocentis responsionem plicuer o absolute datam, no lum co-m
in Theologorum doctrinae adversari, sed etiam videri repugnare Lateranensi Gucilio c. 2I. sub eodem Innocentio celebrato.
Ex his abund), ni fallor, demonstratum habemus Nil inciri posse quo vere solidόque Romani Pontificis in rebus fidei definic dis insallibilitas sui tur: nunc ad alia properemus-
402쪽
DIssERTATIONES HISTORICAE. DISSERTATIO VI. Dis concilii generalis supra Romanum Ponti cem
tificiae cum autoritate Concilii generalis quaestionem, quibusdam prima fronte superfluam & ociosam vi deri posse non dissiteor. Lccui enim bono, in quiet aliquis, de duarum maximarum , ut nemo dubitat, potestitum , sit pira se invicem excellentia tam acriter disceptare. Quid opus est eas secum invicem committere, de cie Primatu contendentes inducere : quid religionis in
terest , utrum Papa sit supra vel infra concilium ; scd quiratiociuantur , quaestionis hujus conscctaria protritis igno-
403쪽
rant. Nam qui ad illa vel modicum attenderint, surimiotelligent non de quae time aliqua metaphisca & ludicra hic am , ta eam controverilam moveri , E cujus aeterminatione Ecclesiastica disciplina tota pendeat; nam si Papa sit supra Concilium, inuit eum
esse summum Ecclesiae Monarcham & Dominum , Eccliam aut ritate suprema, non autem Canone regi; nullum esse Aristocratia cum in ea regimen; Conciliorum nes esse necessitatem, honunautoritatem omnem non a communi & Catholico Ecclesiarum consensu, sed ab unius Papae sententia& voluntate pendere, proptere que Papam posse ex animi fili arbitrio Canones abrogare, alios condere, ab illorum observatione pro libito dispens , Episcopos ejus esse Consiliarios, non legitimos & necessarios controversari Judices. Haec sunt consectaria quae Theologi Curiae Romanae obnoxii, ex sessa & perversa quaestionis hujus definitione inserunt. Nos autem E contra qui tenemus Concilium generale esse supra Papam,
ex hac assertione contraria prorsus elicimus consectaria, Papam scilicet non tau supremum ac abGlutum Ecclesiae Monarcham &Dominum, Ecclesiam non ab iura amoritate sed Cano regi. Si tum ejus licet Monarchicum Aristocratico iminet e rari, si quentem Conciliorum celebrationem esse necessariam, horum autoritatem non pendere ei seli, Papa, ac proinde Papam non posse leges a Conciliis latas abrogare, nee ab earum obs atione dispe sare, nisi legitima de causa, & in eo casti in quo Concilium ipsusndispensaret: Episcopos in Concilio congregatos tae Iudices omnium
controversiarum & per narum , atque ipsi,min etiam Pontificum Romanorum, si in fide & moribus peccent. Ex quibus intelligere est, ex hujus quaestionis determinatione totam Ecclesiae οιαονο. pendere. Quare satis misistri non possitan P trum de Marca Parisiensem Archiepiscopum, vini alioquin acerrimi iudicii, pronuntiasse controversam hanc nullisis esse ad disciplinam Ecclesiasticam, libertatesque Ec sae Galli anae vindicandas, momenti. Nam si semel Pontifex Romanus Conciliis omnibus superior asseratur, ruit profecto omnis Ecclesiae libertas, Concilia sua autoritate spoliantur, nones in irritum mittuntur, omnia ad unius Pontificis nutum &arbitrium revocantur, quae si sonet admistas , Ecclasae Gallicanae libertates tueri nullo pacto potes. Porro quaestio imposita tripliciter intelligitur. Primo enim quae, tur ut In Concilium gen e l. time congregatum , cui adest Pontifex Romanus, vel ad quod lagitime vocatus adesse renuit,
404쪽
majorem habeat autoritatem quam Pontiscit Romanus selus, ocsine Concilio generali. Secundo, utrum Concilium generale habeat potestaten condendi Canones, 'uibus ipse Pontistit teneatur. DG mum, utrum Concilium possit judicare deperib Papae, ipsemque in errorem aut in crimen lapsum dehonere. Haec tria fiant quae proposita quaestio de autoritate Concilii generalis supra ripam involvit. dicunt Pontificem esse supra Concilium, affirmant tria; majorem esse Pontificis quam Concilii autoritatem, aut saltem aequalem ; Romanum Pontificem non teneri Concilii seneralis is gibus, easque posse pro libito ab ipsoabrotuli demdm Pontificem non posse a Concilio judicari aut deponi. Qui ver5 Concilium Pomtifice Romano stiperim esse asserunt, tria haec Nant, de oppos tum tenent. QA,stio porro ista videtur primlim in controversiam venisse, atque hinc & inde agitari Genisse circa tempora Concilii Pisani, ut Laelia inus observat, qua ce re nobis cum illo nulla lis erit; tota dissieultas eo redit, quid ante istud tempus Ecclesia uuiversi de autoritate Pontificis & Concilii sensit, & quid deinde in Conciliis gener ilibus de isti quaestione judicarit, e tendit Bella inus in Ecclesiam ante istud tempus statuisse Pontificem Concilio superiorem, tuncque primit in fuisse aliquos qui Concilium supra ripam extollerent: nos e contra dicimus Bella ini sistentiam ad ii luci usque tempus fuisse orbi uni erse ignotam, idncque primum inventam & invisam suisse, atque antea Ecclisae semper persuas iam fuisse majorem esse Concilii praese in generalis, quam Romani Ponti scis auctoritatem i ac demum idem ab ipsa post motam litem in Conciliis generalibus statutum atque definitum esse : haec sunt quae nobis adversus Belluminum ostendere oportet
Totesatis Ecclesinicae im mediatum subjectum esse unia versam Ecclesiam.
Ropositarum quaestionum definitio tota pendet ex huius mi A cipii determinatione, quod hisce verbis nostris Theologis concipitur: quo is t si 'edium immediat potestatu Eec asticae. Sensus est , an potestas clavium sit immediate concessa universitati Ecclesiae, ut per eius Ministros ac per summum Pontificem exerceatur, an vero summo Pontifici aut etiam Episcopis sit immediatὸ colla-
405쪽
iat. hoc est sci licet, quaestionum propositarum iundamentum; namsi elavium potestas est penesibium Pontificem Romanuni haud dubium est quin super universanta Ecclesiam potestatem habeat, clari aliam potestat in hae in hypocliesi non habeant Ecclesia&Praelati, quae illis. ab ipso coinrnunicatur ; sed si vero si vice veri; Ecclesia .supicinam habet intestatem, qux ab ea in Ministros ejus fulminum
que Pontificem derivatur. Operie tretium in ergo, antequam uititia progrediamur, opinionis nostr ae in damentum tradit neco firmare. Ux emo pateat nientem intiquomni omnium fit se, clavus
ion uni Petro , is, in reisonat 'qui universitati Ecclesiae conat'. esse, quas illa Ministis atquς pii siunn 6 Pontifici commutabeat, nonnulla veterum id disert asserentium testimonia Imprimis vero spectat illuc Christi dictum apud Matthaeum Euan
gelii c. 18. Si eos teste no audierit sima peccaris, dic Ecclesie,siaufein
Ecclesiam non audierit, sit tibis cut i thnicu ct Publica rus. N pare d supremam excommunicandi potestatem penes Ecclesiam esse, Hoc autem ex isto loco aliisque similibus intulerunt antiqui Patres , quo.
rum selecta tantum ci aperta testimonia reseram. . Tertullianus Scorpiaci cap. io. Memento claves hac nominum Petrio
per eum Ecclesiae reliquisse. Cyprianus lib. de unitate Ecclesiae. L
quitur Dominus ad Petrum: Tu es Petrus, Tibi dabo claves regi si caelorum. Et quam Apostolis omnibu post Ressi rectione ram pem potesarem tribuat, est dic it Sicut misit me vivens Pater, O c. tamen ut unitatem manifestaret, unitatis ejus m originem ab uno incipientem se
autoritate di posuit, hoc erant uti caeteri Apostoli quod Dis Petrus parteoni sertio praediti honoris 2potestaris. Optatus lib. 7. Pr ferri Petrus coeteris Apostolis ruit, ct claves
regni caelorum eommunicandas coeteri ius accepit: id est, accepit ut caeteris etiam communicarentur,. personam gerebat omnium. s. Basilius Monasticarum Constitutionum c. 23. Petre, inquit, mas me plus his , pse oves meri: omnibus deinde Passere bus ac
Magistris eamdem irituit potesatem, cuju3 quidem re gnomi quod omne militer atque ille ligent 2flvant. Ambrosus lib. de dignitate sicerdotali c. r. si s es, inquit, quem gregcm non flum tunc beatus; Uepit Petru , nobi tim ei se si pit, ct cum illo eas nossi cepimus omnes. Clirysostomus homil. 79. ad eadem verba. Amas me, Petre, pasee oves meas r cuod, inquit, non ad Sacerdotes sus dictum est, et γηm etnam et los nostrum, quibus vel mini/us Iro c mise
406쪽
. Haset mi iussirue ovem, ad pinguia eam pascua H cat. Hieronymus lib. i. contraJovinianum. Ddic ver Petrumfui datur Ecclesia, licet idipsum in alio is super omnes tolossiat, ct cuncti claves regni caelorum accipiant, cor ex aequosuper eos fortitudo L cie solidetur, tamen apterea unuε eligitur ut capite constituto schisem
Sanctus Augustinus duinξ & centies lib. de Agone Christiano
c. so. Huic enim Ecclesia claves regati coelorum datae seunt, cum Petro dat unt, cum ei dieitur, ad omnes dicitur pasce oves meas; concione
super Psalmum ;o. cujus Eccla personam rebat Petrus; & enarra tione in Psalmum 1o8. A suuritiem gura estis sepersonam Ecclesiae. Tractatu so. in Joannem. Petrio quando claves accepit, Ecclesiam si iamsi nisi erit. Item tractatu I ii. Claves unin tanquampersonagerensi us unitatis accetit. Item traei. 12 . Cujus Eccle hia Petrus Apo- Italici propter Apostolatu ui primatum gerebat murata generalitate persenam. . . . Ecclesia ergo quae funuatur in Christo, claris ab eo regnet ca lorum accepit in Petro, id est, potestatem ligandisolvendiquepeccata. Mitto alia innumera ejusdem tini monia incanidem sentcntiam, viginti sex collegit Latinoius Epistolarum p. r. Epist. ad Adrianum Vallantium, sis citata si iciunt ad mentem ejus cognoscendam. Cyrnsus Iesimi r .inJoa Mem , Accipite Spirat sanes ,respondemiuvirtutem in omnespermanais, 2 sivum largientu implesse; dii autem Chri tiu non aliquibus sors m Dauniversis discipum. Sanctus Leo serm. s. de anniveuario Aisumptionis suae,propter quod dicitur beatissimo Perror Tibi dabo claves regni caelorum, transivit quidem in alios Apostolos visistitispotestatis, ad omnes cl. ae Principes Decreti hujus constitutio commeatit ; sed non frustra uni commen tur quod
omnibus intimetur. Perro enim ingulariter id creditur, quia cuntiis Ecclesiae rectoribuspraeponitur. Idem habet se .r. de natali Apostoloruni Fulgentius in lin. de fide ad Petrum. c. 3. Deus inpersona B. Petri I ἐeandi solvendi qm tribuitpotestatem. lib. I. de peccat. meritis &remissi. Ecclcsire claves regni calorum dedit,cAt etiampotestarem ligandi fistudique Messit. Et cap. 2 o. Hisce quod etiam S. Petro ,Ecclis Ma in terra ligand solvendique tribuit potestatem. Eucherius Lugdunensis homilia de natili Petri: Eι tibi dabo clasex regni coelorum , hoc eni quodprincipister Petro dicitur, caeteris quoque D ibita dictumintelligi debet, O non tantum Apostolis, verum etiam
Epistopis Er Sacerdotibus. G orius primus lib. c. cxposit. in caput i c. lib. I. Regum cap. se
407쪽
Nam quod antiquu nusii in dicitur, quodcumri e ligaverissuper terram, modo universati i Ecclesia dicitur. Beda in cap.r9. Matthaei: Cla rarum coelo Petrustam opem foramgerem i, unitatis accepit. Et in cap. 2 i. Ecclesias ergo in Petractimes reari coelorum accepit. Et lib. q. in cap. 16. Matth. Havates
cligandi atque Elvendi sine dubio ora Tu Litur Apostolu, necnon Episcopis, Helb teris, o omni cisae. Amissius A pertus lib. q. in Apocalypsim. Huic Petro t 'morenti Eec e dicit, quodcumque ligaveru, idem habet lib. s.&lib. Dungatus Diaconus in lib. contra Claudium Taurinentiun citata B. Augustini testimonia transcribit Rabanus, lib. . in Mati. c. 16. Q solvendi atque luod, potest v, qua is soli Petro Hua videatura Domino ab ue ulla dubietate; tamen noscendum est piodor caeteris datur ipso teste. Meldense Concilium anni 8 s. octavi Eul datisiauiuia
vitam claudi debeat aut reserari.
Paschasius Radbertus lib. 8. in lati. cap. 26. V et uir cum rocum omni Apostolis opus pereat, a Do-ino a tribata, ct licet Ecclesia eadem sis concessa. His arus Rheniensis Epist. 3 Cm. ro. cap. 36. ad 7. necnon in
libello expostulationis, qui in Concilio Duriacensi primo rescitur
cap. 26. citata ex Augustino & Beda testimonia exscribi Odo Cluniacensis lib. collat. c. 19. um i Chrisbis' tigandi a D solio,idit arran cis rectorib- inpersona beati Petri conce t. Hugo de sincto Victore lib. i. de Sacramentis cap. 26. Quid es
Odi, 't. Gisia di i m est Petro ; quodcumque ligaveru. Sequuntur emciem staientiam Magister sententiarum diiunct. i 8. & is manus lib. r. contra Valdenses. Thomas Valdensis tom. i. de S cramentis cap. r 1. Joannes Gerib trin. de potestate Ecclesiastica, considerat. . Tostatus utensis in cap. I s. Num. quaest. . Dionysius Carthusianus lib. I. de autoritate Papae de Concilia art. 34. Almainus de potestate Ecclesiastica cap. 17. Adrianus sextus in .
t. Gulielmus Ohamus, & alii: ex iis Theologis non cst qui opini nem nostram diligentius explicet de accuratius expendat quiun To- status Abulensis, E quo non pauca referre haud pigebit. Quaestionem sic proponit illo loco supra citato , an communitas seu Gc a possit habere exercitium juri ictionis, er an Christi dederit
claves soli Petrospecialiter, velIuli Eccis , ct quomodo transfertur a terito clavium de uno Praelato ad alium. Huic autem quaestione r
408쪽
spondet, Jurisdictionem quidem secundum actum cadere non posse in communitatem , sed in Monam determinatam quae possit actus aliquos exercere, sed eam esse in communitate secundum ori nem & secundum virtutem, quia omnes persenae quae accipiunt jurisdictionem
ex virtute communitatis accipiunt. Ita autem, inquit, videtur de cla-
,,rib Ecclesiae,quia illae datae sunt a Christo toti Ecclesiae,quia tamen senon poterat universa Ecclesia dis sare illa cum non esset aliqua per- ,,sem, eas Petro dedit nomine Ecclesiae; si tamen intelligeretur claves, traditas esse Petro specialiter, non selum inueretur inconvenienter quod inducitur,scilicet quod alii Apostoli non habuissent,&c.sedadri huc inconveniens majus erat quod sun Petro non m sient ess
Ves, quod necesse erat si seli Petro datae fuissent, & non selum si ipsi seseli, sed etiam si omnibus Apostolis datae fuissent, tanquam determi-rinatis persenis defunctis illis non mansissent claves in Ecclesia, quia isti
non nabent potestatem dandi aliis claves, faciendo eos successores L suos,cum nemo possit Praelatum successorem sibi facere.... Ergo non ,,suerunt datae ch,es tanquam determinatis persenis, sed tanquam oblinimis Ecclesiae; & tunc magis dabantur claves Ecclesiae, cum Ec-ri clesia quae ipsas habet radicaliter nunquam moriatur. Hinc leviter apisparet quomodo mortuo Petro succederent alii summi Pontifices in aequali potestate, quia illa potestas clavium erat in Ecclesia... Hinc mortuo Petro potest eligere successorem, & clinendo consere eam potestitem. Hoc idem patet in communitatibus, si enim aliqua com--,,munitas vel ci gium est, ibi erit jurisdictio, & quia non potest ad-
,,ministrari per universim secietatem,administrati irper unum de com- munitate: non est tamen jurisdictio in illo, ita quod non sit incom- munitate,sed est magis in communitate,quia antequam ille constitu isti in judicem ves rectorem, nullam habetjurisdietionem illo mortuo vel cadente, non peni uati urisdictio: potest alius praesci ini rectorem ves judicem, non tamen posset hoc fieri si non maneret ju- , ,risdictio in communitate: ergo ipsa communitas habet magis juri rictionem. Adhuc patet hoc, quia sede vacante capitulum ha homnia quae petetinent ad iurisdictionem Praelati: licet non eaquae sunt ordi- ,,nis .... Ergo videtur quod iurisdictio illa radicatius erat in Ecclesia ,,qu m in Praelato: non tamen haberet eam Ecclesia nisi in principio ei
tradita suisset, quia iurisdictio clavium non est talis quales suntluric dictiones quas cons inituit sibi homines, quia cum jurisdictio sit in ,,remittendo peccata & ligando, non possitiat eam homines sibi fingere, sed a Deo sel' est, cum ipse solus remittat peccata, in Ecclesia autem, est ista jurisdictio. Ergo oportet quod illam aliquando acceperit , &
409쪽
ἡhoc non fuit nisi cum primo traditae sunt claves E Christo. Et /9β. - V. Ecclesia suscipitchaves a Christo, & Apostolitan tu Minimi MEcclesiae,& nunc Ecclesia illas habet & P lati etiam,sed aliter Eccle--sia quam Praelati; nam Ecclesia illas habet secundum ori nem & vi
istutem,Pi lati autem habent secundum usum earum. Dicitur Ecclesia seliabere secundum virtutem claves, quia potcst illas conferre Praelato seper electionem Exemplum hujus rei in domino rei &usui bisectuario atque usuario; nam dominus rei habet usum rei, & confert il--lum usum alteri, sed non eo modo quo habet, quia sibi reservat usum , ut proprietario alteri concedit vel usuario,vel usi ructuario; & in hoc Aconfert dominus quod habet,quia dominus rei non est usus ructuarius sevel usuarius con imiter in Ecclesii ipsa enim non habet claves quan--t im ad usum;omnia autem ista descendunt ex hoc quod Ecclesia non ,, est aliquid, unum per se potens habere administrationem clavium, si Mautem posset per se administrare, non committeret alicui Praelato. Ita Episse iis Abulensis opinionem nostram, quae sacrae Facultatis Parisiensis cst, mirum in modum illustrat & invi id probat, ita ut nihil a nobis addi possit ad cani explicandam aut asserendanti Ut tamen ad propositum revertamur, ostendendum est quos' cto ex hoc principio & fundamento sequantur ea quae nobis in hac dissertatione probanda sumpsimus. Hoc autem sacile est ad oculum demonstrare ; nam nemo est qui non statim intelligat illum supremam habere potinatem, qui potestitem ipsis habet secundum originem & virtutem, cum vero potestatem non habere supremam, qui tantum potestatem habet ab alio sibi commissis, quoad usum. Patet autem ex dictis potestatem Ecclesiasticam esse penes Ecclesiam,
Romanum autem Pontis in , coeterosque Praelatos eam accitae ab Ecclesia quoad usum tantummodo. Non ergo summus Pontis
habet potestatem in univeriam Ecclesiam, licet habeat in universa Ecclesia , sed vice versa Ecclesia potestatem habet in Pontiscem;& quemadmodum mortuo Pontifice alium sussicit, ita potest eum corrigere atque d onere, non quidem ipsa per se, nam univeriam societatem Ecclesiae convenire aut judicare non est postiliae; sed pcr Concilium generale quod cum univeriam Ecclesiam repraesentet, habet univcriam Ecclesiae potestatem in se unitam, cum praesertim Ecclesiae univcrsae lubeat assensum. Cum ergo Ecescitae potestas si superior potestate Papae , cum Ecclesia leges dicere possit Papae; cum Ecclesia possit auferre a Papa iurisdictionem quam ipsi commisit; nemo dubitare pol si quin haec omnia fieri possint a Conculio scnerali ipsam repraesunt te: sed haec sunt sigillatim expendenda.
410쪽
Majorem esse concilii generalis quὰin Romani Pontificis
autoritatem. AD probandum maiorem esse Concilii praesertim generalisquὶm
Romani Ponti scis autoritatem hoc unum observasse silisceret a Concilio generali Ecclesiam universam repraesentari, non item a Romano Pontisce; quippe cum sit prema potestas spiritualis toti Ecclesiae in commune a Cluisto collata sit, ut paragrapho superioriabunde probatum est, aliunde vero certum sit Concilium senerale universimi Ecclesiam repraesentare non item Romanum Pontificem ,
quis negare possit quin major sit Concilii quam Romani Pontiscis
Praeterea Romanis Pontiscibus adeo peribasiim sitit Concilii autoritatem sita majorem esse, ut ultro ipla Concilia postularint, tanquam ad dirimendas con versias necessaria, sitaque judicia in illis retractari postularint, aut talem passi fuerint, docet id constans ac perpetua Romanorum Pontiscum disciplina. Atque ut a beato Petro ordiamur, nihil ille , ut Chrysi,stomus observat, nihil, inquam, alicujus momenti solus egit, nihil alicuius momenti sine Concilio statutum esse voluit: cum eligendus Apostolus in locum Judae, cum constituendi Diaconi, cum aliquid de legalium observatione statuendum in commune consulit, & omnia fratrum electioni ac judicio permittit. Id vero maximξ clucet in illa celebri de legalium observatione controversi, quae in Coi cilio Hieroselymis congrcgato disceptata ac iudicata est; totiusque Synodi non unius Petri nomine definita. His verbis, visum est Spiritui Arcto 2 m , O c. Hoc exemplo utuntur Synodi s. generius Patres, ut ostendant Concilii praesertim generalis autoritatem singulorum Episcoporum ipsique Romani Pontificis autoritate superim
rem esse ac m. ajorem. His verbis: Licet ,inquiunt, Spiritus sancti gratiaiscirca singulos abundaret Apostolos, ut non indigerent alieno consilio ad ea quae agenda erant, non tamen aliter voluerunt de eo quod moveribatur,si oporteret Gentes circumcidi, desiniri priusquam communiter congregati diversarum scripturarum testimoniis unusquisque si a di- ,,cta confirmaverunt, unde communiter de eo sententiam protulerunt