Commentarius breuis rerum in orbe gestarum, ab anno salutis millesimo quingentesimo, vsque ad annum 66. ex optimis quibusque scriptoribus congestus per F. Laurentium Surium Carthusianum. Cum indice copioso

발행: 1566년

분량: 703페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

581쪽

IN OILBE OusTARV m scio mulierem carnem natus si se vero e Spiritusmocto caelestem Christum natum & unctum.Μulta alia

absurda nimis & impia scripsit homo perdit',& in

men liqc omnia conatus est adstruore 1cntutijs scripturae diuinae.Ita nullus fere est tam scelestus & abis ominandus haereticus,qui non iactitet Dei verbum. Cur igitur tandem non cavent sibi homines ab isti

noui Euangeli j in tot sectas distracti pconibus, sub ' τ' plextu purae doctrinae & verbi Dei & synceri Eu gelij horrendos in ortam errores inuehentibus, &innumeros in tartara abducentibus

Anno Jys7. octauo die Ianuarij mortuus est Alia Μρrs Amerbertus Brandcburgicus,qui intra paucos annos mi nsmotbrabiliter amixit Germaniam. Primo cum Mauritio g ς' persecutus est Caesarem,inde Noribergenses, quos maximis affecit danis,& Episcopos Herbipotensem atque Bambergensem .Postea a Gallo rursus defecit Mad Caesare, sis multis Gallis & capto egregio Galflorum duce Aumatio.Deinde cum Mauritio acerri- et mc coflixit, in quo multa Germanorum millia perierunt una dic, & Mauritius ipse cum duobus Henarici Brunsvicensis principis filijs,multique comites. Nisi Deus mature eum abstulisset, putatur maiora fuisse moliturus. Per id genus homines solet Deus

interdum castigare pecca ta mortalium,quemadmodum veteres narrant historiae,Attilam Hunoru crudelissimum tyrannum se appellasso flagellum D Equo scilicet hominum scelera corriperentur. Obije Albertus anno aetatis suae 3 s. Moritur etiam Bona S fortia,huius,qui nuc apud Polonos rerum potitur, Sigismundi regis mater, cum anto sese Barium in Apuliam, relicto Poloniae regno, in quod sensim teterrimae hqreses irrepere coeperunt, contulisset.

582쪽

Cadaora Die Σi. Februarij in Anglia combusta sunt cadet Buceri uera Martini Buceri & Pauli Fagij,& templum, ubi Fagii exus condita fuerant,more Christiano expiatum, & de

runtur. nuo consecratu est. Et quidni Catholici sic tractent damnatorum dogmatum assertores, quando idem,

ut supra dictum est,Dauidi Georgio fecere Basile enses .Nihil debet Christianis commercij esse cum damnatis haereticis,ne in sepultura quidem. Olim D.Iohannes Apostolus, quemadmodum Irenaeus martyr ex Polycarpo eiusdem Apostoli discipulo se

accepisse testatur lib. 3. cap.3. contra Haereses cum balneo cum uti oporteret, atque in eo Cerinthum haereticum cerneret, quanta potuit celeritate inde se proripuit non lotus: Fugiamus,inquiens, ne bal neum concida in quo veritatis inimicus Corinthus

lauat. Videa qui volet,Historiam Nicephori Eceseisiasticam lib. S. cap. Iq. Iiberassias Eodem fere tepore, in semes 8 inedia Germa Philippire, niam inferiorem premeret, Rex Fhilippus, paternMgis. pietatis aemulata,r, alicunde curauit frumeta appo

rari in usum multorum,& idem ipse supra tria millia pauperum suis sumptibus in ea fame aluisse dicitur. Fuit hac tempestate bellum inter Pontificem ®em Hispaniarum Philippum:iamq; anno superi ori usque eo progressae erat Philippi regis copiae, ut ipsam urbem Romam obsiderent,& ut putatur se cile eam cepissent, nisi pius & catholicus Princeps summo Pontifici, Christi vicario,omnino parcenda statuisset. Porro rex Gallice validum misit exercitu. in Italiam,qui Pontisci serret suppetias. Verum in-

VictρΠ terim dum ille exercitus haeret in Italia, Philippus Nilippi μ , Hispaniarum rex insigni potstur victoria apud D β-Q' Wi' aintii, si Galliae oppidum. Miserat Philippus Philibertum Sabaudiae principem cum instructo me citur

583쪽

Etu,qui in hostili terras irruens, tandem deim pro uiso ad oppidum D. Quintini deflectit, castraq; illic figit,urbemq; obsidet. Galliae rex eo mittit Annam Copiae Gasi

Nommorantium Concstabilem cum triginta duota lorum.

bus signis peditum Germanorsi, duce Rcingrauio,& viginti duobus signis peditum Galloru & quinq;

millibus equitia,cum quatuordecim maioribus to mcntis. Eos Mommorantius iubet hostem leuibus prelijs distinere, ipse interim in oppidum conaturali meta inuchere.Vcrum Philibertus Prid ceps, que Philippus rex suis copijs prςs crat,ad eos conten

dit. Erat in eius exercitu,pr ter alios,equitum Gera Exercitus

manorum circiter decem millia, quorum singuli p- rbili pinter hastas & gladios, quatuor aut quinq; stloperos,

votusae circumactu ignem concipientes, gestabant. Hi una cum alijs in Gallos irruunt. Galli, equitatus tanti impetum non serentes,in fugam vertiatur: pedites,turbatis ordinibus,a Philippici ς caedutur, plurimi captu tur, reliqui abiectis armis sese dediit. Ca- Captἱ Gala i , ptiuorum ingens fuit numerus, & di ijs multorum principum & nobilium. Concstabilis ipso captus est una cum filio suo. Captiui omnes ad Philippum regem,qui nondum in castra venerat, perducti sunt. Signa militaria Gallorum sere omnia atq; torme tabellica capta sunt.Incidit haec memorabilis victoria in decimum Augusti mensis diem. Aliquot post diebus Philippus rex venit in castra, & quod se dede re nollet Galli, qui in S. Qiyntini oppido erat,Vrbs oppidis s. ipsa valide oppugnata,de die xxvj. Augusti vi expugnata & direpta est. In ipsa urbe captus Amiralius Gepik, Franciae,cum multis alijs nobilibus. Non est hic p- termitteda insignis pietas regis Philippi. Anto ipsam ricti p vlbis expugnationem pr conis voce cdi it, ne eramenta ct sacra milites prophanent,ne quid in reε

584쪽

liquias sancti martyris Quintini, quae illic reuerenter aseruabantur,committant, ne sacerdotes iniu- . ria afficiant,ut parcant senibus,coenobitas & virgianes Deo sacratas ne laedant.Ex ipsa deinde urbe imbellem turbam curribus pcr media castra in Gallias duci iubet, Germanos milites eo bello victos in gratiam recipit,adhibitisq; contra vim custodibus, in patriam reduci cura singulis aureis in singulos pro viatico distributis. Porro pro victoria parta ingentes Deo gratias egit. Capto S. Quintini oppido, arces aliquot proximae Han & Castelletu victori Philippo regi cedunt.Erat tum Franciae rex in non mea diocri trepidatione, coactusque est suos ex Italia r

uocare,& nouum repente conscribore militem. - . . Vtyut cst haereticoru in omne occasionem mira-

I biliter intenta versiitia dum si c bella seruent in Gal

mento Gata . . in c

itia ebriism rQx aliis negocijs distenditur, ipsi sua agunt pitur. clam conuenticula,&spargunt in illo Christianisii mo regno pestiletissima Caluinianae impietatis dogmata.Die s. Septembris summo mane in cuiusdam - . priuati hominis aedibus,qui tuc procul aberat, Lucta, tetiae depraehenduntur permulti viri&sCemine,qui' illuc ad concionem nouorum dogmatum conu

nise dicebantur,& sere omnes in vincula conij ciu-tur,demptis illis,qui nocturnis freti tenebris, fuga dilapsi erant. Initio huius anni Iohannes a Lasho Polonus Sacramentarius,scripto edito conatus est testatum sa- cerc,Zuinglianum dogma no discrepare ab Augu-N Maia ere, stana Confessione.Philippus Melachthon eam Co-kρb eo, sesa festonem subinde mutauit:& tandem etiam Zuin- .so Α,1uia glianis senestra,qua in eam irreperen aperuit, cumjs a. alioqui etiam testatus esset de Coena Domini magis

sibi placere Zuinglij quam Luteri doctrina: immo

585쪽

etiam conquestus est quandoq; de Luteri tyranide, quam diu passus esset.At prima Consessionis Augustanae editio,quam C sari Augustae Protestantes exahibuere anno Isso. nulla ratione admittit dogma.

Sacramentarium.

Porro ex Anglia profugi Zuingliani.qui Embdae

nidulum obtinuerant,libellum edunt sancti Christi martyris & reuerendi patris Thomae Cranmeri Archiepiscopi Cantuariensis, quem regina Angliae Maria ob impiam haeresim vita mulctarat. Sic enim visum est illis profugis ornare hominem impium, . non Christi,sed satanae martyrem,pseudoepiscopu, non Archiepiseopum.Et quid no audentistit Inue ii sunt olim hietici,qui & Cain & Iudam venera Haerescortaxentur,quin & Core, Dathan & Abiron & Sodo- stultitia.

mitas colorcnt.Tanta est haereticorum insania.

Atqui Ioachimus Uuestpliatus Luteranus Epistolam odit contra Caluini conuicia: breuem quoquo hara responsionem ad scriptum Io hannis a Lasko,in qua ostendit Iohannem a Lasho cum suis a Consessione Augustana in coena Domini dissentire, etiamsi aliud callide simulet.Idem Vucstphalus Cofessiones E clesiarum Saxonicarum collegit, & in libellum re dactas,edi curauit contra Caluinum .Et quanilis Ecclesiae Saxonicae strenue defendunt S mordicus re tinent sanctissmi patris sui Luteri doctrinam, tamelibellus,quo earum Consessioncs cotinebantur,di versis compraehensae Epistolis,a Zuinglianis, o rem indignam,per iocum dictus est Epistolae obscurorur Ret Lu ovirorum.Itane etiam Luterani iam obscuri vocanta 'ρ

tur,& quidem a symmystis Zuinglianis, cum apud eos orta sit mudo noui Euangeli, lux Iustus es Do- μ' mine,& rectum iudicium tuum. Qui Ecclesiam tua, quae non nisi una est,& sola recte Catholica dicitur,

586쪽

sibi irridendam & lacerandam sumpserunt, iure λinuicem irrident & lacerant, & omnibus cordatis hominibus irridendos propinant. Mense Augusto Caluinus librum euulgadhoc titulo: Vltinia admonitio ad Ioachimum Vues balum, cui A vis; obtemperet,eo loco posthac habeutas erit, quo pertinam ''Vt -bχpefieos haberi iubet Paulus. Refutat etiam hoc tua uti

scripto,ut titulus habet superbas Magdeburgensiu.& aliorum censura ς, quibus caelum & terram obruere conati sunt. Sic isti Euangelici fratres omnibus ostendunt, quid ex mutuis aliorum de alijs iudicijs sentire de ipsis debeant: atq; utinam puderet nos cPcitatis nostrae, quod nolumus vel sero animadue tere, quam misere nobis imponant sub purae doctri nae praetextu infausti tenebriones isti .Romanus P5tifex cum istos haeresios damnat, censuram eius co- temnimus,& tamen illi jpsi inuicem se condemnant& haereticos vocant,id ue tantum pondus habet,ut hoc nomine & Luterani Zuinglianos, & Zuingli ni Luteranos ferre nequeant. Mense Septembri Martinus Micronius Sacram κ μ L- taritis Apologeticum scriptum euulgat, quo parti Vuestphalum,par tym Sucrinenses ministros Lute ranos consutat,& suos symmystas tuetur. At rursus Paulus Eiχenus, Ecclesiae Hamburgensis superin te dens, scribit defensionem verae doctrinae do Coena, 'io nempe Luteranae. Eo consilio se scripsisse dicit, ut contradicentibus veritati DEL& multas simplices animaς suis imposturis in perditionem seducetibus, resistat: manifeste Zuinglianos indicans.Nam S ea dum fere habet, quae Uuesiphalus & Timannus iam ante contra eos attulerat. Et quidem impostores &seductores cos vocat.Porro quidam Adamus Chri

stianus apparet nome esse fictilium libellum edit,

587쪽

Dr ORBE GusTAR v M. sinquo sarc endar inter Euangelicos concordiae viam ostendero molitur: sed oleum & operam perdit.Ina Pro MI-ter superbos enim semper sunt iurgia. Nolunt isti a . Christo discere, miteς esse & humiles corde. Pulci NauU Irobat forsan Caluin',se sua postrema terribili admo nitione Uuestphalum prostrauisse penitus:sed ecctibi nouum Uuestphals librum cudit hac inscriptio μΠΠnmIusta defensio aduersὴs insigilia me lacia Ioauis a LAS, KO &c.Librum dedicat Francophordiensi Senatui, hortaturque vehementer,ne Zuinglianos foueant:

nec dubitat inexpiabili si in Caluini soro disceptet blasphemia eos zuinglianos,qui supremo supplicio affecti sut,martyres δiaboli dicere. Vsq; adeo nihil

commouit Caluinus sua admonitione vuestpliatu. Hoc anno colloquium indictum est Uuormatiae Collaquut inter catholicos & Luteranos. Accidit ibὶ quiddam Vuormati loge foedissimum quod operaeprecium sit ad poste-jeritatis notitiam transmittere. Erant Euangelicam I artiu duodecim theologi. Ab his Catholici theo Ogi petieru quandoquidcin multijuges Sectae sub Augustana Confessione se compraehendi volunt, quae tamen etiam in maximis rebus inter se disside ant,vita me declarare velint,quas ipsi Sectas Augustanae Confessioni vel cosentaneas vel dissentaneas Astatuant. Nam decretum crat,inter cos solos colloquium habendum, qui essent vel religionis veteris, vel Augustanae Confessionis: exclusis reliquis sectis

omnibus. Ibi in diem usque decimum sextum certa .. . tum cst inter Euangelicos theologos,nec tamen res

componi potuit,quod alij ex ijs Sectas quasda,tan- Quam a Confestione Augustana discrepates excluta corertut/q-dcrent & damnarcnt,alij retinendas,eisque parcen dum censeret. Ea contentio & altercatio cousq; P-sressa est,ut ex duodecim quinq; reiecti sint,nec eos q*inq*e LMe. . . NN dein- teran .

588쪽

deinceps Collegarum & symmystarum loco habere volucrint reliqui septem Ilaci; quinque illi excom municati ,relicto Colloquio domum abierunt.Erat cxpectatio magnae alicuiuς interCatholicos & Eua- . Selicos conciliandae concoidiae: sed ea usqueadeo . miri non potuit, ut ipsi Euangelici in duas propemodum aequales partes turpissime dissecti, Catholicis non immerito dubitationem attulerint, utrat ars Confestionem Augustanam sequatur. Nec leui/us de rebus isti Euangelici theologi inter se rixabantur,sed de prscipuis capitibus: pura, Deliberomia cita arbitrio,De Iustificatione,Dc operibus, De Sacra vas 3 .exesi mentis,pr serrim de Eucharistia. Et certe quinque furi . illi exclusi theologi literas sigillis suis munitas nostris theologis tradidere,quibus testantur,omnivarias hactenus sectas & corruptelas irrepsisse, & earu. authorcs Confestioni Augustanae se immiscuisse,&sub Augustanae Consinionis praetextu, tanquam, ciusmodi haereses illi consentaneae sint, eas desen i dere voluisse&c. Quando vero ipsi quinque eae a Confinione Augustana excludere & specifice con demnare voluerint,a s is reliquis septem Collegis& socijs cx corum consortio cxtrusos esse &c.Itaque, istis ita inter se distractis,& quod a septem rcliquis,

qui Uuormatiae remanserant,.nunquam impetrari

potuit,ut multiplices sectas a Cosesione Augustana specifice separarent atque damnarent, ne mastra cum Euangelicis Colloquij labor omnis insumere tur, necessario hac vice Colloquium intermitti &Lnterani in suspendi oportuit.Prodierut postea scripta acerbin Luterauos sima,praesertὶm Nicolai Amsdorf5j & Nicolai Gal- debaceban- li,quibus mirabiliter lacerant illos septem, qui ali--α os quinque reiecerui.Inter alia sic habet Amsdoria

fius in libello,cui titulum secit, Publica Consessio

589쪽

purae doctrinae Euangelij,& consutatio prisentium Suermeroru:Brentius,inquit,& Adiaphoristae mulippum Melanchthonem & socios intelligo iam in Colloquio Uuormatiensi Zuinglium de Osiandrii,

ob linguarum & artium insignem peritiam, condemnare noluerunt:nostros autem, Cui in colloquiuillud consentire recusarunt, nisi illi damnarentur, dannis & contum clijs laceratos,e Colloquio exclu serunt S abire compulcrunt. Nos Zuinglianam & MM. , Osiandrinam haereses tranquilla conscientia amplescti non possumus.Et quavisTheologi,qui in Uuo

maiiesi Colloquio post nostroru discessum permoserc,publice editis scriptis testati sint, se ab Augustana Confessione nolle discederc,re tamen ipsa di uersum plane faciunt. Cum enim Zuinglianos &

Osiandrinos execrari nolint,non possunt Aususta-Confessioni adherere.&c Tostea nominatim sex damnat Sectas ac diris deuouet,quae tamen sere oes ad Augustanam Consessionem se reserunt. Nicola

tis Galius praeco Ratilponensis,in suis Thpsibuβ NN- his MisHypolyposibus inter caetera disertis Verbis it scri- Aritis

bit Non sunt leues inter nos Euxngelicos concor B:xui,,uhtationes,nec de rebs leuibus,sed de sublimibus dota Vctrinae Christianae artisulis, de Lege & Euangelio, φde Iustificatione & bonis operibus, de Sacramentis& usu Caeremoniarum: nec ulla ratione componi de transigi possunt &c. Sic nimirum isti scribunt,& v rum eos hac in parto scribere,cum alia multa, tum prςsentis anni Colloquium declarat. Quare Vero permittit Deus istorum pudendos crrorcs & priua tas atque ab animi caeca arrogantia prosectas opiniones in eiusmodi foeda abire dissidia & implac biles animorum dissensiones ac acerbitates, nisi ut vel manibus ac pedibu tandem palpare possimus,

590쪽

1D COMM,NTARIus P nurs,ETRVM ab istis hominibus non verbi Dei veritatem, quae semper una est & ubique sui similis, sed sub prael xtu verbi Dei, medacium quod varium semper est& inconstans ac multiplex,& subinde in alias atque

alias formas trans rinatur miseris mortalibus obtrudi tam multos horrendos errores in orbe nostrum inuehil Qui isthuc non vide plane cicus est& excors:& cui non dolet tot animarum, quae his erroribus implicantur,sempiterna apud inferos damnatio, isodignus non est qui Christianus vocetur. Anno Isso .Henricus Galloru rex, paulo ante nomediocriter amictus amissione exercitus sui ad S. Quintini urbem, os ex Italia reuocatos cum alijs recens conscriptis, Duce Francisco Gessio,mittit contra Philippum. Guisius primo ita se comparat, tanquam sit S. Quintini oppidum oppugnaturus. Erat anni tempus longe alienissimum: atque ecce per exploratores certior factus,Caletum non satissrmo Anglorum prisidio teneri, derepente cove so itinero, eo cum cxercitu contendit, urbemque leto ex, Omnium opinione inexpugnabilem, septimo o

pugnat Gab sidionis die,hoc est, 9. Iariuarij, in regis Gallorum In potestate redigi cum iam annis ducetis Angli eam obtinuissent. Fuit hoc facita' audax & ippe incredi Dem Guij bile,pr sertim tam iniquo anni tempore. Mox etivam. am Guiennam vi expugnat,castellum munitistima, direptumque incendit. Hoc quoquὰ oppidum Angli supra ducentos annos Gallis ereptum possede rant.Ijς inopinatis victorijs Galli, iam prope co

sternati,animos recuperant.

Mensis Februarij die 2 .quo die in hanc lucem

editus fuit,& anno Isso. Bononiae a Clemente VII.

incredibili splendore Imperij insignia acceperat, misia insigni legatione ad Principes Electores, qui

SEARCH

MENU NAVIGATION