장음표시 사용
61쪽
l. 17. Praemonenda. g. 18. De verbi Formis.
culis deducuntur, v. g. submisit u Rub. Nol. Paucissima inveniuntur verba e lingua graeca desumta ut: pui ordinaviι α ταξα.
g. 18. Do verbi Formis. E sorma primitiva seu fundamentali technico Pea', quase eSt tertia persona sing. mascul. praeteriti, oriuntur modificationibus variiA lactis formae novae, quae improprie Et minus apto conjustationes nominantur. Forma primitiVa, si organica respicitur evolutio, duplici modo extendi potest: intensive et Oxtensive; forma intensiva quae inten- Bionem conceptus verbi primitivi significat, e fundamentis enascitur modificatione interna et iteratione duplicatione consonantis mediae technico bys me', extensiva vero causam actionis denotans oritur externo ac rumento ab initio vocis technice byre Aphe0. Quaeque harum sormarum iterum praefixa syllaba PN Et sormat sormam reflexi vam seu passivam. Cum tamen formis his usitatissimis plerumque adnumeratur et altera forma minus usitata, quae cum tertia larma riusdem est significationis 'technice byter Sohapste', habentur quatuor diversae verbi sormas activae et quatuor correspondentibus formis passivis adjectis octo formae,quao hebraicis ot sormatione et significatione non sunt absimiles, et quidem:
radicalis fit ῖ - respondet formae Piul Hebraeorum et formae II. Arabum.
n), i m0ta per vocalem σοῦ in secunda syllaba est vocalis e vel i UpN os, respondet formae Hlyhil Hebrgeorum et formao IV. Arabum.
62쪽
II. Parsi Formaraim doctrina. II. Oap. De Verbo.
Arabum Formae passiva se correspondentes sunt:
ΙΙ. Ethpaal: - in ΙΙΙ. Ethtaphat: fui pN - ί IV. Eschtaphat: -- otas. . 19. Do verbi Flexione gonerati m. 1. Aramastis ut reliquis Semitis sunt duo tempora: Praoteritum seu Pserfectum Aoristus I. et Futurum seu Imperfectum Aoristus II. , quae temporum formae modis etiam adnumerantur; nam persectum. Indicativum simul, imporseolum Subjunctivum et Optativum simul do- notat. Modis accensentur: In sinitivus, Imperativus etiam in formis passivis) et Participium duplex in activis
formis). Omnes hae formas exoriuntur e forma primitiva aut literis praeformativis additis aut vocalibus mutatis; flexio personarum autem fit literis prae- et Ataruintivis, quae plerumque e pronominibus personalibus originariis derivantur. Formatio flexionis in omnibus omnino verbis et per omne8 eorum formas activas et passivas) plane eadem est; quia vero in vorbis quibusdam ob naturam radicalium modificationes certae sunt instituendae, verba sub hoc respectu dividuntur in persecta seu regularia, quorum radi ales Sempersunt praesentes et immutatae, et in imperisicta seu irregularia, quorum radicales variationibus certis sunt obnoxiae. 2. In Sermone Aramaeo duplox num frus habetur: Singularis et Pluralis . Genus distinguitur masculinum et semininum; communis goneris est tantum prima per-S0nis, quae semper praesens cogitatur ideoque distinctions
63쪽
ς. 19. Do verbi plexione generatim. g. 20. Do fiexione verbi perlaeti. 33g. 20. De siexione verbi persecti. A. Praeteriti seu Aoristi I. Peal.
vid. L Tab. Floxio verbi in praeterito seu Aor. I. fit per notas assormativas, quae in utraque dialecto aramaea litoris radicalibus in fine annectuntur; hae afformativae sunt sequentes: Chald.
Adnotanda. 1 His aflormativis accedentibus ultima verbi vocalis Aut retinetur aut abjicitur; si accrementum finalo constat e sola litera protractionis aut otiante sin Syriaco) vel incipit a con-SOnante non quiescente, vocalis verbi ultima retinetur ante accrementum finale, abjicitur autem, si afformativum lucipit a vocali. Abjicitur ergo vocalis in 3. pers. semin. et 1. Pers. Singular. praeteriti, - et in 2. pers. sem. sing. Rc 2. et 3. PerSOn. masc. et semin. plural. futuri. In 3. pers. sem. et 1. pers. Sing. Prael. R8sumitur sub prima radicali ad concursum plurium consonantium vacuarum evitandum vocalis auxi
64쪽
II. Pars. Formarum doctrina. II. cap. De verbo.
2ὶ Ιn 3. laminina singulari invenitur etiam sorma sego lata n-, n- , n- et ζ - . In 3. persona plural. mas . in Chaldaico, masc. et semin. in Syriaco) accedit nonnunquam Nun paragogicum, hine ' Pr0 3, et in Pro e sit imo in rocontioribus Paraphrasibus Nun paragogicum otium 3. p. plur. sem. chabl. additur, ita ut ex R- fiat IN vel l-, e contra in 2. pers. plur. Nun nonnunquam abjicitur, hinc n- pro pn . 3) Quia in SIriapo literae , et is, quibus flexio indicatur, sunt liturae otiantes g. I 0. II. NOt. a.), voces in pronuntiatione non discernuntur, quamvis istis literis scribantur; nonnunquam hao litorae otiantes etiam scribendo negliguntur. 4) Accedentibus afformativis, quas vocali tantum consistunt, ad verba chaldaica tonus remanet in penultima syllaba, hinc 3,θῆ, sebi ,
Prima radicalis ipsius radicis aramaicae est Vassua, secunda autem mota plerumque per in transitivis, et ni itig Ooste
65쪽
ς. 20. De flexione verbi perlaeti.
- - rarius 4, Syriaco in verbis praecipue intransitivis et semipassivis, ad quae reseruntur, quae animi affectum et qualitatem designant, hinc: znοῦ, scripsit, ΘΣ ,. N. α cessu 'it, 2n , sedit, INP, doluit. Nonnulla, quae sub so unda radicali duplicem vocalom admittunt, ejusdem aut divorsae sunt significationis, V. g. P et tu dormisit, et infester fuit, et cir dilexit, . dirisus fuit et dirisit. - Haec vocalis 'i, - sub Secunda radicali roti notur in flexiono prauioriti, ubi reliqua verba habent, V. g. Na o, imo et in 3. p. sem. et I. s. Sing., ut: n P, nonnunquam in syllaba clausa - in - abbreviatur, ut Noti In vorbis cum a in praef. praetor formas nbup Hup intextu Vonot. otiam occurrit τί et sedi in polym Lond. nrup et
vid. I. Tab. Futurum seu Aoristus II., qui Imperativi instar quoad vocatos formatur, notis praeformativis n, I, N Chald. et Z, Q,l syr. ab initio verborum additis flectitur, ubi autem hae prausormativsto litorao gonori et numero distinguundis haud sussciunt, in s ne accromenta distinctiva accedant oportet; hine flexio suturi sit sequenti modo: Chald. Syria c.
66쪽
Adnotanda. I. Syri in 3. pers. sing. mRA . et 3. pers. Plur. utriusque generis pro Jud habent a praeformativum sorsitan exortum). In Paraphrasibus Proverbiorum etiam Nun pro Jod invenitur more Syriaco, V. g. In 2. et 3. pers. m. singui. Syri plerumque Chaldaei in 2. pers. sem. sing. tantum) admittunt otiosum seu paragogicum. 2. Vocalem imperativi futurum retinore solet; admittit igitur tres: u, a et e, ita ut -, α transitiVis, - , - et vel - ' , - intransitivis tribuant, et quidem verba, quorum praeteritum e habet, in futuro plerumque a recipiunt, imprimis ante tertiam radicalem gutturalem, v. g. Inen, nZDN, quaecunque Verba Prael. a pronuntiant, libonior in latur. v et in chaldaico etiam O recipiunt, V. g. ' pn Αst in verbis transitivis et vocalis e in laturo invenitur, v. g. , rapn, Nonnulla verba in futuro plures Vocales poSsunt assumere, quae tamen plerumque influunt in sensum, V. g. 'Pre valeat et up r valebit, imperet otsolet imperare, S I Guet et . .. m. I mittet, h Immersus erit et p. i obsionabit; in nonnullis autem verbis divorsitas vocalium non efficit diversitatem significationis, V. g. et ,o a circumdabit a , .. PARADIGMA. Syricto.
67쪽
g. 21. De Imperativo sormae Peat. Imperativus iu 2. radicati eandem vocalem cum suturo habui; hinc potest formari per u , a et e , remanento tamen prima radiculi vacua. Distinguitur genus in utroque numero, ita, ut in seminino singulari et masculino plurali Nun paragogicum nonnunquam excidat. ΡΑRADIGMA.
Not. a. Raro in Chaldaico scriptura I luna Occurrit: baui , uou- nunquam juxta analogiam hebruicam invenitur rn2, 2 nia. N o t. b. In soritas et cum Ribui, ut distinguatur a singulari) Jud et Vau literae finales otiuntur, accedente autem Nun Paragogico quiescunt.
q. 22. De In sinitivo et Participio Peat. l) Nota characteristica Infinitivi formae Peal in lingua
aramaea est litera o primae radicati vacuae praemissa cum vocali auxiliari eaque in Chald. - vel -, tu Syriaco I secunda radicalis mota est vocali , in illis verbis
68쪽
ΙΙ. Purs. Formarum doctrina. II. Cap. De ' Verbo.
praecipue, quorum 2. rusticalis in ipsa radicu jam est insignita re, hinc: vel Sci i dicio.
NO t. a. In dialecto gliald. nonniinquam ut quidem in Paraph sibus junioribus assumitur in infinitivo turminatio tu ph- vol. 11 h. ni et in syriaca in praecedentu - , illuc: N et in adta ,
In Talmudi eo torminatio in Vel N- occurrit, V. g. v bn, ax. In Chaldaico infinitivus nonnunquam formiit , pu vest, up D, rarius juxta analogiam linguae hebraicae , up vel , up, in Syriaco raro cum Vnu Otiante occurrit, ut: discedere. Not. b. Duplici infinitivi sorma, quam Hebraei distinguunt, absoluta et constructa Aramaei non gaudent. Infinitivus solos cum b, praefixo conjungi, uti: Ubi praepositio o pro l*) est prausgenda, manet b, ne duo D concurrant, V. g. b p ἶ ab occidendo.
2) Participium formas Peal sicut reliquarum formarum activarum) est duplex: activum et passivum. Α. Participium activum Aramauorum simillimum est participio Hebraeorum; nam l. radicalis mota est iu Chaldaico vocali - impura hinc in lingua arabica a cum Aleph
protractionis Mu), in Syriaco vocali -; secun da radicalis
in utraque dialecto est insignita vocali -, -, - -, nisi ob tertiam gutturalem posita Sit vocalis v, V. g. QD- --La. Diglinguitur in participio n0minum instar genus et numeruS. PARADIGMA.
69쪽
g. 22. De Infinitivo et Participio Peal. 3structionis, re appositam habet, ut: ' N o forsis, vul- a d talin.) alienans. B. Participium passivum Pei' in utraque dialectoi uter 2. ut 3. radicalem assumit litoram Jod quiescentum in - - prima rudicali vacua remanente. Chaldaei sub so-cunda radiculi nonnunquam vocalem - admittunt, V. g. bῆn uppensus, ut Syri Sub prima - , V. g. Stup actuS. Hoc participium semper Sensum passivum habet, quamvis nonnunquam in nostris linguis quasi circumscriptive peractivum vertitur, v. g. portans proprie oneratus), iustens proprie contristatus), vicinus, conterminus i. e. annexus). Illuc:
a) Aramaei conjungunt utrumque participium cum pronominibus personalibus ad praesens significandum, ita tamen, ut pronomina decurtata cum Participiis, quorum genus et numerus in contractione Servatur, in unam Vocem coalescant et quidem in I. et 2. Pers. sing. et pluralis.
a) Participium activum cum prono m. contractum.
70쪽
40 II. Pars. Formarum doctrina. II. Cap. De Verbo. . b Pax ticipium passivum cum prono m. Contractum. Chald. Syri RG. sing.
4ὶ Praeter hanc formationem in Chaldaismo biblico Danielo et Esra) participium Peli coalescit etiam cum afformativis praetoriti et flectitur ad normam Aoristi I., qua coalitione praeteritum passivum loco formae Ithpeel sormatur. PARADIGMA.
ῆ. 23. De reliquis formis auctis verbi persecti. vid I. et u Τ A. Praeteritum et Futurum. Omnes rotiquae formae dorivatae eodem modo quo Pealssρctuntur, sunt autem notanda quoad singulas: I) Ethpoel. M Passivae sormae formantur ex activis