장음표시 사용
261쪽
BΕ8 p. I. Totum hoc argumentum eo ipso uitio I a. horai , quod supra indicavimus ; probaret enim eoutra
Sacramenta non Haereticorum lautum, Sed et peccatorum omnium, quamvis occulta esset portam improbitas.--Sed
nunc ad loca objecta breviter respoudendum; non enim longa discussione haec indigeni, quae praeter malam si dem, aut ignorauliam adversariorum nihil probant. Quae in Ecclesiastico leguntur: quaestionem nostram noti a longe quidem attingunt. Primus locus, de somniis agit, eorum que vanitatem ostendit: igitur jure repudiari potest,
tanquam a causa nostra alienus. Verum etsi ad reni d.
qua agimus, vel invitus .irahatur , nihil tamen nocet: nam qui Sacram ta suscipit, non mundatur a Ministro, qui pollutus est; sed a Christo, qui semper mundus est, semper Sanctus.-Secuti di sensus est, homini, qui postron lacium cadaveris, quo legalem immunditiam contraxit, si ablulus iterum cadavere in langat, Priorem ublutionem nihiI prodesse. - Quae ex Ioan. IX asser uviii verba , ea caeci nati, non Christi verba sunt , et vulga rem Populi opinio tem exprimunt.-Apostolus Corinthiisqndmonet, ut a convictu et consortio insidelium separentur. Ex quo optime concluditur, illum, qui cum Ilaei inticis in communionem Sacramentorum ven iret, D On tantum
fructum titillum percipere . sed majori eliam peccato se
Contaminare, quati quam ira tegrum et verum esset Sacra mutilum ver his Evati gelicis consecuntum.
BESP. AD II. I. R Jam diximus, potestatem perficiendi. Sacramenta esse gratiam gratis datam a et ideo optimc Spiritui Sancto altribuitur, quaenaud modum et alia ejusmodi dova, quae malis etiam hominibus quandoque lar-xitur Deus. u.R Spiritus S. Ministris Melesiae datur Permauus impositionem ; lum ut legitimam h beant admi-
262쪽
Spiritσm Sanctum conserant, necesse non .st, ut eum ipsi habeant, sed tantum ut verum tota ferant Christi Sa
DIcusT III. I.' Si integrum est Sacramentum, etiam ab improbis ministratum : ergo parum refert, Ru PU Ssit Sacerdos sacramenti administer, an peccati mortiferi labe inquinatus et ' neqtre peccabit Mi Dister , qui lethalis criminis conseius Sacramenta conficit. BEsP. NEGO CONSEQ. Mngtium est inter utrumque discrimen. Si Sacramenti integritatem violaret Ministri improbitas , id in aliorum perniciem eaderet : al aequi mnon est, ut propter unius noxam spe sua frustretur in- .noxius. Inde fit; ut iniquus Minister, dum gratiae dotan per Sacramenta in alios effundit. novi seipsum criminis damnet, et mortem 'hauriat, ubi vitam dispensat. Neque est de hac re duhi laticlum. Sacerdotibus Legis Mosaicae Praecipit Deus, ut sint saneti, et ut mundentur ... Uctieros, quia Ego sanctus sum ... Levit. XIX . . . Mun mini qui fertis vasa sacra. . . Quod si autem veteris legis Sacramenta lantam in Ministris mund tiem exigebant, cum essent egena et vacua elementa: quid de novae legis Sacramentis existimare par est y Concordat cum his communis Patrum sententia. Hinc illud Augustini Lib. II
is obsint indigne tractanti hus, prosunt lamen Per eosis digne sumentibus ...is Et Gregorii M. Lib. I D.
M XXIV. . . Necesse esti ut, esse munda Studeat mRDUS,m quae diluere sordes curat . . . m. Et certe , qui audet
Sacramenta cum lethalis peccati conscientia dispensare. non mediocrem Sacramentis, et Christo ipsi, cui ut instrumentum conjungitur , inseri injuriam , tum sancta irreverenter ac irreligiose tractet. - Neque dicas, etiam per opera Charilatis ministrari Deo, nec lamen Peccare, qui 'oPera virtutum exerceat in Peccato constitutus.
263쪽
- Respondet S. Thomas Part. III quoest. LXIV ait.
VIJ. opera illa virlulum nulla consecratione esse gauineti ficata , sed ipsa pertinere ad iustitiae sanctitatem; Sacramenta autem in seipsis continere sancti talem, eamque similem sanctitatem in Ministro exigere, ut suo ministerio respondeat.
Smocios. Quemadmodum Μinistro Sacramentorum non id solum curandum est, ut 'ere conficiatur Sacramentum, sed etiam ut pura mente et religiose tractet mysteria; si e magnam quoque adhibeat curam et diligentiam, ut caeremo uias in Sacramentorum dispensatione praescriptas sedulo observet; nam quamvis illae rei naturam non altingant, non Possunt tamen sine peccato praetermitti, aut mutari in alias. Cf. Bellaran. . lib. II cap. XXIX et seq. et timet. de Sacramentis quaest. IX et ult. ubi hane materiam non obiter et summatim, sed copiose et dilucide pertractat. Equidem liberet hac de re plura dicere, et eorum ora obtundere, qui antiquissimos, sauciissimosque Ecclesiae ritus, a Patribus, et ad . nostra usque tempora a eelebratissimis viris religiose servatos rustico et impolluto ore conspuunt; ac tunc latitum se excultiores Eaeleris putant, cum non Ministrorum, sed praedonum more in saera munia irruunt, quidquid tangunt, maeulant, et Sacramenta ipsa suo de de eo re conspergunt. Sed limites etiam praeter voluntatem ponendi sunt, quoniam in insectanda hominum istorum superha ignorantia et irreligiosa licentia non esset finis. - Interim omnes, qui ' ad munus sacrum accedunt, iterum
iterumque hortamur, ut fideles sint mγsteriorum
264쪽
268 Dei dispensatores, atque nunquam et animo dimititant volemne hoc Tridentinae Synodi decretum, Sess. VII Can. XIII. M Siqu: a dixerit, recepios et approbatos Leele.
D siae Catholicae ritus in solemni Sacramentorum is administratione adhibere consuetos, aut conte. v mni aut sipe peccato a mihi stris pro libito omitti . aut in novos alios per quemcunque Ecclesiae pa- is storem mutari POSSE una themia sit . . . ..
I. Pauca in hac quaestione occurrunt, quae Pos- . sent aliquod negoti uin facessere. Primum quidem apud omnes in consesso est. non aliud esse sub-Jeetum Sacramentorum, quam hominem viatorem. Nam Sacramenta .instituta sunt, ut gratiam nobis conserant, et collatam augeant; .utrumque Butem ad solos homines, quatenus hanc vitam vi unt, Pertinet. Deinde et illud extra dubium est, in aἡultis' dispositiones aliquas requiri, ut licite et cum Ductu Sacramenta percipiant . . . Θα enim Particia
alis justitiae cum iniquitate I II Cor. VI. Quomodo membrum Christi esse potest per gratiam sanctifi- contem , qui membrum Belial est per propriam
265쪽
. nalilia in Τ II inc Trulent. Sess. VI cap. Vt modiam exponit, quo disponere se debeant nil ulli . ad Ilaptismi gratiam; et cum Sess. VII Can. VI desi.
nil , Sacramenta novae legis Μ gratiam conferrea, non ponentibus obicem is et iterum Can. VII. . . is dari gratiam per Sacramenta semper et Omnibus, in quantum est ex parte Dei ra: necessario sup PO- .nit, praevias in homine dispositiones requiri, quae ubi desunt, essectu suo 'frustratur Sacramentum. Λllamen non eadem sunt in omnibus Sacramentis nacessaria. Quae dicuntur mortuorum Sacramenta, ea quidem non exigunt gratiam' justificantem, cum huic percipiendae destinentur. Reliqua, quae nugen dae gratiae serviunt, ea gratiam sanctificantem in Fuscipiente requiriant, cum sint vivorum Sacramenta. II. Major in eo difficultas est, quae in suscipiente conditiones ad valorem Sacramenti necessario requirantur; ita ut' sine illis'Sacramentum irritum sit, et nullum. Verum haec ipsa controversia' noti exiguam lucem mutuatur ab iis, quae priore Rrt.
de fide et sanctitate Ministri, atque de ejus intentione dicta sunt; hoc uno excepto, quod in susci-Piente non raro interpretativa intentio sussciat, quae nunquam valet in Ministris.
266쪽
Fides et sanctitas in suscipiente non eat necenaria: , ad Sacramentiam usilide suscistiendum. .- . . . .
Pao3AT. Constans est Ecclesiae doctrina, ob pravam suscipientis dispositionem Sacramentum quidem effectu suo , fructuque destitui; at non propterea nullum esse, cum esseclus Sacramenti sit aliquidata ipso Suetamento distinctum. Omnes itaque huic S. Augustini sentenuae subscribunt. B Nee interis is est, cum de Sacramenti. integritate, et sanctitateis tractatur, quid credat, et quali fide imbutus sitis ille ., qui accipit SacraMentum. Interest quidem is plurimum ad salutis viam, sed ad Saeramentiis quaestionem nihil interest; fieri enim potest, utri homo integrum haheat Sacramentum, et perver
. 3 incipitur lamen. IPanile ullae Sacramentum, quia contritio, qua homo ad esseclum Saeramenti disponitur etiam pars est Sacramenti, et ad ejus integritatem Pertinet.
267쪽
in ualeat Sacramentum in adulto, requiruur et suffcit intentio, seu vera voluntas id reei endi, quod ab Ecclesia datur.
Paosau. Saeeamenti tel ratio non minus in suscipiente , quam in conficiente, debet esse actio humana; quae citra intentionem intelligi non potest. Requiritur autem ea in lenti0,.qua quis vult idipsum suscipere, quod sit in Ecclesia. Ita enim Concilium Trident. de Ministri intentione decernit, atque hae in re .eadem est suscipientis ratio cum utriusque actio sit moralis et humana. Eodem hoc argumen. to et . illud eousicitur, intensionem aut voluntatem suscipiendi, quod confert Ecclesia, sussicere ad integritatem Sacram eoti. Praeterea cum; uti Propos. I.' probatum est, Sacramentum non tollatiperversa fides suscipientis; sequitur valere Saer mentum , quamvis suscipiens de eius essectu et natura pediverse sentiat. ' .
. i. Praetermittimus conciliorum decreta, et qηae Augustinus contra Donatistas disputans ex Ecclesiae Catholicae mente disseruit. Unum audiamus S. Tha
mam, qui de Sacrameutil. in genere ingens ita rem explicat In IV dist. 6 quaest. I ari. a ....m Ium adultis e et in habentibus usum rationis, in qu -- bus Potest esse conWaria voluntas actu vel habi-
268쪽
m tu, requiritur et contritio sive devotio ad perein piendam rem Sacramenti, et intentio sive vos, luntas ad recipiendum Sacramentum. In pueris is autem absque utroque Percipitur, et Sacramenis tum , et res Sacramenti; et sim inice est in ca- is ventibus usu rationis, nisi contruria voluntas is habitu insit, etsi non Betu u.
In quibusdam Sacramentis, Puta Butismo, Con. sirmatione, Poenitentia , Exwema Unctione, in recipiente ea suscit intentio, quae interPretati
'Pa a T. Ecelesia semper hane servavit regulam quae etiam multis Conciliorum statutis confirmata est, ut iis, qui subito vi morbi oppressi obmutescunt, aut sui compotes amplius non sunt, Sacramentum Baptismatis, vel Absolutionis, vel Extremae Unctionis ministret, cum aliquo testimonio eonstat, eos Sacramenta suscipiendi voluntatem hahuisse. Atqui in his ea sibus interpretativa tantum adest in-ieinis Ergo elo. i 1
Neqne illud hie opponi potest, quod in Mini
stro ejusmodi aintentio non suffetat; nam admini- .abatio Sacramenti est vera aetio Ecclesiastica, qua SBoramentum eonficitur; haee autem aetio humana et libera diei non potest, nisi intentio in enm uest ,
269쪽
2- baut virtute saltem influat; qui autem recipit Sacra mentum, non tam is gere videtur, quam pati; unde sufficit, ut non relucietur, et ita sit assectus, ut Sacramentum voluerit accipere, et priorem intentio.
Quaeres, an liceat Sacramenta reciseere . a malis Ministria p
BEsp. I.' In causa necessitatis Baptismus aut sacramentalis absolutio peti potest a Ministris etiam notorie malis, et ab Ecclesia non toleratis. Unde Trident. declarat, nullam esse in articulo mortis casuum reseruntionem, et a quolibet Sacerdote poenitentem absolvi posse.
menta recipere non licet ab eo, qui speciali et expressa sententia suerit ex conrin unicatus, aut notorius Clerici percussor sit. Ita Martin. V in Bulla. ad eoitanda Scan la, in Concilio Constantiensi edita.
tio ex ossieto incumbit, aut ab alio Sacerdole pn-rato, quamvis perversus ille sit, si sit ab Ecclesia toleratus, Sacramenta petere licet et B ccipere, quando justa adest ea petendi ratio; quilibet enim juro suo uti potest, etsi praeter intentionem Ministro improbo gravioris sceleris occasionem praebeat. Quodsi tamen copia habeatur alterius Mioistri, lex charitatis postulat, ut ab eo Sacramenta non petamus, quem sceleribus contaminatum novimus. Lign. Tou IU. i 8
270쪽
Ouaeto nune loeo de Sacramentorum essectis; πemus, quae pars est omnium fere ponderosissima. Nam post eam , quae de Sacramentorum numero instituta est, quaestionem , nihil est, quod magis ad utilitatem nostram pertineat, quam haec praesens tractatio. Hic demum quid nobis per Sacramenta datum sit, intelligimus, et quae sit eorum admirabilis virtus; quae si animo probe perpendimus, et vehementius in Deum tanti muneris auctorem exardescet animus, et ad capessenda haestpraeclara ae coe estia dona magno studio et dest. derio incitabimur. Duo sunt hujus argumenti capita. Primus M. cramentorum effectus est, isque praecipuus ne omni-hus Sacramentis communis, quod gratiam non significent tantum, sed etiam operantur in nobis. Alter effectus est character, quem Bnima: ImPr munt, qui non est communis omnibus, sed trium
innium modo proprius, Baptismi, Confirmationis, et ordinis. De utroque duplici Articulo dicemus.