Institutiones theologicae auctore fr. Leop. Br. Liebermann ss. theolog. doct. et prof. dioecesis Argentinensis vicario generali. Tomus 1. 5.

발행: 1831년

분량: 308페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

is materia et forma ad Sacramenta conscienda opus m esse, perpetua sanctorum Patrum traditione eon. is firmatum est B. Cum paulo diffusior sit controversia haec, juvat eam in plura capita distinguere; Atque r.' de persona Ministri, et.' de ejus intentione, ac demum 3.' de ejus fide et probitate, qum necessaria videntur, ex Ponere.

De ρersona Ministri.

OBSERVANDA. . I. Minister est causa Sacramentoriam instrumenis talis; neque enim sine ministro confici aut administrari potest Sacramentum. Unde tota quaestio in eo versatur: quis sit minister Sacramentorum a Christo constitutus. Novatorum principes multum in- t. se et nobiscum in hac re dissentiunt. Lutherus dbeet: omnes homines haptigatos potestatem habere Sacramenta omnia ministrandi, tametsi ad tollendam confusionem non oportent omnes uti hac potestate,

sed eos tantum, qui fuerint legitime vocati. Hae a sentani, ex ilIo Protestantium principio eonsequitur, quod ministri publici nihil disserant a caeteris laicis potestate aut dignitate, sed usu tantum potestatis. GDinus in alio extremo versatur; nam ita luetia', eos tantum, qui legitime vocati sunt, saeuutatem habera ministrandi Sacramenta, ut illis, qui

242쪽

l Oculi non sunt, praesertim foeminis, ne in necessi-lute quidem concedat, ut baptizent. II. Ante omnia nunquam illud ex animo dimit. tendum est, Sacramenta ex instituto, et voluntate

Dei fluxisse, de qua nobis nihil constare potest, nisi ex Scripturis Et Apostolicis traditionibus; adeo,

ut non ratiunculas ad libitum Emetas, sed Scripturam et Traditionem consulere oporteat, cum de idoneis Sacramentorum ministris quaestio Bgitatur. Iam vero manifestum est. I.' Angelos ministros non esse Sacramentorum: nulli hi enim Christus le-- gitur hoc munus A ngelis montulisse . . . . Omnis Pontifex ex hominibus assum'tus , ait Apostolus

Hebr. V i 3, pro hominibus constituitur in iis,

quae sunt ad Deum . . . Sacramenta a Christo sunt,

qui est Deus et Homo; pro Ecclesin sunt, quae est Metus hominum in hac terra militantium. Si exem.

Pla asseruntur in contrarium , respondemus, ista si eris sunt, ad summum suadere, Angolos, aut Sanctos in eoelo constitia os posse esse ministros Sa-Cris mentorum extraordinarios; qnam vis ne hoe quidem vellem cum certitudine assi mare. Nam etsi concedatur, Angelos posse, Deo ita volente, essectum Sacramentorum producere, imo et signa adhibere nostris similia, merito tamen dubitatur, an ea es ent Sacramenta, qualia suerunt a Christo instituta. 2.' Palam quoque est, Christum viros , non mulieres esse allocutos, cum Saeramenta instituit, neque omnes sine discrimine ministros Sacramentorum suisse constitutos, sed eos, qui ad hoc mH-nus sunt cle, tinati et ordinati. Excipitur tamen Bain

243쪽

ptismus propter summam Sacramenti necessitatem, et Matrimonium, si contrahentes sunt Ministri. Sed de his plura, quando de Ministro cuiuslibet Sacramenti specialim tractabimus. Nunc illud susticiat generale Concilii Tridenti decretum Sess. VII Can.

X. ... B Si quis dixerit Christianos omnes in verbo, is et omnibus Sacramentis administrandis haberem potestatem, Bnuthema sit. . . . n.

g. II. De intentione Ministri.

OBSERVANDA.

I. Sequitur nunc alia perplexa magis et involuta de Ministri intentione quaestio. Pugnarunt enim non sine animorum contentione lum Protestantes cum Catholicis, tum Catholici inter se. At has quale cunque lites sorsan dissicile non erit componere, si termini explicentur probe, et controversiae status recte formetur. Sunt autem controversiae hujus capita duo; siquidem intentio cum a voluntate dimanet , quae sibi finem aliquem praescribit, spectari potest vel ratione ipsius finis, seu objecti sibi propositi, vel ratione voluntatis, ac modi, quo volun-losa sertur in oblectum. Ratione Objecti iterum multiplex est. t.' Minister ritum Saeramenti perficere Potest, vel praeci se, ut est sacer et religiosus, velut est Sacramentum, atque ut gratiam et chara te '

244쪽

ex quo communi voce concludunt omnes r ' Invalidum esse Sacramentum lubrice et per jocum collatum. I.' Ut valeat Sacramentum, non requiri intentionem pro lueendi effectum , vel celebrandi ritum ut sacer est, vel et ivm faciendi id, quod facit Ecclesia Catholica et Romana; sed stissicere intentionem saetendi, quod facit Ecclesia, quaecunque demum Ministri sit de vera Christi Ecclesia sententia. II. Inter haec duo alia stat hypothesis, quae multis discussionibus ansam praebuit. Quaeritur: suetiam tum valent Sacramentum, quando, qui illud ministrat, serio quidem ponit ritum externum, sed in animo contrariam fovet intentionem, et quod soris agit, intus irridet. Ille scinduntur Theologi ,

et mnllum disputant de interna, et externa intentione. Qui intentionis externae patronos agunt, satis aes se contendunt ad Sacramentum, si Ninister hu-tentionem habeat celebrandi ritum eo modo, quo. Celehrat Ecclesia, quin occulta intentionis pravitate, nut etiam retentione maligna Sacramentum aut ejus effectus impediatur. Contra, qui intentionem intemnam migunt, irritum et cassum declarant omne Sacramentum, quod per simul alionem peragitur, quamvis Minister ex ossicio agat, omnia rite observet , et nullum exterius appareat simulationis indicium.

Vide Bellam. de Sacrament. in genere libia i es p. XXVII, 2 umel. de Saerament. quaest. VII art. I. - Notatu digna sunt, quae illustr. Bossvetius hahet in responsione ad cogitationes privatas.doctissim. Molani, P. I n.' XXI. . . B Ea controversi a s dea. intentione ad valorem Sacramenti) non modo sa

245쪽

is alle componi potest, verum etiam composita iam ω est, cum sit communissima sententia inter Callio. a. licos, eam intentionem, quae Q sit necessaria ad ιν valorem Sacramenti, ea in re consistere, ut Mi- is nister velit actus externos ab Ecclesia praescriptos ν Serio Peragere, nec quidquam sacere, quod con-n trariam intentionem prodat; quam in lentionem m nec ipse irritam sacere quacunque secreta inter .n tione possit. Testatur autem ει uicinus Cardi

is natis in Historia Concilii stib. IX ea . VI n. Μ 3. 4. et alii, Concilium nihil quidquam voluisse

m amplius definire. n.

PROPOSITIO I.

LI Datiat Sacramentiam, in Ministro requiritur Mer

et Proρme dicta intentio id faciendi, quod facit

Ecclesia; secus nulliam est Sacramentum et cassum.

PaoaAT. Auctoritate Concilii Teid. , quod SessisI II Cau. XI ita desiuit . . . . m Si quis dixerit, PriM Ministris, dum Sacramenta conficiunt et conse- runt, non requiri intentionem saltem faciend. - quo L Ecclesia; anathema sit. . . . Idemia in definitum legitur in Constitutionibus Martini V et Eugenii IV. Primus inter articulos, de quihus jubet suspeetos in fide interrogari, hune recenset: M Utrum credant, quod malus Sacerdosi cum debila materia et forma , et cum ι tentio

246쪽

33 ne faciendi, quod saeit Ecclesia , vere absolvat,

is vere baptitet, et vere conseiat alia Saeramen. π ta . . . . . Alter in Decreto ad Armenos dat Rit . . . n omnia Sacramenta trihus perficiuntur, is videlicet rebus tanquam materia, verbis tanquamis forma, et persona Mint,tri conserentis Sacramen-

αν tum cum intentione faciendi, quod facit Ecclesia rn quorum , si aliquod desit, non perficitur Sacra

is mentum . . . . n.

Non alia fuit veteris Ecelesiae doctrinae nunquam illa Baptismum v. g. approbavit ab insanis, vel ebriis, vel per iocum et ludibrium collatum. Quin et ipsa Sacramentorum institutio probat, a Christo non lanium ritus praescriptos fuisse , qui ,

quocunque adhiberentur modo, gratiam conferrent; sed constitutos etiam Ministros, qui Sacramenta conficerent. Quorum remiseritis Peccata etc. Hoc facite etc. Euntes docete omnes gentes butizantes eos etc. Ergo Sacramenta etiam a Ministrorum aetionibus pendent. At ministri nγn agunt ut instrumenta in anima , sed ut viva et libera , quae ratione sua et judicio utuntur. Placuit Deo, ut Sacramentorum administratio esset actio humana, quae non potest

exeri, nisi proprie dicta adsit intentio. Adde , quod res et verba, quibus Sacramenta

constant, ad multos usus valere possint, neque ad proprium Sacramenti usum si ut aceommodata, nisive cedente Ministri intentione. Haec non parum ex eo confirmantur, quod verba Sacramentorum Practica sint. Nam verba, quae signa tantum stant concediuum, et speculati a vccantur, vi in omnem

247쪽

habent a significatione: at non tia, quae pracuca dicuntur; haec enim essiuacia esse non possunt, nisi Proserantur ab eo, qui potestatem ea voluntatem habet essiciendi ea, quae per verba significantur. Sic vim nullam habent praecepta, nisi ab iis proserantur, qui potestatem habent et voluntatium praecipiendL .

PROPOSITIO II.

Ut perficiatur Sacramentum, non requirutir . uemnisher effectum Sacramenti intendat , neque ueritiam celebret tanquam sacrum , aut id uelit facere , quod Iacu Mesesia Catholica et Romatia. PaoaAT. I. Ex decisionibus Μartini V, Eugenii IV, et Conoilii Tridentini in prioribus propos. citatis. Illae enim nil aliud ita Ministro requirunt tanquam omnino ne oessarium, quam intentionem id faciendi , quod facit Ecclesia; neque mentionem habent aut finis, quem Minister sibi proponit, aut effectus, qui ex Sacramento profluit. Paos T. II. Ex constanti usu Ecclesiae, quae nunquam iteravit Baptisma ab Haereticis collatum, quamvis illi esseclum Sacramenti negarent, aut id tantum intenderent sacere, quod sua, non quod Romana iacit Ecclesia. Imo ratum semper et validum

habitum est Baptisma ah Ethnicis aut Iudaeis datum

248쪽

qui pro laeto saerum habere non possunt ritum , quem ut pravnm superstilionem detestantur. Adeo Persuasum semper fuit Ecclesiae , vere persci Sa-Cramentum, dummodo praescripta verba, et idonea materia udhibeatur, et Minister velit serio exterius ritum Ecclesiae simpliciter, et generatim ut est ritus Ecclesiae perficere. PaOBAT. III. Sacramenta sunt publica Religionis Symbola a Christo propter suscipientium honum

in stiluta, vimque sanctificandi in se ipsis continent. Ergo et essectum consequuntur quoties rite administrantur, nec adsit obex ex parte suscipientis. Minister autem cum non suo , sed Ecclesiae nominengat, Privata sua intentione salsa et erronea opus

Dei, quod tractat, inscere non potest. Atque optimes. Thomas ait Para: III quaest. LXIV ara. M. . .

M Perversa intentio pervertit opus intendentis, non m nutem opus alterius; et ideo ex perversa inten- . tione Ministri pervertitur id, quod agit, in quantumn est opus ejus, non in quantum est opus Christi, is cujus est Minister. Et est simile si minister alicujus is hominis prava intentione deserret pauperibusn eleemosynam , quam Dominus recta intentione

is mandaret . . . n.

ARGUMENTA CONTRARIA.

OPPONUNTUR CONTRA I. PROP. I. R Pervulgatum est illud Allianasii iactum, qui puer Iudens cum aliis suae aetati Spuerulis, quosda in ex iis baptizasse dicitur. Factum rese

249쪽

uga I e . XV) Sozomentis Lib. I. ea . XVII) , qui et

illud adjiciunt, hunc BKptismum ab Alexandro Episcopo

Alexandrino suisse comprobatum. - Nec mitius uota est

S. Genesii historia, qui cum in Theatro minaum 3 geret, et per jocum ritus Christianorum exprimerit, Baptismum pellit ; cum ab alio mimo baptizaretur , subito coelo sit aura a malus Christianum se esse professus est, et martyrium obiit. a.' S. Aregu tinus lib. VI 1 de Baptismo cap. LIII inter alias quaestiones, eam quoque proponit de Baptismo ludiere et inimice administrata, aut suscepto; idque ponit tanquam consessum inter Catholicos , valere Sastra mentum in Ecclesia vel eliam si pud haereticos saltae iter ac simulate datum. . . . o Non dubito, ait, etiam illosis hahere Baptisma, qui, quamvis sallaciter id accipiant, ,, in Ecclesia iam eu illud accipiunt, vel ubi putatur esse

ri Ecclesia . . a M.

S.' Catholici ipsi secum pugnant , cum intentionem requirunt ad sacramentum : quod enim ex sola Christi institutione essicax est, seu, ut illi dicunt, essectum pio- ducit ex opere operato; illud utiquo non indiget tu lentione Ministri, ut operetur. Deinde apud omnes in coninsesso est, valere Baptismum ab haereticis administratum. neque tameti in iis tutentio esse.potest faciendi , quod saeit Ecclesia. BESP. AD. I. Facta illa incertae prorsus fidei sunt; nam

qui ea narrant auctores, neq ue concordes sunt in iis reserendis . Deque asseveranter ea tanquam certa et explorata assirmant. is Non is erat Alexander, aiunt Patres m Benedi ei in i in vita S. Athanas. in infat. Uerib. S. Atha- γ nas. proe fixa) , qui tam seria in ro ludum puerorum m ratum haberet D. At Pone vera esse, quae de Baptismoah Athanasio collato dicuntur. Si ille ab Alexandro Probatus suil, omnino illi persuasum suil, non defui,se

250쪽

intentionem iaciendi , quod facii riclesia. Fieri potest . ut ille, qui per iocum Sacra meolum administrat, v O. luntatem lamen haheat illud persiciendi I ita ut animi

recreatio sinis tantum exlernus sit. ut Theologi loquuntur , qui bonestatem quidem actionis lollit . non illius veritatem et substantiam ; ideoque essectum Sacramenti non magis impedit quam si Sacerdos absolvere quidem vellel , sed quaestu si hi ut fine proposito. .P. Genesium credimus melius suo Sanguine, quam aqua a mimo infusa luisse hamiZntum. REsP. AD II. S. A rastinus, eum sidenter asserit valere Sacramentum fallaciter datum aul nece Ptum , non

agit de defeeiu illius inientionis, quam I rideri lina Synodus exigit: sed illud tantum ui certum ponit, quod

et definitum esse ait praeteritis moDrum statutis; nein Pevere Sacramentiam suscipi , quamvis ille, qui ministrat. iidem non habeatοῦ et de Sacramento, ejusque effectu perverse sentiat. Εjusmodi Sacramentum repetendum non esse declarat, etiam tum, eum sallacia detegitur. . . . M Nemo, m loquit , repetit, sed aut excomunicalione punitur ista simulatio , aut poenitendo sanatur . . . s,. Non ita ii.

denter loquitur Arigus linus, quRudo illam quaestionem aggreditur; an tunc quoque valeat Sacramentum, quando Minister nihil serio agit, sed omnia mimice et ioculariter. Hic anxius haeret, alque pro ea, quae magnis ingeniis

propria est verecundia et modestia Putat. tutius esse . . . in in ea non progredi aliqua temeri late sententiae , quaeri in nullo plenario concilio tractata sunt ... m. Cum autem statim subjiciat S. Doelor ... Id fiducia sucurae vo-m Cis asserendum esse , quod . . . universalis Melesias m consensione ro huratum est . . . m manifeste patet, quos nunc ejus esset sententia , cum dubium omne sublatum

sit summorum Pontis cum et generalis Concilii decretis. Rusp. AD III. Immota est hoste Catholicorum doctrina,

SEARCH

MENU NAVIGATION