장음표시 사용
411쪽
ad gentes scribentes visum est Spiritui sancto & nobis,&e. Sed &Msancti Patres qui per tempora in sanctis quatuor Conciliis conven , uni antiquis exemplis utentes communiter de exortis haeresibus &,,ciuaestioni ous dis',suerunt, certo constituto quod iii communibus sede side disteptationibus cum proponuntur quae ex utraque Parte disia secutienda sunt, veritatis lumen tenebras expellit mendacii. Nec enim sepotest in communibus de fide disputationibus aliter veritas mania, festari, cum unusquisque proximi adjutorio indiget. Hinc quoties in Ecclesia in Gores ac graviores controversiae sunt exortae, congi Nata semper suere Concilia. QAid autem necesse suis set ea congrcgari, si solius Romani Pontificis autoritas Concilii autoritatem stuperaret ' At non ista sitit Romanorum Pontiscum seri .
tentia, cum ipsi Concilia ultro ut necessaria postident etiam post judicium suum. i Sic Clarus Romanus, tempore Cypriani , causam lapserum
non aliter tractari posse Mimat, quam collatione consitiorum cum Episcopis, Pre lutero Confessoribu Aia, quoniam nec mum decretum potest est , quoa non plurimorum vi ibitur habuisse consensum.
SieJulius ad Orientalium dissidia finienda, Athanasii causam judicangam , necnon ad fidem confirmandam Concilium necessa rium csse assii mat, atque ad illud Eusebium & ejus sectos i
Sic etiam Liberius ad eandem causis, judicandam , Concilium petiisse se testatur, & iterum enixd postulat in litteris ad Constantium , atque illa de causa Legatos ad cum mittit, idem esim in
Imperatoris conspectum venisset, eandem postulationem iterato renovavit, & interroganti Imperatoris Ministro auotapars orbus Liabori, non respondet se supra Concilia esse, manaque autoritatem omni alia majorem csse, sed tantum ait quod etiam si selus sit cum paucis, non ideo causam sidei minui. Quoniam tres tantum fucrunt, qui Nabuchodonorori restitere.
Damasius & alii Episcopi Occidentales host Aquileienstria S)modum ad Imperatorem Theodosium scribentes ad componendas Orientis res, Synodum generalem seri enixe postulant: i idem autem se non praerogativam cxaminis sibi vindicare aiunt, sed tantum cons ,rtium communis arbi t. Causam Bonosi, quae Concilii Capuensis statuto sinitimis Episcopis, An o scilicet, Thessalonicensi& Macedonibus fuerat commissa , non audet ipse judicare , Cum hujusmodi, inquit, fuerit a nodi puιn s judicium ut viri Pon
412쪽
ὐ eo cognosiant advertimus nobis,dico. ormam competere non posci
ibus verbis agnoscit Siricius se non selum Concilii generalis,& alterius Synodi, qualis erat Capuensis autoritate ita astringi ut non possit causam ab ista Sinodo aliis judicibus commissam ipse judicare, agnoscit etiam iudicium ab istis qui a Synodo delegati su runt, siandum suo judicio firmius ac superius : Hos enim, inquit, ut siri mus, ' di vice decernitis , nos quasi ex 'nodi autoritate judicare non convenit. Innocentius primus ad motas in Chrysostomum turbas componendas suam non intrionit autoritatem tanquam supremam, sed Synodum necessulam este judicat: Vir Gnam , inquit in Epist. ad Clerum Const. remedium seu rebus in prUnti eremus , necessaria erit 'nodalis cognitio quam etiam multo jam antea congregandam diximus, ea enim Fla est qua hujusmodiproceia larum impetus retundere potest. Caelemnias primus cognita Nestorii haeres privatam Sedis Ap stolicae, sed in Concilio Occidentalium sententiam in eum profert, ac deinde citin convocata Synodus generalis foret, ipse ad eam Legatos misit, litteris suis ita Synodorum generalium autoritatem extollens. Non poterit, inquit, veritas mentiri, cujus in Evangelio ibus,tentia est, ubi duo vel tres congregati fuerint in nomine meo, ibι ct sum in medio eorum , quod cum ita sis, s nec huic tam brevi numero Spiritus sine im deest, quan o magis eum nunc interesse credι-
mau, quando in unum convenit tanta turba sanctorum.
Sed nullus est Pontifex qui de Conciliorum necessitate & au toritate plura scripserit quam beatus Leo , praesertim vcro in causi Lutychetis. Licet enim Flavianus ad judicandum Eutrchem Syn dum generalem necessariam non esse credidisset, ninilominus S. Leo Concilii celebrationi annuit, petiitque ab Imperatore, ut intra Italiam habere juberet Episcopale Concilium, quoconciliante Deo possent omnia standala quae in perturbationem Ecclesiae commota erant re cari. Clim vero Imperator eam Synodum Ephesi indixisset, ultro beatus Leo ad eam Legatos misit. Unde, inquit in Epist. ad Theodosium, quamvis ad diem Concilii Episcopalis quem pietas vestra constituit o
currere me ratio nulla permittat, cum nec aliqua ex hoc exemplapi
cesserint O temporalis necessitas me non patiatur deserere civitatem; praesertim cum tam evidens ei causisse, ut rationabilibus causis ab in i cenda θυολ fulset abstinendum. Tamen in quantum Dominus juvare dignatur, meum studium commodavi, ut clementia vestra sutis es quatenus pareatur. Ordinatis hinc fratribus meis qui amputandisse
413쪽
ODEspro cause aequitatesu iant, quique praesentia meae impleant vicem Nec beatus Flavianus, nec sandius Leo inutilem esse SDodum judicant, eo quod judicium Ponti scis Concilii judicio sit superius, sed
quia ut observavimus, atque ut hic habet sanctus Leo , evidens
omnino causa fidei sit in anterioribus Conciliis aperte desinita, stactim Synodum necessariam judicasset Impenator, ipse sanctus Leo ultro assensus est, nec putavit ullum scri Sedi aut autoritati sua praejudicium, si ad illam Legatos mitteret. Ciuia vero Synodus illa Dioscori nefariis artibus compulsa perperam iudicasset, si S. Leo suam autoritatem Concilii Iotestate sui inorem credidisset, quis dubitet quin ille, prout affectus erat, statim ejus Decreta in irritum misis siet; veriun nihil huiusmodi secit, aut sacere se posse arbitratus est,
imo nullum alium huic malo remedium esse ratus est, quam Concilii alterius generalis celebrationem. Quapropter Imperatorem supplex
per litteras non semel obteritus est, ut majorem ex toto orbe Save; . tum numerum congregaret. Quum demtim S modum, imperante
Manimo, obtinuit, & in qua Chalcedone habita Eutychetis Ciuia supremo judicio teriminata est. Qui porro credat Leonem dignitatis suae desens brem acerrimum aut Concilia generalia post asse, aut sua judicia in iis retractari permisisse, si suam autoritatem Concilii autoritate superiorem suisset arbitratus. Denique disertd testatur in I iit. ad Theodori tum post Syn dum scripta, Judicium suum post Synodi confirmationem magnum iobur accepisse, & jam non posse ullatenus convelli aut labefactari. Gloriamini, inquit, in Domino, qui nullum nos ius tribus detr mentum sustinere permis, sed quod no sero prius ministeria definierat, non uni: ersa fraternitatis privavit assensu, ut vere a se prodiisse se derit, quod prius a prima omnium sede'matum, totius Chri amor-ἷis judicium recepisset. Effo non existimavit judicium suum aequalis suisse ponderis cum judicio Synodi.
Felix III. & Gelasius I. ad damnandum Acacium Constantinopoli tanum, non suam, sed Concilii Chalcedoncnsis autoritatem addi cunt: clim enim ille Synodum peteret in qua iudicarctur, non aiunt illi opus non esse synodo, eo quod sua sussciat autoritas Pontificis, utpoia quae qualibet Synodo major sit atque superior , sed Syn dum mini md necessariam esse dicunt, eo quoia Acacius jungeret se Eutychianis in Synodo Chalcedonens damnatis : Nec enim, ii quit Gelasius Epist. 9. dubium est, quod cui in unaquaque haeresi, quod Burgabi uer repetendum est, quia Armum esse nullus ambigit Christia
414쪽
, omnes complicessediatores communicatores damnat semelpravitaris pansorte censentur, ideoque is consequens, ursicut Timotheus atque Petrus talium sectatores communi rores damnato semel pravitatis parisne censetur, secundum illim tenorem 'nodi, nulla recenti facita Pontificum congregatione damnati sunt. Sic qui Petro communicavit A eius ut criminis particeps, ita consors faciti sit est enae. Itaque R
mani Pontifices non suam in Acacium, sed Concilii Chalcedonensis autoritatem si ni, cujus se tantum executores perhibent, sic enim Gelasius Epiu. . ait decesserem situm executor fuisse veteris constituti non nova Coni f. tutionis audiorem, quod non solum, inquit,prasisti Apostolis acere licet M or cuicunque Pontifici ut quo bbet Ur quemlibet Ioeum secundum regulam haereseos istu ante damnatae a Catholica communione di cereant. Siccine segesistent isti Pontifices, nisi aut xitatem Concilii sua superiorem exiitimassent. Quid opus suisset studiose observare, se non suo marte pugnare, sed tantum ex autoritate Concilii Chalcedonensis. Non potest alia ratio afferri, cur eam tantum venditent, nisi quod illam sua majorem esse arbitren
Vigilius Papa in causa trium capitulorum ad eorum damnati nem non potuit compelli, nisi autoritate Concilii generalis, hoc testantur Italiae Clerici in litteris ad Legatos Francorum Constantianopolim euntes. Coepit, inquiunt, Papa V olim ad hoc compelli, ut Myolute ina capitula ne 'nod Chalce nensis mentione Armnaret, sed Papa non acquiescens hoc facere, Ur videns se nimium ingravari dixit mucserenissimo Principi, veniant huc star res nostri ex omnibus Pro vinciis quini aut seni, Ur quicquid sub tranquillitate traftaru habito omnibus visum fuerit cum pace disponemus. Quia sine consensu ommium, ista quae Ur 'nodum Chalcedonensem in dubium venirefaciunt, or scanda, fratribus meis generant, fota facere nullatenus acquiescam. Erpse squis Graicorum Episcoporum usque ad universilis Concilii tra Iasum disseis capitulis aliquid fecisset, aut facientibus acquievisset a communione Sedis Apostolicae alienus existeret. Cum vcro quinta Synodus gen
ratis de tribus capitulis judicium postea tulisset repugnante ac resistente Vili io, ejus tum Decretum vim habuit, coactusque se tur ipse Vigilius tandem ei consentire. Agatho Romanus Pontifex Synodo generali propter Monothelitarum causam indicta non d precatur eam minime seri, eo quod in synodo Lateranensi, Pr
sde Martino I. jam iudicata cauta videri potuisset, quin imo ultro ad eam Legatos mittit, eamque necessariam sitisse nictur in Epic
415쪽
o DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA
tota Synodica, ut, inquit, veritas ari Vc in anc pulpositis clareat, cst eam ferventer ample lentibus robur accrescat, amor gen mi spiritu falce absinoiantur.
Mitto alia plurima Pontificum Romanorum testimonia, quibus centies ipsi profitentur, se nihil quippam momenti desinire aut gerere posse sine Concilii autoritate, unus erit instir omnium. Innocentius III. qui Philippo petenti ut sibi liceret cum uxore divortium facere : Respondet se id sine Concilio senerali sacere non posse lib. s. gist. 1 f. Epist. 1 . Verum, inquit, Asuper hoc
ab is generatu deliberatione Concita aeterminare aliquid te mare , praeter divinam ossensam cst mundiniam infamiam, quam exeopossemus
incustere, forfin ordinis cii no periculum immineret. IUtavit ergo posse aliquid Concilium se me : quod sibi sacere non liaceret ac proinde autoritatem generistis Concilii sua superiorem
Gregorius X. in Indictione Concilii Lugdunensis agnoscit se selum sine Concilio generali non sussicere ad res Ecclesiae r tuendas. Ad
quod, inquit, cum nos suilicere non posse sciamus, levamus oculos ad montem, montem quidem Dei, montem uberem, montem pinguem, unde opportunum nobis provenire auxilium & humiliter petimus & devotὰ speramus, &quia salubre in his adhiberi remedium interes: o generaliter omnium nos cum fratribus nostris aliisque viris prudentiaribus exacto& frequenti tractatu praehabito, prout tantae necessitatis instititia exigebat, de ipsi uni consilio generale Concilium,sicut imi ratione. digna sandiorum Patrum consuetudo laudabilis, longaeque ,, observationis exemplum nos inflauit opportuno tempore decerni mus congregandum, in eo tam circa praemissa, quam circa caetera quae istautem respiciunt animarum, illa Deo auspice, communi consilio in- 'eniatur proviso,& ejusdem approbationi concilii roboretur. Eadem verba repetit Clemens V. in Epist. ad Philippum Francorum Regem. Denique ut alia mittam, Romani Pontifices ad Lutheranorum, Calvinianorum, aliorumque Novatorum errores peremptorio judicio damnandos Concilii generalis autoritatem necessariam csse crediderunt, nec conquini sunt rem a sua Sede iudicatam iis Synodo Tri lcntina iterum examinari, ac de novo iudicari. Non ei putaverunt suam autoritatem autoritate Concilii majorem aut superiorem esse.
Denique eandem sempo fuisse de Concili autoritate totius Eces sae sententiam docet ea quam in desiniendis rebus Ecclesiasticis perpetuo
416쪽
tud servavit disciplina de qua dissertatione secunda satis 3 abunde dieitam. Ex ea quippe liquci suprenium semper Ecclesiae judicium suisse penes Synodum generalem a qua non poterat ulla ad
Pontificem esse provocatio, cum d contra a Pontilicis Romani judicio ad Synocium generalem confugere liceret. Docet id disertd Dixtis Augustinus Epist. 16r . ubi Donatistis Romae 1 Pontifice nodoque proscriptis ait unum adhuc confugium su russe ad pi .nviam scilicet Synodum. Ecce putemus, inquit, insis Episcopos qui' Amrae judicamur non rim uis sejudices, restabat adhuc plenarium Ecclesiae uriverse Concilium, ubi etiam cum lassis icibus co posset iari, ut si male judicas cs dii ii essent, eorum Ila tem seriurentur. Haud dubitavit ergo S. Augustinus maiorem esse Concilii plenarii& generalis quod ad ejus Africanorumque mentem potuit essetan- tu niuationale) non dubitat, incitiam, quin hujusmodi Concilium Romani Pontiscis & ejus Synodi, quae novemdecim erat Episcoporum, judicium infirmare posset ac 'lvere. Et sand ut iam mula toties i nobis observatum ac probatum est universae se E causae
fidei, postquam a Romanis Pontificibus iudicatae sunt, iterum in
Synodis agitatae, atque definitae fuerunt, nec res ante Concilii d finitionem penitus eliquatae atque definitae consebantur. Sic Au
sustinus observat in notio Baptistii haereticorum judicio Steph ni litem non fuisse desinitam, sin tantum synodi plenariae sisistit ne; beatumque Cyprianum potuisse sine haeresi a Stephani opinione dissentire, quod non poterant Donatistae, postquam res in Synodo
plenaria definita suerat. Sic etiam in negotio celebrationis Paschae quandiu Victoris tantum & Romanae Ecclesiae sontentia, reprobata in Asianorum consuetudo, pro haereticis aut schismaticis habitiniinimὶ fuerunt. At statim atque 1 Concilio Nicaeno statutum est Pascha, nonnisi die Dominica celebrandum, qui alia die illud c lebrarunt sciaismatici ubique audiere. I litto alia innumera exempli atque primum istud dissertatio- 'nis hujus caput concludo autoritate & ratiocinio sancti Augustini lib. 2. de Bapt. cap. q. Universum, inquit in simili negotio, partibi
simpcr optimo jure praeponitur. Cum ergo Concilium sit totum respectu Papae, qui membrum ejus est, cum Concilium univcisam re caesenta Ecclesiam, cujus Pontifex est tmembrum, licet prunum atque praecipuum, Muis sanus in dubium revocare pollit, quin universa seclesia, & Concilium eam repraesentans ina ori autotitate polleat,
quam selus Pontifex Romanus' addi postlit & illud Hieronymi
417쪽
8 s. si autorita/ auaeritur, o 1 n jor est urbe , QSod si ita est, major quoque debet esse Episcoporum universi orbis , quam Episcopi unius urbis autoritas. s. Io.
pontificem Romanum Concilii Leobus temeri, nec posse illas pro libito irrita re, im utare, quam vis possit ab iis sapienter dispemfare in eo casu suo concilium distem
saret. SC tur haec propositio ex praecedenti , nam si Papae autoritas
inscitor est autoritate Concilii, si judicium Concilii superius est judicio Pontificis, cum inserior nihil possit insuperiorem, necessario dicendum est leges & judicia Concilii generalis non posse ali mano Pontisce pro libito dis tui aut mutari, aut vice vessicum superior inseriori leges dicere possi, Pontificem Romanum Conciliis & legibus teneri satendum est; sta ut omnibus id constet, non aliis utemur testibus quam ipsis Romanis Pontificibus qui omnes uno ore clamant, se Conciliorum legibus teneri , nec posse se illas infringere. aut pro libito immutare. Sed erestat ipserum a dire verba quibus nihil disertius, nihil luculentius est, audiantur
Julius primus Epist. ad Orientales: Id vere ad Synodi Ur Episcoporum in concilio Nicaeno fuerant, contumeliam ver eret , si quae illi tanto uiuo ct cura, velut Deo paesente egissent, a nobias ut v nasutilique abrogarentur. Et ibidem: Nos omnia secundum Canonem
Liberius in Epist. ad Const. Ad istod oscium testis est mihineiumcu insitu accessi, in quo cupio quidem ne ostiensa Dei, quandiu ius Iosuero,permanere, Ut nunquam mea statuta, sed Apostolica ut essent semper firmata es custoditaperfecisicutim morem ordinemque majorum, nihil addidi Disio tui urbis Roma, nihil minuipassu sum, Bonifacius primus in Epist. ad Hilarium Narbonensem. Inequaquam possumin ferre patienter, sum convenit nos paternaru a dii im diligentes esse custodes. Et poli alia: Nemo ergo eorum terminos rardax temorator excedat, nec ab Aid in illarum contumeliam partibus
418쪽
'is quatilumn videntur coins, de semiat. Cessis hujusmoia clim eorum qui ubra Mitum se a limitem dignitatis extendunt. Quod idcirco
dicimus ut advertat charitas tua αυο nas Camonumpraeceptaservare, uti a quoque constitutio nostra definiat, quatenus Metropolitari sem v quaque Provincia in omnibiu rebus orinationem semper expectet.. Caelestinus primus in Epist. ad Perigenem Di arum, Basilivire, M alios Illyrici Episcopos, dominemur nobis regula non regulis domi et nemur , Amiu subedii Canouom, qui Canonum praecepta servom. Sixtus III. in isti ad Episcopos per Illyricio, sed ut omne corpus capite regitur, ita ipse m caput, uisipuo corpore fustentet Wr , firmita tem Ugorem I m perdit , cst non tenet quam habuerat dignit
Leo primus, Nimis hae improbanda, nimis suntprava, quassa os Camnibus inmeniuntur esse contraria. Et paulo post: sita silentia mea , uti tam prava cupiditas studiis meis adjuvetur fandii illi ct venerabiles Paros qui in urbe micae sacrilego Ario cum sis impietate damnato mansuras usilue in finem mundi leges Ecclesia corum Canan condiaerunt, est apud nos in toto orbe terrarum inseviserestitutionibus visunt, ct se qui qua aliter quam illi lucrum prae umitur, sine cunctatione cassatur, ut quae adperpetu grateralit
, Uitu sunt, nulla commutatione varientur.
Idem in Ep. ad Pulcheriam de iisdem Canonibus Nicaenis loquens, , Quoniam, inquit, contra statuta paternorum Canonum, quae ante longissimae aetatis annos in urbe Nicaena spiritualibus sunt si dariis, Decretis nihil cuique addere conceditur, ita ut si quis diversum ali- quid decernere velit se potius minuat quam illa corrumpat. Quaesiis ut oportet a cunctis Pontificibus intemerata si ventur. Et cap. 3 .coni sermones oro Episcoporum sanctorum Canonum apud Nicaeani ,, conditorum repulis repugnantes unita nobiscum vestrae fidei pietate se in irritum mittimus, &per autoritatem beati Petri Apostoli generali prorsus definitione cassamus, in omnibus Ecclesiasticis his legibus se obsequentes quas ad pacificationem omnium sacerdotum per trece se tos decem & octo Antistites Spiritus sanctus ins ituit. Simplicius in Epist. ad Acacium ait contra defritiones Concilii Chalcedonensis nihil retra lari posse, quia per umversum mundum ins lubili observatione retinetur quod a sacerdotum universiare constitutum
Gelasius I. Epist. ad Episcopos Dardaniae, inbus, inquit, cose nienter ex Hicrna traotione perpensis consedimui, quod nullus D Ddd veraciter
419쪽
- . Similiter Hilarius Papa in Roseno Concilio, qiri praesuit. m. . . Gi, talium re is restio, iis, eis a ri si es . . . . R fi m reatu majb e dei ny f, qui potiori reperfruitur, Ara icisti, Disacerdotumfu i miti e fisa: His A petiis LM. 6. ad Caesarium Arelateiiseni : Revocant, i h quit, noς quominus d sideriis titis nimiamus vinetanda Pat nimis manifestissima constituta , quibus lyctialiter prohibemur praedian juris Eesinae rus omnipotens Don ilius praeesse coiistituitis quolibet titulo ad aliena iura transferre; qua in re sapientiae vini an iuditio idimus esse patiminit . quia in hiillo eo ira eas ; dcfinit on , constituta vel regullisquialibet occasone, siti, cuju 3, cuia uel et nae respectu venire concedimus; nec tenacitatis studio, , aut saecularis utilitatis caus hoc sacereii credatis, sed divini con-; sideratione judit i f. necesse nobis est quicquid synodilis decreVit hautoritas in, labiliter st se. Gregorius I. lib. y in r. Γpist. 3o. instantinae Augusta iugat quod illi peti at, uc eaput Sancti ad se transmitteret, inquit, vos illa pro iras, facere M ossum, nec deo. Lis. r. sed. ri .hpist. 12. Si Cui Mennsnc odbus ,- 2ωρ iron vultis at is eo et e. iis, o qui Egis. - . I pist. Σ . ait se uor Colim, D, velut intuos vangelia, ensari. 'Martinus L Thist. . ad 369uti P siladelphia, is prini, is β,
fres enim, inquit , d et inorinis , humor custodebi fori ,- , dii rores. Et in Epist. ad Antandum Trajectensent: uiquit, necesto habuimus ..... Grem generamn fraurum est Coepiscorummo reum in Eo nisa civitate isse arie.
Zacharias Epist. 1. ad Bonit. cap. ref h. iri soris eria credatur prae is c enim ab hac Apodi lic Sede uia ire me prae contraria esse Patrum Cano iis institutis iis enthen uri Leo III. in dialogo quenade additione parilaulae Filioque symb Io facta habuit cum Legatis Caroli Iniperatoris , negat quidquani se possie Symbolo adjicere, sima, inquit, ni illis tribub via tinopolitam Concilii non dico praeferam , stat absit ui coae ara pro
Nicolaus I. Epistola 3 r. ad Episcopos Silvanectensis Concilii ,
Seio beatifudo vestra , non nos regulabarrue Decreta vel ecore, ere.
420쪽
Adrianus II. 4e his nihil audemus ' dicare quod pin Gram
concilio est quinyare caeterreum Conciliorum regulis vel decretisse raram, antecessor 'bviare. -
Sil ester II. Epist. 1 3. Itaque hi causa Roberti Abiratris , ob eam quam servamin is se re vobis servare volumu/ Hem, haec tria consultando proponimi ι , primum non esse nostri juri faucem in aliena inis messem ponere. Gre rix VII. Ei quia, inmilibet. Epist. γ venerandi Cano νυ sacerdotiigradum, nauestro hi coni a inprobare eos nonfuis ut fore putam's, ne 'iapeto a nobis contrainium a Us Patromi' exemplum autoris item reli uatur; flet enim j λ D Ur Aps I, Serispleraque coisi rota ratione tolerare numina inputa de eretis 2 cmstitutionibu ac cordia Ianonicae traditionis e. IEugeniuslII. Dist. 8. Contra Deum, O sacrorum nonum monet musi cnimo petitioni possumus praebere consense m. Innocentius I M. Si per hoc 'assiquegenerali liberatione Constit ruere aliquid tentare us, pr ter ivin m offensam mundanam i famiam forsim orae,is cst o cii nobis periculum immineret, cum contra inmissam veritatis sententi m . nostra non posit amorisas Aisse
Idem agnoverunt Antistites Graeci & Latini in Decreto unio nis Concilii Florentini quo st tuitur Romano Pontifici pascEndi, rege jac gubernandi universim Ecclesiam a Domino risu Chri io ρο-
atem e r ira itam , qnemadmodum istinisconciliorum ae men cor-m O Ens cris omnibus continetum. Hoc in juxta eum modi, quo ct in Elis G cilio rum recumenicor m ct in suris canoniblis continetur , κ ' ἔν τε - , Ἐν πῖς πζα ire δ, ὀικρμαροιαῶν συνόδων ἐν τοις liροῖς - ρ - aevoces pascindae do regem Ecclesiae universae rationem de sormam restringunt, ostesadun que Pontificem in regenda & pascenda Ecclesia teneri conciliorum de . Canonum autoritatem & Decreta sequi nec pine alitet 'Ecci fain universan re ut pascere. Ita vcro de 'S: intelligi d 'bere decretum S modi Florentinae, non autem ut recentera quibus dam legitur quem modum etiam docet tum textus Graecus Dc