장음표시 사용
271쪽
De primo Sacramentorum e ectu, qui est gratia.
Duo iterum in hae quaestione examinanda sunt. Primum: An Sacramenta gratiam vere contineant eamque vi sua producant. Secundum: Quam gra' liam illa operentur in nobis.
Quod Sacramenta Oi sua OPerentin patiam.
I. In eo virtus et essicacia Sacramentorum sita est, quod gratiam non significent tantum, sed eam eontineant, atque Vere et proprie ut Dei instrumenta essiciant. Quapropter et causa gratiar di nistar, non quidem Princi alis, quod uni Deo eonvenit eui gratiam omnem, quae ex Sacramentorum usu et administratione percipitur, ueceptam reserimus, sed instrumentalis, eum sint veluti instrumenta, quihus Deus ulitur, ut gratiam conserat. Theologi , ut vim operandi Sacramentorum eo modo eu primant, Pr rem ipsam apte signisi i , dieunt, Sae
272쪽
cramenta dare gratiam ex Vere Dyerato. Ilaec unxa Saeculo Xm in licholis usurpata, postmodum a Cori cilio Tridentino adoptata fuit, quidquid contra proserant Proles lantes. Ideo autem Sacramenta dicuntur gratiam conserre ex opere operdio, quia eorum opera tio ex vi actionis sacramentalis a Christo institutae r . petenda est, non autem a Ministri meritis, aut fide, probitale, et dispositione suscipientis. Quamvis enim in suscipiente dispositiones quaednm sint necessariae, ut effectum Sacramenti consequatur, illae lamen non producunt gratiam, neque Sacramento vim tribuunt Et emeaciam I sed tantum removent obicem seu obstacula, quibus impediri possit et retardari esse. clus Sacramenti. Sua ergo virtute agit Sacramentum, hoc ipso, quod ritus legitime administretur, et nihil sit in subjecto, quod obicem opponat gratiae. Quando gratia confertur ex merito et dispositione Ministri aut suscipientis, tunc conferri dicitur
II. Antiquissima haeresis est, ait Mal onatus De Sacram. Pari. IV cv. IJ , Sacramenta Evangelica non dare gratiam. Vide Irenaetim lib. I ea P. XVIIJ. -- Eundem errorem docuerunt Lulli erant, et qui ab illis propagati sunt, quorum landamen tum est, quod sola fide justificemur. Haec quoque Doctissimi Byllamini observatio est De Sacram. lib. II cap. II. . Post adducta plurima Novatoriam testimonia, in quibus non pauca sunt quae ad Catholicorum doctrinam videntur propius secedere, ha .c Bddit: is Quibuscunque verbis Catholicorum utantur Lulli erant, non possunt . tamen ullo mo-
273쪽
a 277. do gentire, quod nos 'sentimus ,- Sacramenta esseis veras et immediatas musas justisicalionis, nisin recedant a primo illo suo principio r Sola si desis justificati m. Mihi praeterea videtur, quod etiam composita illa, quae de fide justificante movebatur,
controversia, quam sorsan conciliare non esset tam
n.' IV et meliora tamen de Sacramentis nota sentirent Protestantes. Id enim semper manet eis fixum: unicum esse Sacramentorum ossicium, ut Dei promissiones oculis nostris spectandas subjiciant; alias non esse Sacramentorum, quam verbi Dei partes etc. scito. lib. IP Instit. cm. XIV f. ia..- I . . At sorsan alia recentiorum Protestantium sententia est' Non negamus eos a Patrum .suorum doctrina recessisse , sed ea tantumiratione , quod longius nune a Catholi eo dogmate idistent; ρο cum passim ad Socinianorum doctrinam secesserint, nec quidquam aliud in Sacramentis agnu ean , quam mera signa, quibus qui utuntur, aut in membra Ecclesiae cooptantur, aut mutuam inter se com
ΠΙ. Multum quaesitum est a Theologis, quo
proprie discrimine Sacramenta nova a veteribus separentur. Sciendum est autem , quaestionem hic non es,e, nn ritibus, aut numero discrepent, aut facilitate utendi, aut signi claritate, aut duratione temporis i his quippe omnibus litulis, imo et uberioris gratiae di istasione Sacramenta Evangelica veteribus antecellere etiam Protestantes permittunt.
274쪽
christum promissum, quum adhue eapectaretur, adumbrarunt, illa jam praestitum et exhibitum testantur, ac saetae iam redemptionis aigna sunt et qua propter et vehementius movent an os, et ad excitandam alendamque fidem multo sunt aptiora. Id ergo agitur hoc loco, an Sacramenta veteris legis etiam suerint causa gratiae, vel an hoc illis tantum Sacramentis conveni ut, quae suerunt in nova lege a Christo Salvatore instituta. Concilium Trid. Se . VII Can. II desinit. . . ,, Siquis dixerit, novae lem gis Sacramenta a Sacramentis antiquae legis nonis disserre, nisi quia caeremoniae sunt aliae, et aliin ritus, anathema sit. . . . Haec quidem brevius,
ut Bellam. ait De Sanctis. lib. II ea . XIII. et obscurius decreta fuerunt a Concilio, quia iam suerant clare desinita ab Eugenio IV in Decreto
ad Armenos, ubi S. Pontifex post enumerata septem novae legis Sacramenta addit . . . v Quae mul-- tum a Sacramentis disserunt antiquae legis. Illa ον aenim non causabant gratiam, sed eam solum per m passionem Christi dandam esse figurabant: haee ero nostris, et continent gratiam, et ipsam di- ω gne suscipientibus conserunt....is Huic sententiae passim subscribunt catholici, quamvis etiam post Florentinam Synodum quidam extiterint, qui haue materiam vexare et turbare non cessarunt, assirin mantes , Summum Pontificem communem tantum Theologorum sententiam proposuisse , 'non autem dogma fidei, quod esset necessario credendum. Praecipua controversia de circumcisione est, quae
non est proprie Sacramentum Mosaicum, sed legis
275쪽
naturae: unde Ioan. VII. . . circumcisis non est ea Mo se, sed ex Patribus . . . . Non desuerunt, qui contenderent Circumcisionem ex opere operato con tulisse gratiam ς eum alii Eeontra assirmarent eam ad delendum originale peccatum proprie institutam non fuisse. Praeter haec variae adhuc erant, et inter
has mediae opiniones. Placet plerisque S. Thomae sententia sPart. III quaest. LXX art. IVὶ, qui docet. Circumcisionem vi sua non justificasse, sed justificasse tamen per fidem , quam prosilebalur, qui Circumcisionem recipiebat, sive udultus Pro εου ipso, sive alius pro parvulis. Haec omnia multo diffusius tractata reperiuntur apud Majores Theologos.
Concilium Trident. Sess. VII Can. VI ita statuit: '
n . . . Si quis dixerit, Sacramenta novae legis non m continere gratiam, quam significant; aut gratiam ην ipsam non ponentibus obicem non ton serre. π quasi signa tantum externa sint acceptae per sin dem gratiae, vel justitiae, et notae quaedam Chri-- stianae professionis, quibus apud homines disceris nuntiar fideles ab infidelibus; anathemn sit . . . u. Et ibid. Can. VIII. . . . Siquis dixerit, Per ipsuis novae Iegis Sacramenta ex opere operato non
276쪽
is missionis ad gratiam consequendam susscere;
Haec Concilii decisio multis comprobatur iisque validissimis argumentis. ,
S. Augustinus de Baptismo cum Donatistis agens hare prae caeteris adducit ex sacris litteris deprompta. a. vi Ioan. III . . . Nisi quis renatus Deris ex aqua et Diritu Sancto. . . . Non ex parentum fide , sit, aut offerentium, vel ministrantium, sed ex aqua et Θiritu Sancto; aqua igitur regenerat hominem. a. Citat. ex Epist. ad Ephes. V . . . . Christiasse'sum tradidiι Pro Ecclesia , ut eam εanctificaret , mundans eam lia Macro aqvae in Merbo MLtae ... 3. Ex prima Petri cap. III, ubi ita legitur ' T. II . . . . Quod et Mos nunc similis formae saluos facit Butisma.... Et haec quidem de Baptismo sufficiant; sunt enim de aliis etiam Sacramentis. nota obscura testimonia. De Consirmatione. Actor. VIIII 7. I 8 . . . Tunc in Onebant manus suPer illos, et acciPiebant Θiritum Sanctum. Cum autem Midisset Simon, quod per i Ositionem mantium daretur 9iamus Sancitis ..., De Eucaristia. Ioan. VI 59 . . . Qui manducat hunc Panem Di et in aeternum . . . De Poenitentia. Ioan. XX . . . . Quorum remiseritia 'occata, remittuntur eis . . . De Mιrema Unctione
277쪽
28i Iacobi V. . . orent stVer eum, ungentes eum oleo in nomine Domini; et oratio Frii salvabit in f mum .... De ordinis Sacramento. II ad Timoth. IV i4 . . . Noli negligere gratiam , quae est in te, quae data est tibi per ρrπhetiam cum imposilio manuum Prerbieri ... Idem affirmat ApostoIus II ad Timoth. I.
Haec sane ostendunt vim essectricem gratiae Sacramentis novae legis inesse, eaque non esse signa tacitum modo nuda, et omni efficientia destituta.
I. Synodus Cp. prima, quae est generalis II in
Symbolo confitetur ...is Unum Baptisma in remis-ν Sionem peccatorum ... M. Huic Symboli articulo
omnino consonant Concilium Mileuitanum II. A.' 4i6. Can. II et Arausicanum II. Α. '529. Can. XXV, . quorum Conciliorum magna est in Ecclesia quoto ritus. Eugenii IV. Decretum jam supra citavimus. Et si licet ea, quae ex Tridentino prolata sunt, nOvis ex hac ipsa Synodo argumentis confirmare, hahemus Canonem ejusd. Sessionis VII; imo Sessione sexta cap. VII, ubi causas justificationis enumerat, huic nostrae quaestioni jam praeludens ait, causam justificationis efficientem esse misericordem Deum , meritoriam Christum Dominum , ejusdem Bulem causam instrumentalem esse Baptismi Sacra
278쪽
II. Iam si Patres consulimus, videbimus eos unanimes in eandem sententiam concedere; omnes enim certatim Sacramentorum vim et essicaciam extollunt. Eorum testimonia longo ordine recensentura Bellarmino. Notandum autem, quod ea, quae de uno aliove Sacramento dicuntur, pro omnibus valeant; cum hac in re omnium Sacramentorum novae legis aequalis sit ratio. Ne prolixior fiat probatio, haec pauca ex Pa tribus seligimus. S. Gregorius Mssentis orat. tu
Baptismum Christi ait . . . n Baptisma peccatorum m expiatio est, remissio delictorum, renovationis, m et regenerationis causa ..... S. Chrysost. Homit. XXV in Ioan . . . . Primum, inquit , dictum est, re producat aqua reptile animae viventis; postquamis vero alveum Iordanis ingressus est Christus, non m animas viventes, sed animas rationales et spiritam les aqua producit . . . n. Tertulliani antiquissimi scriptoris haec verba sunt lib. de Bapt. cap. IV . . . ae Aquae sanctificatae vi in sanctificandi combibunt. et lib. de resurrectione carnis cap. VIII. . . M CSP m abluitur, ut anima emaculetur: caro uugitur, ut Μ nnima consecretur: caro signatur, ut et anima A muniatur: caro manus impositione adumbratur, ω ut anima spiritu illuminetur: caro corpore Christim et sanguine vescitur, ut et anima a Deo saginem tur . . . . . Ex Augustino hoc unum apponimus ex Tract. LXXX in Ioannem ... B Unde tantan virtus aquae, ut corpus tangat, et cor Bb Iuat Τ. . . u.
Non potest aliquid brevius et signifieantius dici. III. Ad Scripturae, Conciliorum, et sauciorum
279쪽
Patrum testimonia accedit ea ratio, quae deducituri ex Baptismo insantium. Parvulos baptizandos es,e etiam Protestantes concedunt: at si Sacramen lasigna tantum sunt, quibus nostra excitatur fides, quaeritur, qua ratione Baptisma possit parvulis prodesse Τ Αn merito fidei, quam in ipsis excitat Τ Sed tam salui non sunt Adversarii nostri , . et credant insantem unius diei posse fidem concipere in Redemptorem. An fide et meritis Ministri 3 Sed fidem et probitalem Ministri ad Sacramenti veritatem non requiri jam probatum est, idque a Protestantibus conceditur. Manet ergo Catholicum dogma , quod
ritus Sacramentalis rite administratus ex institutione Christi tanquam causa instrumentalis effectum producat, ubicunque gratiae non opponitur obex.
Innumera sere sunt, quae ab adversariis congeruntur Rrgumenta ; uam aut nostra convellere et impedire conatatur, aut propriis armis in nos impetum faciunt. Nos cum non possimus ita compendiosa tractatione ad omnia respondere, aliqua latitum exempli loco proponamus.
OBJIc. I. I.ς Locus Petri Apostoli in priori Epist. cap. IlI . . . Quod et Oos nunc similis formae saloos facis
Bamisma ... per Melonymiarn, essectum gratiae Baptismin tribuit, lanquam gratiae si guo. Quae autem Sequuntur ...is Non carnis depositio sordium , sed conscientiis bonaen interrogatio in Deu in clare significant, per bonam conscientiam . seu fidem remitti Peccata , non Peripsum Sacramentum. a. Gutra argumentum ex Patribus desumplum ita
280쪽
inseri Calvinus flauit. lib. IV rem. XIV n.' 26 ὶ - 31i
is seros istos Sophistas Matholicos Theologosi deceperuntis etiam immodica illa Sacramentorum eucomia, quae dem signis nostris apud veteres leguntur ; quale est illudis Augustitit, quod oeteris legis Sacramenta Saluatorenais tantum promittebant, nostra autem dent saltatem . . .
in Has et similes dicendi siguras, quum non animadveris terent, hyperbolicas esse , et ipsi in dogmata pro inuigarunt M. Brap. AD I. Si ille est genuinus verborutii Petri sensus, quem illis Calvinias assingit: quid musae est , quaeritualdonatus, quod Calvinus nunquam ausus sit ita loqui pBaptismus salvos nos facit i Ex verbis S. Petri apertum est , comparationem institui inter arcam Noe, -- in qua pauci. ig est octo animae salvae factae sunt per aquam -- et Baptismum , cujus arca typus fuerat. Sicut ergo illi λqui inelusi erant in arca vere per arcam salvati su ut, vel, sicut arca illis octo animabus vere causa instrumen talis salutis sacta est: ita Baptismus vera causa est salutis spiritalis: alioquin plus tribueretur figurae quam veritati. Eorum autem quae sequuntur hic naturalis ei obvius sensus est: Baptismus autem nos salvos facit, non quatenus est ablutio carnis , ut ab ea sordes eluat , et deponal σsed quatenus est ablutio animae; ita enim mundam emeitconscientiam nostram, ut nihil timeat interrogata a Deo. Addit: in Per resurrectionem Iesu Christi . . D quasi dicat: Ilunc vim, conscientiam scilicet honam, et sanctam essiciendi , habet Baptismus ex meritis passionis Christi . cujus terminus et complementum fuit ejusdem resurrectio. AD II. Nescio an iste convitiator, non magis in Pari res Ipsos iiiverscundum se probet, quam in Theologos. Non est hoc Patrum seu lentias interpretari, sed ludi fieare. Si Sacramentorum vim miris encolniis extollunt, nihil
reseri, immodica haec sunt. Si id aperte intendunt, ut byperbolica, Sua