장음표시 사용
251쪽
quod Saeramenta per Se operentur essectum, si vere Sacramenta sint. Intentio non requiritur ad esseelum . sed
ad ipsum Sacramentum, quod, Misi primum perficiatur,
Haereticis eum Sacramenta ministrant id propositum est, ut faciant, quod Deit Ecclesia Christi , quaecunque illa sit. Quod autem Ecelesiam Catholicam non ut veram Christi Ecclesiam ha heant , is error fidei est . qui non
pores irritare Sacramentum. URGENT. Catholici, cum intentionem exigunt ad Saera menti veritatem. alii internam requirunt, externam alii. Vetum quidquid dicant, in absurda incurrunt. Ergo etc. Pnon. MINOR. Si interna intentio exigitur. Deeessario in summas anxietates eonjiciuntur fideles. Num eum o eulta haec sit, et in animo Conclusa, nemo unquam tersius esse poterit, au vere et valide susceperit Sacramenta. Si dicitur externam sussicere, manifeste eluditur decretum
Concilii , quod non de actu externo loquitur , sed de intentione proprie dicta . id est de interiore volvvlais laetendi , quod saeit Melesia.
Bra P. N. minorern argumenti, eiusque probationem. Noaerum non est, inter oppositas sententias pronuntiare. quarum utraque gravissimis sulcitur argumentis, Et Ruine oritatibus. Id autem fidenter assirmamus vana esse, quin in utraque probationis parte asseruntur.
I. Quae in primo prohalionis membro o ieiuntur, ea quidem cum fundamento diei possent , si Meramentum a fide et probitate Ministrorum penderet . aut intenti
xmuireretur producendi Sacramentum, vel esseelum Sagramenti. Sed haec non requiri consentiens omnium Catholicorum sententia est. Nihil aliud postulant intentionis internae assertores. quam ut Minister inlatilionem ha-
at iaciendi, quod facit Melesia; ita ut etiam Iudaeus tali de hapitraret, qui id unum intenderet sacere , quod
252쪽
ab eo petitur, et quod faciunt Christiani. Quis autem
sibi persuadeat, hanc intentionem abesse . quando ritus serio peragitur Z Unde et omnes flatuunt, nunquam ii randum esse Baptismum, qui serio et praeseripla verborum formula fuit telebratus, neque de interna et occulin tentione anxius esse inquirendum; susiicere ad depellendas anxietales, tranquillandosque animos certitudinem moralem, omnimodam autem Meuritatem in rebus ad salutem pertinentibus in hac moriali vita ha heri non posse. II. Melius certe hac dissicultate se expediunt oppositae sententiae patroni. Illi securos nos esse jubent non propter moralem illam certitudinem de interna Ministri intentio , Sed quia, uti dicunt, exterior intentio sussistit, quam semper habet Minister hoc ipso , quod exteriores et usitatos ritus serio, et in debitis, ut vocant, circi instantiis observet, quidquid intus mente et cogitat; evolvat , eum ab hac interna intentione suspensa non sit Saeramenti veritas. Minister Ox persona Ecclesiae agit , et cum ministerio fungitur , intentio , quam exierius manifestat, et quae publica dici potest, est intentio ipsius etesiae , quae Semper est incorrupta. Porro si privata ejus inentio prava est, et Ecclesiae intentioni contraria , multum ille nooet sibi , sed vitiare Sacramentum non
potest. Ita doctiss. Minteron. S. I. Theol. , qui Cone lio Trident. intersuit comment. in Pauli φ. IH ρarte dis . 2). Ita et multo ante Tridentinum S. Thomas Parte II qtinet. LXIV art. VIIIJ ...is Dicendum quod ei rea. hoe duplex est opinio e quidam enim dieiant , quod
is requiritur mentalis intentio. . . alii melius dicunt, quod is Minister Sacramenti agit in persona lotius Melesiae , is cuius est Ministeri in verbis autem, quae Proseri, eXPriam mitue intentio Teclesiae , quae sussicit ad persectionem. Sacramenti . nisi contrarium exlerius exprimatur ex in pacie Ministri , vel reeipientis Sacram eulum . . .
253쪽
Quod autem in parte probationis secunda dicitur, GD-cilium Trident. intentionem exigere, proprie diciam, liano autem cogitari non posse absque interna voluntate sa-eiendi quod facit Ecclesia , hoc utique certum est, et inconcussum , neque illud inficiantur, qui intentionis externae patrocinium suscipiunt. Dicunt autem hanc intentionem externam vocari ratione objecti. quia externam tantum ritus celebrationem spectat; at tamen interio temesse ratione principii, a quo proficiscitur, cum sit actio voluntatis deliberata. Oportet enim ut deliberate agat , qui Sacramentum perficit: deliberate autem Don agit,
qui non vult vere id agere, quod agit. IIaee si prope inspiciantur , non video , quae adhue supersit litigandi ratio. Palei enim quod ab initio diximus, controversiam in verbis magis, quam ita re ipsa consistere, et ex verborum ambiguitate non parum implicatam fuisse quaestionem. - Supponatur enim Mini strum, qui serio, et ad normam Ecclesiae omnia exterius peragii, contrariam intus intentionem formare: quaena in eril quaeso haec intenti Ot AD , . quod finem Sacramen lition intenda ly Quod ritum ipsum noti velit aclministrara ut sacrum 2 Sed haec uoti requiruntur salentibus omnibus. Manet ergo, quod intus haberet inleutionem non faciendi.
quoci saeti Ecclesia. Sed illud tamen facit, ut supponitur, ei quidem volens et deliberale iacit. Ergo vellet, et non vellet. Sed etsi concedatur utrumque posse in animo simulo nSistere, an non ea voluntas Praevaleat necesse est,
qLm exterius opere completur ξ Sed satis induisimus huic disputationi , quae etiamsi in theoria aliquam sententia. rum disserentiam praeserat, in praxin tamen non innuit, cuin is constans fuerit Ecclesiae usus, nunquam iterare Sacramenta , dummodo serio fuerit 'administrata, et D riusque s ent i ae deserisores saleantur, illud optime su ssa ab Lectata statutum.
254쪽
- . linusim. De necessitule in lentionis ratione modi consideratae nulla Controversia est: quare neque nos
Decessarium ducimus longius in hac quaestione morari. O inues communi sententia docent, ad valorem Sacramenti non susscere intentionem habitualem , nec tamen necessario requiri actualem, sed sussicere et, requira virtualem. Rem optime explicat S. Thomas Part. III quaest. 64. art. 8.)r ubi lamen observandum est, per habitualem intentionem ab ipso virtuale in intelligi, ut textus ipse ostendit . . .: n Dicendi tu, quod licet ille, qui aliud cogitat. M. non habeat actualem in lentionem, haberet tamen
s, ctionem Sacramenti: puta, cum Sacerdos nece-
is dens ad baptizandum intendit facere, quod facitis Ecclesia. Unde si postea in ipso exercitio uctus M cogitationis ad alia rapiatur, ex virtute primae si is .intentionis perficrtur Sacramentae m. Quamvis stu- idiose curare debeat Sacramenti minister, ut is etiam actualem intentionem adhibeat; sed hocis non est totaliter positum in hominis pozestate, is quia praeter intentionem, cum homo vult multum is intendere, incipit alia cogitare, secundum illudis Ps. XXXIX. . . Cor meum dereliquIt me . . . n. Porro illam intentionem non sum cere, quae a nobis habitualis dicitur, res est per se manifesta , tum quia etiam in illis adesse potest, qui modo libero et deliberato non agunt: tum quia nullo modo potest in actio siem influere, cum nec actu, ne C Virtute in Animo' existat. Quocirca nec illa intentio, quae indirecta, vel in emretati a dicitur, perficiendo Lia a. Tov. lv. 17
255쪽
nnimis removetur anxietas. Nihil Sacramentis noe et Ministri improbitas, neque essectu suo destituuntur, nisi, qui ea suscipiunt, se ipsos tanto bono fraudare, et Spiritui Sancto ve Iint obsistere. At novo scelere
se obstringunt improbi dispensatores, quoties polluti
ad sacrum munus ac nedunt. Quard non satis Possumus illis haec verba eiusdem Catechismi inculcare. B Sanctitatem sacrarum rerum Ministri in primis
is se lentur, Pure ud Sacramenta ministranda ae- is cedant, atque ita se Bd pietatem exerceant, ut m ex eorrim frequenti tractatione et usu oberioremis in diea gratium, adjuvante Deo, consequantiar m.
II. Celebris est controversia de rebaptizandis Uaereticis, quae saeculo tertio agi lata fuisse dieitur inter Stephanum Summum Pontificem , et Corarianum Carthaginensem Episcopum, quem, narrant, cum suis Africanis, et quibusdam orieti talibus Episcopis in hoc errore haesisse, quod irritum et nullum putaret Sacramentum ab Haereticis collatum, illudque iterandum contenderat. Eundem errorem propugnarunt saeculo IV Donatistae; at longius progressi, quam veteres Rebaptizantes, docuerunt, nulla et irrita esse Sacramenta, quae vel Haeretici extra Ecclesiam, vel improbi in sinu Ecclesias contulissent. Mox tamen emollire sententiam conali sunt, et adhibita distinctione inter occultos et publicos peccatores, negabant valere Sacramentum ab eo datum , cujus nota esset improbitas. Do qat istas longo intervallo secuti sunt Mostolisi XΗ . saeculi Haeretici, de quibus inter alia hare refert S. Lernardus ae Peccatores, inqiebant, sunt Archie,
256쪽
alio. piscopi et Presbyteri, ac Per hoc nec diinciis necis accipiendis idonei Sacramentis .... idem paulo post Waldensium error sui . ae sub finem saeculi XIVὰ Wiclesitarum et Idussitarum qui in Coneilioe Constantiensi condemnati sunt. Haec nunc dicta sint summatim erit 'Enim locus plura de hac materia disserendi, quando de Sacramentis tractabimus
Ut Naleat Sacramentum, non requiritur sides aut
PEoa. I. Trident. Sess. VII Can. XII sie statuit . . ris Si quis dixerit Ministrum in peccato mortali exies
ae flentem , modo omnia essentialia, quae ad Sa-ae eramentum conficiendum, aut conserendum perdiis linent, servaverit, uon conficere aut conferre Sasis erct mentum ἔ nnathema sit . . . v Eadem Sess.
Can. IV de Baptis. Baptismus ab Haereticis cum debita forma et intentione collatus, verias et validus declaratur. Praeivit Tridentino Constantiensis Synodus, quae Sess. XLV damnavit istum Wielesi Ar-tieulum n.' IV. . . n Si Episcopus, vel Sacerdos - existat in peccato mortali, non ordinat, non conmis ficit, non consecrat, non baptizat ... v. Idem quo que Nicolaus I docuit in re,ponsione ad consulta Bulgarorum cap: LXXI. Paos. II. Si fundamentum quaeritur hujus do- utrinae, habemus constantem et perpetuam Ecclesiae
257쪽
usit Traditionem ab Apostolorum temporibus deductam,
quae certissimum est verae et apostolicae fidei argu. mentum. Hujus Traditionis auctoritatem saepius commendat Augustinus Contra Donatistas agens. Sic lib.
II de Baptis. c. VII. ...is Nondum erat, di-- ligenter illa Baptismi quaestio pertractata, sedis tamen saluberrimam consuetudinem tenebat Ec-υ clesia , in ipsis quoque schismaticis et haereticisis Corrigere quod pravum est, non iterare quod is datum est... quam Consuetudinem credo ex apo. D stolica traditione venientem, sicut multa quae nonu inveniuntur in litteris eorum, neque in Conciliis N posteriorum , et tamen quia Per Universam cu- is stodiuntur Ecclesiam, nonnisi ab ipsis tradita et v commendata cceduntur . . . Hujus consuetudinis M robore tenebatur orbis terrarum , quando re iura quaestionem Vertracta, comm tinis traditio etiam is ad Concilii plenarii auctoritatem roburque dedu-υ Cta est... n. August. ibid. cap. IX. - Hoc Con. cilium, quod August. - plenarium orbis terrae concilium vocat, non aliud fuisse, quam Nicaenum
I. Pluribus argumentis probat BAlarminus. Lib. Ide Sacram. csP. XXVI. 3.Paon. III. ostendit Bella inus ibidem, hoc doctrinae nostrae caput, quamvis in Scripturis non site pressis verbis revelatum, ex iis tamen, quae in Scripturis expressa sunt, legitimo ratiocinio deduci. Duo sunt, quae Scripturae docent. t.' Ministrum Sacramentorum non sUu, sed divina virtute et nu-Ctoritate operari. a.' Deum hane potestatem a Ministro ob ujus peccatum et infideli latem non ausurre.
258쪽
Ex quo eonsequens est, eam etiam in improbo et
Prima propos. ex Scripturis manifesta est . . . Ioan. I. . . . Hic eri qui hutietat in Oiritis Sancto ... I, Bd Cor. III. . . . Neque qui plantat est aliquid, neque qui rigat s sed qui rincrementum dat Deus. . . Ibid cap. I . . . Numquid multis crucifixus est Pro his8 atit in nonnnρ Pauli butizati estisp. . . Ergo Ministri; cum Sacramenta administrant, non Bgunt suo nomine, aut virtute propria , sed sunt instrumenti instar, aut canulas , per quem divina gratia
Secundum ex eo Heuueitur, quod potestas conferendi Sacramenta non Mi gratia gratum faciens, ut vocant Theologis sed gratia .gratis data, quae consertur in utilitatem aliorum ; sed constat ejusmodi gratias etiam in poceatoribus esse posse, ut patet de Caiplia , qai prophetavit, quamvis esset Pessimus, Ioata. l. - Item de illis, qui Matthaei VII dicunι. . Nonne in nomine tuo daemonia ei
I Ergo Sacramenta vim suam et emeaciam non habent a probitate urit tri , secus, quo Mini Stecsancti dr esset, eo Sacramentiam foret essicacius. Ipsi .Sagramento vis inust sanctificans, neque a Ministro pendet sancti fixatio nrastra.'
Donausim i ς'.4it.' nullum sibi esse praesidium in iradition o lυ elesiae: ideo rhtionibus dimiean dum esse elamitabant 'aut scripturae quaedam testimonia Diuit tred by Corale
259쪽
a suo sensu detorta ad sententiam suam etiam invita tra-
DIc Tl I r.' saeramenta soli Catholicae Ecclesiae con cessa sunt: Ergo Haeretici nec jus habent in Sacramenta, Neque polestalem ea in inistrandi. u. R ID IIaeresi nec Chri-εu consessio quies quam valet, nec mors ipsa pro Christo tolerata; ergo nec Sac rhmenta' in laterest data. 5.v Esseelus Sacramenti ast gratia sanctificans; at Minister haere licus non polem gratiam sanctificantem Producere; nemo enim dat, quod non habet. . . ABESP. AD I NEG- CONSEQUENT. Sacramenta honum sunt Ecelesiae , quae sola ea iure et legitime administrat. S eramenta, quae ab Haereticis dantur, sunt ipsa verae riclesiae Sacra metita, quae ab ipsis illegitima dispensantur. Peeunia surio ablata manet tamen quod erat, etiamsi in manus venerit illegitimi possessoris ... D Aliud est , ait S. August. Lib. III coni. Donatis. cv. M. . . non habem re aliquid, aliud non jure habere, ei illicite usurpare. An II. Argumentum plura cotisundit, quae diligenter sunt distinguenda: consutidit primo Ministrum Sacramenticum subjecto; deinde Sacramentum ipsum cum ejus es- sectu, Mors pro haeresi tolerata ulique vera mors est, Sed homini haeretico nihil prodest ad salutem ; recte ergo concludimus, Sacramenta haereti eorum vera quidem Sacramenta esse, sed nihil prodesse animo haeretico susea. Pta . . . . H Aliud est , ait alerum August. Lib. IV eont. Don. ea . XVII 4 , non habere , aliud non utiliter ha-m' here. Qui non habet , est hamizandus ut haheat; quim autem non utiliter hahel, ut utiliter habeat, corrigen-
AD III. BEsp. t.' Si hoe et alia eius generis argumentis,
alerent, Sequere ur nullis et cassa esse Sacramenta noulantum ab haereticis , ct publice facinorosis, sed etiam ab illis admisistrata, qui occulte mali sunt; nam et ipsi
260쪽
gratiam sanctifieantem non haberi l. IIoc argumento D natista I saepius urge hal S. Au uim 2.' DIS P. MIN. l emo. dat quod non habet, si ex suo dat, et Suo nomine agit, conc. Si alterius hona dispendiat, et virtute causae Superioris agit, nego. Minister Sacra-uaenti vivum est Christi instrumetitum; unde nihil necesse est, ut ipse habeat, . quod dat alteri. Sic famulus, qui ipse ne urium Obolum possidet, potest lamen Domini sui nomine largissimas opes in alios distribuere. Eleganter
in haec disserit Melchior Canus t Loci Th. lib. XII cam XIIJ - Istiusmodi actiones, in quibus purum nudum quaes, ministerium est. non a Ministro vim accipiuot, seclm a Christo , cujus revera magis dicuntur esse , quism
nostrae. Nam ille est, qui bapti Eat, ilIe est, qui absol-- vit. Quocirca sive justus administer sit, sive iniustus, ,, ad esseclum Sacramenti nihil omnino in terest. Sie ut reis sert etiam nihil , qui ignem accendit , et ad exusti m nem admovet , frigidus , an calidus ille sit. Tantum, quippe caloris imperti et non quantum habet ipse, sed
is quantum habet . ignis Ddmo HS m. .
ARGOMENTANTUR II EX Sc RIPT. I. Q Multa sunt Scri-Pturae loca , quae aperte ius inuant uos ab impiis ei immundis sanctificari noti posse. Cujusmodi est ille Melesiast. locus cap. XIXIV . . . Ab immiando quis mund Bitiar p Item . .. . Qui baρtizatur a mortuo, quid proderit ejus lauatio p . . Aut illud Ioan . IS. Deus peccato res non audit. . .. . Vel etiam haec Apostoli II Cor-VI. . . . Quin yarticipatio justitim cum iniquitate etc.. a. I.' Cum Christus ad Apos l. ait Ioam XX i. Acc*uσSyiritum Sanctum, quorum remiseritis meenta, remittuntur eis. . . an non satis innuit, in Ministro requiri Spiritum Sanetum, ut possit per Saeramenta peecata dimittere 7 Nemo autem dieit, Spiritum Sanctam habita το