장음표시 사용
191쪽
191 filium enui Antipatro. Anni autem 32l initio reges Perdiccam regni administratorem secuti erant, qui contra Ptolemaeum Aegypti satrapam prosectus est. in Bellum igitur illud utique post partitionem autumno anni 32l Triparadisi lactam incidere nereine est, in qua regni administratio et tutela regum Antipatro tradita est. Altera autem ex parte nec bellum Αuti patris nee Cliti expeditio post annum 3l SlT sacta est, quo Clitus cum satrapia Lydia ab Antigono privatus esset, a militibus Lysimachi occisus est. ) Bellum igitur ad quod gerendum Antipater tributa exegit, aliud esse nequit nisi quod iussu Antipatri Antigonus anno 320 contra Perdiccanos Attalum Aleetam Eumenena suscepit. Et eidem anno expeditio Cliti tribuenda videtur, de qua aliunde nihil constat propter lacunam, qua hoc ipso loco Diodori continua interrumpitur narratio. ) Quod si statuitur, solvuntur etiam dissicultates quaedam, quas detexitDroyseni sagacitas. 3) Nam si Clitus cum classe Cyprum mi88us est, ut Perdiccanos, qui in Cilicia et Pamphylia erant, a tergo aggrederetur, bene intellegitur et cur Eumenes relicta Phrygia statim in Cappadociam se receperit et cur Attalus Alcetasque Eumenem in regione Orcynia pugnantem non adiuverint: ipsi euim a Clito bello premebantur. 4. Primus Wood, Discoveri es at Ephesus append. II p. 28 n. l9 - Diti. I 34 documentum edidit civitatis Euphronio ab Sphesiis datae, tu quo praeter senatum et populum etiam
gerusia et advocati commemorantur. Inde vero, quod Prepelaus templo Dianae immunitatem concessisse in titulo traditur, Dro senus decretum anno 302li lactum esse conclusit. Idem alioloeo eoi latis Strabonis verbis quae gerusiam et advocatos a Lysimacho institutos esse prodere videntur, veterem rei Ephe8i-0rum publicae condicionem admodum a Lysimacho immutatam se existimat. δ) Cui bene opposuit Dittenberger, si iure anno
192쪽
302li tribueretur titulus, magistratus illos iam ante Lysimachum Ephesi extitisse putandum esse. Contra Gilbertus, i) ut magi- Stratuum commemorationem explicet, titulum post 287 incisum esse putat, sed recte idem miratur populum Ephesium ὁ δημος ὁ Ἐφεσi 0ν non ὁ θυιος ὁ Ἀρσινομων diei. At gerusia illa
et advocati omnino publici magistratus non suisse videntur. Titulo enim continetur senatus consultum v. 2 δεὁοχθω νιηιβουλῆ ι) a populo ratum lactum, ut demonstrat formula sollemnis decreto praeposita ἔδοξεν τι ι καὶ et in di stim. Iam Si magistratus illi publici fuissent, de civitato Euphronii antequam ad populum ferretur, non solum senatus e88et consultu8, Sed etiam gerugia et advocati, antequam res in Senatu Rgeretur. Verum triplex haec ratio, qua iustum et legitimum populi scitum sactum sit, paulo longior Videtur, quam ut veri sit similis. Itaque quoniam Euphronius de templo maxime bene meruisse narratur et magistratus illi, qui decretum ad genatum deserunt, νε υπoiaι et κουρῆτες aperte Sunt Sacri, etiam γερουσέαν et ἔπιοκλ ους templi magistratus suisse putaverim. Rem autem sic factam esse existimo. Euphronium, qui de templo bene meruit, templi magistratus publicis magistratibus commendare volunt. Qua de re neopoeos et curetes ad senatum mittunt cum decreto, quo laudatur Euphronius et civitate dignus perhibetur. Decreto gerusiae et advocatorum perlecto senatus de civitato Euphronii populum rogat et populus denique decernit eum iu civium numerum e8Se recipiendum. Verba autem illa Strabonis huic sententiae non obstant neque enim publicos fuisse magistratus gerusiam et advocatos dicit Scriptor neque a Lysimacho institutos, ut bene monuit Ditten-berger not. 2. Totum igitur enuntiatum eum sequentibus potius coniungendum videtur, in quibus Strabo de templo Dianae agit. 5. Inscriptionem Erythraeam, qua Antiochus rex civitati libertatem concedit et autonomiam Demetriadis 'Luxia n. ll6
193쪽
l, 254 not. l) plerique editores et Droysenus temporibus Antiochi Soteris tribuerunt. Quibus Dition berger opposuit verba us. 23 οἱ . μέτεροι σωογονοι ἔσπεDJoν aei ποτε σι ερὶ cii et ς ab Antiocho Sotere dici non potuisse et ob id ipsum titulum ad Antiochum Deum re1erendum esse docuit Herm. XVI p. 197. At argumentum, tuo tunc optimo iure niti potuit vir doctissimus, nullum se nune ex alio decreto in honorem Antiochi Soteris saetoeUBOScitur, quod nuper edidit Foucari, Bull. 9, 387 sqq. h) Ibi enim Vs. I 6 Iones regem adhortantur, ut eadem qua maiores erga civitates Ionicas utatur benevolentia. Unde apparet Seleucidas maiorum etiam loco habuisse Antigonum Monophthalmum et Demetrium Poliorcetam, quibuscum necessitudinis vinculo erant coniuncti. Nam Stratonice, Demetrii filia, anno fere 297 Seleuco Nicatori et paulo post Antiocho Soteri, filio eius, nupserat. Maiores igitur regis intellego Seleucum De metrium Antigonum, nam cum Foueartio ) omnes intellegere, qui ab Alexandri temporibus Ioniam habuerint, vetat, quod Lysimachus Ioni earum urbium libertati erat inimicissimus. Hoc igitur Ditten bergeri argumentum stare nequit neque ad priorum editorum sententiam reverti dubito, quia Antiochus Deus omnibus Ionicis civitatibus libertatem dedit servitute oppressis, hoc autem decreto Erythraei ipsi libertatem sibi paravisse intelleguntur. cf. supra p. 379 et verba tituli τνὶν τε αὐτονομέαν υμὶν συνδιaτη ρή σομεν VS. 27. 6. Ultimo loco adiungam decretum Ionum, quod in honorem Antiochi Soteris fecerunt, a Foucartio Bull. 9, 38 ι Sqq. editum. Supplementa maxime sunt Fourcartiana hic illic a me paululum mutata, ni legitimua efficeretur litterarum numerus quem inter undequinquagenaη et quadragenas binas in singulis versibus litteras fluctuasse docet Foucarti apographum et ultima deereti pars optime SerVuta.
195쪽
ex Lebediorum commemoratione non primis Antiochi annis titulum incisum esse conieci. Ante magnam de Gallis Antiochi victoriam decretum laetum esse demonstrat soria e regis e0 0men Σωτίρ omissum. ) Certiora vix poterunt dici; namqu0d Antiochi filius iam rex nominatur, qui, eum pater Seleuco 8decederet, quintum de imum ad summum agebat annum, ) inde d0n multum ei scitur, quoniam satis matura iam aetate filiosa regibus in regni societatem adscitos esse exemplum docet Ptolemaei Euergetis, qui annos sere duodecim natus 271 a patre regni socius nominatur. Mihi intra annos sere 275 et 26b titulus incisus videtur.
De singulis pauca addenda sunt. v8. S. cur κοντων Scripterim, vide supra p. 184. - V8. 24. Alexandrea Recundumi, cf. Waddington ait Leb. Asie mineure 87 vs. 22 - Diti. l65. 23 cf. Koepp, Rh. Mug. 39, 210 not. l. - Antiochus Deus secundum Armeniam Euseb. versionem mchoene I, 25li quadragesimum annum expleverat, cum 246 Ephesi mortuus est. Tunc igitur anno 281 quinque nos natus erat. Sed cf. Droysen, Heli. III, 3il not. 3.13.
196쪽
Strabonem 641 in luco celebrabantur, qui in confinio Teiorum et Clagomeniorum situs erat. Aut igitur sumendum est initio saeculi tertii Alexandreis nondum certum locum definitum e88e aut dies festos modo Tei modo Clagomenis GSe a to8. - VS. 27. de vocabulo olκodo ινὶ, quod ab Atticistis damnatur, vide Lobech, Phrynichus 487 sqq.
C UT SEXTUM. De rebus Prienensium. quas gesserint inde ab Alexandri temporibus usque ad annum IM.
Proelio apud Granicum flumen commisso Alexander Ephesum contendit ibique paululum temporis commoratus Alcimachum misit, qui Ionicas et Aeolicas urbes Persarum iugo liberarot; Lydiae administrationem tradidit Asandro. 33 Ipse meridiem versus Miletum profectus est et urbem oppugnare constituit. Qua in re cum classe Persica, quae sub monte Mycale stationem habebat, retardarentur Macedonum impetus, reXPhilotam delegavit cum parto exercitus, in qui oram monti
subiectam occuparet Persasque privaret terrae aditu. Hac oz-casione Prienenses libertatem recuperavisse videntur eorum que urbs Velut ceterae civitates Graecae Alexandri foederi ascripta Gl. Huic tempori tribuendae sunt duae inscriptiones Prienes repertae, quarum altera in Summo antae templi lapido insculpta aedem Minervae Poliadis ab Alexandro rege dedicatam esse praedicavit. ) Recte autem interpretes locum attulerunt Strabonis, ubi scriptor Artemidorum secutus narrat regem promi sisse Ephesiis se omnem pecuniam in sano Dianae exstruendo iam consumptam etiamque cODSumendam Soluturum esse, Si suum nomen templo inscriberetur, sed urbanam tulisse repulsam. 3ὶ Ιdein Prienensibus rex proposuisse videtur et ab iis,
197쪽
ut condicionem acciperent, impetrasso. Alter titulus Alexandri est decretum, cuius in parte poSteriore Vicos quosdam rex sibi vindieat et urbem Prienensium cu8todiamque immunitato dunat pecuniae, quae ceteris sociis pendenda erat. ) Superior pars decreti tam mutila est, ut vix quidquam certi inde possit elici. Hoc autem mihi persuasit Curtius Wachsmuth Hielisit supplementis plus aequo tribuenti: quoniam aperta es8et oppositio inter duas sententias per μὲν et δε Significata, non suppleri posse altero loco o σοι 1ιεν Πρικνεὶς, si altero iam οἱ δε Πριννεὶς legeretur. Aut igitur priore loco aut posteriore in lapide Πρω νε* exstabat. Illud mihi veri videtur similius et oppositionem lactam esse credo inter ἴσοι εἰσι IΠριηνεὶς et οἱ δε IIριθνέων . . cetera perierunt. Quid in lapido olim ge- eulum sit, difficile est dictu; fortasse Seriptum erat φιέτοικοι vel potius παροικοι, ut ipsis qui Naulochi habitabant Prienensibus libertas et autonomia et possessio omnium in urbe aedificiorum atque terrae daretur, peregrini autem non in ipsa urbe, sed in vicis degere cogerentur regio tributo subiecti. )Sed res incerta est et incerta manebit, donec ut novum fru
φ' ι εἰ σαγει V. quae secuntur restitui nequeunt.
23 Fortasse igitur sic supplendum est us. 1 sqq. Βασιλέως 'A λεξανδ ρου
198쪽
Thomas Lenachaustulum inveniat, contigerit Hieligio harum inscriptionum inter
Unum vero in titulo Satis memorabile est, quod us. 15 rex custodiam quoque urbis nominaum tributo eximit. Inde enim sequitur custodes illos neque Macedones sui88e, a quibus vectigal Alexander exigere omnino non potuit, neque cives, quippe qui inclusi suissent immunitate urbi data. ) Erant igitur mercennarii publice conducti, quod alio quoque titulo confirmatur aetatis paulo inserioris, qui suo loco tractandus est. Neque solum urbis ipsius arx a mercennariis custodiebatur, verum etiam minora Prienensium castella velut Carium conducta tuebatur manus militum, cui praeerat civis Prienensis. ) Ultimo autem inter titulos, quos ad Alexandri aetatem referri oportet, loco duo decreta Attica nominanda Sunt, quae cum Valde sint mutila, hoc unum probant laudari a populo Atheniensium legatos Clagomeniorum et Prienensium. Quaenam causa huius legationis fuerit, ignoratur: apta sane est Κοehleri coniectura, qui haec decreta cum alio coniungit in honorem Colophonio. rum facto et omnia paulo post liberationem urbium Graecarum
orta esse censet. )Anni 323 aestate Alexander Magnus Babylone mortuuSest. Compositis autem qui mortem eius sequebantur tumultibus satrapiarum facta est partitio, in qua Asandro Caria, Lydia Menandro evenit cum urbibus Ionicis. ) Sed post mortem Perdiccae nova Triparadisi instituta est provinciarum divisio, qua Lydia Clito tradita est. β) Hic cum Graecorum libertati insidiaretur, ab Antigono terra privatus est: quo laeto ut omnes urbes Ionicae, ita etiam Priene foederi Antigoni sese adiunxit
I) Dixerit quis καὶ τῆμ φρ- ρα, non cum ἀφίζαι construendum esse, sed cum insequenti quodam verbo, quod perierit. Sed nou και τωι φρου eo, tunc ScripsiSset rex, verum την δῶ φρου 2 IMB. 403, 66 sq. συνιππεῖν εἰς τὸ Κ άρι ον φρουραρχουνl -ῆ e Os
199쪽
et in eo permansit, quoad apud Ip8um Antigonus oecisus est. Post mortem regis urbs in dicione Demetrii Poliorcetae fuisse videtur usque ad annum sero 294, quo Lysimachus domi. nationem suam in Asia restituit. Unum tantum per hoc totum temporis spatium de Priene notum est, urbem a tyranno suisse oppre88am. Ex decreto enim Rhodiorum, quo lis composita est inter Samios et Prienenses, haec fere concludere licet. i) Anno quo Macareus stephanophori munere functus e8t, Hiero tyrannus in urbe rerum potitus est, qui, gi fidem habere oportet Pau8aniae, summa erudelitate in cives consuluit. ) Populus ex urbe profugus in eas tellum, cui nomen erat Carium, se contulit ibique interemptis eastelli custodibus et praefecto, qui quamquam civis Prienensis erat, tamen tyranni partibus favebat, consedit et in terram tyranni crebras secit incursiones. Quarto anno post cum Lycus 8tephan ephorus erat, tyranno interiecto cives in urbem revertierunt. Tempus autem tyrannidis ab Hieligio sic definitur. Cum eives in exilio essent, ii qui in urbe remanserant, decreta fecere ad Demetrium et Lysimachum reges missa. Atqui Lysi
23 De Hieronis crudelitate es. Paus. VII 2, 10. Disiligod by Corale
200쪽
machus anno demum 306 regium nomen adsumpsit, ) legati igitur tyranni non ante hunc annum missi sunt. Altera ex parte versus 125 sqq. docent vicesimo anno postquam Hiero rerum potitus esset, legatos Prienensium Lysimachum adiisse, quod utique tactum est ante annum proelii Corupediensis 28 l. Iam quoniam eo anno, quo Lycus magistratus suit eponymus, tyrannis everea est, is autem annus quintus decimus est ab anno Nicandri, quem post annum 282 magistratu non lanctum esse patet, ipsa Hieronis dominatio post annum 296 incidere nequit. J Intra annos igitur 306-296 tres Hieronis tyrannidi vindicandi sunt. Et Hieritus annos elegit 304-30l ea maxime causa perductus, quod sic bene explicatur decretum ad Demetrium missum, qui tune Rhodum oppugnavit. δ) Lysimachus autem per totum hoc tempus aut in Thracia aut prope Hellespontum commoratus Sardes pervenit hieme 30 I, postquam Antigonum apud Ipsum cum Seleuco devicit. Argumentum inue Hielisianum nemo premet, nec verisimile est sub Antigono et Demetrio, qui propugnatores semper habiti sunt libertatis sactionisque popularium, tyranno urbis arbitrium concessum fuisse. Melius quadrare videtur tempus eorum tumultuum, qui pugnam apud Ipsum commissam Secuti sunt; eaque de causa Hieronia tyrannidi annos 300 sero usque ad 297 assignaverim. Nee mirum est tune ad utrumque regem missos e8se legatos. Nam Lysimachus in partitione, quae post proelium Ipse e inter victores convenit, Asiae partem occidentalem acceperat, Demetrius autem re vera orae maritimae urbes retinuit usque ad annum sere 294. Hoc enim amo Lysimachus dominationem suam in Asia, quam propter Thracum et Getarum bella gravissima diu neglexerat, restituit eamque tenebat usque ad proelium Coru-