장음표시 사용
161쪽
ea nihil de terminis Ioniae Lydiae Cariae docent: cetera autem saepius inter se pugnant neque id mirum in tam rudi tamque indigesta mole ex diversis diversorum temporum scriptoribus temere collecta, eX qua certum erui nequit. ) Certum est ultimum testimonium Claudii Ptolemaei. Cuius in enumeratione urbium apparet oram maritimam Cariae tune pertinuisge usque ad Maeandri ostium; terram autem interiorem terminatam fuisse
monte Messogide. ) Quocum convenit locus ille qui supra ex Apriano allatus esti Caria igitur, si complecti licet quae disputata sunt, inde ab initio saeculi quarti omnis illa vocabatur regio trans Maeandrum sita quae iugis et collibus Tauri completur, quaeum coniuncta erat Maeandri vallis pars superior. Ab anno 188 a. Chr. que ad Strabonis et Plinii tempora ripae Maeandri septentrionalis pars est, quae antea Cariae assignata suerat, nondum Cariae erat. Postea factum est, ut omnis Maeandri ripa septou- trionalis eum Caria coniungeretur.
CAPUT QUARTUM. De rebus Prienensium quas gesserint inde a Nardibus raptis usque Re Oeensum regni Persi et ois 334.
Sardium expugnatione exterriti Omnes Iones praeter Milesios in Panionium convenerunt, ut communiter quid contrali De iis, quae in censum veniunt urbes, haec apud St. ΗΤΕ. commemorantur. Ad 1μβρα Cariae adnumeratur, 'φακλεια θ' s Latmus cf. . θ' Mαραθmiare Mibros Μυκώλη sc . Φωκαιαὶ No a Te ἐλλεμ is. v. λαραξ cf. etiam Σαμος ἔπι ανῆς πρὸς τῆ Καρίst νῆσος. Termini appellantur Dascyleum Ephesum versus, Ἀφροδισιαί περι-η inter Cariam et Lydiam,
Stratonicea contra Mysiam es. etiam 'Γλλουάλα. Contra Lydiae tribuuntur oppida in dextra Maeandri ripa sita Μάσταυρα αλλεις s. v. Teάλλεις .2, Claud. Ptol. Geogr. 5 cap. 2 Ioniae tribuit in ora maritima omnia usque ad Maeandri ostium, indo secuntur Ostrias urbes Pyrrha Heraclea sub Latmo Miletus Iasus eqs., interioris terrae Tripolis Nissa Trallis Magnesia a M. Prieno ο 18. Prienes commemoratio non pugnat cum I 9, tunc enim Priene non iam in litore sita erat cf. p. li4.33 Arr. V 6, 4.
162쪽
Persas faciendum esset consulerent. in Periculum autem, quod modo imminebat, aversum esse ridebatur, cum Cyrus relictis Tabalo et Paetya in Babyloniam eontenderet, tantumque elati sunt Ionum animi, ut Pactyae seditioni se adiungerent Tabalumque Sardibus oppugnarent. ) Sed exspectatione celerius venit ultio, cum Magares Medus a Cyro missu8 est, qui Pactyam ducem seditionis persequeretur et a Graecis, qui eum adiuvis sent, poenas repeteret. Atque prima Prienensium civitas exercitui Persarum succubuit. δ) Urbs diruta est, cives sub corona veniere, qua in re si recte Pausaniae verba huc reseruntur, Tabalus, Sardium ille praesectus, crudeli8sime se gessit. )Paulatim urbs vires, quas illa tempestas fregerat, recepit et eum anno 499 8editionem movissent Ionum civitates, Prienenses communi re non relicta ab initio expeditioni intererant et ad classem, quae apud Laden decertavit, duodecim naves miserunti Sed cum ceteris Ionibus victi victoris saevitiam experti sunt denuoque Priene deleta est anno 494 vel 493. )Iterum igitur Ionia dominationis Persicae iugum subiit Rubeoque permansit, donec quinto decimo anno post proelium, quo liberatae sunt Graecae civitates Asiae, commissum est in ipso Prienensium territorio. Exercitus enim Persarum, cui praeerant Τigranes aliique duces castris prope Gaesonem flumen munitis, ut urbem a tergo haberent, hostem opperiebantur. q)Graecos autem ab oriente invasisse cum Steinio ex Herodoti verbis concludendum est, qui Athenienses per litus maritimum
processisse narrat, Lacedaemonios per Vallem et montem, quos ii Her. Ι tal.
2ὶ Her. I 153. 154. Nazares missus 157. lb8.3i Her. I 160. Hoc factum est anno b4b. 4 Paus. VII 3, 10. Eidem tempori rem attribuit NeWton Ion. Ant. p. 22. Hicha IMB. III 1 addenda. bὶ Duodecim apud Laden naves Her. VI 8. - cf. VI 32. - α γαρ
nescio an capta sit, dum ipga Miletus oppugnatur. 63 Her. 4X 97.
163쪽
rensentaneum est in dextro cornu pugnasse. Τ) Idem alio loco eomprobatur, ex quo apparet solam viam, qua se reciperent, persis patuisse per montem Mycalen; quod non evenisset, si in pugnando planitiem Maeandri a tergo habuissent. 3 Ceterumnam hoc tempore Priene denuo aedificari iam coepta sit, valde dabiam est, quia Herodotus, qui regionem pugnae Satis aecurate describit, ne verbo quidem urbem commemorat. in Secuntur tempora dominationis Atheniensium, quorum s deri Priene quoque adscripta erat. Ρrimum civitatis nomen
apparet in laterculis tributariis anni 450l49 Ol. 82, 3, ultimum anno 443 2 Ol. 84, l. 3 Tributum quod pendebant Prienenses talentum erat, sed Ol. 88, 4. 42bl4 haud dubie amplistatum est. ) Inde autem elucet satis parvam tune fuimo Prienensium eivitatem, si omnino suae ipsius erat dicionis. Contrarium potius produnt verba Thucydidis, qui in initiis deseribendis belli Samii Miletum et Samum περὶ IΠριηνης bellum gessime dieit.') Quod Hielisius sic interpretatur, ut dicat, renovatam
esse antiquam illam de agris inter Prienenses et Samios controversiam Prienensesque a Mile8iis tunc adiutos esse et fio Prienen causam fuisse, cur Samus et Miletus bello congrede-
trisετο praepositionem στερὶ adhibet, semper id indicat, quod inter pugnantes quasi in medio positum est et inter utrumque disceptatur; si causam certaminis signifieare vult, δια pra
164쪽
subditam fuisse et sic melius explieantur alii quoque quidam Veterum scriptorum loci, quibus quae Prienenses potius attingunt, ad Milesios reseruntur. i)Denuo sub Persarum imperium urbes Ionicas revocavit Tissaphernes, qui usque ad annum 408 Ioniam et Lydiam, deinde Ioniam solam administravit. Sed cum Cyrus advenisset, ad eum omnes praeter Miletum urbes defecerunti ) Itaque post mortem Cyri Tissaphernis metu commotae civitates a Lacedaemoniis auxilium petivere, eorumque praetores adiuvabant. )Missi sunt deinceps Thibro Dercylidas Agesilaus iterum Thibro, qui cum Priene exorsus terram regiam popularetur, a Strutha duee regio insidiis circumventus et cum exercitu occisus est, )Graecasque urbes quae per quattuordecim annos libertate fruebantur Persis reddidit pax regia initio anni 386 facta. )
ισβαλανεντες. Priore loco βραχὐ est parva res, πικρὸν causa parva, altero non θῖμα est causa, sed sacri exactio. Sic etiam aliis locis et moi Et δια praepositio propria Significatione usurpatur, illud Ι 103, 4. V 6b, 4, hoc I i 27, 2. V II 5, 2 subi δι' αὐτὼ ad ἐπολέμουν trahendum Psse, non ad ανεντες, docet οὐδ' Ac huic adiunctum . Non plane quadrare videtur
VI 6, 2 ovo ooι γαρ οντες τοις Σελινουντίοις ἐς πολεμον καθέστασαν rasετε γαμικων τινων καὶ περι γῆς ἀώφισβητη συ. An tu hac quoque re
Antiochus apparet, quo in hac parte historiae conscribenda usus est Thucydides γli Velut quod Milesiis iter trans Mycalen ferens custodiendum traditur quia regionis peritissimi sunt Her. IX 99. Et paullo plus lucis adfertur versui Aristophanis Εq. 36l
ἀλλ' ου λωβρακας καταφαγάν Μιλησίους κλονήσεις. Lupi enim in Gaesone maxime et in palude, quam Gaeso u effecerat, exstabant ci. Supra P. 120.2ὶ Xen. anab. I 1, 6. Tunene Priene libertatem recuperavit 3 Xen. hist. Graec. III 2, 17. 43 Xen. hist. Graec. IV 8, 17. b, cf. pacis documentum Xen. hist. Graec. V 1, 3 i. De tempore
165쪽
Qni secuntur duo et quinquaginta anni usque ad occasum regni Persici, urbi occasionem dederunt partem pristinarum divitiarum recuperandi. Quamquam hoc quoque temp0re infirmam suisse Prienensium civitatem docent verba Aeschinis, qai ut demonstret in concilio Amphictyonico eandem GSe auctoritatem minimae urbis atque maximae, inter Dorienses Lacedaemoniis opponit Dorii et Cytinii incolas, inter Iones Atheniensibus Eretrienses et Prienenses. ) Tamen sub finem regni Ρersiei opes urbis non mediocriter crevisse inde apparet, quod hoe ipso tempore templum Minervae Poliadis magnificentissimum aedificari coeptum est.' Pecunia, quae ad exstructionem opus erat, decumis fortasse a civibus parata est, si quidem hue pertinent ea quae Demo de Syracusanorum et Prienensium deeuma memoriae prodidit. δ) Sed aedes nondum consecta erat, eum proelium ad Granicum commissum est, quod Persarum in Asia dominationem delevit et Graecarum urbium condicionem
De Graeearum Asiae urbium eone elone, qua usae sint sub AIexandro elusque sueeeMoribus.
Duos et quinquaginta annos imperium Persarum, quod in urbes Graecas exercebant, duraverat, cum Vindex amissae libertatis exstitit Alexander Magnus. Devictis enim ad Granicum satraparum copiis anno iam 334 totam sibi Asiam subiecit. Novis autem provinciis Macedonum imperio additis novam adhibuit administrationis rationem, quae in multis pristinae simillima, in aliis admodum ab ea recedebat, ut in tractatione
166쪽
Quid rex voluerit, cum iura et privilegia civitatium Graecarum constitueret, facile ex Arriani verbis deprehenditur. i Narrat enim scriptor Alcimacho, cui Ioniae et Aeolidis urbes liberandae evenissent, regem imperasse, ut ubique paucorum dominationem aboleret, populi arbitrium restitueret, proprias civibus leges redderet, tributa remitteret, quae regi Persarumpendere soliti e8sent. Quam rem Diodorus quoque testatur in et bene cum his consentiunt quae de singularum urbium velut Mileti Amisi Ilii Erythrarum sorte traduntur. in Urbes autem
quae acerbiorem tulerunt sortunam, Victoris animum aut pertinacia exacerbaverant, qua condiciones eius repudiabant velut Baliearnassus, aut perfidia usae erant contra Macedonum exercitum velut Aspendus. ) In universum igitur dubitare non licet, quin consilium Alexandri ut Graecae urbes liberae essent suisque fruerentur legibus, plerumque effectum sit. Paulo accuratius Graecarum urbium condicionem describero permittunt verba tituli Prienes reperti, quo ipsius Alexandri decretum continetur. δ) In posteriore enim huius inscriptionis parte - prior valde mutila est - haec leguntur τους δε κα-l
Duae res ex his verbis concludi possunt: primum ceteris urbibus certam quandam solvendam fuisse pecuniam, quae Prienensibus remissa est, dein hanc pecuniam συνταξιν appellatam es8e. Vocis autem συνταξις singularis est significatio.
lin Arr. I 18, 2sq. Initio codd. Aiae αχον et 'Aντίμαχον praebent. Sintenis Μυσίμαχον coniecit collato VI 28, 4. Dλκίμαχον veram nominissormam esse ex titulo apparet, quem infra tractabimus in epimetro huius
capitis 2, Diod. XVII 24, 1. 33 De Mileto cf. Arr. I l9, 6 Diod. XVII 22, 4. b, de Amiso Appian. Mithrid. 8, de Ilio Simb. p. 593, do Erythris tituli verba apud Ditten-bergerem 166, 23 f- Ε. Curtius, Monataber. d. Beri. Ahad. 1876 p. bb4 sqq. . 4ὶ Do Halicarnasso Arr. I 23, 6. de Aspendo I 27, 4. 5ὶ Primum ab Hielisio editus Greeli hist. inser. 123, accuratius ab eodem IMB. 400. Partem posteriorem iam publici iuris secerant Wadd.-Leb. Asie min. 188.
167쪽
Inventa est a Callistrato Atheniensi alterius foederis maritimi eonditore, ut vitaretur odiosum illud nomen tributorum φορος et optime significat immutatam novi mederis condicionem, in quo civitates foederatae non uni urbi subiectae, sed pari inter se erant auctoritate. Etiam in hoc titulo opponitur tributo, quod solvunt regiae terrae incolae, urbium συνταξις. Diverso nomini diversa res respondet: iure igitur ex his inscriptionis verbis colligitur Graecas Asiae urbes Alexandro non fuisse subiectas, sed aequabili foedere cum eo coniunctas. Et unum saltem huius rei vestigium servatur apud Diodorum, qui Cyzicum πόλιν σί ιυπον vocat et ipsum id, quod Arrhabaeus urbem aggressus e88et causam praebuisse narrat Antigono, cur in eum animadverteret tanquam in hostem, qui regni fundamenta labefactaret. ) Unde iam Drusenus sagaciter conelugit, quod nunc tituli verbis confirmatur, Graecas urbes foederatas
fuisse idemque apte aliam inscriptionem attulit, in qua Antiochus rex de Ilio Scepsi aliis urbibus dicit αἱ reό, ις αἱ si
Apparet igitur verba illa Diodori Arriani tituli Erythraeici νορολπητους et ανεῆναι accurati88ime ita interpretanda esse, ut solum tributum regium urbibus remissum sit et in eius locum Succe8Serit συνταξις i. e. pecunia, quae ex foederis iure pendenda erat. Hoc quoque munere exempti suerunt Prienenses: Omnes autem tributo vaca88e civitates Graecas foederatas
nee per tituli verba putare licet, in quo immunitas velut privilegium Prienensibus datur, neque per se veri est simile. Alexander Onim cum ad bellum proscisceretur, 1300 talenta aeris alieni contraxerat, ex quibus 500 a patre ei relicta
33 Dittenti. 158, 46. 73 - Schliemann, Trojan. Alinrthstmer p. 201 Droysen. Hellenismus II 2, 3II n. 4. Quod recentior titulus a Droyseno ad Alexandri aetatem refertur, ea de re offensionem non habet, quia siquid sub diadochoram potestate commodi restat urbibus Graecis, id sane non horum clementiae debetur, cum constet praeter Antigonum et Demetrium neminem favisse Graecis civitatibus.
168쪽
Thomas Lenschauerant. ) Multa postea insuper bello consumpta sunt et gaga regia, qua Sardibus Alexander potitus est, in tam parvum ei subsidium attulit, ut paulo post propter pecuniarum inopiam classis dimittenda esset. δ) Quae cum ita essent, regem tanto subsidio, quantum redundare potuit ex civitatum laederatarum stipendiis, se ipsum privasse vix credibile est. Sed si eadem condicione utebantur Graeci Asiatici atque
Graeci patriam terram incolentes, quaerere licet, utrum communi quoque Graecorum concilio, quod Corinthum conveniebat, ascripti suerint necne. Recte puto rem negavit DroySenus, nequo enim unum illud Τenediorum exemplum quidquam contra valet, ) quia nihil obstat, quominus Tenedum antequam ceterae urbes reeiperentur, fortasse ante Alexandri adventum iam a Parmenione foederi adiunctam esse putemus. 3 Immo Vero inter se coniunctae erant Graecae Asiae civitates. Quorum
foederum nunc de duobus maxime Iliensi et Ionico constat ex inscriptionibus quibusdam Alexandri aetate recentioribus.' Ipsa tamen foedera iam Alexandri temporibus condita esse inde quis colligat, quod rex Iliensibus laρον αγ υνα promisit et quod Iones regis in memoriam et honorem Alexandrea celebrabant. J Sed do Ionico foedere infra dicendum erit. Primis post Alexandri mortem annis civitatum Graecarum condicio immutata esse non videtur. Quamquam certum huiuali Arr. VII s, 6. 2 Arr. I lI, 3. Diod XVII 21, 7. at Arr. I 20. l. 43 Arr. II 2, 2.5ὶ Parmenio et Attalus iam a Philippo in Asiam praemissi erant Diod. XVI 91, 1. XVII 2, 4. cf. inprimis XVII c. I. 6ὶ De foedere Iliensi vide inscriptionem circa annum 307Ν incisam apud Hirschfeldium, Archaeol. Zeltung 32, 153 si 875ὶ - Droysen, Hellenis
mus II 2, p. 382 n. b - Diti. 125. - Foederis Ionici duo exstant decreta alterum Lysimachi temporibus factum E. Curtius, Arch. Zeit. 29. 188 sl872ὶ -- O. Luedera, Bulleti. deli' Inst. Rrch. 1842 p. 248 - Diti. 137. alterum sub Antiocho Sotere Bull. de corr. hell. 9, 387. 7, Strab. p. 593. Alexandrea de quibus conser Strab. p. 644 instituta aerant fortasse ad diem regis natalem telebrandum. Bull. 9, 387.
169쪽
169rei testimonium vix adserri potest praeter locum illum Diodori,
qui Cygicum anno 3l9l8 urbem mederatam fuisse tradit. Inseriptiones enim, quae huic tempori attribuendae sunt, sat multae interiorem polim urbium statum attingunt restitutionemque exulum, quae secundum Alexandri decretum διαγρα ιι α vel dιαγραφη)kὶ esseeta est. Hoc solum ex decreto Nasiotarum in honorem Thersippi facto certum e8t, anno 3l9, quo contra Perdiccanos bellum gerendum erat, Graecis urbibus ab Antipatro, qui tunc regnum administravit, belli stipendia esse imposita. ) Utrum vero hoc regi vel regis vicario ex iure foederis licuerit praeter solitam pecuniam extraordinarias quoque pensiones exigere, an Antipater tributa imperaverit acerba temporum necemitate coactus, id propter testimoniorum
penuriam diiudicari nequit. Sed mors Antipatri, quae anni 3l8 initio accidit, ut recto
autem in hoc rerum tumultu Graecae laborabant Asiae civitates. Satrapae enim non iam Antipatri vel regis auctoritate coerciti urbes, quae in territorio eorum sitae erant, arbitrio suo gubicere coeperunt et primus eorum Arrhabaeus Phrygiae satrapa urbes suas praesidiis firmavit, Cygicum, quae milites eius moenibus recipere noluerat, obsidione cinxit. Eius exemplum secutus Clitus quoque, qui tunc Lydiam obtinebat, Ionicas urbes in potestatem suam redegit eodemque fere tempore Asm-der Cariae oppressisse civitateη videtur. δ) Urbes autem regni praesidio destitutae et pleraeque non satis Validae, quae pro-
170쪽
priis viribus ) potenti hosti resistere possent, singulae deinceps provinciarum administratoribus succubuerunt, donec ultor eis exstitit Phrygiae maioris satrapa Antigonus Monophthalmus. Breviter hoc loco describendum est, quomodo paulatim omnes, quae in Alexandri foedere suerant, Graecorum civitates Antigono Sese adiunxerint.
Antigonus igitur Ρerdiccanis devictis statim Cygicum Obsidione liberavit, Arrhabaeum et Clitum ex provinciis expulit, urbes quae invitae satrapis paruerant, sibi associavit. 23 Haec facta sunt anno 3 18. Tribus annis post inter Antigonum et Seleucum Cassandrum Ptolemaeum bellum exarsit, in quo Asiae cis Halyn civitates et insulae quaedam ) fideliter Antigoni partes sustinebant satrapamque qui antea numquam et Sem paraverat, navibus adiuverunt. ) Et quamquam ut Erythrae ita haut dubie aliae quoque urbes ab hostibus oppugnabantur, nulla tamen ab Antigoni foedere defecit: immo novi aceesserunt socii Amisus Astacus Chalcedon ) urbes denique Cariae,
ii Unum adest indicium urbes inter se auxilium tulisse Cygieenorum et Byzantiorum Diod. XVIII bl. 6. 2ὶ Diod. XVIII 52.3ὶ es. Diod. XIX 62, 9 Antigonus Dioscoridem iubet naomtiῖν τοῖς
τε συμμαχοιs παρεχομενον τὴν ἀσφάλειαν καὶ τῶν νζσων τας μηπω με Taxo υσαε προσαγομενον. Eodem consilio paulo ante Polemaeus, De
metrii filius Antigoni fratris ido nominis forma vido Diuenb. 133 not. 2i, cum terrestribus copiis missus est. Is Erythras obsidione liberavit cs. Diod. XIX 60, 3. - Εx insulanis Rhodii maxime, qui Antigono Rhodi naves aedificare permiserunt XIX b8, 5 et Lemnii XIX 68, 3. 4 satrapas partibus savebant. 4ὶ Ante 3lb Antigonus classein non habebat Diod. XIX b8, I. Itaque
a Rhodiis et Hellespontiis navibus adiutus est. cs. Diod. XIX G1, b. παρὰ Ῥοδίων μεταπεμφάμενος ναυς. Has enim naves Rhodiorum, non Antigoni in navalibus aedificatas esse docent ipsa Diodori verba, qui si hoc dicere volebat, απο 'κδου debebat scribere. Omnino autem naves, quae in navalibus exstruebantur, nondum consectae erant; postea demum inde trunca naves adveniunt cf. 62, 7 et 8. Hellespontiorum classem adduxit Themiso XIX 62, 7. Naves truncae in Hellespontiacis navalibus exstructae uua cum Rhodiis a Dioscoride postea advectae sunt ibid. De navalibus regiis Hellespontiacis, quae etiam Seleucidarum temporibus erant cf. Diti. 158, 54.